Αντιγράφοντας την συνέντευξην αυτήν αναδεικνύω μια εκδοχή της εξέλιξης της κρίσης... Το έκλεψα από site το "αριστερό βήμα" και με τιμή μου το αναδημοσειύω...
Η Αργεντινή δεν ήταν τίποτε. Εσάς θα σας εξαφανίσουν!
Από το Alfavita
Η άποψη του Δρα Mark Weisbrot, διακεκριμένου οικονομολόγου (Washington D.C.) που έζησε τα γεγονότα της Αργεντινής από κοντά.
Ερώτηση: Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δεν γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ. Το μόνο που θυμάμαι (και μʼ έχει σημαδέψει), είναι ένα πλάνο από κάπου ψηλά, που έδειχνε μία «αδέσποτη» αγελάδα να τρέχει και κόσμο, πολύ κόσμο, να την κομματιάζει ενώ ήταν ζωντανή(!) όπως έλεγε ο σπίκερ, για να εξασφαλίσει κρέας.
Απάντηση: Ο μόνος τρόπος να επιβιώσετε είναι επί ένα μήνα κάθε ημέρα συνέχεια να βγαίνετε σύσσωμοι και ενωμένοι 8 εκατομμύρια άνθρωποι, μιλάω για τους ενήλικες, στους δρόμους μέχρι να ανασταλούν όλες μα όλες οι καθημερινές λειτουργίες. Μόνο κατʼ αυτόν τον τρόπο θα εκβιαστεί η Ε.Ε. αρκετά ώστε να δώσει χρήματα και άτοκα μάλιστα, τα οποία και διαθέτει. Δεν είστε ξέμπαρκοι, για όνομα του Θεού, ενώ η Αργεντινή ήταν εντελώς μόνη και απροστάτευτη. Η Ε.Ε. δεν επιθυμεί κάτι αντίστοιχο, μα πρέπει να ασκηθεί η κατάλληλη πίεση πλέον από κάτω προς τα πάνω και όχι αντιστρόφως. Η μόνη σωτηρία πλέον είναι να εξαναγκάσετε τη Γερμανία να πληρώσει τα 74 δις. που χρωστάει στην Ελλάδα για την περίοδο 1939-1945. Μάλιστα ακούγεται ταυτόχρονα σε πολλούς κύκλους στη Γενεύη όπου ζω, ότι η Ελβετία θα δώσει ως δώρο στην Ελλάδα, δίχως απαίτηση επιστροφής, 100 δις, ώστε να μην οδηγηθεί ευρωπαϊκή χώρα, με τέτοιες τραγικές συνέπειες, στο στόμα του λιονταριού. Πιστέψτε με, στην Ουγγαρία ήταν πιο ομαλά τα πράγματα, στην Ελλάδα προετοιμάζεται το έδαφος για μαζική καταστροφή όλου του κοινωνικού ιστού με τραγικές συνέπειες, όπου το μηνιαίο εισόδημα ακόμα και στις ιδιωτικές εταιρίες θα μειωθεί από 1000 ευρώ φερʼ ειπείν, στα 250 ευρώ, ενώ οι τράπεζες θα επιτρέπουν την ανάληψη πλαφόν των 100 ευρώ ανά ημερολογιακού μήνα. Η Κυβέρνησή που τώρα σας κυβερνάει, προσφέρουν τα κλειδιά στους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. για να συμβεί κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη στην Αργεντινή. Ο συνολικός αριθμών των θυμάτων επισήμως κατά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ήταν περί των 25.000. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να απαιτήσει ο Ελληνικός λαός και με τη βία όπου κρίνει, την προσέλευση όλων των υπευθύνων που έκλεψαν τον Έλληνα φορολογούμενο στην δικαιοσύνη, και ξέρουνε όλοι στην Ελλάδα ποιοι είναι αυτοί, και την εκδίκαση των προηγούμενων δυο κυβερνήσεων της Ελλάδος, με τελικό σκοπό την ισόβια φυλάκισή τους. Ταυτόχρονα θα πρέπει ο κάθε πολίτης της Ελλάδος να διασφαλίσει την αλλαγή πορείας της τωρινής Κυβέρνησης, η οποία προμελετημένα και εσκεμμένα προδίδει τον Ελληνικό λαό με την επιθυμία την πλήρης υποταγή του καθώς και την εξαθλίωσή του οδηγώντας τον προς το Δ.Ν.Τ. Το να έχει αναλάβει το Δ..Ν.Τ. μια χώρα σημαίνει την εφόρου ζωής σχεδόν ομηρία της στο χρέος. Στο διεθνές οικονομικό σύστημα, το χρέος ισούται με χρήμα και άρα κέρδος για τους ανθρώπους, που όχι μόνον έχουν δημιουργήσει την οικονομική κρίση, αλλά και τους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. που καιροφυλακτούν να αναλάβουν άμεσα την δράση της εξαθλίωσης στην Ελλάδα. Αυτά δεν είναι τα λόγια κάποιου θεοσεβούμενου ή ανθρωπιστή, αλλά ούτε και αυτά ενός ξεπεσμένου ή ξεχασμένου κομμουνιστή ή ρομαντικού αριστερού. Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την Εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη. Στην Αργεντινή με το που έλαβε δράση το Δ.Ν.Τ., ο κόσμος βγήκε με τσεκούρια, χαντζάρες και πριόνια στους δρόμους και εισέβαλαν σε τράπεζες, στα Μ.Μ.Ε. και σε κυβερνητικά κτίρια, σφάζοντας και αποκεφαλίζοντας στην κυριολεξία τραπεζικούς υπαλλήλους, διευθυντές, δημοσιογράφους, οι οποίοι είναι στην κορυφή της διαφθοράς και της απάτης, καθώς και στελέχη και μέλη βιομηχανιών, της Κυβέρνησης, Κυβερνητικούς Εκπροσώπους και συγκεκριμένα μέλη της Κυβέρνησης του αντίστοιχου Υπουργείου Οικονομικών. Ο συνολικός αριθμών των θυμάτων επισήμως κατά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ήταν περί των 25.000, αλλά φυσικά ο αριθμός που ανακοίνωναν τα Μ.Μ.Ε. της χώρας και με την διαταγή του Δ.Ν.Τ. ήταν κατά πολύ λιγότερος και συγκεκριμένα είχανε αναφέρει μόνον 27 θανάτους. Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας. Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη, επεξεργασμένη με χλωρίνη και ασβέστη και άλλα ναρκωτικά της μιας δόσης, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα, όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι, όπως και οι Έλληνες και δεν είδα μάνες στην Αργεντινή να πουλάνε τα παιδιά τους, όπως γίνεται στο L.A. από το 1960. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους, όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν, όσα δεν πήραν οι τράπεζες τα πήραν οι έμποροι. Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γιʼ αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους. Γι αυτό και εξάλλου η προ-μελετημένη υποβάθμιση του κέντρου της Αθήνας και η μαζική προώθηση και πώληση των ναρκωτικών, μέχρι όπως μαρτυρείται και από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό από ανθρώπους που έχουν και είχαν ανέκαθεν στενές επαφές με την ζούγκλα των ιδιωτικών καναλιών, κυβερνητικά στελέχη, πολιτικούς, μεγαλοδικηγόρους, βιομήχανους και ανθρώπους γενικότερα που εξυπηρετούν μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Ημερησίως στο κέντρο της Αθήνας πεθαίνουν περίπου 140 άνθρωποι, κυρίως μετανάστες από ναρκωτικά νοθευμένα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο εύκολα σώπαιναν όλοι οι ενοχλητικοί. Στην Αργεντινή του τότε, όπως και στην Ελλάδα του τώρα, όλα τα ΜΜΕ διατυμπάνιζαν την «ανάγκη της βοήθειας». Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ. Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση!!! Είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές, όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά. Πρέπει εσείς στην Ελλάδα να ξυπνήσετε τώρα προτού να είναι αργά, πρέπει με οποιοδήποτε κόστος να αποφύγετε το Δ.Ν.Τ. Ήδη οι εφημερίδες του Σαββατοκύριακου 17-18 Απριλίου 2010 στη χώρα σας, απειλούν για μαζικές απολύσεις περί των 350.000 εργαζομένων και εσείς ακόμα κοιμάστε όρθιοι, αντί να έχετε αποκλείσει τη Βουλή σας με την απειλή μαζικής βίας. Σας κοροϊδεύουν, λεφτά και μάλιστα πάρα πολλά υπάρχουν. Για το Δ.Ν.Τ. είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντινοί μας θεωρούν σωτήρες. Ποτέ δεν προέβαλλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές, με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα, ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωνε. Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες. Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος Άιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν «θέλουμε τη χώρα μας πίσω»! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω! Οι τηλεοράσεις έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες. δεν υπήρχε συντονισμός. Ότι Αμερικάνικη επιχείρηση υπήρχε, έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί. Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω, που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή. Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. Άνθρωποι που δεν έμοιαζαν πλιατσικολόγοι. Ακόμα και μεσήλικες, σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες. μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ότι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους. Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα «τρομοκράτες». Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς. Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με Αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε. Στην Ελλάδα συμβαίνει και το εξής: τα πετρέλαια στο Αιγαίο επιθυμούν να τα εκμεταλλευτούν πλήρως και μόνο οι Γερμανοί, ώστε κατʼ αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσουν την κυριαρχία τους και επιτέλους να βγούνε νικητές από έναν παγκόσμιο πόλεμο έχοντας ήδη δημιουργήσει 2 και χάνοντάς τους. Τον 3ο αυτόν, μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως οικονομικό πόλεμο. Αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι ότι η Ευρώπη και η Ε.Ε. δεν φαίνονται γενικότερα να ενδιαφέρονται να σώσουν το ευρώ τους διότι αν διπλώσει η Ελλάδα, το ευρώ θα είναι εντελώς άχρηστο στις διεθνές αγορές και σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, το ευρώ θα καταρρεύσει βυθίζοντας σε τύπου Αργεντίνικης κρίσης όχι μόνον την Ελλάδα αλλά και όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε. Γιατί δεν βοηθούν και γιατί έχουν αφήσει την Ελλάδα στην τύχη της ακόμα και προς το παρόν ουδείς δεν μπορεί να δώσει εξήγηση. Ένα είναι σίγουρο, ότι σε μια εβδομάδα από σήμερα η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια αν επιτρέψετε στην Κυβέρνησή σας και στα Μ.Μ.Ε. να συνεχίσουν να καθορίζουν εσκεμμένα την πορεία σας προς την κόλαση του Δάντη. Σήμερα, όμως, συγκλίνουν, εκ των πραγμάτων, τα συμφέροντα του Αμερικανού Προέδρου, Ομπάμα, και του γ. Διευθυντή του ΔΝΤ Ντ. Στρος Καν, σε μια εμπλοκή του ΔΝΤ, με την Ελλάδα, με την νέα όμως αποκατεστημένη μορφή του, που σαν θεωρητική αρματωσιά και πρακτική θα ανατρέπει τη σημερινή εικόνα και θα πλησιάζει στην ειδυλλιακή παραδοσιακή πρακτική του, του Φίλου των Εθνών! Ο μεν πρ. Ομπάμα γιατί θέλει νέο κύρος στο εγχείρημά του για επιβολή κρατικού ελέγχου στο διεθνές Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, του οποίου έχασε τον α΄γύρο. Και ο κ. Ντ. Στρος Καν του ΔΝΤ θα επιθυμούσε σφόδρα ένα έπαθλο 10 εκατομμυρίων ικανοποιημένων από τους παραδείσιους σχεδόν όρους παρέμβασης ενός νέου ΔΝΤ Ελλήνων.
