Η απεργία του 1931, των αρτεργατών απετέλεσε μια από τις τελευταίες προσπάθειες της εργατικής τάξης να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής της στους φούρνους.
Μετά ήλθε η παγκόσμια και εθνική κρίση του 1932 και η οπισθοδρόμηση ήταν ραγδαία. Οι οργανώσεις της κομμουνιστικής αριστεράς μεγάλωσαν χωρίς αμφιβολία μετά το 1932 αλλά νικηφόρες απεργίες δεν έγιναν πολλές... Ήταν όμως λυσσώδεις και εξεγερσιακές.
Λυσσώδης και εξεγερσιακή όμως ήταν και η απεργία των αρτεργατών, δηλαδή των εργατών στους φούρνους.
Οι φούρνοι δεν είναι όπως σήμερα σε κάθε γωνιά... Ήταν χώροι όπου ευρίσκοντο πολλοί άνθρωποι και εργάζονταν πραγματικά κάτω από άθλιες συνθήκες. Γιατί η δουλιά ξεκίναγε κοντά στα μεσάνυχτα. Η φθίση (φυματίωσις) έδινε κι έπαιρνε. Οι εργάτες ΚΟΙΜΟΝΤΟΥΣΑΝ μέσα στους φούρνους γιατί πως θα πάγαιναν νυχτιάτικα στους φούρνους. ΓΙ ΑΥΤΟ Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΌΠΟΥ ΈΓΙΝΑΝ ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΉΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ ΚΟΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΚΑ... Ήταν οι ώρες εργασίας πάρα πολλές όπως διάβασα κοντά 15 και δεκάξι...
Οι σχέσεις εργασίας είχαν κάτι από δουλία... Οι αρχειομαρξιστές που ήλεγχαν το σωματείο είχαν προετειμαστεί για την απεργία.
Σας παραθέτω το κείμενο της ανταπόκρισης της εφημερίδας των αρχειομαρξιστών του 1931 αφ' ενός για να μέθουν οι νεότεροι την απεργία αυτήν, και αφ' ετέρου γιατί είναι μάθημα εργατικής δημοσιογραφίας. Δηλαδή η κορύφωση, η ήττα, τα συμπεράσματα χωρίς φτιασιδώματα και αερολογίες. Και τα νούμερα των συνελεύσεων όπως πραγματικά ήταν όχι κρυφά...
Συμπερασματικά αν κάτι δια ζώσης έμαθα από παλαιούς συνδικαλιστές, παιδιά αρχειομαρξιστών είναι ένα... Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΥΚΟΛΑ ΚΗΡΥΣΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΦΥΛΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΣΩΣΤΟ...
ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ
Παρασκευή 20 Μαρτίου 1931
σελίδα 4
ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΚΛΗΡΗΣ ΠΑΛΗΣ
ΤΩΝ ΑΡΤΕΡΓΑΤΩΝ
Η μακρόχρονη απεργιακή
ζύμωση μέσα στους αρτεργάτες κορυφώθηκε κατά την τελευταία περίοδο και στην
συνέλευσι της Κυριακής ήτανε φανερό ότι η ώρα της έκρηξης της απεργίας ήταν
κοντά.
Χαρακτηριστικός ήτανε ο
ενθουσιασμός που κυριάρχησε μέσα σ’ αυτήν και η εκδίωξη απ’ το θεωρείο των
χαφιέδων και αστυφυλάκων, που υπήρξε μια υπέροχη εκδήλωση αποδοκιμασίας και
αγανάκτησης κατά της αστικής βίας και κατασκοπείας
-Η κήρυξη της απεργίας
Συνέχεια της συνέλευσης
εκείνης, ήτανε η συνέλευση που συνήλθε χθες το πρωί στι 10 π.μ. στην αίθουσα
του Ε.Κ. και στην οποία πήρανε μέρος πάνω από 800 αρτεργάτες.
