Είναι φως φανάρι... Έχω για πρώτη φορά σκύψει πάνω στην παράδοσή μας.
Είναι μια φάση της ζωής μου, που με αγάπη παρακολουθώ την μουσική μας παράδοση.... Είμαστε η τρίτη χώρα της Ευρώπης μετά την Εσθονία !!!!!!!! και την Φιλανδία !!!!!!!!! σε όγκο, λαικών ηθών και ασμάτων ή επών....
χωρίς να μου αρέσουν τα σλαβικά ακούσματα πρέπει δε και αυτά να παρθούν σαν μια λαϊκή δημοτική παράδοση και αυτή πρέπει να την ενσωματώσουμε. Φυσικά υπάρχουν και διονυσιακοί ρυθμοί που είναι σούπερ χορευτικοί.
Διαβάζοντας λοιπόν, ανακαλύπτω πόσο η κυρίαρχη τάξη της χώρας θέλει να μας Λατινέψει. Να μας κάνει Δυτικούς στην σκέψη και τα ήθη. Και μεις, δηλαδή και εγώ, μαζί τους ακολούθησα σαν κτήνος φραγκοφορεμένο στα δυτικά τους φράγκικα μονοπάτια.....
Ήταν αυτή η χούντα που κλέβοντας την μουσική μας παράδοση και κάνοντάς την καρικατούρα κάθε μέρα στα ράδια και την τιβι μας έδιωξε από την παράδοσή μας... Κάθε φορά που ο λαός μας βρίσκετε στα μεγάλα σταυροδρόμια υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση... Κάθε φορά γυρίζουμε στο παρελθόν μας...
Στην Κύμη λοιπόν που πήγα τριήμερο υπήρχε μια συναυλία δημοτικών τραγουδιών και ωραίων χορευτικών συνόλων...
Πόση αποκάλυψη για μένα ήταν τα υπέροχα αυτά ακούσματα... Στο τέλος παρουσιάστηκε και το μουσικό συγκρότημα από την Καππαδοκία.
Εκεί έμεινα άναυδος γιατί πρώτη φορά ανακάλυψα την Τούρκικη γλώσσα στα τραγούδια μας τα Ελληνικά. Την διάσωση μουσικών δρόμων Βυζαντινής μουσικής και ταυτόχρονα τον επηρεασμό της Οθωμανικής πολιτιστικής εισβολής.
Με όλα αυτά τα γενικά που είπα, θέλω να πω ότι ο λαός μας πρέπει να κατανοήσει ότι το έθνος μας (και όταν μιλώ για το έθνος δεν μιλώ για τους πλούσιους που λακίζουν πάντα ή τους ΝΑΙΝΑΙΚΟΥΣ λατινοθρεμένους...)
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΣΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΗ ΤΟΥ. Να διώξει, όχι με την βία τους βάρβαρους δυτικούς, αλλά να σκύψουν οι μουσικοί μας στην παράδοσή μας και να χαράξουν νέους δρόμους...
Είναι μια φάση της ζωής μου, που με αγάπη παρακολουθώ την μουσική μας παράδοση.... Είμαστε η τρίτη χώρα της Ευρώπης μετά την Εσθονία !!!!!!!! και την Φιλανδία !!!!!!!!! σε όγκο, λαικών ηθών και ασμάτων ή επών....
χωρίς να μου αρέσουν τα σλαβικά ακούσματα πρέπει δε και αυτά να παρθούν σαν μια λαϊκή δημοτική παράδοση και αυτή πρέπει να την ενσωματώσουμε. Φυσικά υπάρχουν και διονυσιακοί ρυθμοί που είναι σούπερ χορευτικοί.
Διαβάζοντας λοιπόν, ανακαλύπτω πόσο η κυρίαρχη τάξη της χώρας θέλει να μας Λατινέψει. Να μας κάνει Δυτικούς στην σκέψη και τα ήθη. Και μεις, δηλαδή και εγώ, μαζί τους ακολούθησα σαν κτήνος φραγκοφορεμένο στα δυτικά τους φράγκικα μονοπάτια.....
Ήταν αυτή η χούντα που κλέβοντας την μουσική μας παράδοση και κάνοντάς την καρικατούρα κάθε μέρα στα ράδια και την τιβι μας έδιωξε από την παράδοσή μας... Κάθε φορά που ο λαός μας βρίσκετε στα μεγάλα σταυροδρόμια υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση... Κάθε φορά γυρίζουμε στο παρελθόν μας...
