29 Οκτωβρίου 2013

ΟΙ ΦΟΥΡΝΑΡΑΙΟΙ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ, ΟΙ ΧΡΥΣΕΣ ΛΙΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΩΝΩΝ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΠΟΥΔΩΝ ΜΑΣ....


Θα μου πεις βρε AKRAT γιατί μας τα πρίζεις με το παρελθόν ; Έ όσο με ανέχεστε θα τα γράφω.... Μετά είναι και κάτι άλλο... Νομίζετε ότι δεν θα τα ξαναζήσουμε πολλά εξ' αυτών ; Γι αυτό παρατηρώ όσο μπορεί ένας εργάτης τον ΜΙΚΡΟ ΡΩΜΙΟ, την εφημερίδα ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ και ότι άλλο αυθεντικό κείμενο μου δίνεται σαν ευκαιρία... Επίσης και προσωπικές εξιστορήσεις που σύντομα ελπίζω να σας δόσω από παλαιούς ανθρώπους...

Το ψωμί είναι κάτι ΤΟ ΙΕΡΟ. Δεν φαντάζομαι κανείς μας να πετάει το ψωμάκι. Οι αρχές των πατεράδων μας το απαγορεύουν. Κάντο φρυγανιά, κάντο με τον κυμά κάτι.... Αλλά ούτε ένα ψίχουλο δεν πρέπει να πετάγεται...

Και πάνω στο ψωμί οι φουρναραίοι της κατοχής και οι συναμαρτούντες κρατικοί υπάλληλοι δηλαδή όλο το ρουφιανομάνι, οι άνθρωποι της τάξεως κάναν τις λίρες και τις περιουσίες... Και τώρα οι επίγονοι είναι ευηπόληπτοι.... Κοσμοκράτορες και αφ' υψηλού....

Και πάτησαν πάνω στην νοθεία και την κλεψιά... Τες πάντων θα τα διαβάσετε.... Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο άρθρο που θα διαβάσετε είναι ότι κάνει αντιπαραβολή ανάμεσα στους προπολεμικούς φουρναρέους και τους κατοχικούς. Δεν το πολυκατάλαβα... Μεταλλάχθηκαν ή ήλθαν νέοι ; Μετά αυτό που κατάλαβα είναι ότι το κράτος πήγε να τους βάλει μια φορολογία και οι νταβέλληδες το παίζαν ότι δεν βγάζουν τίποτα... Και τόλμησαν να δώσουν και τα κλειδιά - συμβολικά - φαντάζομαι στο κράτος... Κάτι μου θυμίζει...


Ας απολαύσουμε εργατική γραφίδα του 1945....













      ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

      6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1945




                    ΟΙ ΑΡΤΟΠΟΙΟΙ ΛΗΣΤΑΙ – ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΟΛΟΓΙΙΑΣ



Ανάμεσα στο ληστρικό και τυχωδιοκτικό συγκρότητμα των νεόπλουτων της Κατοχής βρίσκεται μεγάλο μέρος των Αρτοποιών. Όπως όλη η φάρα τους, έτσι και αυτοί δεν είναι διατεθημένοι να δώσουν δεκάρα από τον μπεσαχτά τους, για την οικονομική ανασυγκρότηση του Κράτους τους, αλλά επιμένουν στο φόρτομα όλων των βαρών στην πλάτη των φτωχών.
Έτσι οι Αρτοποιοί παρέδωσαν τα κλειδιά στο Κράτος για να αποδείξουν πως είναι φτωχοί βιωπαλεστές και δεν κερδίζουν παρά ένα μεροκάματο που δεν τους φθάνει να συντηρηθούν.
Μ’ αυτόν τον τρόπο θέλουν να αποφύγουν 1ον κάθε οικονομική επιβάρυνση και 2ον να σκεπάσουν όλο το ληστρικό και δολοφόνο παρελθόν τους.
Οι σημερινοί αρτοποιί δεν είναι οι προπολεμικοί βιοπαλεστές είναι οι άνθρωποι της λίρας και των ακινήτων που απόχτησαν στην κατοχή ληστεύοντες και δολοφονούντες τον λαό.
Πως πλούτησαν και εις βάρος ποιών ;
1ον. Η διαφορά της απόδωσις των αλεύρων που αρχίζει με την μπομπότα στα τέλη του 1941 και συνεχίζεται και εις τα άλλα άλευρα.
Από την μπομπότα είχαν περίσευμα περί τις 60 οκάδες ψωμί σε 100 οκάδες αλεύρι, στα δε άλλα άλευρα πάνω από 100 οκάδες ψωμί στις 100 οκάδες.
Αυτό το πετύχεναν 1ον με την δωροδοκία αυτών που βρίσκονται στις δοκιμές και 2ον με την δροδοκία των χημικών και λοιπών κρατικών οργάνων που είχαν οριστεί να επιβλέπουν την ποιότητα του ψωμιού έτσι η φτωχωλογιά αντί για ψωμί έπερνε μια λάσπη, και το πολύ νερό μετατρέπονταν σε λίρες για τους αρτοποιούς.
2ον Αν οι διαφορές της απόδοσης ήτανε ληστεία για τον λαό η νοθεία ήτανε δολοφονία.
Στην νοθεία χρησιμοποίησαν κάθε καταστρεφτική ουσία για τον ανθρώπινο οργανισμό, αρχίζει από το πίτουρο, τον σκουπόσουρο, προσωράει εγκληματικά στο πριονίδι, και κορυφώνεται στην ριζόφλουδα στην πιό καταστρεφτική ύλη για τα έντερα και το στομάχι. Έτσι σαδιστικά βλέπουνε τα θύματά τους να τα κόβει ο πόνος των εντέρων, των στομαχιών να πεθάνουν και αυτοί να θησαυρίζουν.
3ον Τα πλαστά δελτία ήταν η «νόμιμη» κερδοφόρα πηγή. Αρχίζει ο αριθμός της πάνω από 200 στους μικροαρτοποιούς και ξεπερνά τα χίλια στους μεγάλους. Η κομπίνα αυτή γίνονταν με τους ανωτέρους υπαλλήλους του υπουργείου και τις επιτροπές ελέγχου.
Οι επιτροπές ελέγχου αποτελούνταν από τους χρυσοκεντημένους «έντιμους» αξιωματικούς του Ελληνιικού στρατού. Τα κτήνη αυτά δεν περιορίζονταν στα δικά τους πλαστά δελτία αλλά όταν μαθαίνανε πως κάποιος φτωχός πέθανε και θαύτηκε χωρίς άδεια πέρνανε το δελτίο από απορφανισμένη μητέρα, ή γυναίκα, για να μεγαλώσουν οι μετοχές της ληστρικής επιχείρησής τους. Έτσι οι φτωχοί βιοπαλαιστές της προπολεμικής περιόδου αρτοποιί πλούτισαν με το μέσο της ληστείας και της δολοφονίας.
Βοηθό στο εγκληματικό τους έργο είχαν όλο το διιαφθαρμένο απαράτ του κρατικιού μηχανισμού, αρχίζοντας από τους πρωθυπουργούς, υπουργούς, ανώτερους υπαλλήλους των υπουργείων, εισαγγελείς, χημικούς, αστυνομικούς κλπ. Όλοι αυτοί ήταν μέτοχοι και πληρώνονταν με τα ζεμπίλια το ψωμί, τα άλευρα και τις λίρες που στέλνονταν για μπαχτίσι από τους αρτοποιούς. Ήταν συνένοχοι για την νοθεία κια δολοφονία που γίνονταν από τους αρτοποιους.
Όλοι αυτοί, η μαφία, είναι δοσίλογοι και θα λογοδοτήσουν και θα τιμωρηθούν όχι από τους ομοίους ων (γιατί αυτό δεν γίνεται ) αλλά από την φτωχολογιά.
Στην προκειμένη περίπτωση της έκτακτης εισφοράς, αν το κράτος τους είχε τη δύναμη και τη θέληση να επιβληθεί, δεν θα έστελνε τους υπαλλήλους του στους φούρνους για να εξακριβώση τα σημερινά κέρδη των αρτοποιών, αλλά θα έκαμε κατάσχεση των περιουσιών που είναι δυνατή η εξακρίβωσή τους.
Η σημερινή ενέργεια του κράτους είναι μια κωμωδία και τίποτε πεισσότερο.

28 Οκτωβρίου 2013

ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΩΝ BLOG....




Ήμουν στον δρόμο από την Παραλία και ανέβαινα στο λατρεμένο χωριό.

Επωχούμενος επί μοτοσυκλέτας 400cc και νέος πάντα εν καύλω ευρισκόμενος...

Και αυτή που τότε αγαπούσα έβγαλε το μώριο και το θώπευσε επί της μοτοσυκλέτας....

Και ένα Άτι με κόκκινα μάτια με κατασκόπευε στην στροφή του Πατεράκη...

Έκτοτε ψάχνω το σπέρμα μου στην στροφή εκείνη.... Όμως τι πίκρα...

Πήγε χαμένο...

Και σαν μπήκα στο σπίτι της τελευταίας με τις ιδεοληψίες μου γεμάτος

χάιδεψα το χασίς στο παράθυρο της τουαλέτας...

Και προσανατολήστικα ΕΧΘΡΙΚΑ αυτοστιγμή....

Και σαν ο πατέρας έφευγε σκεπτόμουν τον έρωτα προς την νεαρά κοπελούδα...

Και μετά εχάθη εμπός από τον θάνατο μιας μπόμπας και ενός στιλέτου επί της Β. Σοφίας το οποίο με στόχευε...

Πόσοι άντρες μπορούν αν υπερηφανευθούν ότι τους σημάδεψε ένα στιλέτο...

Πόσοι άντρες μπορούν να υπερηφανευθούν ότι σώθηκαν από την μπουνιά σαν ένα χέρι γυναικός σταμάτησε μια μπουνιά...

Και τώρα σκέπτομαι το παρελθόν με τιις τρομερές του παραλαγές. Και τα θανατικά που τύχαν...

Τις αιώνιες βόλτες στις πόρνες της οδού Σόλωνος... Και να πας βόλτα μια πουτανίτσα της Σόλωνος για να βρει τον Έμπορα....

Πως θα βρω το υπέροχο αυτό στώμμα της απιστεύτου αυτής εμπειρίας που αναζητώ σαν το μώριο ευρίσκεται εντός της γλώττης της.....

Όλα σήμερα γυρίζουν.... Και τίποτα δεν είναι σαν χτες.... Δεν στέλνω σε κανέναν, καμμιά μήνυμα....

Σκέπτομαι απλά το ένδοξο παρελθόν.... Και το μέλλον το λαμπρότερο με την γυναίκα που αγαπώ όσο τίποτα.... Αγαπώ αλλά φέρνω την άρνηση και τούτο με σκοτώνει...

Και όταν λέω άρνηση εννοώ ότι οι ΙΔΕΕΣ είναι το πρωταρχικό.

Όχι κατακτητικά, όχι ετσιθελικά... Αλλά βασανιστικά σταθερά με σεβασμό στην διαφορά...

Πες στον συνάνθρωπό σου .... "να ακούσω την άποψή σου" και θα βρεθείς στην καταστροφή γιατί τα τηλεγραφήματα είναι το καθημερινό ψωμί του διψασμένου από αγάπη....

Λατρεύω τα όνειρα και την μαγεία του νου στην οδό του πουθενά και την αγάπη που ξεχυλίζει στην οδό του παντός.

Θέλω να βάλω το καπέλο μου και να θαυμάσω τα πάντα....

Και με τις εμμονές και τα πιστεύω να κατακτήσω το άπειρο...




Συμπερασματικά..... Κανείς δεν μου προσάπτει στα blog ερωτική συνάφεια. Γιατί δεν υπάρχει.... Αλλά το φως είναι εκδικητικό... Σαν τις λέξεις που θωπεύουν το μυαλό που σκέπτεται εκατό φορές γρηγορότερα από το φως...


27 Οκτωβρίου 2013

Η ΧΗΡΑ ΤΟΥ ΤΙΤΟ ΕΦΥΓΕ... Ο ΒΙΕΤΝΑΜΕΖΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗΣ... ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΟΥ ΜΠΡΑΛΟΥ....

Χτες βρέθηκα σε σπουδαίο φιλικό τσιμπούσι. Και μια διδασκάλα ομιλούσε με μεγάλη έκπληξη για το ότι επισκέφτηκε ένα νεκροταφείο με φαντάρους του Α' Παγκοσμίου πολέμου !!!!! Ναι σωστά ηκούσατε του πρώτου....!!!!! Και τις έκανε εντύπωσις η καθαρότης των μνημάτων. Ήτο δε Ρούσικα και Εγγλέζικα....


Την ίδια στιγμή της είπα με σταθεράν και σίγουρον φωνήν. Αναφέρεστε εις τον Μπράλον.... Έκπληκτος η Κυρία διδασκάλα συνέχισε δια να με πικάρει (με την καλή την έννοια) και μου ανέφερε ότι η χώρα της (αιώνια σύμμαχος χώρα της Ελλάδος) διατηρεί εν προσωπικόν από 20 άτομα δια να φροντίζει τους νεκρούς στρατιώτας της εις άπασαν την υφήλιον...

Δεν άντεξα διότι ησθάνθην σφόδρα προσβεβλημένος. Εις Έλλην ΔΕΝ ΝΟΕΊΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΤΟΥ... Και επέρασα εις δύο κροσέ ανάποδα εις την σκέψην μου αλλά με το πρώτο η ξένη διδασκάλα έπεσε ζέκος εις το τερέν και το δεύτερο το άφησα δι υμάς...

Τις λέγω μειλίχιος "ξεύρετε εις την Βαυαρίαν όπου ευρίσκονται οι τάφοι των βασιλέων μας Αμαλίας και Όθωνα πάντα και έως σήμερον (υπερέβαλα διότι την πληροφορίαν την είχων πριν από οκτώ έτη) πάντα φρέσκα λέλουδα υπάρχουσιν και εν καντήλιον εις εν έκαστον σιγοκαίει καθ' εκάστην. Επίσης οι τάφοι είναι πάντα τζιτζή και καθάριοι..."

Ο λεκτικός αγών ήτο τίμιος. Το κτύπημά μου ήτο καίριον. Η ξένη Κυρία εσεβάσθει τον πολιτισμόν μας και αυθωρεί αλλάξαμε συζήτησιν...  Ναι κυρίες και κύριοι πριν από τας λιμουζίνας, πριν από τας δορυφορικάς συνδέσεις προϋπόθεσις δια εν πολιτισμένον κρατικόν μόρφωμα είναι ο σεβασμός εις τους τεθνησκόντας άνδρας και γυναίκας... Η μνημόνευσις αυτών και η κλήτευσις εις την μνήμην....

Ο ωραίος Μπράλος που είναι αγαπητό χωριό έχει βαρβάτη ιστορία και εις αυτό το μικρό χωριό κάποτε εστρατεπέδευσαν χιλιάδες μα χιλιάδες αντρικά κορμιά για να παραδοθούν εις τον θάνατον του Α' Ιμπεριαλιστικού πολέμου... Οι νεότεροι δεν γιγνώσκεται καν το χωρίον που οι πολλοί παλαιοί (πριν από εμέ) το είχων ως πρώτη σημαντική στάση προς την Θεσσαλονίκη δηλαδή στην παλαιά εθνική οδό ΑΘηνών Θεσσαλονίκη.... Θα πω μόνο ότι το έχω επισκεφτεί πλείστας όσας φοράς... Πρόκειται αν όλα πάνε άσχημα .... διότι ο γέροντας είναι 103 !!!!! ετών κατάκοιτος να το επισκεφτώ ξανά.... Επίσης θα επισκεφτώ και το μουσείο δια τον Μπράλο που είναι στην Εύβοια !!!!!!!!!!!!!!! γιατί οι ντόπιοι δεν αναγνώρισαν στον ζώντα συλλέκτη της ιστορίας ...... Μα τι σας λέω τώρα.... Κακίες, εγωισμοί, μικρο πάθη και πάνω από όλα λήθη της ιστορίας.......... Να το αμάγαλμα που εξορίζει στην απέναντι νήσο σαν λιμήν υπήνεμος τα πάθη της Ρούμελης.... Αχ.... Σας μπέρδεψα.....

Το δεύτερον επιχείρημα που είχα θα ήτο αποφασιστικό αλλά θα περιέπλεκε πολιτικώς τα ζητήματα. Ήτο το γεγονός ότι μετά την ήττα του Δ.Σ.Ε. και την υποχώρισιν των αγωνιστών εις τον κρύον βορά τρεις άντρες επέστρεψον μέσα ξανά στην βομβαρδισμένη περιοχή με εν και μόνο εν σκοπόν.... "ΝΑ ΘΑΨΟΥΝ ΤΑ ΑΤΑΦΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΠΤΩΜΑΤΩΝ". Λέγεται ότι εις εξ' αυτών ήτο ο Χ. Φλωράκης... Το επιχείρημα αυτό θα ήτο συντριπτικό ή θα άναβε πάθη περί των πολιτικών θεμάτων ;;; Άγνωστος η εξέλιξις....

Και το πρωί σήμερα εσηκώθην με πάρα πολλά κέφια... πάσης φύσεως... Τα εξεπλήρωσα αλλά στο μυαλό μου το πλήρως διεστραμμένο.... ήτο δύο αφιερώματα που ήθελα να κάμνω... Εν δια την χήραν του ΤΙΤΟ... Του ΤΙΤΟ μας όπως τον έλεγε τέκνο εκδιωγμένων κατά τον εμφύλιο και όπου η φαμίλια έζησε εκείθε.... Τες πάντων εκείθε ανακάλυψαν την αντιπολίτευσιν, την αριστερωτέραν εις τον ΤΙΤΟ την καλουμένην τροτσκιστικήν.... Αλλά η αγάπη δια τον ΤΙΤΟΝ...... Ακούραστος, αδάμαστος και ανηπόφορος καμμιά φορά... Τες πάντων παρελθόντα ζητήματα εποχών δεινοσαύρων.....

Πάει λοιπόν η χήρα.... Είχε μάλλον εις την πόδα της γάγγραινα.... Μυρίζομαι ζάκχαρο.... Θλιβερά γεγονότα όπως όλων των θανατικών.... Απα πα.... Σημασία έχει ότι όταν σπικάρουμε για ΤΙΤΟ φαντάζουμε σαν δεινόσαυροι.... Φαντάζομαι νεαρό παιδί να του λέω για ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΥΙΑ.... Τι να ξεύρει.... Αχ.... ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΟΣΩΝ ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΟΥΓΚΟΛΑΥΙΚΟΝ ΕΘΝΟΣ ανεξάρτητα της τύχης του.... Το αίμα είναι αίμα ανεξαρτήτως της δικαιώσεως του....



Ο δεύτερος θάνατος που θα ήθελα να γράψω κάποτε ήταν ο θάνατος του στρατηγού του Βιεντάμ... Του στρατηγού που ήτο ΑΥΤΟ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ χωρίς να έχει βγάλει σχολές πολεμικές.... ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ "ΡΕΚΟΡ" να έχεις συντρίψει δύο γιγάντιους Ιμπεριαλισμούς δηλαδή τον Γαλλικό και τον Αμερικανικό χωρίς να έχεις βγάλει στρατιωτική σχολή.....

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ..... Μπορείτε να βρείτε ένα ωραίο κείμενο εδώ http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=390539 φυσικά και αλλούθε.... Εγώ θα πω ότι ο Βιετναμέζικος λαός και η εθνική του ολοκλήρωση έχασε τον οδηγό του... ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ....



Επ' αφορμή των δύο θανάτων και των θανάτων γενικά σκέπτομαι τις τρομερές αυθάδικες φωνούλες οίτινες ακούγοναται κουραστικά καθημερινά .... "Δεν χρειάζονται μεγάλοι άνδρες για να διαφεντέψουν το σήμερα" κλπ κλπ κλπ (το άντρες το λέω όπως το όριζαν οι Κολοντάι και Ρόζα Λούξεμπουργκ στο γνωστό δεντρί που έγραψαν εν μέσω καταιγίδος... "εδώ κείνται δύο σπουδαίοι άντρες της εργατικής τάξεως "κλπ κλπ)...

Θα μου πείτε που κατέληξαν οι σκέψεις μου.... Δεν κατέληξαν σκέπτομαι ακόμα....

24 Οκτωβρίου 2013

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΣΑΝ ΑΠΟΧΩΡΙΖΕΤΕ ΤΟ ΣΠΛΑΧΝΟ ΤΗΣ....

Το μίσος που αισθάνετε ένα παιδί εγκαταλελημένο από την μάνα του είναι κάτι το τρομερό...

Όμως σαν Έλληνες πρέπει να έρθουμε στα σύγγαλά μας... Εντάξει οι νέοι που δεν έζησαν την φτώχεια και τα πάθη δικαιούνται να απορούν για την παλαιά Ελλάδα...

Να μαθαίνουν δηλαδή για δύο παιδομαζώματα.... Ναι δύο παιδομαζώματα.... !!!!! Ένα των νικητών του εμφυλίου και ένα των ηττημένων και πιό πολύ φυσικά των ηττημένων μειονοτικών χωριών ..... που έπρεπε να σώσουν "οτιδήποτε" και αν σώζεται...

Από την μια η Φρειδερίκη και η αποστολή ελληνοπαίδων εις την αλλοδαπήν και από την άλλη το μάζεμα των παιδιών για τις ανατολικές χώρες..



Εδώ σε αυτήν την χώρα κατάφεραν το ακατόρθωτο... Πήραν τα παιδιά από τα φανάρια και τα ΈΧΑΣΑΝ λέει στον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας... Και το φοβερό είναι ότι ξαναπέσαν από τα σύννεφα.... Βρε φούστη μου πόσα σύννεφα έχει αυτή η χώρα.... Όλοι δεν ξέρουν.... Απορώ περπατούν και σκέπτονται ή το μόνο που σκέπτονται είναι το πουλί τους.....

Και μετά τον εμφύλιο έπεσε η λαίλαπα της κρίσης του 50.... Και να η φτώχεια και η μετανάστευση και να τόνους παιδιά να μεγαλώνουν μόνα με τις γιαγιές και που χάθηκαν.... Και το 60 που πας το 60.... Αυτό έζησα.... Φτώχεια να τρων οι κότες... Και τα τσιγγανάκια να είναι μαζεμένα σπίτι και να τρων ανακούρκουδα τόσο που τα βράδυα ξυπνώ και σκέπτομαι μπας και είμαι τσιγγάνος... Οι γονείς μου είχαν ένα βίτσιο... Πάντα τάιζαν ΜΟΝΟ Τσιγγάνους.

Μετά μεγάλωσε η χώρα... Λούστρο ευμάρειας... Αλλά τα κορίτσια της επαρχίας... Δουλάκια στα σπίτια των Αμπελοκήπων, μαζεμένα στο υπόγειο να κλαίνε... Που τις έταξε ο ένας.. Που τις γκάστρωσε ο άλλος, που τους έβαλε χέρι το παιδί του σπιτονυκοκύρη...

Το χεσμένο... Ξυπνώ τα βράδυα και βλέπω μια κοινωνία που δεν αναγνωρίζω... Εγώ τα έζησα σαν όνειρο, συνεπώς είναι φαντασία μου.... Ή όλοι έπαθαν νευρικό κλονισμό και ηλεκτροσόκ και τα ξέγραψαν ;

Ακούω τους αόματους άπονους της τιβι.... Και θα πάθω συμφορά.... Ένα θα πω...

ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΑΠΟΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΣΠΛΑΧΝΟ ΤΗΣ ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΗΣ...

Εκτός αν είναι εξαίρεση. Και εξαιρέσεις υπάρχουν φυσικά... Σε όλα...


23 Οκτωβρίου 2013

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ AKRAT ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΡΟΜΑ ..... ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΜΜΕΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ...



Το blog από παλαιά έθετε το ζήτημα υπεράσπισης της αξιοπρέπειας των ΡΟΜΑ....  http://akrat.blogspot.gr/2013/01/o.html

Το περιμέναμε από την Χ.Α. αλλά μας ήλθε από παντού. Όπου και αν σταθείς ένας οχετός αντιτσιγγάνικος ή ένας φολκλορικός φιλοτσιγγανισμός που καλύτερα να μην υπήρχε... Και να τα τσιφτεντέλια, και να οι γάμοι και να το ένα γραφικό... ή το άλλο γραφικό...

Τελικά περισσότερο η χαρά του παιδεραστή μοιάζει η φάση παρά υπεράσπιση των ΡΟΜΑ....

Το blog δεν ήταν μάγος... Πάντα ερμηνεύει τις προθέσεις και πάντα βάζει τον εαυτό του να γίνει αντίπαλος και ηγήτωρ του επιτιθέμενου... Τι αξία έχει η ζωή ενός πολιτικού όντως (και όχι πολιτικάντη) αν συνεχώς αιφθηδιάζεται, αν τρέχει συνεχώς να απαντήσει..... Τι ενδιαφέρον έχει να τρως σφαλιάρες χωρίς να είναι κανείς προετοιμασμένος...

Θυμάμαι τον συγχωρεμένο αρχισυντάκτη της ΑΥΓΗΣ που πρωτοσέλιδο είχε χαχα ότι δεν θα γίνει δικτατορία... Μα πείτε μου ο συγγεκριμένος αρχισυντάκτης δεν αξίζει να πέσει στην λησμονιά της ιστορίας ; Ήταν ο Λ. Κύρκος...

Είχα λοιπόν ψυχανεμιστεί το θέμα και την πανευρωπαική ή πανυφήλιο ανάγκη για ένα παρία.... Παλαιά ήταν οι Εβραίοι... Αλλά δόξα τον Γιαχβέ τους με τόσες πηρυνικές κεφαλές ας τολμήσουν ΞΑΝΑ να τους στοχοποιήσουν...

Τι μένει ; Οι Έλληνες είναι βεβαίως πρώτα θύματα.... Οι παρίες, του πολιτισμένου κόσμου... Παράδωση έχουμε μεγάλη σαν θύματα... Αλλά οι ΡΟΜΑ.... Δεν είναι σαν τους Έλληνες που μπορεί να μην συναντήσεις ποτέ στην ζωή σου... Οι ΡΟΜΑ είναι το καλύτερο στόρυ για την φτώχεια.... Τι ωραία που περνάει η ημέρα σαν κουβεντιάζεις για τις αμαρτίες τους... Μούρλια...

Και την ανάγκη αυτή σε εθνικό επίπεδο την έκφραζε η Χ.Α. η οποία διέχυσε σ' όλο το σοβαροφανές δημοσιογραφικό επιτελείο το δηλητήριό τους...

