15 Ιουλίου 2012

ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ ΑΘΗΝΩΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ...

Το blog  είναι βέρο Αμπελοκηπιότικο.... Σκέπτεται Αμπελοκηπιότικα, οσμίζεται τοπικά, ζει αναπνέει, αισθάνεται γηγενής... Αρνείται να μεταναστεύσει.... Δύο φορές που πήγε στην ξενιτειά... μια φορά στο μακρινό Γουδί και μια στην εξωτική Νεάπολη αισθάνθηκε έντονα τον νόστο και σύντομα πήρε τον ματιών του και επέστρεψε ταχέως...

                                                                                                          


 Είναι αλήθεια ότι οι Αμπελόκηποι ήταν άλλο πράμα όταν εγεννήθην. Είχε χωματόδρομους θερινούς κινηματόγραφους, χειμερινούς, αλάνες με αθλητικά ποδοσφαιρικά σωματεία. Φυλακές αναμορφωτήρια, προσφυγογειτονιές.... Ταυτόχρονα τότε στο μακρινό 60 την ανακάλυψαν τα τότε κολάρα των Αθηνών. Βγαλμένοι μέσα από τις νέες τότε επιχειρήσεις που ήταν πλέον αλλιώτικες από το παρελθόν άρχισαν να καλοβλέπουν την γειτονιά... Ο Θανάσης ο παγοπώλης και ο Σίμος εχάθηκαν, τα γεροντοπαλίκαρα έφυγαν και το μαγαζί είναι σήμερα μπαρ... Ο μπακάλης με το πακέτο συναλλάγματος και τα χαλασμένα τυριά για προκάλυμμα... είναι σήμερα το ΜΠΡΙΚΙ.... 

Είχα την χαρά να γνωρίσω τα τελειώματα των προσφύγων στην γειτονιά... Τα Κουντουριότικα που εγώ γνώρισα με τις παράγκες.. Έμεινα στα προσφυγικά απέναντι από το γήπεδο του ΠΑΟ κυνηγημένος από το ΚΚΕ ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕεσ. μιας και είχαμε γραφεία εκεί σαν μαθητές που ήμασταν από τα δύο κόμματα αλλά δεν μας άρεσε η γραμμή... Στο ΚΚΕ δεν είχαμε μέλη αλλά φίλους... Και μας έστηναν καραούλι οι ινστρούχτορες και μας έδιωχναν... Υπήρχε μέτωπο εναντίον μας από τα 3 κόμματα... 
Έμεινα στα προσφυγικά του Λυκαβηττού. Μικρός βέβαια δεν κατανοούσα και πολλά... Τώρα κατανοώ ότι Αμπελοκηπιότης χωρίς προσφυγιά είναι μισό πράμα... Η Πέρα Κλουμπ η ομάδα μας (σιγά μην την ξέρει κανείς σήμερα...) όλα μυρίζουν πόνο και αίμα... Και κρύο και αγώνα για ζωή...
Κάτι πλούσιο η βίλλα.... Μαργαρίτα ... το όνομα της μάνας μου....
Αλλά και για το πριν τον Β' παγκόσμιο πόλεμο ξέρω πολλά.  Όπως ξέρω και για τους ριγμένους... Αυτούς που οι ιστορίες και τα βιβλία "περί των Αμπελοκήπων..." δεν ιστορούν... Για την Κομμούνα το κοινόβιο που έκαναν οι ανάπηροι των πολέμων και που έφυγαν με πόνο για την Πανόρμου την οδό, μιας και οι πρόσφυγες ήθελαν να μείνουν εκεί στους πρόποδες του Λυκαβηττού (που άστα να πάνε μετά το κείμενο που θα διαβάσετε έχω χάσει τον μπούσουλα...)... 

Το κείμενο που θα διαβάσετε είναι μια περιοδεία της εφημερίδας ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ στους Αμπελοκήπους όπου αναγράφονται τα προβλήματα. Προφανώς μετά με την εν λόγω εφημερίδα οι σύντροφοί τους θα πήγαιναν για να οργανώσουν και να στρατολογήσουν...
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι σε μια στιγμή λέει ότι τα Κουντουριότηκα είναι στους πρόποδες του Υμηττού ....!!!!!!!! Να έκανε λάθος ; Δεν νομίζω... Λέει και για ένα συνοικισμό προσφύγων Νέα Ανατολή.... !!!!!!!!  Την αγνοώ.... Τες πάντων.... Τα εν λόγω άρθρα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.... Θεωρούνται μακριά από το κέντρο των Αθηνών και προτείνετε Εργατικό Κέντρο Αμπελοκήπων !!!!!!!! Εκεί έπαθα την πλάκα μου.... Θεωρώντας ότι είμαι καρακέντρο κατάλαβα ότι είναι σωστό αυτό που λέγαν οι παλαιοί.... Κέντρο απόκεντρο....
Η γειτονιά μας ήταν μια κούκλα... Περπατώ και θυμάμαι... Βλέπω κάθε ημέρα όπου έχουν αφήσει άκτιστα τα πρόσωπα που με κανάκεψαν μικρός... Βλέπω τα μεγάλα κουτιά με τα χύμα μπισκότα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ... τα χύμα τσιγάρα... Βλέπω τις ασπρούλες να μπαγλαρώνουν τους αγαπητικούς στο αναμορφωτήριο θηλέων... Βλέπω τα στήθια των κοριτσιών πίσω από τα κάγκελα και τα μουνάκια τους που τα έδειχναν στους νταβάδες λέγοντάς τους "παλαιομαλάκα είναι δικά σου" και η δασκάλα έντρομη να μας υποχρεώνει να κοιτάμε αλλού... Αλλά εγώ κοίταγα.... 
Η βίλλα Θων.... μπρρρρρ





























H ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ   1931

ΕΤΟΣ Α’ ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 48


ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΤΗΣ «ΠΑΛΗΣ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ»

ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΤΡΩΓΛΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΥ ΓΕΡΟΚΟΜΕΙΟΥ

ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ


Η τυχοδιωτική επιχείρηση της Μικρασίας (1919) στην οποία μπλέχτηκε ο ελληνικός καπιταλισμός, αποβλέποντας στη κατάχτηση της αγοράς της, για την εξυπηρέτηση του αγγλικού ιμπεριαλισμού και των αναγκών του ντόπιου κεφαλαίου και που στοίχισε τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων εργατών και φτωχών χωρικών τέλειωσε με τή Μικρασιατική καταστροφή, που σώριασε στην Ελλάδα, ζωντανά ερείπια, 1 ½  εκατομμύριο πρόσφυγες, το μεγαλύτερο ποστοστόν των οποίων συγκεντρώθηκε μέσα στίς πολιτείες. Μέσα στην Αθήνα – στις άκρες της δημιουργήθηκαν πολλοί συνοικισμοί που «αποκαταστάθηκαν» οι πρόσφυγες. Σήμερα θα μας απασχολήσει το σύμπλεγμα των συνοικισμών που βρίσκονται γύρω απ’ τους ΑΜπελοκήπους : Γηροκομείο, Νέα Ανατολή, Κουντουριώτου, Στέγη Πατρίδος, Στέγη Μητέρων κι’ άλλοι μικροσυνοικισμοί.

ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ


Και πρώτα ο συνοικισμός του Γηροκομείου. Κοντά στο γηροκομείο, πάνω στη λεωφόρο Κηφισσιάς – την οποία διασχίζουν τ’ αυτοκίνητα που οδηγούν τα παράσιτα, τους κλέφτες του ιδρώτα των εργαζομένων στα εξοχικά προάστια Μαρούσι, Κηφισσιά για να «ξεσκάσουν» και να οργιάσουν σπαταλώντας τεράστια ποσά βγαλμένα απ’ την εκμετάλλευση των εργατών είχαν χτιστεί παράγκες για «προσωρινή» στέγαση.
Σ’ αυτές τριμώχτηκαν όπως όπως, σ’ ένα χώρο που δε χωρούσαν ούτε οι μισοί, 800 -900 οικογένειες. Οι παράγκες αυτές στις οποίες δε θα καταδεχόνταν ούτε ζώα να κατοικήσουν, η μιά πλάι στην άλλη, με το ύψος τους που δε ξεπερνούσε το μπόι ενός ανθρώπου, χωρίς φως, χωρίς αέρα με στενούς διαδρόμους μεταξύ τους, με αποχωρητήρια που βρωμούσαν, αποτελούσαν μιά πραγματική κόλαση για τους κατοίκους και μια πηγή ασθενειών. Το χειμώνα μέσα σ’ αυτές οι φτωχοί πρόσφυγες πάγωναν από το κρύο και το δυνατό αέρα που έμπαινε μέσα από τις χαραμάδες των σανιδιών, ενώ το καλοκαίρι ψήνονταν απ’ τον ήλιο που έκαιε το πισόχαρτο το οποίο καταστούσε τα κεραμίδια. Όταν έβρεχε τα νερά γέμιζαν τη παράγκα μέσα απ’ το χαλασμένο πισόχαρτο.

Η ΦΩΤΙΑ

Το έργο της «αποκατάστασης» το συμπλήρωσε η φωτιά. Η κατάσταση των παραγκών που ήταν η μιά δίπλα στην άλλη, τα πισόχαρτα, τα σανίδια που είχαν ξεραθεί από τη ζέστη, η έλλειψη νερού : όλ’ αυτά αποτελούσαν ένα τρομερά εύφλεκτο σύνολο. Και το καλοκάιρι του 1927 έγινε η πρώτη φωτειά, που μέσα σε 3 λεπτά μετέββαλε σε στάχτη το μεγαλύτερο μέρος του συνοικισμού. Έτσι ρίχτηκαν στο δρόμο 500 οικογένειες χωρίς να σώσουν τίποτα, καλά καλά ούτε τα ρούχα που φορούσαν. Μόλις και μετά βίας κατώρθωσαν άλλοι απ’ αυτούς να στεγαστούν στο Ποδονύφτη κι’ άλλοι  απ’ αυτούς σε σκηνές στο Γηροκομείο.
Η δεύτερη φωτιά που έπιασε πέρσυ το Σεπτέμβρη, συμπλήρωσε τη καταστροφή

ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ

Μπροστά στη κατάσταση αυτή η αγανάκτηση των προσφύγων έφτασε στο κατακόρυφο. Άλλοι πρότειναν να κατεβούν ομαδικά στη πόλη και να διαμαρτυρηθούν για την αδιαφορία του κράτους και το δήμου, που για κοριοιδία έστειλαν κάμποσα ψωμιά και 15 σκηνές για να στεγαστούν τρακόσες πενήντα (αρ. 350) οικογένειες κια άλλοι πρότειναν να μπουν οι ίδιοι μέσα στο νοσοκομείο του ερυθρού σταυρού, που τότε δεν είχε τελιώσει, ώσπου να στεγαστούν αλλού. Το κράτος αντί να κοιτάξει να στεγάσει τους πρόσφυγες, ανησυχώντας για όλη αυτή τη κίνηση και θέλοντας να προλάβει, καμμιά εκδήλωση, έστειλε αστυφύλακες για να τρομοκρατήσει τους κατοίκους και τους απαγόρεψε να συγκεντρώνονται και να συζητούν για την αντιμετώπιση της άθλιας κατάστασής τους. Σε μιά συγκέντρωση μάλιστα που έγινε, στην οποία μίλησε ένας σύντροφος αρχειομαρξιστής και βγήκε μιά επιτροπή για να ενεργήσει, η αστυνομία επετέθηκε ενάντια στους φτωχούς πρόσφυγες και επακολούθησε συμπλοκή στην οποία πιάσαν 3 – 4 κατοίκους του συνοικισμού, μέσ’ τους οποίους κι’ ο σύντροφός μας που δικάστηκε 25 μέρες φυλάκιση.

Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ

Απ’ τις 800 οικογένειες που κατοικούσαν στο συνοικισμό σήμερα έμειναν 300 – 350. Οι υπόλοιπες στεγάσηκαν στο Ποδονύφτη, στον Άγιο Σάββα και σ’ άλλους συνοικισμούς. Μερικές οικογένειες, θύματα της πρώτης φωτιάς, που έμειναν στο συνοικισμό κάναν δυό οικοδομικούς συνεταιρισμούς και με δάνεια του Κράτους προσπάθησαν να στεγστούν στο μέρος που κάηκαν οι παράγκες. Δεν τα κατάφεραν όμως να τελειώσουν τα σπίτιά τους επειδή δεν τους έφτασε το δάνειο κι’ έτσι βλέπει κανείς σπίτια χωρίς πόρτες και παράθυρα που κι’ αυτά είναι υποθηκευμένα.
Μαζί με τον εργάτη που μας συνοδεύει και που μας διευκολύνει στην έρευνά μας προχωρούμε μέσα από δυό μεγάλες μάντρες.
-       Εδώ ζουν οι υπόλοιπες οικογένειες (που είνε και οι περισσότερες) κάτω από ολότελα ανυπόφορες συνθήκες, μας λέει.
Είναι δυό μάντρες που ήταν πλάι στο συνοικισμό. Καθώς προχωρούμε βλέπομε δεξιά κι’ αριστερά παράγκες που μοιάζουν πολύ με κοτέτσια και πλιθόκτιστα που στεγάζουν ένα μέρος των πυροπαθών. Είνε πολλοί ακόμα απ’ αυτούς που ζούνε μέσα στις σκηνές.
Πλησιάζουμε, πέρνομε μια φωτογραφία και ρωτούμε ένα σκηνίτη.
-       Βλέπετε τι υποφέρομε, μας απαντά. Προ πάντων το χειμώνα με τη βροχή και τα χιόνια γεμίζει μέσα η σκηνή νερά και πολλές φορές, όταν φυσάει δυνατός αέρας μας παίρνει τη σκηνή και μας αφίνει στη βροχή και στα χιόνια. Εδώ μέσα ζούμε, πάνω από ένα χρόνο τώρα, μια ζωή μαρτυρική.
-       Του εξηγούμε πως δε πρέπει να περιμένουν τίποτα από το κράτος και τη Κυβέρνηση, γιατί το σημερινό κράτος είνε κράτος των Εμπειρίκων, των Γαλόπουλων, που κατακλέβουν τις εργαζόμενες τάξεις με τις νόμιμες και παράνομες κλεψιές τους, είνε κράτος των Καραπαναγιώτηδων που κλέβουν εκατομμύρια ολόκληρα. Οι πρόσφυγες δεν μπορούν να περιμένουν καμμιά βοήθεια από το κράτος. Μόνο αν οργανωθούνε και απαιτήσουν όλοι μαζί το δίκιο τους θα καλλιτερέψουνε τη θέση τους.
-       Κουνάει το κεφάλι του και συμφωνεί. Τον αφίνουμε και προχωρούμε.
-       Πράγματι μαθαίνουμε πως το κράτος ύστερα από τη περσινή φωτιά για να καλμάρει την αγανάκτηση των πυροπαθών, ανέθεσε σ’ εργολάβους να κτίσουν πολυκατοικίες. Οι πολυκατοικίες όμως αυτές ακόμα να τελειώσουν ένα χρόνο τώρα. Και δεν φτάνουν ούτε για τη στέγαση των μισών. Ενώ οι οικογένειες είνε πάνω από 300 οι πολυκατοικές δε μπορούν να στεγάσουν ούτε 120 οικογένειες. Κι έτσι το δράμα της στέγασης πρόκειται να συνεχισθεί. Γιατί εκτός από αυτό το κράτος, θέλοντας να κερδοσκοπήσει πάνω σε κείνους που δεν έχουν ούτε ψωμί να φάνε με τη τρομερή ανεργία που τους μαστίζει, πάνω σε κείνους που κι’ αυτά τα κουρέλια τους τάχασαν στην φωτιά, ορίζει προκαταβολή για κάθε οίκημα 5000 (!) δρχ. Και το υπόλοιπο ποσό με δόσεις. Δηλαδή δε μετριούνται ούτε στα δάκτυλα αυτοί που θα κατορθώσουν να βρουν αυτό το ποσό και να στεγασθούν

ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

Πως θα μπορέσουν οι κάτοικοι του συνοικισμού να καλλιτερεύσουν τη θέση τους ; Αφού σαν άνθρωποι έχουν κι’ αυτοί δικαιώματα πάνω στη ζωή και σαν εργαζόμενοι έχουν δικαιώματα παρισσότερα από κάθε άλλο ;
Η απάντηση στο ερώτημα είνε μία : Να οργανωθούν και να παλαίψουν για τα ζητήματά τους. Να μπουν όλοι μέσα στο σύλλογο που υπάρχει, στο «Προσφυγικό σύνδεσμο Γηροκομείου Αμπελοκήπων» και οργανωμένα κι’ αποφασιστικά μ’ επι κεφαλής τους επαναστάτες εργάτες του συνοικισμού να απαιτήσουν από το Κράτος, που ξοδεύει δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς,
1) την ακύρωση των χρεών, 2) τη συντομώτερη και τη δωρεάν παράδωση των πολυκατοικιών, 3) το κτίσιμο κι’ άλλοων κατοικιών που να περιλάβουν όλους τους πυροπαθείς, 4) Ύδρευεση και φωτισμό, 5) καθαριότητα, δρόμους κλπ


ΣΤΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟ : Οι άλλοι συνοικισμοί : Νέα ανατολή, Κουντουριώτη κλπ.



ούτε που το ήξερα δαύτο το σχολείο..... έτσι που βλέπ ω το λόφο μου θυμίζει 10ο... Λες;; μπα....
























Δυστηχώς η εφημερίδα της 2ας Οκτωβρίου που περιείχε την αντοπόκριση από τα Κουντουριώτικα και άλλες περιοχές των Αμπελοκήπων απουσιάζει στα ψηφιακό αρχείο που έχω...
Σώθηκαν μόνο οι σελ. 2 – 3 – 4....

Οπότε ότι έχουμε σας δείχνουμε...


Η ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ   Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 1931 σελ 4...


ΟΙ ΣΥΝ. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

(συνέχεια απ’ την 1 σελίδα)

Αφού πήραμε τη φωτογραφία τούς αφίνομε και προχωρούμε. Ο συνοικισμός μοιάζει με πραγματικό λαβύρινθο, μικρά στενά δρομάκια με ζιγκ – ζαγκ που σε φέρνουνε πάλι στο ίδιο μέρος απ’ όπου ξεκίνησες. Ούτε δρόμος ίσιος, ούτε πλατιούλα, ούτε κανένα σημάδι, που να μπορεί κανένας να προσανατολιστεί. Παντού παραγκίτσες, χαντάκια, λακκούβες, όμοια το ένα με τάλλο.
Τέλος κατορθώνομε να βγούμε σε ένα στενό όπου αντικρύζομε τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Ο ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗ

Ο συνοικισμός του Κουντουριώτη βρίσκεται στους πρόποδας του Υμμητού. Περνούμε μερικά οικόπεδα κι’ ανεβαίνομε τον ανήφορο. Αυτό που ξεχωρίζει από τον συνοικισμό Ν. Ανατολής είνε ο ανήφορος.
Δρομάκια στενά 2 μέτρα, ανηφορικά και σειρές από παραγκούλες κοτέτσια. Μερικές γυναίκες στη πόρτα. Σακρφαλώνομε τον ανήφορο και τραβάμε προς ένα πολύ πιό ψηλό από τις παράαγκες παράπηγμα, που μας τραβά την προσοχή. Όταν φτάσαμε κοντά αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για το αποχωρητήριο του συνοικισμού, που βρίσκεται στο πάνω μέρος του συνοικισμού ανάμεσα στις παράγκες και που αποτελεί μιά εστία ασθενιών. Μερικοί μας κοιτούν περίεργα.
Τους πλησιάζομαι και τους ρωτάμε για τα ζητήματά τους. Για  την ανάγκη μιας οργανωμένης και συστηματικής προσπάθειας για την καλλιτέρευση τοης βάσης των. Ξαναγυρναμε πάλι στο κέντρο του συνοικισμού.
Φτώχεια, μιζέρια, δυστυχία. Παράγγες στιβαγμένες η μιά πάνω στην άλλη, έλλειψη στοιχειωδών υγιεινών συνθηκών, ανεργία, αυτή είναι η εικόνα του συνοικισμού στο σύνολό του.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓ. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Την άθλια αυτή ζωή από την άποψη της κατοικίας των προσφύγων εργατών τους χειροτερεύει ακόμα πιό πολύ η μεγάλη ανεργία που μαστίζει φαρδιά στρώματα εργατών – χιλιάδες οικογένειες ρίχτηκαν απ’ αυτή στη δυστυχία και στην απόγνωση χωρίς κανένα μέτρο να πέρνεται από το Κράτος – και η προσπάθεια των εργοδοτών να ξεπεράσουν τη κρίση τους εις βάρος της εργατικής τάξης εντείνοντας ως το ανώτατο σημείο την εκμετάλλευση και ξαπολύνοτας την πιό άγρια τρομοκρατία. Γιατί σήμερα σ’ όλους τους εργάτες είνε φανερό ότι η κεφαλαιοκρατία διεξάγει μιά γενική επίθεση εναντίον του προλεταριάτου και των άλλων εκμεταλλευομένων τάξεων (χωριάτες – υπαλλήλους), για να ρίξει τιε συνέπειες της οικονομικής κρίσης στους ώμους των.
Για αυτό κατεβάζει τα μεροκάματα, αυξάνει της ώρες της δουλειάς, συστηματοποιεί τη παραγωγή και ξαπολύει τη πιό άγρια τρομοκρατία για να πνίξη το ταξικό επαγγελματικό κίνημα και το απελευθερωτικό κίνημα των εργαζομένων, κτυπώντας όχι μόνο τη πρωτοπορεία της εργατικής τάξης δηλ. τους κομμουνιστές, αλλά κτυπώντας κάθε εργάτη που θάχε τη διάθεση να εργαστεί γι’ αυτό το ψωμί του.
Την επίθεση αυτή θα την αντιμετωπίσουνε οι εργάτες με την οργανωμένη κι’ αποφασιστική άμυνα για τα κεκτημένα της δικαιώματα και με το πέρασμά τους αργότερα στην αντεπίθεση.
Οι εργάτες των Αμπελοκήπων είνε οι περισσότεροι οικοδόμοι. Αρκετοί, κυρίως γυναίκες, δουλεύουν στα εργοστάσια της περιοχής : υφαντουργεία φανελλοποιεία, ταπητουργεία, εργαστήρια κεντημάτων, κοκαλάδικο Χαριστιάδη κλπ, που τα περισσότερα δημιουργήθηκαν απ’ τη καταστροφή κι’ έπειτα και συγκένρωσαν κέρδη που βγήκαν από το ξεζούμισμα των προσφύγων.
Απ’ αυτούς ένα μεγάλο μέρος είνε άνεργοι. Τώρα μάλιστα το χειμώνα με το σταμάτημα των οικοδομών και το μεγάλωμα της κρίσης η ανεργία θ’ αυξηθεί περισσότερο, χωρίς καμμιά περίθαλψη, καμμιά φροντίδα από το κράτος. Τον περασμένο χειμώνα με τη κίνηση των αέργων που οργάνωσε και κατεύθυνε η 50μελής επιτροπή, έστειλαν και στους Αμπελοκήπους από το πατριωτικό ίδρυμα μερικές μερίδες φαί και ψωμί, για τα μάτια, δεν πέρασε όμως μιά βδομάδα και σταμάτησαν κι’ αυτά γιατί... δεν είχε το υπουργείο λεφτά (!!!).


ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΙΔΡΥΘΗ ΤΟΠ. ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ


Η κυριώτερη αιτία της κατάστασης αυτής είνε η πλέρια ανοργανωσιά των εργατών Αμπελοκήπων. Απομακρυσμένοι από το κέντρο της πόλης δεν έχουν καμμιά επαφή με τις οργανώσεις τους, τα σωματεία και προ παντός οι οικοδόμοι που δουλεύουν πότε δω και πότε κει και οι άνεργοι.
Απ’ αυτό πρέπει να καταλάβη κάθε εργάτης, πόσο είνε απραίτητη η οργάνωση των εργατών κατά συνοικίες και η ίδρυση των τοποικών κέντρων – όπως πολύ σωστά έρριξε το σύνθημα η οργάνωση των Αρχειομαρξιστών – τα οποία κέντρα εκεί που ιδρύθηκαν (Ποδαράδες, Πολύγνωο) συγκέντρωσαν πολλούς εργάτες τους οποίους έχουν σ’ επαφή με το σωματείο τους.
Η καθυστέρηση της ίδρυσης του Τοπικού Κέντρου στους Αμπελοκήπους οφείλεται στο ότι οι εργάτες είνε σκόρπιοι σε πολλούς συνοικισμούς και συνοικές και στην αντίδραση των σταλινικών για την ίδρυσή τους.
Γι’ αυτό οι εργάτες Αμπελοκήπων πρέπει να καταλάβουν καλά τη σημασία της ίδρυσης του Τοπικού Εργατικού Κέντρου και να ενισχύσουν τους αρχειομαρξιστές στην προσπάθειά τους για την ίδρυσή του,στο οποίο να συγκεντρωθούν όλοι οι εργάτες όλων των επαγγελμάτων, οικοδόμοι, τσαγκαράδες, αρτεργάτες κλπ, και να οργανωθούν για να διεκδικήσουν ομαδικά κι’ αποφασιστικά τα αιτήματά τους.


Το τραμ στην διασταύρωση Κηφισίας Αλεξάνδρας.....


124 σχόλια:

  1. Αχ αγαπημένη γειτονιά που τη διέσχιζα καθημερινά με σχολικό κι αργότερα για όλα τα σινεμά & τις παιδικά πάρτυ.. Τα σπίτια τα παλιά & τα προσφυγικά έχτισαν εικόνες που ακόμα κρατούν στο ασυνειδητό μου..
    Χαίρε αμπελοκηπιότικο iστολόγιο! Χαίρε Αθήνα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ας εισαι καλα. Απο αλλο προαστειο πηγαινα στο 10ο 1967-1973.Εκει και ο πιο χαζος εμαθε ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Κοπανολογιο στο μεγαλο ξυλινο ψυγειο (παγου;)σε ενα στενο της Β.Σοφιας κοντα στην πλατεια Μαβιλη.Τα παραθυρα προς το Αναμορφωτηριο Θηλλεων τα εχαν βαψει με λευκη λαδομπογια αλλα τα ξυναμε με κλειδια για να παιρνουμε ματι τις εγκλειστες μαιναδες. Για πλακα παιρναμε τηλεφωνο την Γαβριελλα για να ακουσουμε το μηνυμα του διασημου τηλεφωνητη της.
    Ενας συμμαθητης μου πολυ ανεπτυγμενος, γιος γ.γ. η υπουργου της χουνας νομιζω οτι πηγαινε απο τα 14.
    Τι μου θυμισες! Εστω και καθημερινος επισκεπτης για 6-7 ωρες στο 10ο.Κοπανα να δουμε τον ΠΑΟ στο κυπελο πρωταθλητων το 1971. Αλλη κοπανα στον Λυκαβηττο, οπου να προσπαθω με τα λιγα αγγλικα να κανω ..καμακι σε τουριστρια, ενω ο φιλος της ηταν διπλα!! Τελικα γιναμε φιλοι.
    Φροντιστηριο στον Ματζαρη, ενα θεοτρελλο αξιωματικο και μαθηματικο το καλοκαιρι της 4ης πισω απο το Θων.


    Νασαι παντα καλα, να γραφεις και να σε διαβαζουμε με την ιδια συγκινηση!

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαίρομαι ιδιαίτερα που μου δίνεις τη δυνατότητα να μάθω πράγματα για τη γειτονιά που διάλεξα να ζω! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δάφνη Χρονοπούλου

    χεχε

    ήξερα ότι κάτι θα σου θύμιζα...

    περίμενα να γράψεις και δικαιώθηκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμε

    πω πω πω

    τελείωσες το 1973??? Με Κλήμη λυκειάρχη Γουμενάκη Θεολόγο.... Κοβατζή Γαίτη? και τα άλλα παιδιά??

    Εγώ μπήκα στο 10ο το 73.... Αλλά δεν το τέλεψα... Πήγα στο ίδιο κτήριο κάπου εκεί το 75 ή το 76 αλλά στο Β" νυκτερινό.

    Όταν έγραψα για τον παγωπόλη δεν περίμενα ότι κανείς θα θυμόταν το σπιτάκι που φύλαγε τις παγωκολώνες Βασ. Σοφίας και Χατζηκώστα... Ο κυρ' Θανάσης.... Που γέμιζε το ψηγείο μας ΠΑΓΟΥ... με πάγο...

    Ο Κυρ. Σίμος ήταν παγωπόλης πάνω προς Λυκαβιτό μεριά.... Υπάλληλος στο μαγαζί του πατέρα μου....

    Ο Μάτζαρης???? μπας και ήταν στην Έσλιν?? Εκεί που ήταν είναι το ιστορικό μέρος που μαζεύονται οι Κύπριοι δεξιοί και ενωτικοί?

    Την κα Γαβριέλα δεν την γνώρισα... μικρός γαρ... εμείς πηγαίναμε μπουρδελότσαρκα προς Μαυρομιχάλη έναντι σινέ ΝΕΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ και στο σπίτι στην Χαρ. Τρικούπη..... Να είναι καλά τα κορίτσια... Ευλογημένα να είναι...

    και τώρα το ηθικοπλαστικόν


    ΚΑΤΩ Η ΠΟΡΝΕΙΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Koueen

    α ήλθατε σε ωραία μέρη....

    μάλλον ήταν ωραία ....

    ακούστε κάτι καλό....

    ένα βράδυ καλήτερα το χειμώνα αργά γύρω στις 4 ξημερώματα πάτε στην Μιχαλακοπούλου..... Θα ακούσετε κάτω από τα πόδια σας τον Ιλυσσό να κυλά..... Μαγεία... Αν δεν κλάψετε να μην με λένε ΑΚΡΑΤ... Ήταν κάποτε ένα όνειρο.... ξεσκέπαστος με ουζερί μου λέγαν....

    Όπως και η Λουίζης Ριανκούρ ήταν το Ρωμαικό Υδραγωγείο....

    τέρατα κάναν οι βάρβαροι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατεβαινα την Ξενιας για να παω στο δημοτικο εκει στην Παπαδιαμαντοπουλου σε ενα στενακι πισω απο το σινεμα Αλεξ. Ολοκρηρο ταξιδι ηταν με τα ποδια. Και περναγα την Μιχαλακοπουλου. Ενας χωματοδρομος ηταν, σαν ενα φαρδυ ρεμα. Δεξια κι'αριστερα σπιτακια φτωχικα, χαμηλα. Λοιπον, περναγα την Παπαδιαμαντοπουλου και ητανε το ρεμα, το ρυακι με το νερο που ετρεχε και πεταγα πετρες. Ο Ιλισσος μου λεγανε ειναι. Και εμπαινε σε ενα τουνελι λιγο πιο κατω και μετα μην τον ειδατε. Πιο πανω, στον Αγιο Θωμα θυμαμαι τα ουζερι και τα καφενεια γυρω γυρω απο την πλατεια. Και μετα, καποια μερα, Υπηρετησα στο Γουδι τεχνιτης οχηματων. Αμ τι νομιζατε?

      Διαγραφή
  7. Κλήμης Γυμνασιάρχης (Τριγωνομετρία), Θερμός θρησκευτικά, Κοβατζή Αγγλικά στην 6η (πρίν είχαμε την Οκαλίδου, που μετανιώνω για τα στραγάλια που της ρίχναμε στον πίνακα, όταν έγραφε σ'αυτόν γυρνώντας την πλάτη), Καλομητσίνη Άλγεβρα, Ξυλομένο Γεωμετρία. Απόφοιτος 10ου Γυμνασίου Αρρένων 1975.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θανασης Ανδριανος αποφοιτος 1975 10 γυμν αρρ αθηνων....ποιος εισαι; Μονο το Ξυλομενο θυμαμαι... τον Φυσικο πως τον λεγανε ;μας ειχε ζαλισει με την Κρητη..... μας εκανε ηθικη ενας Κοτσωνης η καπως ετσι... ανακατευε Μπεργκσον και αλλους ... ωραιος ! αλλα που μυαλο να τον προσεξω... μονο το < μουχλα και σαπιλα > μουμεινε

      Διαγραφή
  8. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. akrat χαιρεται, τωρα ενας βερος Γκυζιωτης τι θελει μ'εναν Αμπελοκιπιωτη, του προσφυγες, το αναμορφωτηριο---Σεβαστοπουλειο---τους κομμουνες και ισως να εχουμε ερθει, ποιος το ξερει, ''μουρη με μουρη'', καποια στιγμη, αυτη η ΠΕΡΑ ΚΛΟΥΜΠ, ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΑΙ Η ΑΕ ΚΩΦΩΝ, θυμαμαι να τις ''φωναζουν'' στον αγιο κοσμα να πανε στα γηπεδα, ΟΝΟΜΑΤΑ, οπως και η ΔΟΞΑ ΠΟΛΥΓΩΝΟΥ, Ο ΕΡΜΗΣ ΑΡΕΩΣ, εποχες με δυσκολιες, αλλα πιο ανθρωποκεντρικες---sic---αναμνησεις............χρυσαφι, να εισαι καλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τι μας θυμισες τωρα? εκει που καθεσαι σου πεταει ο αλλος ενα 10ο
    και ενα Ματζαρη και τσααααφφφ σε στελνει...
    Για οσους δεν ξερετε περι Μανζταρη σας λεω οτι ο τυπος ηταν κλασικη νουαρ φιγουρα με κοντο γκρι μαλλι και γκρι κοστουμι φθαρμενο στα μανικια -τα χρησιμοποιουσε ενιοτε για να σβηνει καποιο λαθος στον πινακα- λιτος σοβαρος αλλα πανεξυπνος και χιουμοριστας με τους μεγαλυτερους μαθητες του.Τετοιοι σημερα δεν υπαρχουν.
    Ανωνυμε ασε email να τα πουμε..
    dino5003

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΤΑ ΘΡΑΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΑΚΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ...... ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ ΣΤΙΣ 7. ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΑ;

      Διαγραφή
  11. Ένα πολύ ενδιαφέρον site για τους Αμπελόκηπους http://www.skyscrapercity.com/showthread.php?t=1479377
    "Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι" όπως έλεγαν οι Τζαίημς Πάρις και ο Γκουσγκούνης. Α ναι, Υπήρχε και η "Λίνα".
    Ο Ανώνυμος 15 Ιουλίου 2012 1:04 μ.μ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. dimitris

    χαχα λες να ήρθαμε μούρη με μούρη?? εγώ πάντως τότε δεν ήμουν κομμουνιστής... ένας πιστιρικάκος που νόμιζα ότι είμαι σοσιαλδημοκράτης....

    τι μου θύμισες και μένα ομάδες σύμβολα.... τες πάντων εσύ να έχεις υγεία..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος όλο το παλμαρέ των καθηγητών θυμάσαι....


    σοφός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ανώνυμος άλλος


    την ξέρω αυτή την ιστοσελίδα

    μούρλια είναι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ανώνυμος τρίτος

    τον θυμάμαι τον Μάτζαρη δια μέσω της αδελφής μου

    τώρα πάενε σαν μαθήτρια κάνα γκόμενο είχε... όλο εκεί σουλατσάριζε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Φίλε, αυτή η περιγραφή της παλιάς γειτονιάς των Αμπελοκήπων είναι από τις πιο ωραίες που έχω διαβάσει ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ

    αχ σε ευχαριστώ πάρα πολύ

    με τιμάς που γράφεις στο φτωχικό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Φοβερή δουλειά έκανες Ακρατ με αυτην την ανάρτηση.
    Αν και δεν μεγάλωσα στους Αμπελόκηπους σαν φοιτητής έγραψα εκεί την δική μου Ιατορία...αλλά αυτά θα τα πούμε απο κοντά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. thalassokrator

    καλησπέρα σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια

    ελπίζω να πιούμε καφέ στον ριρή... χαχα κοίτα τηλέφωνο θα έχω παρασκευή δεν έχω φορτιστή ανάθεμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. dino5003,
    Αν εχεις email συμμαθητων στειλε τη συζητηση. Και μετα δινουμε ραντεβου που θα το κανονισουμε εδω ή με email.