Στην συνέλευση ύστερα από
εισήγηση του σ. Καβαλιέρου πάρθηκε απόφαση να επιδοθή υπόμνημα στην Κυβέρνηση
που να περιέχη τα αιτήματα των αρτεργατών και στην περίπτωση μη αποδοχής να
κηρυχθεί απεργία.
Η εκλεγείσα από καιρό
απεργιακή επιτροπή επεισκέφθη αλληλοδιαδόχως το Υπουργείον Εσωτερικών και το
Πολιτικό Γραφείο, αλλά εκδιώχθηκε σκαιότατα και επέστραιψε άπρακτη για να
γνωρίση στην συγκέντρωση, που περίμενε την επάνοδό της, την αποτυχία των
διαβημάτων της.
Μέσα σε θυελλώδεις
εκδηλώσεις ενθουσιασμού, η συνέλευση πέρνει την απόφαση της απεργίας και
ορίζονται οι απεργιακές υποεπιτροπές
για την κατεύθυνση του αγώνα στις συνοικίες. Αποφασίζεται η επανάλειψη της
συνέλευσης το απόγεμα και η συνέλευση διαλύθηκε, ενώ οι εργάτες ζητωκράυγαζαν
και εκφράζανε την αλύγιστη θέλησή των για αγώνα.
-Η βραδυνή συνέλευση
Μέσα σε πρωτοφανή
ενθουσιασμό άρχισαν να συγκεντρώνοντιαι οι απαργοί αρτεργάτες στο Εργατικό
Κέντρο απ’ τις 4μ.μ και εις τας 7 ήσαν συγκεντρωμένοι υπέρ τους 1.300.
Ο σ. Σάκκος πρώτος πέρνει
το λόγο και ομίλησε απάνω στην απεργιακή κίνηση, μέσα σε θυυελλώδεις εκδηλώσεις
ενθουσιασμσού. Ύστερα ομίλησαν οι αρτεργάτες Σούλας, Φωτιάδη και Μαρίνος, όλοι
υπέρ της απεργίας και αμέσως κατόπιν (μουτζουρωμένη λέξη) ολόκληρη αντιπροσώπων
εργοστασίων αρτοποιίας και οι αντιπρόσωποι των αρτεργατών Πειραιώς και οι τροχιοδρομικοί, στους οποίους
επετράπη απ’ την αστυνομία η είσοδος ύστερα απ’ τις θυελλώδεις διαμαρτυρίες των
απεργών.
Σα μισά της συνέλευσης ένας
εργάτης φέρνει μια κόκκινη σημαία. Τι έγινε τη στιγμή αυτή δεν περιγράφεται απ’
τα χειροκροτήματα και τις ζηωκραυγές των εργατών. Ο σ’ Σάκκος τότε πέρνοντας το
λόγο λέει πως η κόκκινη σημαία είναι το σύμβολο της Εργατικής Τάξης, πως την
έχουν όλες οι ταξικές οργανώσεις και τονίζει, πως οι αρτεργάτες πρέπει ν’
αποκτήσουν την κόκκινη σημαία τους. Τα λόγια του υποδέχονται ατελεύτητα
χειροκροτήματα και ζητωκραυγές.
-Τα πρώτα επεισόδια
Η αστυνομία λυσσασμένη
μπρός στον ασυγκράτητο ενθουσιαμσό των απεργών και ενεργώντας πάνω στο
προδιαγεγραμμένο σχέδιο της πρόκλησης επεισοδίων για το πνίξιμο της απεργίας
μέσα στην βία, άρχισε να διαλύει τα πλήθη των εργατών που από αλληλεγγύη είχαν
συγκεντρωθεί κάτω από το Εργατικό Κέντρο, να κλείνει τα γύρω καφενεία και να
συγκενρώνει αθρόες αστυνομικές δυνάμεις στις παρόδους και την πλατεία του
Εργατικού Κέντρου.
