16 Δεκεμβρίου 2014

METAΦΡΑΣΤΙΚΕΣ ΠΛΑΝΕΣ ΈΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΛΑΓΙΔΩΝ.... ΌΠΩΣ ΤΙΣ ΕΖΗΣΑ....

Πέρασαν τα χρόνια. Λέει η παράδοση ότι ο AKRAT ευρίσκετε μπλεγμένος στα μεταφραστικά ζητήματα των Εβραϊκών ζητημάτων εις την Ελληνική γλώσσα.

Παρ΄ ότι έχουν περάσει δύο χιλιάδες έτη και παρά πάνω, θα πω ευθαρσώς ότι ουδέποτε αναμίχθηκα στα υψηλά αυτά θέματα ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ. Η αλήθεια είναι ότι στις αρχές του 3ου αιώνα π.χ  ευρισκόμουν εις την Αλεξάνδρεια. Όμως είχα ερωτευθεί μια όμορφη κοπέλα από την Αιθιοπία. Ζούσα στο Βρούχιο, ήμουνα αρκετά κονομημένος και τα πολιτικά ζητήματα με είχαν αφήσει αδιάφορο. Παρ’ όλο που ευρισκόμουν στην επικράτεια των Λαγιδών ασφυκτιούσα από την αριστοκρατία και το αντιδημοκρατικό μένος των Πτολαιμαίων. Είναι αλήθεια ότι στην αρχή συμμετείχα σε μια προσπάθεια δημοκρατικής εξεγέρσεως, σε συνεργασία με τους δημοκρατικούς ναυτικούς από την Αθήνα, αλλά σύντομα τα παράτησα. Νέος εισοδηματίας, νταβραντισμένος τότε… με απορρόφησε η ερωτική πείνα μου με την λάγνα μαύρη καλλονή.

Ωστόσο είχα πάρα πολλούς Ιουδαίους φίλους. Βρισκόμουν συχνά στην συναγωγή και ήμουν αυτήκοος μάρτυς των μεταφραστικών δεδομένων που πραγματοποιήθηκαν στη Φάρο.. Μια ημέρα έφτασαν στην Αλεξάνδρεια εβδομήντα δύο μεταφραστές που τον είχε στείλει ο Ελεάζαρ ο αρχιερέας της Ιερουσαλήμ. Με ρώτησαν πως θα γίνει η δουλειά μιας και ήταν πολύ πρωτότυπη περίπτωση. Ήθελαν να μεταφράσουν τους πέντε τόμους του κανόνα, την Πεντάτευχο, στα Ελληνικά. Γιατί οι φίλοι οι Εβραίοι πάγαιναν στην Συναγωγή και δεν καταλάβαιναν γρι μιας είχαν πλέον εδώ και χρόνια γίνει Ελληνόφωνοι.

«Όποιος δεν έχει δει τη διπλή στοά της Αλεξάνδρειας δεν έχει δει ποτέ τη λαμπρότητα του Ισραήλ…. Υπήρχαν εβδομήντα χρυσά καθίσματα στολισμένα με πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια για τους εβδομήντα πρεσβύτερους και καθένα από αυτά στηριζόταν πάνω σε είκοσι πέντε μυριάδες χρυσά δηνάρια.»
Η αλήθεια ότι στην εποχή των Λαγιδών δεν ήταν τόσο εκτυφλωτική όπως σημειώνουν οι Ρωμαίοι μετά. Αλλά λίγο πάνω λίγο κάτω αποτυπώνουν την πραγματικότητα.  

Απασχολημένος με τον ποδόγυρο πρότεινα στους φίλους μου να απευθυνθούν στο Δημήτριο τον Φαληρέα να αναλάβει όλα τα οργανωτικά…

«Ο Δημήτριος αφού ήρθε και πήρε τους μεταφραστές, τους έβαλε να περάσουν την προβλήτα των εφτά σταδίων, που οδηγεί στη Φάρο, πέρασε τη γέφυρα, προχώρησε προς το βορρά και τους μάζεψε σ’ ένα μέρος, που είχε ετοιμαστεί κοντά στην αμμουδιά, μεγαλόπρεπη διαμονή τριγυρισμένη από σιωπή, και τους κάλεσε να καταπιαστούν με τη δουλειά της μετάφρασης, τους είχε, φυσικά, εξασφαλίσει όλα τα αναγκαία. Προχώρησαν στο έργο συμφωνώντας μεταξύ τους σημείο προς σημείο με παραβολή. Από το κείμενα που έβγαινε από την συμφωνία τους ο Δημήτριος έβαζε να συντάξουν ένα αντίγραφο σε καλή και πρέπουσα μορφή.».