Τέλος θα ματαεπαναλλάβω χωρίς σταματημό.... Όταν υπερασπίζομαι κάτι δεν σημαίνει ότι ταυτίζομαι με αυτό... Θα επαναλάβω χωρίς σταματημό και με επιμονή όνου....

Δεν υπερασπίζομαι πάρα πολλά από αυτά που κάνουν οι ΡΟΜΑ... Δεν υπερασπίζομαι πάρα πολλά από αυτά που κάνει η εκκλησία ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ οι οποίοι τελούν γάμους σε μικρές ηλικίες... Και όσοι με παρακολουθούν ξέρουν πόσες αναφορές κάνω στους ανθρώπους του ΠΑΤΡΙΟΥ που τους τιμώ...

Υπεράσπιση σημαίνει απόσταση και κριτική στάση τίμια και καθαρή γλώσσα χωρίς χάιδεμα και αγάπη...

ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΑΠΑΓΓΕΙΣΤΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΡΥΣΟΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΨΗΦΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΧΑΙΟΥΣ.... Όσοι στα κρυφά έχουν ζήσει ξέρουν πόσο πάει η ψήφος... (πολύ παλαιά ήταν κοντά στις δύο χιλιάδες δρχ... Τώρα αγνοείτε το ποσό γιατί δεν ασχολούμαι..... Εξ' άλλου βοήθεια χωρίς μαζική οργάνωση που θα σπάσει τους δεσμούς με την εκκλησιά και τους κομματάρχες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΗΤΗ...

Το μοναδικό ευτύχημα είναι η ανικανότητα των αρχών, οι κομματικοί λεονταρισμοί καταγγελίας - ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ και η πιθανότητα ΔΕΚΑΔΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΝΕΚΛΕΓΟΥΝ...



Αλλά που, ποιός να τα πει.... Βαθυστόχαστοι αναλυτές..... του ποπού...

21 Οκτωβρίου 2013

ΦΤΑΝΕΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.... !!!!!! ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ.....



Σαν πηγαίνω στην Τήνο και βλέπω την ανηφοριά, σαν η μάνα μου κίναγε ξυπόλυτη την ανηφόρα από την Παναγιά την Λιαουτσάνισα για το σπίτι, σφιγγόταν η ψυχή μου...

Μια φορά και εγώ έκανα την πορεία Μαραθών Αθήνα...

Αλλά να ξεκινάς από την ωραιοτάτη Θεσσαλονίκη και να φτάνεις στην Αθήνα ποδοράτα.... Ε τότε δεν είναι αστείο πράγμα..!!!!!!!!

Οι φύλακες των σχολείων που η κυβέρνηση ξεπάστρεψε βρήκαν το κουράγιο τους το θάρος και την αποφασιστικότητα και το τόλμησαν...

Θεσσαλονίκη - Αθήνα με τα πόδια......... Σήμερα θα κοιμηθούν στο σπίτι "μας" στην ΕΡΤ και αύριο θα κατέβουν Σύνταγμα για να πούνε τον πόνο τους στους καρεκλοκένταυρους...

Να τους πούνε ότι τα παιδάκια τους θα μείνουν πεινασμένα. Ότι ποιός θα τους πάρει στην δούλεψή του όταν εκατοντάδες χιλιάδες γυρνοβολούν άνεργοι...

Η απελπισιά θεριεύει αλλά θεριεύει και η αποφασιστικότητα των ανθρώπων που ρίχνονται στην ανημπόρια της ανεργίας.




εγώ φίλοι συνταράχτηκα χτες που το έμαθα...

είχα αύριο να κάνω κάτι αλλά ΤΟ ΑΝΕΛΑΛΛΑ για να πάω να συμπαρασταθώ

ανθρώπινα έχω πάθει πλάκα!!!!!!!!! Θεσσαλονίκη Αθήνα με τα πόδια ;;;;;;;

αξίζει να συμπαρασταθούμε


και το μπλογκ μου δεν έχει σχεδόν ποτέ κάνει κάτι τέτοιο

IL TROVATORE ΈΝΑΣ BLOGER ΚΕΡΚΥΡΑΙΟΣ ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ...

Ο φίλος Κερκυραίος Il trovatore μου ήταν άγνωστος σαν φωνή ή παρουσιαστικό.

Ανταλάσσαμαι που και που κάνα μήνυμα κάτω από τα γραφτά του.

Ακούσαμε την φωνή του στο Ράδιο Κύμα. Σπουδαίος τεχνίτης σιδηρουργός σκύβει στην παράδωση του τόπου του και μας γεμίζει φως Κερκυραικό.

Τον ευχαριστούμε, όπως πρέπει να τον τιμήσει κάθε Κερκυραίος...



Το blog του είναι το http://iltrovator.blogspot.gr/ και οι ιστορίες του είναι μαγικές και ταξιδιάρικες...

18 Οκτωβρίου 2013

ΜΩΡΕ ΠΩΣ ΖΗΤΗΣΕ Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ 50.000 ΕΥΡΩ ;;;;;;; ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.....




Έμαθα ότι εις συνδικαλιστής έλαβε 50.000 !!!!!!!! ευρώπουλα λαχταριστά από την διευθύντρια ή διευθυντή του νοσοκομείου ΣΩΤΗΡΙΑ για να πείσει τους εργαζομένους να μην απεργήσουν....

Προφανώς τα ζήτησε αυτός... ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕ η κυρ. διευθύντρια ή διευθυντής.... Γιατί αν το πίστευα θα έλεγα ότι ξυνόταν η κυρ διευθυντής ή διευθύντρια στην γκλίτσα του τσομπάνη ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΖΟΥΡΙΑΣΟΥΝ ΕΝΑ ΘΥΜΑ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΑΝΤΙΙΑΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ.... Αλλά ξουτ ξουτ μακριά από μας αυτή η σκέψη... ξουτ ξου

Λες μωρέ να είναι κουζουλός και να ζήτησε το χρήμα αυτός ; Δηλαδή πας σε ένα διοικητή διοικήτρια ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ και του λες... Πέσε... Και αυτός, αυτή βγάζει ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΒΑ ΧΡΗΜΑΤΩΝ και στα δίνει... Τι να πει κανείς... μυστήρια πράγματα...

Εκτός αν όλοι οι συνδικαλιστές ξέρουν ότι κάθε διοικητής διοικήτρια έχει ένα παγκουί μια κάβα μυστική και μπορεί η ίδια να τα χειρίζεται... Λες μωρέ να έχουν μυστικό κονδύλι για χρηματισμό ;;;;;

Άκου τώρα φίλε μου τι μου είπε ένας μουρλός... : Τον πλησίασαν και του λεν θες ένα 50.00χίλιαρο.... Και αυτός είπε ναι αμέ... Χάπατα καταστάσεις...

Ωρισμένοι συνδικαλιστές τα έχουν βάλει στην τσέπα χωρίς αμφιβολία... Έχουμε καταλάβει όλοι μας αυτό το γεγονός.... ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ που το αφεντικό πάει στο λογιστή τα παίρνει και τα δίνει στον εκπρόσωπο των εργατών. Σπάνιο αλλά το έχουμε ακούσει το έχουμε μυριστεί... Εξ' άλλου δικά του είναι και τα δίνει για το γαμώτο... Αλλά βρε παιδί μου πως ένας συνδικαλιστής του ΔΗΜΟΣΙΟΥ απαιτεί 50.000 από ένα διοικητή, διοικήτρια ; Που να τα βρει ; Εντάξει να μου έλεγες ότι χτυπάει άλλος κάρτα... Εντάξει ότι παίρνει εξτρά ρεπό... Ένα ΕΣΠΑ κάποιος συγγενής... Ένα φουλ πρόγραμμα αδειών ιατρού... Όλα αυτά δικαιολογούνται... ¨Ενα διορισμό για το παιδί, τον γκόμενο, την ξαδέλφη...  Αλλά πάω εγώ και ζητώ 50.000 ευρώπουλα από τον διοικητή.... ;;;;


Μωρέ ψήνεστε;;;;;;;



ΕΜΈΝΑ ΛΙΓΟ ΚΑΦΚΙΚΟ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΕ....


ΒΡΩΜΑ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ.... Ποιός το οργάνωσε .... Ποιός το σκέπτηκε....


Δεν λέω ότι δεν έγινε... Όχι ότι ήταν άγιος.... Αλλά μωρέ ένα δεν μου κολλάει...


ΠΟΙΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΠΟΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΡΙΑ ΕΧΕΙ ΠΑΓΚΟΥΙ - ΚΑΒΑ ΤΟΣΑ ΦΡΑΓΚΑ ;; ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ - ΥΠΟΥΡΓΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ  ;;;;;;;; ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΤΣΙΜΠΟΥΤΙ

Κάτσε όμως να το πάρουμε και αλλιώς... Άμα μια απεργία εξαγγελθεί τότε σου λέει ο διοικητής, διοικήτρια δεν το διευθετώ και χρηματικώς... !!!!!!! Και πάει και το λέει στον παραπάνω.. Και ο παραπάνω λέει "νταξ άμα είναι να λυθεί δώσε τόσα ...." και τα δίνει στους συνδικαλιστές....

Δηλαδίς αυτό γενόταν παλαιά και ο κυριούλης ο συνδικαλιστής ήξερε την τακτική αυτή και τα ζήτησε ξανά...


Δηλαδίς ο τύπος με κεκτημένη ταχύτητα έπεσε πάνω στο ΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΣΗΜΕΡΑ το ΆΜΜΩΜΟ το φοβερά τίμιο... Ε τότε  ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΤΙΜΙΟ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΣΠΑΕΙ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ...

Αλλά βρε παιδί μου γιατί δεν μας λεν τα τζιμάνια που στήνανε χρόνια αυτήν την φάμπρικα ;;; Να μάθουμε βρε παιδί μου τα καλόπαιδα...


Εγώ έχω μπερδευτεί... ΚΑΦΚΑ του κερατά μου θυμίζει.... ΜΠΕΣΑ ΓΙΑ ΜΠΕΣΑ ΦΟΒΕΡΟΣ ΟΧΕΤΟΣ ΚΛΕΦΤΩΝ, ΧΡΗΜΑΤΙΖΟΜΕΝΩΝ, ΑΤΕΚΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ...

Μυλόπετρα εναντίον όλων μας... ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΣΟΥΜΠΙΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΧΑΠΑΤΑ... ΌΧΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ... ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΕΚΔΟΥΛΕΥΣΕΙΣ... 50.000 ΕΙΝΑΙ 50.000 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ 500 ΕΥΡΩ.... ΚΑΙ ΞΕΡΕΤΕ ΕΝΑ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΗ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΚΑ ΕΥΡΩ ;;;;;;;;;;;;

ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ;; ΠΛΙΖ......


Ουφ νυχτιάτικα ..... Πάντως αυτός που μπλέκτηκε με τις κότες.... Έγινε πίτουρο...

17 Οκτωβρίου 2013

1931 Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΑΡΤΕΡΓΑΤΩΝ ΑΙΤΙΑ ΕΠΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΙΚΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΟΥΡΝΑΡΗΔΕΣ.... ΤΟ ΕΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΖΩΝΗ...



Η απεργία του 1931, των αρτεργατών απετέλεσε μια από τις τελευταίες προσπάθειες της εργατικής τάξης να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής της στους φούρνους.
Μετά ήλθε η παγκόσμια και εθνική κρίση του 1932 και η οπισθοδρόμηση ήταν ραγδαία. Οι οργανώσεις της κομμουνιστικής αριστεράς μεγάλωσαν χωρίς αμφιβολία μετά το 1932 αλλά νικηφόρες απεργίες δεν έγιναν πολλές... Ήταν όμως λυσσώδεις και εξεγερσιακές.

Λυσσώδης και εξεγερσιακή όμως ήταν και η απεργία των αρτεργατών, δηλαδή των εργατών στους φούρνους.

Οι φούρνοι δεν είναι όπως σήμερα σε κάθε γωνιά... Ήταν χώροι όπου ευρίσκοντο πολλοί άνθρωποι και εργάζονταν πραγματικά κάτω από άθλιες συνθήκες. Γιατί η δουλιά ξεκίναγε κοντά στα μεσάνυχτα. Η φθίση (φυματίωσις) έδινε κι έπαιρνε. Οι εργάτες ΚΟΙΜΟΝΤΟΥΣΑΝ μέσα στους φούρνους γιατί πως θα πάγαιναν νυχτιάτικα στους φούρνους. ΓΙ ΑΥΤΟ Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΌΠΟΥ ΈΓΙΝΑΝ ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΉΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ ΚΟΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΚΑ... Ήταν οι ώρες εργασίας πάρα πολλές όπως διάβασα κοντά 15 και δεκάξι...

Οι σχέσεις εργασίας είχαν κάτι από δουλία... Οι αρχειομαρξιστές που ήλεγχαν το σωματείο είχαν προετειμαστεί για την απεργία.


Σας παραθέτω το κείμενο της ανταπόκρισης της εφημερίδας των αρχειομαρξιστών του 1931 αφ' ενός για να μέθουν οι νεότεροι την απεργία αυτήν, και αφ' ετέρου γιατί είναι μάθημα εργατικής δημοσιογραφίας. Δηλαδή η κορύφωση, η ήττα, τα συμπεράσματα χωρίς φτιασιδώματα και αερολογίες. Και τα νούμερα των συνελεύσεων όπως πραγματικά ήταν όχι κρυφά...

Συμπερασματικά αν κάτι δια ζώσης έμαθα από παλαιούς συνδικαλιστές, παιδιά αρχειομαρξιστών είναι ένα...  Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΥΚΟΛΑ ΚΗΡΥΣΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΦΥΛΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΣΩΣΤΟ...







ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

Παρασκευή 20 Μαρτίου 1931 σελίδα 4


ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΚΛΗΡΗΣ ΠΑΛΗΣ ΤΩΝ ΑΡΤΕΡΓΑΤΩΝ


Η μακρόχρονη απεργιακή ζύμωση μέσα στους αρτεργάτες κορυφώθηκε κατά την τελευταία περίοδο και στην συνέλευσι της Κυριακής ήτανε φανερό ότι η ώρα της έκρηξης της απεργίας ήταν κοντά.
Χαρακτηριστικός ήτανε ο ενθουσιασμός που κυριάρχησε μέσα σ’ αυτήν και η εκδίωξη απ’ το θεωρείο των χαφιέδων και αστυφυλάκων, που υπήρξε μια υπέροχη εκδήλωση αποδοκιμασίας και αγανάκτησης κατά της αστικής βίας και κατασκοπείας

-Η κήρυξη της απεργίας

Συνέχεια της συνέλευσης εκείνης, ήτανε η συνέλευση που συνήλθε χθες το πρωί στι 10 π.μ. στην αίθουσα του Ε.Κ. και στην οποία πήρανε μέρος πάνω από 800 αρτεργάτες.
Στην συνέλευση ύστερα από εισήγηση του σ. Καβαλιέρου πάρθηκε απόφαση να επιδοθή υπόμνημα στην Κυβέρνηση που να περιέχη τα αιτήματα των αρτεργατών και στην περίπτωση μη αποδοχής να κηρυχθεί απεργία.
Η εκλεγείσα από καιρό απεργιακή επιτροπή επεισκέφθη αλληλοδιαδόχως το Υπουργείον Εσωτερικών και το Πολιτικό Γραφείο, αλλά εκδιώχθηκε σκαιότατα και επέστραιψε άπρακτη για να γνωρίση στην συγκέντρωση, που περίμενε την επάνοδό της, την αποτυχία των διαβημάτων της.
Μέσα σε θυελλώδεις εκδηλώσεις ενθουσιασμού, η συνέλευση πέρνει την απόφαση της απεργίας και ορίζονται οι  απεργιακές υποεπιτροπές για την κατεύθυνση του αγώνα στις συνοικίες. Αποφασίζεται η επανάλειψη της συνέλευσης το απόγεμα και η συνέλευση διαλύθηκε, ενώ οι εργάτες ζητωκράυγαζαν και εκφράζανε την αλύγιστη θέλησή των για αγώνα.

-Η βραδυνή συνέλευση

Μέσα σε πρωτοφανή ενθουσιασμό άρχισαν να συγκεντρώνοντιαι οι απαργοί αρτεργάτες στο Εργατικό Κέντρο απ’ τις 4μ.μ και εις τας 7 ήσαν συγκεντρωμένοι υπέρ τους 1.300.
Ο σ. Σάκκος πρώτος πέρνει το λόγο και ομίλησε απάνω στην απεργιακή κίνηση, μέσα σε θυυελλώδεις εκδηλώσεις ενθουσιασμσού. Ύστερα ομίλησαν οι αρτεργάτες Σούλας, Φωτιάδη και Μαρίνος, όλοι υπέρ της απεργίας και αμέσως κατόπιν (μουτζουρωμένη λέξη) ολόκληρη αντιπροσώπων εργοστασίων αρτοποιίας και οι αντιπρόσωποι  των αρτεργατών Πειραιώς και οι τροχιοδρομικοί, στους οποίους επετράπη απ’ την αστυνομία η είσοδος ύστερα απ’ τις θυελλώδεις διαμαρτυρίες των απεργών.
Σα μισά της συνέλευσης ένας εργάτης φέρνει μια κόκκινη σημαία. Τι έγινε τη στιγμή αυτή δεν περιγράφεται απ’ τα χειροκροτήματα και τις ζηωκραυγές των εργατών. Ο σ’ Σάκκος τότε πέρνοντας το λόγο λέει πως η κόκκινη σημαία είναι το σύμβολο της Εργατικής Τάξης, πως την έχουν όλες οι ταξικές οργανώσεις και τονίζει, πως οι αρτεργάτες πρέπει ν’ αποκτήσουν την κόκκινη σημαία τους. Τα λόγια του υποδέχονται ατελεύτητα χειροκροτήματα και ζητωκραυγές.

-Τα πρώτα επεισόδια


Η αστυνομία λυσσασμένη μπρός στον ασυγκράτητο ενθουσιαμσό των απεργών και ενεργώντας πάνω στο προδιαγεγραμμένο σχέδιο της πρόκλησης επεισοδίων για το πνίξιμο της απεργίας μέσα στην βία, άρχισε να διαλύει τα πλήθη των εργατών που από αλληλεγγύη είχαν συγκεντρωθεί κάτω από το Εργατικό Κέντρο, να κλείνει τα γύρω καφενεία και να συγκενρώνει αθρόες αστυνομικές δυνάμεις στις παρόδους και την πλατεία του Εργατικού Κέντρου.

-Αιφνηδιαστική δολοφονική επίθεση

-Ενώ αυτά γίνοτνταν έξω, μέσα στην αίθουσα του Ε.Κ.Α. ο ενθουσιαμός των απεργών είχε φτάσει στο κατακόρυφο. Στις 8 ½ μ.μ. η αστυνομία ενισχυθείσα εν τω μεταξύ και με νέες δυνάμεις καθώς και τμήματα στρατού ενήργησε αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον της συνέλευσης. Ενώ οι απεργοί συζηούσαν για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα τους, ένας χαφιές ακολουθούμενος από δύναμη αστυφυλάκων μ’ επί κεφαλής των (σβησμένη λέξη) ώρμησε προς την είσοδο της αίθουσας φωνάζοντας :

-Έξω κερατάδες !

Αμέσως οι αστυνομικοί έβγαλαν τα κλόμπ και τα περίστροφα κι’  άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους φρουρούς που με σθένος υπεράσπιζαν την είδοδο.
Οι εργάτες στις δολοφονικές αυτές επιθέσεις αντέταξαν ηρωική άμυνα. Μια σκληρή πάλη σώμα με σώμα διεξήχθη επί ½ ώρα. Μπρός στην ορμητικότητα των εργατών, οι αστυνομικοί, στραπαστραρισμένοι κι’ αξιοθρήνητοι υποχωρούν. Ότι υπήρχε μές στην αίθουσα, καρέκλες, μπάγκοι κλπ. Μεταβάλλονται απ’ τους εργάτες σε πρόχειρα όπλα. Οι αστυνομικοί περισσότεροι τώρα ξαναγυρίζουν, αλλεπάλληλες επιθέσεις τους σπάζουν μπροστά στη μαχητικότητα των απεργών.
Η αστυνομία περισσότερο ενισχυμένη καταβάλλει μια τελευταία προσπάθεια.
Οι αστυφύλακες πυροβολούν πάνω στα κορμιά και τραυματίζουν εργάτες. Οι απεργοί τότε ξεσηκώνουν τα μεγάλα καθίσματα του Κέντρου και με αυτά φράζουν την πόρτα της αίθουσας.

-Οι αντλίες

Τη στιγμή αυτή καταφθάνουν οι αντλίες κι’ αρχίζουν να καταβρέχουν τους απεργούς απ’ τα παράθυρα. Ταυτοχρόνως τοποθετούνται απ’ τους αστυνομικούς κάτω απ’ τα παράθυρα μεγάλες σκάλες με τις οποίες προσπαθούν να μπουν μέσα. Το σχέδιο όμως αποτυγχάνει γιατί οι εργάτες τους αντιμετωπίζουν με καρέκλες τζάμια κλπ.
Επανειλημένες απόπειρες των αξιωματικών της αστυνομίας να μιλήσουν στους εργάτες αποτυγχάνουν, επίσης και οι αξιωματικοί δέχονται στα κεφάλια τους τις σπασμένες καρέκλες.

-Ο δόλος

Ο Νάσκος τότε ζητάει μια επιτροπή απεργών για να τις μιλήση. Οι απεργοί αποκρούουν την πρόταση, δίνεται δεύτερη πρόταση. Οι απεργοί στέλνουν μια επιτροπή με την απαίτηση να απομακρυνθή η αστυνομία και ο στρατός. Ο Νάσκος απαντεί πως θ’ απομακρυνθή η αστυνομία αλλά οι εργάτες να βγαίνουν δέκα – δέκα έξω. Οι εργάτες απορρίπτουν την πρόταση μέσα σ’ ενθουσιώδεις ζητωκραυγές υπέρ της απεργίας τους. Ο Νάσκος τότε στέλνει τον Γεν. Γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Πατσατζή για να τους προτείνει να βγαίνουν ανά 15. Οι απεργοί τον αποδοκιμάζουν και παίρνουν απόφαση ή να φύγει ολόκληρη η συγκέντρωση ή θα μείνουν εκεί μέχρι τέλους.
Κατόπιν νέας απόφασης των απεργών η συνέλευση κάνει εξόρμηση. Στην πλατεία όμως, ισχυρές δυνάμεις αστυνομικών και στρατού κατορθώνουν να διασπάσσουν τους εργάτες κι’ αποκλείοντες ένα μεγάλο μέρος μέσα στην αίθουσα, συλλαμβάνουν ομαδικά και μεταφέρουν περί τους 100 εργάτες στο τμήμα τροχαίας κινήσεως.
Μεταξύ των συλληφθένων ήσαν και τα περισσόερα μέλη της απεργιακής επιτροπής η οποία είχε τεθεί επί κεφαλής της εξόρμησης καθώς και η επιτροπή της συγκέντρωσης των τροχιοδρομικών και αυτοκινητιστών που πήγε να χαιρετίση τους απεργούς.

-       Στην πλατεία
Εν τω μεταξύ στην πλατεία και τους γύρω δρόμους χιλιάδες εργατών είχαν συγκεντρωθή κι’ εξεδήλωναν την αγανάκτησή τους για τις βαναυσότητες των οργάνων του Κράτους. Εναντίον τους η αστυνομία ενήργησε επανειλημένες επιθέσεις τραυματίζοντες πολλούς με τα κλόμπ. Ως αργά τη νύχτα όλα τα γύρω απ’ το ΕΚΑ παρουσίαζαν όψη πεδίου μάχης.

-Οι συλληφθέντες
Απ’ τους 100 περίπου συλληφθέντες εργάτες εκρατήθηκαν και παρεπέμφθησαν επί παραβάσει του ιδιωνύμου και αντιστάσει κατά της αρχής οι σύντροφοι :
Σάκκος, Ξείνης, Μπέλος, Καβαλιέρος, Μήτσης, Μόσχος, Στρατουδάκης, Παπαιωάννου, Ντάλλας, Ιωαννίδης, Βασταρδής, Νάτσης, Αράπης, Κίτσος, Κατραμάδος, Θερμιώτης, Μανέτας, Καφέτσης, Λιναρδάτος, Πάτσης, Τσίχλας, Μπίλιας, Θεοδωράτος και Χρυσούλης τροχιοδρομικοί.

-Ο σκοπός της επίθεσης

Η αστυνομία ενήργησε την άνανδρη αυτή επίθεση για να συλλάβη την απεργιακή επιτροπή, να στερήση τους αρτεργάτες της στέγης, δεδομένου ότι όλοι τους κοιμούνται στους φούρνους κι εκεί κατ’ ανάγκην θα πήγαιναν αν έχαναν την αίθουσα του Εργατ. Κέντρου και εξαπολύοντος την αγριώτερη τρομοκρατία να λυγίση τους αρτεργάτες.

-Η περαιτέρω εξέλιξη του αγώνος
Αφού η αστυνομία επέτυχε του σκοπού της ένα μεγάλο μέρος απεργών διέρρευσε, πολλοί δε άλλοι συλλαμβανόμενοι απ’ την αστυνομία ωδηγούνταν στους φούρνους κι εξαναγκάζονταν να δουλεύουν υπό φρούρηση.
Πάνω όμως από 400 εργάτες, οι πιό αποφασιστικοί, συνέχιζαν με πνεύμα τον αγώνα, προσπαθώντας να πείσουν και τους άλλους συναδέλφους των να τον συνεχίσουν.

-Η συνέλευση της Τετάρτης

Την Τετάρτη στις 5μ.μ. στην αίθουσα του Σαν – Σουοί συγκεντρώθηκαν οι απεργοί αρτεργάτες. Εξετάστηκε η κατάσταση, η νέα απεργιακή επιτροπή ζήτησε τη συνέχιση της απεργίας, κι ο σύντροφος Καβαλλιέρος εκ μέρους της Διοίκησης του Σωματείου πρότεινε μέτρα περιφρούρησης της απεργίας εναντίον των αντιδραστικών οπαδών του Οικονόμου. Μίλησαν κι’ άλλοι ρήτορες με το ίδιο πνεύμα, καθώς και αντιπρόσωπος την Ε.Γ.Σ.Ε. ο οποίος προτείνοντας στους αρτεργάτες να καθαιρέσουν την «αρχειοφασιστική» επιτροπή αποδοκιμάστηκε παταγωδώς. Επίσης αντιπρόσωπος της Ομ/διας Ηλεκτρισμού πρότεινε να παν οι εργάτες στην συγκέντρωση της Ε.Γ.Σ.Ε. που την ώρα εκείνη γίνονταν στου Παπαιωάννου. Οι εργάτες όμως απήντησαν πως καθήκον τους ήταν να παν στη δίκη της απεργιακής επιτροπής και πως το ίδιο καθήκον είχαν και οι συγκεντρωθέντες στου Παπαιωάννου. Κατόπι η συνέλευση σύσσωμη ξεκίνησε για το δικαστήριο.