    Ο Δ. Ευταξιοπουλος* και ο Β.Ζουκος θα μας μαζεψει, θειους πια, ωρε αποφοιτοι του 10ου το 1973 για το 4ο reunion, τα "σκουριασμενα ημιχρυσα" 40 ετη, το 2013, στην γνωστη ταβερνα (τσεχικη αν θυμαμαι καλα)

    Θα βοηθησω και εγω.

    Αν θελετε να κανουμε μερικες προσυγκεντρωσεις να ξανα-γνωριστουμε.

    Αφωτιστος Φιλελλην
    *μενει σε 2 διαμερισματα στα Προσφυγικα (τα πισω).Αυτος εχει τα καταστιχα.

    ΥΓ Ο Γκουνης πεθανε απο καρκινο. Ο Γ.Γκοτσης ειναι απο το 1987 στην Βραζιλια.o A.Αρπλιας Δημοσιογραφος της ΕΡΤ. Που ειναι οι αλλοι; Βγειτε απο τις σπηλιες σας.


    Για οσους δεν ξερετε περι Μανζταρη σας λεω οτι ο τυπος ηταν κλασικη νουαρ φιγουρα με κοντο γκρι μαλλι και γκρι κοστουμι φθαρμενο στα μανικια -τα χρησιμοποιουσε ενιοτε για να σβηνει καποιο λαθος στον πινακα- λιτος σοβαρος αλλα πανεξυπνος και χιουμοριστας με τους μεγαλυτερους μαθητες του.Τετοιοι σημερα δεν υπαρχουν."

    1971 (Τεταρτη Γυμνασιου, ειχα παρει 14 και 7/; και διαγωγη κοσμια) Νομιζω οτι οποιος ελεγε η εκανε μαλακειες (οπως ο γραφων)ο Μαντζαρης εριχνε παναγιες η μια ξεγυρισμενη σφαλιαρα. Δεν θυμαμαι τι εφαγα!!!

    "Κλήμης Γυμνασιάρχης (Τριγωνομετρία), Θερμός θρησκευτικά, Κοβατζή Αγγλικά στην 6η (πρίν είχαμε την Οκαλίδου, που μετανιώνω για τα στραγάλια που της ρίχναμε στον πίνακα, όταν έγραφε σ'αυτόν γυρνώντας την πλάτη), Καλομητσίνη Άλγεβρα, Ξυλομένο Γεωμετρία. Απόφοιτος 10ου Γυμνασίου Αρρένων 1975."

    Νασαι καλα "μικρε" αποφοιτε το 1975 του 10ου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. akrat

    Σ' ευχαριστω πολυ για την εξαιρετικη αναρτηση σου για τους Αμπελοκηπους.

    Γραφεις "μικροϊστορια", ειναι μια κατηγορια τοπικης ιστοριας.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Ο δημοσιογραφος και κατοικος Αμπελοκηπων Πετρος Μανταιος εχει γραψει ενα σχετικο βιβλιο , εκδοσεις Οδυσσεας (τσεπης).
    Αν δεν το εχεις, μπορει να σε βοηθησει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. akrat

    Ο δημοσιογραφος και κατοικος Αμπελοκηπων Πετρος Μανταιος εχει γραψει ενα σχετικο βιβλιο , εκδοσεις Οδυσσεας (τσεπης) με τιτλο "ποδηλατης με βατραχοπεδιλα"

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τι μου θυμησες τωρα... Μακεδονων και Δορυλαιου γεννηθηκα το 1946. Ο Θανασης, ο Σιμος, ο Καννελος ο μπακαλης, ο Γιωργης ο χασαπης, ο Ιπποκρατης ο μαναβης, Ο Μαραβελης, η ταβερνα του Ντολου, το ζαχαροπλαστειο του Λουκοπουλου, Φλοκας, Γιοκαρης, ΕΒΓΑ, τα δυο περιπτερα στην πλατεια Μαβιλη, κτλπ κτλπ. Ο συνοικισμος Κουντουριωτη και οι γκομενες, Λιτσα, Μαργαριτα, Βαρβαρα, Μπεμπα κα,και κοπανα στο Λυκαβηττο για φουμες απο 3ο και 10ο γυμνασιο. Α ρε παλια μου γειτονιτσα και σπιτι, ποτε δεν σας ξεχναω.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. bill greek

      έτσι και εγώ τους ίδιους γνώρισα

      ο πατέρας μου είχε υπάλληλο τον κο Σίμο

      Διαγραφή
    2. Αυτες τις γκομενες τις ηξερα κι'εγω! Μα ποιος εισαι?

      Διαγραφή
  24. Eγώ λοιπόν που είμαι μεγαλύτερη απ όλους σας γεννήθηκα στο Έλενας το 1948 και έζησα και μεγάλωσα στις προσφυγικές πολυκατοικίες ( εκεί να δείτε γειτονιά.....).Ο συνοικισμός Νέα Ανατολή ήταν παράγκες άθλιες κολλημένες η μία πάνω στην άλλη, σκεπασμένες με πισσόχαρτα και βρίσκονταν ακριβώς εκεί που έχει κτιστεί η ΓΑΔΑ. Θυμάται κανείς σας την Πανόρμου ρέμα; Ήταν ψηλά προς το Γηροκομείο. ΄Γυμνάσιο πήγα στο Β Θηλέων παρακαλώ! Είχα πιάσει φιλίες (όχι γκομενοδουλειές) με παιδιά απ το 10ο και το 3ο. Τα κορίτσια απ το αναμορφωτήριο σε σας δείχναν τα βυζιά τους αλλά εμάς μας έβριζαν. Κάποια απ αυτά έρχονταν στο σχολείο και οι ΑΘΛΙΟΙ υπεύθυνοι τα έντυναν με κανελί ποδιές για να ξεχωρίζουν από εμάς που φορούσαμε μαύρες. Θυμάστε τις μαύρες ποδιές μας με τα άσπρα γυακαδάκια; ΛΑΤΡΕΥΩ ΑΜΠΟΛΟΚΗΠΟΥΣ!!!!! Petrakieva@yahoo.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ... η Τριφυλίας ήταν ρέμα που κατέβαινε από το Γηροκομείο έως το γήπεδο του "Αστέρα", περίπου στο ύψος του μετρό της Πανόρμου ... γεννημένος κι εγώ στο "Ελενας", το 1952 ... πέρασα και από το Νυκτερινό, πέταξα και μου πέταξαν σημειώματα στα παράθυρα του Αναμορφωτηρίου ... Πανόρμου και Κεδρηνού το μαγαζί του πατέρα μου ...

      Διαγραφή
  25. καλώς ήλθες Εύα

    μαύρες ποδιές ε?????


    ούτε που το ήξερα..... τις μπλε μόνο πρόκαμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Γεννήθηκα στο Έλενα το 1945.Μέναμε σ ένα σπίτι στην Πανόρμου 49,που ανήκε στον πατέρα του ηθοποιού Δημήτρη Νικολαίδη,και απέναντι βρισκόταν το μπακάλικο των αδελφών Μανιάτη,που το καλοκαιρινά βράδυα γινόταν ταβερνούλα.Για τρία χρόνια,δηλ.το 54,55 και 56,πήγα-παρά την τεράστια φτώχεια των γονιών μου-στο ιδιωτικό σχολείο που είχε ανοίξει πρόσφατα,την ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΣΧΟΛΗ,με τις αξέχαστες δασκάλες μου Ελένη Παπασπύρου,Αγγελική Μανούκα και την Ξανθή Καραλή.Τα βράδυα του καλοκαιριού,σε μιά εξολοκλήρου χωμάτινη Πανόρμου,ένα τσούρμο παιδιά διαφόρων ηλικιών γέμιζαν με τα παιχνίδια και τις φωνές τους την γειτονιά,ενώ οι γονείς τους τα παρακολουθούσαν από τα μπαλκόνια.Προσπαθώ να θυμηθώ μερικά ονόματα:Βαγγέλης Κουδούνας,Γκούβας,αδέλφια Νικολαίδη,αδέλφια Ανδριανόπουλοι,Κώστας Κωτσάκης,αδέλφια Διαμαντόπουλοι,κα.Μια υπέροχη εποχή,μια υπέροχη γειτονιά ,μια υπέροχη στιγμή της ζωής μας που δεν μπορεί να εξαγοραστεί με όλα τα δισεκ,του κόσμου και μας διδάσκει οτι η ευτυχία δεν έχει καμμία σχέση με το χρήμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ... Πανόρμου και Κεδρηνού βρισκόταν χρόνια πολλά το τσαγκάρικο του πατέρα μου Γιώργου Χριστοδουλάκη ... το στέκι του πράγματι ήταν στου Μανιάτη (ρετσίνα, κοκκινέλι, κεφαλίσιο, σαρδέλα στο λαδόχαρτο) ... όπως επίσης στέκι ήταν και πιο κάτω από τον Αγιο Δημήτριο, στη Βατοπεδίου, στο καρβουνιάρικο ...

      Διαγραφή
    2. Πήγαινα δημοτικο στο 18ο Αχα'ι'ας μετα πηγα στο 3ο Γυμνάσιο και στην 4η γυμνασίου πηγα στην Αθηνα'ι'κή Σχολή της Ελένης Παπασπύρου.Αμπελοκηπιότης απο το 1954!!! Φυλακες Αβερωφ γηπεδο ΠΑΟ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΊΟ EYROPA κλπ

      Διαγραφή
  27. καλώς ήλθατε αγαπητή

    εύχομαι οι θύμισες να γίνουν μια πιό μακροσκελή παρουσίαση και να μου την στείλεις για να την αναδημοσιεύσω

    με χαρά μεγάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Φιλέ bill Greek θυμάμαι τους ίδιους .Γεννήθηκα το 52 στο Έλενα και εμενα στηνΤιμ.Βάσσου που ηταν το ψυγείο του Θανάση του Παναθηναικαρα.Μια γειτονιά που εξαφανίσθηκε , θυμάστε την βίλλα του Καλτσογιαννη ;;; στην Δορυλαιου , το σπίτι του Βαραγκη , του Αθανασιάδη , την Παναγιτσα, τα περισσότερα χάθηκαν , τα κατέστρεψε ή αστικοποίηση , η αδιαφορία, η απροσωπια .
    Ευχαριστω που μου τα θυμισατε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλε Ακη τα θυμαμαι ολα και τον πατερα σου, την αδελφη σου (Ντομινα) τη μαμα σου και ακομα τη γαγια σου Υβονη. Και τον Αθανασιαδη που μας κυνηγουσε γιατι του κλεβαμε τα κορομηλα. Κοιτα ρε φιλε μου...συναντηση στο ιντερνετ μετα απο 50 χρονια!!! Ο βασιλακης ειμαι.

      Διαγραφή
    2. Βασίλη εμενες Δορυλαίου και Μακεδόνων στον 1ο? Θυμάμαι τον πατερα σου και ενα αεροπλάνο μινιατούρα που είχατε στο σπίτι . Εγώ αν και δεν μενω πια εκεί , τριγυριζω καθημερινά για επαγγελματικούς λόγους. Μερικά πραγματα και περισσότερο οι αναμνήσεις απο την παιδικη ηλικία δεν ξεχνιούνται ποτε.
      Χαρηκα πολύ Βασίλη.