Όταν ήθελα να ξεσκάσω, έκανα χάζι με τις ατελείωτες συζητήσεις και τις διαφορετικές μεταφραστικές απόψεις τους. Έπαιρνα μέρος, περισσότερο σαν μια πνευματική εξάσκηση παρά για το ότι με αφορούσε το όλον θέμα του θεού τους. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε η δαμόκλειος σπάθη του χρόνου και των εννοιών. Έτσι «Οι Επίγονοι καθενός από τους δώδεκα πατριάρχες του Ισραήλ» μεταφράστηκε με Ελληνικό πολιτικό λόγο. Δηλαδή έτσι θα έπιαναν το νόημα οι αιώνια πολιτικολογούντες Έλληνες… Έτσι έμειναν στην ιστορία οι «Δώδεκα φυλαί του Ισραήλ»…. Έγιναν μεταξύ μας και άλλοι μεταφραστικοί ακροβατισμοί… Αλλά δεν πειράζει… Άφερημ που λένε σήμερα

Και από μια πονηράδα, μια «θεϊκή» προσταγή… οι εβδομήντα δύο μεταφραστές τελεύουν την δουλειά σε εβδομήντα δύο ημέρες !!!!!! Η αλήθεια είναι ότι δεν τόλμησα να τους πω κάτι για αυτό το τυχαίο… γεγονός των 72 ημερών και την σύμπτωση των 72 μεταφραστών, μόνο χαμογέλασα. 

Την ημέρα αυτή μαζεύτηκαν όλοι στην Συναγωγή τους και με κάλεσαν φυσικά και εμένα. Παρ’ όλο του ότι ήμουν πιασμένος από την υγρασία κατάφερα να πάω μόνο προς το τέλος, περνώντας από ένα εκστασιασμένο πλήθος που αλάλαζε από την χαρά του. Επί τέλους ο λόγος του Κυρίου θα ήταν γραμμένος στην γλώσσα που καταλάβαιναν την Ελληνική. Έμεινα λίγο και κίνησα για το σπίτι νοικιάζοντας ένα κάρο για να μην υποφέρω…

« …. Μετά το διάβασμα των χειρογράφων όρθιοι οι ιερείς, οι πρεσβύτεροι από την ομάδα των μεταφραστών και των αντιπροσώπων της κοινότητας, καθώς και οι αρχηγοί του λαού, έκαμαν την ακόλουθη δήλωση Τώρα που έγινε η μετάφραση σωστά, με ευσέβεια και αυστηρή ακρίβεια, είναι καλό να μείνει το έργο αυτό, όπως είναι, χωρίς την παραμικρή αλλαγή. Αυτά τα λόγια επιδοκιμαστήκαν ομόφωνα.»

Φτάνοντας στο σπίτι ταλαιπωρημένος οι υπηρέτες δεν τολμούσαν να με κοιτάξουν στα μάτια. Πιάνοντας έναν Σελευκίδη δούλο από την Συρία από το αυτί τον ρώτησα τι συνέβηκε… Μου είπε μυξοκλαίγοντας  ότι η μαύρη έφυγε… Εκεί πέθανα, για πρώτη φορά. Η ιστορία μου όμως με τις πολλαπλές υπάρξεις είναι φυσικά μια βαρετή για σας αναφορά. Τι και πως είναι θέματα τριτεύοντα….


ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΤΑ ΤΟΥ ΑΚΡΑΤ…. Τιμή 385 ευρώ…


Επηρεασμένος από την «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ 331-30 π.χ. Εκδόσεις ΠΑΠΑΔΗΜΑ σελίδες 46-48….









08 Δεκεμβρίου 2014

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει αλλά κόβεται μαχαίρι... Η περίπτωση της Ελληνικής Μειονότητας της Ουκρανίας.... Ένα νέο ντελίριουμ των Δυτικών....

Η γλώσσα των ανθρώπων είναι κάτι το μαγικό. Οι άνθρωποι πασκίζουν να την χώσουν σε καλούπια. Να την καταστείλουν ή να την απογειώσουν...

Σε μια τέτοια καταστολή έπεσε και η μειονότητα η Ελληνική της Ουκρανίας που δέχτηκε και δέχεται τις απειλές εμμέσως πλην σαφώς της δυτικής άθλιας κυβέρνησης της Ουκρανίας... Από το http://infognomonpolitics.blogspot.gr αντιγράφω το κείμενο .... απειλής των Ουκρανών δυτικών και την απάντηση της μειονότητας, της Ελληνικής...

# Η επιστολή της Ουκρανικής Διεθνούς Ένωσης Επαγγελματιών Εκπαιδευτικών:
«Οι Έλληνες, οι οποίοι είναι πολίτες της Ουκρανίας, πρέπει - από αλληλεγγύη προς τον λαό της Ουκρανίας - να ξεχάσουν τη γλώσσα του Πούτιν και να γίνουν μέρος της ουκρανικής κοινωνίας, μιλώντας μόνο τηνελληνική και την επίσημη γλώσσα, εμπλουτίζοντας τον πολιτισμό της Ουκρανίας με ελληνικό πολιτισμό και ιστορικό παρελθόν.
Δ
ύο γλώσσες πρέπει να ακούγονται σε κάθε οικογένεια: η μητρική Ελληνική και η κρατική, όπως είναι οι απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλου του πολιτισμένου κόσμου για εκείνους που ζουν στην επικράτεια μιας άλλης χώρας. Η Ρωσική γλώσσα στην Ουκρανία σήμερα εκλαμβάνεται ως εχθρική από τους Ουκρανούς πολίτες. Η ελληνική οικογένεια θα πρέπει να αγνοήσει την εχθρική γλώσσα του Πούτιν, να εξαλείψει το ξένο πνεύμα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό από την καθημερινή ζωή. Σας προσφέρουμε τη δυνατότητα να αρχίσετε τη φροντίδα για τα παιδιά των Ελλήνων εδώ στην Ουκρανία, από το νηπιαγωγείο».


Και απαντά η μειονότης η Ελληνική...


# Η απάντηση της Προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων
της Ουκρανίας της Αλεξάνδρας Προτσένκο-Πιτσάτζη:


«Η επιστολή μας έχει σοκάρει... Πρώτον, δεν είναι αποδεκτοί οι όροι που χρησιμοποιούνται από τον συγγραφέα της επιστολής. Η Ρωσική γλώσσα για όλους μορφωμένους και πολιτισμένους ανθρώπους σχετίζεται με τα έργα των αθάνατων κλασικών, όπως είναι ο Α. Πούσκιν,  ο Ν. Γκόγκολ,  ο Λ. Τολστόι, ο Φ. Ντοστογιέφσκι, ο Α. Τσέχοφ, ο Ι. Μπούνιν, και όχι με το όνομα του Πούτιν...
Δεύτερον, ο επιτακτικός τόνος της επιστολής είναι απαράδεκτος. Εγώ η ίδια είμαι καθηγήτρια με 40 χρόνια διδακτικής εμπειρίας, οπότε δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί ένας καθηγητής, ένας άνθρωπος που πρέπει να διδάξει τα παιδιά για να δουν τον κόσμο με τα μάτια ορθάνοιχτα, να γράφει, ότι αυτό ή εκείνο το έθνος, «είναι υποχρεωμένο να ξεχάσει τη γλώσσα του Πούτιν»; Τι είναι αυτό - γλωσσικός εξτρεμισμός;
Μπορεί άραγε το γλωσσικό ταμπού μπορεί να είναι στο ίδιο επίπεδο με τις ευρωπαϊκές αξίες, οι οποίες αποτελούν τη βάση μιας δημοκρατικής, ανοικτής και προοδευτικής κοινωνίας; Αυτή είναι μια άμεσηπαραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι Έλληνες της Ουκρανίας έχουν ήδη περάσει από όλες αυτές γλωσσικές διαμάχες, όταν στα 1930 οι σοβιετικές αρχές απαγόρευσαν τις ελληνικές διαλέκτους. Το να απαγορευτεί αυτή ή η άλλη γλώσσα, να εξουδετερώνεται η σημασία του πολιτισμού και της λογοτεχνίας του κάθε έθνους – αποτελεί “προνόμιο” ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος. Και δεν θέλουμε να επαναλάβουμε την ιστορία με τέτοιο τρόπο».



Ξανά από το ίδιο site σε ένα παίγνιο της τύχης οι φίλοι μας οι Χριστιανοδημοκράτες της Γερμανίας επιθυμούν ...... να μιλάν οι μετανάστες στα Γερμανικά ως και στο σπίτι τους....http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/12/blog-post_911.html#.VIV21Jv3vk0


Αυτά είναι τα καλά του κράτους της Δύσεως.... Λαμπρά πράγματα...