-Η συγκέντρωση του «Παπαιωάννου»

Την ίδια σχεδόν ώρα στο θέτρο Παπαιωάννου έγινε συγκέντρωση «πανεργατική» της Ε.Γ.Σ.Ε. Πήραν μέρος περί τους 300. Μίλησαν πολλοί ρήτορες του Κόμματος οι οποίοι κατανάλωσαν όλο τον χρόνο στο να συκοφαντούν με τον γνωστό τρόπο τους αρχειομαρξιστές αρτεργάτες, οι οποίοι, κατά την γνώμη τους, πρόδιναν την απεργία.
Μίλησε επίσης κι ο σ’ Καβαλιέρος, ο οποίος τόνισε πως οι αρχειομαρξιστές αρτεργάτες απ’ την πρώτη στιγμή έκαναν το καθήκον τους ουν επαναστάτες εργάτες, και πως γι αυτό η αστυνομία ρίχτηκε με λύσσα εναντίον τους. Τέλος κάλεσε τους συγκεντρωμένους να παρακολουθήσουν τη δίκη της απεργιακής επιτροπής. Πολλοί εργάτες συμπαθούντες προς το Κόμμα επεδοκίμασαν τα λόγια τους συντρόφου μας δυσανασχετώντας εναντίον των συκοφαντιών των σταλινικών εις βάρος εργατών επαναστατών που την ίδια στιγμή δικαζόνταν απ’ το αστικό δικαστήριο γιατί κράτησαν ψηλά την σημαία της επαναστατικής πάλης.
Οι συγκεντρωθέντες κατόπιν καθ’ ομάδες τράβηξαν προς το δικαστήριο, η αστυνομία όμως επετέθη εναντίον τους και τους διέλυσε.

-Στο Ε.Κ.Α.

Την ίδια επίσης ώρα, ο Καλύβας κάλεσε στο Ε.Κ.Α. συνέλευση των «συντηρητικών» για να λύση την απεργία. Πήραν μέρος 21 αντιδραστικοί οι οποίοι και... αποφάσισαν να λύσουν την απεργία.

-Οι απεργιακές φρουρές

Η απεργιακή φρουρά Βάθης έχοντας πλρηροφορίες πως μέσα σ’ ένα φούρνο στον οδό Ακωμινάτου οι αστυνομικοί δια της βίας εξανάγκαζαν αρτεργάτες να δουλεύουν πήγε για να τους απελευθερώση. Οι αστυνομικοί πυροβόλησαν εναντίον της και οι φρουροί αμυνόμενοι χρησιμοποίησαν πέτρες. Έτσι προξένησαν σοβαρότατες ζημές στο φούρνο. Οι εργαζόμενοι μέσα αρτεργάτες προσπάθησαν να ενισχύσουν τους συναδέλφους των, δε μπόρεσαν όμως γιατί οι αστυνομικοί που εν τω μεταξύ είχαν κλειστεί στο φούρνο ήσαν ισχυρότεροι.

Η λύση της απεργίας

Χθες στις 2 η ώρα έγεινε νέα συνέλευση των απεργών στην αίθουσα του Σαν – Σουσί. Πείραν μέρος περί τους 100. Μίλησαν πολλοί εργάτες επιτεθέντες κατά του Κράτους.
Ο σ’ Καβαλλιέρου, αφού εκθέτει τα γεγονότα όπως εξελίχθηκαν, την άγρια τρομοκρατία που οι απεργοί αντιμετόπησαν και την προδοτική στάση του Ε.Κ.Α. και καταλήγει ως εξής : Μπροστά στον όγκο και τη μαχητικότητα των εργατών το Κράτος άφησε τα προσχήματα και μεταχειριστικε όλα τα βίαια μέσα. Έδειξε και στον πιό καθηστερούμενο εργάτη ότι δεν είνε παρά το όργανο βίας για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εκμεταλευτών. Από τον αγώνα μας πρέπει νάμαστε ικανοποιημένοι. Γράψαμε μια ηρωική σελίδα στην ιστορία της τάξης μας και πλουτίσαμε την πείρα μας.
Ανασυντάσσοντας τις δυνάμεις μας, οργανώνοντας της με τρόπο καλύτερα ανταποκρινόμενο προς τα μέσα που το Κράτος χρησιμοποίησε εναντίον μας, θα βαδίσουμε σύντομα προς νέον αγώνα και τότε η νίκη θάνε δική μας.
Μιλάει κατόπι ένας του ΚΚΕ που προσπαθεί να αποδείξη πως η απεργιακή επιτροπή δε περιφρούρησε την απεργία. Αποδοκιμάζεται όμως απ’ τους εργάτες άγρια και κατεβαίνει απ’ το βήμα.
Τέλος η συνέλευση αποφασίζει την λύση της απεργίας εκφράζοντας την εμπιστοσύνη της προς την απεργιακή της επιτροπή.

-Η τρομοκρατία στο δικαστήριο

Η δίκη των συλληφθέντων διεξήχθη κάτω από πρωτοφανή τρομοκρατία. Δικαστές και χαφιέδες, για να διασπάσουν τους εργάτες που είχαν ασφυκτικά γεμίσει την αίθουσα χρησιμοποίησαν διάφορες απάτες λέγοντας τη μιά πως η δίκη θα γίνη στη μια αίθουσα και την άλλη σ’ άλλη. Έτσι πολοί εργάτες βγήκαν για να παν στην άλλη αίθουσα. Βγαίνοντας όμως διαλύονταν απ’ την αστυνομία και με χτυπήματα σπρώχνονταν μέχρι την οδό Πατησίων.
Ένα μέρος των συγκεντρωθέντων αντελήφθηκε το κόλπο κι’ έμεινε στην κάτω αίθουσα. Εκεί αφού οι δικαστές απεσύρθησαν η αστυνομία με ισχυρώτατες δυνάμεις εξανάγκασε τους εργάτες να εκκενώσουν την αίθουσα. Βγαίνοντας έξω οι εργάτες προσπάθησαν ν’ αντιταχθούν κι’ αποδοκίμασον τους χαφιέδες.
Η αστυνομία τότε επετέθη εναντίον τους με λύσσα, και χτυπώντας με τα κλομπ και τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας πολλούς κατόρθωσε να δαλύση τους εργάτες.

-Η Δίκη

Η Δίκη έγεινε «κεκλεισμένων των θυρών» και με πρωτοφαντα εις αυθαιρεσίες και τρομοκρατία. Δεν επετράπη η είσοδος στους μάρτυρες της υπεράσπισης και στους κατηγορούμενους απαγορεύτηκε ν’ απολογηθούν ελεύθερα.
Μετά της καταθέσεις των Αστυνομικών που προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη των σκηνών στους εργάτες καλούνται οι κατηγορούμενοι ν’ απολογηθούν.
Πρώτος καλείται ο σ. Σάκκος. Είναι σε ελεεινή κατάσταση απ’ το ξύλο έφαγε στο τμήμα. Ο Πρόεδρος του απαγορεύει να απολογηθή και τον ρωτά απλώς αν ήταν κι αν χτύπησε τους αστυνομικούς.
Ο σ’ Σάκκος διαμαρτύρεται ζητεί να μιλήσει ελεύθερα και ν’ αναπτύξει τα ζητήματα αυθαίρετα όμως του αφειρείται ο λόγος.
Καλείται κατόπι ο σ. Ξείνης. Τονίζει ότι είναι μέλος της Οργάνωσής  μας ότι είναι στην Απεργιακή Επιτροπή απσδείχνει με γεγονότα πως οι αστυνομικοί ενήργησαν αιφνηδιαστικά την επίθεση και λέγει ότι αυτός με την Απεργιακή Επιτροπή συνελήφθη και οδηγήθηκε στο τμήμα δερνόμενος με λύσσα απ’ τους αστυνομικούς.
Ο σ’ Μαρμαρέλλης, συντάκτης του «Ριζοσπάστη» λέγει ότι η επίθεση έγεινε απ’ την αστυνομίας. Αυτός επήγε εκεί εκττλώντας επαγγελματικό καθήκον. Ο σ’ Σάκκος επιμένει ν’ απολογηθή. Του δίνεται πάλι ο λόγος, θέλει να εξηγήση την κατάσταση των εργατών μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Τον περιορίζουν όμως στο ζήτημα της συμπλοκής και της κόκκινης σημαίας. Λέγει πως κόκκινη σημαία έχουν όλες οι Εργατικές Οργανώσεις.
Απ’ τους άλλους κατηγορουμενους αφαιρείται εντελώς ο λόγος.
Μόνο ο σ’ Μπίλιας, παρά της προσπάθειες του προέδρου και των χαφιέδων, να τον διακόψουν λέγει ότι, αν και φυματικός τον έδερναν ως μπολσεβίκο. Λέγει πως είνε μέλος της οργάνωσης και πως αντί της Σωτηρίας προτιμά να πεθάνη με τους συντρόφους του στο Ιτζεδίν.
Οι δικαστές λυσσούν γι’ αυτό.
Κατόπι μιλά ο εισαγγελεύς και ζητεί την τιμωρία τους επί παραβάσει του Ιδιώνυμου.
Μετά την αγόρευσιν των συνηγόρων το δικαστήριο εξέδωκε την απόφασή του.
Καταδικάστηκαν οι σ.σ. Σάκος, Ξείνης κι ο αρτεργάτης Μήτσης σε 2 μήνες φυλακή. Οι Σ. Θεωδωράτος, Χρυσούλης τροχιοδρομικοί, Λιναρδάτος αυτοκινητιστής και οι αρτεργάτες Νάτσης, Μόσοχος, Καβαλλιέρος, Κατραμάδος σε 20 μέρες και Μπίλλης σε έξι μέρες
Για την εξαγορά της ποινής το δικαστήριο ώρισε 70δρχ. Τη μέρα.

15 Οκτωβρίου 2013

ΈΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΙΣ... ΑΝΩΜΑΛΟΣ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΤΩΡΑ....ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΑΘΗΝΩΝ.....




Μεσήλιξ, κάτοικος Αμπελοκήπων, ετών 43 συνελήφθη να πειράζει κυρία ετών 39 στην πλατεία άνω Αμπελοκήπων.

Ο φερόμενος κατηγορούμενος, ντυμένος σοβαρά και αξιοπρεπώς πλησίασε την κυρία την πλησίασε και τείνοντας ένα γιασεμί της είπε :

"Είστε περκέτι κουκλίτσα θέτε να πάμε για ένα καφέ στην καφετερία".

Η Κυρία εφώναξε την αστυνομία και συνελλήφθη ο ανώμαλος ερωτιδιεύς.

Αναρωτιέται εις έκαστος εξ' υμών που θα φτάσουμε με την ανίθηκη κατηρόρα...

Ανακριτής και εισαγγελεύς αναζητούν και αξιολογούν μάρτυρες.



-Εν τω μεταξύ πέντε νεκροί ευρέθησαν σε διάφορα σημεία της συνοικίας, ογδόντα νέοι εισήλθαν στα νοσοκομεία με ακατάσχετον μέθη.
-Τέσσερις οίκοι ανοχής από τους 99 έκλεισαν λόγω πτωχεύσεως.


 Φλουσούμπασης

14 Οκτωβρίου 2013

Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '30 ΤΟΥ '40 ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΕΗ ΣΑΤΑΝΙΝΙΣΤΙΚΗ ΚΥΜΗ...

Οι άνθρωποι στις κρίσεις δεν γεννούν... Τουλάχιστον όχι στην εκίνησή της... Γιατί στο τέλος η ΖΩΗ ΝΙΚΑΕΙ και οι άνθρωποι τεκνοποιούν. Κάπως μεταφυσικά...

Έτσι δείχνουν τα στατιστικά και στην δεκαετία του 30 και του 40 και ο κεκοιμησμένος Καντιώτης μας υπενθυμίζει τας στατιστικάς... Τώρα βέβαια το παραχέσαμε... Είναι απίστευτο πόσο έπεσαν οι γεννήσεις στην χώρα αυτή... Θα μου πεις είναι και χιλιάδες οι Έλληνες που την "έκαναν" στα εξωτερικά... Και εκεί γεννάν. Να πω ότι εκ του συγγενικού περιβάλλοντος δύο που είναι στην Νορβηγία και Φιλανδία τεκνοποίησαν... Αλλά εδώ στο Ελλάδα το χέσαμε... ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ για την υγεία του Ελληνικού λαού. Και όταν λέω υγεία εννοώ και σωματική και ψυχική...

Και όπως έχω δηλώσει είμαι υπέρ της άμβλωσης αν το θέλει η γυναίκα, αλλά προτιμώ τα μέτρα τα προληπτικά... Δηλαδή υπέρ αλλά με δαγκωμένη γλώσσα...

Όπως έχω πει ο Καντιώτης έφυγε νωρίς από την Κύμη και άφησε πίσω του αγάπη μεγάλη και ένα ουφ από πολλούς...

Όμως είναι απίστευτη πηγή πληροφοριών... Κάθε μελετητής μπαίνει στο παρελθόν μέσα από τα γραπτά του με την μία... Γιατί αυτός και ο Φωστίνης ήταν άνθρωποι της δράσης και άμμεσοι...


Εν τω μεταξύ πατριώτες Κουμιότες... που κάμνατε τας εκτρώσεις ατιμούλικες ?
Στην δεκαετία του 70 κάτω από την φλαμουριά στην πλατεία λέγαν ότι οι παρθενοραφές και οι εκτρώσεις γένονταν εις τας Χαλκίδας... Δήθεν δια δουλιές στην Αθήνα ένα εξαφανιζολ μια μηνιαία απουσία και μετά παρθένα η κορασίς.... μμμμμ





«ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ»                                                                ΚΥΜΗ
27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1951
ΦΥΛΛΑΔΙΟΝ 8
«Καὶ εὐθέως ἀλέκτωρ ἐφώνησε. Καὶ ἐμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ ῥήματος ᾿Ιησοῦ»
(Ματθ. 26 74,75)

Ε Κ Δ Ι Δ Ε Τ Α Ι

Υπὸ ἱεροκήρυκος ᾿Ι. Μητροπόλεως Καρυστίας-Σκύρου ἀρχιμανδρίτου Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου καὶ διανέμεται δωρεὰν πρὸς χριστιανικὸν  διαφωτισμὸν τοῦ λαοῦ.

120/45 [ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ]

Δύο ἀριθμοί. ῾Ο πρῶτος τριψήφιος. ῾Ο δεύτερος διψήφιος. Φόβος ὑπάρχει νὰ γίνῃ μονοψήφιος, νὰ καταντήση 0. Τί ἆράγε νὰ σημαίνουν οἱ δύο αὐτοὶ ἀριθμοί; — Αὐτοὶ οἱ δύο ἀριθμοὶ ποὺ ὑπάρχουν εἰς τὰ Μητρῷα τοῦ Δήμου Κύμης εἶνε οἱ ἀδιάψευστοι μάρτυρες μιᾶς κρυπτῆς ἁμαρτίας, ἑνὸς ἀπαισίου κοινωνικοῦ ἐγκλήματος, τὸ ὁποῖον, ἐὰν συνεχισθῆ, δὲν χρειάζεται νὰ εἶνε κανεὶς προφήτης διὰ νὰ προΐδη ὅτι μὲ μαθηματικὴν ἀκρίβειαν ὁ τόπος μας βαίνει πρὸς ἐθνικὴν αὐτοκτονίαν καὶ ἐξαφάνισιν.
Ποῖον τὸ ἔγκλημα; ῾Ο Δῆμος τῆς Κύμης εἰς τὸ βιβλίον γεννήσεων τὸ ἔτος 1931 σημειώνει 120 ἐν ὅλῳ γεννήσεις. Τὸ ἐπόμενον, τὸ 1932, σημειώνει 100 γεννήσεις. ῎Εκτοτε ὁ ἀριθμὸς 100 δὲν ἐνεφανίσθη. Κατὰ τὰ τελευταῖα 18 ἔτη αἱ γεννήσεις ὁλονὲν καὶ κατήρχοντο ἕως ὅτου κατὰ τὸ παρελθὸν ἕτος 1950 τὸ βιβλίον γεννήσεων Κύμης ἐσημείωσε μόνον 45 γεννήσεις. Δηλαδὴ τὸ 1/3 τῶν παιδιῶν, ποὺ ἐγεννῶντο ἄλλοτε. Φρίκη!
᾿Εμπρὸς εἰς τὴν διαφορὰν αὐτὴν τῶν γεννήσεων εὑρισκόμενοι διερωτώμεθα· τί ἆράγε νὰ συμβαίνη; ῎Επαυσαν νὰ γίνωνται γάμοι; ᾿Εστείρευσαν αἱ πηγαὶ τῆς ζωῆς; ῎Οχι. ᾿Αλλὰ τότε ποία ἡ αἰτία τῆς ἐλαττώσεως τῶν γεννήσεων; ῾Ο πόλεμος; ῾Η κατοχή; ῾Η πεῖνα; ῾Η δεκαετὴς πρωτοφανὴς περιπέτεια τῆς μαρτυρικῆς μας Πατρίδος; ᾿Ασφαλῶς καὶ ταῦτα, ἀγαπητοί, συνετέλεσαν, ἵνα κατέλθη ἡ στάθμη τῶν τοκετῶν, ἀλλὰ ἡ ἐλάττωσις τῶν γεννήσεων ὀφείλεται κυρίως εἰς βαθύτερα αἴτια, ὀφείλεται εἰς τὴν ἀπιστίαν, τὴν ἀθεΐαν, τὴν ὑλιστικὴν ἀντίληψιν τῆς ζωῆς, εἰς τὴν εὐρεῖαν διάδοσιν τῶν ἀντιχριστιανικῶν ἰδεῶν ποὺ ἔχουν ὡς στόχον τὴν θρησκείαν καὶ τὴν οἰκογένειαν. Κάτω ἡ οἰκογένεια. Κάτω ὁ Θεός. Ζήτω ἡ ἀνεξέλεγκτος καὶ ἄθεος ζωή. Τοιαῦται βραχναὶ φωναὶ τοῦ ῞Αδου ἠκούσθησαν καὶ εἰς τὴν καλύβην τοῦ βοσκοῦ, εἶνε, ὅτι ὁ γάμος, ἡ ἕνωσις ἀνδρὸς καὶ γυναικός, ἔπαυσε νὰ θεωρῆται ἐν τῇ συνειδήσει τῶν πολλῶν ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ, τοῦ ὁποίου σκοπὸς εἶνε ἡ ἀμοιβαία βοήθεια, ἡ φυσικὴ, ἡ ἠθικὴ συμπλήρωσις καὶ ἡ γέννησις τέκνων συμφώνως πρὸς τὸν αἰώνιον Νόμον τοῦ Δημιουργοῦ.
«Παιδιά; Πωπώ! Θεὸς φυλάξοι!» Φωνάζουν σήμερον τὰ μοδέρνα ἔκφυλα ἀνδρόγυνα καὶ μάλιστα ἑκεῖνοι, ὁποῖοι ἔχουν περισσότερα τὰ ὑλικὰ μέσα διὰ νὰ συντηρήσουν παιδιά, ἀλλὰ ποῦ ἀφίνουν ἡ ἀσωτεία, ἡ πολυτέλεια, τὰ σκυλιὰ τῆς ῥάτσας, οἱ λιμουζίνες, οἱ χοροί, τὰ θέατρα καὶ οἱ κινηματογράφοι;
῾Ο ῾Εωσφόρος ἐκήρυξεν ἄγριον πόλεμον κατὰ τῆς γεννήσεως τῶν παδιῶν. ῎Οχι, παιδιά, σφυρίζει ὁ Πειραστὴς εἰς ὅλα τὰ ἀνδρόγυνα. Καὶ οἱ ἄνθρωποι ὑπακούουν εἰς τὴν ὑποβολὴν αὐτὴν καὶ μεταχειρίζοντα ὅλα τὰ σατανικὰ μέσα διὰ ν’ ἀποφύγουν τὴν γέννησιν παιδιοῦ. Καὶ ἐὰν παρ’ ὅλας τὰς προφυλάξεις, τὸ λουλοῦδι τῆς ζωῆς φυτρώσει εἰς τὰ σπλάχνα τῆς μητρὸς, ἔ, τότε τρέχουν εἰς τὰ ἰατρεῖα καὶ τὰς γυναικολογικὰς κλινικὰς τῶν διαφόρων πόλεων τῆς πατρίδος καὶ δυστυχῶς εὑρίσκουν μαίας καὶ ἰατρούς, οἱ ὁποῖοι ἀναλαμβάνουν νὰ ξερριζώσουν τὸ θεῖον ἄνθος τῆς δημιουργίας, νὰ κάμουν ἔκτρωσιν, ποὺ μεγαλύτερον ἔγκλημα δὲν ὑπάρχει εἰς τὸν κατάλογον τῶν ἐγκλημάτων. ᾿Ιατροί, ὅσοι διαπράττετε τὴν ἁμαρτίαν αὐτήν, πῶς κοιμᾶσθε ἥσυχοι; Πῶς δὲν παρουσιάζονται τὴν νύκτα ἐνώπιόν σας αἱ σκιαὶ τῶν νηπίων —τῶν ἐμβρύων— διὰ νὰ φωνάζουν· ᾿Εγκληματίαι. Πίετε τὸ ἀθῶον αἶμά μας; καὶ σεῖς ἄνδρες καὶ γυναῖκες ποῦ διαπράττετε τὰ ἐγκλήματα αὐτὰ πῶς δὲν φοβεῖσθε τὴν τιμωρίαν τοῦ Οὐρανοῦ; Εἶστε χριστιανοί; Πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν;
Εἰς τὸ μικρὸν τοῦτο φυλλάδιον, ποὺ εἶνε ἁπλῶς ἕνα ξυπνητήρι συνειδήσεων, δὲν ὑπάρχει χῶρος διὰ ν’ ἀναπτύξωμεν καὶ ν’ ἀναπτύξωμεν καὶ ν’ ἐξαντλήσωμεν τὸ φλέγον αὐτὸ κοινωνικὸν θέμα. ᾿Επιφυλασσόμεθα ὅπως πράξωμεν τοῦτο ἀπ’ ἄμβωνος εἰς τὴν σειρὰν τῶν ἑσπερινῶν κηρυγμάτων. Τότε θὰ μᾶς δοθῆ εὐκαιρία διὰ ν’ ἀποδείξωμεν ἀπὸ πάσης πλευρᾶς, ὁποία τεραστία καταστροφὴ γίνεται μέσα εἰς τὰς κοινωνίας μας ἀπὸ τὰ ἐγκλήματα αὐτὰ ποὺ χωρὶς ἴχνη ἐντροπῆς, χωρὶς φόβον Θεοῦ ἐκτελοῦν ἔγγαμοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες ποὺ ἐστεφάνωσεν ἡ ἐκκλησία διὰ νὰ γίνουν δημιουργοὶ καὶ αὐτοὶ γίνονται νεκροθάπται ζωῆς. Χιλιάδες παιδιὰ κάθε χρόνον σφάζονται, ὦ Θεέ μου, δὲν ἀφήνονται νὰ ἔλθουν εἰς τὴν ζωὴν καὶ ὅμως οἱ κύριοι καὶ αἱ κυρίαι ποὺ διαπράττουν τοὺς φόνους αὑτοὺς περιπατοῦν ἐλεύθεροι.
᾿Αγαπητοὶ Κυμαῖοι! ῾Ο ἀριθμὸς 45 δὲν σᾶς φοβίζει; Δὲν φρονεῖτε, ὅτι πρέπει νὰ σταματήση ὁ κατήφορος αὐτός; Θέλετε νὰ σβύση ἡ ὡραία Κύμη καί νὰ γίνη ἕνα γηροκομεῖον—νεκροταφεῖον, μέσα εἰς τὸ ὁποῖον νὰ μὴ ἀκούεται γέλιο παιδιοῦ; Σκεφθῆτε ὅτι ὑπάρχει Θεός, κυβερνῶν τὸ Σύμπαν καὶ φοβειθεῖτε, μήπως διὰ τὸ ἔγκλημα αὐτὸ καὶ μόνον ὀργισθῆ ὁ Κύριος καὶ μίαν νύκτα ἡ πόλις κατρακυλίση πρὸς τὰ κάτω διὰ νὰ ὑπάγη νὰ συναντήσῃ τὴν παλαιὰν Κύμην εἰς τὰ βάθη τοῦ Αἰγαίου πελάγους….
῏Ω Κύριε! ῎Ελεος εἰς τὴν Κύμην. ῎Ελεος εἰς τὴν πατρίδα μας ποὺ δὲν πρέπει νὰ καταστραφῆ ἐξ αἰτίας τῶν ἐγκλημάτων μας.

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ «ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»

Εἰδικὰ μαθήματα κατηχήσεως·
  • 1— Διὰ τὰ ἐργαζόμενα παιδιὰ-Κυριακὴν ὥραν 7.30-8 μ.μ. εἰς τὸν ῞Αγ. ᾿Αθανάσιον
  • 2— Διὰ τὰς νέας (ΧΕΝ) – Κυριακὴν 11-12 εἰς τὸν ῞Αγιον ᾿Αθανάσιον
  • 3— Διὰ τὰς μητέρας- Πέμπτην 5-6 » »
  • 4— Διὰ τοὺς ἄνδρας-Τρίτην 7.30-8 » »

11 Οκτωβρίου 2013

ΠΟΝΗΜΑ ΔΙΑ ΤΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΓΡΑΦΕΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑΣ...΄Ή ΕΙΣΙΝ ΑΡΤΙΑ ΓΑΜΙΑΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΣΤΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΝ ?

Τώρα να πάραυτα εαν θέσω το ερώτημα εις άπασας τους συνδιαλαγωμένους εις τα blogs (μπλογκ σσσ) δια το θέμα της αναπαραγωγής υπό του προξενiού.... Υπάγω δέκα τάλλαντα ότι  άπαντες θα ειπείτε ένα στεντώριον όχιιιιιιιιιιιι μετά βλευγδυμίας...

Και όχι μόνο αυτό... Θα με κατακεραυνώσεται πάραυτα σαν φαλοκράτη, υπηρέτη του συστήματος της καταπιέσεως των θύλι ατόμων κλπ κλπ...