Τα ιστορικά liberty... αφιερωμένο στους 2500 έλληνες ναυτικούς κυρίως μηχανικούς που έχασαν τα λογικά τους στον Β. Παγκόσμιο πόλεμο... όταν αισθάνεσαι τον θάνατο το μυαλό υποχωρεί..
μετά τα πήραν δώρο οι Έλληνες εφοπλιστές και ταξίδευσαν χρόνια πολλά.... ως και τώρα μπορείτε στον Πειραιά να δείτε ένα σαν μουσείο εκεί που φεύγει το Κρητικό του Βγενόπουλου...
Ο Πειραιάς του χθες...
πω πω προιστορικός εφοπλιστής... Τυπάλδος... αυτός τέλεψε με το πλοίο που βούλιαξε αν θυμάμαι στην φαλκονέρα ή κάμνω λάθος?? που μυαλό πλέον..
και το ΚΡΗΤΗ του Τυπάλδου..
Ας δούμε ορισμένα πλοία στον καιρό...
ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΑ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΤΑΞΙΔΙΑ... ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
ΚΛΕΙΝΩ ΜΕ ΤΟ ΦΕΡΥ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ.....
Ε ΔΙΑΒΟΛΕ ΚΟΨΕ ΤΙΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΝ ΛΙΓΟ...
Τα υπολοίματα των Νεστοριανών, που εκδιώχθηκαν από το Βυζάντιο .... είναι ζωντανά μέσα στην Καθολική εκκλησία σπαρμένοι σε διάφορες χώρες. Ενωμένοι με άλλες Καλχιδόνιες θρησκευτικές σέχτες παραμένουν ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ενός τυφλού θρησκευτικού κατατρεγμού... Στο Ιρακ σφάζονται δολοφονούνται... Καταγγείλετε τον φανατισμό και την μισαλοδοξία των Ιμάμηδων...
\
¨Οσοι παρακολουθούν το μπλογκ μου ξέρουν... ΠΟΣΟ ΛΑΤΡΕΥΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΥΜΝΟ που αναφέρετε στους Πατριάρχες της Ασσυριακής Εκκλησίας δηλαδή των Νεστοριανών... ΣΑΣ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ...
Κυνηγημένοι από τους Βυζαντινούς φθάνουν στα άπατα άκρα ως την Κίνα και αλλού όπου διαδίδουν την θρησκεία τους... Ακούστε ένα φανταστικό ύμνο...
Δεν περνάει ώρα ημέρα στιγμή... όπου να μην διαχέετε μια νέα πληροφορία... Οι σημερινές ΦΡΕΣΚΕΣ ειδήσεις στο πόπολο είναι οι εξής δύο...
Ο Κων. Καραμανλής έφυγε για το Λονδίνο... Συνδιασμένο με μια άλλη πληροφορία ότι εκεί νοσεί μια άλλη κυρία "αγνώστου" ταυτότητας ... και όπου αυτό αποτελεί ένα άλλοθι για την έξοδο από την χώρα...
Ο ΓΑΠ έχει ήδη καβατζάρει θέση στην Λ. Αμερική (τώρα άλλοι λένε για σκέτη Αμερική..) και ετοιμάζετε να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια...
Αυτά τα φρέσκα νέα αν συνδιαστούν με τα γνωστά ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ της υφηλίου το 2012... αποτελούν ένα κομφουκιανικό αμάγαλμα ΥΨΙΣΤΗΣ παραψυχολογικής αντάρας...
Εγώ πάντως ξέρω ότι συνάντησα μια γάτα χτες στην απογευματινή βόλτα ήτις μου είπα μυστικά...
"Μόρτη κοίτα το 1938-1939 κάτι λαμόγια πατριώτες ετοίμαζαν το φευγιό.. Είχαν πάρει το παγκουί και το λιλί και το πήγαν όξω... Αλάνι (άχου την πόρνη γάτα τι λεξιλόγιο...) άμα μυριστούν οι φραγκάτοι και οι πολιτικοί την ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ φεύγουν σαν τους ποντίκους... Κοίτα κουτορνίθι (γκρρρρρρρρρ!!!!!!!) εμείς ξέρεις γιατί μισούμε τους ποντίκους?? άκου λαμόγιο... γιατί αυτοί άμα μυριστούν ναυάγιο την κάνουν όπως μπορούν... ενώ εμείς τα γατιά συχαινόμαστε τα νερά κλπ..."
Αηδιασμένος κινώ να φύγω...
"Ψιτ μαλάκα (τις ρίχνω ένα κλωτσίδι...) κάτσε ρε φίλε μην βαράς άκου... Γιατί οι πατριώτες έβγαλαν το λιλί στις ξένες τράπεζες? Γιατί ρε βλαμένο (εδώ γλύτωσε το κουτάκι μπύρας στο τσακ) η μόνη τράπεζα που δίνει δάνεια είναι η Κύπρου??? Γιατί κύρηξε ο ΓΑΠ ότι θα ανοίξει την πόρτα και θα φύγει? Άκουσες τι είπε ο Σκανδαλίδης και ο Υπουργός δικαιοσύνης ο τέτοιος πως τον λεν που ήταν αριστερός παλαιά?? φτου να πάρει όλο τον ξεχνώ αααααααα ναι ο Καστανίδης.." Ναι του λέω άκουσα αλλά εντάξει έχουν άλλη προσέγγιση είχαν προειδοποιήσει βρε εδώ και ένα χρόνο..
Πάυση... ήλθε ένας γκόμενος με κάτι μπαλάκια ναααααααα λίγωσε η γατούλα... γύρισε έφυγε και αμόλισε μια τελευταία λέξη..
"Εμείς αλάνι θα τα λέμε εδώ... και κοίτα κράτα ρε κανένα ψαροκόκαλο για το μετά..."
Με ζώσαν αδέλφια τα φύδια... Θυμόμουν κάτι πάρλες... ρώταγα παλαιά κάτι παπουδάκια και μου είχαν πει... "ξέρεις ακρατ γιατί έγινε ο εμφύλιος στην Ελλάδα?" γιατί μπαρπα γιάννη? "γιατί ο ελληνικός λαός σαν μπήκαν οι ξένοι οι κατοχικοί ήταν μόνοι... οι μεγάλοι είχαν λακίσει κάτω στην αφρική... παράπονο μεγάλο που μας άφηκαν μόνους..."
Το βράδυ με πήραν τελέφωνο από διάφορες πόλεις φίλοι.. Χανιά, Καβάλα, Σαλονίκη, από παντού άκουγες βρισιές εναντίον των πολιτικών...
Μόρτες λέω... σαν νέος γάτος... ΜΥΡΙΖΕΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ....
Χτες μου είπε φίλος δάσκαλος ότι ζήτησε από αξιωματικό πατέρα μαθητού του να τους δανείσει ο στρατός κάνα ρούχο για τις γιορτές... και ο αξιωματικός του είπε... δεν υπάρχει τίποτα στον στρατό... ως και σφαίρες δεν έχουμε ... τα χουν πάρει όλα στεγνώσαν το στράτυεμα... τι στο καλό μυρίζει μπαρούτι αφού και τούτο έχει χαθεί??
Μετά μου ρθαν και κάτι περίεργοι συνειρμοί... ένας άλλος καραμανλής την έκανε με άλλο όνομα στο διαβατήριο ..Τριανταφυλίδης... Κάτι ελικόπτερα πήραν τον Ανδρέα από τις φυλακές... βρε βρε τι λαμόγια έχει τούτη η χώρα...
ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ...
αυτά τα συσνόητα συνομοσιωλογικά μου τυχαν χτες...
ΜΟΝΟΙ ΣΤΟΝ ΛΑΚΟ ΜΕ ΤΑ ΑΓΚΑΘΩΤΑ ΑΓΚΟΥΡΙΑ... και ανάθεμα δεν μου αρέσει να με πηδούν...
Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποκατέστησε την ηθική τιμή των έξη δολοφονημένων "ηγετών" και υπευθύνων, της μικρασιατικής καταστροφής. Ήταν το 1922, οι Βενιζελικοί είχαν επανακαταλάβει με το κίνημα τους την Αθήνα δηλ. την Ελλάδα. Οι πρόσφυγες είχαν γεμίσει την χώρα. Η φτώχεια είχε γενικευθεί. Οι ανάπηροι, οι χήρες τα ορφανά ήταν η ζωφερή πραγματικότητα. Η αστική τάξη, έπρεπε με αίμα να αποκαταστήσει ένα κάποιο δίκαιο. Να πει στο ΠΡΟΔΟΜΕΝΟ κατεστραμένο "πόπολο" ΝΑ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ... δεν είμαι εγώ... Να γλυτώσει αυτή και με λίγους νεκρούς να καθαρίσει να ξεπλύνει το έγκλημα της Μικρασιατικής εκστρατείας και της καταστροφής της Ρωμιοσύνης σ' όλη την υπό διάλυση Οθωμανική αυτοκρατορία. Τότε ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ για πρώτη φορά οι ρωμιοί της τέως Οθωμανικής αυτοκρατορίας και οι παλαιοί Έλληνες της τέως "μικρής και εντίμου ΕΛλάδος" άρχισαν να σπάζουν τους ΔΕΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ με την απάτη της ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΗΠΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΘΑΛΑΣΣΩΝ να σπάζουν εν σπέρματι τους δεσμούς τους με τους Βενιζελικούς και τους μοναρχικούς. Να ανατέλει το άστρο της εξέγερσης της επανάστασης και του σοσιαλισμού. Ήδη εν σπέρματι οι κομμουνιστές (πάσης φύσεως τάσεων) είχαν ήδη στην συντριπτική πλειοψηφία ταχθεί ΚΑΤΑ της μικρασιατικής εκστρατείας ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΚΑΘΑΡΗ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΑΖΑΛΗ που οδήγησε στην ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ... Να υπενθιμήσουμε ότι ο Ελληνικός στρατός δεν πήγε στην μικρά ασία για να λευτερώσει τους ρωμιούς. Πήγε σαν εντεταλμένος της ΚΤΕ (πρόγωνος του ΟΗΕ) για να εγγυηθεί την επίλυση του πολιτιακού διχασμού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Από την μια πλευρά ο σουλτάνος στην Πόλη και οι Νεότουρκοι στα αντάρτικα στρατιωτικά τάγματα (τσέτες... κοινή λέξη τότε στα βαλκάνια). Μεταξύ μας παραπήραμε φόρα φτάσαμε ως την Άγκυρα υπερασπιζόμενοι τόσο ευθέως τον σουλτάνο που φρίκαρε η ΚΤΕ δηλαδή οι Άγγλοι έκοψαν την παροχή όπλων... κλπ κλπ κλπ.... Μετά έγινε ένας συνωστισμός στην προβλήτα χαχαχα απατεώνες... πάει καλιά το πόπολο πάει η Ιωνία και η ρωμιοσύνη... Η Οθωμανική αυτοκρατορία σαν ιδεολογικό εργαλείο καταρέει πάραυτα συγκροτείτε ξανά με κυρίαρχη ιδολογική χατζάρα δια μέσω του Τουρκισμού... κλπ κλπ Επιστροφή στα δικά μας λοιπόν... Μετά την ήττα και την ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ της Ρωμιοσύνης στην Ιωνία εμ να κοιμάσε στην Κηφισιά χάμω στο αγιάζι στην Νέα Σμύρνη στους Αμπελόκηπους κατάχαμα ρακένδυτος πειναλέος και να μην ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ????? Εδώ ας πω κάτι σαν μια προσωπική εξομολόγηση. Οι πολεμιστές ανάπηροι και τα ορφανά είχαν μια κομμούνα διατροφής και στέγασης (κάτι δηλαδή στρατιωτικές σκηνές) στον Άγιο Δημήτριο των Αμπελοκήπων... Πίσω από το γήπεδο του Παναθηναικού ήταν μια μεγάλη έκταση πράσινου που την ήθελαν να πάνε να την κάνουν παραγκούπολη. Προσπάθησαν να πάνε να την καταλάβουν και έκαναν ομάδες περιφρούρησης μαζί με τους ανθρώπους του Παναθηναικού που δεν ήθελαν τα γήπεδό τους να καταληφθεί από τους πρόσφυγες.. Τελικά όταν άκουσαν οι πολεμιστές και τα ορφανά τις εκκλήσεις των πεινασμένων γυναικών και τα κλάμματα των παιδιών επέστρεψαν ρακένδυτοι στις σκηνές τους... Πρέπει να πω ότι η είσοδος των προσφύγων που ΔΙΕΛΥΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ αντιμετωπίστηκε με μεγάλη δυσφορία από τον γηγενή πληθυσμό. Εν τω μεταξύ μετέφεραν εδώ όλη την θρησκοληψία την οπισθοδρόμηση της Οθομανικής αυοκρατορίας. ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ μεγάλη η ελκτυική δύναμη της επανάστασης των μπολσεβίκων που ενοποίησε τους ΑΝΤΙΜΟΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΝΤΙΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΥΣ εργάτες και τους πρόσφυγες στο ΣΕΚΕ. Και ευτυχώς που ήταν και η ηρωική ΦΕΝΤΕΡΑΣΙΟΝ η εβραική δηλαδή σοσιαλιστική οργάνωση που γρήγορα ενσωματόθηκε στην Ελλάδα (έχουν γνωρίσει κατακτητές και κατακτητές....) Διάβαζα το καλακαίρι τα απομνημονεύματα του Μπεναρόγια για το πόσο γρήγορα έμαθαν Ελληνικά με ταχύρυθμους τρόπους..
Μέσα σε τούτο το καζάνι της πτώσης και των ταξικών συγκρούσεων οι Βενιζελικοί έστησαν στα γρήγορα ένα έκτακτο στρατοδικείο υπό τον Οθωναίο. Κλέβω από μπλοκ τους δικαζόμενους..
* Δημήτριος Γούναρης (59 ετών, πρώην Πρωθυπουργός) * Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (68 ετών, πρώην Πρωθυπουργός) * Νικόλαος Στράτος (50 ετών, πρώην Πρωθυπουργός ) * Νικόλαος Θεοτόκης (44 ετών, Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη) * Γεώργιος Μπαλτατζής (56 ετών, Υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη) * Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος ε.α. (53 ετών, Υπουργός Συγκοινωνιών στην κυβέρνηση Γούναρη) * Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος ε.α. (54 ετών, Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Γούναρη) * Γεώργιος Χατζανέστης, αντιστράτηγος (59 ετών, Αρχιστράτηγος Μικράς Ασίας και Θράκης)
Το δίκαιο αίτημα των κατηγορουμένων να δικασθούν από το Ειδικό Δικαστήριο κατ' εφαρμογή του νόμου περί ευθύνης Υπουργών απορρίφθηκε από τον Πάγκαλο με εξωνομική αιτιολόγηση. Τρεις μέρες νωρίτερα (21 Οκτωβρίου) είχε συγκροτηθεί το έκτακτο στρατοδικείο με πρόεδρο τον υποστράτηγο Αλέξανδρο Οθωναίο.
Εδώ να πω ότι κάθε κυβέρνηση στην χώρα τούτη εκεί πάει στα στρατοδικεία και τις ειδικές επιτροπές... Έτσι έκανε ο Τσολάκογλου όταν ανάλαβε με τους Χιτλερικούς... Έστησε στα δικαστήρια και αποκάλυπτε ΤΙΣ ΜΙΖΕΣ των Μεταξικών, ή των προ του 36 κυβερνήσεων...
ΠΙΑΝΕΙ Η ΚΟΜΠΙΝΑ ΑΥΤΗ ΠΙΑΝΕΙ ΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ...!!!!!!!!!!!!!!!!
Έ μετά έστησαν έξη από δαύτους στο Γουδί (σήμερα πάνω από τον τόπο της εκτέλεσης η Αγία Αικατερίνη νομίζω) ... άλλη ιστορία και δαύτη όταν κάνεις ένα έγκλημα χώνεις και μια εκκλησιά από πάνω ΚΑΛΗ ΜΠΙΖΝΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΔΑΥΤΗ καλά κρατεί ως σήμερα...
Όλα έγιναν στα γρήγορα... Μην τυχόν φτάσει ο ναύαρχος ΤΑΜΠΛΟΤ απεσταλμένος των ξένων και αναγκαστούν και υποχωρήσουν... Και απέξω από αυτό μεγάλα τμήματα λαού ιδιαίτερα των προσφύγων αλλαλάζοντας υπέρ της εκτέλεσης είπαν μέσα τους... "ΑΧ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΜΕ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΑΝ"..
Μάλιστα... Και οι πλούσιοι αυτής της χώρας είπαν... "ΑΧ ΧΑΣΜΕ ΕΞΗ ΓΛΥΤΩΣΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ".
Εμείς οι αριστεροί δεν μπήκαμε στο λούκι τούτο... Δόξα να χει ο γιαραμπής... Ούτε θέλαμε να πάμε να γίνουμε νταβάδες στην πολιτιακή κρίση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οϋτε θέλαμε να σφάζουμε τους Νεότουρκους ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΑΜΕ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΠΟΚΤΟΥΣΑΝ ΕΝΝΙΑΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ που την βρήκαν στο πρόσωπο του Κεμάλ Αττατούρκ ΘΑ ΚΑΤΕΣΦΑΖΑΝ ΤΗΝ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ. Αλλά που να ακουστούμε... Μια ζωή πίσω από εθνικές αερολογίες... Να πάρε παράδειγμα αδελφέ...
ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ... άντε να δούμε πότε θα ξεχρεώσουμε...
Κατα΄καιρούς οι πλούσιοι ξυπνάνε σκέπτονται μια εθνική παπαρολογία πείθουν για τα εθνικά δίκαια... με πολλά ταρατατζούμ και τρέχουμεεεεε οι πτωχοί...
ΚΟΝΤΑ ΕΚΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΟΥΣ..
ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΣΗ...
ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ (ο Γεώργιος Παπανδρέου ξεκίνησε με το αίμα εργατών στο Πασαλιμάνι... να μην το ξεχνάμε...) ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ 1936 στην σαλονίκη ΔΕΝ ΤΑ ΑΠΟΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ ...
Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗ.... ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΟ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ...
Μικρός, κούτσικος τσογλανάκος δηλαδή έπαιζα πίνοντας ουζάκι με άλλους ένα παιχνίδι... Ο διαλεκτικός υλισμός ερμηνεύει τα πάντα? πχ το τζατζίκι πως επεμβαίνει στην ταξική πάλη....
Ποιός φούστης με αναγκάζει μεσήλικας να ξαναπαίξω αυτό το παιδικό παίγνιον?
Σήμερα, κάθε ΤΑΛΙΜΠΑΝ οικολόγος, εν κυβερνήση ή όχι, έχει βγει στο κουρμπέτι και εξακοντίζει μύδρους εναντίον των καπνιστών, αυτών που τρώνε τυρόπιτες, αυτών που τρώνε τζατζίκι πίνουν ρετσίνα... ΚΑΙ ΩΙΜΕ ΘΕΕ ΜΟΥ εναντίον των εγκληματιών που πίνουν φραπέ στις καφετερίες...
ΚΑΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΑΛΗΤΑΡΙΑ Η ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΤΑΛΙΜΠΑΝ ΣΤΗΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΞ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ...
Εσύ είσε υπέρ του σουβλακίου? Που βάζουν μέσα το ένα ή το άλλο το μπήξε και το δείξε...
Είσε υπέρ της κλασσικής ιατρικής?? Υπέρ των βιομηχανιών φαρμάκων? Δεν είσε υπέρ της βιολογικής ιατρικής που πρώτοι εφάρμοσαν οι Σουμέριοι και οι παγανιστές της ανατολιής Σουμάτρα?????????
Πως????????? τολμάς να είσε κατά????????????????
Οι κορμοράνοι, οι θαλάσσιοι ελέφαντες, οι ιπτάμενοι γύπες, οι σαλαμάνδρες της Βουργουνδίας και της Νότιας Οκινάουας είναι ΠΛΕΟΝ ΠΙΟ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΤΥΧΟ ΕΡΓΑΤΗ ΥΠΑΛΛΗΛΟ που χάνει την εργασία του στην φάμπρικα της ΛΑΡΙΣΑΣ...
Πως???????????
Δεν έκανες τζόκινγ ?
Δεν ήπιες καφέ από την ενναλακτική φάμπρικα των Ζαπατίστας ?
Δεν ήπιες ροδοφούνι (ξέρω εγώ τι σκατά είναι...) από την βιολογική συλλογικότητα της άνω Ραχούλας??
Άει στο διάσκο καθήκια του κερατά...
Μάγκες ένα ξέρω... ΤΟ ΔΝΤ ΟΙ ΓΑΠ τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ήλθαν μετά βαίων και κλάδων και παρέα με την οικολογική παπαρολογία την ΑΤΑΞΙΚΗ παπαρολογία και τους ύμνους του Θιβέτ και της βορειοδυτικής Σουμάτρα...
ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ ΣΤΑΜΑΤΩ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΚΡΑΓΩ....
ΠΑΩ ΝΑ ΦΑΩ ΣΟΥΒΛΑΚΟ ΜΕ ΠΙΠΕΡΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΙΩ ΡΕΤΣΙΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑ ΦΟΥΛ ΣΤΟ ΘΕΙΑΦΙ ΤΑ ΟΞΕΑ ΤΑ ΦΩΣΦΑΤΑ ΤΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ ΤΑ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΟΥ ΤΑ ΒΑΜΕΝΑ ΜΑΛΙΑ...
Εδώ και λίγο καιρό έχει αρχίσει στις εφημερίδες, στο δρόμο, στις δουλειές, στα σπίτια μια συζήτηση περί μνημονίου και απαγόρευσης του καπνίσματος. Αν το μνημόνιο, για τους θιασώτες του, έρχεται να υγιάνει το κοινωνικό σώμα, η απαγόρευση του καπνίσματος, έρχεται για να υγιάνει το βιολογικό μας σώμα.
Συνδέονται και τα δυο γιατί αφού δεν μπορούμε να είμαστε υγιείς, είτε ως κοινωνία είτε ατομικά, ΠΡΕΠΕΙ να μας επιβληθούν οι νέες συντάξεις, τα ωράρια, οι μισθοί, τα δάνεια και η μακροζωία. Χαρμάνης και άφραγκος, αλλά παραγωγικός και υγιής.
Το χειρότερο είναι ότι τα σχετικά μέτρα, τα εισηγούνται άνθρωποι όπως η υπ. Περιβάλλοντος, που σε μια πρόσφατη συνέντευξή της δήλωσε, ότι δεν έχει καπνίσει ποτέ, δεν έχει πιει ποτέ, δεν έχει ξεκουραστεί ποτέ και ποτέ δεν έχει περάσει μέρα χωρίς να κάνει τουλάχιστον δυο ώρες αεροβική άσκηση. Απάνθρωποι άνθρωποι, δηλαδή, που δεν έχουν σχέση με κανένα πάθος, λάθος ή βάθος στη ζωή. Εμείς φτιαχτήκαμε από χώμα, με ότι προσμείξεις έχει αυτό, όπως και σκουληκάκια και σπόρους, και αυτή από πέτρα.
Ο μοναδικός πολιτικός που δεν έπινε, δεν κάπνιζε, γυμναζόταν καθημερινά και έτρωγε μόνο βιολογικά, ήταν ο Χίτλερ. Και από την καθαρότητα του σώματος, πέρασε εύκολα και στην «απολύμανση» στο κοινωνικό σώμα.
Η ίδια συζήτηση, περί μνημονίου και καπνίσματος, είχε ξαναγίνει στον τόπο μας και πριν από 400 χρόνια. Αλλά ευτυχώς τότε υπήρχε και ο μπουνταλάς Σαμπάχ- σαμπάχ (πρωί-πρωί).
Στις αρχές του 17ου αιώνα, το λατινοαμερικάνικο ασήμι και χρυσάφι, έχουν κατακτήσει την Ευρώπη. Η οθωμανική αυτοκρατορία, ειδικά μετά την ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, αρχίζει να μετράει το χρόνο αντίστροφα. Οι σουλτάνοι θέλουν να εξευρωπαΐσουν την αυτοκρατορία.
Το 1600 αναγκάζουν τις συντεχνίες (ισνάφια) στο Κάιρο να μην πληρώνουν φόρους συλλογικά αλλά ο κάθε επαγγελματίας ξεχωριστά. Το 1630 καταργούν το θεσμό των σπαχήδων (οι πλούσιοι μαζεύουν απλά τους φόρους αλλά πρέπει να ακολουθούν στις πολεμικές εκστρατείες) και εγκαινιάζουν το τσιφλίκι (ο πλούσιος να αγοράζει τους φόρους και να μπορεί να έχει και κέρδος). Θέλουν να κάνουν και τακτικό στρατό αλλά αντιδρούν έντονα οι γενίτσαροι, που δεν τους αρέσουν οι καινοτομίες.
Το 1622 ο σουλτάνος Οσμάν ο Β, θα σφαχτεί από τους γενίτσαρους, στο δρόμο για τη Μέκκα, γιατί ήθελε να περάσει τα νέα μέτρα. Το 1623 ακόμη 4 βεζίρηδες (πρωθυπουργοί) θα δολοφονηθούν από τους γενίτσαρους για να μην περάσουν τα μέτρα.
Στήριγμα του σουλτάνου είναι και η επίσημη θρησκεία (σουνίτες μουσουλμάνοι). Θέλουν τα νέα μέτρα, για να τα έχουν καλά με την εξουσία αλλά και να περιορίσουν τους αιρετικούς δερβίσηδες (σε μια αίρεση άνηκαν και οι γενίτσαροι, των μπεκτασήδων) που δέχονται με χαρά μόνο της νέα συνήθεια από την Αμερική (το κάπνισμα), αλλά και χαίρονται την οινοποσία, τον χορό, το τραγούδι και μισούν την προσευχή, την νηστεία και την τυπολατρία.
Ο αδελφός του Οσμάν, ο Μουράτ ο Δ, θα επιβάλει το μνημόνιο της εποχής και για να στηρίξει τους φανατικούς ουλεμάδες σουνίτες και για να περιορίσει τις αντιδράσεις των γενίτσαρων και άλλων «επικίνδυνων τάξεων» θα κλείσει (ή θα επιβάλει περιορισμούς) τις ταβέρνες, τους καφενέδες, τους μπουζαχανέδες (μπιραρίες), τους τεκέδες και θα απαγορεύσει το κάπνισμα.
Με απαγορεύσεις οι συντεχνίες, οι διαδηλώσεις, τα καφενεία και χωρίς ελευθεροτυπία, για άλλη μια φορά η αντίδραση θα έρθει από την τρέλα του δρόμου.
Στην οθωμανική αυτοκρατορία (από την εποχή που οι τουρκομάνοι δεν είχαν εξισλαμιστεί και είχαν τους σαμάνους) υπήρχε η εδραιωμένη παράδοση των πιρ (αγίων) αμπντάληδων. Οι αμπντάληδες (από εκεί και το μπουνταλάδες) ήταν άνθρωποι που αρνούνταν τη δουλειά, την ηθική, τη λογική, το σχολείο και γυρνούσαν γυμνοί στο δρόμο. Ζούσαν από ελεημοσύνες και κορόιδευαν τις αρχές του τόπου, εκφράζοντας με κωμικό τρόπο, τη κοινή γνώμη.
Οι εργάτες τους υπεραγαπούσαν, όπως και οι χιρσίζ (πορτοφολάδες), οι καρά-χιρσίζ (ληστές), οι μενταχήδες (παραμυθάδες), οι ασίκηδες (τραγουδιστές), οι μουφλουσήδες (χρεοκοπημένοι), οι καραγκιοζοπαίχτες, οι χασικλήδες, οι αλκοολικοί και οι τεριακλήδες (οπιομανής). Αν για τους φτωχούς ήταν τιμή, ένας μπουνταλάς να έρχεται στο μαγαζί σου και να μην πληρώνει, για τους πλούσιους και τους θρησκευτικούς ηγέτες, ήταν ο φόβος και ο τρόμος. Για αυτό πλήρωναν μεγάλες ελεημοσύνες (ένα είδος προστασίας), για να μην τους κοροϊδεύουν δημόσια.
Ακόμη και ο σουλτάνος απαγορευόταν να κακομεταχειριστεί έναν μπουνταλά. Ήταν σίγουρος ότι την ίδια στιγμή θα ξεσπούσε εξέγερση.
Δυο από του πιο γνωστούς και αγαπητούς μπουνταλάδες ήταν ο Ιλικτζή (με βαρίδι) και ο Μποϊνοζογλού (με κέρατα).
Υπήρχε τότε ένας νόμος, όταν πιάνουν οι σουμπασήδες (αστυνομικοί), κάποιον φτωχοδιάβολο που είχε κλέψει επειδή πεινούσε, να τον βάζουν να καταπιεί δημόσια μια μπετονιά με ένα βαρίδι στη μέση και μετά να το τραβάνε απότομα. Ο φτωχός, έκανε εμετό, μέχρι να ξεράσει και τη χολή του και μερικές φορές πέθαινε.
Ο Ιλικτζή Ντεντέ, όταν βρισκόταν μπροστά σε μια σύλληψη, κατάπινε πολλά βαρίδια μαζί και τα τραβούσε με δύναμη χωρίς να παθαίνει τίποτα και μετά κορόιδευε τους αστυνομικούς. Οι αστυνομικοί έφευγαν ντροπιασμένοι και ο κλέφτης γλύτωνε, υπό της επευφημίες του πλήθους, το βασανιστήριο.
Ο Μποϊνοζογλού Ντεντέ, όταν του έλεγαν ότι κάποιος εργοδότης, επέβαλε περισσότερες ώρες εργασίας για να πάει καλά η επιχείρηση, πήγαινε και τον έβρισκε και του φώναζε όλη την ημέρα ότι ενώ αυτός δουλεύει, η γυναίκα του τον κερατώνει. Την επόμενη μέρα βέβαια έπαιρνε πίσω τις υπερωρίες.
Ο πιο διάσημος όμως ήταν ο Σαμπάχ (πρωί). Κάθε πρωί πήγαινε έξω από το παράθυρο του σουλτάνου και του μετέφερε τη «γνώμη» του κόσμου για αυτόν και τους νόμους του.
Όταν πέρασε η απαγόρευση του καπνίσματος, ο σουλτάνος για να τον εκδικηθεί, έπιασε πρώτη- πρώτη τη μάνα του, που είχε ξαναπάει φυλακή από το Ηθών.
Από εκείνη τη μέρα ο Σαμπάχ, έγινε Σαμπάχ-σαμπάχ, αφού πριν ξημερώσει, φώναζε στο παράθυρο του σουλτάνου Μουράτ Δ, να μην ισχύει η απαγόρευση για τις γυναίκες αλλά μόνο για τους άντρες, αφού αυτός δεν καπνίζει και πατέρας του μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε στην Ισταμπούλ και θέλει να τον εκδικηθεί που … πήγε με τη μάνα του.
Όλη η Πόλη γελούσε με το σουλτάνο και αυτός ήταν μέσα στα νεύρα από την αϋπνία. Μετά από ένα μήνα ανακοίνωσε ότι μπορούν όλοι να καπνίζουν… ελεύθερα.
ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΕΚ ΤΟΥ BLOG ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ Δ.Κ. εκδότου και γιγαντομάστορα του έντυπου λόγου...
http://farfoulas.blogspot.com/
Κυκλοφόρησε το 13ο τεύχος του Φαρφουλά
με ένα μεγάλο αφιέρωμα στο ΨΑΡΙ
«Ιχθύς: φαλλικό σύμβολο, γονιμότητα, αναπαραγωγή, ζωή ανανεωμένη και διατηρημένη, δύναμη των υδάτων σαν αρχή και διατήρηση της ζωής, το υδάτινο στοιχείο, συσχετισμένο με όλες τις όψεις της μητέρας θεάς σαν γεννήτριας και με όλες τις σεληνιακές θεότητες…»
(από το Λεξικό των Συμβόλων του J. C. Cooper)
«Το ψάρι είναι το πλάσμα που διεγείρει και τροφοδοτεί με την παραδοξότητά του τη φαντασία όχι μόνο των μικρών παιδιών και των καλλιτεχνών, αλλά και όλων των εγκλωβισμένων ανθρώπων, των ανθρώπων που θα ήθελαν να ζουν ελεύθεροι σαν ψάρια, των ανθρώπων που κάποτε μπορεί να υπήρξαν ψάρια, των ανθρώπων που ασφυκτιούν στο συμβατικό πλαίσιο ενός βαρετού εαυτού και μιας πληκτικής ζωής, των ανθρώπων που ανακουφίζονται όταν διαφεύγουν, όταν χάνονται, όταν ονειρεύονται, γιατί είναι ο τρόπος με τον οποίο διασκεδάζουν, ο τρόπος με τον οποίο αλαφραίνουν τη ζωή τους και την κάνουν περισσότερο ενδιαφέρουσα, επαναπροσδιορίζοντας την πραγματικότητά τους μέσα από φαντασιακές διαδρομές παρέα με φανταστικά πλάσματα», γράφει η Έλσα Κορνέτη στο editorial του περιοδικού.
Για το ψάρι λοιπόν γράφουν κείμενα, εμπνέονται ιστορίες και ποιήματα, αφηγούνται όνειρα, σχεδιάζουν και μελετούν οι: Έλσα Κορνέτη (Το νησί πάνω από το ψάρι), Εύη Τσακνιά (Μέσα από το μάτι του ψαριού), Θεώνη Ταμπάκη (Ένα όνειρο), Ίων Πανόπουλος (Άζωτο 78,084%), Δημήτρης Βανέλλης (Αλλάζοντας), Γιάννης Ξούριας (Το ψάρι), Σωκράτης Μαρτίνης (Οι οφθαλμομάντεις του θέρους), Μιχάλης Μπαγιαρτάκης (Μια αληθινή ιστορία αγάπης), Νίκος Ξένιος (Αγέλη), Γιώργος Ε. Πάρκου (Η κρυμμένη τέχνη του ψαρέματος...), Κωνσταντίνος Μπούρας (Ιχθύς-Ιχθείς), Χρήστος Τουμανίδης (18 χαϊκού για τα ψάρια), Ζαχαρίας Στουφής (Το Ψάρι του Θεού), Διαμαντής Καράβολας (Θαλάσσιες θεότητες στην ελληνική μυθολογία), Δάφνη Χρονοπούλου (Ο Μόμπυ Ντικ και η Μικρή Γοργόνα), Βασιλική Γεροκώστα (Παροιμίες και γνωμικά για τα ψάρια). Επίσης ανθολογούνται κείμενα για τα ψάρια των Γιάννη Σκαρίμπα, Αντόν Τσέχωφ, Ισιντόρ Ντυκάς, Ανδρέα Εμπειρίκου, Νίκου Εγγονόπουλου και Φώτη Κόντογλου. Ο πίνακας του εξωφύλλου είναι της Βασιλικής Γεροκώστα.
Εκτός αφιερώματος δημοσιεύονται οι μελέτες του Σωτήρη Ραπτόπουλου (Ίχνη αρχαίας λατρείας στις περί Αγίου Μάμαντος παραδόσεις) και του Γιάννη Ξούρια (Ευδαίμονες νύχτες στη Βοσπορομαχία).
Το τεύχος συνοδεύει η ένθετη εφημερίδα Η Ηχώ της Αεραλάνδης με αντίστοιχη περί ψαριού θεματολογία.
Επίσης σε ξεχωριστή έκδοση περιλαμβάνεται το αφήγημα του Λεωνίδα Βασιλειάδη Το γλυκό αλογάκι της Παναγίτσας.
Ο Φαρφουλάς κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία ή αποστέλλεται με αντικαταβολή.
Αν δεν το βρίσκετε επικοινωνήστε με την ηλεκτρονική μας διεύθυνση ή στα τηλέφωνα των εκδόσεων.
Η παρουσίαση του περιοδικού και το καθιερωμένο γλέντι θα γίνει στις 13 Οκτωβρίου 2010, στις 8.00 μ.μ., στο καφενείο «Τα Κανάρια» (Πλαταιών και Κεραμικού στον Κεραμικό).
Φιλαράκια έψαχνα το περιοδικό στο ιντερνετ για ένα κείμενό του παλαιό... Κατά τύχη είδα αυτό που αναδημοσιεύω που το γούσταρα .... Ανάλαφρο, δροσερό.... ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟ....
Ο καλύτερα αμειβόμενος αθλητής όλων των εποχών...
του ΠΗΤΕΡ ΣΤΡΑΚ (10/09/2010)
Το προηγούμενο φθινόπωρο, το περιοδικό Forbes ασχολήθηκε επισταμένως με το γεγονός ότι ο Τάιγκερ Γουντς έγινε «ο πρώτος αθλητής που κέρδισε πάνω από ένα δις δολάρια» στο σύνολο της καριέρας του. Προφανώς η περιουσία του θα αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα τώρα, αλλά το Forbes παρέβλεψε ένα σημείο – κοιτώντας πίσω, ο Τάιγκερ δεν είναι ούτε κατά διάνοια καλοπληρωμένος συγκρινόμενος με τους αρματηλάτες της Αρχαίας Ρώμης.
Τα μοντέρνα αθλητικά θεάματα που διοργανώνουμε στις μέρες μας –και τα οποία κατά καιρούς μας συνεπαίρνουν– ωχριούν σε σύγκριση imageμε τα κοινά ψυχαγωγικά θεάματα της Ρώμης. Το Circus Maximus, η καρδιά του κέντρου της αυτοκρατορίας και λαοφιλέστατο μέρος συνεύρεσης στην Αρχαία Ρώμη, φιλοξενούσε 250.000 θεατές κατά τη διάρκεια των εβδομαδιαίων αρματοδρομιών. Τα υπαίθρια θεατρικά έργα (προς μεγάλη απογοήτευση των δραματουργών), τα ξεκοιλιασμένα πτώματα των σκλάβων και τα εξωτικά σαρκοβόρα ζώα στις μονομαχίες του Κολοσσαίου, ακόμη και οι ναυμαχίες των αυτοκρατόρων –που περιλάμβαναν αληθινά πολεμικά πλοία και καστ χιλιάδων ανθρώπων–, όλα σκηνοθετούνταν μέσα στα όρια της πόλης – σε εκτάσεις πολλών στρεμμάτων σκαμμένες από ανθρώπινο χέρι, τεχνητές λίμνες που γέμιζαν από τον Τίβερη μέχρις σημείου αποστράγγισής του.
Για τις αρματοδρομίες, οι θεατές έφθαναν στο στάδιο από το προηγούμενο βράδυ προκειμένου να πιάσουν τις καλές θέσεις. Έπιναν και έτρωγαν σε σημείο υπερβολής, και οι καυγάδες κάτω από την επήρεια της furor circensis –το ρωμαϊκό όνομα για τη μαζική υστερία που προκαλούν τα θεάματα– ήταν πολύ συχνοί...
Οι αρματοδρόμοι προέρχονταν από τις πιο χαμηλές κοινωνικές τάξεις. Αποτελούσαν μέλη ομάδων οι οποίες υποστηρίζονταν από μεγάλους επιχειρηματίες που επένδυαν σοβαρά στην εκπαίδευση και τη συντήρηση των αλόγων και των εξοπλισμών. Τα χρώματα των ενδυμάτων των ομάδων ήταν αυτά που έδιναν και την ονομασία στην ομάδα, και οι οπαδοί εκτός από άκρατο ενθουσιασμό συχνά εξαπέλυαν στους Κόκκινους, τους Μπλε, τους Λευκούς και τους Πράσινους φυλακτά που τα είχαν καταραστεί τρυπώντας τα με καρφιά
Ο εξοπλισμός αποτελείτο από δερμάτινα κράνη, επικαλαμίδες, προστατευτικά για τον θώρακα, το ένδυμα, μαστίγιο και ένα καμπυλωτό μαχαίρι – χρήσιμο για να απωθούν τους αντιπάλους που πλησίαζαν αρκετά, αλλά και να απελευθερώνουν τους εαυτούς από τα ηνία στα οποία μπερδεύονταν όταν έπεφταν. Υιοθετούσαν ένα ελληνικό στυλ κουρέματος –μακριά μαλλιά με μπούκλες τα οποία προεξείχαν από το κράνος τους– και διακοσμούσαν τις χαίτες των αλόγων τους με κορδέλες και κοσμήματα. Οι αγώνες ξεκινούσαν όταν ο αυτοκράτορας έριχνε το μαντήλι του στο έδαφος και ένας δύσμοιρος διαιτητής προσπαθούσε να κρατήσει την τάξη μέσα στην αρένα. Έπειτα από επτά πραγματικά άγριους γύρους, όσοι κατάφερναν να μην πέσουν από τα άρματα ή να σκοτωθούν και τερμάτιζαν σε μία από τις τρεις πρώτες θέσεις, γύριζαν στο σπίτι με τα έπαθλα.
Οι καλύτεροι αρματοδρόμοι έγιναν θρύλοι από ποιητές που εξυμνούσαν τα κατορθώματά τους και από καλλιτέχνες που σχεδίαζαν τα πρόσωπά τους στους τοίχους σε όλη τη Μεσόγειο. Έγιναν, όμως, και εξαιρετικά πλούσιοι.
Ο καλύτερα αμειβόμενος από αυτούς –στην πραγματικότητα, ο καλύτερα αμειβόμενος αθλητής όλων των εποχών– ήταν ένας Λουζιτανός Ισπανός ονόματι Γάιος Αππούλιος Διοκλής, ο οποίος έκανε ένα μικρό πέρασμα στους Λευκούς και Πράσινους πριν καταλήξει στους Κόκκινους, στους οποίους και ολοκλήρωσε την πολύχρονη καριέρα του. Εικοσιτέσσερα χρόνια νικών έφεραν στον Διοκλή –έναν αγράμματο άνθρωπο, η υπογραφή του οποίου ήταν μία παύλα– το αστρονομικό ποσό των 35.863.120 σηστέρσιων...
Το ποσό αυτό ήταν πέντε φορές μεγαλύτερο από τα κέρδη του καλύτερα αμειβόμενου έπαρχου για την εποχή εκείνη· ικανό να παρέχει σιτηρά σε ολόκληρη την πόλη της Ρώμης για ένα χρόνο ή να πληρώσει όλους τους στρατιώτες του ρωμαϊκού στρατού για δύο ολόκληρους μήνες... Με τα σημερινά δεδομένα τα χρήματα αυτά επαρκούν για να καλύψουν τους μισθούς των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων, και αντιστοιχούν σε περίπου 15 δις δολάρια. Ακόμη και χωρίς τις ερωτοτροπίες του, είναι αμφίβολο αν ο Τάιγκερ θα κατάφερνε ποτέ έστω να ισοφαρίσει το ρεκόρ αυτό...
Ήταν πολλά τα χρόνια που έλειπα από τις στήλες της πολιτικής ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ εφημερίδας που συμμετάσχω..
Η "Βενετιά" δεν έχασε πολλά από την απουσία μου. ΙΚΑΝΟΤΑΤΕΣ, γραφίδες μεγατόνων καλύτερες κοσμούν τις σελίδες της εφημερίδας αυτής...
Ωστόσο, δύο γεγονότα με έκαναν να ξαναδημοσιεύσω κείμενό μου... Πρώτον μια εσωτερική δύναμη, από την ζωή στα εργοστάσια ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ κατάσταση που βιώνουμε εκεί... Δεύτερον ήθελα να γράψω κάτι που να το αφιέρωνα στον μεγάλο άνθρωπο εργάτη που μας αποχαιρέτησε... Αφού μας έμαθε τι εστί ΗΓΕΤΗΣ...
Το κείμενο αυτό λοιπόν αφιερώνετε σ' αυτόν. ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ μικρός εμπρός του δεν θα πω το όνομά του μπας και πείτε ότι είμαι κάνα ψώνιο...
Το κείμενο φυσικά το πήραν διορθωτές και του άλλαξαν τον αδόξαστο στην ορθωγραφία... γιατί είμαι και μεγάλος κόπανος σ' αυτό το επίπεδο.... ε με πήραν τηλέφωνο και μου έσαξαν και πέντε έξη ενοιολογικές αδυναμίες.... Εδώ είναι το πρωτότυπο...
Ζωή στο "μάτι του κυκλώνα" Ζώντας μέσα στην δύνη της κρίσης, στα εργοστάσια ζούμε ένα βασανιστήριο ψυχολογικό. Ο φόβος του αύριου συνθλίβει της ψυχές μας. Ο φόβος μπας και αύριο έλθει και η δική μας σειρά, φτάνει όλη την ζωή μας σε απίστευτα, ακραίες συμπεριφορές. Απολύετε ο διπλανός σου και λες "ευτυχώς εγώ την γλύτωσα"...
Οικονομία στο ρεύμα "κυρά πόση ώρα θα καις το θερμοσύφωνο?". Ας πάμε στα φτηνά super market, "κυρά μισή τιμή είναι..". Οικονομία στα ρούχα μας, οικονομία στις εξόδους, οικονομία στις κοινωνικές υποχρεώσεις "θα πάρουμε φτηνότερο δώρο για τον γάμο..". Πέρνεις ένα μπουκάλι κρασί ναι πιείς από τα φτηνο super market... που μας κατακλύζουν και ξυπνάς με ένα πονοκέφαλο... "Ποιός ξέρει τι βάζουν μέσα οι βρωμιάρηδες..."
Κόβουμαι τα πάντα περιττά ή μη. Ξέρουμαι όλοι οικογένειες ΠΟΥ ΠΕΙΝΑΝΕ. Δεν είναι ένα ψεύτικο σλόγκαν, φτηνιάρικο. Ο θείος στα 60 με την κυρά άνεργη βολοδέρνει από ψευτοδουλιά σε ψευτοδουλιά πότε βγάζει 100 ευρώ πότε 300. Έρχονται στο σπίτι και το βλέπεις, περιμένουν με κείνα τα μάτια γεμάτα ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ να τους τρατάρεις.
Από παντού, ακούς, το φάντασμα της πείνας να μην είναι φάντασμα, αλλά πραγματικότητα. Τα παιδιά μας... Αυτά τα υπέροχα παιδιά της εργατιάς, τα Ελληνόπουλα η ελπίδα μας, βολοδέρνουν άνεργα κτυπώντας αδιέξοδα, την μια πόρτα μετά την άλλη φιλώντας, "κατουρημένες ποδιές". Δεν είναι δα σπάνιο όλοι μας ξέρουμε ανθρώπους που πάνε αξημέρωτα στην εκκλησία, για τα καθημερινό φαγητό. Για ένα ρούχα για το παιδί. Που πάνε ντάλα μεσημέρη στο τελείωμα τις λαικής για να "ψωνίσουν".
Και αυτές οι τράπεζες!! Να χτυπούν τα κινητά, να έρχονται μάτσο οι επιστολές με τον ταχυδρόμο. Τι ψυχολογικός πόλεμος, τι πόνος, να μην μπορείς να ηρεμήσεις. "Χρωστάς" "θα σου στείλουμε το δάνειο στον δικηγόρο". Και να ανοίγεις το πορτοφόλι και να μην υπάρχει φράγκο.
Ζώντας στο "μάτι του κυκλώνα" νομίζεις ότι όλα μένουν στάσιμα, ατάραχα, ήρεμα. Το θεριό κατατρώει τα πάντα, αλλά τη φτώχια, την πείνα, την πίκρα, την αξιοπρέπειά μας, την ζούμε μόνοι. Δεν είμαστε ασυνείθηστοι άλλωστε. Έχουμε ακούσει την γιαγιά μας την μάνα μας τον παπού. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.....
Πως όμως?
Όλα δείχνουν ότι αργά η γρήγορα, το μελλίση της οργής θα ξεχυθεί και σαν την αφρικανική μέλισσα, θα ορμήξει κατά των υπευθύνων. Είναι σίγουρο αυτό. Αλλά για να βρει στόχο, το μελίσση, πρέπει να ξέρει τον εχθρό. Να μην είμαστε σκορποχώρη. Να μάθουμε ο ένας τον άλλο, στο ΣΩΜΑΤΕΙΟ μας. Nα νιώσουμε, την μια και μοναδική αλήθεια, που κάθε εργάτης πρέπει να την κάνει προσευχή, ΔΕΝ ΦΤΑΙΜΑΙ ΑΤΟΜΙΚΑ για την προσωπική αδυναμία μου ή την οικογενοιακή. Να συζητάμε ο ένας με τον άλλο, στον ΟΑΕΔ και να κάνουμε επιτροπές αγώνα, ανέργων. Να κάνουμε ... να κάνουμε... να κάνουμε....
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ??????
ΝΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΘΕΡΙΝΗ ΡΑΣΤΩΝΗ, που μας κυρίευσε το καλοκαίρι. Να οργανωθούμε, να οργανωθούμε, να οργανωθούμε. Με ένα στόχο, Να φύγει αυτή η ρημαδοκυβέρνηση και να μην μας έλθει μια χειρότερη ή ψευτοκαλύτερη εκδοχή του ίδιου φαγητού.
Ακολουθεί η υπογραφή...
Αγαπητοί φίλοι του blog μου. Στα 50 μου ήταν και αυξάνετε η απόλυτη πίστη μου ότι είναι απαραίτητος ο αγώνας και απαραίτητη η δημιουργία μιας άλλης κοινωνίας. ΜΗΝ ΑΚΟΥΤΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑΖΟΥΝ ΕΥΚΟΛΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΕΥΚΟΛΕΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ
ΑΠΑΤΗΛΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΕΣ
ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΟΝΕΙΤΕ ΑΠΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ....
ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΕ ΟΠΟΥ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΤΩΝΕΙ ΣΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ...
Έπρεπε να το διαβάσω... Ήταν η πρωτροπή του φίλου εκδότη του ΦΑΡΦΟΥΛΑ. Ήταν που όταν το αγόρασα πήγα στην κάβα να πάρω για το βράδυ κρασάκι... Βάζω στην σακούλα των κρασιών το βιβλίο ... Σπάει η σακούλα στην Χαριλάου Τρικούπη γίνετε το βιβλίο μέσα στην αλκοόλη... Που σκέψη για επιστροφή...
Ουφ... Τι να κάνω... Ξεκινάν οι διακοπές και αρχίζω το διάβασμα, ΜΕΛΕΤΗ. Και τι ανακαλύπτω βρε αδελφέ μου. Κατάλαβα πως δημιουργήθηκε το Αλβανικό έθνος, κατάλαβα πολλά για την Ελληνική ιστορία... Κατάλαβα πολλά για τους Μπεκτασίδες (βίτσιο προσωπικό εμμονή). Κατάλαβα πάρα πολλά. Για τους Αλβανιστές της Ιταλίας που ακολουθούν την Ουνία. Έβγαλα συμπεράσματα για τον Μιαούλη για τον Κούλουρη (Σαλαμίνα...) για την ιστορία της Ηπείρου και της αυτόνομης Βορείας Ηπείρου. Για τον Χότζα, ο οποίος σε τελευταία ανάλυση ομογενοποίησε το έθνος τούτο εγκαθιστώντας μόλις το 1972 την εθνική γραφή. Κατάλαβα θέματα της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδος δια μέσω της ιστορίας των Αλβανών. Όχι το βιβλίο δεν είναι ιστορία των Αλβανών ή των αγώνων τους. ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΤΡΟΠΟΝ ΤΙΝΑ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ, δηλαδή παραθέτει κάθε προσπάθεια από το 1830 περίπου για την δημιουργία Αλβανικού εθνικισμού. Πάντα σε ένα βιβλίο που προσπαθείς να πεις την γνώμη σου τίθετε ένα αμείλικτον ερώτημα.... ΒΡΕ ΑΔΕΛΦΕ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ ΔΙΑΒΑΣΜΑ-ΜΕΛΕΤΗ?
Ανεπιφύλακτα ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ
Αλλά για να μην σας πάρω στον λαιμό μου και με βρίζετε αξίζω να σας πω μια αλήθεια... Από τον τίτλο καταλαβαίνεις ότι γράφτηκε με δυσκοιλιότητα... Είναι ένα βιβλίο που η συγγραφεύς (Γαλλίς) κάνει μπαμ ότι είναι ακαδημαική, "αντικειμενική" μελετητής. Τώρα έφταιγε και ο μεταφραστής? Ξέρω εγώ εργάτης είμαι δεν ξέρω ξένες γλώσσες... Αλλά τι είναι τούτο τα τελευταία χρόνια... Μια η Μεξικάνικη επανάσταση μια η Ιστορία του σύγχρονου Ισραήλ μια τούτο με αναγκάζουν να παίρνω χαπάκια για την τουαλέτα... Θα πω ότι λείπει βρε αδελφέ η φλόγα, το πάθος είναι έκδηλη παντού Η ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ, η ΕΠΙΣΤΤΗΜΟΝΙΚΗ ή ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΦΑΝΗΣ οπτική. Η μούχλα, η σκόνη, η ακαδημαική φορμόλη.
Φίλοι μου αν θέλετε να κατανοήσετε θέματα Οθωμανικής πολιτικής, Νεοτουρκικού ρεύματος, Αλβανιστικής ιστορίας, Ηπειροτικού ζητήματος, θέματα περί Χότζα και εθνικιστικού σταλινισμού, θέματα θρησκείας, κοινής διεκδίκησης ιστορικών φυσιογνωμιών πχ Μέγας Αλέξανδρος θέματα Πελασγών... θέματα θέματα θέματα θέματα...
Ε ΤΟΤΕ ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ γιατί θα είστε πίσω από τις σύγχρονες ανάγκες....
Όταν πέρυσι πήγα στο culture 2009 μέσα στα πλατάνια χάζεψα... Μια παρέα Γερμανών που μένουν εκεί 3 χιλιόμετρα από τους ανδρονιάνους έχουν δημιουργήσει μια ονειρική κατάσταση... Εκεί δοκίμασα την υπέροχη μπύρα SEPTEM που παράγετε στο ΜΟΝΟΔΡΙ... ένα υπέροχο χωριό... Φέτος πρόβαλαν ντόπιους παραγωγούς .... Πόσο αγαπούν τον τόπο "ξένοι".... Φέτος είχε εκμάθηση ιππασίας και άλλα από ότι έμαθα... Φέτος έλειπα ήμουν Τήνο... δεν πήγα ... Έπαιξε και ο Μάλαμας... δηλώνω ότι δεν έχω ακούσει ποτέ Μάλαμα... άρα είμαι άσχετος να κρίνω...
δείτε όμως χώρο..
αυτούς τους τύπους ούτε τους ξέρω αλλά μέσα από την καρδιά μου τους ευχαριστώ... το 2009 έκαναν μια έκθεση για την Κύμη και ένα αφιέρωμα για το ελληνικό ντοκυμαντέρ.... δύο μαγικές στιγμές σε ένα καλοκαίρι παρέα με την βροχή...
άντε και λίγο Άσιμο....
υπερνθυμίζω η Κύμη είναι ζόρικο μέρος.... έχουμε νεκρούς που κρατούν ΤΟ ΡΟΚ.... το κόκκινο το μαύρο... ΣΚΛΗΡΗ ΖΩΗ σε πάει στο περιθώριο με την μία...
ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΦΙΛΟ ΜΟΥ.... ΠΟΥ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ΑΣΤΕΡΑΚΙ... αυτόν που σχεδιάζαμε να αλλάξουμε τον κόσμο... δεν άντεξε .... έφυγε με άνα βελόνι... ψυχή μου μεγάλη δυνατέ αητέ πονεμένε... εμείς αντέχουμε εδώ ακόμα στην ίδια ρότα...
Μα σπάνια ένα βιβλίο κατορθώνει να ανοίξει τόσο διάπλατα απίστευτες σκέψεις σαν τούτο...
Και τι δεν ξεκαθάρισα... Τι πάνω κάτω πιστεύουν οι Μπεκτασήδες (που ήλεγχαν τους γενίτσαρους) τι πράγματα για τούτο για κείνο... για τον Εμβέρ Χότζα... για την Αλβανία...
Ένα βιβλίο όχι μόνο για το χτες... ΑΛΛΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ...
Τι σόι πράγμα ήταν και είναι οι ΑΛβανοί??? Τι είναι Τόσκηδες Γκέκηδες ελπασαν Πρεμετή ...
Σαν κινάς κάθε πρωί να πας για μεροκάματο, βαθιά μέσα σου ξέρεις κάτι ΜΟΝΑΔΙΚΟ.... Βαριέσαι, συχαίνεσαι τον εαυτό σου, ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΠΛΙΖΕΣΑΙ ΜΕ ΜΙΑ "ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΗ" ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΧΗΣ. Πράγμα που παλαιά δεν ίσχυε. Αλλά ισχύει παντού? Σήμερα αν είσαι πχ δημόσιος υπάλληλος ή στις λεγόμενες ΔΕΚΟ με τις μειώσεις μισθών αισθάνεσαι θυμωμένος βαθιά μέσα σου αλλά είσαι ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΣ ότι τόσα έτη λαθροβιούσες, ήσουν από τα πάνω, με λίγα λόγια κάπου μέσα σου τα τακτοποίησες καλά... Εξ' άλλου διάβολε δεν καταστράφηκες και οριστικά ή αμετάκλητα... Κοιτάς τι γίνετε στον ιδιωτικό τομέα... Ξέρεις, ακούς, μαθαίνεις... το παιδί σου βλέπεις τι τραβάει... Σέρνεις τον θυμό αλλά έχεις αυτοευνουχιστή το βλέπεις διάβολε ΑΚΟΜΑ ΚΡΑΤΑΣ...
Εσύ υπάλληλε γραφείου... που πάντα ήσουν το αποκούμπη του αφέντη... εργοδότη... Που διέταζες τον εργάτη που ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΕΡΓΑΤΗΣ θορυβήθηκες με τα πρόσφατα μέτρα. Είδες τον φθόνο του παλαιού αφέντη στα μάτια του..... Ώρες ώρες σκέπτεσαι ..." μα όλα τα χατήρια του έκανα ... τώρα θα με πετάξει στον δρόμο σε έξη άτοκες δόσεις?" Τι θλήψη ... ΤΏΡΑ ΌΜΩΣ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΠΟΣΟ ΔΡΑΣΤΗΡΙΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ... Έχεις χάσει την ράθυμη ΣΙΓΟΥΡΗ καθημερινότητά σου... Τρέχεις τηλεφωνάς ΚΑΡΦΩΝΕΙΣ ζεις με όλο σου το είναι για το καλό της επιχείρησης.... που όλοι γαμώτο το λέν.... " ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ.." το λέει η φίλη σου στο λογιστήριο, η καθαρήστρια, τα νεύρα του αφέντη... ΠΟΣΑ ΝΕΥΡΑ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ Ο ΑΦΕΝΤΗΣ...
Εσύ εργάτη? Ημερομίσθιε? Που μια ζωή ριγμένος από όλους μην μου πεις ότι δεν αισθάνεσαι χάλια... Μια ζωή χάλια αλλά τώρα όλοι σου οι φίλοι είναι χωρίς δουλιά... Στο καφενείο τράκα σου κάνουν για καφέ... Ο μπατζανάκης ταμάμ παλληκάρι και φίνος στην οξυγονοκόλληση και ο φίλος σου ο Γιάννης μάστορας με αρχ....α στο γιαπί άνεργοι... Ρε ο Γιάννης ... ο πρώτος καλουπατζής... και ο μπατζανακης πρώτος στο τσίμπημα που σου έκανε γραμμή κόλληση .... ΆΝΕΡΓΟΙ...
Τώρα είσαι ταξιτζής, μεταφορέας Δ.Χ. δηλαδή ΑΦΕΝΤΙΚΟ σκλάβος... Ώρες στο τιμόνι παλαιά.... Πήρες μια άδεια... Έβαλες ένα οδηγό έβγαλες κάτι κάτι έκανες το ρημάδι.... Και τώρα πάρτο κάτω... Ίσωμα... Βλέπεις το στόρυ... Που θα πάρεις ένα μύδι και ένα αρχ....δι σε μια γαμ...νη εταιρία που θα διαφενεύει και θα κουμαντάρει τις μεταφορές τα ΑΓΩΓΙΑ... Πόσα αγώγια έκανες ε? Θυμάσαι ? Με τα λιοπύρια νύχτες με τα χιόνια .... Άστα φίλε άστα πίκρα...
Το μαγαζί μας στην γειτονιά... Αχ πίκρα... Ίσα μέχρι το Χριστούγεννο.... ΝΕΚΡΑ.... Είναι και οι γαμοαπεργίες... Τριάντα χρόνια κύριος με την πελατεία και τώρα νυσάφι... Χρέη, χρέη, χρέη.... Τεφτέρη τεφτέρη τεφτέρη...
ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΒΥΣΟ ΚΑΤΩ ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ ΚΡΩΑΖΟΥΝ ΤΑ ΟΡΝΕΑ...
ΘΑΝΑΤΟΣ.... Όλα είναι πικρά... Το τέλος μιας Ελλάδας που αχνά μέσα από ομίχλη σου χαμογελά με τα σάπια της δόντια... Ποιός φταίει? Μια παλαιά ερώτηση κενή ουσίας σήμερα... Το θέμα είναι ένα.... ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ... Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑ Η ΖΩΗ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ...
Κάποιι κράζουν... Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΖΗΤΩ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ... ΠΑΝΙΚΟΣ... Τώρα είναι η ώρα να ενωθούμαι ούλοι μπας και σωθούμαι... Προδωσία... γεμάτη προδώτες η ζωή κατάντησε όλοι .... λάκισαν.... ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΟΥ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΧΘΡΟΥΣ χιλιάδες εχθρούς μιλιούνια... ΜΙΣΟΣ ένα μίσος που αντριεύει αλλά και ΈΚΠΛΗΞΗ... Πως έγινε αυτό το κακό στην χώρα μου? Λες μέσα σου.. Όλα για ποούλημα αδελφέ μου... Ο ΓΑΠ το ΔΝΤ η ΕΕ το ΕΥΡΩ... μια διαλυμένη αριστερά... ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΕΛΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ... ΧΡΕΗ ΧΡΕΗ ΧΡΕΗ ΧΡΕΗ σωρεύονται πάνω μας....
Το ΑLDI φεύγει 700 στο δρόμο... Το FNAC φεύγει ξέρω 'γω πόσοι στην ανεργία... (ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΕΡΧΕΤΕ....) Το ΑΤΛΑΝΤΙΚ κλυδωνίζετε 3500 άνθρωποι μέσα στην ζούρλα τις αβεβαιότητας... ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ...
Ουρλιάζουν οι δημοσιοκάφροι στις γαμ...ες τηλεοράσεις σαν βρυκόλακες... Στον τείχο σε στήνουν στην στιγμή.... Άλλοι καθαρίζουν δημοσιογράφους λες και θα καθαρίσει το τοπίο... Σιγά μην καθαρίσει με ένα δύο τρεις πενήντα τρεις... Ξέρεις μέσα σου πόσο αδιέξοδα είναι αυτά τα ατομικά πιστολίδια...
ΠΟΥΛΑΤΕ ΠΟΥΛΑΤΕ ΠΟΥΛΑΤΕ ΠΟΥΛΑΤΕ ουρλιάζουν τα αφεντικά στο κουβέρνο.... ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΥΤΗ και μετά λέει το απίστευτο.... ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ Η ΤΡΟΙΚΑ ....
Διώρησαν έναν στην ΔΕΘ ελληνόφωνο... Κυνηγάνε τις δασκάλες στην Θράκη γιατί σπάνε την δικτατορία του Τούρκικου προξενείου... Στην Σμύρνη έγινε συνωστισμός και στο Καραισκάκη τότε που πέθαναν από συνωστισμό έφταιγαν τα ΟΥΦΟ...... ΓΑΠ και ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (έτσι δεν τον λεν τον νέο αρχιεπήσκοπο?)
ΝΑ ΦΥΓΩ ΝΑ ΦΥΓΩ αυτό σκέπτεσαι φίλε μου νέε από αυτό τον ζουρλομανδύα... Σε βλέπω το νιώθεις...
ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΔΙΩΤΗ ΤΗΣ ΠΙΚΡΑΣ...
Και εγώ κομμάτι σου είμαι το νιώθω... Ένας από σένα... Αίμα σου... Δεν είναι το μπλογκ μου κομματικό. Είναι πάσης φύσεως μπλογκ... ΈΝΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ...
ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΚΑΝΤΟ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΕ ΣΥΝΕΣΗ...
Στο γραφείο του φίλου εκδότη Δ.Καράβολα έχω γνωρίσει τον κο Παπαζαχαρίου. Αεικίνητος ευθυτενής χιουμορίστας άνθρωπος της ζωής και όχι καθηγητής της έδρας μόνο... Ένας αξιόλογος άνθρωπος και σπουδαίος δοκιμιογράφος συγγραφεύς, μελετητής της ζωής των περιοχών εδώ.
Χτες πίνοντας τον κράσον με τον φίλο Δ. Καράβολα μου μίλησε για το νέο βιβλίο που θα είναι το πρώτο που θα διαβάσω εις τας διακοπάς μου. Αναδημοσιεύω από το μπλογκ ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ το κείμενο που ανάρτησε.
"Ε.Ζάχος-Παπαζαχαρίου
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
ISBΝ: 978-960-9441-07-0, διάστ. 21Χ14, σελ. 160, τιμή 11,70 €
Ο Μάρκος από τον προσφυγικό συνοικισμό της Καλλιθέας φεύγει για σπουδές στο Παρίσι όπου ξεμένει εκεί για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Φύση ανατολίτης, είναι πνεύμα ανήσυχο αλλά και προσαρμοστικό, με έφεση στην περιπέτεια και τα ταξίδια. Έχοντας ως επίκεντρο την πρωτεύουσα του Φωτός, ξαμολιέται με κάθε ευκαιρία που του παρουσιάζεται στις διάφορες γωνιές της γριάς ηπείρου.
Συναντά και κάνει καλή παρέα με κάθε λογής ανθρώπους, από σημαντικές μορφές του πνεύματος, καλλιτέχνες, επιστήμονες, ιερείς, μέχρι περίεργους ταβερνιάρηδες και ανθρώπους του υποκόσμου. Ο ίδιος καταπιάνεται με τη ζωγραφική, τη μουσική, το θέατρο, τις κοινωνικές επιστήμες, αλλά κυρίως… ερευνά! Ερευνά όμως και σκαλίζει όχι σαν ένας τυπικός δυτικός επιστήμονας. Με έναν εντελώς δικό του σουρεαλιστικό τρόπο, πάει εκεί που τον κατευθύνει το ένστικτο, η λογική και η έμπνευσή του, παρασυρόμενος συνειδητά και χωρίς ενδοιασμούς στα ιδιότροπα παιχνίδια της τύχης και της ζωής.
Αλλά και η ίδια η ζωή, μέσα από την εμπειρία της περιπέτειας, του αποκαλύπτει με μια σειρά «θαυμαστών» γεγονότων, μικρών ή μεγάλων, την παραμυθένια της όψη. Ή, καλύτερα, του δικαιώνει τα παραμύθια της γιαγιάς του…
Το βιβλίο περιέχει τα αφηγήματα
Κουβέντες με το Σάμιουελ Μπέκετ
Kουτσοκουλόστραβος χορός στη Ρώμη
Στα θερινά ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης
Σαντιάγκο, στο δρόμο του επίγειου γαλαξία
Στο Oροπέδιο των Χιλίων Αγελάδων
Ο Ε. Ζάχος-Παπαζαχαρίου γεννήθηκε στην Αθήνα από Πόντιους πρόσφυγες της Ανταλλαγής του 1923. Μαθητής του Σίμωνα Καρά στα χρόνια 1952-1958 σπούδασε στο Παρίσι εθνολογία, εθνομουσικολογία, ανατολικές και βαλκανικές γλώσσες και πολιτισμούς. Διδάκτωρ της Συγκριτικής Φιλολογίας της Σορβώνης το 1968, εξέδωσε τα βιβλία La poésie populaire des Grecs (1966), Albanie (1971), Babel Balkanìque. Histoire politigue des alphabets utilisiés dans les Balkans (1975). Στην Ελλάδα εξέδωσε τα βιβλία, Η Πιάτσα (1980), Το Λεξικό της Πιάτσας (1981, β΄ έκδ. Λεξικό της Ελληνικής Αργκό, 1999), Ο άλλος Θεόφιλος (1998), Είμαστε Πόντιοι (1984), Ο ξένος της Νέας Κερασούντας (1984), Γλώσσες Αλφάβητα και εθνική ιδεολογία στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια (2000), Ανατολή Ανατολών (2005), Ο Μάρκος και η λαϊκότητα (2005), Η Λαϊκότητα στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο (2010, εκδ. Φαρφουλάς).
Ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο, το θέατρο, και την τηλεόραση, ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης, Ως στιχουργός και συνθέτης, εκτός των άλλων, συνεργάστηκε με το συγκρότημα Χειμερινοί Κολυμβητές στο δίσκο Η μαστοράτζα του Ερντεμπίλ. Δίδαξε κατά καιρούς στα πανεπιστήμια Θράκης, Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Εθνογραφία, Κοινωνική Ανθρωπολογία, Βαλκανολογία."
Εμ ναι... πως να μην ταράζεσε με τέτοια ανάρτηση? Μπρος για νέες αγορές προιόντος θεσπεσίου και μεγαλειωδεστάτου.... χιχιχ