      Διαγραφή
    3. Και κάτι ακόμη , επειδή μου έρχονται μισά μισά. Είχες και μια αδελφή , Αλεξάνδρα; η κάνω λάθος και σπάθα Αλτσχάιμερ;

      Διαγραφή
    4. Ναι Λυσανδρε εγω ειμαι και χαρηκα παρομοιως. Η κυρα Αλεξανδρα ηταν η μανα μου. Η αδελφη μου ειναι η Βανα. Η αδελφη η δικη σου, η Δομινα, ηταν η πρωτη μου αγαπη οταν ειμουν 5 χρονων και με φωναζε "Φυτιλακη" :)

      Διαγραφή
  29. Φιλέ bill Greek θυμάμαι τους ίδιους .Γεννήθηκα το 52 στο Έλενα και εμενα στηνΤιμ.Βάσσου που ηταν το ψυγείο του Θανάση του Παναθηναικαρα.Μια γειτονιά που εξαφανίσθηκε , θυμάστε την βίλλα του Καλτσογιαννη ;;; στην Δορυλαιου , το σπίτι του Βαραγκη , του Αθανασιάδη , την Παναγιτσα, τα περισσότερα χάθηκαν , τα κατέστρεψε ή αστικοποίηση , η αδιαφορία, η απροσωπια .
    Ευχαριστω που μου τα θυμισατε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. καλώς ήλθατε φίλτατε

    ευχαριστώ για τις θύμισες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Το 10ο αρρενων στεγαζε και το 3τον αρρενων που πηγαινα εγω. Θυμαμαι Παπαιωαννου, αρχαια νεα ιστορια, Συριγο μαθηματικα, Τσιγκουνη φυσικη κα. Στης Ελενας γεννηθηκα και εμενα στην οδο Μακεδονων και Δορυλαιου γωνια. Τα ξερω και τα θυμαμαι ολα. Και το Θαναση, και το Σιμο, και το Λουκοπουλο, τον Ιπποκρατη το μαναβη, Το Δατσερη το υδραυλικο, τον Σεραφειμ Φαρασοπουλο με το ψιλικατζηδικο, τους περιπτεραδες στην πλατεια Μαβιλη και τους μπακαληδες στη Δ. Σουτσου και τοσα μα τοσα αλλα, μα και τισ γκομενες απ'το συνοικισμο......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θυμάστε και τον Δατσέρη ε???

      είχα δουλέψει μια εβδομάδα μαζί του...

      Διαγραφή
    2. Ε βεβαια και τον θυμαμαι. Ειμαστε φιλοι με το γιο του το Σταθη. Ο καημενος ο Σταθης αμα εκανε καποια αταξια, τον εβαζε ο Δατσερης στο μαγαζι, κλειδωνε και την πορτα και τον σαπιζε στο ξυλο! Τι τραβαγαμε τοτε απο την γονικη εξουσια.....

      Διαγραφή
    3. η δική μου φαμίλια δεν με έδειρε...

      Διαγραφή
    4. ε καλό είναι να θυμόμαστε αυτούς τους φίλους ή τύπους αλλά ωραιότερο πράγμα οι γκόμενες...

      Διαγραφή
    5. Και γω εβγαλα το 3 Αρρενων makiskatasaitis@gmail.com το 1975

      Διαγραφή
    6. Κι εγώ τέλειωσα το 3ο το 1968. Γυμναστής ήταν ο Αστροπεκάκης που τον λέγαμε "Ψηλορείτη" λόγω κρητικής καταγωγής και ύψους. Τον θυμάσαι;
      Υπάρχει ακόμα το κτίριο; Κι αν ναι, τι χρήση έχει;

      Διαγραφή
  32. Το χειμωνα του 1986 προς 1987 ημουν στην Αθηνα. Η Αμερικανιδα γυναικα μου ηθελε πολυ να δει τη γειτονιτσα που γεννηθηκα και μεγαλωσα. Ετσι ενα πρωινο ξεκινησαμε απο το Χαλανδρι για πλατεια Μαβιλη. Ομως δεν ηταν ολα οπως τα ειχα αφησει. Το σπιτι που γεννηθηκα ηταν πολυκατοικια οπως και τα περισσοτερα αλλα. Το γηπαιδακι που παιζαμε μπασκετ δεν υπηρχε, δηλαδη τι μπασκετ, εκει κρυφοκαπνιζαμε. Το χωραφι που παιζαμε πανω απο την Αμερικανικη πρεσβεια και που παλαιοτερα ηταν στρατωνες δεν υπηρχε και στη θεση του ηταν κατι σαν γκαραζ. Το ψυγειο του Θαναση στην Τιμολεοντως Βασσου ειχε φυγει κι'εκεινο, θαμενο με τις παγοκολωνες του στα βαθη του παρελθοντος. Η παλια πολυκατοικια στη γωνια Δ. Σουτσου και Τιμολεοντως που ηταν και το μπακαλικο του Μαραβελη ηταν ακατοικητη και στην πορτα ειχε ενα συρματοσκοινο με ενα λουκετο. Εκει εμενε παλια και ο συχωρεμενος Δημητρης Πασχαλης, παλιος φιλος. Φυγαμε και τραβηξαμε κατα το συνοικισμο. Φυσικα δεν υπηρχε, μονο οι προσφυγικες πολυκατοικιες, ξεθωριασμενες, μαδημενες, πληγωμενες και λυπημενες. Απο εκει στριψαμε προς το μαιευτηριο. Να, λεω στη γυναικα μου, σε τουτο το παλιο, αβαφτο, φαγωμενο απο τον καιρο και λεκιασμενο απο τις βροχες νοσοκομειο γεννηθηκα! Σαν σκουριασμενη λεπιδα απο Σπαρτιατικο ξιφος που ειχε βρεθει σε ανασκαφη εμοιαζε, λες και δεν υπηρχε λιγη μπογια να το φρεσκαρουνε λιγακι. Ενοιωσα καποιο πλακοκαρδι. Αυτο που μου ελειπε δεν το βρηκα μα ουτε και καποιο παλιο φιλο της γειτονιας βρηκα. Παμε να φυγουμε ειπα. Στριψαμε στη Χατζηκωστα και παλι στη Δημητριου Σουτσου προς την πλατεια παλι. Ενα παλιο γιαπι που το σκαρφαλωνα πιτσιρικας με κυνδυνο της ζωης μου, ηταν ακομη εκει οπως το ειχα αφησει, αχτοιστο, ατελειωτο, παρατημενο μεσα στις δεκαετηριδες. Στην πλατεια σταματησα να παρω τσιγαρα απο το περιπτερο του Λαμπη. Η αδελφη του με θυμηθηκε. Εσυ δεν εισαι που με το φιλο σου το Χρηστο μου κλεβατε τις σοκολατες? Ναι εγω ειμαι! Να που και καμμια φορα ορισμενα πραγματα και ανθρωποι μενουν παντα ιδιοι. Φυγαμε και ειχα μια λυπη μεσα στην καρδια και ακομα την εχω. Ηταν και η τελευταια φορα που ειδα τη γειτονιτσα μου, το Λυκαβηττο μου, το λημερι μου. Μα οπως και τα παιδικα μου χρονια ειχαν κι'αυτα αλλαξει. Ας ειμαστε καλα να τα θυμωμαστε και καποια φορα να κλαιμε και καποια αλλη να γελαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ φίλε μου σπάραξες την καρδιά...

      Διαγραφή
    2. Αμ η δικια μου? Εχω δε θυμωσει πολυ που σακατευουνε τον Λυκαβηττο με τις πολυκατοικιες που κοντεβουνε να φτασουνε μεχρι τον Αη Γιωργη! Ετσι οπως πανε δεν θα μεινει τιποτα απο τον πνευμονα της Αθηνας που παλια μας εδινε το οξυγονο του και το αρωμα του πευκου και του ρετσινιου. Του τρωνε τα σπλαχνα και τα δικα μου μαζι. Με συγχωρειτε που τα σχολια μου ειναι αρνητικα αλλα ειναι η αληθεια και λυπαμαι. Σωστε το Λυκαβηττο! Σας ικετευω!

      Διαγραφή
    3. ξέρεις πριν 10 χρόνια ο Νίκος που είχε συνεργείο στα προσφυγικά πέριξ του Λυκαβητού μοτοσυκλετών μου έλεγε ότι είχε προλάβει αλαπούδες...

      αμέ..

      Διαγραφή
  33. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ανδριόπουλος Κώστας22 Απριλίου 2014 στις 2:04 μ.μ.

    Ωραίοι είσαστε όλοι. Καλά τα θυμάστε αν και μεγαλοκοπέλες. Νο 1 φυσιογνωμία στους Αμπελοκήπους ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ "κουτά μου ηλίθια", ποιός θα λύσει την άσκηση ποιό γρήγορα , ποιός θα πει την προπαίδεια πιό γρήγορα και στο τέλος μας έδιωξε όλους μαζί 2 τμήματα στην γ΄γυμνασίου γιατί δεν μπορούσε να συμβαδίσει με το πνεύμα του μαθηματικού, του Σκατζιδάκη στο 10ο . 2 τμήματα έδιωξε καμιά 30αριά παιδιά. Από 19-20 πέσαμε στο 12-13 και καταφύγαμε στον " ναούμ΄" Βασίλη Κανιούρα με τα διπλάσια δίδακτρα.
    Τις αλάνες της γειτονιάς τις θυμάστε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. καλώς ήλθες φίλε Ανδριόπουλε

    θυμόμαστε τις αλάνες αμέ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Καλημέρα είμαι αμπελοκηπιωτης γέννημα θρέμμα . Τη βίλα Μαργαρίτα δεν την πρόλαβα , ωραίο κτίριο δεν λέω , αλλά ξένο τελείως με την ελληνική αρχιτεκτονική .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Καλοκαιρακι, νομιζω 1959. Τα τραπεζακια του Λουκοπουλου και του Φλοκα στην πλατεια Μαβιλη γεματα κοσμο το βραδακι, απολαμβανοντας μια παστα η ενα ουζακι και συζητωντας περι ανεμων και υδατων. Εμεις τα παιδια παιζαμε στην πλατεια. Καποια στιγμη, ο γιος το Κανελλου του μπακαλη, μου πεταει ενα ξυλο που κρατουσε. Τον περνω στο κυνηγι. Τον προλαβαινω στην εισοδο του μπακαλικου και του τραβαω ενα κλωτσο "στα μαλακα". Γκωωωωλ! Αυτος παραπαταει και πεφτει κατω. Ο Κανελλος βγαινει εξω ανεμιζοντας το χατζατζαρι που εκοβε τη φετα. "δε θα σε πιασω ρε κερατα?" Παιρνω δρομο τρεχωντας να με με πιασει και οπως γυριζω το κεφαλι μου για να δω αν με κυνηγανε, πεφτω απανω στο "Χριστινακι" μια κοντουλα νοσοκομα που δουλευε στο μικροβιολογικο εργαστηριο, στο υπογειο της πολυκατοικιας Δορυλαιου και Τιμολεοντος Βασσου απενατι της κλινικης Μεγαλοχαρης. Ο Λυσανδρος ασφαλως θα τηεν θυμαται. Παρα λιγο να πεσει κατω μα κατι που κρατουσε επεσε και σκορπιστηκε στο πεζοδρομιο. Να χαθεις βρε παλιοπαιδο! Θα το πω στον πατερα σου! φωναζει. Βρε κακο που με βρηκε! Αλλοι μου πετανε ξυλα, εγω βρισκω το μπελα μου! Αν ο Κανελλος και η Χριστινα πουν στον πατερα μου, σιγουρα θα πεσει σοβαρη σφαλιαρα! Παντως ημουν τυχερος και την γλυτωσα εκεινο το βραδυ. Τωρα το θυμαμαι και γελαω......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ

      φίλε

      στην σύζηγο του γιού του Κανέλου χρωστάω τα πάντα, όσον αφορά την επαγγελματική μου σταδιοδρομία...

      τι μου θύμισες... φλόκας; μπας και λες τον ΘΕΜΗ.... γιατί τα παιδιά του ΘΕΜΗ εκαναν μαγαζί στην πανόρμου αλλά έκλεισε και αυτό...

      Διαγραφή
    2. Φιλε ακρατ, στασου να θυμηθω.....67 χρονων ειμαι και ηε μνημη εχει ξεθωριασει λιγακι....(αλλα να δεις πως θυμαμαι ολες τις γκομενες ε? Παραξενο πραγμα!) Τελος παντων, για να δουμε.... οταν ημουν πολυ πιτσιρικας, πρωτοανοιξε ο Φλοκας ακριβως στη γωνια των Δ. Σουτσου και Δορυλαιου, απεναντι απο το φαρμακειο του Γιοκαρη. Ηταν μικρο μαγαζι και το ειχαν δυο παληκαρια που η αδερφια ηταν, η ο ενας ηταν ο γαμπρος του αλλου, αλλα δεν μπορω να θυμηθω τα ονοματα τους. Παντως το ονομα Θεμης κατι μου λεει.... Μετα απο καποιο χρονικο διαστημα, μετεφεραν το μαγαζι απεναντι της πλατειας Μαβιλη εκει που εκαναν πιατσα τα ταξι και διπλα στη μικρη στοα που ηταν ο κουρεας κι'ο τσαγγαρης. Δεν ξερω αν πουλησαν το μαγαζι σε αλλους γιατι εγω εφυγα προς τοπους μακρινους και εξωτικους. Το 1986 που γυρισα, το μαγαζι, δηλαδη ζαχαροπλαστειον, ηταν ακομα εκει αλλα δεν αναγνωρισα κανενα. Η μονη που αναγνωρισα επι της περιοχης, ηταν η αδερφη του Λαμπη του περιπτερα, η Βασω.

      Οσο για το γιο του Κανελου, μαζι παιζαμε καθε απογευμα μεχρι βραδις και μαλιστα λαμβαναμε μερος σε πετροπολεμους σε ενα οικοπεδο επι της Χατζηκωστα μαζι με αλλα γειτονοπουλα. Πολυ θα χαιρωμουν να τον εβλεπα οταν ειμουν εκει να δω πως ηταν στα 40ντα του και να γνωρισω και τη γυναικα του. Αν και φυσικα δεν γνωριζω με ποιο τροπο σε βοηθησε επαγγελματικως ουτε και την ιδια, ευγε στην κυρια!

      Εγω πλουσιοπαιδο δεν ημουν και μαλλον φτωχος, μα εκεινα τα χρονια δεν θα τα αλλαζα με τιποτα!
      Αμπελοκηπιωτης γεννημα θρεμμα το καφιεμαι 45 χρονια στην ξενητια και αν γυρισα ολα τα λιμανια και πολεις του κοσμου, αλλο μερος σαν εκει δεν βρηκα!
      Ν'αμαστε ολοι καλα!

      Διαγραφή
    3. Και να προσθεσω γιατι το ξεχασα, μα τι κανει τους Αμπελοκηπους τοσο σπεσιαλ σε μενα? Μα ο Λυκαβηττος φυσικα. Η Λυκαβητταρα μου, το λημερι μου, το κρησφυγετο μου, τα παντα, με τη φτωχια του προς βοραν και την αριστοκρατια του προς νοτον. Ας σας φανω τρελλος, αλλα να μπορουσα να τον αγγαλιασω και ιδιαιτερα...προς βοραν.....

      Διαγραφή
  38. bill greek


    ο Λυκαβηττός... μια μαγεία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. bill greek

    μέσα στην καρδιά μου έχω την γειτονιά...

    μαγαζί απέναντι από τον ΓΙΟΚΑΡΗ... χμ δεν θυμάμαι... τώρα έγινε και ΥΠΕΧΩΔΕ.... εγώ είχα μαγαζί πάνω από τον ΝΤΟΛΟ.... το υπόγειο εστιατόρο μανάβικο... συστεγάζωνταν και με χασαπιό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. ε ανώνυμε πρέπει να ήμουν β γυμνασίου σαν τέλευες εκείθε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Λοιπον, νομιζω οτι ειμαι ο αρχαιοτερος διοτι θυμαμαι εκει που ειναι τωρα ενα ξενοδοχειο στη Τιμολεοντος Βασσου και αλλα κτηρια ηταν ενα οικοπεδο και στη μεση ηταν ενα σπιτακι που εμενε ο Κος Λωλης με τη γυναικα του. Παιδια δεν ειχαν. Απεναντι, ηταν το σπιτι του Λυσανδρου Σπηλιωπουλου και διπλα του ηταν του Αθανασιαδη. Σε ενα κιτρινο σπιτι στη γωνια απο την αλλη μερια του Σπηλιωπουλου εμενε μια ηλικιωμενη κυρια, η κυρια Ρουγιε. Τωρα ειναι οικοπεδο περιφραγμενο. Θυμαμαι ακομα οταν ο Ντολος ηταν στη Βασ. Σοφιας εκει που ηταν ο φουρνος του Θεμελη και το μπακαλικο του Δουροπουλου. Και το γαλακτοπολειο του Αρνιακου στην Τ. Βασσου διπλα στο νοσ. αναπηρων πολεμου που ειχε μεσα και το εκλησακι της Παναγιτσας. Εαν θυμαστε αυτα θα εχετε περιπου τη ιδια ηλικια με τη δικια μου. Θα γραψω κι'αλλα αργοτερα γιατι πρεπει να παω για δουλεια τωρα. Καλο σας απογευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. εεεεεεεεεεεεεεεε

    για μισό λεπτό... ο Λώλης με το αμάξι την μερσέντα του 1940 ??????????????? στο γαλακτωπολείο πήγαινα και τώρα πίνω τα ποτάκια μου γιατί είναι ο Γιάννης με το υπέροχο μπαρ....

    εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε για στείλε μειλ να τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Καλημερα. Μαλον αυτος ο Λωλης ητανε. Μπαρ? Θα ριξω μια ματια το γκουγκλ ερθ και ετσι θα δω τις αλλαγες της γειτονιας. email; kd5clr@yahoo.com Αν υπαρχει καμμια φωτογραφια θα ηθελα να τη δω. Ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. ο κυρ Λώλης... με πάγαινε Σαρωνίδα με το τέρας αυτό... τα φλας φαντάσου ήταν κάτι ματσούκια που πέστανε δίπλα από τους καθρμέπτες και αναβοσβύνανε... μούλια τουτού.

    τώρα για το μπαρ τα γερονοπαλλήκαρα με τις γάτες δίπλα στην εκκλησιά μάλλον πέθαναν... ο διοκτήτης του μπαρ ο Γιάννης μου λέει ότι κάποια συγγενής το έχει από τον Καναδά ίσως που έρχεται μια φορά κάθε δύο χρόνια να πάρει να ενοίκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειδα στο γκουγκλ ενα μπαρακι που λεγεται "Το Μικρο Μπαρ" Αυτο ειναι? Τα αυτοκινητα με τα μαντζαφλαρια που πεταγοντουσταν τα θυμαμαι. Παντως εγω ηξερα τους αδελφους Αρνιακου που ειχανε το ζαχαροπλαστειο/γαλακτοπολειο εκει που ειναι τωρα το μπαρ και απο πανω ηταν το σπιτι τους που μπαινανε απο την πορτα διπλα στο μαγαζι. Επερνα καταιφια απο αυτους. Ε ρε και ναχα ενα καταιφι τωρα ισως και δυο....ποσο το απεθυμησα ρε παιδια......

      Διαγραφή
    2. Υ.Γ. Εδω που μενω δεν υπαρχουν πολλα Ελληνικα γλυκα αλλα υπαρχουν μερικοι Ελληνες και η ορθοδοξη εκκλησια μας του Αγιου Γεωργιου. Η Εκκλησια (οπως ολες οι Ελληνικες εκκλησιες στην Αμερικη) διοργανωνει πανηγυρι μια φορα το χρονο με Ελληνικα συγκροτηματα, χορους, φαγητα και γλυκα και ενθυμια, κοσμηματα, καπελα, ρουχα κτλπ. Οι γιαγιαδες που ανηκουν στη ενορια κανουν ολα τα γλυκα και μαγειρευουν τα φαγια. Αλλα 4 κομματακια μπακλαβα σε μεγεθος Λουτρακιου (μπακλαβαδακια) κανουν 8 δολλαρια. Ενα μπουκαλι ρετσινα κανει 12 δολ και ενα πιατο με ποικιλια κανε 9-10 δολ. Δηλαδη ακριβα. Παντως υπαρχει ενα εργοστασιο που λεγεται Yιayιa Maria's και φιαχνει μπακλαβα αλλα του αλλαζουνε τα φωτα στο ολοκληρο αμυγδαλο και μπορε να σπασεισ και τα δοντια σου. 250 γραμμαρια κανει 14 δολλαρια και δεν κανουνε καταιφι γιατι ειναι πολυ δουλεια λενε....

      Διαγραφή
    3. καλησπέρα φίλε

      ήλθα και μουά από τις διακοπές..

      λοιπόν ναι αυτό είναι το μπαρ των γεροντοπαλλήκαρων που λες το μικρό καφέ... ΜΕ ΣΗΜΑ ΜΙΑ ΑΚΤΙΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΑ .... ενάντια στην απαγόρευση του καπνίσματος χαχα

      Διαγραφή
  45. θυμάται κανένας 70αρης από την Πανόρμου,το μπακάλικο των αδελφών Μανιάτη που τα καλοκαιρινά βράδυα γινόταν ταβερνάκι κι ερχόταν μερικές φορές και έπαιζε βιολί ένας δυστυχισμένος γέρος που τον κοροιδεύαμε με το παρατσούκλι "Κοραής" (Κοραή,Κοραή ξεπεσμένε βιολιτζη...).Μιλάμε για το 1955-1957

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ... ήταν το στέκι του πατέρα μου, του κυρ-Γιώργου, που είχε το τσαγκάρικο γωνία Πανόρμου με Κεδρηνού ...

      Διαγραφή
  46. Θυμάται κανένας την Αθηναϊκή Σχολή στην γωνία Κίρρας και Καπεταν-Πετρούτσου (το κτίριο υπάρχει και έχει γίνει κατοικία) που ίδρυσαν δυο πρωτοπόρες για την εποχή τους δασκάλες η Αγγελική Μανούκα και η Ελένη Παπασπύρου.Ακόμα έχω στη μύτη μου την μυρωδιά της αλευρόκολας με την οποία κολούσαμε τα χάρτινα Χριστουγεννιάτικα στολίδια εκείνη την μαγική εποχή.Μέχρι και περιοδικο σε πολύγραφο έβγαζε το σχολείο.Αν καποιος φοίτησε σε αυτο το σχολείο τα χρόνια 1954-56 ας μου απαντήσει και θα του στείλω τα στοιχεία μου για επικοινωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια χαρα ανωνυμε. Εγω θυμαμαι την Αθηναικη Σχολη γιατι εβγαλα την 1τη δημοτικου εκει το 1952 η '53. Η δασκαλα μου ηταν η Γεωργια Ξανθοπουλου που ολο 10 με τονο μουβαζε στο τετραδιο. Οταν προβιβασθηκαμε εδωσε σε ολους μας μια καρτουλα με το Χριστουλη και εγραφε απο πισω " ο καλος Χριστουλης να σε φυλαει και καλη προοδο. Εχω ακομα τη δικια μου. Εκει φητησαν μια εποχη η Μιρκα Καλατζοπουλου και η Χλοη Λιασκου τις οποιες γνωρισα μεσω ενος παλιου συμαθητη. Μετα, οι γονεις μου φαγωθηκαν καλα και σωνει να με γραψουν στο Μαρασλειο οπου ειχα ενα τρελλο καθηκι δασκαλο τον Διονυση Δεληγιαννοπουλο που με ειχε ταραξει στη φαπα.

      Διαγραφή
    2. βρεθήκαμε πολύ κοντά,φαίνεται,γιατί οι σχολικές χρονιές είναι 53-54,54-55,55-56 και μπορεί κάποια στιγμή να πηγαίναμε μαζί.Πήγα και στο Μαράσλειο στην 1η Δημοτικού,δηλ.το 51-52.Μας πήγαινε πολλές φορές με τα πόδια η Μητέρα μου και θυμάμαι ότι τοτε χτιζόταν το Ναυτικό Νοσοκομείο στην Βασ.Σοφίας όπου είχαν σκοτωθεί παιδιά που είχαν βρεί μια χειροβομβίδα απομεινάρι του πολέμου.Την δασκάλα Ξανθοπούλου δεν την θυμάμαι αλλά θυμάμαι τον γυμναστή Άλτάνη

      Διαγραφή
    3. Μαλον εφυγε η Ξανθοπουλου την επομενη χρονια ....το Αλτανη δεν τον θυμαμε καλα, νομιζω οτι φοραγε ασπρα παντελονια και πουκαμισα σαν γαλατας. Παντως θυμαμαι που χτιζανε το ναυτικο νοσοκομειο γιατι περναγα απο κει καθε μερα πηγαινοντας στο Μαρασλειο ποδαροδρομο. Για τα παιδια που σκοτωθηκανε κατι ειχα ακουσει.......