"Στάσου Τούρκο να γιωμήσω" έλεγε ο πάπος... Κοίτα προς τα βόρεια προάστεια... Κυρίες κούκλες και νεανίες περκέτια παντρεύονται και συναλλάσονται δια μέσω των προσφιλών γονέων ... Θα λέγαμε υμείς οι πτωχοί... "σαν εμπορική συναλλαγή".

Γιατί όμως ? Κουκλάκια είναι μοδέλα φίνα και όμως πάνε στας Ζυρίχας και στα σαλέ του Καιμαχτσαλάν και γνωρίζονται τα πιτσούνια... Ούτε να τρέχουν στα μπαρ και εις τας ταβέρνας και ενίοτε στα ερωτικά χαμαιτηπία... Χαμέ κάτω από τον κάτασπρον χιόνα ο κος Μπούμπης και η ετέρα κορασίς ... ας είπωμεν Ασπασίαν γνωρίζονται και ερωτεύονται άπαξ και δια παντός... Ενώ υμείς?

....................


Περικαλώ τα μάλα γράψτε ότι προερείσθε για να συνεχιστεί το πόνημα και να εξαχθεί κείμενον λαμπρόν και θεάρεστον ίνα διαφωτίσει ούτο το ζήτημα υπό όλας τας πλευράς......


Αναμένωμεν..... εαν ο χώρος των σχολίων είναι μικρός περικαλώ στείλατε την συνέχειαν εις τα ε-μέλια πλιζζ

06 Οκτωβρίου 2013

1974 O ΔΙΟΙΚΗΤΗΤΗΣ ΤΩΝ Ο.Υ.Κ. (Υποβρύχιες καταστροφές) Κος ΓΟΥΛΕΑΣ ΣΕ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Η αποσπασματική αναφορά μου στο Κυπριακό, είναι μια συνειδητή αναχώρησή μου από το θέμα αυτό. Πέρασαν χρόνια, οι ερμηνείες πολλές και η καθημερινότητα μεγάλη και κουραστική...

Ωστόσο σαν χιλιάδες συνέλληνες η πολιτικοποίησή μου ξεκινά από τα γεγονότα αυτά... Τι ήταν αυτό που πιτσιρίκι, μας σκίρτησε ? Φυσικά η αναχώρηση του πατέρα στην "ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ...". Το υπόγειο γέμισε ρύζια, μακαρόνια.... Ο πόλεμος και η καταστροφή πάνω από την Αθήνα... Έστω σαν φόβος.... Και μετά η πολιτειακή αλλαγή... Η χαρά που έδιωξε τον φόβο του θανάτου... Μπορεί κανείς άλλος στην χώρα αυτή να μην τα βίωσε... Στα αμούστακα παιδικά μου εγκεφαλικά κύτταρα όμως έτσι κατεγράφησαν...

Η συνέντευξη του διοικητή των Ο.Υ.Κ. εις την Κύπρο το 1974 επάρθη από το blog

http://kakaras.wordpress.com/

Είναι ένα εξαιρετικό blog το οποίο θέτει σπουδαία ιστορικά ζητήματα της εποχής εκείνης... Έχει την σπουδαιότητα η μελέτη εκείνη της εποχής... Διότι άλλαξε τον ρου και κατέστρεψε ζωές, καθεστώτα, όνειρα, αγώνες.

Οι νεότεροι πρέπει να μάθουν ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ με ανεξάρτητο πνεύμα και απαλλαγμένοι από ιδιοτέλειες την αλήθεια. Πιστεύω ότι κανείς πρέπει με αφορμή την συνέντευξη αυτή να κατανοήσει τα πράγματα.... Πάντως εμένα με βοήθησε... Φυσικά πήρα την έγκριση από το blog http://kakaras.wordpress.com/ και τον ευχαριστώ.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ



Μιλάει ο Γουλέας, Διοικητής των ΟΥΚ στην Κυπρο το ’74

Αυγούστου 1, 2013 ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΓΟΥΛΕΑ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΩΝ ΟΥΚ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Ο Γουλέας αποκαλύπτει, χωρίς να διστάζει, στοιχεία για σύμπραξη ενάντια της δικτατορίας 1967-1974 με στελέχη του ναυτικού που τα πρώτα χρόνια ήταν τοποθετημένοι ως φίλοι του Απριλιανού καθεστώτος. Χρειάζεται κουράγιο να μιλήσει κανείς με τον τρόπο που αναφέρεται στον Ταβλαρίδη. Εναντίον του οποίου καταλογίζονται δράσεις στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, που λίγοι είχαν από το ναυτικό, ενώ παράλληλα σημειώνει πως γνώριζε και τα της οργάνωσης για κίνημα στο ναυτικό. Τονίζεται στο σημείο αυτό πως η εξάρθρωση της οργάνωσης για κίνημα το Μάιο 1973, έχει προηγηθεί του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου, όπου στελέχη και του ναυτικού συμμετέχουν εκτελώντας διαταγές της χούντας. Αναφέρει στοιχεία για Κιοσσέ, Σταματελόπουλο, Πετρόπουλο, Γκιόκεζα και άλλους. Εκφράζει την έμμεση αποδοκιμασία του επειδή στελέχη μικρότερων βαθμών που είχαν κάποιας μορφής σύμπραξη στην προετοιμασία του κινήματος (όπως ο Ισμαηλάκος) δεν προβλήθηκαν. Θεωρεί πως οι βασιλόφρονες στο ναυτικό ήταν πέντε τοις εκατό περίπου. Ενάντιος στις διαδοχικές και πολλές ΄΄αποκαταστάσεις΄΄ όπως και οι περισσότεροι ερωτηθέντες κατά την έρευνα ό,που ανήκει και η παρούσα συζήτηση..
———————————————————————–
Κ. Κύριε Γουλέα, επειδή αναφέρατε τον Ταβλαρίδη μου θυμίσατε ότι στην αναφορά που κάνατε και μου είχατε δώσει, λέγοντάς μου ότι έχει εξαφανιστεί από τα αρχεία του ΓΕΝ, γράφατε ότι … ή μάλλον είναι εμφανής η προσπάθειά σας να αποδυναμώσετε την κακή εντύπωση που είχε δημιουργηθεί τότε για τον Ταβλαρίδη. Πώς το εξηγείτε αυτό;
Γ. Είναι πολύ απλό το θέμα. Όταν ο Παπαγιάννης ήρθε και μάζεψε τους αξιωματικούς στη βάση της Σούσου, στο Μπουγάζι, για να τους ενημερώσει για τις μέλλουσες κινήσεις που ήταν οι εναντίον της κυβέρνησης του Μακαρίου, αντιμετώπισε την καθολική αντίδραση των αξιωματικών της βάσης. Σε αυτή την συνάντηση έλειπε ο Ταβλαρίδης γιατί ήταν κυβερνήτης στο «ΛΕΒΕΝΤΗ», στο «Π.Π. ΛΕΒΕΝΤΗ» που έχει έδρα την Αμμόχωστο. Δεν τον είχε καλέσει να λάβει μέρος στην ενημέρωση. Εγώ πήγα, περίπου……είχε τελειώσει η ενημέρωση γιατί είχα, όπως γράφω στην αναφορά μου, είχα επιδείξεις με τους βατραχανθρώπους στο ΡΙΚ, Το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου. Και πήγα εκεί μέσα περίπου μιάμιση ώρα μετά τη συγκέντρωση των αξιωματικών. Ο Ταβλαρίδης δεν ήταν. Όταν έφυγε ο Παπαγιάννης και πλέον όλοι οι αξιωματικοί είπαμε ότι δεν θα λάβουμε μέρος σε αυτό το πραξικόπημα, και κατάλαβα ότι ανεξάρτητα δεν μπορούσε κανείς να αντιδράσει εκείνη τη στιγμή αλλά περίμενε να υπάρξει μια πιο κατάλληλη ατμόσφαιρα για να στηριχτεί ο ένας στον άλλον, δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεσαι, αν πω εγώ όχι με μπαγλαρώνουν, εκείνη τη στιγμή σκέφτεσαι πολλά πράγματα. Δεν σηκώθηκαν σύσσωμοι οι αξιωματικοί παρά μόλις έφυγε ο Παπαγιάννης διερωτήθηκαν όλοι και είπαν όχι εν απουσία του Παπαγιάννη και τον ξανακαλέσαμε να έρθει την άλλη μέρα και του είπαμε όχι, πλέον είχαμε συμφωνήσει, πλην του Ντάνου και του Αρμενιάκου, μάλλον όχι, ο Αρμενιάκος δεν εξέφρασε γνώμη, ο Ντάνος είπε ότι «αν εγώ διαταχθώ να εκτελέσω κινήσεις θα εκτελέσω», το είπε πολύ ξερά.
Κ. Ο Ταβλαρίδης τώρα……..
Γ. Ας έρθουμε τώρα στον Ταβλαρίδη. Ο Ταβλαρίδης ήταν απών από όλη αυτή την κατάσταση. Η εκτίμηση η δική μου είναι η εξής : ο Παπαγιάννης όταν είδε όλη αυτή την συντριπτική αντίδραση των αξιωματικών, φοβήθηκε να πει στον Ταβλαρίδη, ή να τον φωνάξει και να του πει τα ίδια πράγματα. Τι έκανε; Του έδωσε διαταγή μια μέρα πριν το πραξικόπημα, αφού εμάς μας είχε καθησυχάσει ότι δεν θα γινόταν πραξικόπημα. Στη δεύτερη δηλαδή συνάντηση ο Παπαγιάννης μας είπε «ξεχάστε το δεν πρόκειται να γίνει πραξικόπημα, και ετοιμασθείτε να φύγετε εντός δεκαπέντε είκοσι ημερών γιατί όλοι οι αξιωματικοί θα επαναπατρισθούν». Αν θυμάσαι υπήρχε αλληλογραφία Μακαρίου με Γκιζίκη και είχε ζητήσει ο Μακάριος την απομάκρυνση των Ελλήνων αξιωματικών, γιατί υπήρχαν πληροφορίες για το πραξικόπημα, της κινήσεως καταργήσεως της νόμιμης τάξης. Ερχόμαστε λοιπόν στον Ταβλαρίδη. Τον παίρνει τηλέφωνο τον Ταβλαρίδη, μια μέρα πριν το πραξικόπημα και του λέει «φύγε χωρίς να δώσεις απόπλου΄΄ (στη ναυτική βάση της Σούδας, στην οποία υπαγόταν διοικητικά), ΄΄και πήγαινε στην Πάφο». Ο Ταβλαρίδης έψαξε να με βρει γιατί είχαμε κατέβει από το ίδιο καράβι και είχαμε κοινωνικές σχέσεις, ήμασταν στην ίδια ποδοσφαιρική ομάδα στη Σχολή Δοκίμων….δε με βρήκε, γιατί εγώ με το Δούκα ήμαστε σε ένα φιλικό σπίτι. Αυτά μου τα διηγείται ο Ταβλαρίδης από θέση ισχύος μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος. Δε μου τα διηγείται δηλαδή από θέση που προσπαθούσε να δικαιολογηθεί, τα διηγείται τότε που το πραξικόπημα είχε επικρατήσει και ήταν οι ήρωες της υπόθεσης… πριν την εισβολή. Αυτά γίνονται δεκαπέντε δεκαέξι του μηνός, η εισβολή γίνεται στις είκοσι. Φεύγει λοιπόν ο Ταβλαρίδης με το καράβι και πάει στην Πάφο και περιμένει. Και γίνεται το πραξικόπημα τη Δευτέρα, αυτό έγινε την Κυριακή. Είδε δε… αυτό μου το διηγείται ο ίδιος, επαναλαμβάνω από κάποια θέση όταν θεωρείται ένας από τους ήρωες του πραξικοπήματος γιατί με το πλοίο του είχε αποκλείσει τη διαφυγή του Μακαρίου δια θαλάσσης από την Πάφο, ας το πούμε έτσι θεωρητικά, και είχε διαταχθεί να βάλει και εναντίον της Πάφου, που δεν έβαλε εναντίον της Πάφου αλλά εναντίον του ναυτικού σταθμού της Πάφου που είχε καταληφθεί από το εφεδρικό Σώμα. Πάει λοιπόν στην Πάφο, ευρισκόμενος στην Πάφο τη Δευτέρα το πρωί, και ακούει εμβατήρια ο Ταβλαρίδης στο ραδιόφωνο. Εν τω μεταξύ η Πάφος είχε ασυνήθη ησυχία από πλευράς κινήσεως, και παίρνει τηλέφωνο την πέμπτη νομίζω ανωτέρα ναυτική διοίκηση, το κομμάτι του στρατού της Πάφου, διοικητικά διαιρεμένη η Κύπρος, και βγαίνει ένας, όπως μου λέει, Ελληνοκύπριος λοχαγός και του λέει «ναι κύριε κυβερνήτα εδώ είναι ο διοικητής, ελάτε πάνω σας θέλει, ο διοικητής αυτή τη στιγμή δε μπορεί να σας μιλήσει». Αντί να πάει ο Ταβλαρίδης, στέλνει ένα αξιωματικό. Δεν πρόλαβε ο αξιωματικός να ετοιμαστεί να φύγει και βλέπει εφεδρικούς, δηλαδή του εφεδρικού Σώματος της αστυνομίας του Μακαρίου, να έρχονται με πολεμικές ας πούμε προθέσεις, επιθετικές, και να προσπαθούν να μπούνε και να καταλάβουν το ναυτικό σταθμό της Πάφου, που πλησίον ήταν αυτός παραβεβλημένος.
Κ. Εννοείτε αυτοκίνητα και κόσμο οπλισμένο;
Γ. Εφεδρικούς με αυτόματα και λοιπά. Και βλέπει τους αξιωματικούς της βάσεως, μάλιστα ένας είχε και τη γυναίκα του με το μωρό τους, να τρέχουν προς το καράβι για να αποφύγουν αυτή την επίθεση και παράλληλα του βάλουν, τον πυροβολούν.
Κ. Και εκεί απαντάει ο Ταβλαρίδης. Τα λέτε και στην αναφορά σας. Αυτή ήταν μια καλή πράξη για τον Ταβλαρίδη, κάτω από αυτές τις συνθήκες προσπαθεί να διασώσει κάποιο κόσμο και τους φέρνει πίσω. Ο Ταβλαρίδης, μη γελιόμαστε τώρα, για όλο το ναυτικό εξακολουθεί να είναι ένα κόκκινο πανί στην υπόθεση της Κύπρου. Και είστε ο μόνος με τον οποίο εγώ συζητάω για δεύτερη φορά, και προς τιμήν σας, κάνετε μια προσπάθεια να αποδυναμώσετε τις δυσμενείς εντυπώσεις για τον Ταβλαρίδη σε αυτή τη φάση.
Γ. Σε αυτή τη φάση είμαι πεπεισμένος ότι έτσι ήταν τα πράγματα, γιατί δεν είχε κανένα λόγο να καλύψει τις κινήσεις του.
Κ. Η ρήση του για την αγορά και εξόφληση του αυτοκινήτου είναι γεγονός;
Γ. Θα τα πω όλα, και πως έγινε και πως εξελίχθηκε η συζήτηση. Αυτό ήταν αντίδραση στη δράση, δηλαδή ήταν αντίδραση σε αιχμές και ερωτήσεις άλλων συναδέλφων που του κάναν μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος. Και αυτά όλα γινόντουσαν στη λέσχη των αξιωματικών μεταξύ δεκαπέντε και είκοσι Ιουλίου. Φεύγει και έρχεται το βράδυ στην Πάφο, καταπλέει. Και όπως λέω στην αναφορά μου, χτύπησε και μια προπέλα. Διατάσσεται… ο Μακάριος βρισκόταν στην Πάφο, είχε διαφύγει, είχε βγάλει και το διάγγελμά του το ραδιοφωνικό, ο κόσμος ήξερε ότι ο Μακάριος βρίσκεται στην Πάφο. Διατάσσεται αμέσως να αποπλεύσει, να καταπλεύσει στην Πάφο και να αποκλείσει τη διαφυγή του Μακαρίου δια θαλάσσης. Διατάσσεται να πάει με τον Ταβλαρίδη ο Κανδαλέπας επειδή ο Ταβλαρίδης ήταν ξύπνιος. Πρόσεχε όμως να δεις. Όταν ήρθε στην ακτή … μετά την διαφυγή του από την Πάφο, μετά τη σώα διαφυγή του από τις επιθέσεις των εφεδρικών, ήταν σε έξαλλη κατάσταση, δηλαδή ήταν εξαγριωμένος εναντίον αυτής της κίνησης, είχε αρχίσει δηλαδή να γιγαντώνεται μέσα του η αντιμακαριακή πρόθεση. Αυτά όμως δεν είναι τελείως ξεκομμένα από την προ του πραξικοπήματος περίοδο (όταν οι τεταμένες σχέσεις Μακαρίου – ελληνικής κυβέρνησης σε παρένθεση), της χούντας του Παπαδόπουλου, είχαν φέρει το εφεδρικό αστυνομικό τμήμα του Μακαρίου να κάνει εξονυχιστικούς ελέγχους στους Έλληνες αξιωματικούς όταν έφευγαν από τις βάσεις τους, πολλές φορές. Εμάς μας είχαν σταματήσει να ελέγξουν τα αυτοκίνητά μας και λοιπά, δηλαδή υπήρχε … και καταλαβαίνεις ότι στο άτομο δημιουργείται μια αντίδραση που είναι απέξω, όταν δεν έχει καμιά σχέση άμεση, και στο κάτω κάτω της γραφής όπως απεδείχθη, οι περισσότεροι στο ναυτικό δεν είχαν καμία σχέση με τη χούντα.
Κ. Θέλω να σας ρωτήσω κάτι, γιατί μπήκατε ακριβώς στο κλίμα που αφορά εκείνη την περίοδο εκεί, και αναφερθήκατε ότι οι εφεδρικές δυνάμεις οι λεγόμενες, οι οπαδοί του Μακαρίου οι ένοπλοι, αντιστρατεύονται όλους τους αξιωματικούς τους Έλληνες που ήταν εκεί κάτω.
Γ. Γιατί προφανώς υπήρχαν οι πληροφορίες, υπήρχαν οι κινήσεις ότι κάτι δεν πάει καλά με τους Έλληνες αξιωματικούς, οργανώνονται βάσει άλλων διαταγών, και ποιοι ήταν οι εγκέφαλοι του πραξικοπήματος στην Κύπρο εναντίον του Μακαρίου…
Κ. Γιατί όμως; Εγώ θα συνεχίσω το ερώτημα.
Γ. Γιατί να γίνει το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου; Εδώ μπαίνουμε σε άλλα πεδία, δεν τελειώσαμε με τον Ταβλαρίδη……..
Κ. Το ξέρω ότι δεν τελειώσαμε, αλλά μου λέτε πράγματα που τα λέτε και στην αναφορά σας και τα έχει και ο Μεταλληνός, είναι σαφές για μένα τώρα ότι ο Ταβλαρίδης εξελικτικά τοποθετείται υπέρ του πραξικοπήματος και συμμετέχει υλοποιώντας διαταγές χωρίς να έχει και πλήρη γνώση, μην ξεχνάμε τις ηλικίες, το βαθμό, τη θέση. Αυτά είναι καθαρά για μένα.
Γ. Συμφωνώ απόλυτα, δεν έχω καμιά αντίρρηση…
Κ. Τώρα για το αυτοκίνητο…
Γ. Καλά, στο αυτοκίνητο θα έρθουμε. Τώρα γιατί το κλίμα έτσι… υπήρχε η δράση της ΕΟΚΑ Β κάτω, είναι γνωστό, η αντιμακαριακή δράση, το κλίμα ήταν άθλιο. Το εφεδρικό Σώμα όταν το έφτιαξε ο Μακάριος, το έφτιαξε ο άνθρωπος για να υπερασπίσει τις νόμιμες καταστάσεις, όσο άσχημο και αν φαινόταν σε εμάς που τότε ούτε είχαμε εμβαθύνει στις καταστάσεις, είπες και το νεαρό της ηλικίας, και δεν είχαμε και καμία παιδεία, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας…
Κ. Αυτά θέλω κύριε Γουλέα…
Γ. Μα αυτά είναι γνωστά Αντώνη…
Κ. Δεν είναι γνωστά …
Γ. Την εποχή εκείνη, αν θα πάρεις τις τάξεις που είχαν μπει στις στρατιωτικές σχολές, ναι μεν υπήρχαν ορισμένες εξαιρέσεις για τον άλφα ή βήτα λόγο, οικογενειακή παράδοση, οικογενειακές ας το πούμε εμπειρίες και πείρα του περιβάλλοντος στο οποίο μεγάλωσαν τους ανέπτυξαν ή τους έδωσαν και άλλες γνώσεις ούτως ώστε να έχουν μια καλύτερη θέση από μένα, ή από τον κάθε άλλο δεκαοχτάχρονο που έμπαινε σε μια στρατιωτική σχολή, που δεν άκουγες τίποτα άλλο τότε μετεμφυλιακή κατάσταση : ποιοι ήταν οι σφάχτες και ποιοι ήταν οι νικητές, αυτό άκουγες. Έχεις στο ερωτηματολόγιό σου αν υπήρχε προπαγάνδα αντικομουνιστική… και το πνεύμα που καλλιεργούσαν… δεν ερχόντουσαν και μας έκαναν διαλέξεις εναντίον του κομμουνισμού; Αυτά είναι γνωστά…
Κ. Δεν είναι γνωστά. Ακούστε, στην έρευνα το τι γράφουν οι εφημερίδες οι διάφορες και τι λένε τα κόμματα είναι άλλη ιστορία…
Γ. Νομίζω ότι αν ρωτήσεις τη συντριπτική πλειοψηφία των αξιωματικών που μπήκαν στις σχολές τότε, αυτό θα σου πουν, δεν θα σου πουν τίποτα άλλο.
Κ. Οι επιλογές για την Κύπρο πως γινόντουσαν τότε στους αξιωματικούς, έστω στους νεαρούς αξιωματικούς που πήγαιναν κάτω;
Γ. Βασικά οι θέσεις χρειαζόταν να πληρωθούν, έτσι δεν είναι; Υπήρχε μια προτεραιότητα στην επετηρίδα του ΓΕΝ, ποιος πήγε, ποιος δεν πήγε, ποιανού είναι η σειρά, ποιος θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στο έργο. Και αν δεις και από τις αντιδράσεις δηλαδή, δεν πάει στο μυαλό μου ότι οργανώθηκε στο επίπεδο το δικό μας, δηλαδή στο επίπεδο του ανθυποπλοιάρχου – υποπλοιάρχου, (αν και υποπλοίαρχος τότε ήταν μεγάλο βαθμός, ανθυποπλοίαρχοι ήμασταν η συντριπτική αριθμητική πλειοψηφία που ήμασταν εκεί), ότι οργανώθηκε με κάποιο σκεπτικό ειδικά για να φέρουν σε πέρας κάποιο άλλο έργο, ειδικά στο ναυτικό. Δεν ξέρω τι έγινε στο στρατό, πόσο μάλλον στην αεροπορία, που η αεροπορία ήταν το τρίτο, τέταρτο, δεν έπαιξε κανένα ρόλο ιδιαίτερο. Το βασικό ήταν οι ειδικές δυνάμεις που ήταν στην Κύπρο, οι καταδρομείς, τα υποτυπώδη τεθωρακισμένα που υπήρχαν τότε… μια προετοιμασία μιας κίνησης εναντίον του Μακαρίου, όπως εξελίχθηκε…
Κ. Μια και το λέτε, στην ΕΔΕ αναφέρεται ότι εσείς είχατε ενημερωθεί για το πραξικόπημα τρεις μήνες νωρίτερα …
Γ. Εγώ Αντώνη κατέβηκα στην Κύπρο, ήθελα να φύγω το συντομότερο από την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην Ελλάδα μετά το κίνημα του ναυτικού….
Κ. Εξηγείστε το, δεν το καταλαβαίνω.
Γ. Γιατί εγώ ήμουν μπλεγμένος στο κίνημα του ναυτικού…
Κ. Μου λέτε πολλά σοβαρά πράγματα μαζί, ξεκαθαρίστε μου ένα ένα, γιατί υπήρχε…
Γ. Αυτά είναι προσωπικά θέματα…
Κ. Δεν είναι προσωπικά θέματα, είναι ιστορικά και πρέπει να τα ξεκαθαρίζουμε ένα ένα. Γιατί θέλατε να φύγετε και τι ήταν το κλίμα που δημιουργήθηκε μετά από το κίνημα του ναυτικού;
Γ. Ήταν αφόρητο το κλίμα μέσα στο ναυτικό, κοιτούσε ο ένας τον άλλο. Εγώ υπηρετούσα στο «ΑΣΠΙΣ», ο κυβερνήτης ο Γκιόκεζας συνελήφθη, ο Μανουσόπουλος συνελήφθη. Όλοι οι άλλοι τη γλιτώσανε γιατί μέσα στο κίνημα του ναυτικού οι μπλεγμένοι, ανεξάρτητα αν συνελήφθησαν ή όχι, και μάλιστα σε ένα άρθρο που έχω εδώ του «Βήματος» δεν αναφέρει το όνομα του Μιχάλη του Ισμαϊλάκου, ήταν και αυτός …
Κ. Έχουμε μπλέξει πολλά πράγματα μαζί, ολοκληρώστε τα ο κλίμα που υπήρξε στο ναυτικό μετά από το κίνημα του ναυτικού εξαιτίας του οποίου θέλατε να πάτε στην Κύπρο.
Γ. Το κλίμα ήταν πολύ άσχημο. Πρώτον είχαν συλληφθεί 59 – 60 συνάδελφοι και είχαν αποταχθεί, αυτοί που δεν συνελήφθησαν….
Κ. Ποιοι ήταν αυτοί που δεν συνελήφθησαν και δεν είναι γνωστοί, πείτε τα ονόματα αυτά.
Γ. Από το καράβι το δικό μου ήταν : ο Μηνόγιαννης πρώτος μηχανικός, ο Γαρδικιώτης ο Νίκος, δεύτερος μηχανικός, εγώ, ο Ταβλαρίδης, όσο παράξενο και αν σου φαίνεται, ο Μιχούδης ο Αριστείδης, όλοι ξέραμε, εγώ είχα ενημερωθεί και είχα μυηθεί στο κίνημα από τον ίδιο τον κυβερνήτη, τον Γκιόκεζα, προϋπήρξε άλλη ιστορία πώς πήγα εγώ στο «ΑΣΠΙΣ». Στο «ΑΣΠΙΣ» πήγα μετά από ένα χρόνο υποδιοικητής στη ΜΥΚ. Δεν έχει αναφερθεί παρά μονάχα από τη «Βραδινή», έγραψα ένα άρθρο, ίσως είναι και καινούριο στοιχείο για σένα, είχαν υπάρξει συναντήσεις βατραχανθρώπων αξιωματικών με πρωτοστάτη το Νίκο τον Κιοσσέ, στο γραφείο το δικό μου που ήμουν τότε υποδιοικητής, για εξουδετέρωση του Παπαδόπουλου όταν θα ερχόταν στο «Παλάσκα» για το Πάσχα το 1971. Εγώ μετά τη ΓΕ τοποθετήθηκα υποδιοικητής στη ΜΥΚ το 1971, ήμουν υποδιοικητής, στην ουσία διοικητής (γιατί ο διοικητής ήταν ο πλοίαρχος Πουλίδης του ΚΕΚΑΝ, ερχόταν ο άνθρωπος, δεν είχε σχέση με το αντικείμενο των υποβρύχιων καταστροφών, έβλεπε την αλληλογραφία, μου έδινε οδηγίες, του ανέφερα βέβαια, τον επισκεπτόμουν καθημερινά στο ΚΕΚΑΝ, αλλά τη διοίκηση της μονάδας την εξασκούσα εγώ), και υπήρξε προσέγγιση του Κιοσσέ…
Κ. Από ποιόν προσέγγιση;
Γ. Προσέγγιση σε εμένα από τον Κιοσσέ…
Κ. Και ποιος τον είχε μυήσει στο κίνημα;
Γ. Το συμπέρασμα το δικό μου… όχι στο κίνημα του ναυτικού, μιλάμε για άλλη κίνηση…
Κ. Ξεχωριστή κίνηση;
Γ. Εάν θυμάσαι, κάποτε είχε αρχίσει ο Σταματελλόπουλος να αρθρογραφεί στη «Βραδινή» εναντίον του Παπαδόπουλου, «Αποφασίζουμε και διατάζουμε» κάτι άρθρα και τα λοιπά. Φαίνεται λοιπόν ότι αυτός είχε οργανώσει κάποια κίνηση και στον στρατό ξηράς, και από την πλευρά του ναυτικού ο βασικός ήταν ο Νίκος ο Κιοσσές να οργανώσει κίνηση αντιπαπαδοπουλική.
Κ. Ο Πετρόπουλος ήταν σε αυτή την κίνηση;
Γ. Βεβαίως, ο Στάθης ο Πετρόπουλος… συναντήθηκα εγώ με τον Κιοσσέ και τον Στάθη τον Πετρόπουλο σε ταβέρνα. Γιατί εμένα; Γιατί εγώ ήμουν υποδιοικητής στους βατραχανθρώπους και είχα τη δύναμη στα χέρια μου.
Κ. Ποια χρονιά έγινε αυτό;
Γ. Το 71.
Κ. Θυμάστε μήνα και λοιπά;
Γ. Ήταν χειμώνας του 71, πρέπει να ήταν Γενάρης, Φλεβάρης, Μάρτης κάπου εκεί.
Κ. Ο Πετρόπουλος ήταν απότακτος;
Γ. Είχε αποταχθεί ο Πετρόπουλος.
Κ. Ο Γκιόκεζας ήταν στην κίνηση;
Γ. Αυτό δεν το ξέρω, ούτε τον ρώτησα παρότι τον είχα κυβερνήτη…
Κ. Ο Αναγνωστόπουλος ήταν στην κίνηση του Σταματελόπουλου;
Γ. Δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα, γιατί ο Αναγνωστόπουλος ήταν φίλος με το Νίκο τον Κιοσσέ, πρέπει να ήταν… δεν ξέρω, τι να πω… ο Στάθης ο Πετρόπουλος ήταν σαφέστατα. Συναντηθήκαμε τέσσερις φορές στο γραφείο μου οι εξής: ο Δούμουρας, εγώ, ο Κανελλόπουλος και ο Κιοσσές με σκοπό να οργανώσουμε την εξουδετέρωση του Παπαδόπουλου το Πάσχα που θα τους επισκεπτόταν …
Κ. Τι σχεδιάζατε σε αυτή τη συνάντηση;
Γ. Ήταν στα αρχικά στάδια της συνάντησης η σκέψη, να απομονώναμε την περιοχή με τους βατραχανθρώπους καλώς, να υπήρχε και κάποια συνδρομή με μυημένους του στρατού ξηράς για την ευρύτερη περιοχή του Σχιστού και τα λοιπά…
Κ. Από το στρατό τι κάλυψη είχατε, εκτός του Σταματελόπουλου;
Γ. Δεν ξέρω, δεν είχα άμεση γνώση, δεν μου είχαν αναφερθεί εμένα στοιχεία, εξάλλου σου είπα ότι ήταν αρχικές ακόμα οι συζητήσεις και μάλιστα με πολλές αμφιβολίες. Τι συμπέρασμα είχα βγάλει εγώ τότε που ήμουν μικρός….
Κ. Τι αμφιβολίες, ποιανού αμφιβολίες;
Γ. Εγώ, τις δικές μου. Οι αμφιβολίες ήταν ότι «πήγε να αλλάξει ο Μανωλιός και να βάλει το σώβρακο του αλλιώς», δηλαδή κάποιος άλλος από την παρέα της υποτίθεται 21ης Απριλίου να αναλάμβανε τα ηνία, αυτή την άποψη είχα σχηματίσει χωρίς να είμαι τελείως σίγουρος. Είχε αναφερθεί το όνομα του Καραμανλή, δηλαδή μια πολιτική κατάσταση… αν υπήρξαν επαφές με τον Καραμανλή εγώ αμφιβάλω, αλλά πιθανώς για δελεασμό ανθρώπων που θέλαν μια δημοκρατική εξέλιξη της κατάστασης να θέλαν να είναι και ο πιο…
Κ. Από ποιον αναφέρθηκε το όνομα του Καραμανλή;
Γ. Δεν θυμάμαι, πρέπει να είναι ή από τον Κιοσσέ ή από τον Στάθη τον Πετρόπουλο.
Κ. Σήμερα έχετε την εντύπωση ότι αυτές οι συναντήσεις που είχατε εσείς τότε, γινόντουσαν και κάτω από κάποια ομπρέλα του Σταματελόπουλου, είπατε ότι συναντήσατε το Σταματελόπουλο.
Γ. Ναι, αυτό μπορώ να το συμπεράνω, γιατί υπήρχε η αντίθεση πλέον σε δημόσιο χώρο, σε δημόσια έντυπα, του Σταματελόπουλου που αρθρογραφούσε εναντίον του Παπαδόπουλου.
Κ. Τον οποίο και συναντήσατε τρεις φορές, ε;
Γ. Το Σταματελόπουλου ποτέ, τον Στάθη τον Πετρόπουλο μια φορά. Τον Σταματελόπουλο ποτέ δεν τον συνάντησα εγώ. Απλώς αυτοί προσπαθούσαν να προσεταιριστούν τους βατραχανθρώπους επειδή επέκειτο το Πάσχα και είχε προγραμματιστεί ή ξέρω γω θα προγραμμάτιζαν την επίσκεψη του Παπαδόπουλου στο Παλάσκα.
Κ. Πως εξηγείτε το γεγονός ότι…
Γ. Δεν τέλειωσα όμως. Αυτή η κίνηση τα ανέφερε με χαρτί και καλαμάρι.
Κ. Τι εννοείτε;
Γ. Ότι λέγαμε οι τέσσερις μας στο γραφείο, δηλαδή ότι έλεγε ο Κιοσσές, ο Γουλέας, ο Δούμουρας και Κανελόπουλος ήταν γνωστό στην χούντα.
Κ. Ποιος το ανέφερε δηλαδή από τους τέσσερις;
Γ. Δεν έχω μάθει ποτέ το όνομά του.
Κ. Το ξέρετε το όνομα απλά δεν το λέτε τώρα.
Γ. Δεν το έχω ………..
Κ. Έτσι μένει η υποψία στους άλλους τρεις όμως, είναι άδικο αυτό το πράγμα. Εν πάση περιπτώσει.
Γ. Το όνομα πρέπει να το ξέρει ο Νίκος ο Κιοσσές.
Κ. Τον έχω πάρει τηλέφωνο και του έχω ζητήσει ένα ραντεβού. Παρότι μπορεί να με μισεί σε προσωπική βάση, έχω ζητήσει ένα ραντεβού και θα τον ρωτήσω. Πως εξηγείτε το …..
Γ. Να τελειώσουμε με αυτήν την κίνηση;
Κ. Να τελειώσουμε.
Γ. Ως γνωστόν με κάλεσε εμένα ο Αραπάκης στο στόλο, ο τότε διοικητής μου ήταν ο υποναύαρχος Μανωλόπουλος και Αρχηγός Αιγαίου Πελάγους (σ.σ. ΑΑΠ) ήταν ο Αραπάκης, με κάλεσε στο στόλο να με δει. Εγώ αρνήθηκα να πάω γιατί δεν είχα έγγραφο, -ήμουν και νέος τότε και λίγο ζωηρός- με πήρε ο ίδιος τελικά, αφού τρεις φορές αρνήθηκα να πάω, έβαζε τον Ρίτσο και με έπαιρνε, εγώ κάτι υποψιάστηκα και τελικά με πήρε ο ίδιος, δεν μπορούσα να αρνηθώ στον τότε ΑΑΠ, εν απουσία του Μανωλόπουλου, έλειπε ο Μανωλόπουλος κάπου είχε πάει. Όταν πήγα στο γραφείο του μου είπε αυτά τα πράγματα, λέει «συναντιέστε στο γραφείο υπό τύπον οργανώσεως», κατά τη διάρκεια που περνούσα το δίαυλο, έφευγε ο Νίκος ο Κιοσσές με άλλη βάρκα, Μου έκανε ορισμένα νοήματα και κατάλαβα.
Κ. Τον είχε φωνάξει ο Αραπάκης τον Κιοσσέ για τον ίδιο λόγο. Ο Αραπάκης με τι αρμοδιότητα ; Ήταν αρχηγός του στόλου.
Γ. Ξέρω γω τι ήταν……
Κ. Κύριε Γουλέα να μην ξεφύγουμε από τον Αραπάκη. Το 1971 ήταν αρχηγός του στόλου. Δεν έχει ούτε ανακριτικές αρμοδιότητες ούτε προϊστάμενός σας είναι, εσείς υπάγεστε στον Διοικητή Ναυτικής Εκπαίδευσης και επιχειρησιακά στο ΓΕΝ στο ΑΝ. Κανείς από αυτούς τους δύο, δηλαδή ούτε το ΓΕΝ ούτε ο προϊστάμενός σας δεν σας κάλεσε, αλλά σας κάλεσε ο αρχηγός του στόλου, ο Αραπάκης. Και πού καταλήξατε τελικά;
Γ. Τίποτα, του είπα ότι μιλούσαμε για ποδοσφαιρικά θέματα, βατραχάνθρωποι είμαστε και συναντιόμαστε πατροπαράδοτα, έρχονται, πίνουμε καφέ…..Μου είπε ότι κάτι ακούστηκε για κάτι κινήσεις, για κάποιες μονάδες να κινηθούνε και εγώ βέβαια έκανα τον ανήξερο, δεν παραδέχθηκα τίποτα από όλα αυτά. Μου είπε μάλιστα ότι υπάρχει άνθρωπος από εκεί, που μπορεί να βεβαιώσει όλα εκείνα, «ήταν» μου λέει «μέσα στις συζητήσεις σας»…..
Κ. Στην τετράδα, και το είπε ο Αραπάκης;
Γ. Ναι, του λέω «ας έρθει ο άνθρωπος αυτός να τον δούμε, ποιος είναι»………..από κει και πέρα πήραν μετάθεση οι πάντες……..
Κ. Και εσείς;
Γ. Βεβαίως, εγώ πήγα στο «ΑΣΠΙΣ», μόλις είχα κλείσει χρόνο στη ΜΥΚ, ο Νίκος έφυγε στην Κρήτη, ο Δούμουρας πήγε κυβερνήτης σε ένα οχηματαγωγό και ο Κανελόπουλος πήγε στη Θεσσαλονίκη και μετά από τρεις μήνες γύρισε υποδιοικητής στη ΜΥΚ.
Κ. Ο Κανελόπουλος πήγε υποδιοικητής στη ΜΥΚ μετά από τρεις μήνες, ο Δούμουρας που πήγε;
Γ. Σε οχηματαγωγό.
Κ Αυτό φωτίζει αμέσως τον Κανελόπουλο σαν τον άλλο που…
Γ. Αυτό σα συμπέρασμα πιθανώς μπορεί να βγει.
Γ. Άρα αυτή η κίνηση σταματάει εκεί και κλείνει…Ένα λεπτό για να ολοκληρώσουμε με τον Κιοσσέ, τις σχέσεις. Τα επόμενα χρόνια μέχρι τη μεταπολίτευση ή τα προηγούμενα χρόνια, γιατί και ο Κιοσσές και οι δύο συνάδελφοι που αναφέρατε ήσαστε όλοι των ΟΥΚ, είχατε ειδική εκπαίδευση στην Αμερική και είχατε πάρει ειδικό πτυχίο, ήσαστε άνθρωποι με ειδικές γνώσεις και ειδικές ικανότητες…
Γ. Στο ναυτικό.
Κ. Στο ναυτικό μέσα. Χρησιμοποιηθήκατε ποτέ εσείς προσωπικά ή οποιοσδήποτε από τους υπόλοιπους ή οι μονάδες των ΟΥΚ για σκοπούς εκτός της αποστολής των ΟΥΚ;
Γ. Ναι, προφανώς ήταν γνωστά ότι χρησιμοποιήθηκαν οι ΟΥΚ και βασικά οι μόνιμοι υπαξιωματικοί, οι οποίοι κατά τη γνώμη μου ήταν αφελείς στην εποχή τους, με το θέμα των ανακρίσεων των υπαξιωματικών στο «ΕΛΛΗ».
Κ. Αυτά είναι γνωστά δεν θέλω επ’ αυτού…
Γ. Πέραν τούτου εγώ δεν έχω άλλα για τους βατραχανθρώπους ειδικά…
Κ. Εσείς κληθήκατε ποτέ επικεφαλής ΟΥΚ ή μεμονωμένα να παίξετε κάποιο ρόλο ή να δράσετε υπέρ της δικτατορίας εκείνα τα χρόνια;
Γ. Όχι.
Κ. Πως εξηγείτε τώρα το γεγονός ότι δύο άνθρωποι, όπως ο Πετρόπουλος που αναφέρατε, είναι για το ναυτικό, για τους παλιούς του ναυτικού μια περίπτωση ξεχωριστή, μια ιδιάζουσα περίπτωση και ένας άνθρωπος που τον θαύμασαν και τον αγάπησαν πολλοί αξιωματικοί και εξακολουθούν να τον αγαπούν, αυτός λοιπόν ο άνθρωπος και ο Κιοσσές πάλι, και ο Κιοσσές μια ιδιάζουσα περίπτωση, πως εξηγείτε ότι συνέδεσαν τη σταδιοδρομία τους τα πρώτα χρόνια μετά το 67 με τη δικτατορία, με το καθεστώς, και από ένα σημείο και μετά έχουμε πλήρη και κάθετη διαφοροποίηση, όπως ήδη αναφέρατε για τον Κιοσσέ και για τον Πετρόπουλο;
Γ. Εγώ για την περίπτωση του Νίκου του Κιοσσέ, που είναι ένας άριστος οικογενειάρχης, θρησκευόμενος, αλλά δεν ήταν θα έλεγα οπορτουνιστής, από στρατιωτική οικογένεια, ο πατέρας του ήταν αρχηγός του ναυτικού, με ιστορία, έχει αφήσει και καλό όνομα στο ναυτικό, ο Δημήτρης ο Κιοσσές, και με όλες αυτές τις καταστάσεις τις παρελθούσες…
Κ. Τι εννοείτε, δεν κατάλαβα.
Γ. Από επιπολαιότητα………
Κ. Τι εννοείτε για το παρελθόν;
Γ. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο επικράτησε μια παράταξη η οποία στα πρώτα χρόνια καταπίεσε τους ηττημένους. Από κει και πέρα ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Πού δεν συμβαίνει αυτό σε έναν εμφύλιο πόλεμο, η χειρότερη κατάσταση που μπορεί να συμβεί, έτσι δεν είναι; Και επικράτησε η δεξιά παράταξη, οι ούτω καλούμενοι «εθνικόφρονες». Ο Κιοσσές μεγάλωσε σε αυτό το περιβάλλον, και όχι μόνο ο Κιοσσές, χιλιάδες άνθρωποι και πολλοί οι οποίοι υπηρέτησαν τις ένοπλες δυνάμεις, και γαλουχήθηκαν. Αυτή ήταν η ιστορία της νεότερης Ελλάδος, της μετεμφυλιακής. Θέλω να πω λοιπόν, κατ’ εμέ ο Κιοσσές από επιπολαιότητα, αφελή ενθουσιασμό, μπήκε τουλάχιστον στα αρχικά στάδια σε αυτό το δρόμο. Γιατί αργότερα, πιθανόν να έπαιξαν ρόλο και προσωπικοί λόγοι…
Κ. Σας θυμίζω ότι ο πεθερός του Κιοσσέ ήταν αρχηγός του ναυτικού……ο Περβενάς ήταν αρχηγός του ναυτικού όταν διατάσσεται ο Κιοσσές να γίνει μέλος ανακριτικής επιτροπής υπό τον Ευαγγελόπουλο για τις ανακρίσεις του «ΕΛΛΗ» μαζί με Σωμαρίπα και κάποιον άλλο. Εκεί έγινε ότι έγινε….
Γ. …στα πρόσωπα και ανθρώπους αφιερωμένους να φέρουν σε πέρας ότι έπρεπε να φέρουν…
Κ. Ερχόμαστε στο 71 να ΄΄συνωμοτεί΄΄ σε εισαγωγικά ο Κιοσσές μαζί σας και με άλλους δύο για να συλλάβετε τον Παπαδόπουλο. Ξέρετε άλλες δραστηριότητες του Κιοσσέ;
Γ. Όχι ξέρω ότι ήταν μυημένος στο κίνημα του ναυτικού.
Κ. Από ποιόν ήταν μυημένος;
Γ. Από τον Γκιόκεζα.
Κ. Στην ίδια ομάδα λοιπόν του Σταματελόπουλου έχουμε μια αύξουσα δραστηριότητα αξιωματικών και μέσα στο κίνημα.
Γ. Αυτό είναι συμπέρασμα δικό μου. Ότι πρέπει να ήταν στο κίνημα.
Κ. Δεν είναι μόνο δικό σας κύριε Γουλέα, έχει κατατεθεί στις ανακρίσεις που έγιναν τότε στο ΕΑΤ – ΕΣΑ. Το όνομά του αναφέρεται εμμέσως και αμέσως ως μυημένου στο κίνημα. Τώρα να έρθουμε στην περίπτωση σας. Φεύγετε μετά το κίνημα του ναυτικού, όπου είπατε ότι σας έχει μυήσει ποιος;
Γ. Ο κυβερνήτης μου.
Κ. Πόσο καιρό πριν τις 23 Μαΐου;
Γ. Εγώ πήγα στο «ΑΣΠΙΣ» μετά από αυτά τα γεγονότα, την αποκάλυψη αυτής της κίνησης που μας διέσπειραν εμάς τους τρεις, πήγα στο «ΑΣΠΙΣ».
Κ. Το 71.
Γ. Το 72. Όπου μετά από ένα χρονικό διάστημα στο γραφείο του…
Κ. Τι σας είπε, μπορείτε να θυμηθείτε αυτό το διάλογο;
Γ. Το διάλογο δε μπορώ να τον θυμηθώ κατά λέξη Αντώνη, απλώς μπορώ να θυμηθώ ποιες ήταν οι προθέσεις μου σε περίπτωση που αναλάβω δράση εναντίον της επταετίας.
Κ. Αυτό ήταν το ερώτημα του κυβερνήτη σας, του Γκιόκεζα; Του απαντήσατε ότι θα είσαστε μαζί του;
Γ. Ναι.
Κ. Είπατε ότι και ο Ταβλαρίδης είχε μυηθεί.
Γ. Θα σου πω γιατί… ο Ταβλαρίδης ή το είχε πάρει χαμπάρι μέσα από το καράβι, (δεν ξέρω αν φώναξε ιδιαίτερα τον Ταβλαρίδη να του κάνει την ίδια συζήτηση, που ίσως το αμφιβάλω), αλλά από διάφορους υπαινιγμούς μεταξύ σοβαρού και αστείου, κατά τη διάρκεια πλόων και ασκήσεων. Αν θυμάσαι, υπήρξε μια ημερομηνία που θα εκινείτο το ναυτικό κατά τη διάρκεια της άσκησης «Αστραπή», όπου ο Μαργαρίτης θα έμπαινε στο δικό μας το καράβι, το «ΑΣΠΙΣ». Εκεί υπήρξε μια προετοιμασία με το να δοθεί το τελικό ΟΚ για να συλλάβουμε τον Μαργαρίτη.
Κ. Αρχές του 73.
Γ. Ναι. Ήταν σε «Αστραπή». Πριν το Μάιο του 73.
Κ. Με τον Ταβλαρίδη, εκτίμησή σας ήταν ότι ή το είχε πάρει χαμπάρι ή κάποιος του είχε μιλήσει. Εν τούτοις δεν μίλησε αυτός ποτέ για το κίνημα πριν εκδηλωθεί, πριν τις 23 Μαΐου;
Γ. Όχι, ο Ταβλαρίδης βασιλικών συναισθημάτων, πιστεύω αυτό πρέπει να το ξέρεις…
Κ. Όχι δεν το ξέρω. Μιας και φτάσαμε στο κίνημα να το καλύψουμε πριν πάμε στα της Κύπρου πάλι. Υπάρχει μια επισήμανση, πληροφορία, ότι ένα με ενάμιση μήνα πριν γίνουν οι συλλήψεις στις 23 Μαΐου του κινήματος…
Γ. Πριν γίνει το κίνημα…
Κ. Πριν γίνει το κίνημα, έτσι και αλλιώς δεν έγινε το κίνημα, έγιναν συλλήψεις, κατεστάλη το κίνημα…..
Γ. Το κίνημα κατεστάλη την ημερομηνία που θα εκδηλωνόταν, το βράδυ που θα εκδηλωνόταν, όταν μας συλλάβανε εμάς, μας συνέλαβαν στο «ΠΑΛΑΣΚΑ», σχεδόν το μισό επιτελείο των αξιωματικών του «ΑΣΠΙΣ», γνωστό, και μας φύτεψαν και τον Πατίλη μέσα για να ακούει τι λέμε……
Κ. Τι εννοείτε, αυτό είναι καινούριο…..
Γ. Μεταξύ των συλληφθέντων των αξιωματικών του «Ασπίς». Εμείς θα φεύγαμε την επόμενη μέρα για να κάνουμε δήθεν δοκιμή του πορειογράφου. Ο Νίκος ο Παππάς με το «ΒΕΛΟΣ» ήταν στη νατοϊκή άσκηση, ο «ΚΑΝΑΡΗΣ» με τον Κώστα το Ζωγράφο θα ήταν σε κάποια άλλη άσκηση, ο Παπαδόγγονας με το ΝΑΥΑΡΙΝΟ και το Μάλιαρη θα έφευγε και αυτός, όλοι θα φεύγαμε για κάποιο λόγο ασκήσεων, δοκιμών. Και γελούσαμε μέχρι το βράδυ γιατί θα φεύγαμε κάπου έξι ώρα το πρωί, ήταν ο απόπλους με βάρδια… το Μιχούδη τον Αριστείδη. Εγώ κατέβαινα με τον Μανουσόπουλο και τον Ισμαϊλάκο και μας σταματάνε στην πύλη του «ΠΑΛΑΣΚΑ», είχαν ήδη σταματήσει και τον Μηνόγιαννη, και μας πάνε στη Λέσχη αξιωματικών και λένε «δεν μπορείτε να…..υπάρχει κάποιο θέμα, θεωρείτε τους εαυτούς σας φιλοξενούμενους του ΚΕΠΑΛ» μας λέει ο τότε διοικητής του ΠΑΛΑΣΚΑ …
Κ. Ποιος;
Γ. Τσιμπάμπας, δεν θυμάμαι το όνομά του. Και διανυκτερεύσαμε στο «ΠΑΛΑΣΚΑ». Μαζί ήταν όλοι οι αξιωματικοί του «Ασπίς» και ήταν και ο Πατίλης. Ο Πατίλης άσχετος με εμάς, και το καταλάβαμε αμέσως, ότι τον είχαν στείλει να δουν τι συζητήσεις θα κάναμε μεταξύ μας. Οφθαλμοφανές.
Κ. Επανέρχομαι στο ερώτημα που άρχισα να σας κάνω. Ποια είναι η γνώμη σας, η εκτίμησή σας για το πώς προδόθηκε σε εισαγωγικά το κίνημα;
Γ. Αυτό δεν το ξέρω καθόλου.
Κ. Γνωρίζετε αν ένα – ενάμιση μήνα πριν τις 23 Μαΐου ενημερώθηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες τότε για το κίνημα;
Γ. Τι μπορώ να πω εγώ. Μπορώ να πω το εξής. Όταν κάναμε την μεθόρμιση το μεσημέρι της 22ας, πηγαίναμε στη τσαμαδούρα με το «ΑΣΠΙΣ» εγώ στο Ναύσταθμο Κρήτης σε όλες τις κινήσεις μεθορμίσεως ο κυβερνήτης μου είχε δώσει το καράβι να το πηγαίνω……..φεύγαμε από το «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ», εμείς ήμασταν ενδιάμεσο καράβι, ήταν το «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ» απ’ έξω και ανοίξαμε το «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ» για να φύγουμε. Αποκρινόμασταν από την προβλήτα, απλώς ήρθε μια διαίσθηση, από τα βλέμματα των αξιωματικών του «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ», κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει. Μόνο όπως μας κοίταζαν.
Κ. Του «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ». Ποιών αξιωματικών του «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ»;
Γ. Δεν θυμάμαι τα ονόματά τους.
Κ. Θέλετε να πείτε ότι οι αξιωματικοί του «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ» ήξεραν ότι εσείς ξεκινάτε για κίνημα;
Γ. Εγώ θα στο πω αλλά θα σε παρακαλέσω να μην το χρησιμοποιήσεις το όνομα.
Κ. Δεν θα το χρησιμοποιήσω.
Γ. Κλείστο…
Κ. Άνθρωποι του κινήματος κύριε Γουλέα, ο Κολιγιάννης, είχε ενημερωθεί ενάμιση μήνα πριν την εκδήλωση του κινήματος τουλάχιστον με την κατάθεση κάποιου τότε συναδέλφου ότι «σας παρακολουθεί η χούντα». Δεν μιλάμε λοιπόν για προδοσία του κινήματος την παραμονή ή δύο μέρες πριν τις 23 Μαΐου. Μιλάμε ότι το κίνημα είχε προδοθεί, ήταν γνωστό στις υπηρεσίες της δικτατορίας πολύ πριν εκδηλωθεί και το άφησαν να φτάσει εκείνη την ημέρα.
Γ. Εγώ δεν ξέρω καθόλου για το θέμα της προδοσίας, δηλαδή ποιοι; Αυτές τις θεωρίες για κάποιους υπαξιωματικούς, κάποιος Οικονομίδης;
Κ. Όχι Οικονομίδης…
Γ. Δεν ξέρω, δεν έχω καθόλου…
Κ. Ερχόμαστε στην περίπτωση τη δική σας, ο οποίος κάτω από εκείνο το κλίμα όπως το περιγράψατε, θέλετε να φύγετε και φεύγετε και πάτε Κύπρο. Τι αισθήματα έχουν οι αξιωματικοί, οι Έλληνες που υπηρετούν στην Κύπρο απέναντι στο Μακάριο;
Γ. Απέναντι στο Μακάριο προσωπικά μπορεί να είχαν επί προσωπικής βάσης τις κρίσεις και τις απόψεις τους, αλλά απέναντι στην κυβέρνηση του Μακαρίου ήταν νομοταγείς, δεν υπήρχε δηλαδή αμφιβολία ότι έπρεπε να υπηρετήσουν τον σκοπό για τον οποίο πήγαν εκεί πέρα. Τουλάχιστον από πλευράς της συντριπτικής πλειοψηφίας των αξιωματικών του ναυτικού.
Κ. Αναφέρεστε στο ναυτικό τώρα;
Γ. Σε ότι αφορά το στρατό, η προσωπική μου άποψη και η διαίσθηση που είχα αποκομίσει ήταν ότι ήταν αντιμακαριακοί σαφώς.
Κ. Πως εξηγείται ότι στη διάρκεια του πραξικοπήματος έχουμε ληστείες και δηώσεις σπιτιών από πλευράς Ελλήνων αξιωματικών και υπαξιωματικών και στρατευσίμων του ναυτικού, δεν σας λέω εγώ του στρατού, του ναυτικό {σας λέω}. Τα λένε αυτά οι ΕΔΕ και οι καταθέσεις. Πως το εξηγείτε αυτό το πράγμα;
Γ. Προσωπική άποψη με άμεση αντίληψη δεν μπορώ να εκφράσω. Τα αποτελέσματα μπορώ να δω που ορισμένοι από αυτούς μετά την επικράτηση του, γύρισαν στη βάση με ορισμένα δώρα…
Κ. Είναι γνωστά αυτά.
Γ. Τι να εξηγήσω τώρα…
Κ. Έχει μείνει μια ασάφεια για το δικό σας ρόλο, την αφήνει στην ΕΔΕ του ο Μεταληνός …
Γ. Δεν με ρώτησε ποτέ του…
Κ. Δεν σας κάλεσε, δεν σας ρώτησε και το γράφει …
Γ. Και ήταν αφορμή παρατήρησης του Εγκολφόπουλου προσωπικά προς τον Μεταληνό ενώπιον εμού.
Κ. Γιατί δεν σας κάλεσε;
Γ. Γιατί ήμουν μακριά.
Κ. Πού ήσασταν;
Γ. Στην Κύπρο. Ήμουν ο μόνος αξιωματικός που παρέμεινε στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα. Μετά το πραξικόπημα και τον πόλεμο δεν υπήρξε μόνιμος αξιωματικός σε κανένα όπλο που να μείνει στην Κύπρο. Ο μόνος που παρέμεινε ήμουν εγώ. Μέχρι το 76.
Κ. Κάνει λοιπόν την ΕΔΕ ο Μεταληνός και δεν σας καλεί. Και εν τούτοις το πόρισμά του λέει ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη μελλοντικά μία κατάθεση του Γουλέα ο οποίος θα φωτίσει…
Γ. Αναφορά…….
Κ. Αναφορά η οποία θα φωτίσει τι σκοτεινές πλευρές; Αφού τα πάντα φαινόντουσαν εκεί μέσα. Τι δε φαινόταν στην ΕΔΕ του Μεταληνού που έπρεπε εσείς να φωτίσετε;
Γ. Του Μεταληνού δεν ξέρω. Πώς να σου απαντήσω. Όταν γύρισα με άδεια μετά την μεταπολίτευση, και μάλιστα γύρισα για να κάνω συντήρηση σαν αλεξιπτωτιστής που ήμουν, ήμουνα στο ΓΕΝ. Και έτυχε να βρεθώ στο γραφείο του υπαρχηγού ο οποίος ήταν τότε ο υποναύαρχος Καψάλης. Απέξω από το γραφείο του.
Κ. Δεν έχει φύγει ο Καψάλης ακόμα;
Γ. Όχι. Τον είχα κυβερνήτη εγώ τον Καψάλη το ‘65 – ‘66 στον «ΙΕΡΑΚΑ». Και με είδε απέξω και με φώναξε μέσα και τα λοιπά «τι κάνεις;», του εξιστόρησα δυο τρία πράγματα και με πήρε αμέσως και με πήγε στον Εγκολφόπουλο. Τον ενημέρωσε τον αρχηγό. Και του είπα του αρχηγού, του Εγκολφόπουλου, εν συντομία. Λέει: «τα κατέθεσες αυτά που λέει στην ΕΔΕ;», του λέω: «όχι», «δεν σε φωνάξαν να καταθέσεις;», λέω εγώ «όχι». Και φωνάζει το Μεταληνό και ο άνθρωπος είπε ότι ήμουν στην Κύπρο και δεν μπορούσα, είτε ο χρόνος είτε … ίσως εφόσον όλα τα άλλα είχαν λεχθεί και πιθανώς να έλεγα εγώ τα ίδια πράγματα, δεν ξέρω, δεν έκρινε τότε σκόπιμο να καταθέσω.
Κ. Κύριε Γουλέα να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα, ο Μεταληνός μπορεί στην ΕΔΕ του, στο πόρισμα, να αφήνει ένα ερωτηματικό για το τι θα καταθέσει ο Γουλέας και δεν το έχει καταθέσει και πρέπει μελλοντικά… Εντούτοις κάποιος που διαβάζει τις καταθέσεις και ακούει σήμερα εσάς να λέτε αυτά που λέτε, δεν βλέπει να υπάρχει κενό. Εγώ να σας κάνω δύο απλές ερωτήσεις. Τις ώρες που γινόντουσαν οι συλλήψεις και δρούσαν οι χουντικοί ας το πούμε έτσι, και κάναν επιχειρήσεις μες στην Κύπρο, εσείς είχατε εντολή μαζί με το Δούκα να είστε στη βάση;
Γ. Όχι, ο Δούκας δεν ήταν στη βάση, ο Δούκας είχε αναλάβει την προστασία των θέρετρων των αξιωματικών στην Αμμόχωστο.
Κ. Εσείς που ήσασταν;
Γ. Ο μόνος που έμεινε στη βάση ήμουν εγώ.
Κ. Με εντολή;
Γ. Εμένα δεν τολμούσαν να βγάλουν έξω.
Κ. Με εντολή «Κάθισε εκεί και φύλαξε τη βάση»; Πρώτον αυτό. Ξεκαθαρίσατε το ένα ερώτημα: τι κάνατε εσείς όταν οι άλλοι κάνανε συλλήψεις και λοιπά. Το δεύτερο: Έχετε την εντολή να υπονομεύσετε τη βάση τις πολύ δύσκολες εκείνες στιγμές που αναχωρεί το κλιμάκιο από τη βάση και όλος ο κόσμος. Μένετε τελευταίος με τον κόσμο σας, με τους ανθρώπους σας, τους ΟΥΚ. Το γράφετε στην αναφορά σας. Δίνετε εντολές, υπονομεύονται τα πλοία… Γιατί δεν ανατινάχτηκαν;
Γ. Πώς να ανατιναχτούν; Ποιος το λέει αυτό; Τα πλοία; Όλα; Ποιος το λέει αυτό;
Κ. Ποια πλοία είναι σήμερα σε κάποιες εκθέσεις τουρκικές;
Γ. Ποιο πλοίο, όχι ποια πλοία.
Κ. Άρα η βάση κύριε Γουλέα ανατινάχτηκε;
Γ. Τα πλοία της βάσης ανατινάχτηκαν, δεν υπάρχει αμφιβολία επ’ αυτού. Και οι τρεις τορπιλάκατοι που ήταν μέσα, με βλάβη η μία, ανατινάχτηκαν. Η τορπιλάκατος που είναι σήμερα στα τουρκικά χέρια, είναι η τορπιλάκατος που είχε προσαράξει στην περιοχή του ξενοδοχείου «Salamis Bay»…
Κ. Με τον Παπαδάκη και τον…;Ποιόν κυβερνήτη; Ο Τσατταλός ή ο Κανδαλέπας επάνω; Θα έρθουμε σ’ αυτά. Να ξεμπλέξουμε με τις δικές μου απορίες για αυτά που προκύπτουν από τα γραπτά της εποχής. Άλλο ένα ερωτηματικό…
Γ. Ο σημαιοφόρος του Ριζοκάρπασου, του ραντάρ του Ριζοκαρπασίου, χαρά στο κουράγιο του, έφεδρος σημαιοφόρος, πήρε το ραντάρ και πέρασε από το Μπογάζι γύρω στις πεντέμισι το απόγευμα, έξι η ώρα. Και φλεγόταν το Μπογάζι από την υπονόμευση των βατραχανθρώπων. Η δε εκκένωση της βάσεως έγινε γύρω στη μία παρά δέκα το μεσημέρι, φύγαν όλοι. Και έμεινα εγώ ο οποίος έφυγε στις τρεις. Και έφυγα στις τρεις κατόπιν εντολής του Τζεφεράκου που ήταν στη… νόμιζε ότι είχα φύγει και εγώ και η υπονόμευση…γιατί η εγκατάλειψη της βάσεως ήταν σίγουρη, είχαν σπάσει τη γραμμή αμύνης από τις εννιά η ώρα το πρωί οι Τούρκοι και προέλαυναν στην Αμμόχωστο, είχα χωρίς καμία εντολή προετοιμάσει τα εκρηκτικά, με πρωτοβουλία, με όποια μυστικότητα μπορούσε να τηρηθεί στο περιβάλλον με τους αξιωματικούς που είχα.
Κ. Για να μην υπάρξει πανικός;
Γ. Για να μην υπάρξει πανικός, προφανώς. Και όταν εδόθη εντολή επίσημη να εκκενώσουν τη βάση, έμεινα εγώ πίσω με εντολή να την υπονομεύσω και να αποχωρήσω κατόπιν εντολής… πρόσεξε, κατόπιν Ναυτικού Διοικητή Κρήτης (σ.σ. ΝΔΚ), τότε ήταν ΝΔΚ ο Παπαγιάννης, δεν είχε φύγει ακόμη. Συγγνώμη, είχε φύγει. Ο Παπαδάκης ήταν. Είχε φύγει ο Παπαγιάννης μεταξύ πρώτης και δεύτερης εισβολής και παρέλαβε ο Παπαδάκης Ναυτικός Διοικητής. Και με παίρνει τηλέφωνο ο Τζεφεράκος, ενώ μου είχαν πει θα φύγεις κατόπιν εντολής, και μου λέει «ακόμα;», εν εξάλλω καταστάση, «σήκω φύγε αμέσως».
Κ. Και μεταβιβάζει την εντολή του διοικητού σε εσάς να φύγετε;
Γ. Φαντάζομαι. Ήταν προσωπική εντολή; Δεν ξέρω.
Κ. Εσείς με πόσους ΟΥΚ ήσασταν εκεί;
Γ. Θα ήταν η ομάδα καμία εικοσαριά άτομα.
Κ. Φεύγετε λοιπόν, υπονομεύετε…
Γ. Με ένα Land Rover, με ένα επιταγμένο και με τα ΙΧ μας…
Κ. Αρχίζετε τις ανατινάξεις και φεύγετε…
Γ. Πήραμε τα κλείστρα όλα από τα πυροβόλα, αχρηστέψαμε τα πυροβόλα, ανατινάξαμε ραντάρ…..
Γ. Ο σημαιοφόρος που αναφέρατε τι είδε; Γιατί τον αναφέρατε;
Γ. Είδε τις φωτιές και τους καπνούς, που εφλέγετο το λιμάνι.
Κ. Επανερχόμαστε λοιπόν στο Μεταληνό. Και στις καταθέσεις υπάρχει ένα σημείο που λέει ότι ο Γουλέας, ο Παπαγιάννης και ένας ακόμα, ενημερώνονται για το επικείμενο πραξικόπημα τρεις μήνες πριν το πραξικόπημα …
Γ. Όχι, αυτό είναι στην αναφορά του Κανδαλέπα ο οποίος ισχυρίζεται ότι εγώ, ο Παπαδάκης και ο Δούκας – και την αναφορά του Κανδαλέπα μου την είχαν δώσει – ήμασταν εν γνώσει, λέει, του πραξικοπήματος τρεις μήνες πριν επέλθει. Ασύστολη ανακρίβεια. Το ότι συναισθήματα του Παπαγιάννη είχαν εκδηλωθεί αντιμακαριακά, ο άνθρωπος το φώναζε δεν το έκρυβε…
Κ. Κύριε Γουλέα, έχουμε τη σχεδίαση ενός πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου και της κυβέρνησής του, η οποία σχεδίαση είναι γνωστό ότι έγινε μήνες πριν εκδηλωθεί. Και μάλιστα έχουν πάει όλα τα σημειώματα και οι διαταγές κάτω και έχουν πάει έως {επίπεδο} ναυτικού κλιμακίου του πολεμικού ναυτικού εκεί πέρα. Έχουν φτάσει δηλαδή κοντά αυτά τα σημειώματα και έχουν μπει μέσα στα φοριαμό ασφαλείας. Ένα πραξικόπημα της δικτατορίας κατά του Μακαρίου, μιας κυβέρνησης εκεί, μήνες πριν γίνει το πραξικόπημα. Ποια ήταν εκείνη η σιγουριά του καθεστώτος τότε ότι ένας από τους δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες αξιωματικούς, δεν θα άνοιγε ένα φάκελο και να δει και να ανακοινώσει το σχεδιαζόμενο πραξικόπημα; Που στηριζόντουσαν;
Γ. Στηριζόντουσαν σε αυτούς οι οποίοι χειρίζονταν αυτά τα χαρτιά, δηλαδή τα χαρτιά τα χειριζόταν ο διοικητής ο ίδιος, ο υποδιοικητής του πιθανώς, δηλαδή ο υποδιοικητής τότε ήταν μηχανικός αξιωματικός, ο Παπαργύρης, χειριζόταν τα χαρτιά. Δεν ξέρω αν είχαν και κανένα υπαξιωματικό γιατί μην ξεχνάς ότι οι υπαξιωματικοί ήταν dedicated στη χούντα……
