ΓΛΥΚΟ ΒΥΣΙΝΟ εκδόσεις ΔΩΡΙΚΟΣ

Όταν γνώρισσα ιντερνετικά την Ρίκη Ματαλλιωτάκη σκέπτηκα να πάρω ένα βιβλίο της να το διαβάσω. Γιατί πως να το κάνουμε, αν ένας άνθρωπος έχει εκδόσει κάτι κάπου και τον συναναστραφείς χωρίς να έχεις μυρίσει κάτι από τα γραπτά του, τότε αυτή η νωριμία είναι σαφώς κουτσή.
Έστειλα λοιπόν ένα φίλο εκδότη (χαχα εκδότης να πάρει ένα βιβλίο... από άλλο εκδοτικό οίκο...). Και ο ευλογημένος πήρε τούτο...





Το πήρα στα χέρια μου ανάμεσα σε καμμιά πενταριά άλλα βιβλία του φίλου μου (και δεν είναι γνωστός είναι ΦΙΛΟΣ) και είδα ένα χαρούμενο κοτσιδάτο κρητικό (στα χαρακτηριστικά του) παιδάκι... Τι είναι αυτό είπα μέσα μου. "γλυκό βύσινο" ... τι σόι πράγμα είναι αυτό... Διάβαζα τότε ένα άλλο βιβλίο και μια ποιητική συλλογή... Να το ξεκινήσω να μην το ξεκινήσω...

ΑΣ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΛΟΙΠΟΝ


σήμερα ολοκλήρωσα αυτό το ωραιότατο αναδρομικό βιβλίο και είμαι κάπως περίεργα. Έχω την ίδια αίσθηση σαν όπως κάποτε είχα βγει από μια αίθουσα κινηματογράφου όπου είχα δει το ΠΕΠΑΡΜΙΝΤ (το θυμάστε? Ελληνική ταινία ήταν). Δηλαδή αυτό το βιβλίο με έμπασε σε ένα παρελθόντα χρόνο σε μια οσμή ενός οικείου περιβάλοντος. Μια μυρωδιά νιότης και τις δικής μου νιότης... Γύρισα στα κούτσικα χρόνια μου, τότε που ΔΕΝ ΠΗΡΑ ΜΥΡΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΜΙΛΗΚΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ. Ο κόσμος τους μου ήταν αδιάφορος πληκτικός βαρετός ΦΡΙΚΤΟΣ.... εκεί μαζεμένα στην αυλή ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ σιγανά σιγανά και ξαφνικά να ΤΣΙΡΙΖΟΥΝ να παίζουν με κούκλες κάτι παιχνίδια μυστηριακά ΑΠΕΧΘΗ...
Τώρα που το σκέπτομαι ανάμεσα στις μπάλλες στα χαρτάκια με τους ποδοσφαιριστές στους τρομερούς καυγάδες ανάμεσα στους μαντραχαλέους κάπου ανάμεσα στην καθημερινότητα αυτή του ΑΙΩΝΙΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ και τις καθημερινής έλειψής του (αυτή η ώρα που έπρεπα να μαζευτώ... τι καταραμένη ώρα) έλεγα λοιπόν ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΑΝΑΠΟΛΩ... πρέπει να αληθώριζα και να παρατηρούσα τα κορίτσια. Αλλά τι τα θες... Ο Χάιτας, ο Δέδες, Ο Μίμης μας ο στρατηγός μας ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ο Δομάζος... είχαν ελκτική δύναμη ΠΕΝΗΝΤΑ ΜΕΓΑΒΑΤ... Όλοι οι μαγνήτες του κόσμου ήταν στον νου μου... Τα κορίτσια... λοιπόν...


Ε ΝΑ
αυτό το βιβλίο με έβαλε μέσα σε ένα ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΟΣΜΟ που μεσήλιξ πλέον τον οσμήστικα...
πήγα στις αυλές των κοριτσιών όταν μικρός νόμιζα ότι θα κολλήσω βαρεμάρα.
και αν κάτι πήρα από τούτο το βιβλίο ήταν η ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ότι οι γυναίκες κορίτσια γυναίκες ηλικιωμένες και πεθαμένες ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΑΣ η μήτρα μας η ηδονή μας η ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ μας η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΙΣ ΜΑΣ.
Ωστόσο στις νέες δραματικές εποχές μας αυτά μπαίνουν σε νέες βάσεις. Οι νέοι έχουν πλέον ΝΕΕΣ ΟΠΤΙΚΕΣ που αυτοί θα ερμηνεύσουν...
Για τις δικές μας γενεές για εμάς που παίξαμε στις αλάνες που δεν είχαμε τα νέα παιχνίδια και μεγαλώσαμε χωρίς ανθρακούχα και γλυκά του περιπτέρου που ακόμα είναι το χτυπητό αυγό στο στώμμα μας, που βούτηρο με μέλι και φέτα και ντομάτα ήταν το διάλλειμά μας.... που όταν έμπαινες στο σπίτι υπήρχε ένα εργοστάσιο Η ΚΟΥΖΙΝΑ... με τις οσμές αυτές που έφυγαν ανεπιστρεπτή....
Ε ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΒΥΘΙΣΜΑ ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΦΗΒΙΑΣ...

το προτείνω.... θα γυρίσετε πίσω... με ένα ΓΛΥΚΟ ΒΥΣΙΝΟ....

Φόβος...

Είναι η πρώτη φορά που προσπαθώ να βάλω όρια,


να φυλακίσω το ΔΙΚΟ ΜΟΥ, ένστιχτο, που με οδηγεί και στην θλίψη...

Αλλά και στην χαρά, την ηδονή, την μέθεξη ... και στην θλίψι...

Θέλω να περπατήσω μαζί της στο δάσος, αλλά ξέρω.

Ο νους μου θα απογειωθεί, θα ονειρευτεί θα αγγίξει.

Και έχω τόσες αμφιβολίες.

Γι αυτό κοιμάμαι και ξυπνώ, προσποιούμενος δήθεν, ότι δεν σκέπτομαι.

Το χιούμορ πήρε τον οματειών του.

Θλημένος ατενίζω την θέλησή μου, αρκούμενος μονάχα, σε μια επικοινωνία.

Εξ' άλλου ποιός ξέρει, αν θα είναι παρούσα στα όνειρά μου.

Αν θα συντροφεύει, ή θα σκέπτεται το τυχαίον.

Αυτό που δένει, τις γνωριμίες, με το άπειρον του ποτέ.

Και καρτερώ... και καρτερώ...


Αφιερωμένο κάπου εκεί...

Η ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1910-1920 στυφνό και ωραίο...

Στις διακοπές από τις πρώτες ημέρες στρώθηκα να διαβάσω τούτο το βιβλίο... Ας το παρουσιάσω πλήρως

ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1910-1920 εκδόσεις ΚΟΥΚΙΔΑ του συγγραφέως Αδόλφου Τζίλι. Μετάφραση Νίκος Κοκκάλας. Επιμέλεια Ελένη Ζαχαροπούλου.
Οι γνώσεις μου γύρω από την Μεξικάνικη επανάσταση ήταν ομιχλώδεις, απροσδιόριστες. Ήταν με άριστα το 20 στο 2. Έτσι χωρίς να έχω διαβάσει του Τζον Ριντ το βιβλίο ούτε έχοντας δει κινηματογραφικές ταινίες βυθίστηκα στην μελέτη αυτού του βιβλίου.
Το πρώτο που μου μένει αφού το τελείωσα είναι ότι βρέθηκα εμπρός από ένα λαμπρό τραπέζι ΚΑΤΑΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΣ και στο τέλος τσίμπησα λίγο από όλα γιατί με έπιασε ένας απροσδιόριστος στομαχόπονος... Τι να φταίει άραγες για αυτή την ξαφνική ίωση του στομάχου? Ο κος Τζίλι (καθηγητής Πανεπηστημίου του Μεξικό) ή ο μεταφραστής?
Δεν είμαι αρμόδιος να κρίνω αλλά η οσμή της ΚΑΘ ΕΔΡΑΝ πανεπηστημιακής φορμώλης δεν σε αφήνει να ταξιδέψεις μέσα στα τραίνα παρέα με τους "λεχρίτες" ινδιάνους, δεν σε αφήνει να οσμιστείς τις μυρωδιές του θανάτου, δεν σε αφήνει να ζήσεις μέσα στις καταλήψεις της πρωτεύουσας από τους επαναστάτες.
Σε αντίθεση με τα μεγαλειώδη έργα
Α) Το δίτομο Η ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ εκδόσεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
β) Το δίτομο Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ εκδόσεις ΑΛΛΑΓΗ του Λ. Τρότσκυ
το βιβλίο τούτο σε κρατά απίστευτα μέσα στα έδρανα ενός πανεπηστημίου. Είναι ένα ακαδημαικό έργο αναμφίβολα.
Αλλά ας μην κλαίμε συνέχεια. Είναι ένα έργο που πατά στις βάσεις γερά. ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Θα καταλάβεις το ΙΝΔΙΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ από την εποχή της Ισπανικής ανακάλυψης. Θα καταλάβεις τις αιτίες εκείνης της επανάστασης των ΤΡΑΙΝΩΝ.
Θα νιώσεις την ψυχοσύνθεση τα προγράμματα των ΒΙΛΑ και ΖΑΠΑΤΑ. Θα καταλάβεις πως είναι δυνατόν δύο φορές οι επαναστάτες κατέλαβαν την πρωτεύουσα ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ την εξουσία. Θα μάθεις ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ συγκριτικά με την Γαλλική Επανάσταση. Τον ρόλο των αναρχικών των βορειοαμερικάνων της ΙWW. θα μάθεις για θέματα που άπτονται των αγροτικών στρωμμάτων πράγμα δύσκολο στις ημέρες μας.
Στο 90% των συμπερασμάτων θα συμφωνήσω. Αν θέλετε να μάθετε κάτι από την επανάσταση που συνετάραξε το Μεξικό ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ.


Eπειδή μου αρέσει να παρουσιάζω ότι γράφω και αλλού... να τι έγραψα στο ωραίο site www.biblio.gr

Ομολογώ ότι τούτο το βιβλίο θα μπορούσε να ήταν μαγικό. Ωστόσο λες και είχε οκτώ τόνους βαρύδια ο συγγραφέας κατ αρχήν και ο Μεταφραστής -ίσως-.... Παρόλα αυτά είναι ένα βιβλίο που κανείς πρέπει να διαβάσει να σημειώσει επάνω του εκατό χιλιάδες παρατηρήσεις να στοχαστεί να ανακαλύψει τελικά το μέγεθος μιας επανάστασης που είχε σαν βάση της τους αγρότες και ιδιαίτερα τους Ινδιάνους...


ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1910-1920 εκδόσεις ΚΟΥΚΙΔΑ του ΑΔΟΛΦΟ ΤΖΙΛΙ. Μετάφραση Νίκος Κοκκάλας και επιμέλεια Ελένη Ζαχαροπούλου.

Ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει το έργο του Τζον Ρίντ για την επανάσταση αυτή, οπότε μπήκα στα βαθιά με τούτο το βιβλίο.
Βαθύτατος γνώστης του Μαρξισμού ο συγγραφεύς (καθηγητής πανεπηστημίου γαρ) έχει κάνει μια βαθειά τομή στην ιστορία του Μεξικού μια διεισδυτική έρευνα από την εποχή της Ισπανικής κατάκτησης (τρομερή η ανάλυσή του πως οι Ισπανοί πήραν την θέση των εξουσιαστών Μάγια ή Αζντέκων γμτ δεν θυμάμαι) ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΝ ΜΙΑ ΔΡΑΧΜΗ. Τους πήραν εκπαιδευμένους και πειθήνιους από τους γραφειοκράτες πάτρωνές τους και τους έβαλαν ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΟΡΟΥΣ να δουλεύουν για την Ισπανική βασιλεία. Σαν να έχεις ένα μελήσι και στην θέση της δικής τους βασίλισσας να βάζεις μια ΔΙΚΗ ΣΟΥ... Απίστευτη κλεψιά μοναδική στην ιστορία του ανθρώπου.
Περιγράφει τα πάντα, τις πτυχές του Ζαπάτα του Βίγια τον ρόλο ενός Έλληνα στην επανάσταση (οπαδός του ουτοπικού σοσιαλισμού που πήγε να οικοδομήσει την Ουτοπία του εκεί) τον ρόλο και τις διαδικασίες του κινήματος. Την πολύπλευρη χρήση των σιδηροδρόμων από επαναστάτες και αντεπαναστάτες (τον ίδιο δρόμο πήρε και η Ρώσσικη επανάσταση)
Κορυφαίες στιγμές του βιβλίου είναι οι ψυχαναλυτικές αναλύσεις οι παραθέσεις με την γιακωβίνικη επανάσταση της Γαλλίας. Επίσης περιγράφει τον ασιατικό τρόπο παραγωγής και την στρεβλή συνείδηση που παράγει (όπως τα κοινοτικά κτήματα της τσαρικής Ρωσίας)
Το φοβερό είναι η περιγραφή της νίκης όταν ο Ζαπατίστηκος στρατός μπαίνει στην πόλη του Μεξικού μαζί με τα στρατεύματα της βόρειας επανάστασης του Βίγια και αφού την καταλαμβάνουν ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ (αυτό είναι μεγάλο ράντσο για μας λέει ο Βίγια...) γιατί δεν υπήρχε σοβαρό εργατικό κίνημα και κόμμα. Είχαν όλο το Μεξικό εκτός από μια μικρή λουρίδα γης στην Βέλλακρούζ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ... Απίστευτο.. Πόσο μεγάλο ρόλο στην ιστορία έχει η ιδεολογία και το πρόγραμμα διακυβέρνησης (σάμπως ο Σπάρτακος δεν είχε στα πόδια του την Ρώμη... αυτός δυνιτικά φυσικά)
Το κακό είναι ότι διαβάζοντάς το το καλοκαίρι το ξέχασα στην βιβλιοθήκη του εξοχικού... οπότε εκεί είχα τα πάντα σημειωμένα και τα συμπεράσματα και ορισμένες διαφωνίες πιό συγκροτημένες.

Αλλά ορισμένες διαφωνίες μου θα ήταν άκαιρες εδώ...
Αυτό που έχω να πω όμως στα μείον του είναι ότι έχει μια οσμή ΚΑΘ ΕΔΡΑΝ εκφοράς του λόγου. Μια πανεπηστημιακή μούχλα. Μια απαισιοδοξία αδιόρατη... Μια σύγχιση του κορυφαίου με το επουσιόδες.
ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΤΑΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ που στοχάζετε.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα

Η ΝΕΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ...

Θα είναι οξύμορο να μην πω και ορισμένες μπουρδίτσες γύρω από τη ιστορία αυτών που διάβασα...

Η ΝΕΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ του ΙΛΑΝ ΓΚΡΑΙΛΤΣΑΜΕΡ μετάφραση από την Γαλλική Αλέξανδρος Ζαγκούρογλου




Αυτό το βιβλίο το έσουρνα ίσα με δύο χρόνια... Διάβαζα κάτι το παρατούσα ... Δεν είχα αυτό που λέμε ΠΟΛΥ ΟΡΕΞΗ. Ο λόγος ήταν ότι τις απόψεις μου τις είχα διαμορφώσει από μικρός. Ήξερα... Ωστόσο τα γεγονότα κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη στην ΣΥΝΑΓΩΓΗ του Βόλου και ένα άλλο γεγονός... που εκμηστηρεύτηκε μια φίλη με έκαναν φέτος να στρωθώ...
Μια Ελληνίδα Εβραιοπούλα, για ένα ολόκληρο χρόνο ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΘΑΡΟΣ ΝΑ ΠΕΙ ΣΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΟΤΙ ΉΤΑΝ στο θρήσκευμα Εβραία.
Έμεινα άναυδος τον Ιούλιο. Και τσουπ έπεσε το θέρος και οι διακοπές...

Θα σας αντιγράψω ένα κειμενάκι δικό μου από το νέο site www.biblio.gr
όπου έκανα την κριτική του βιβλίου τούτου...

""το βιβλίο, Η ΝΕΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ του ΙΛΑΝ ΓΚΡΑΙΛΣΑΜΕΡ εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ μετάφρασις από τα Γαλλικά του Αλέξανδρου Ζαγκούρογλου, είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο ιστορικής αναδρομής.
Το εκπληκτικό αυτό βιβλίο έχει την εξαιρετική ιδιότητα που το κάνει χρησιμότατο. Για κάθε θέμα πχ για την Σοά (ολοκαύτωμα) παρατίθεντε όλες οι απόψεις των σύγχρονων και παλαιότερων ιστορικών του Ισραήλ. Αυτή η μοναδική ιστοριογράφιση με τις απόψεις των Σιωνιστών ιστορικών της αριστεράς ή πχ της φιλοσοβιετικής αριστεράς ή οι¨"νέοι" ιστορικοί ή οι ορθόδοξοι θρησκευόμενοι ιστορικοί ή ή ή.... (ουκ έστιν αριθμός) ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ σε δυσθεώρητα ύψη.
Είναι μεγάλο ογκόδες με ημερομηνιακή δομή στο τέλος των σπουδαιότερων γεγονότων, που σε βοηθά να μάθεις ένα σωρό πράγματα. Σε βοηθά να σκεφτείς - αν όχι να αναθεωρήσεις - απόψεις που ευρέως κυκλοφορούν στην ημιμαθή Ελλάδα. Πχ θα μάθεις ΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΜΑΥΡΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ (πως δηλαδή ο βασιλεύς της Ιορδανίας κατέσφαξε χιλιάδες Παλαιστήνιους).
Τι ήταν οι πόλεμοι πχ τι ήταν ο πόλεμος στο Σουέζ.
Τι ήταν ο Σιωνισμός και τι είναι σήμερα.
Τι είναι ο στρατός του Ισραήλ.
Τι έγινε στην Σοά (ολοκαύτωμα) και ποιός ο ρόλος του Σιωνιστικού κινήματος.
Θα μάθεις.... θα θα θα θα....
Μια ατελείωτη πηγή ερεθισμάτων, σκέψεων και μια βαθειά τομή στην ελληνική σκέψη.

Το συνιστώ και εύχομαι οι νέες γενεές να αποφύγουν το βαρβαρικό ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ....
Βγήκα σοφότερος? Όχι αλλά οι διαισθήσεις μου ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΗΚΑΝ...."""


Και πιό κάτω...

"πως ξεκίνησε ο σοσιαλιστικός σιωνισμός στα γκέτο πως έγινα οι aliya (οι απανωτές μεταναστεύσεις) πως αντιπάλεψαν τον ορθόδοξο Εβραισμό πως φτιάχτηκαν τα κιμπούτς τα εργατικά κιμπούτς... πως ήταν να γίνει το Ισραήλ στην Ουγκάντα και αντιπαλεύτηκε αυτή η άποψη.
Με λίγα λόγι ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ τις πτυχές του θα μάθεις για τον πόλεμο ενάντια στην Αγγλία πως ο ΟΗΕ ψήφισε την δημιουργία των δύο κρατών...
Πως τους Παλαιστήνιους δεν τους άφησαν οι Αιγύπτιοι, οι Ιορδανοί, οι Σύριοι .... να κάνουν χώρα....
Πάρε είναι απόλυτα σοβαρό και όσο το δυνατόν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ....
άλλα δεν ξέρω τι να σου πω ....
α θα καταλάβεις ότι είναι άλλο πράγμα οι Σιωνιστές άλλο το Ισραήλ άλλοι οι ορθόδοξοι Εβραίοι άλλοι οι.....
Πάντως σήμερα ο σιωνισμός σαν ιδεολογικό και πρακτικό ρεύμα μέσα στον Ισραηλίτηκο λαό είναι σε φθίνουσα πορεία. Σήμερα υπάρχει μια τρομερή κρίση γύρω από το τι είναι σαν κράτος .... Άυτό είναι περίπου το τέλος του βιβλίου... Είναι σε μια "ανάλογη" κατάσταση σαν την Τουρκία... με τον Κεμαλισμό... Κρίση ταυτότητας..."""


Φίλοι μου ήταν μια εμπειρία ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ένα ρούφηγμα στην πορεία ενός λαού...

το συστήνω...

σκηνές από την aliyah δηλαδή την μετανάστευση από την Αιθιοπία στο Ισραήλ για να σωθούν χιλιάδες μαύροι Εβραίοι...




ξανά στα δύσκολα ο akrat

καλό φθινώπορο επισήμως

είναι απίστευτο φέτος...
αυτό που συμβαίνει είναι ότι ακόμα ο νους μου είναι στις διακοπές...
αυτή η Αθήνα φέτος αρνήτε να με ενσωματώσει...
Ας πούμε λοιπόν ορισμένες "αρλούμπες" για να περάσει η ώρα...
Ας κάνω απολογισμό διακοπών...


τόπος διακοπών Κύμη Ευβαίας

θάλασσα χάλια για το πόπολο τρέλα για εμένα.... ΈΝΑ ΚΥΜΑ ΜΑ ΤΙ ΚΥΜΑ ΟΝΕΙΡΟ...

διάβασμα φουλλλλλλλλλλλλλλλλ

διασκέδασις τσου... φέτος πήγα σε ελληνοπρεπή μπαρ.... έφαγα ελληνικό και ντίσκο με το κιλό... γιατί πήγαινα? γιατί είχε ησυχία και την φίλη μου την ιδιοκτήτρια...

περπάτημα στα ρουμάνια.... πω πω υπέροχο

ύπνος φουλ στην αρχή μετά από 22 ημέρες πάπαλα ΔΕΝ ΚΟΙΜΩΜΟΥΝ

πολιτική στο χωρίον .... τι είναι αυτούνο??

σκέψεις κάργα....

χειρονακτικές εργασίες ... για πρώτη φορά γιες

επισκέψεις σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις γιες

Εδώ να σταθώ. Πήγα σε ένα υπέροχο φεστιβάλ στο platanroof ένα επίγειο παράδεισο .... μέσα στα πλατάνια με γκαζονάκι και οι Γερμανοί που το έχουν.... μας έβγαλαν τα μάτια με την ευαισθησία τους και την αξιόλογη παρουσίαση των θεμάτων. Πήγα την ημέρα που είχαν τις ελληνικές ταινίες μικρού μήκους... Μια μαγεία ένα όνειρο.
Εκεί ήπια και ευθράνθηκε ο ουρανίσκος μια τοπική .... ναι ναι .... τοπική Μπύρα (κόκκινη ή ξανθή)που βγαίνει σε ένα χωριό που ονομάζετε ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ.... Θεική μπύρα ένα χάρμα... το χωριό αυτό ανήκει στον δήμο Αυλωναρίου είναι ένα χωριό με ποτάμι....
αν πάτε από Εύβοια μεριά ζητήστε την μπύρα που βγαίνει ΕΙΝΑΙ ΘΕΙΚΗ με υπέροχο μεράκι...

Το κακό είναι ότι δεν μπορώ να ενσωματωθώ στην πόλη φέτος τι κακό... Δεν βρίσκω ένα ενδιαφέρον ένα κάτι τις να μου κινεί την περιέργεια...

θέλω στην επόμενη ανάρτησί μου να σας γράψω για τα υπέροχα βιβλία που διάβασα στις διακοπές. Ειλικρινά έμεινα ενθουσιασμένος.

σας φιλώ

ο μη ενσωματωμένος Αθηναίος..

Θερινές παύσεις... διακοπές ώρα για μπάνιο μπάσκετ και ξεκούραση... (είμαι κοντός καμμιά μπαλιά θα ρίξω...)

να είστε χαρούμενοι....
αυτό το πρώτο βίντεο είναι αυτό που δύο χρόνια κυριαρχούσε στην ζωή μου ... με την σχετική παρέα... τώρα.... την καραγκούνα θα βάζω...



ποιοί όμως το πρωτοείπαν....
ακούστε φίλοι μου και τούτο...



να σας θυμίσω κάτι τόσο ρομαντικό... αιθέριο ... μαγικό...



αυτό είναι γιατί αγόρασα τα πρώτα ΛΕΥΚΑ παπούστια.... κοιτάχτε τους χορευτές...




και κλείνω ... με αυτό που όλοι χορεύουμαι στα μπαρ.... ΈΝΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ... εεεεεεεεεεε προσέξτε το τέλος του βίντεο... μαγικό..... η μπότα... σε νέες ποδοπατήσεις...




να περνάτε καλά αγαπητοί μου....
από Σεμπτέμβρη θα έχω ΠΛΕΟΝ θέματα θέσης... με γραφή και σπάνια βίντεο πλέον τα βαρέθηκα....
φιλιά αγκαλίτσες με τα τέρια σας...
εγώ φέτος θα αγκαλιάσω τα βιβλία μου χαχα

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.... ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ..... ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΕΜΑΤΑ....

Για πολλούς λόγους ακολουθεί σειρά ιστορικών βίντεο ΠΑΝΔΥΣΚΟΛΩΝ και ο θεός βοηθός και οι έχοντες την ευλογία του μαμωνά...
Ιστορίες εμβατηριακές και "λαικά άσματα".

Βασιλεύς Γεώργιος 1935




Η Ελληνική βασιλική οικογένεια με εμβατήριο το "Μακεδονία ξακουστή"



Ο γάμος του Κωνσταντίνου μετά της Άννας Μαρίας.
στην Β. Σοφίας μετά της γιαγιάς μου και της μητρός μου παρευρέθην κούτσικος ίσα ίσα που κατανοούσα.... Αλλά τι εντύπωσις που έκαμε...


Εκπληκτικό βίντεο με δύο ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΥΠΟΚΡΟΥΣΕΙΣ. Ακούστε και την προσφώνησιν εις την ορθόδοξη πίστη και το ιστορικό άσμα μετά...


Γρίβα μ' σε θέλει ο Βασιλιάς...


1 Απριλίου 1955 η ίδρυσις της ΕΟΚΑ


ΑΓΩΝ ΕΟΚΑΣ....

Κύμη.... ένα χωριό που με μαγεύει και με πληγώνει που με ταξιδεύει πάνω και κάτω....

Δεν θέλω να σας πω για το πόσο ωραία είναι η Κύμη. Επειδή είναι το χωριό μου ... δεν θα γράψω τίποτα...
Αλλά θα σας κάνω μια βόλτα στην μουσική που ακούμε... ίσως μερικά πανηγύρια..

Για λόγους ευγενείας και ΟΥΣΙΑΣ ξεκινώ με τους αδελφούς Κουμιώτες την άλλοτε Μεγάλης Ελλάδας... φιλάκια στα παιδιά που ήρθαν και φέτος στην μητροπολιτική Κύμη...

Ξεκινώ με ένα χωριό έξω από την Κύμη (ανήκει στον Δήμο). Είναι οι Ανδρονιάνοι... Υπέροχη μουσική θαυμάσια τοπία...

Η Μαρία Ντοβίνου το αηδόνι της περιοχής. Δεν υπάρχει χορός χωρίς αυτήν... Εδώ στο Μετόχι ένα χωριό ταλαιπωρημένο μέσα στα κάστανα τα κεράσια τα χιόνια και την θάλασσα..
Ένα ακρωτήρη μετά είναι η Χιλιαδού...


Ένας μεγάλος Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΣ Κόρος γεννημένος από τους Ανδρωνιάνους (είχα την τύχη πέρσι να τον δω σε πανηγύρι εκεί... Τι παίζει η φύση? Έ αυτά μας κάνει και ο Κόρος...


Δεν μπορώ να μην βάλω τον ΎΜΝΟ... το ωραιότερο τραγούδι που όλη η νησιοτικοπαρμένη Εύβοια ξεσηκώνετε... είναι ένα τραγούδι που μας ξεσηκώνει.. ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ..


Η ωραιότατη μουσική των κυμάτων της ΜΟΥΡΤΕΡΗΣ...
όποιος πάει Κύμη και δεν κάνει μπάνιο εκεί...

έχω μια αηδία με τα εμμετικά μουσιακά παρουσιαζόμενα χορευτικά...
Θα κάνω μια εξαίρεση για την Κουμιωτοπούλα.... γιατί είναι πιό όμορφη απ ούλες... καλά τώρα και με μια μύτη ως τον ουρανό...


Από τον σύλλογο Γραμματικιάνων το γαρυφαλάκι ΈΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΧΩΡΙΟ...


ένα υπέροχο χωριό της Κύμης χωριό με παιδιά που .... δεν θέλω να πω πως τον έφαγαν και είπαν ότι αυτοκτόνησε στο βαπόρι... ΠΥΡΓΟΣ... Χωριό ποιητών μεγάλων τραγουδιστών... ένα όνειρο..



και κλείνω με τον θεό τον Κόρο. Δια μέσω αυτού θέλω να τιμήσω τους οργανοπαίχτες της περιοχής κύμης που γνώρισα και άκουσα. Στα νέα παιδιά που γνώρισα και παίζουν μπουζούκια τον Τσιμπίδα με τον μπαγλαμά του. Σε ούλους εκείνους που πέρα από τα τουριστικά και φολκλορικά μας κρατούν παρέα...

θα ήθελα να πω ότι αν πάτε ποτέ να γυρίσετε τα χωριά της Κύμης είναι μαγευτικά και καθόλου τουριστικά. Να πάτε Μετόχι Βίταλα Αντρονιάνους Οξύλιθο Κονίστρες Καλημεριάνους Γραμματικιάνους Πύργο Άγιο Βλάσση Ωρολόγιον κλπ κλπ .... το καλοκαίρι μακριά από τους τουριστικούς παντζουρλισμούς

Τα μυστικά τάγματα του Μπεταχτσισμού οι ΔΕΡΒΙΣΑΙ οι ΤΕΚΕΔΕΣ και οι ΒΑΒΑ

Ο HACI BECTAS VILI ήταν ο ιδρυτής των μυστικών ταγμάτων των Μπετακτσίδων στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Η νέα αυτή θεώρηση προς την θέωση αγκάλιασε χιλιάδες πιστούς οπαδούς του ΑΛΗ δηλαδή πολλούς Αλεβήτες, Χριστιανούς Αρμένηδες και άλλους. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Γενίτσαροι ήταν οι ΦΑΝΑΤΙΚΟΤΕΡΟΙ οπαδοί του Μπεκτασισμού, τόσο που ένας Σουλτάνος ήθελε να σφάξει κοντά 60.000.
Διαλύθηκαν οι Γενίτσαροι αλλά τα τάγματα αυτά αγκάλιασαν όλη την οθωμανική αυτοκρατορία ως και την Ιταλία στις κοινότητες των Αλβανών. Ένα περίεργο κράμα. Μια προσπάθεια συγκερασμού συνηθειών, θρησκευτικής ελευθεριότητας προς την θέωση.
Σήμερα η μόνη χώρα που αναγνωρίζει επισήμως αυτή την αντίληψη σαν θρησκεία είναι η Αλβανία. Στην χώρα μας την Ελλάδα ο τελευταίος ΒΑΒΑ (δηλαδή για να ψιλοκατανοούμε ο ηγούμενος του μοναστηριού ΤΕΚΕΣ στην θρησκεία αυτή) πέθανε το 1973. Όταν ο ΕΜΒΕΡ ΧΟΤΖΑ απηγόρευσε τις θρησκείες όλοι οι ΤΕΚΕΔΕΣ στην Ελλάδα βρήκαν πνευματική καθοδήγηση στον "αρχι" ΒΑΒΑ της Αιγύπτου.
Ωστόσο το Ελληνικό κράτος πράτοντας καλά και με σχετική αξιοπρέπεια δεν δήμευσε παντελώς τις περιουσίες των ΤΕΚΕΔΩΝ γιατί θα εθείγοντο οι σχέσεις μας με την Αλβανία. Γνωστοί τεκέδες είναι διάσπαρτοι στην Ελλάδα. Στην Θεσσαλία, στα Τέμπη, στην ορεινή θράκη.

θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα ΤΕΚΕ έναν ΒΑΒΑ από μια άγνωστη χώρα που βρήκα στο youtube. Θα ήθελα να μελετήσετε το δεύτερο μισό όχι με το μάτι ΕΝΟΣ ΔΥΤΙΚΟΤΡΟΠΟΥ όπως όλοι μας φυσικά είμαστε αλλά να βυθιστείτε στην Οθωμανική παράδωση. Να κατανοήσετε πόσο σημαντικό στοιχείο της προσπάθειας ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΩΣΗ καταβάλλουν αυτοί. Δεν ξέρω αν γίνονταν σε όλους τους τεκέδες αυτές οι τελετουργίες αλλά είναι μια εκδοχή. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΡΙΚΑΡΕΤΕ έτσι μπορεί να ήταν ή να μην ήταν...


Στο δεύτερο βίντεο ένας τραγουδιστής της Αλβανίας υμνεί τον ΒΑΒΑ TOMORRI προσέξτε πως ο ΔΕΡΒΙΣΗΣ ΥΠΤΑΤΕ ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ την εκπληκτική μουσική και πως με τον χορό μπορείς να φτάσεις στην θέωση


πολλές θρησκευτικές φυσιογνωμίες ο άγιος Γεώργιος ο προφήτης Ηλίας είναι κοινές μαζί με τους χριστιανούς...

Η νέα γενιά ΆΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΠΟΙΑ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ξαναθυμάτε τους ΔΕΡΒΙΣΕΣ... ξανά...


ακούστε μια μαγική ΜΥΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΜΑΥΡΗ τελετουργία προφανώς ψιλοπαράνομα κλεμμένη... ένα χάσιμο στον χρόνο... ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ


σε μια άλλη βαλκανική γωνιά σε ένα άλλο ΤΕΚΕ μια χορευτική πανδαισία. Προσέξτε το κόκκινο μαντήλι που συνδέει τα πάντα από την μάχη ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΛΑ και τον ΑΛΗ από Ιταλία ως τις χώρες του Σιιτισμού. Και πως λαοί ετερόδοξοι σμείξαν σε αυτό τον παραλογισμό της θέωσης...


άλλος τεκές..


πω πω έπαθα σοκ
το απόλυτο σοκ
αυτός ο τύπος σκιντζής μου φαίνετε αλλά τι να πω αν είναι έτσι εγώ είμαι με τον ΚΕΜΑΛ ΑΤΤΑΤΟΥΡΚ που τους απαγόρεψε...

O επαρχιωτισμός της Ελλάδος και οι διανοούμενοι της αυλής ...

Είναι χρόνια που (όσοι με ξέρουν) λέω ακατάπαυστα ότι η Τούρκικη απειλή είναι πότε πραγματική (με την έννοια ότι κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να υπερβεί την εσωτερική της κρίση) και άλλοτε είναι ένας πραγματικά τραυματισμένος γίγαντας..
Θυμάμαι ένας Τούρκος ιστορικός που έγραφε για την ιστορία της χώρας του ότι πχ η Κούρδικη εξέγερση απασχόλησε 300.000 στρατιώτες... ΣΚΕΠΤΕΣΤΕ ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ???????
Σήμερα που οι Αλεβίτες ζουν ξανά μια μεγάλη εποχή εσωτερικής αναζήτησης και ετοιμάζονται ξανά να βρεθούμε μάρτυρες μιας εμφυλιοπολεμικής κατάστασης ανάλογης του 1970 οι ΈΛληνες διανοούμενοι δεν γράφουν τίποτα...
Δεν ξέρουν τίποτα...
Με τους Αλεβίτες ασχολήθηκα παλαιά γιατί είχα μια σπορία ... Ποτέ στην ιστορία της αριστεράς οι φυλακισμένοι δεν αυτοκτονούσαν... Και τότε το εν λόγω βιβλίο μου είχε λύσει την απορία.
Η νεολαία και η διανόηση των Αλεβιτών είχε περάσει σε μια επαναστατική αριστερά ΚΟΥΒΑΛΩΝΤΑΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ιδεολογία του ΑΛεβιτισμού και την μαρτυρική διάθεσή της. Φυσικά σαν αριστερός ΠΑΡ ΌΛΟ τον ΣΕΒΑΣΜΟ έπαψα έκτοτε να πιστεύω στην ύπαρξη αριστεράς στην Τουρκία... Τουλάχιστον για τότε...
Σήμερα σας έχω Αλεβήτκες ιστορίες σαν αφορμή σκέψης. Πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα η Τουρκία θα κυλιστεί στο αίμα. Αλλά δεν ελπίζω σε κανέναν. Ότι θα σείρει το όχημα προς τα εμπρός.
Θα είμαστε με τους ΑΛεβίτες? ή την αλεβίτηκη αριστερά?
Δεν είμαι πιτσιρίκος να μπλέκω με Μεσσηανισμούς. Η αριστερά της γείτονας χώρας ΑΝ ΔΕΝ ΣΠΑΣΕΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΑΛΕΒΗΤΙΣΜΟ όπως το 70 και 80 που αυτοκτονούσαν στις φυλακές ( ΠΡΑΓΜΑ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΑΙ) θα είναι σεκταριστική ιδεόπληκτη και φανατική ...
Οι Έλληνες αριστεροί θα συμπράξουν μαζί τους...
Μια ζωή πίσω από ήττες..

Τελετή ΑΛεβητών στο Genevi (λατρευτικοί χώροι τους) χορεύοντας την SEMAH τον χορό που συνοδεύετε από τον μπαγκαμά.. Άντρες γυναίκες ομοφυλόφιλοι ΌΛΟΙ στην αναζήτηση ενός εσωτερικού θεού. Πολλοί θεωρούν εαυτούς Μουσουλμάνους άλλοι όχι άλλοι... 55.000 διαφορετικές αποκλίσεις αλλά μέσα τους όλοι ψάχνουν το θείο. ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΠΤΙΚΗ ΌΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ...



Ο ηγέτης των ΑΛεβιτών XAΛΗΦΗΣ ΑΛΗ και οι 12 Ιμάμηδες που δέχονται..



σε αυτό το βιντεο δείτε πόσο επηρεασμένοι είναι από τις χριστιανικές εικόνες...

Και τελειώνω με τις διαδηλώσεις του πχ στην Γερμανία όπου Αλεβίτες και αριστεροί... ατυχώς μαζί... Αποτέλεσμα τούτων είναι ότι στην ηγεσία των ΠΡΑΣΙΝΩΝ της Γερμανίας εκλέχτηκε αρχηγός τους ένα Τούρκος ΑΛεβίτης...
Εγώ φρικάρω μα όλα τούτα ΈΣΤΩ ΑΝ ΜΟΥ ΑΣΚΟΥΝ ΤΡΟΜΕΡΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΠΑΡΑΔΩΣΗ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΩ...


Εγώ σαν εργάτης φτωχός δεν μπορώ να τα βάλω σε τάξη σοβαρή
ΟΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΜΕΛΕΤΟΥΝ???
ΠΡΩΙ ΒΡΑΔΥ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΠΙΝΟΥΝ ΟΥΖΑ??

Θεέ κατέβηκες και μας έδωσες την ΎΨΙΣΤΗ φωνή σου....

Η μια και ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ η ΝΕΣΤΟΡΙΑΝΗ η ηγέτηδα εκκλησία από το 33 μ.χ. βρήκε την ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ για να υπερασπιστεί την ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ στον Χριστιανισμό... ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ χαθείτε εξαφανιστείτε στην μεταφυσική πανδαισία ΜΙΑΣ ΦΩΝΗΣ από τον ουρανό...
Διαβάστε την αλήθεια για τους Πατριάρχες και πως Ορθόδοξοι και Παπικοί παραπληροφορούν... Από τον Άγιο Θωμά ως σήμερα υπάρχουν οι Νεστοριανοί και η εκκλησία τους Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΑΡΑΔΩΣΗ ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ...




Ξεκινήσαμαι όλοι από τα βάθη της Περσίας με την φωτιά και είμαστε μόνοι μας πλέον. Με την φωτιά μας σαν υπέρτατη πηγή ζωής... ΣΩΣΤΕ ΜΑΣ
Ήρθαν φανατικοί με μπούργκες και μας εξαφανίζουν... θα μας πείτε ότι η μουσική μας είναι φτωχή... φτωχός ο λαός που ακολουθεί την άκαυστη φωτιά... ΖΟΡΟΑΣΤΡΕΣ πηγή της ζωής κομμάτι της ζωής μας...


και υπάρχει η μεγάλη ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ που χρόνια τώρα προσπαθεί να αποκαλύψει την αλήθεια μας στην ζωή των ορθόδοξων χριστιανών. Πείτε ένα καλό λόγο μπας και μεγαλώσουμε...


και ένα αυθεντικό ροκ τραγούδι για να ελαφρώσουμε την κατάσταση. Είμαστε χαρούμενα παιδάκια ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΜΑΣ πλιζ...


ένα δικό μας παληκάρι ωραίος σαν Έλλην μμμμμ




και κλείνω με ένα μαγικό
οι φίλοι μας οι Μορμόνοι που μας λεν πως πιστεύουν τον χριστούλη.
Πόσο τους αγαπώ
σμουατςςςςςςςςςςςς


νύσταξα...

Ω απόλυτε ηγέτη των λαών..... ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ...

Ήταν - μεγάλε ηγέτη των λαών-
μεγάλη, η στιγμή που έκανες φίλο το λιοντάρι
ΣΙΩΝ μου μαγική... Μας λείπεις τόσο...
Θα ξαναφτιάξουμε άραγες την υπέροχη αγαπητή ΣΙΩΝ στην ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ?
Θα έρθει η ειρήνη στις φυλές μας?
Μια τάξη του θεού, θα μας επιβάλλει τον θείο νόμο. ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ...
Τώρα μας δοκιμάζει, μας ορίζει το μέλλον δια μέσω του απίστευτου πόνου...



Εσύ ΒΑΣΙΛΙΑ ΜΟΥ που μάγεψες τον παγκόσμιο λαό σου που Είσε?
αργείς ΒΑΣΙΛΙΑ ΜΟΥ να κατάβεις να μας δείξεις τον σωστό δρόμο...



για να φτιάξεις μια βασιλεία των πολλών
εμείς όμως είμαστ τα παιδιά σου στον στρατό του ΧΙΑΧΒΕ


υπηρετούμαι πιστά μια ανώτερη αρχή ένα θεικό μονοπάτι ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ


ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΚΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ ΘΕΕ ΜΟΥ
ΑΜΗΝ


καλημέρα σας...

Μια ανέμελη μικρούλα ΜΕ ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΓΛΥΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ....

Kυρίες και κύροι φίλοι και φίλες
Ακούστε ένα τραγούδι που λατρεύω που θεωρώ ότι είναι το γλυκίτερο ska τραγουδάκι... Ίσως και ολόκληρου του rock & roll.
Eπί τη ευκαιρία θέλω να τονίσω ότι η ska μουσική μας συντροφεύει χρόνια πολλά... χωρίς παλαιά να ξέρουμε ότι την λένε έτσι...



και τώρα μια υπέροχη διασκευή του άσματος από τους Bad Manners


ένα ωραίο κομματάκι...



με κάτι τέτοια ως το πρωί χόρευαν... τότε...


κάτι ιστορικό...


και για μας που λατρεύουμαι το ska... δείτε πως το χόρευαν πως ξεκίνησε


και πως μπορείτε να το χορέψετε... μια πανδαισία η καλή μας χορεύτρια...


και στιγμές χαράς αγαπητοί μου

Η θέση μου για την ατομική τρομοκρατία.... και ερωτήματα με την "Σέχτα"

Η άναδρη δολοφονία του αστυνομικού κάνει κάθε άνθρωπο ή αγνωιστή που ΠΑΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΤΗΝ ΧΑΡΑ στην γη να πει την αλήθεια των σκέψεών του.
Έτσι και εγώ κομμάτι αυτού του άοπλου στρατού των ΙΔΕΩΝ και των ρεαλιστικών απόψεων δηλώνω ότι τίποτα δεν μου φέρνει μεγαλύτερη αηδία στην πολιτική από τους αυτοόκλητους ΤΙΜΗΤΕΣ τους πάσης φύσεως ΖΟΡΟ και αυτούς που στο όνομα της απελευθέρωσης μετατρέπονται σε ληστρικές συμμορίες (17 Νοέμβρη) σαν κοινοί ληστές. ¨Η αυτοί που με ένα όπλο σκορπούν σε περίεργες φάσεις τον θάνατο.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΗΘΙΚΟΠΛΑΣΤΙΚΑ Ή ΕΝΟΧΙΚΑ προς το σύστημα. ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΔΗΛΩΣΗ ΥΠΟΤΑΓΗΣ απέναντι σε ένα σύστημα που γεννά τον όλεθρο και την καταστροφή. ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΟΠΩΣ ΟΙ ΑΣΤΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΜΕ ΦΟΝΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ .... ΤΗΝ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ....
Αυτοί που σε δύο παγκόσμιους πολέμους βύθισαν την ευρώπη στον όλεθρο και την καταστροφή... αυτούς που που......
Αρκετά με τους καπιταλιστές...
Και έρχονται τώρα οι ΖΟΡΟ να μας πουν. Μα τι λες αγόρι μου ή κοπέλλα.... Δεν φτάνει το σωματείο, δεν φτάνει η διαδήλωσις, δεν φτάνουν οι πολιτικοί αγώνες, δεν φτάνει να εκτίθεσε με το κούτελό σου καθαρό και να σε φυλακίζουν (κατά περιόδους η αριστερά γεμίζει τις φυλακές) ΌΧΙ ΕΓΩ Ο ΜΑΓΚΑΣ ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΚΑΘΑΡΙΖΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
Ε το λοιπόν αυτό είναι που με τρελλαίνει με τους νταβατζίδες μαγκουροφόρους. Μπουχτισμένοι από τις κλεψιές σε τράπεζες (δήθεν για να ζήσει η γκρούπα...) κάνουν και ένα ντου ψευτοεπαναστατικό...
Τι μας λέτε ρε σέχτες.
Έχεις κάτσει να οργανώσεις απεργία?
Έχεις ξενυχτίσει να πείσεις φοβισμένους ανθρώπους?
Έχεις κονταροκτυπηθεί στα σωματεία με τους πουλημένους εργατοπατέρες?
ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΦΗΜΕΡΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΝΣΤΑΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΩΧΑΔΕΛΦΙΣΜΟ ΤΟΝ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΨΕΥΤΟΠΑΛΛΗΚΑΡΙΣΜΟ.


Αυτά αν είναι μια σέχτα που κατά κάποιο διεστραμένο τρόπο επιθευμεί (με λάθος τρόπο) να αλλάξει τον κόσμο.
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΦΩΝΗ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΜΠΑΖΟΥΚΑΣ ΚΑΙ ΤΑΝΚΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΝΕΝΟΥΣ. Τα όπλα αυτά θα τα βρουν στις βιβλιοθήκες στα λόγια των παλαιών εργατών στους πλούσιους αγώνες της εργατικής τάξης.


Τώρα ορισμένα ερωτήματα. Τι στο καλό στόχος είναι ο άτυχος αστυνόμος ???? Που ήταν και μυστικός (ΤΌΣΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΞΕΡΑΝ ΟΛΟΙ ... μα τόσο μυστικοί????? )
Ή θέλαν να φοβίσουν την μάρτυρα?? Ποιά μάρτυρα? Αν ρωτήσει κανείς ένα δικαστή ένα απλό άνθρωπο ένα δικηγόρο θα σου πει ότι όλα όσο λέει δεν έχουν αξία. Για ένα έρωτα που έφυγε άρχισε να λέει να λέει να λέει. Αυτή γιατί δεν την κτύπαγαν? Αφού έδειξαν ότι τον αιφνηδιασμό τον έχουν τον θάνατο ήταν αποφασισμένοι να τον κατακτήσουν ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ τι τους έκανε να κτυπήσουν τον άτυχο αστυνομικό.??
Δεν είμαι εξπέρ στα αδιέξοδα της ατομικής τρομοκρατίας των πρακτόρων και των αντιμοκρατών. ΜΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ ΕΜΜΕΤΟ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ.
Κάτι βρωμά και αυτό είναι οι άθλιοι ζορό...
Οι διώκτες τους ... καλά αυτοί βρωμάν αιώνες...

Common sense ή αλλιώς ένα εξαίρετο γκρουπ....

Τα παιδιά δεν τα ξέρω όλα. Μπορώ να πω όμως δύο λόγια για δύο εξ αυτών. Τον ντραμίστα τον Γιώργο Κ. και τον Χρήστο Ζ.
Με τον δεύτερο γίναμε συνάδελφοι σε ένα εργοδότη σε μια εταιρία γραφικών τεχνών. Μαέστρος στην τεχνολογία εξαιρετικός στα απίστευτα χωρατά του. Κάποτε είχε η εταιρία μια μικροφοβιακή ρεσεπσιονιστ.... Ο απίστευτος είχε βάλει μια πλαστική κατσαρίδα.... Ακόμα τρέχει με τα οινοπνεύματα...
Δεθήκαμε σε αγώνες επιβίωσης και σε υπέροχες κρασοκατανίξεις... Ανέβηκε στην Συγγρού πάνω στην μηχανή ενώ δεν έβλεπα εμπρός μου από τα ποτά ... Ζει ακόμα... Παιδί με καταβολές από το Δημοτικό τραγούδι (ο παπούς του νομίζω είχε εταιρία δισκογραφική στηριγμένη στο Δημοτικό τραγούδι) είναι φανερό ότι σαν συνθέτης στο γκρουπ αυτό ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΕΙ.
Ο άλλος ο Γιώργος ήταν ένας συνάδελφος και αυτός ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ.
Εδώ θα ήθελα να πω ότι δεν είμαι πλέον φίλος με τα παιδιά. Η ζωή τα έφερε να είμαστε πλέον γνωστοί, ενώ με τον Χρήστο διατηρούμε μια επαφή μια ή δύο φορές τον χρόνο. Αυτά που συνηθίζουν οι Έλληνες που ένα γνωστό ή παλαιό φίλο από το 1821 τον αναγάγουν σε αιώνιο φίλο δεν τα γουστάρω και τα μισώ.
Παρόλα αυτά με τιμά να γνωρίζω αυτά τα δύο παιδιά που μιλά η πρωτοπορία της μουσικής πανευρωπαικά και που τα τραγούδια τους τραγουδιόνται από την νεολαία.
Θέλω να πω ότι ο πρώτος δίσκος τους με είχε συνεπάρει. Ήταν μια μελαγχωλική πορεία ανάμερα στο art rock και εμένα ορισμένα κομμάτια με πήγαν κατ' ευθείαν στα Γερμανικά καμπαρέ.
Τώρα όπου νάναι βγαίνει και ο δεύτερος... Θα τα ματαπούμε τότε...


Από το πρώτο δίσκο το πιό κάτω




και ένα live




ψαχτείτε λίγο σε μουσικά site αξίζουν τα παιδιά...
Εχτές είχαν στο gagarin συναυλία. Λυπάμαι που λόγοι μνήμης (μνημόσυνο) δεν μου άφησαν μυαλό για να γράψω πιό πριν...

Μα για στάσου.... Εδώ κάτι νέο υπάρχει στην πρωτοπορία .... έστω τις τέχνης... Ε ναι αυτό είναι θέατρο..

Τίποτα δεν έδειχνε ότι σήμερα θα ζούσα μια μαγική βραδυά. Ένα κινηματογραφικό φιλμ ζωής σε ένα θέατρο (Μαυρομιχάλη 134 απέναντι από τις στωικές ΛΕΥΚΕΣ... την ταβέρνα...)
Ξύπνησα, μπανιαρίστηκα και πήρα ταξί να πάω έχοντας μια απίστευτη τεμπελιά. Ένα ακόμα κουλτουριάρικο έργο από επίδοξους ερασιτέχνες που θέλουν να κάνουν το κέφι τους....
ΣΚΕΨΕΙΣ ΒΑΡΥ ΤΡΟΧΟΔΙΟΚΤΙΚΟΥ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ....
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ.... Μάλιστα.... Σκότος απαραίτητο.... Και ένα μπάσιμο πλήρως ξενέρωτο απίστευτα βαρετό... Θεέ μου πως θα περάσει αυτή η παράστασις... Τι με έλκει στα περιθωριακά θεάματα....
Και τότε αρχίζει ένα ΘΕΑΤΡΟ μια παράσταση όπου οι οφθαλμοί τέρπνονται, οι εικόνες αλληλοδιαδέχονται τις σκέψεις τις καταβολές σου τις παγωμένες πρωτόγονες μητριαρχικές άγονες στέπες, τις αγορές στην μεσαιωνική Αραβία, το ταξίδι στην αρχαία Ελλάδα δηλαδή την ΑΘήνα και την Αθηνά, την δική μου καταβολή την Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Φ. Έγκελς....
Στάκα akrat....
Πάψε να παραμιλάς... Κανείς δεν σε αισθάνετε....
Πάμε από την αρχή...
Το Σαββατοκύριακο έχει ξανά την παράσταση στις 2100 το βράδυ...
Τι θα δει κανείς....
Τρεις πανέμορφες φρέσκες νεολαίες και ένα έργο ταξίδι στα εκκατομύρια χρόνια ζωής στον πλανήτη ως τα ανώτερα μελλούμενα στην φιλοσοφική κοσμική φυσική... Μάλιστα κύριοι σε μιάμιση ώρα ή λίγο λιγότερο χρόνο...
Θα απολαύσει δύο κοπέλλες που χορεύουν ανατολίτικους χορούς ΣΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ. Ένα εξαιρετικό τουμπερλέκι από ένα παλληκάρι. Και απίστευτα ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑΤΑ. Και να ΘΥΜΑΣΤΕ.... Αυτό το γαρύφαλλο που θα σας δώσουν σαν μπήτε μέσα δεν φτάνει για να ράνετε αυτά θα ΓΕΜΑΤΑ ΖΩΗ ΚΟΡΙΤΣΙΑ... ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΦΕΡΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΛΕΛΟΥΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΡΑΝΕΤΕ.


ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΟΡΟ

(πριν από αυτά τα λογάκια ας πούμε ωρισμένα γεωγραφικά και ουσιαστικά ....Χοροθέατρο της ομάδας Danza Nativa
Xορογρ.: Ελ. Μαρκέζε. Διάρκεια 70' Παράσταση εμπνευσμένη από το βιβλίο της Rian Aishaler «Η κύλιξ και το ξίφος»
Βραδ: 10, 13, 14/6 9.30 μ.μ. € 10. Κρατήσεις: 6946898760, 2108311804. Μέχρι 14/6. )

Μα είναι δυνατόν να γίνει θέατρο χωρίς χορό? Είναι δυνατόν να μην γίνει η κίνησις κομμάτι αρμονικό με τον λόγο την παύση τους ήχους και τα ερωτήματα για σκέψη? Είναι δυνατόν? ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΦΩΝΑΞΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ ΟΧΙ.

ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Ο χορός ο λόγος και η μουσική είναι αρμονικά περιπεπλεγμένα και σώνει την παράσταση (ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ)
Το έργο είναι μια βόλτα στο εξής ερώτημα. Ποιός είναι ο ρόλος της γυναικείας ύπαρξης στο διάβα της ανθρωπότητας και πως η εξουσία καθαίρεσε την γυναίκα και στο τέλος που πάμε. Πως θα λυθεί στο μέλλον το πρόβλημα ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΛΙΚΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΡΟΛΩΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ.
Ανάθεμα όλη την Λ. Αλεξάντρας την έτρεξα σκεφτόμενος τόσα και τόσα που στο τέλος αφού δεν είχα μαγνητόφωνο χάθηκαν. Χάθηκαν στις ματιές στα πανέμορφα κορίτσια που περπατούσαν, στα ανύπαρκτα μέσα μαζικής μεταφοράς...

Φανταστείτε ονειρευτείτε ένα παζάρι στην Αραβία. Είμαι εκεί βαριεστημένος στον εμποράκο με τα χαλιά. Και φέρνουν μια κακόμοιρη γυναίκα φοβισμένη, κατατρομαγμένη από ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ και η τσατσά την καλεί να αυτοπαρουσιαστεί στους πιθανούς αγοραστές... ( Άθλιε Μάαουλουφ που 10 χρόνια με ταξιδεύεις στα λατρεμένη ανατολή ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ)
Και αυτό το ραχητικό πλάσμα που φορά την μπούργκα μεταμορφώνετε σε μια ΤΕΧΝΗ ΧΟΡΕΥΤΙΚΗ στην μέση της πυρακτωμένης Αθήνας ΕΜΠΡΟΣ ΣΑΣ.
Και μετά βγαίνει η ΑΘΗΝΑ μας. Η θεά μας. Και με τόσο μπρίο και σκέρτσο κατακεραυνώνει τόσα πολλά.... Απόλαυσις λόγου
Θέλω να σας διηγηθώ όλο το έργο αλλά δεν θα το κάνω.... Στα χείλια μου το έχω... Τα δάκτυλά μου θέλουν να σας το πουν όλο.... ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ...
Δεν θα σας πω ούτε καν για τις στιγμές των πρωτόγωνων ανθρώπων όπου η ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑ είναι η ΦΥΣΗ... Όχι ... Ναι ναι στο έργο όλα αυτά....
Δεν θα σας πω το τέλος όπου το γνωστό τραγούδι ΜΙΣΙΡΛΟΥ και το αντρικό ΤΑΜ ΤΑΜ με το σπαθί χορεύουν και μας πάνε στην απώτατη πυρηνική σχάση και φιλοσοφική έννοια του ηλεκτρικού πεδίου που λαμβάνει χώρα στην Ελβετία μέτρα κάτω από την γη.

ΝΑ ΠΑΤΕ......



ΣΚΕΨΕΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ δηλαδή και να μην τις διαβάσετε δεν χάνετε και πολλά.
Αυτό το έργο εγώ το είδα έχοντας πρόσφατα δύο μελέτες στο μυαλό μου ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΥΧΑΙΑ. Πριν ένα χρόνο το κλασσικό έργο της Ρόζας Λούξεμπουργκ ΠