Ξέρετε όσοι με παρακολουθείτε ότι βρήκα ούλα τα τεύχη σε μορφή ψηφιακή της εφημερίδας ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ των λεγομένων ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΩΝ....
Έχω βαλθεί και δακτυλογραφώ για να διασωθούν κείμενα και άρθρα από την εφημερίδα αυτή. Σήμερα θα σας δόκω δύο άρθρα για το Κυπριακό. Για μένα το Κυπριακό, όπως και χιλιάδες Έλληνες απετέλεσε την θρυαλίδα να πολιτικοποιηθώ... Μικρότερος των 13 στην δικτατορία ήμουν ένα παιδί που διάβαζε ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ, ΕΜΠΡΟΣ, ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ πήγαινα κατηχητικό, και ασχολιόμουν με την Βόρεια Ήπειρο... Όταν είδα τα γεγονότα του 1974 συνεταράχθην τα μάλα... Είδα την μάνα μου να γεμίζει το πλησταριό τρόφιμα. Ο πατέρας μου πήγε στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ σε ένα σχολείο και κοιμόταν για τον φόβο αεροπορικής επιδρομής.... Συγγενείς πάγαιναν στην επιστράτευση.... Και η εισβολή των Τούρκων με συνετάραξε....Πέρασαν χρόνια για να κατανοήσω τι έγινε... Αλλά όλη η Ελλάδα κατά διαφόρους γενεάς πολιτικοποιούνταν για το Κυπριακό... Πέρα από μερικούς μπουρδολόγους καλοπερασάκηδες που λένε "δεν μας παρατάν οι Κύπριοι..." τους οποίους τους έχει η Ιστορία παρατημένους κάθε Έλληνας δονείτε με το κομμάτι εκεί κάτω των Ελλήνων.
Ας δούμε όμως τι έλεγε η αριστερά εκείνη την εποχή το 1933. Η αριστερά αυτή ήταν η εκτός ΚΚΕ αριστερά. Η εφημερίς τους ήταν ένα μαζικό όργανο τους. Πέρα τούτου υπήρχαν πολλά άλλα ιδεολογικά όπλα τους όπως το θεωριτικό τους έντυπο ο ΔΑΥΛΟΣ, εκδοτικοί οίκοι κλπ.... Η συζήτηση περιστροφόταν γύρω από τα καθήκοντα.... Οι αρχειομαρξιστές έλεγαν ότι καλό είναι το μάξιμουμ σύνθημα αλλά ανεπίκαιρο. Το καθήκον ήταν να βρεθεί ένα μεταβατικό σύνθημα που να κινητοποιεί τις μάζες στην πάλη τους... (κάτι μου θυμίζει με το σήμερα χαχα). Γιατί ναι όλοι θέλουμε μια κομμουνιστική κοινωνία αλλά υπάρχουν μεταβατικά συνθήματα που ικανοποιούν αυτή την ανάγκη...
Τες πάντων μπανήστε τα....
ΠΑΛΗ
ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ
Τρίτη
3 Νοεμβρίου 1931 Έτος Β Αριθμ. Φύλλου 60
ΣΤΟ
ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΕΡΓΑΤΟΑΓΡΟΤΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΟΙΧΤΟ
ΓΡΑΜΜΑ
ΠΡΟΣ
ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΜΜ. ΔΙΕΘΝΟΥΣ
ΠΡΟΣ
ΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ Κ-Κ-Ε
ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ, ΑΓΡΟΤΕΣ ΚΙ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
Ένας
μικρός λαός από 300 χιλιάδες αγωνίζεται αυτές τις μέρες εναντίον της ξένης
τυραννίας. Κάτω από τη φτέρνα του αγγλικού ιμπεριαλισμού, εκμεταλλευόμενοι από
τους ντόπιους τοκογλύφους και ξένους καπιταλιστές, οι Κύπριοι εργάτες και
αγρότες δεν βρήκανε άλλη λύση για να απαλλαγούν από τη πολιτική και οικονομική
δουλεία παρά την ένοπλη εξέγερση.