Κ. Τι εννοείτε με αυτό;
Γ. Υπήρξαν αφιερωμένοι, πιστεύανε.
Κ. Οι υπαξιωματικοί γενικά;
Γ. Όχι, ορισμένος αριθμός υπαξιωματικών, πολύ μικρός φαντάζομαι.
Κ. Γιατί;
Γ. Για τους δικούς τους λόγους… τώρα τι θέλεις να σου πω… για μένα ιδεολογικοί λόγοι, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν υπήρξαν, μόνο λόγοι συμφέροντος. Ήταν αυτοί οι οποίοι κοιτάζουν να πάρουν κάποια θέση, να περάσουν κάπως καλύτερα. Δεν υπήρξε η εμπιστοσύνη ας πούμε μιας οργάνωσης με την «αναβάθμιση», ας το πούμε εντός εισαγωγικών, ως τις αποδοχές ως και σε άλλα θέματα των υπαξιωματικών εκ μέρους του Αραπάκη; Ήταν γνωστό αυτό το πράγμα.
Κ. Είχε έρθει ο Σταμούλης την περίοδο που ήσασταν κάτω στην Κύπρο, τι είχε κάνει;
Γ. Δεν ξέρω. Αυτός στη βάση είχε έρθει ως επισκέπτης.
Κ. Κύριε Γουλέα ξέρετε για δραστηριότητες του Κιοσσέ πριν το 1967 στην Κύπρο;
Γ. Αντώνη, ξέρω ότι ξέρεις και εσύ. Φαντάζομαι ότι πολλά είναι ολίγον τι …
Κ. Ο μύθος ότι ο άνθρωπος αυτός είχε επικηρυχθεί από τους Τούρκους γιατί είχε δράσει με εντεταλμένες…
Γ. Δεν έχω προσωπική και άμεση γνώση των θεμάτων. Ξέρω ό,τι έχεις ακούσει.
Κ. Το οποίο για να ολοκληρώσω το ερώτημά μου…
Γ. Τι μπορώ να σου πω… την εποχή που υπηρέτησε ο Κιοσσές, όπως υπηρέτησε και ο Μανώλης ο Παπαγρηγοράκης, ήταν η εποχή που κατέβαιναν όλα τα πολεμοφόδια και η μεραρχία που κατέβασε η κυβέρνηση του Παπανδρέου στην Κύπρο. Και τότε έπαιξαν κάποιο ρόλο και ο Κανελόπουλος… από πλευράς βατραχανθρώπων τώρα μιλάω. Και μην ξεχνάμε τότε διοικητές εκεί ήταν και ο Νικολόπουλος στην οργάνωση και ο Νικολόπουλος και ο Αραπάκης.
Γ. Εγώ π.χ. όταν διατάχθηκε ο Ταβλαρίδης να πάει για δεύτερη φορά στην Πάφο, παίρνω τον Κανδαλέτα και τον πάω στο «ΛΕΒΕΝΤΗ» να τον συναντήσει, τον παίρνω, πήρε ο Κανδαλέτας τη βαλίτσα και πάμε στον «ΛΕΒΕΝΤΗ». Και του εξιστόρησε ο Ταβλαρίδης ότι εκεί τα πράγματα είναι λίγο άγρια, μπορεί να χρειαστεί να πολεμήσουμε και τα λοιπά, λέει ο Κανδαλέτας «δεν πάω». Τον ξαναπαίρνω, τον βγάζω έξω.
Κ. Εννοείτε ότι φοβήθηκε;
Γ. Δεν ξέρω, είπε «δεν πάω».
Κ. Μήπως το είπε αυτό γιατί δεν ήθελε να είναι…
Γ. Γιατί δεν ήταν καλό να εμπλακεί σε μια τέτοια κατάσταση…
Κ. Να εμπλακεί σε κατάσταση που ενείχε κινδύνους ή να υπηρετήσει σε ένα πλοίο υπό νεότερό του κυβερνήτη;
Γ. Αυτό είναι κατά βάση και η όλη γαλούχηση που έχουμε στο ναυτικό. Είναι δυνατό τώρα ο αρχαιότερος να βοηθήσει το νεότερο; Εκείνο το οποίο δεν κατάλαβα ήταν γιατί ήρθε μέχρι το καράβι που τον πήγα…μετά διατάσσεται να πάει ο Τσατταλός ο Στάθης ο οποίος αρνήθηκε, «δεν πάω». Μετά μου το λέγαν εμένα. Εγώ είχα τη μαούνα αυτή, δηλαδή το σκάφος των βατραχανθρώπων που επικοινωνούσε με το «Λεβέντη», που ήταν αγκυροβολημένος, επειδή ήταν παραβεβλημένος ο «Λεβέντης» όταν γύρισε από την Πάφο. Και του λέω του Ταβλαρίδη, όταν πλέον πήγε κάποιος Ιωάννου, έφεδρος σημαιοφόρος, Κύπριος – Ελληνοκύπριος, του λέω «πρόσεξε αυτό που πας να κάνεις» επί λέξει, «πρόσεξε γιατί η ιστορία και η μέρα δεν τελειώνει σήμερα ή αύριο» και μετά μου τα ‘λεγε από θέση ισχύος, που μου είπες για το αυτοκίνητο…
Κ. Ολοκληρώστε για το αυτοκίνητο …
Γ. Δε μιλήσαμε ποτέ για το αυτοκίνητο, όχι μόνο το αυτοκίνητο, έπρεπε να κουβαλήσει και το φάκελο, γιατί όταν επικράτησε το πραξικόπημα, γύρισε ο Ταβλαρίδης, ανέλαβαν ορισμένα συνεργεία να επισκευάσουν το καράβι και είχε παραβάλει εξωτερικά στην προβλήτα στο Μπογάζι… στις συζητήσεις, γιατί παρόλη την κατάσταση ξέραμε πλέον ποιοι είχαν αντισταθεί στο πραξικόπημα, όλοι είχαμε αντισταθεί στο πραξικόπημα πλην του Ντάνου, ο οποίος το είχε … και χρησιμοποιήθηκε ο Ντάνος στη Λευκωσία, μαζί με τον Αρμενάκιο, και αυτός νεαρός αξιωματικός είναι, τον πήρε ο Ντάνος, είναι όπως λες εσύ, το «νεαρόν της ηλικίας», δικαιολογείται – δεν δικαιολογείται, βγάλε τα συμπεράσματα ανάλογα τι παιδεία έχεις. Στις συζητήσεις λοιπόν με τον Ταβλαρίδη… ήρωας από θέση ισχύος, στις συζητήσεις και ο Τσατταλός και ο Αντρέας ο Κανδαλέπας που είχαν έντονες συζητήσεις για τη στάση του Ταβλαρίδη, σε κάποια φάση του είπαν «και πόσες λίρες πήρες;» Γιατί ορισμένοι είχαν γυρίσει με δώρα, φωτογραφικές μηχανές, όπλα και λοιπά. Στη συζήτηση δηλαδή, μεταξύ σοβαρού και αστείου προσπαθούσαν να του σηκώσουν την πίεση που λένε, λέγοντας του ότι «μπορεί να πήρες και λεφτά που βομβάρδισες», και στην αντίδρασή του αυτός λέει «ναι ρε, πήρα και λεφτά και αν έπαιρνα και παραπάνω μπορεί και να βομβάρδιζα και το Φάληρο». Αλλά αυτά όλα ο Ταβλαρίδης δεν τα λέει σοβαρά. Είναι σαν να λέμε εμείς σε μια συζήτηση που βρισκόμαστε, προσπαθούμε να υποστηρίξουμε την άποψή μας και δε βρίσκουμε άλλες διεξόδους, και το λες για να τον πειράξεις παραπάνω τον συνομιλητή σου, για να βγει από τα ρούχα του.
Κ. Γνωρίζετε αν από τις δραστηριότητες στο πραξικόπημα των συγκεκριμένων αξιωματικών και υπαξιωματικών που πήραν μέρος, υπήρξαν ανθρώπινα θύματα;
Γ. Όχι δεν ξέρω.
Κ. Από τον βομβαρδισμό του σταθμού της Πάφου από τον Ταβλαρίδη και από τις δραστηριότητες του Ντάνου και Αρμενιάκου στη Λευκωσία;
Γ. Το δεύτερο δεν το ξέρω, αλλά από το βομβαρδισμό της Πάφου ήταν σε ευήκοον ους οι διαταγές που έδινε η ΝΔΚ στο «Λεβέντη» να βομβαρδίσει το ραδιοφωνικό σταθμό, που βρισκόταν σε κατοικημένη περιοχή. Ο Ταβλαρίδης αρνιόταν κατηγορηματικά.
Κ. Εννοείτε το «βάρα βάρα» και ο Ταβλαρίδης αρνιόταν γιατί υπήρχε κόσμος σε σπίτια;
Γ. Τελικά όμως έριξε, όχι στο ραδιοφωνικό σταθμό, και αυτά μου τα λέει ο ίδιος πάλι από θέση ισχύος, δεν έχει λόγο να πει … γιατί έχει πει άλλα πράγματα που τον έχουν εκθέσει. Στο σταθμό το ναυτικό της Πάφου, όπου είχε καταληφθεί υποτίθεται από μακαριακούς για το θεαθήναι, δηλαδή ο Ταβλαρίδης αυτό που λέει «βάρεσε» και λοιπά, κατ’ εμέ δεν είναι η σωστή άποψη και η αλήθεια. Είχε πολύ μεγάλους ενδοιασμούς και δεν ήθελε ο Ταβλαρίδης να βομβαρδίσει το ραδιοφωνικό σταθμό.
Κ. Άρα ο ρόλος του Ταβλαρίδη σαν κυβερνήτη της τορπιλακάτου διογκώθηκε τότε στο «Λεβέντη», διογκώθηκε χωρίς να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα;
Γ. Διογκώθηκε, ναι. Όλα αυτά βέβαια ξέρεις πότε βγήκαν στη δημοσιότητα… δημοσιεύτηκαν στα «ΝΕΑ» από τον Γιώργο τον Καράγιωργα, ο οποίος ήρθε στην Κύπρο αμέσως μετά τα γεγονότα, τον φιλοξένησα εγώ, ήμασταν φίλοι.
Κ. Δημοσιογράφος.
Γ. Ναι και γνώστης της κίνησης που σου είπα: Κιοσσέ – Παπαδόπουλου, Κιοσσέ – Κανελόπουλου…….
Κ. Υπό τον Σταματελόπουλο.
Γ. Γιατί τότε ο Γιώργος ο Καράγιωργας ερχόταν σχεδόν κάθε μέρα στην… ήταν τότε στην «Ελληνική Θαλασσία Ένωση», και ήξερε και τις απόψεις μου από τότε.
Κ. Υπηρετούσε στην «ΕΘΕ» ή ήταν δημοσιογράφος;
Γ. Ήταν ο διευθυντής της «ΕΘΕ». Δημοσιεύτηκαν στα «ΝΕΑ» και τότε πλέον ο Ταβλαρίδης …
Κ. Ας πάμε λίγο στη δική σας την προσωπική περίπτωση πριν μπείτε στη Σχολή Δοκίμων. Μπήκατε στη Σχολή Δοκίμων με μέσον ή όχι;
Γ. Ναι, με μέσον μπήκα. Κοίταξε Αντώνη, δεν υπήρχε κανείς που να μην μπει με μέσο, βέβαια εγώ τύχαινα να είμαι και πρωταθλητής Ελλάδος στις καταδύσεις, όπως ξέρεις, και μέσον … απ’ ότι μου ‘λεγε ο πατέρας μου, είχε μιλήσει σε κάποιο στρατηγό, αλλά αυτό δεν έπαιξε τόσο σημαντικό ρόλο να μπω στη Σχολή.
Κ. Το 1960.
Γ. Το ‘60. Το ‘59 είχα δώσει με την πρώτη και δεν είχα περάσει και πέρασα το ‘60.
Κ. Ο πατέρας σας ήταν;
Γ. Ο πατέρας μου ήταν αξιωματικός του στρατού.
Κ. Άρα κατάγεστε από μια στρατιωτική οικογένεια.
Γ. Από πλευράς πατέρα. Ο αδερφός όμως ήταν αντάρτης, φυλακισθείς και μέλος του ΚΚΕ. Ο δεύτερος αδερφός του εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στην πλατεία του χωριού.
Κ. Αυτά τι επιπτώσεις είχαν πάνω στον χαρακτήρα σας, έτσι όπως τα περιγράψατε, με δυο κουβέντες;
Γ. Στο οικογενειακό μου περιβάλλον δεν είχα καμιά επιρροή ποτέ από τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου ήταν απότακτος του 35 από το κίνημα του Βενιζέλου. Και επανήλθε στο στράτευμα με τον πόλεμο του 40. Απετάχθη με το κίνημα του Βενιζέλου, σαν βενιζελικός, και γύρισε το 40.
Κ. Κατεβαίνει στη Μέση Ανατολή;
Γ. Όχι.
Κ. Εδώ οργανώνεται σε κάποια…
Γ. Από ότι ξέρω όχι. Ο πατέρας μου βοήθησε πολύ στον εξοπλισμό της ΕΟΚΑ διότι ο πρώτος του ξάδερφος ήταν μπατζανάκης του Γρίβα και την εποχή που οργανωνόταν η αντίσταση εναντίον των Άγγλων, της ΕΟΚΑ, και ήταν τότε διαχειριστής στις αποθήκες του στρατού ξηράς, εδώ στο Μπογιάτι, ό,τι όπλα μπορούσε να εξοικονομήσει από πλευράς… με τα επίσημα κανάλια, επίσημα – ανεπίσημα κανάλια, τα προωθούσε στην Κύπρο.
Κ. Με πρωτοβουλία δική του;
Γ. Ναι.
Κ. Άρα έχουμε εσάς να μεγαλώνετε… γεννηθήκατε στις αρχές της δεκαετίας του 1940, μεγαλώνετε σε ένα στρατιωτικό περιβάλλον, στην οικογένειά σας έχουμε τον πατέρα σας βενιζελικής επιρροής, ο αδερφός του κομμουνιστής, οργανωμένος στο κομμουνιστικό κόμμα, κάποια μηνύματα έρχονται σίγουρα και σε σας, οι οικογένειες δεν είχαν στεγανά…
Γ. Πρώτος ξάδερφος πολιτικός πρόσφυγας στην Πολωνία με την αεροπορία, Γουλέας στο όνομα…
Κ. Άρα δεν έχετε μόνο επίδραση από ένα χώρο συντηρητικό όπως είναι ο στρατιωτικός χώρος…
Γ. Ούτε προσπάθησε ο πατέρας μου να με γαλουχήσει σε τέτοιου είδους θέματα.
Κ. Μόλις τώρα δα μου είπατε, ότι μετά το κίνημα όπου αναφέρεστε και λέτε, και καλά κάνετε, ότι τον Ισμαηλάκο δεν τον αναφέρω πουθενά εγώ προσωπικά και ούτε και κανείς άλλος, και θα μου πείτε γιατί επιμένετε για τον Ισμαηλάκο; Μου λέτε λοιπόν ότι εκτός από το ΄΄κίνημα του ναυτικού΄΄ γίνεται και κάποια άλλη κίνηση. Μπορείτε να μου τα ξεκαθαρίσετε αυτά; Ο Ισμαηλάκος πρώτα.
Γ. Ο Ισμαηλάκος ήταν βαθιά μυημένος στο κίνημα και μάλιστα είχε φροντίσει να πάρουμε και τα… στο «Ασπίς» να αλλάξουμε τα τηλέτυπα των πρώτων αριθμών… που είχαν τότε τα καράβια ούτως, ώστε να μπορούμε να παίρνουμε τα ειδησεογραφικά πρακτορεία με τη συχνότητα και τους αριθμούς που αυτοί μετέδιδαν. Και είχε με τον Ηλεκτρονικό του ναυστάθμου, που ήταν νομίζω ο Μπακόπουλος, καταφέρει να πάρει ένα τηλέτυπο που είχε ο ναύσταθμος τότε και για εκπαιδευτικούς λόγους, να τον πάρουμε στο καράβι.
Κ. Από ποιόν είχε μυηθεί;
Γ. Πρέπει να είχε μυηθεί από τον Γκιόκεζα, δεν ξέρω. Ήταν και κουμπάροι με τον Γκιόκεζα.
Κ. Η κίνηση τώρα που είπατε μετά το κίνημα του ναυτικού, τι πράγμα ήταν αυτό;
Γ. Αφού είχαν ήδη αρχίσει οι συλλήψεις… όταν είχαν συλληφθεί όλοι οι αξιωματικοί, με συναντάει εμένα ο Βασίλης ο Γιαννακάκος, ο οποίος ήταν μυημένος μέσα στο κίνημα και [είχε] ευθύνη, και λόγω ειδικότητος αλλά και λόγω στενής φιλίας που είχαμε, να μου πει ότι ήθελε να με δει ο Παλούμπης γιατί ετοιμαζόταν μια άλλη κίνηση σε συνέχεια της προηγούμενης. Και συναντηθήκαμε στο σπίτι, εδώ στο σπίτι οι τρεις μας…
Κ. Σε ποιο σπίτι;
Γ. Στο δικό μου. Εγώ, ο Παλούμπης, ο Γιανακάκος. Βρεθήκαμε στα Πατήσια, εκεί που έμενε πρώτα ο Γιανακάκος, πήραμε τον Παλούμπη, κάναμε ολόκληρο κύκλο μπας και μας παρακολουθούσαν και καταλήξαμε στου Παππάγου. Και ήθελε να με ρωτήσει ο Παλούμπης αν ήμουν διατεθειμένος να συμμετάσχω σε μια κίνηση σε συνέχεια της άλλης, με τους υπάρχους που είχαν μείνει στα καράβια, και λοιπά. Υπάρχουν από ότι μου είπε και κάποιες μονάδες του στρατού ξηράς, αξιωματικοί του στρατού ξηράς που ήταν και αυτοί μυημένοι για κάποια συνέχεια. Και βεβαίως είπα «ναι». Την επομένη συναντήθηκε ο Γιαννακάκος και ο Παλούμπης και ανέλαβε τη δική μου μύηση. Και μας καλεί ο Αραπάκης την επομένη – μεθεπομένη στο αμφιθέατρο της Σαλαμίνος και είπε ότι σταματάνε οι συλλήψεις και λοιπά……..
Κ. Ποια λοιπά; Τι σας είπε εκεί ο Αραπάκης;
Γ. Θυμάμαι την ομιλία του Αραπάκη. Απλώς μίλησε εκεί για το κίνημα του ναυτικού και ότι το ναυτικό πρέπει να…
Κ. Αναφέρατε ότι ο Αραπάκης είπε εκεί ότι σταματούν οι συλλήψεις. Τι εννοείτε; Ότι ήξεραν πως υπήρχαν και άλλοι και δεν τους συλλαμβάνουν;
Γ. Είναι γνωστό ότι ήξεραν, γιατί οι άνθρωποι οι οποίοι συνελήφθησαν είχε δοθεί εντολή να αναφέρουν όσα ονόματα ήξεραν ότι είναι μυημένοι στο κίνημα του ναυτικού, για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση της αντιστασιακής δράσης των στελεχών του πολεμικού ναυτικού, της αντιδικτατορικής στάσης.
Κ. Τι ποσοστά κύριε Γουλέα δίνετε σε φιλοχουντικούς, αντιχουντικούς και ουδέτερους;
Γ. Φιλοχουντικούς στο ναυτικό; Ένα δέκα τα εκατό.
Κ. Και δραστηριοποιημένους υπέρ της δικτατορίας;
Γ. Δε μπορώ να πω ότι ξέρω ποσοστά αλλά τα συναισθήματα ήταν αντιδικτατορικά στο ναυτικό. Εγώ δεν ήμουν όταν έγινε το πραξικόπημα αλλά όταν γύρισα, αυτό συνειδητοποίησα. Το ναυτικό δεν ήταν ποτέ φιλοδικτατορικό. Υπήρξαν στελέχη τα οποία για τους λόγους τους δικούς τους πίστευαν σε αυτήν την κατάσταση.
Κ. Βασιλόφρονες στο ναυτικό;
Γ. Αρκετά μεγάλο το ποσοστό.
Κ. Πίστευαν στο θεσμό, ήταν οπαδοί ιδεολογικά της βασιλείας;
Γ. Ναι.
Κ Τι ποσοστό θα δίνατε
Γ. Τους μισούς.
Κ. Οι μισοί αξιωματικοί του ναυτικού λέτε ότι ήταν φιλοβασιλικοί;
Γ. Και αρκετοί αδιάφοροι. Με την έννοια ότι δεν θα τους πείραζε ούτε η …ούτε η βασιλευομένη δημοκρατία, δηλαδή δεν είχαν καμία ιδιαίτερη…
Κ. Οι αξιωματικοί του ναυτικού πως έβλεπαν τους υπαξιωματικούς εκείνα τα χρόνια; Τα χρόνια της δικτατορίας λίγο μετά που εσείς βγαίνετε από τη Σχολή Δοκίμων και είστε αξιωματικός. Βγήκατε το 64.
Γ. Κοίταξε να δεις εγώ έβλεπα τους υπαξιωματικούς με σεβασμό γιατί έβλεπα τη δουλειά που κάνανε στα καράβια. Τα καράβια δούλευαν επειδή δούλευαν οι υπαξιωματικοί. Ακόμη και τώρα αυτό πρέπει να ισχύει, παρότι έχω φύγει πέντε χρόνια από το ναυτικό. Οι συνθήκες διαβίωσης βέβαια του πληρώματος υπαγορεύοντο και καθοδηγούντο από τη δομή των πολεμικών καραβιών. Τα καράβια ήταν δομημένα, αν θυμηθούμε τουλάχιστον αυτά που πρόλαβα και εγώ, στα Harpen, αγγλικού τύπου καράβια, το κατώτερο πλήρωμα ζούσε σε άθλιες συνθήκες, μπραντώνανε για να κοιμηθούνε.
Κ. Τι εννοείτε μπραντώνανε;
Γ. Στήνανε τις μπράντες, τις αιώρες για να κοιμηθούν και το πρωί τις μαζεύανε για να γίνει ο χώρος τραπεζαρία, για να φάνε ή να γίνει χώρος ψυχαγωγίας, αν μπορούμε να το πούμε, όταν δεν είχαν βάρδια. Και οι αξιωματικοί είχαν τα διαμερίσματά τους. Αλλά η δομή των πλοίων δεν είναι ελληνική επινόηση. Και έτσι συνεχίστηκε. Τα αμερικάνικα καράβια είναι λίγο πιο ανθρώπινα στη διαβίωση, αυτή είναι η ιστορική εξέλιξη της δομής των πολεμικών καραβιών και σήμερα είναι όπως λέμε fully air conditioned, ακόμα και ο ναύτης έχει το air condition του.
Κ. Υπήρχε ελιτίστικη νοοτροπία στους αξιωματικούς απέναντι στους υπαξιωματικούς του πολεμικού ναυτικού; Υπήρχε κοινωνική διάκριση; Κοινωνικές σχέσεις είχαν οι αξιωματικοί με τους υπαξιωματικούς; Πώς τους αντιμετώπιζαν;
Γ. Μα κοινωνικές σχέσεις δεν μπορούσες να έχεις από την ιεραρχία, και δεν ξέρω αν σήμερα που μιλάμε επιτρέπονται οι κοινωνικές σχέσεις όπως μου το λες, γιατί έρχονται σε αντίθεση με την ιεραρχία. Και σε κανένα χώρο ενόπλων δυνάμεων δεν υπάρχει η άμεση κοινωνική σχέση των υπαξιωματικών με τους υπαξιωματικούς, των αξιωματικών με τους ναύτες ή τους στρατεύσιμους.
Κ. Εκπαιδευτήκατε ένα χρόνο περίπου στην Αμερική σε αυτή τη σκληρή εκπαίδευση των ΟΥΚ. Υπήρξε προσπάθεια από πλευράς αμερικανικών υπηρεσιών να σας προσεταιρισθούν;
Γ. Όχι.
Κ. Γνωρίζετε αν η εκπαίδευση των Ελλήνων αξιωματικών στην Αμερική καταλήγει στο να στρατολογηθούν μερικοί από τους αξιωματικούς από αμερικανικές υπηρεσίες;
Γ. Αντώνη δεν έχω προσωπική άποψη, ούτε έχω πληροφορίες. Συμπεράσματα μπορούν να βγουν ή θεωρίες ότι «ναι, πρέπει να υπάρχουν».
Κ. Έχουμε την 21η Απριλίου, είναι η ημερομηνία του πραξικοπήματος. Είναι γνωστό από ποιους έγινε. Επίσης είναι γνωστό, και το έχουν παραδεχτεί οι Αμερικανοί και είχαμε και τη συγγνώμη του προέδρου τους για την αντιμετώπιση της δικτατορίας από την Αμερική. Γιατί έγινε η δικτατορία; Εσείς τι νομίζετε; Γιατί επιβλήθηκε η δικτατορία εκείνα τα επτά χρόνια;
Γ. Για να {μην} κερδίσει ο Παπανδρέου τις εκλογές. Και κατά κάποιο τρόπο θα υπήρχε μια πιο ας το πούμε, αυτό το βάζω σε εισαγωγικά, ΄΄ανεξάρτητη πολιτική΄΄, όσο θα μπορούσε να είναι ανεξάρτητη έναντι των συμφερόντων και των επιδιώξεων της Αμερικής την εποχή εκείνη στην χώρα μας. Γιατί αν κατάλαβα την πλήρη εξάρτηση που ήταν μετά τον εμφύλιο, θα καταλήξει μετά από πόσα χρόνια από το ‘50, μετά από δεκαπέντε χρόνια να μπορέσει να εξασκεί και μια εξωτερική πολιτική, μια πολιτική γενικά που να μην είναι και της τελειωτικής υποτέλειας στα κελεύσματα τη υπερδύναμης.
Κ. Το κυπριακό δεν έπαιξε ρόλο νομίζετε; Η τάση ανεξαρτησίας του Μακαρίου και της κυβέρνησής του;
Γ. Πρέπει να έπαιξε ρόλο.
Κ. Ο πόλεμος των έξι ημερών που ακολούθησε;
Γ. Υπάρχουν θεωρίες ότι έπαιξε το κυπριακό ρόλο. Ο πόλεμος των έξι ημερών; Εγώ ήθελα να κάνω την εξής ερώτηση γενικά; Γιατί να απασχολεί τόσο πολύ τους Αμερικανούς η Κύπρος σαν Κύπρος όταν οι Αμερικανοί με τους Εγγλέζους, με την αρτιότατη βάση ή βάσεις που διαθέτουν να είχαν ανάγκη και της κυβέρνηση της Κύπρου σε τέτοιο βαθμό που… εκεί οι Αμερικανοί και οι Εγγλέζοι είχαν και βάσεις και προωθημένες θέσεις, και το ραντάρ της Ρόδου είχε τις πληροφορίες που ήθελε. Το θέμα ήταν εδώ στην Ελλάδα, που πιθανώς να υπήρξε κάποια εμπλοκή στις απαιτήσεις με μια κυβέρνηση και να μη μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την Κρήτη, όπως θα ήθελαν αυτοί να την χρησιμοποιήσουν.
Κ. Το γεγονός ότι ο Μακάριος ακολουθούσε μια καθαρά τριτοκοσμική πολιτική αλλά συγχρόνως…
Γ. Αυτό είναι στο ευρύτερο πλέον πλαίσιο των αμερικανικών ή γενικότερα δυτικών επιδιώξεων στη γενικότερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Κ. Και είχε και καλές σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση…
Γ. Βέβαια, και με τις τριτοκοσμικές χώρες του τρίτου κόσμου, Γιουγκοσλαβία…….
Κ. Εν τούτοις δεν είστε πεπεισμένος απόλυτα ότι το κυπριακό ήταν ο κυρίαρχος λόγος που επιβλήθηκε η δικτατορία εδώ, ώστε να γίνει το πραξικόπημα, και να γίνει η διπλή ένωση;
Γ. Δεν θα έλεγα. Όχι.
Κ. Ο Ιωαννίδης ανατρέπει τον Παπαδόπουλο. Ο Παπαδόπουλος έχει παρουσιάσει μια τάση φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος, έχει αρνηθεί να χορηγήσει τον εναέριο χώρο.
Γ. Το απέρριψε. Αυτά έχουν βγει ότι δεν ικανοποίησε τις απαιτήσεις των Αμερικανών.
Κ. Έχουμε λοιπόν το Πολυτεχνείο και ανατροπή του Παπαδόπουλου και έχουμε, προσέξτε το ερώτημα…
Γ. Έχουμε το κίνημα του ναυτικού που έχει υποτιμηθεί από την πολιτεία ακόμα και σήμερα…
Κ. Έχουμε λοιπόν έναν ταξίαρχο του ελληνικού στρατού ο οποίος ουσιαστικά, μετά την πτώση του Παπαδόπουλου, κυβερνάει την Ελλάδα. Πως ένας ταξίαρχος κυβερνάει την Ελλάδα από τα παρασκήνια, έχοντας από πάνω του εκατοντάδες ανωτέρους του στο στράτευμα;
Γ. Δύσκολη ερώτηση. Είναι εξευτελισμός για μένα…
Κ. Εξευτελισμός αλλά η διαδικασία ποια είναι;
Γ. Η διαδικασία είναι ότι έχει γαλουχημένους τους μικρούς αξιωματικούς οι οποίοι έχουν τις μονάδες που μπορούν να κινηθούν και οι οποίοι γαλουχήθηκαν κατά τη διάρκεια της επταετίας στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Αυτή ήταν η γαλούχησή τους, στα ιδεώδη ας πούμε της «Επαναστάσεως».
Κ. Γιατί όμως να τους ελέγχει ένας ταξίαρχος και όχι ο αρχηγός του Στρατού;
Γ. Γιατί ο αρχηγός του Στρατού μπορεί να μην είχε τις διαβεβαιώσεις που είχε ο ταξίαρχος και τις επαφές που είχε ο ταξίαρχος, εκεί που τις είχε.
Κ. Η ΕΣΑ δεν έπαιξε ρόλο σαν όπλο στα χέρια του Ιωαννίδη;
Γ. Έπαιξε, έτσι έχουν αποδειχθεί τα πράγματα. Ότι έπαιξε ρόλο στο θέμα του ελέγχου των προσώπων. Όλοι ξέρουμε ότι έπαιξε, δεν απονέμουμε δάφνες λέγοντας ότι έπαιξε ρόλο η στρατιωτική αστυνομία τότε. Με μορφωμένα παιδιά, έτσι; Πανεπιστημιακού επιπέδου.
Κ. Εσείς πως πιστεύετε ότι ο Ιωαννίδης γαλουχούσε τους μικρούς αξιωματικούς και τους έκανε πιστούς σε αυτόν και έτσι να ελέγχει το στράτευμα με αυτούς τους αξιωματικούς; Πως;
Γ. Δεν ξέρω τον τρόπο πως, αλλά η γαλούχηση και η μονομερής γαλούχηση και η παρουσίαση των γεγονότων με προπαγάνδα, ή αν ακούς μόνο μια άποψη και όλες οι άλλες οι απόψεις σου παρουσιάζονται όπως θέλουν αυτοί που σε γαλουχούν να τις παρουσιάσουν, είναι πολύ εύκολο να … δηλαδή σήμερα στην ελληνική κοινωνία βλέποντας ορισμένα κουτιά εδώ πέρα τι συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε; Πού το πάμε; Ότι η γνώμη όπως διαμορφώνεται, ας το πάρουμε στη δημοκρατική Ελλάδα όπου ζούμε, οι δημοκρατικές απόψεις οι απόψεις του κόσμου, του λαού ας το πούμε έτσι, από πού διαμορφώνονται; Από μένα που δεν μιλάω; Διαμορφώνονται από αυτούς που μιλάνε και ο κόσμος τους ακούει. Ανάλογα με τις επιδιώξεις τους. Πως διαμορφώνεται δηλαδή η κυρούλα που δεν έχει βγει από το χωριό της ή από την κωμόπολή της και δεν ξέρει τι είναι ο κόσμος και πάει και ψηφίζει το άλφα ή το βήτα κόμμα;