Στην Κύμη λοιπόν που πήγα τριήμερο υπήρχε μια συναυλία δημοτικών τραγουδιών και ωραίων χορευτικών συνόλων...
Πόση αποκάλυψη για μένα ήταν τα υπέροχα αυτά ακούσματα... Στο τέλος παρουσιάστηκε και το μουσικό συγκρότημα από την Καππαδοκία.
Εκεί έμεινα άναυδος γιατί πρώτη φορά ανακάλυψα την Τούρκικη γλώσσα στα τραγούδια μας τα Ελληνικά. Την διάσωση μουσικών δρόμων Βυζαντινής μουσικής και ταυτόχρονα τον επηρεασμό της Οθωμανικής πολιτιστικής εισβολής.
Με όλα αυτά τα γενικά που είπα, θέλω να πω ότι ο λαός μας πρέπει να κατανοήσει ότι το έθνος μας (και όταν μιλώ για το έθνος δεν μιλώ για τους πλούσιους που λακίζουν πάντα ή τους ΝΑΙΝΑΙΚΟΥΣ λατινοθρεμένους...)
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΣΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΗ ΤΟΥ. Να διώξει, όχι με την βία τους βάρβαρους δυτικούς, αλλά να σκύψουν οι μουσικοί μας στην παράδοσή μας και να χαράξουν νέους δρόμους...
ΑΡΚΑΤ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα....Πολύ καλά τα λες και να σου πω ότι κάποτε που ήμανε νια, και ροκού βεβαίως βεβαίως, έμενα Αθήνα.Ξαφνικά λοιόν ακούγεται στο ραδιόφωνο το καβοντορίτικο...
Βρε με πιάσανε τα κλάμματα, το πιστεύεις? Άσε, όλα καλά είναι, αλλά για κάποιο λόγο αυτά τα τραγούδια έμειναν και ακόμα ακούγονται..Βλέπεις τότε δεν είχαν την διαφήμιση και την τεχνολογία, επέζησαν μόνο αυτά που πραγματικά δικιμάστηκαν στους αιώνες, και μόνο για αυτό, αξίζουν τον σεβασμό και την αγάπη μας.
ΑΠΟ ΤΑΞΙΔΙ ΗΡΘΑ, ΣΕ ΤΑΞΙΔΙ ΒΡΕΘΗΚΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήT' αγαπάω κι εγώ τα παραδοσιακά μας τραγούδια. Πονάω για ότι έχει σχέση με τον τόπο μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή(Με άφησες με μια πίκρα καθώς πέρασες, ν' αναρωτιέμαι με ποια θηρία παλεύατε χθες βράδυ. Ελπίζω όλα να πήραν το δρόμο τους, κι απόψε να έχετε μια ήσυχη νύχτα...)
Φιλιά!
Θα έλεγα ότι μου άρεσε το οδοιπορικό σας στην παραδοσιακή μουσική ,
ΑπάντησηΔιαγραφήφυσικά μου αρέσουν και οι παραδοσιακές στολές που εμπνέουν πολλούς σύγχρονους Μετρ της υψηλής ραπτικής !!!
Καλό σας βράδυ !!!
titi nefer
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι πάρα πολύ...
και μου άρεσε η εκδοχή για την ραπτική.... δεν το είχα σκεφτεί...
eva
ΑπάντησηΔιαγραφήτα θεριά ήταν οικογενειακό... τελικά όμως τα γύρισα.... ευτυχώς.... οπότε χτες το βράδυ απόλαυσα τον ύπνο μου...
ice creaminal...
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι που ταξίδευσες... ξέρω πόσο δύσκολο θέμα έβαλα...
sofia
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα ροκάς παραμένω... την φαβορίτα την ροκαμπιλάδικη .... λέω ότι την έχω ακόμα... ωστόσο το θέμα είναι ότι μέσα στην ελευθερία έκφρασης που πιστεύω ότι πρέπει να επιβάλλουμε αξίζει να προσέξουμε και την παράδοση μας..
akrat καλημερα, ωραιο θεμα εβαλες, οι δρομοι της μουσικης περνουν σε γειτονες λαους και οχι μονο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτη η χουντα εκανε πολλους ν'ακουν δημοτικο και να ''σπανε'' τρανζιστορακια, σιγα-σιγα οι νεοι ξεκινωντας απο τα ρεμπετικα μπαινουν στον ''κοσμο'' του δημοτικου τραγουδιου.