Συνεπείς
προς τα διδάγματα του Μάρξ και του Λένιν για τα εθνικά κινήματα των αποικιακών
λαών και του δικαιώματος των εθνών και της χώρας μας ιδιαιτέρως πρέπει να
τεθούν στο πλευρό των αγωνιζόμενων Κυπρίων εργατών και χωρικών και να
αγωνισθούν να μπουν επί κεφαλής του αγώνος του. Κάθε ήττα του αγγλικού
ιμπεριαλισμού είνε και ήττα της παγκόσμιας αντίδρασης.
Η
Ελληνική αστική τάξη πιασμένη μέσα στην εξάρτησή της από το αγγλικό κεφάλαιο
και δεμένη στο άρμα του αγγλικού ιμπεριαλισμού δεν τολμά να ενδιαφερθεί για τον
κυπριακό απελευθερωτικό αγώνα. Εκτός τούτου κατά βάθος τα επαναστατικά μέσα που
μεταχειρίζονται οι κύπριοι επαναστάτες προσκρούουν στην αντιδραστική της
διάθεση γιατί βρίσκεται υποχρεωμένη να αναγνωρίσει την επανάσταση ως μόνο μέσο
απαλλαγής απ’ τη δουλεία και να δώσει το δικαίωμα στην εργατική τάξη να
μεταχειριστεί τα ίδια μέσα για να απαλλαγεί από τη κοινωνική σκλαβιά. Οι προσπάθειες
των αστών που υποχρεώθηκαν απ’ τα γεγονότα να κινηθούν για το κυπριακό ζήτημα
να ρίξουν τα βάρη στα όργανα του αγγλικού ιμπεριαλισμού και όχι στον αγγλικό
ιμπεριαλισμό τον ίδιο είνε κωμική.
Φυσικά οι άγγλοι εργάτες δεν έχουν καμμιά σχέση με τα όργια των άγγλων
καπιταλιστών. Αλλ’ αυτοί σήμερα δεν έχουν το λόγο. Η αστική τάξη που κυβερνά
σήμερα εμεταλλεύεται και τυρανεί τους κυπρίους εργάτες και αγρότες και τους
άλλους αποικιακιύς λαούς.
Η
Οργάνωση των Μπολσεβίκων Λενινιστών της Ελλάδος σας καλεί να κινητοποιήσετε τα
κομουνιστικά κόμματα της Αγγλίας, της Ελλάδος και της Κύπρου για να βοηθήσουν
και να καθοδηγήσουν τους αγωνιζόμενους Κύπριους εργάτες και χωρικούς, εναντίον
του Βρεττανικού ιμπεριαλισμού. Επίσης και τα Κ.Κ. των άλλων χωρών πρέπει να ενδιαφερθούν
για το ίδιο ζήτημα. Κάθε ενίσχυση στα εθνικά επαναστατικά κινήματα είνε κι ένα
χτύπημα κατά της παγκόσμιας αντίδρασης που κυριώτερος εκπρόσωπός της είνε ο
αγγλικός ιμπεριαλισμός, και δίδει νέα ώθηση για την επέκταση της εξεγέσεως των
άλλων αποικιακών λαών.
Σύντροφοι
του Κ.Κ.Ε.
Η
Οργάνωσή μας σας καλεί να σχηματίσετε ενιαίο μέτωπο για να εργασθούμε για την
ενίσχυση του αγώνα των εργατών και αγροτών της Κύπρου, για την ενίσχυση των
προσπαθειών του Κομουνιστικού Κόμματος της Κύπρου, για την απαλλαγή τους από
τον αγγλικό ζυγό, για την ελευθέρα αυτοδιάθεσή τους. Συγκεκριμμένα προτείνουμε
να γίνει κοινή συγκέντρωση των δύο οργανώσεων οργανωμένη από μιά μιχτή
επιτροπή, στην οποία να στιγματισθεί ο αγγλ. Ιμπεριαλισμός, η αντιδραστικότατη
ελληνική μπουρζουαζία που αντιμετωπίζει σαν λακές του αγγλικού καπιταλισμού το
απελευθερωτικό κίνημα των Κυπρίων και να διαδηλωθεί η θέληση των ελλήνων
εργατών να αγωνισθούν υπέρ των Κυπρίων επαναστατών εργατών και χωρικών.