-Αιφνηδιαστική δολοφονική
επίθεση
-Ενώ αυτά γίνοτνταν έξω,
μέσα στην αίθουσα του Ε.Κ.Α. ο ενθουσιαμός των απεργών είχε φτάσει στο
κατακόρυφο. Στις 8 ½ μ.μ. η αστυνομία ενισχυθείσα εν τω μεταξύ και με νέες
δυνάμεις καθώς και τμήματα στρατού ενήργησε αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον της
συνέλευσης. Ενώ οι απεργοί συζηούσαν για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα τους,
ένας χαφιές ακολουθούμενος από δύναμη αστυφυλάκων μ’ επί κεφαλής των (σβησμένη
λέξη) ώρμησε προς την είσοδο της αίθουσας φωνάζοντας :
-Έξω κερατάδες !
Αμέσως
οι αστυνομικοί έβγαλαν τα κλόμπ και τα περίστροφα κι’ άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους φρουρούς που με
σθένος υπεράσπιζαν την είδοδο.
Οι
εργάτες στις δολοφονικές αυτές επιθέσεις αντέταξαν ηρωική άμυνα. Μια σκληρή
πάλη σώμα με σώμα διεξήχθη επί ½ ώρα. Μπρός στην ορμητικότητα των εργατών, οι
αστυνομικοί, στραπαστραρισμένοι κι’ αξιοθρήνητοι υποχωρούν. Ότι υπήρχε μές στην
αίθουσα, καρέκλες, μπάγκοι κλπ. Μεταβάλλονται απ’ τους εργάτες σε πρόχειρα
όπλα. Οι αστυνομικοί περισσότεροι τώρα ξαναγυρίζουν, αλλεπάλληλες επιθέσεις
τους σπάζουν μπροστά στη μαχητικότητα των απεργών.
Η
αστυνομία περισσότερο ενισχυμένη καταβάλλει μια τελευταία προσπάθεια.
Οι
αστυφύλακες πυροβολούν πάνω στα κορμιά και τραυματίζουν εργάτες. Οι απεργοί
τότε ξεσηκώνουν τα μεγάλα καθίσματα του Κέντρου και με αυτά φράζουν την πόρτα
της αίθουσας.
-Οι
αντλίες
Τη
στιγμή αυτή καταφθάνουν οι αντλίες κι’ αρχίζουν να καταβρέχουν τους απεργούς
απ’ τα παράθυρα. Ταυτοχρόνως τοποθετούνται απ’ τους αστυνομικούς κάτω απ’ τα
παράθυρα μεγάλες σκάλες με τις οποίες προσπαθούν να μπουν μέσα. Το σχέδιο όμως
αποτυγχάνει γιατί οι εργάτες τους αντιμετωπίζουν με καρέκλες τζάμια κλπ.
Επανειλημένες
απόπειρες των αξιωματικών της αστυνομίας να μιλήσουν στους εργάτες
αποτυγχάνουν, επίσης και οι αξιωματικοί δέχονται στα κεφάλια τους τις σπασμένες
καρέκλες.
-Ο δόλος
Ο Νάσκος τότε ζητάει μια
επιτροπή απεργών για να τις μιλήση. Οι απεργοί αποκρούουν την πρόταση, δίνεται
δεύτερη πρόταση. Οι απεργοί στέλνουν μια επιτροπή με την απαίτηση να
απομακρυνθή η αστυνομία και ο στρατός. Ο Νάσκος απαντεί πως θ’ απομακρυνθή η
αστυνομία αλλά οι εργάτες να βγαίνουν δέκα – δέκα έξω. Οι εργάτες απορρίπτουν
την πρόταση μέσα σ’ ενθουσιώδεις ζητωκραυγές υπέρ της απεργίας τους. Ο Νάσκος
τότε στέλνει τον Γεν. Γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Πατσατζή για να τους
προτείνει να βγαίνουν ανά 15. Οι απεργοί τον αποδοκιμάζουν και παίρνουν απόφαση
ή να φύγει ολόκληρη η συγκέντρωση ή θα μείνουν εκεί μέχρι τέλους.