      Διαγραφή
  47. bill greek
    σου έστειλα μειλ έστω και αν σε έκανα bill kill.... λάθος μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπα...δεν ειναι λαθος. Κι'εδω μου λενε κιλλ μπιλλ και τους λεω για τολμηστε...το χατζατζαρι στην τσεπη ειναι χαχα. Ευχαριστω για το μειλ, απαντησα.

      Διαγραφή
    2. χαχα

      περιμένω το κείμενο που μου έταξες

      Διαγραφή
  48. America:
    << Ας το δουμε καθαρα! Ο κατωτατος μισθος καθορισμενος απο την ομοσπονδιακη κυβερνηση ειναι 7.50 δολλαρια την ωρα. Ειναι ο μισθος πεινας! Χειροκροτω ολους τους εργαζομενους σε φαστ φουντ εστιατορια που θα κανουν απεργεια την Πεμτη για αυξηση των αποδοχων τους σε ολοκληρη τη χωρα. Δεν πρεπει Κανενας εργαζομενος που δουλευει 40 ωρες να ζει στη φτωχεια!>>

    Βουλευτης Μπερνυ Σαντερς - Ανεξαρτιτο κομμα, Βερμοντ, ΗΠΑ.
    Πειναει ο κοσμακης......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν ξέρω τα πράγματα εκεί

      τι είναι αυτή η απεργία για λέγε για λέγε και αυτό το ανεξάρτητο κόμμα τι σόι πράγμα είναι ;΄

      παντού πεινάμε φίλε

      στο σπίτι παίζει ... πως το λέγαμε παλαιά... πασαβιόλα...

      ψυγείο ..... κενόν...

      Διαγραφή
    2. Ο Κυριος Μπερναρντ-Μπερνυ-Σαντερς ειναι Αμερικανος σενατορ, δηλαδη σαν να λεμε βουλευτης της πολιτειας του Βερμοντ και υπηρετει στον οικο των αντιπροσωπων των ΗΠΑ. Χαρακτηριζει τον εαυτον του ως δημοκρατικος σοσιαλιστας και υποστηριζει τη σοσιαλιστικη δημοκρατια της Σκανδιναβιας. Ο Κος Σαντερς βαζει υποψηφιοτητα ως ανεξαρτητος, δηλαδη ουτε ρεπουμπλικανος ουτε δημοκρατικος απ'ευθειας αλλα μαλλον συμβαδιζει με τους δημοκρατικους.

      Αυτος υποστηριξε την απεργια που εκαναν οι εργαζομενοι που δουλευουν σε φαστφουνταδικα για να αυξηθουν οι αποδοχες τους και ειπε αυτα που εγραψα απο πανω. Μπραβο του!

      Διοτι σε μια καπιταλιστικη και φιλαργυρη χωρα σαν την Αμερικη που εκμεταλευεται ο πλουσιος το φτωχο και τα μεγαλα κορπορεσια βγαζουν εκατομμυρια απο τον ιδρωτα της εργατιας και τους πληρωνουν τρεις κι'εξηντα (οπως λεμε εμεις) και που οι τραπεζες και οι δανειστες και οι πιστωτες ειναι οι μεγαλυτεροι λησταρχοι στον κοσμο και μαλιστα με αδεια απο την κυβερνηση για να ληστευουν, ο κοσμακης τα φερνει πολυ δυσκολα βολτα. Και βλακες οπως ειναι σαν κι'εμας, παντα ψηφηζουν αυτους που τους πηδανε καλυτερα, δηλαδη μαλακά μαλακά για να μην το περνουνε χαμπαρι!

      Διαγραφή
  49. Λοιπον, εδω και κανα δυο χρονια μια γιαγιουλα Αμερικανα καταμονη με μια συνταξουλα, δεν ειχε λεπτα να πληρωσει το λογαριασμο του γκαζιου για τη θερμανση και μαγειρεμα και της το κοψανε. Παρα λιγο να πεθανει απο το κρυο. Οι γειτονες αγανακτησαν και απαιτησαν απο την εταιρεια να της ξανασυνδεσει το γκαζι. Αλλα αυτοι περα βρεχει και στα τετοια τους. Αναγκαστηκαν λοιπον να μαζεψουν τα λεφτα κανωντας ερανο μεταξυ τους και της πληρωσαν το λογαριασμο για 2 μηνες. Δεν σας θυμηζει αυτο καποια οι καποιες παλιες Ελληνικες ταινιες? Να σας πω γιατι? Γιατι οι ανθρωποι ειναι ολοι οι ιδιοι και μονο οι γλωσσες που μιλουν ειναι διαφορετικες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μα τι λες ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ.... και ξέρεις φίλε μου κάτι... το ότι δεν είμαστε χιλιάδες εδώ στον δρόμο το οφείλουμε στις δομές αλληλεγγύης που είναι πολλές..

      Διαγραφή
  50. Γεια σας, απόφοιτος 71, στα χρόνια μας μαθηματικός Μπίφτης, φιλόλογοι Κοντός, Σωτηροπούλου, θρησκευτικά Θερμός (Τρεμπέλας) και Ζούκος. Κοπάνα κλάμπ στο ψυγείο πάγου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Κωστα. Μικροτερος εσυ...το 71. Αν μιλας για το ψυγειο στη Τιμ. Βασσου, το θυμαμε πολυ καλα! Παντως εμεις οι 68ρηδες (αποφοιτοι) Την καναμε κοπανα στο Λυκαβηττο και πρωινα σινεμα. Α ρε τι ωραια χρονια......

      Διαγραφή
    2. καλημέρα καλώς ήλθες Κώστα

      το θυμάμαι το ψυγείο και γω..

      Διαγραφή
    3. Bill Greek ... ;έκανα την ανάρτηση ΚΑΙ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΑ

      Διαγραφή
    4. Απόφοιτος του 1972 με Γεωργόπουλο ,Κουτλιάνη Φιλολόγους ,Γιακουμάτου Αγγλικών ,Μπίφτη Μαθηματικό .

      Διαγραφή
  51. Να ΓΟΥΔΗ κανεις η να μη ΓΟΥΔΙ?
    Για μενα δεν ειναι απορια. Εγω ΓΟΥΔΙ το ηξερα και ΓΟΥΔΙ θα το λεω!
    Τωρα τι σχεση εχει το Γουδι με τους Αμπελοκηπους? Εχει! Γιατι εκει υπηρετησα τεχνιτης οχηματων στο ΚΕΤ (Κεντρο Εκπαιδευσεως Τεθωρακισμενων και οχι εκπεδευσης τοτε)
    Πρωι πρωι με τη δροσουλα και με το χιονονερο, μπερες μεχρι τ'αυτια για να μη μου αρπαξουν κανα κρυολογημα, γιακας χλαινης σηκωμενος μεχρι τα ματια, ξεκιναγα απο τη σταση Ζερβα με τα ποδια για το ΚΕΤ. Τις περισσοτερες φορες ξενυχτης γιατι "με μια ομορφη παρεα απο διαλεκτα παιδια ημουνα μεχρι αργα" ελεγε ο Χρηστακης και οτι ελεγε ο Χρηστακης ειχε δικιο οπως "ειχα τοση ωρα στη γωνιά" και την περιμενα να ξεμπουκαρει.

    Το συνεργειο ηταν παλιος σταυλος του ιππικου. Παγωμενο σαν κασσατο ΕΒΓΑ παγωτο και σκοτεινο. Τα οχηματα ολα χαλασμενα περιμενανε να επισκευαστουνε. Τα κλειδια και τα εργαλεια λες και τα ειχαμε βαλει στη καταψυξη ολη νυχτα δεν πιανοντουσταν.

    Μετα την αναφορα, ο τεχνικος επιλοχιας Μαρκακης και ο τεχνικος ανθυπασπιστης Μαλαφεστας μας ελεγαν¨ για περαστε κατα γκρουπς (!!!) Μερκενιδης και Θεοδωρου στο ΡΕΟ (δηλαδη στο ντους εντ α χαφ που λεγονται εδω και που μεταφραζεται δυομισυ τοννών), αλλαγη "κινητηρος". Λουκιδης και Νακος στο Τζιπ, "συσφιξη ιμαντων και αλλαγη αναφλεκτηρων" Δανδολος και Δημητριαδης στο "ΤΖΕΙΜΣ" (δηλαδη στο GMC), καινουργιο συμπλεκτη κτλ κτλ.

    Μετα απο μπολικη λουφα γιατι πως να δουλεψεις με τοσο κρυο που βαζαμε τα χερια μας στη μπαλντεζα για να ζεσταθουνε πριν παθουνε κρυοπαγηματα (και δεν ειχαμε ουτε γαντια) χτυπαγε συσσιτιο στις 12. Οσοι δεν ηταν υπηρεσια εφευγαν με διανυκτερευση μετα τη μασα που μονο οι μη κατοικοι Αθηνων την ετρωγαν! Εγω να δειτε με τι ταχυτητα εφτανα σπιτι. Ετρωγα οτι ειχε μαγειρεψει η μανα και μετα τουφες. Μανα, ξυπνα με στις 6 σε παρακαλω! Αχ βρε παιδακι μου ελεγε, πρεπει να βγαινεις εξω καθε βραδυ? Κατσε και λιγο μεσα να ξεκουραστεις, πτωμα θ'ασε παλι το πρωι. Νε ρε μανα, δικιο εχεις αλλα τα νειατα ειναι μονο μια φορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια χαρα μετά από πέντε μήνες ξαναγυρίζω στην κουβέντα .Βασίλη η αδελφή σου η Βάννα τι γίνεται ;

      Διαγραφή
    2. Λύσανδρε χαίρομαι που είστε ξανά εδώ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩ ΠΑΡΑΥΤΑ

      Διαγραφή
    3. τα ίδια τράβηξα και γω στον ναυτικό.... όπου ακουμπούσα το πρωί ΚΟΙΜΩΜΟΥΝ

      Διαγραφή
  52. Κε Σπηλιοπουλε, Η αδελφη μου καλα ειναι. Μενει στο Χαλανδρι με την οικογενεια της αλλ εχω να τηε δω απο το χειμωνα του 1987. ¨)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Ακρατ, ασε και οταν το σκεπτωμαι με πιανει νυστα ....πως τη βγαλαμε ρε παιδι μου? Παντως τη βγαλμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ήταν απίστευτο άκου διαδρομή... Αμπελόκηποι -Κουμουνδούρου λεωφορείο για Παλάσκα... το μεσημέρη επιστροφή.... άστα να πάνε

      Διαγραφή
  54. Ξαναγραφω μετα απο διομισυ ετη. Ας εισαστε καλα ολοι και ολες. Συνεχιστε. Απο αλλο προαστειο (οπως πολλοι συμμαθητες μου απο Πειραια εως Χολαργο) πηγαιναμε στο 10ο (1967-1973). Το 10ο ηταν μεσα στα 8 ως 10 καλυτερα σχολεια των Αθηνων, σχεδον σαν προτυπο. Μεταρρυθμιση Ε.Πανουτσοιυ. Μαθαμε να μαθαινουμε. Εκει και ο πιο χαζος εμαθε ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Κοπανολογιο στο μεγαλο ξυλινο ψυγειο (παγου)στην Τιμολ. Βασσου ενα στενο της Β.Σοφιας κοντα στην πλατεια Μαβιλη.