Η
Οργάνωσή μας θα διαθέσει όλες της τις δυνάμεις για την ενίσχυση της προσπάθειας
αυτής
Η
Κεντρική Επιτροπή
Της
Κομμ. Οργάνωσης Μπολσεβίκων – Λενινιστών (αρχειομαρξιστών) Αριστερή
Αντιπολίτευση
ΠΑΛΗ
ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ
Έτος Β
Αρισθμός φύλλου 65
Παρασκευή
20 Νοεμβρίου 1931
ΚΑΙ
ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΕΝΩΣΗ Ή ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ?
Πρώτη
η Οργάνωσή μας, άμα εξερράγησαν τα γεγονότα της Κύπρου, ενδιαφέρθηκε για τον
επαναστατικό αγώνα των Κυπρίων εργατών και φτωχών χωρικών και εκηρύχτηκε υπέρ
του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των και της απαλλαγής των από τον αγκλικό
ιμπεριαλισμό. Εκάλεσε δε την Κ.Δ. να βοηθήσει με τα μέσα που διαθέτει το Κ.Κ.
της Κύπρου εις δε το ΚΚΕ πρότεινε μια κοινή ενέργεια για την οργάνωση μιας κοινής
συγκέντρωσης υπέρ των αγωνιζομένων Κυπρίων εργατών και χωρικών. Το Κόμμα καμμιά
απάντηση δεν έδωσε. Η Οργάνωσή μας επωφελήθηκε από τη πρώτη ευκαιρία που της
δόθηκε και στη συγκέντρωση που οργάνωσε η Φοιτητική Συντροφιά εξέθεσε τις
απόψεις της και επρότεινε τις λύσεις που κατά τη γνώμη της εξυπηρετούν περισσότερο τον αγώνα
αυτό και την επανάσταση γενικά. Το ενδιαφέρον της αυτό για τους επαναστάτες της
εκόστισε δύο θύματα που καταδικάστηκαν σε πολύμηνες φυλακίσεις και εκτοπισμούς
από τα ελληνικά ταξικά δικαστήρια.
Το
δικαίωμα της αυτοδιάθεσης που αποτελεσε μιά αρχή την οποία αναγνωρίζουν οι
κομμουνιστές στη περίπτωση των Κυπρίων, μπορεί να έχει δύο λύσεις « ή την ένωση
της Κύπρου με την Ελλάδα ή την αυτονόμησή της σε μιά Κυπριακή αστική δημοκρατία
των εργατών και αγροτών της Κύπρου».
Η λύση
της Ένωσης που προπαγανδίζουν οι αστοί της Ελλάδας και της Κύπρου είναι λύση
αστική. Θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση των Ελλήνων και Κυπρίων αστών, την
αύξηση της αγοράς κατανάλωσης της Ελληνικής βιομηχανίας και της τραπεζιτικής
επιρροής. Όσον αφορά τους εργάτες και τους αγρότες της Κύπρου θάχει αύξηση
φόρων, στράτευση, συνέχιση της τοκογλυφικής σκλαβιάς και τη διατήρηση των
τσιφλικιών. Πάνω απ’ όλα την επιβολή της ελληνικής αστικής τρομοκρατίας, που
εφαρμόζεται εδώ, και πάνω στους Κυπρίους. Ιδιαιτέρως για τη Κύπρο η βία θάναι
μεγαλύτερη, γιατί οι Κύπριοι θάχουνε ήδη τις επαναστατικές τους παραδόσεις και
δεν θα αναγνωρίζουν στο μέλλον την ελληνική βία.