Ολα ειναι ΘΕΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, αλλα βλεπεις η αλωση ενος λαου ξεκινα απο τα εθιμα του και τα ηθη του...
καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τερπόν μετά του ωφελίμου λοιπόν!
πήγες εκδρομή και μαγεύτηκες από τη μουσική.
νομίζω ότι καθώς περνάει ο καιρός όλο και πιο πολύς κόσμος ενδιαφέρεται κι ανακαλύπτει ή ξανα-ανακαλύπτει αυτή τη μουσική. που έχει σ' όλους κάτι να πει...
dimitris
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις πολύ δίκαιο...
κάτι που σε επιβεβαιώνει... οι λαοί στα πρώτα σκιρτήματα αντίστασης στην παράδωσή του ανατρέχουν ΑΠΛΑ ΜΕ ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ
summertimes
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις απόλυτο δίκαιο φιλενάδα
έχει πολλά να μας πει..
Στον Ριρή δεν πήγες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτρέπεται να ανεβάσεις την Κύμη χωρίς μια εικόνα απο Σουτσίνι βρε Μπαρπαντιανέ, ουτε μια απο τα στενά της Λιαουτσάνισσας;
Υπεροχη ανάρτηση φίλε έγραψες (ειδικά το μουσικό κομμάτι της)
thalassokrator
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν πήγα... δεν πήγα...
τα καλά τα κράτησα για πάρτη μου χαχα
σε ευχαριστώ φίλε
τηλέφωνο δεν πήρες...
Θα σε πάρω σήμερα το απόγευμα προς βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήthalassokrator
ΑπάντησηΔιαγραφήοκ πατρίδα σε άκουσα στο τελεφούγκεν γκράτιας
Φίλε Αrkat φίλη του δημοτικού τραγουδιού δεν υπήρξα ποτέ, κυρίως στα νιάτα μου,παρ΄ότι γοητευόμουν και εξακολουθώ με την παράδοση.Όχι μόνον με την Ελληνική παράδοση αλλά με τις παραδόσεις των λαών, αυτό που έρχεται από το βάθος της ιστορίας τους, που είναι από τα σπλάχνα του κάθε λαού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά με την δημοτική μουσική έχω ένα κόλλημα.
Ήμουν της Ροκ, της Τζαζ και άλλα τέτοια κουλτουριάρικα.
Η δημοτική μουσική που προβλήθηκε από τα ΜΜΕ ήταν παραχάραξη ουσιαστικά της δημοτικής μουσικής μας.Την εντάξανε μέσα στο λαϊφ στάιλ και αυτήν,της έκαναν μανικιούρ πεντικιούρ και μπότοξ για να την πουλήσουν μέσα στα σκυλάδικα τους με τους Κονιτοπουλέους και τους Πάριους.(Συγνώμη αν σας αρέσουν αυτοί,δεν μπορώ ούτε να τους ακούω) Την μετατρέψανε σε σκυλάδικη.
Μεγαλώνοντας κατάλαβα πόσο ροκ ήταν η δημοτική μας μουσική.Πόσο αυθεντική, πόσο αληθινή, πόσο είναι έντεχνη και πόσο όμορφη είναι όταν αποδίδεται σωστά όταν ακολουθεί τα χνάρια της δημοτικής λαϊκής παράδοσης.
Αυτή η μουσική που έκλαψε και θρήνησε τους κόπους και το πένθος του λαού, που ύμνησε τους ηρωισμούς του, που γλέντησε τις χαρές του, που περιέγραψε τα ήθη και τα έθιμα του λαού της, που του έδωσε κουράγιο και τον συνόδευσε στις μάχες και τους αγώνες του,που ύμνησε τις εποχές, τον αλωνάρη και τον θεριστή,τον Τρυγητή και τον μεσοσπορίτη, που γεννήθηκε από τα σπλάχνα του ίδιου του λαού.
Ακούω αυτό το τελευταίο κομμάτι στο βίντεο και θαρρώ ακούω Βυζαντινή μουσική.
Να είσαι καλά.
blackbetiam
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είστε καλά δεν θα προσθέσω κάτι τα είπατε μια χαρά