    Τα παραθυρα προς το Αναμορφωτηριο Θηλεων τα εχαν βαψει με λευκη λαδομπογια αλλα τα ξυναμε με κλειδια για να παιρνουμε ματι τις εγκλειστες μαιναδες. ..............
    Τι μου θυμισατε! Εστω και καθημερινος επισκεπτης για 6-7 ωρες στο 10ο.Κοπανα να δουμε τον ΠΑΟ στο κυπελο πρωταθλητων το 1971. Αλλη κοπανα στον Λυκαβηττο, οπου να προσπαθω με τα λιγα αγγλικα να κανω ..καμακι σε τουριστρια, ενω ο φιλος της ηταν διπλα!! .............
    Φροντιστηριο στον Ματζαρη, ενα θεοτρελλο αξιωματικο και μαθηματικο το καλοκαιρι της 4ης (1971) πισω απο το Θων.


    Νασαστε παντα καλα, να γραφετε και να σας διαβαζουμε κια οι μετοικοι των Αμπελοκηπων εκεινης της εποχης με την ιδια συγκινηση!

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Επιφυλασσομαι για ιστοριες με συναυλιες και αλλες με γκομενες στον Λυκαβηττο, αλλα μετα καποια χρονια απο το 1973,
    γυρω στο 1980

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Λυκαβηττος

    1973 πηγαμε οι καλοι μαθητες στο διαγωνισμα της Μαθηματικης εταιρειας. Μετα πηγαμε στο καφενειο-ουζερι του Λυκαβηττου.
    Υπεροχη θεα της Αθηνας, ζευγαρακια, παρεες, τουριστες.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΦΩΤΙΣΤΟΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝ

      θα ήταν υπέροχες εποχές ευχαριστώ που μπήκατε στο τσαρδί μου

      Διαγραφή
  56. Γεια χαρα κυριοι και καλη χρονια!
    Να σας πω και κατι αλλο απο την δεκαετια του 60. Το CASANOVA Club το θυμαται κανεις? Γνωστο και ως <> ηταν ενα χοροπηδηχταδικο (συμφωνα με τη φρασεολογια της εποχης εκεινης) επι της λεωφορου Αλεξανδρας απεναντι απο το υγειονομικο κεντρο και το ΙΔ αστ. τμημα λιγακι πιο κατω απο το εστιατοριο του Κουμουλου, (πατατες τηγανητες με κιμα για μακαρονια απο πανω) Λοιπον στην υπογα μαζευοταν η παρεα μου σχεδον καθε βραδυ γιατι μαζευε πελατεια γενους θηλυκου απο τον συνοικισμο μεχρι τα Ιλισια, απο τον Νεο Κοσμο μεχρι το Ψυχικο, απο το Παγκρατι μεχρι τα Πατησια! Τοσο δημοφιλες ηταν το κλαμπ γιατι μαζευε και καλλιτεχνες οπως τον Βασιλη Φωτοπουλο που ειχε φιλοτεχνησει το εσωτερικο, τον Αρτεμη Ματσα, ως και τον Λυκουργο Καλλεργη και αλλους. Ο κυριος Μιμης Ανδριτσοπουλος ηταν ο ιδιοκτητης και ο Θανασης πισω απο το μπαρ εφιαχνε σαντουιτς με ζαμπον και χτυπαγε Νες Καφε ζεστο μεχρι που γινοταν ολος σκετος αφρος. Το ποτο εκανε 12 δρχ. Διατηρω τις καλυτερες γκομενοαναμνησεις απο την Υπογα των Αμπελοκηπων! Αραγε τι να απογινε ο Καζανοβας...50 χρονια περασαν.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Εντος εισαγωγικων ειναι Η Υπογα. Δεν ξερω γιατι θεν βγηκε στο γραφτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. καλή χρονιά φίλτατε.... είχε γίνει ρουχαλάδικο αν είναι αυτό που φαντάζομαι και όπως μου είχαν πει..... περί των γκομενοαναμνήσεων περιμένω νεοτέρα ΑΝΑΡΤΗΣΗ για να γίνει θέμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Βεβαιως φιλε μου. Οι γκομενες μαζευονταν για να χορεψουν αλλα ητανε και καμακια! Ητανε ωραιες γκομενες εκεινη την εποχη και ολες φοραγαν φουστανια η φουστες και σπανια παντελονια. Καλτσες ναυλον και ζαρντιερες και ητανε πολυ σεξυ με τις ποδαρες τους και τις κορμαρες τους! Η μονη που φοραγε παντελονια ητανε η Μαγδα Τσαγγανη (ηθοποιος). Οταν την πρωτοειδα στον Καζανοβα, μαυρο κολλητο παντελονι, μαυρο μπλουζακι, μαυρο μαλι σαν τα μεσανυχτα και μακρυ και ειχε και τις μπαλκοναρες της, της την επεσα κατευθειαν και ητανε μεγαλη η εκπληξη μου οταν ανταποκριθηκε! Ητανε μικρο ακομα, 18 χρονων και πηγενε στην δραματικη σχολη. Αλλα ητανε πολλες οι κυριες και δεν ηξερες ποια να πρωτοκυταξεις. Ενα βραδυ ειδα την κορη της Μαριας Φωκα και του Λυκουργου Καλλεργη να χορευει με εναν καπως ποιο ωριμο κυριο και φροντισα να την πλησιασω οταν τελειωσε. Καλλα περασαμε με το Ισμηνακι 2 χρονια. Αλλα υπηρχαν και αλλα μη διασημα μανουλια και ηθελαν κι'αυτα την περιποιηση τους. Δυσκολο πραγμα να τους χαλασεις το χατηρι ;) Κοριτσια που ηξερα απο πιτσιρικες και ξαφνικα τις ξαναειδα φουλ ανθισμενες με τα ...αυτα τους γενικα ανωθεν και κατωθεν οπισθιως και εμπροσθιως και ελεγα μα τι κουκλαρα εγινες εσυ ρε παιδι μου...με κουφανες και πας να με κουτσανεις απο πανω! Και ετσι, κουφος και κουτσος μα και καραφλιασμενος απο τα σκερτσα και τα γινατια τους και ισως και πληγωμενος κατα την καρδιακη περιφερεια εφυγα και εφτασα μακρυα αλλα με ακολουθησαν και τριγυρνανε στο μυαλο μου σαν σβουρακια διοτι κυριοι τα ερωτικα δουναι και λαβειν της νειοτης δεν σβυνονται. Εχτες το δειλινο που τα'πια...τραγουδαει ο Πολυμερης και που και που του κανω σεκοντο κι'εγω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Αγαπητοι μου φιλοι και συμπατριωτες Ελληνες.... Οταν ημουν νεος, τα πολιτικα μου φρονηματα ηταν... τιποτα! Ουτε ηξερα ουτε με ενδιεφερε να μαθω τι ηταν ο καπιταλισμος, κομμουνισμος και αλλα πολιτικα συστηματα. Δεν ημουν ποτε μελος καποιας πολιτικης οργανωσεως, νεολαιας, η κομματος. Ακουγα διαφορα ονοματα, Πιπινελης, Παπανδρεου, Λυκουρεζος, Μιτσοτακης, Τσιριμωκος, Στεφανοπουλος κα αλλα τι μ'ενοιαζε? Δηλαδη, περα βρεχει! Την μια και μοναδικη φορα που ψηφησα ηταν οταν εκανα το στρατιωτικο μου, για το νεο συνταγμα, σεναριου, σκηνοθεσιας και παραγωγης της ΧΟΥΝΤΑΣ ΦΙΛΜΣ! Μα ουτε και ο Παπαδοπουλος με τον Πατακο ειχαν καποια επιρροη (τον τελευταιο τον ειχα διοικητη για ενα χρονικο διαστημα και ητανε σκληρο καρυδι!)

    Οταν εφυγα απο τας Ελλαδας (και θα δειτε γιατι λεω τας Ελλαδας) και αρχισα να ζω σε μια ακρως καπιταλιστικη χωρα, σιγα σιγα αρχισε να με ενδιαφερει η πολιτικη κατασταση της πατριδας ΜΟΥ, να μαθω τι ρολο πραγματικα παιζει, τις αντιδρασεις των πολιτων και την θεση της σαν χωρα στο παγκοσμιο θεατρο. Τοτε ειδα τη διχονοια που μας χαρακτηριζει απο αρχαιοτατων χρονων! Η Ελλαδα εξακολουθει να ειναι διαφορα κρατιδια σε εμπολεμη κατασταση μεταξυ τους! Αλλα οχι κρατιδια γεωγραφικης σημασιας, κρατιδια πολιτικης και λαικης σημασιας. Με αλλα λογια δεν υπαρχει ομονοια και ενοτητα και μια κοινη αντιληψη και πιστη για τα ιδανικα της πατριδας. Και επισης καταλαβα οτι εμας τους Ελληνες της διασπορας δεν μας υπολογιζει κανεις εκει κατω και φυσικα ουτε μπορουμε να ψηφησουμε. ΚΡΙΜΑ! Δηλαδη οποιος βρισκεται εκτος των τειχων επαψε να ειναι Ελληνας? Τελος παντων.......

    Η κυβερνηση του Τσιπρα εδειξε οτι εχει <> (η κοινως αρχιδια) και ορθωσε το κοντο αναστημα της εναντια των αγγλοσαξωνων και φασιστων που μας περιγελουν και εκμεταλευονται και μας θεωρουν τελειως ανικανους! Ε οχι ρε φιλε που θα γλυψουμε το σκατωμενο κωλο της Μερκελ!!! Εμεις ΟΧΙ! Οταν θα ξημερωσει η αυριανη μερα σας ευχομαι να σας φωτισει ο Θεος να κανετε το σωστο! Καντε το ολοι μαζι εστω και για μια φορα!

    Κουραγιο!

    Bill Greek.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Να προτείνω και μια ιδέα
    Εφόσων μπορείτε ίσως μια ζωντανή συζήτηση σχετικά με την ιστορία της περιοχής που θα συνοδεύονταν και απο περίπατο στα στενα των Αμπελοκήπων να ήταν μία ακρως ενδιαφέρουσα εμπειρία για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
    SMASH
    E MAIL: perysk@hotmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Καλησπέρα ή μάλλον καλημέρα γιατί είναι 02:00πμ ..

    Εγώ είμαι μικρότερος σε ηλικία (35) με μητέρα ΒΈΡΑ Αμπελοκηπιότισα .

    ο Θείος μου Δημήτρης Τράμπας (είχαν παλιά μάντρα οικοδομικών υλικών)

    πριν λίγες μέρες μου χάρηκε το βιβλίο των Αμπελοκήπων του κυρίου Νικόλαου Παραδείση ..
    και το διαβάζω με λαγνεία !!!

    ΤΕΛΕΙΟ βίβλιο .. τοπονύμια, εκκλησίες, βιογραφικά, κτλπ παλαιά / που δεν υπάρχουν τώρα κτήσματα και διατηρηταία ..

    για 2 κτίσματα που θυμάμαι τώρα στεναχωριέμαι ... :

    Η βίλα Μαργαρίτα, που την ξέρω μόνο από το βιβλίο, και κρίνοντας από την φωτογραφία ήταν βγαλμένη από παραμύθι .. και στην θέση της έγινε το κτήριο της τράπεζας ..

    Το άλλο κτήσμα , είναι η βίλα Ευγενίδη , στην Αρχή Μεσογείων , δίπλα από τον Πύργο Αθηνών ..
    Σώζεται και σήμερα.. κλειδωμένο , το καταστρέφει ο χρόνος..

    έπρεπε να γίνει κάποιο μουσείο , ή κάτι παρόμοιο ..

    Αν γίνει κάποια επίσημη βόλτα με αρκετά άτομα πείτε μου ..

    όπως ρωτάει και ο παραπάνω ..

    facebook : https://www.facebook.com/Amimikakos/media_set?set=a.517706835090290.1073742081.100005529331220

    email : tassos.photography@gmail.com


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Αγαπητοί μου φίλοι επανέρχομαι μετά από καιρό. Ελπίζω να είστε όλοι καλά στην υγεία σας.!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Αγαπητοί μου φίλοι επανέρχομαι μετά από καιρό. Ελπίζω να είστε όλοι καλά στην υγεία σας.!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΛΗΣΜΟΝΙΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΟΥ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

λαλατε