Η
Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, σε εποχή που η αστική της τάξη της έπαψε πιά να
είναι επαναστατικός παράγων προόδου και έχει γίνει αντίδραση, θα αποτελέσει το
θάνατο του επαναστατικού κινήματος της Κύπρου. Οι κομμουνιστές δεν μπορούν να
υιοθετήσουν μια τέτια λύση και μάλιστα να τη συστήσουν στους Κυπρίους εργάτες
και αγρότες.
Η λύση
της αυτονόμησης είναι εκείνη που ανταποκρίνετε περισσότερο προς την κατάσταση
και θα εξυπηρετήσει περισσότερο την επανάσταση των Κυπρίων γενικώτερα. Η λύση της αυτονομίας είνε από
μαρξιστικής άποψης η μόνη επαναστατική, ενώ η ένωση είναι εξυπηρέτηση της
αντεπανάστασης.
Μπροστά
σε μια αστική δημοκρατία που θα διαδεχθεί την αγγλική κυριαρχία θα τεθούν προς
λύση όλα τα δημοκρατικά προβλήματα μοίρασμα τσιφλικών, ακύρωση των τοκογλυφικών
χρεών, πολιτικές ελευθερίες, εφτάωρο, βελτίωση των όρων εργασίας των εργατών,
αύξηση μεροκάματου, ίσα πολιτικά δικαιώματα στους άντρες και γυναίκες. Απέναντι
μιας κυπριακής μπουρζουαζίας αφισμένης στον εαυτό της το ειδικό βάρος των
εργατών και αγροτών της Κύπρου θάναι μεγαλύτερο. Οι επαναστατημένοι κύπριοι
εργάτες και αγρότες θα μπορούσαν να θέσουν με μεγαλείτερες πιθανότητες
επιτυχίας τις απαιτήσεις τους για το μοίρασμα της γης, την ακύρωση των χρεών,
το το εφτάωρο, αύξηση μισθού κλπ. Ο αγώνας για τις απαιτήσεις αυτές θάχει ως
αποτέλεσμα τη διαφοροποίηση των τάξεων στη Κύπρο, τη μεταβολή της κυπριακής
μπουρζουαζίας σε αντιδραστική και την απόσπαση των εργατών και φτωχών χωρικών
απ την επιρροή της και μια κλίση προς τα αριστερά. Η αυτονομία, υπό τη μορφή
μιας αστικής δημοκρατίας, θάναι ένας σταθμός μιάς εξέλιξης που θα καταλήξει
στην Σοβιετική Κυπριακή Δημοκρατία.
Για
την επιτυχία όλων αυτών των επιδιώξεων των εργατών και φτωχών χωρικών της
Κύπρου και τη μετατροπή της αστικοδημοκρατικής επανάστασης σε κοινωνική είναι
απαραίτητο ένα Κ.Κ. με ξεκαθαρισμένες αντιλήψεις, απαλλαγμένο από τη σταλινή
σύγχιση και στηριζόμενο στη μαρξιστική – λενινιστική γραμμή.
Το
Κ.Κ. αυτό πρέπει α αγωνισθεί επί κεφαλής των εργατών και φτωχών χωρικών για την
εκδίωξη των Άγγλων από την Κύπρο και κατόπιν για μια Αυτόνομη Κυπριακή
Δημοκρατία μέσα στην οποία θα τεθούν προς λύση οι απαιτήσεις των εργατών και
των φτωχών χωρικών εφτάωρο, αύξηση μισθού, βελτίωση συνθηκών εργασίας, μοίρασμα
γης, ακύρωση χρεών τοκογλυκικών και προς τους ξένους ομολογιούχους, πολιτικά
δικαιώματα στους άντρες και τις γυναίκες, εξοπλισμό του προλεταριάτου.
Αγωνιζόμενο για την ικανοποίηση των οικονομικωών και πολιτικών απαιτήσεων των
φτωχών στρωμάτων, το ΚΚΚ θα προσπαθεί διαρκώς να οξύνει τις αντιπαραθέσεις, να
απαλλάξει τις μάζες από την αστική επιρροή, να δώσει στην κυπριακή επανάσταση
κοινωνικό περιεχόμενο. Η κυπριακή μπουρζουαζία θα βρεθεί σε αντίθεση με τις
μάζες και σε αδυναμία να τις ικανοποιήσει θα στραφεί εναντίον τους θα ζητήσει
τη συμμαχία μιας άλλης μπουρζουαζίας κα θα προδώσει τον αγώνα, εφόσον οι τάσεις
των εργατών και χωρισκών γίνουν έκδηλες ενωρίς δεν αποκλείεται καθόλου η
περίπτωση του συμβιβασμού της Κυπριακής μπουρζουαζίας με τον Αγγλικό
ιμπεριαλισμό υπό ωρισμένα ανταλλάγματα και με ευρύτερο δικαίωμα των Κυπρίων
αστών να εκμεταλλευθή τους κυπρίους εργάτες και φτωχούς χωριάτες.
Όταν
οι εργαζόμενες μάζες αντιληφθούν με την ίδια τους τη πείρα ότι η αστική
δημοκρατία δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις τους, τότε θα μπορέσει να τεθεί, ως
σύνθημα πραγματοποιήσιμο, το σύνθημα της Σοβιετικής Δημοκρατίας, που τώρα
μονάχα ως σύνθημα ζύμωσης μπορεί να χρησιμεύει. Το να ρίχντεται το σύνθημα της
Ανεξάρτητης Σοβιετικής Κύπρου σήμερα ξεκάρφωτα, ως κάτι που πρέπει να
εφαρμοσθεί άμεσα, αυτό δίχνει την ανικανότητα των σταλινικών να διαπιστώσουν
μια κατάσταση, να ρίξουν τα συνθήματα που ανταποκρίνονται περισσότερο προς τις
απαιτήσεις των μαζών. Δείχνει τίποτα παραπάνω τίποτα παρακάτω την έλλειψη του
συναισθήματος της ευθύνης που έχει το ΚΚ απέναντι της επανάστασης. Σήμερα το
σύνθημα της Σοβιετικής Κύπρου όπως το ρίχνουν οι σταλινικοί, χρεωκοπεί γιατί
δεν υπάρχει προετοιμασμένο το έδαφος για να καρποφορήσει και να ριζώσει.
Μια
συνεπής κομμουνιστική Οργάνωση δεν μπορεί παρά να διαπιστώσει μια
πραγματικότητα, να υπολογίσει τις διαθέσεις που αντανακλά σ’ αυτή στη ψυχολογία
των εργαζομένων μαζών κινώντας απ’ αυτό θα ρίξει συνθήματα κατάλληλα και θ’
ανοίξει μπροστά στους επαναστατημένους μια μαρξιστική προοπτική.
Αυτά
είνε τα καθήκοντα που τίθενται μπροστά στο ΚΚΚ, το οποίο πρέπει να ενισχυθεί
απ’ όλα τα ΚΚ της ΚΔ και ιδιαίτερα από το ΚΚΕ και το αγγλικό ΚΚ. Από την
ικανότητα του ΚΚΚ και τη βοήθεια της ΚΔ θα εξαρτηθεί εαν η αστική δημοκρατική
επανάσταση της Κύπρου θα μετατραπεί σε Σοβιετική δημοκρατία, σε κοινωνική
επανάσταση.
Οι
Μπολσεβίκοι Λενινιστές προτείνουν στο ΚΚΚ να αγωνιστεί πάνω στις γραμμές που
υποδείξαμε παραπάνω. Είνε ο μόνος τρόπος για την επιτυχία του συνθήματος της
Κυπριακής Σοβιετικής Δημοκρατίας