Κ. Άρα ο Ιωαννίδης εφαρμόζοντας μια πολύ προσεκτική και αποτελεσματική προπαγάνδα…
Γ. Είχε και το υπόβαθρο της προηγούμενης επταετίας, έτσι δεν είναι; Προφανώς. Κατόρθωσε να… τόσοι στρατηγοί και οι άλλοι…
Κ. Πως υπάκουαν στον Ιωαννίδη οι στρατηγοί;
Γ. Ρώτα αυτούς, τι να σου πω εγώ. Ποιοι στρατηγοί Αντώνη, αυτούς που θέλαν να κάνουν στρατηγούς; Την 21η Απριλίου πρώτα απ’ όλα ξερίζωσε τους υγιείς σκεπτόμενους αξιωματικούς από το στράτευμα. Ποιος κλάδος της ελληνικής κοινωνίας υπέφερε τόσο πολύ από πλευράς ξεριζώματος, ας πάρουμε τους αριθμούς που αποστρατεύθηκαν, τα πρόσωπα που αποστρατεύθηκαν με τις ικανότητες και τις ιδέες που είχαν και ποιοι επιβίωσαν.
Κ. Τελειώνει η δικτατορία και ερχόμαστε στη μεταπολίτευση. Η έκφραση «φούντα» τι σας λέει;
Γ. Υπάρχει ο πόλεμος στην Κύπρο για τον οποίο δεν μιλήσαμε καθόλου. Στην Κύπρο έγιναν πολεμικές επιχειρήσεις. Το ενδιαφέρον μπορεί να είναι οι πολιτικές, αλλά υπήρξε και κάποια πολεμική δράση…
Κ. Με τους Τούρκους εννοείτε;
Γ. Με τους Τούρκους.
Κ. Καλύψτε το κύριε Γουλέα.
Γ. Τι θες να σου απαντήσω;
Κ. Πως πολέμησαν οι Έλληνες εκεί κάτω;
Γ. Εκεί πολέμησαν οι Έλληνες. Και το παραδέχθηκαν όλοι ότι πολέμησαν. Όταν είδαν ότι δεν υπήρχε βοήθεια από εδώ, τότε πετούσαν τα όπλα και έφευγαν, και Ελληνοκύπριοι, όχι Έλληνες, οι ελληνικές μονάδες ποτέ δεν πέταξαν τα όπλα. Απογοητεύτηκαν, έπεσε το ηθικό, θέλω να πω τις δύο πρώτες μέρες οι πολεμικές επιχειρήσεις ήταν σαφώς υπέρ της ελληνικής {πλευράς} παρ’ όλο ότι οι Τούρκοι είχαν βάλει πόδι εκεί πέρα, δεν είχαν κατορθώσει να κατακτήσουν έδαφος. Ήταν περιορισμένοι στο θύλακα Λευκωσίας, που ήταν ενωμένος με την Κυρήνεια. Εκεί ήταν περιορισμένοι. Όλα τα άλλα τα χωριά τουρκοκυπριακά χωριά, μικρά χωριά, ήταν στα χέρια των ελληνοκυπριακών δυνάμεων.
Κ. Το ναυτικό πολέμησε στην Κύπρο; Όχι, δεν κλείνω τίποτα. Τα ξέρω τα του Κανδαλέπα και του Τσατταλού. Θέλω να μου πείτε τι έγινε με το ναυτικό στην Κύπρο.
Γ. Με το ναυτικό στην Κύπρο πολέμησε ο Τσομάκης, ο οποίος πήγε … εξετέλεσε διαταγές, δεν πρόλαβε … και ήταν κατά τη γνώμη μου τελείως απροειδοποίητος για τον κίνδυνο που αντιμετώπιζε, γιατί η εντολή που πήρε ήταν να πάει να αναγνωρίσει τι καράβια ήταν αυτά, πέφτανε οι αλεξιπτωτιστές και οι άλλοι ήταν έτοιμοι να κάνουν αποβατική ενέργεια. Και η πρώτη και η δεύτερη τορπιλάκατος. Πολέμησε το ναυτικό.
Κ. Η πρώτη λοιπόν ήταν του Τσομάκη;
Γ. Βεβαίως, πεντέμισι η ώρα το πρωί.
Κ. Η δεύτερη;
Γ. Του σημαιοφόρου που ήταν στην Κυρήνεια…το όνομά του…
Κ. Θα το βρούμε. Δεν το θυμάστε; Είναι γνωστό αυτό.
Γ. Βερύκιος.
Κ. Μετά τι έγινε;
Γ. Μετά αραιώθηκαν οι τορπιλάκατοι της … θα σου πω κάτι το οποίο αξίζει να σημειώσω. Όσον αφορά τη ναυτική βάση που ήμουν εγώ. Η ναυτική βάση πήρε σήμα από τη ΝΔΚ τρεισήμισι η ώρα το πρωί «τα πυροβόλα είναι ελεύθερα», τρεισήμισι ώρα της 20ης Απριλίου. Εμείς δηλαδή με το πρώτο φως είχαμε δικαίωμα να ρίξουμε εναντίον στόχων που θα πρόσβαλαν ή θα προσπαθούσαν να προσβάλουν τη ναυτική βάση και αυτό από ότι ελέχθη και εγνώσθη από συζητήσεις, ήταν πρωτοβουλία του Παπαγιάννη. Ενώ όπως απεδείχθη άλλες μονάδες του στρατού ξηράς δεν είχαν τέτοια εντολή.
Κ. Δεν είχαν απελευθερωθεί να χτυπήσουν τους Τούρκους;
Γ. Εμείς είχαμε πυροβόλα ελεύθερα, ήμασταν σε κατάσταση συναγερμού διότι οι προετοιμασίες των Τούρκων πρέπει να ήταν γνωστές. Παρακολούθηση όλης της αποβατικής δύναμης επί μιάμιση μέρα, τον απόπλου από την Μερσίνη …
Κ. Με αυτό που λέτε αφήνετε να εννοηθεί ότι ο Παπαγιάννης, ανεξάρτητα από το ρόλο που έπαιξε στο πραξικόπημα, όταν ήρθε η ώρα της εισβολής των Τούρκων εχείρισε σωστά ως διοικητής των ναυτικών δυνάμεων εκεί;
Γ. Βέβαια.
Κ. Ξέρω ότι είχατε επιτυχίες με πτώσεις αεροσκαφών. Είναι γραμμένο στην αναφορά σας.
Γ. Τρεις.
Κ. Αυτά έχουν διαπιστωθεί και επισήμως; Όταν λέω επισήμως εννοώ και από τη μεριά των Τούρκων.
Γ. Ξέρω ότι οι Τούρκοι την πρώτη μέρα έχασαν είκοσι δύο αεροσκάφη, ελικόπτερα. Από τον υποτυπώδη αυτό οπλισμό. Η ναυτική βάση δεν ξαναενοχλήθη μετά την … άλλωστε δεν ενοχλήθηκε γιατί δεν είχε φόβο προτεραιότητας, αλλού ήταν η κύρια προσπάθεια και ο στόχος προτεραιότητας ήταν πλέον η Κυρήνεια.
Γ. Κύριε Γουλέα έχει αμφισβητηθεί το πόρισμα της ΕΔΕ Παππά για τις περιπτώσεις Κανδαλέπα και του Τσαταλού. Και είναι γνωστό αυτό στο ναυτικό, έχουν δημοσιευτεί και άρθρα. Ανεξάρτητα από το πόρισμα, η γνώμη η δική σας ποια είναι;
Γ. Σε ότι αφορά τον Τσαταλό δεν ξέρω το πόρισμα, και τι αμφισβήτηση είναι το θέμα του. Ο Αλέκος και ο Δούκας, σαν κυβερνήτες διατάχτηκαν να αποπλεύσουν, μάλλον όχι ο Δούκας, όχι, γιατί είχε βλάβη στη μια μηχανή. Αλλά απέπλευσαν οι άλλοι δύο και ο μεν Τσαταλός γύρισε πίσω σε μισή ώρα λόγω βλάβης, ο Κανδαλέπας επιβαίνοντος του Παπαδάκη, που ήταν και διοικητής, ευρέθη σε κάποιο μέρος που δεν προβλέπετο στα σχέδια. Τα σχέδια έλεγαν να προωθηθούν σε θέσεις αποκρύψεως και να διαπράξουν ανάλογα πολεμική δράση.
Κ. Η ΕΔΕ γράφει όμως, ότι λόγω της πολύωρης λειτουργίας των μηχανών σε χαμηλές στροφές και λοιπά, και υπερθερμάνσεων, εξόκειλε η τορπιλάκατος και προσάραξε.
Γ. Αυτό λέει η ΕΔΕ;
Κ. Η γνώμη σας ποια είναι;
Γ. Ότι η τορπιλάκατος εξόκειλε λόγω ναυτιλιακού σφάλματος.
Κ. Επίτηδες για να αποφύγουν τον πόλεμο;
Γ. Μπορώ να το πω Αντώνη εγώ αυτό; Είναι δυνατόν; Δεν θέλω να εκφράσω τέτοια πράγματα. Δεν θέλω να πιστέψω τέτοια γνώμη για Έλληνες αξιωματικούς. Πήγα και τους πήρα εγώ στις τρεισήμισι ώρα το πρωί, από εκεί που είχαν προσαράξει.
Κ. Το πραξικόπημα και η εισβολή στη συνέχεια και η δεύτερη επιχείρηση, έδειξαν μια στάση από πλευράς των ελληνικών αρχών στην Ελλάδα, η οποία στάση έχει λίγο πολύ καταλήξει στο ότι υπήρξε προδοσία κάθετη στην υπόθεση της Κύπρου, όχι μόνο στον τομέα του πραξικοπήματος αλλά και στην εισβολή των Τούρκων. Η προσωπική σας γνώμη ποια είναι;
Γ. Δεν μπορώ να την αποκλείσω.
Κ. Και λέγοντας προδοσία κύριε Γουλέα, για να το ξεκαθαρίσω, εννοώ ότι ο Ιωαννίδης και κάποιοι άνθρωποι του περιβάλλοντός του, των ανθρώπων του μηχανισμού ισχύος της δικτατορίας, άφησαν να εξελιχθεί η επιχείρηση της εισβολής των Τούρκων με βάση προσχέδιο που υπήρχε από αμερικανικές υπηρεσίες, αυτά πρόσφατα δημοσιεύτηκαν σε βιβλίο δύο δημοσιογράφων, ότι άφησαν να εξελιχθεί η εισβολή για να γίνει η κατοχή του συγκεκριμένου τμήματος το οποίο κατέλαβαν οι Τούρκοι. Αυτό έχει αποκαλυφθεί σήμερα. Εσείς τι νομίζετε;
Γ. Δεν αποκλείεται να είναι έτσι τα πράγματα. Τώρα δεν ξέρω αν η έκταση του τμήματος είναι αυτή που κατέχουν σήμερα οι Τούρκοι ή ήταν λιγότερη.
Κ. Ο χάρτης είναι ακριβώς ο σημερινός χάρτης της καταλήψεως.
Γ. Σταμάτησαν στην Αμμόχωστο.
Κ. Έχετε να πείτε κάτι για το ρόλο των πολιτικών εκείνης της εποχής που ήλεγχαν τα πράγματα στην Ελλάδα μεταπολιτευτικά; Καραμανλής, Αβέρωφ…
Γ. Με τη δεύτερη εισβολή; Τι να κάνουν οι πολιτικοί; Με τι δυναμικό και με ποια οργάνωση ενόπλων δυνάμεων; Να αντιμετώπιζαν τι; Δηλαδή να κάνουν πόλεμο στην Τουρκία; Πολύ σοβαρό θέμα. Γιατί όπως απεδείχθησαν τα πράγματα η Ελλάδα θα είχε υποστεί μια οδυνηρή ήττα, αν επιχειρείτο κάτι τέτοιο. Γιατί και διεθνώς δεν έχει κανένα στήριγμα, ανεξάρτητα δηλαδή από την προπαρασκευή προς πόλεμο, που δεν ήταν προπαρασκευασμένη προ πολλού, έτσι απεδείχθησαν τα πράγματα, δεν είχε και κανένα έρεισμα υποστήριξης διεθνώς, το καθεστώς του … και εμφανιστήκαμε ότι κάναμε εμείς την κίνηση για να ανατρέψουμε σαν Ελλάς πλέον και όχι σαν δικτατορία το νόμιμο καθεστώς του Μακαρίου, τη νόμιμη κυβέρνηση….
Κ. Για την προσάραξη της τορπιλακάτου του Κανδαλέπα είχε διαταχθεί ΕΔΕ από τον Παπαργύρη. Την έχετε αυτή την ΕΔΕ;
Γ. Όχι δεν την έχω.
Κ. Που είχε καταλήξει αυτή η ΕΔΕ;
Γ. Δεν ξέρω. Δεν ξέρω τι συμπέρασμα είχε βγάλει ο Παπαργύρης. Απλώς το θέμα είναι ότι μας εξέπληξε όλους ότι η τορπιλάκατος προσάραξε. Πριν προσαράξει εγώ είχα συνεχή επικοινωνία με την τορπιλάκατο, εγώ προσωπικά, με εμένα μιλούσαν. Και με πήραν γιατί ήταν συσκότιση στα πάντα, δεν υπήρχε φανάρι στην Κύπρο, και μου λέει ο Ανδρέας ο Κανδαλέπας: «ετοιμαζόμαστε να γυρίσουμε, βάλε στο λιμενοβραχίονα ένα…για να μπορέσω να μπω μέσα», μου λέει εμένα. Κατεβαίνω εγώ κάτω, ανάβω ένα φωτάκι, δεν περάσαν πέντε λεπτά, ξέρω γω δέκα λεπτά, δεν θυμάμαι τώρα, κανένα τέταρτο, πολύ σύντομα, μου λέει «Σταύρο, προσαράξαμε».
Κ. Εδώ κύριε Γουλέα μιλάμε για ναυτικό ατύχημα, για κακή χρήση ναυτιλιακών δεδομένων. Δε μιλάμε για επί τούτου προσάραξη της τορπιλακάτου.
Γ. Δε μπορώ να το φανταστώ το δεύτερο, «επί τούτου προσάραξη τορπιλακάτου».
Κ. Και για ποιο λόγο να προσαράξει η τορπιλάκατος, αφού είχαν σκοπό να επιστρέψουν στη βάση;
Γ. Σου λέω τι ελέχθη… μου λέει, είπε ο Παπαδάκης «πρέπει να γυρίσουμε, γυρνάμε πίσω, άναψε ένα νυχτερινό φανάρι γιατί είναι πλήρης συσκότιση, να μπω στο λιμάνι» και μετά το ένα τέταρτο περίπου, ούτε τέταρτο, λέει «έχουμε πρόβλημα, έχουμε προσαράξει». Βέβαια είχε προσαράξει από την ακτή, τριάντα μέτρα από την ακτή ήταν.
Κ. Κύριε Γουλέα οι χουντικοί και οι αντιχουντικοί στην Κύπρο, στον πόλεμο γενικά και στο στρατό ξηράς, – γιατί μείνατε κάτω, μπορεί να μη ζήσατε τα γεγονότα από την μεριά του στρατού ξηράς αλλά μείνατε κάτω, ακούσατε, συζητήσατε, μάθατε – ποια ήταν η συμπεριφορά τους; Των χθεσινών πραξικοπηματιών απέναντι του εχθρού στην Κύπρο;
Γ. Ήταν συμπεριφορά «υπέρ πίστεως και πατρίδος» που λέμε.
Κ. Δηλαδή;
Γ. Να πολεμήσω τον εχθρό μου.
Κ. Πολέμησαν αυτοί οι αξιωματικοί;
Γ. Βέβαια. Αν πολέμησαν; Πολέμησαν όλοι. Και μάλιστα η εχθρότης, η αντιπαλότης μεταξύ του εφεδρικού τμήματος, και μάλιστα τότε ήταν επικεφαλής ο Πανταζής, τον οποίον καταζητούσαν, δεν θυμάμαι την περίπτωση, δεν τον είχαν συλλάβει, πραξικοπηματίας, και όταν έγινε η εισβολή πήγε επικεφαλής του εφεδρικού τάγματος να πολεμήσει στη Λευκωσία, ο Πανταζής, ο Κύπριος Πανταζής. Η αντίσταση εναντίον των Τούρκων στην εισβολή δεν υπήρξε – από τα συμπεράσματα και την εικόνα που έχω – μακαριακή και αντιμακαριακή. Υπήρξε σύσσωμος εναντίον των Τούρκων.
Κ. Και των Ελλήνων;
Γ. Βεβαίως και των Ελλήνων. Μα η ΕΛΔΥΚ διέπρεψε, η οποία και υπέστη την πρώτη απροκάλυπτη επίθεση στη Λευκωσία. Την βρήκαν μέσα στο στρατόπεδο την ΕΛΔΥΚ, και ήταν αυτή που διατήρησε και το αεροδρόμιο…
Κ. Τα ονόματα Αλευρομάγειρος, Βαρδάνης και Μουστακλής, σας λένε τίποτα;
Γ. Ο Αλευρομάγειρος ήταν κάτω, δημοκρατικός αξιωματικός, έπαιξε κάποιο σημαντικό ρόλο στις δημοκρατικές διαδικασίες.
Κ. Τα άλλα δύο ονόματα σας λένε τίποτα;
Γ. Ο Μουστακλής γνωστή η ιστορία του ανθρώπου.
Κ. Κύριε Γουλέα οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις κατέβηκαν στην Κύπρο, θα μου πείτε εσείς σε ποια φάση. Ποια ήταν η εξέλιξη των σχέσεων του κυπριακού ελληνισμού, των Κυπρίων με τους Έλληνες, πριν, κατά και μετά τη δικτατορία;
Γ. Από την εικόνα που έχω αποκομίσει είναι μικτές οι εικόνες. Κατ’ αρχάς όταν υπήρξε προσπάθεια ενδυνάμωσης του στρατιωτικού δυναμικού της Κύπρου και κατέβηκαν οι πρώτοι Έλληνες κάτω, σύσσωμος ο Ελληνοκυπριακός πληθυσμός τους αγκάλιασε τους Ελλαδίτες αξιωματικούς και υπαξιωματικούς. Ό,τι ερχόταν από την Ελλάδα, από τον κορμό, από τη μητέρα πατρίδα το βλέπαν περισσότερο από αδέρφια. Το έβαζαν στις οικογένειες, γνωρίστηκαν, φιλίες, επιδίωκαν να έχουν σχέσεις με Έλληνες αξιωματικούς…..
Κ. Σχέσεις, τι εννοείτε;
Γ. Σχέσεις, κοινωνικές.
Κ. Γάμοι υπήρξαν;
Γ. Νομίζω ναι, υπήρξαν και περιπτώσεις γάμων. Από το ναυτικό νομίζω είναι ή δύο ή τρεις περιπτώσεις που υπήρξαν.
Κ. Το εκμεταλλεύτηκαν αυτό οι Έλληνες που είχαν κατεβεί στην Κύπρο;
Γ. Θα έλεγα σε δεύτερο στάδιο ναι. Θα έλεγα ότι υπήρξαν κάποιες περιπτώσεις εκμετάλλευσης. Από την άλλη πλευρά εξελισσομένων των γεγονότων, μεταβαλλόμενων των πολιτικών καταστάσεων στην Ελλάδα, χούντα και τα λοιπά, δικτατορία, της πολιτικής του Μακαρίου, η διαφοροποίηση της στάσεως πλέον δημιουργεί και αντιδράσεις στην κοινωνία. Οι Κύπριοι είχαν χωριστεί σε μακαριακούς και αντιμακαριακούς. Ό,τι αφορούσε τους αντιμακαριακούς, οι Ελλαδίτες αξιωματικοί ήταν σταλμένοι από τη χούντα κατά τους Κυπρίους, που δεν είναι σε όλη την έκταση αληθές, νομίζαν ότι όλοι οι αξιωματικοί που κατέβαιναν στην Κύπρο είναι αντιμακαριακοί επειδή πρόσκεινται, ή επειδή θεωρούσαν ότι μπορεί να πρόσκεινται όλοι οι αξιωματικοί στη χούντα. Ενώ σε ότι αφορά τους μακαριακούς υπήρχαν τα αντίστοιχα συναισθήματα, ήταν μικτή εικόνα, ανάλογα τι υποστήριζες. Ο φανατισμός δηλαδή μεταξύ μακαριακών και αντιμακαριακών είναι μια εμφυλιοπολεμική ατμόσφαιρα, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να υπάρξει και είχε αντίκτυπο σε εμάς, τους αξιωματικούς.
Κ. Αυτό είναι κατανοητό. Το ερώτημα είναι: τι υπήρχε στη συμπεριφορά των Ελλήνων αξιωματικών που κατέβηκαν στην Κύπρο πριν το πραξικόπημα, όταν πρωτοκατέβηκαν, ώστε να αλλάξει η συμπεριφορά του κόσμου απέναντί τους; Ανεξάρτητα από τη δικτατορία, πριν τη δικτατορία.
Γ. Εγώ μπορώ να πω για μένα και για την εποχή που κατέβηκα. Τώρα τι κλίμα βρήκα … εγώ κατέβηκα το 68 το Δεκέμβρη. Δε μιλάω για την ελίτ των Κυπρίων, που είτε ήταν σε ΄΄ανώτερη κοινωνική τάξη΄΄, εντός εισαγωγικών, λόγω οικονομικού δυναμικού, ή είχαν σχέσεις με την κυβέρνηση, πολιτικές επιδιώξεις ή ήταν οργανωμένοι στα πολιτικά κόμματα και τα λοιπά, αλλά μιλάω για τον απλό Κύπριο, τον άνθρωπο, ήταν συμπαθής προς τους Έλληνες αξιωματικούς. Στον αριθμό του πληθυσμού που περιέγραφα προηγουμένως, είχε αρχίσει να καλλιεργείται η κυπριακή συνείδηση, δηλαδή της πλήρους ανεξαρτησίας της Κύπρου και της μη πλέον επιθυμίας εκπληρώσεως του ονείρου για ένωση. Από εκεί και πέρα αυτός ο κύκλος, αυτός ο πληθυσμός έβλεπε και τους αξιωματικούς αδιάφορα. Ο απλός ο χωριάτης όμως, γιατί υπήρχαν και χωριάτες, έλεγαν ΄΄οι Ελλαδίτες αξιωματικοί ήρθαν εδώ να μας οργανώσουν να αποτρέψουμε την τουρκική κυριαρχία΄΄……
Κ. Έχετε ακούσει για αθέτηση λόγων σε συνοικέσια και σε αρραβώνες, για χρεώσεις μαγαζιών…
Γ. Βεβαίως, είπα ότι υπήρξαν οι περιπτώσεις αυτές, αναμφίβολα. Οι οποίες περιπτώσεις κηλίδωσαν την υπόσταση και την εικόνα των Ελλήνων αξιωματικών.
Κ. Σε τέτοιο ποσοστό ώστε να υπάρξει …
Γ. Δεν θα έλεγα ότι το ποσοστό ήταν ιδιάζοντος μεγέθους, βεβαίως υπήρξαν… αλλά η γενική εικόνα… υπήρξαν περιπτώσεις και κατά τη γνώμη μου υπήρξαν σε αδικαιολόγητο αριθμό σε σχέση με αυτούς που υπηρετούσαν κάτω. Θα έλεγα ότι ήταν ίσως… δυστυχώς.
Κ. Κύριε Γουλέα θα έλεγα ότι με τη Μεταπολίτευση έχουμε στην ηγεσία του πολεμικού ναυτικού, για μια μεγάλη σειρά χρόνων, αξιωματικούς επανελθόντες του κινήματος. Θέλω να το σχολιάσετε αυτό. Και δεύτερον πως βλέπετε τις λεγόμενες αποκαταστάσεις των αξιωματικών, που είχαν εμπλοκή κατά της δικτατορίας, τις αλλεπάλληλες αποκαταστάσεις. Και η έκφραση «φούντα» τι σας λέει. Αυτά τα τρία.
Γ. Τι μου ζητάς τώρα; Κατ’ αρχάς το βλέπω φυσιολογικό ότι μετά τη μεταπολίτευση οι άνθρωποι οι οποίοι έπρεπε να καταλάβουν ηγετικές θέσεις, ήταν άνθρωποι οι οποίοι ήταν εγνωσμένων δημοκρατικών πεποιθήσεων. Δεν μπορούσε να υπάρξει άλλη οδός κατά τη γνώμη μου. Αυτό βέβαια έχει και το αδύνατο σημείο, ότι άνθρωποι οι οποίοι για τον άλφα ή βήτα λόγο δεν συμμετείχαν στην κίνηση του ναυτικού, ή δεν συνελήφθησαν θα έλεγα περισσότερο, παρ’ όλο ότι ήταν μυημένοι στο κίνημα, παρηγκωνίσθησαν. Αξιόλογα πρόσωπα και αξιόλογα άτομα.
Κ. Οι αλλεπάλληλες αποκαταστάσεις;
Γ. Ήταν για μένα απαράδεκτες. Ιδίως οι αποκαταστάσεις με διοικητικές πράξεις, που φτάσαν μέχρι το βαθμό ο σημαιοφόρος να γίνει ναύαρχος. Είναι για μένα ηθική καταρράκωση των ανθρώπων που δεν έμειναν στο στράτευμα μέχρι της αποστρατείας τους και ίσως πολλοί από αυτούς αποστρατεύθηκαν με το βαθμό του συνταγματάρχου, δηλαδή πλοιάρχου, αρχιπλοιάρχου. Ενώ άλλοι που είχαν φύγει έγιναν ναύαρχοι, αντιναύαρχοι και δεν υπηρέτησαν καθόλου.
Κ. Ξέρετε τέτοιες περιπτώσεις;
Γ. Είναι γνωστές. Από τα αρχεία αν πας στο ΓΕΝ Β3, στο οποίο ήσουν και τμηματάρχης, θα τις δεις όλες. Για μένα είναι απαράδεκτο αυτό. Να γίνει μια διοικητική αποκατάσταση σε ανθρώπους που εγνωσμένα φύγανε από το στράτευμα για τις πεποιθήσεις τους και δεν πρόλαβαν να σταδιοδρομήσουν, το αντιλαμβάνομαι ότι υπήρχαν αυτές οι περιπτώσεις, αλλά άτομα που φύγαν οικειοθελώς μετά τη μεταπολίτευση, υπήρχαν άτομα που σηκωθήκαν και φύγαν, βάλαν μέσον, που λένε, να φύγουν υποπλοίαρχοι, πλωτάρχες και εμφανίστηκαν μετά από είκοσι χρόνια, δέκα χρόνια, και διεκδίκησαν βαθμούς ναυάρχων και αντιναυάρχων!
Κ. Το λάθος είναι δικό τους ή της πολιτείας που θέσπισε τους νόμους;
Γ. Της πολιτείας ακέραια. Δεν μπορείς από …
Κ. Δεν είναι υπεύθυνη και αυτή η διαδικασία των αλλεπάλληλων αποκαταστάσεων με βάση νόμους στην απαξία των στρατιωτικών σήμερα;
Γ. Τώρα μπαίνουμε σε άλλο τομέα, στην ελληνική κοινωνία πως εξελίσσεται και ποια είναι η επιδίωξη της ελληνικής κοινωνίας, ή μάλλον αυτοί που διαφεντεύουν την ελληνική κοινωνία έναντι του Σώματος των Ελλήνων αξιωματικών, που για μένα είναι ντροπή.
Κ. Άρα και τις αποκαταστάσεις τις εντάσσετε εκεί, στην απαξίωση αυτών των ανθρώπων. Στο να τους καταρρακώσουν;
Γ. «Και τι είναι ένας ναύαρχος; Κάνε τον και αυτόν ναύαρχο να πάρει τριακόσιες χιλιάδες σύνταξη».
Κ. Η έκφραση «φούντα» σας λέει τίποτα;
Γ. Η «φούντα» είναι μια περίοδος, όπως αυτή που είπα προηγουμένως, όπου όλες τις διοικητικές και ηγετικές θέσεις τις {καλύπτουν}… αξιωματικοί του κινήματος του ναυτικού που συνελήφθησαν. Με τις επιπτώσεις που είπα προηγουμένως, ότι αποστρατεύθηκαν αξιωματικοί ικανοί όχι κατ’ ανάγκην μη δημοκρατικών πεποιθήσεων, για λόγους υποστήριξης των ατόμων που είχαν συλληφθεί με το κίνημα του ναυτικού. Αυτά είναι γνωστά τώρα, μη μου λες ότι δεν είναι γνωστά.
Κ. Η έκφραση «φούντα» επίσημα δεν έχει πουθενά διατυπωθεί…
Γ. Επίσημα από ποιόν; Από κανέναν υπουργό;
Κ. Από εσάς.
Γ. Εγώ δεν είμαι κανένας επίσημος.
Κ. Πως δεν είστε. Υπήρξατε ναύαρχος, διοικητής ναυτικής εκπαίδευσης. Από εκεί αποστρατευτήκατε;
Γ. Από εκεί.
Κ. Η εκπαίδευση στο ναυτικό κύριε ναύαρχε, λέτε εσείς, μεταδικτατορικά, να μην αναφερθούμε προδικτατορικά γιατί το σχολιάσατε, λέτε εσείς …
Γ. Την προδικτατορική εκπαίδευση στο ναυτικό; Αυτήν που πήρα εσύ και εγώ;
Κ. Ναι, λίγο πολύ τη σχολιάσατε, είπατε για προπαγάνδα και λοιπά.
Γ. Σε αυτόν τον τομέα, σε ότι αφορά το θέμα του αντικομουνισμού.
Κ. Όχι, στο επαγγελματικό δεν αναφέρομαι… δεν έχει νόημα…
Γ. Έχει νόημα και στο επαγγελματικό. Γιατί δεν έχει…
Κ. Σχολιάστε το…
Γ. Νομίζω η προδικτατορική εκπαίδευση για την επαγγελματική κατάρτιση ήταν αυστηρότερη από ότι είναι σήμερα. Η μέθοδος, το σύστημα…
Κ. Το πιστεύετε αυτό; Η νέα δομή που σχεδιάζεται σήμερα;
Γ. Η νέα δομή δεν την έχω υπόψη μου, ούτε έπεσε στην αντίληψή μου, η νέα δομή λένε, .είναι και οι ιδέες του Αγγελή, έτσι;
Κ. Μα θα επηρεάσει;
Γ. Η νέα δομή είναι και οι ιδέες του Αγγελή, να μην το ξεχνάμε.
Κ. Ως Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων (σ.σ.ΑΕΔ);
Γ. Ως ΑΕΔ. Αυτή είναι μια εξήγηση που δίνουν οι μη…
Κ. Κύριε Γουλέα, μην ξεχνάμε τις απειλές. Άλλες απειλές ήταν τότε ή θεωρούσαν ότι είναι οι τότε ηγεσίες, και άλλες είναι οι σημερινές. Θέλετε να σχολιάσετε τις ασύμμετρες απειλές; Γιατί η νέα δομή γίνεται για να αντιμετωπίσει τις ασύμμετρες απειλές.
Γ. Δεν έχω εμβαθύνει, ούτε είμαι επί του θέματος {αρμόδιος}, δεν μπορώ να εκφράσω καμιά άποψη που να έχει βαρύτητα, απλώς λέω ότι σχολιάζεται γενικά σε αυτούς που έχουν αντίρρηση για τη νέα δομή της διοίκησης, δηλαδή τη συγκεντρωτική εξουσία. Φοβάμαι δηλαδή ότι θα υποβαθμίσει τους ρόλους των όπλων, των αρχηγών των επιτελείων.
Κ. Αυτό φαίνεται ότι θα είναι άμεσης… το θέμα είναι αν το ηθικό…
Γ. Τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να βγάλεις συμπέρασμα, αν δεν το δεις στην πράξη. Αν γίνει πόλεμος δηλαδή, μετά θα ψάχνουμε να δούμε ποιός έκανε τη νέα δομή;
Κ. Μα γι’ αυτό κάνεις τις εκτιμήσεις, τις κάνεις πριν δεν τις κάνει μετά.
Γ. Ας βάλουν ένα πρόγραμμα, ένα simulation, να βγουν με μια κατάσταση, με ένα σενάριο … σήμερα τα μέσα είναι…και να το παίξουν σωστά, να δούμε τι συμπεράσματα θα βγάλουν.
Κ. Συνάδελφός μας από το ναυτικό έγραψε κάπου ότι, δεν μπορεί να πολεμήσει στην πρώτη γραμμή τριάντα και τριανταπέντε χρόνων ένοπλος…
Αθήνα 2 Ιουνίου 2002