Βυζαντινές σοφίες...

Χτες ξαναφόρτωσα... Διάβαζα τα αίσχη των παπικών γουρουνιών όταν κατάλαβαν την Βασιλεύουσα... διάβασα για τους προδότες ενωτικούς ρωμιούς (που τους δικαιολογώ όμως.... κατά βάθος.... και αυτούς οφείλουμε να τους τιμωρήσουμε ιστορικά μαλακά....) και βρήκα στο βιβλίο μια ναρκωτική ουσία ιδιαίτερου κάλους.... Πόσο θέλω να σας την κοινοποιήσω πόσο ... Πάρτε την λοιπόν.....

O Μιχαήλ Κριτόβουλος, ευγενής της γενιάς της άλωσις της Βασιλεύουσας, από τον μεγάλο Μωάμεθ Β΄θα γράψει....
" Ποιός δεν ξέρει ότι από τότε που υπάρχουν άνρθωποι η βασιλική εξουσία δεν έχει παραμείνει πάντα στους ίδιους ανθρώπους ούτε έχει περιοριστεί σε ένα έθνος και σε μία φυλή? Σαν τους πλανήτες, η εξουσία μετακινείται από έθνος σε έθνος κι από τόπο σε τόπο διαδοχικά, αλλάζοντας καθώς προχωράει, πότε με τους Ασσύριους, πότε με τους Μήδους, τους Πέρσες και μετά με τους Έλληνες και τους Ρωμαίους, νάλογα με τις εποχές, ριζώνοντας πότε στο ένα μέρος και πότε στο άλλο, αλλά χωρίς ποτέ να επιστρέφει στο ίδιο.

"Tζόναθαν Χάρρις Το Βυζάντιο και οι Σταυροφορίες"

Βρε παιδιά πόσο όμορφη ναρκωτική μπούρδα .... εχτές ήθελα να καταταγώ στο πιό κοντινό μοναστήρι μετά όμως ήμουν με το κορίτσι... και λέω δεν ρίχνω καλύτερα ένα... να το ευχαριστηθώ .... το έκανα και μαλάκωσα... μετά κάτι ωραίο πήγε να γίνει το πρωί αλλά δεν ευοδώθην....

το ερώτημα είναι όμως αμείλικτον..... να γίνω μοναχός να παίρνω πνευματική τροφή γεμάτη μαύρο ή να ζήσω για να πολεμήσω τους παπικούς????