Κατόπιν νέας απόφασης των
απεργών η συνέλευση κάνει εξόρμηση. Στην πλατεία όμως, ισχυρές δυνάμεις
αστυνομικών και στρατού κατορθώνουν να διασπάσσουν τους εργάτες κι’
αποκλείοντες ένα μεγάλο μέρος μέσα στην αίθουσα, συλλαμβάνουν ομαδικά και
μεταφέρουν περί τους 100 εργάτες στο τμήμα τροχαίας κινήσεως.
Μεταξύ των συλληφθένων ήσαν
και τα περισσόερα μέλη της απεργιακής επιτροπής η οποία είχε τεθεί επί κεφαλής
της εξόρμησης καθώς και η επιτροπή της συγκέντρωσης των τροχιοδρομικών και
αυτοκινητιστών που πήγε να χαιρετίση τους απεργούς.
-
Στην πλατεία
Εν τω μεταξύ στην πλατεία
και τους γύρω δρόμους χιλιάδες εργατών είχαν συγκεντρωθή κι’ εξεδήλωναν την
αγανάκτησή τους για τις βαναυσότητες των οργάνων του Κράτους. Εναντίον τους η
αστυνομία ενήργησε επανειλημένες επιθέσεις τραυματίζοντες πολλούς με τα κλόμπ.
Ως αργά τη νύχτα όλα τα γύρω απ’ το ΕΚΑ παρουσίαζαν όψη πεδίου μάχης.
-Οι συλληφθέντες
Απ’ τους 100 περίπου
συλληφθέντες εργάτες εκρατήθηκαν και παρεπέμφθησαν επί παραβάσει του ιδιωνύμου
και αντιστάσει κατά της αρχής οι σύντροφοι :
Σάκκος, Ξείνης, Μπέλος,
Καβαλιέρος, Μήτσης, Μόσχος, Στρατουδάκης, Παπαιωάννου, Ντάλλας, Ιωαννίδης,
Βασταρδής, Νάτσης, Αράπης, Κίτσος, Κατραμάδος, Θερμιώτης, Μανέτας, Καφέτσης,
Λιναρδάτος, Πάτσης, Τσίχλας, Μπίλιας, Θεοδωράτος και Χρυσούλης τροχιοδρομικοί.
-Ο σκοπός της επίθεσης
Η αστυνομία ενήργησε την
άνανδρη αυτή επίθεση για να συλλάβη την απεργιακή επιτροπή, να στερήση τους
αρτεργάτες της στέγης, δεδομένου ότι όλοι τους κοιμούνται στους φούρνους κι
εκεί κατ’ ανάγκην θα πήγαιναν αν έχαναν την αίθουσα του Εργατ. Κέντρου και
εξαπολύοντος την αγριώτερη τρομοκρατία να λυγίση τους αρτεργάτες.
-Η περαιτέρω εξέλιξη του αγώνος
Αφού η αστυνομία επέτυχε
του σκοπού της ένα μεγάλο μέρος απεργών διέρρευσε, πολλοί δε άλλοι
συλλαμβανόμενοι απ’ την αστυνομία ωδηγούνταν στους φούρνους κι εξαναγκάζονταν
να δουλεύουν υπό φρούρηση.
Πάνω όμως από 400 εργάτες,
οι πιό αποφασιστικοί, συνέχιζαν με πνεύμα τον αγώνα, προσπαθώντας να πείσουν
και τους άλλους συναδέλφους των να τον συνεχίσουν.
-Η συνέλευση της Τετάρτης
Την Τετάρτη στις 5μ.μ. στην
αίθουσα του Σαν – Σουοί συγκεντρώθηκαν οι απεργοί αρτεργάτες. Εξετάστηκε η
κατάσταση, η νέα απεργιακή επιτροπή ζήτησε τη συνέχιση της απεργίας, κι ο
σύντροφος Καβαλλιέρος εκ μέρους της Διοίκησης του Σωματείου πρότεινε μέτρα
περιφρούρησης της απεργίας εναντίον των αντιδραστικών οπαδών του Οικονόμου.
Μίλησαν κι’ άλλοι ρήτορες με το ίδιο πνεύμα, καθώς και αντιπρόσωπος την
Ε.Γ.Σ.Ε. ο οποίος προτείνοντας στους αρτεργάτες να καθαιρέσουν την
«αρχειοφασιστική» επιτροπή αποδοκιμάστηκε παταγωδώς. Επίσης αντιπρόσωπος της
Ομ/διας Ηλεκτρισμού πρότεινε να παν οι εργάτες στην συγκέντρωση της Ε.Γ.Σ.Ε.
που την ώρα εκείνη γίνονταν στου Παπαιωάννου. Οι εργάτες όμως απήντησαν πως
καθήκον τους ήταν να παν στη δίκη της απεργιακής επιτροπής και πως το ίδιο
καθήκον είχαν και οι συγκεντρωθέντες στου Παπαιωάννου. Κατόπι η συνέλευση
σύσσωμη ξεκίνησε για το δικαστήριο.
-Η συγκέντρωση του
«Παπαιωάννου»
Την ίδια σχεδόν ώρα στο
θέτρο Παπαιωάννου έγινε συγκέντρωση «πανεργατική» της Ε.Γ.Σ.Ε. Πήραν μέρος περί
τους 300. Μίλησαν πολλοί ρήτορες του Κόμματος οι οποίοι κατανάλωσαν όλο τον
χρόνο στο να συκοφαντούν με τον γνωστό τρόπο τους αρχειομαρξιστές αρτεργάτες,
οι οποίοι, κατά την γνώμη τους, πρόδιναν την απεργία.
Μίλησε επίσης κι ο σ’
Καβαλιέρος, ο οποίος τόνισε πως οι αρχειομαρξιστές αρτεργάτες απ’ την πρώτη
στιγμή έκαναν το καθήκον τους ουν επαναστάτες εργάτες, και πως γι αυτό η
αστυνομία ρίχτηκε με λύσσα εναντίον τους. Τέλος κάλεσε τους συγκεντρωμένους να
παρακολουθήσουν τη δίκη της απεργιακής επιτροπής. Πολλοί εργάτες συμπαθούντες
προς το Κόμμα επεδοκίμασαν τα λόγια τους συντρόφου μας δυσανασχετώντας εναντίον
των συκοφαντιών των σταλινικών εις βάρος εργατών επαναστατών που την ίδια
στιγμή δικαζόνταν απ’ το αστικό δικαστήριο γιατί κράτησαν ψηλά την σημαία της
επαναστατικής πάλης.
Οι συγκεντρωθέντες κατόπιν
καθ’ ομάδες τράβηξαν προς το δικαστήριο, η αστυνομία όμως επετέθη εναντίον τους
και τους διέλυσε.
-Στο Ε.Κ.Α.
Την ίδια επίσης ώρα, ο
Καλύβας κάλεσε στο Ε.Κ.Α. συνέλευση των «συντηρητικών» για να λύση την απεργία.
Πήραν μέρος 21 αντιδραστικοί οι οποίοι και... αποφάσισαν να λύσουν την απεργία.
-Οι απεργιακές φρουρές
Η απεργιακή φρουρά Βάθης
έχοντας πλρηροφορίες πως μέσα σ’ ένα φούρνο στον οδό Ακωμινάτου οι αστυνομικοί
δια της βίας εξανάγκαζαν αρτεργάτες να δουλεύουν πήγε για να τους απελευθερώση.
Οι αστυνομικοί πυροβόλησαν εναντίον της και οι φρουροί αμυνόμενοι
χρησιμοποίησαν πέτρες. Έτσι προξένησαν σοβαρότατες ζημές στο φούρνο. Οι
εργαζόμενοι μέσα αρτεργάτες προσπάθησαν να ενισχύσουν τους συναδέλφους των, δε
μπόρεσαν όμως γιατί οι αστυνομικοί που εν τω μεταξύ είχαν κλειστεί στο φούρνο
ήσαν ισχυρότεροι.
Η λύση της απεργίας
Χθες στις 2 η ώρα έγεινε
νέα συνέλευση των απεργών στην αίθουσα του Σαν – Σουσί. Πείραν μέρος περί τους
100. Μίλησαν πολλοί εργάτες επιτεθέντες κατά του Κράτους.
Ο σ’ Καβαλλιέρου, αφού
εκθέτει τα γεγονότα όπως εξελίχθηκαν, την άγρια τρομοκρατία που οι απεργοί
αντιμετόπησαν και την προδοτική στάση του Ε.Κ.Α. και καταλήγει ως εξής :
Μπροστά στον όγκο και τη μαχητικότητα των εργατών το Κράτος άφησε τα προσχήματα
και μεταχειριστικε όλα τα βίαια μέσα. Έδειξε και στον πιό καθηστερούμενο εργάτη
ότι δεν είνε παρά το όργανο βίας για την υπεράσπιση των συμφερόντων των
εκμεταλευτών. Από τον αγώνα μας πρέπει νάμαστε ικανοποιημένοι. Γράψαμε μια
ηρωική σελίδα στην ιστορία της τάξης μας και πλουτίσαμε την πείρα μας.
Ανασυντάσσοντας τις
δυνάμεις μας, οργανώνοντας της με τρόπο καλύτερα ανταποκρινόμενο προς τα μέσα
που το Κράτος χρησιμοποίησε εναντίον μας, θα βαδίσουμε σύντομα προς νέον αγώνα
και τότε η νίκη θάνε δική μας.
Μιλάει κατόπι ένας του ΚΚΕ
που προσπαθεί να αποδείξη πως η απεργιακή επιτροπή δε περιφρούρησε την απεργία.
Αποδοκιμάζεται όμως απ’ τους εργάτες άγρια και κατεβαίνει απ’ το βήμα.
Τέλος η συνέλευση
αποφασίζει την λύση της απεργίας εκφράζοντας την εμπιστοσύνη της προς την
απεργιακή της επιτροπή.
-Η τρομοκρατία στο
δικαστήριο
Η δίκη των συλληφθέντων
διεξήχθη κάτω από πρωτοφανή τρομοκρατία. Δικαστές και χαφιέδες, για να
διασπάσουν τους εργάτες που είχαν ασφυκτικά γεμίσει την αίθουσα χρησιμοποίησαν
διάφορες απάτες λέγοντας τη μιά πως η δίκη θα γίνη στη μια αίθουσα και την άλλη
σ’ άλλη. Έτσι πολοί εργάτες βγήκαν για να παν στην άλλη αίθουσα. Βγαίνοντας
όμως διαλύονταν απ’ την αστυνομία και με χτυπήματα σπρώχνονταν μέχρι την οδό
Πατησίων.
Ένα μέρος των
συγκεντρωθέντων αντελήφθηκε το κόλπο κι’ έμεινε στην κάτω αίθουσα. Εκεί αφού οι
δικαστές απεσύρθησαν η αστυνομία με ισχυρώτατες δυνάμεις εξανάγκασε τους
εργάτες να εκκενώσουν την αίθουσα. Βγαίνοντας έξω οι εργάτες προσπάθησαν ν’
αντιταχθούν κι’ αποδοκίμασον τους χαφιέδες.
Η αστυνομία τότε επετέθη
εναντίον τους με λύσσα, και χτυπώντας με τα κλομπ και τραυματίζοντας και
συλλαμβάνοντας πολλούς κατόρθωσε να δαλύση τους εργάτες.
-Η Δίκη
Η Δίκη έγεινε «κεκλεισμένων
των θυρών» και με πρωτοφαντα εις αυθαιρεσίες και τρομοκρατία. Δεν επετράπη η
είσοδος στους μάρτυρες της υπεράσπισης και στους κατηγορούμενους απαγορεύτηκε
ν’ απολογηθούν ελεύθερα.
Μετά της καταθέσεις των
Αστυνομικών που προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη των σκηνών στους εργάτες
καλούνται οι κατηγορούμενοι ν’ απολογηθούν.
Πρώτος καλείται ο σ.
Σάκκος. Είναι σε ελεεινή κατάσταση απ’ το ξύλο έφαγε στο τμήμα. Ο Πρόεδρος του
απαγορεύει να απολογηθή και τον ρωτά απλώς αν ήταν κι αν χτύπησε τους
αστυνομικούς.
Ο σ’ Σάκκος διαμαρτύρεται
ζητεί να μιλήσει ελεύθερα και ν’ αναπτύξει τα ζητήματα αυθαίρετα όμως του
αφειρείται ο λόγος.
Καλείται κατόπι ο σ.
Ξείνης. Τονίζει ότι είναι μέλος της Οργάνωσής μας ότι είναι στην Απεργιακή Επιτροπή απσδείχνει με γεγονότα
πως οι αστυνομικοί ενήργησαν αιφνηδιαστικά την επίθεση και λέγει ότι αυτός με
την Απεργιακή Επιτροπή συνελήφθη και οδηγήθηκε στο τμήμα δερνόμενος με λύσσα
απ’ τους αστυνομικούς.
Ο σ’ Μαρμαρέλλης, συντάκτης
του «Ριζοσπάστη» λέγει ότι η επίθεση έγεινε απ’ την αστυνομίας. Αυτός επήγε
εκεί εκττλώντας επαγγελματικό καθήκον. Ο σ’ Σάκκος επιμένει ν’ απολογηθή. Του
δίνεται πάλι ο λόγος, θέλει να εξηγήση την κατάσταση των εργατών μέσα στο
καπιταλιστικό σύστημα. Τον περιορίζουν όμως στο ζήτημα της συμπλοκής και της
κόκκινης σημαίας. Λέγει πως κόκκινη σημαία έχουν όλες οι Εργατικές Οργανώσεις.
Απ’ τους άλλους
κατηγορουμενους αφαιρείται εντελώς ο λόγος.
Μόνο ο σ’ Μπίλιας, παρά της
προσπάθειες του προέδρου και των χαφιέδων, να τον διακόψουν λέγει ότι, αν και
φυματικός τον έδερναν ως μπολσεβίκο. Λέγει πως είνε μέλος της οργάνωσης και πως
αντί της Σωτηρίας προτιμά να πεθάνη με τους συντρόφους του στο Ιτζεδίν.
Οι δικαστές λυσσούν γι’
αυτό.
Κατόπι μιλά ο εισαγγελεύς
και ζητεί την τιμωρία τους επί παραβάσει του Ιδιώνυμου.
Μετά την αγόρευσιν των
συνηγόρων το δικαστήριο εξέδωκε την απόφασή του.
Καταδικάστηκαν οι σ.σ.
Σάκος, Ξείνης κι ο αρτεργάτης Μήτσης σε 2 μήνες φυλακή. Οι Σ. Θεωδωράτος,
Χρυσούλης τροχιοδρομικοί, Λιναρδάτος αυτοκινητιστής και οι αρτεργάτες Νάτσης,
Μόσοχος, Καβαλλιέρος, Κατραμάδος σε 20 μέρες και Μπίλλης σε έξι μέρες
Για την εξαγορά της ποινής
το δικαστήριο ώρισε 70δρχ. Τη μέρα.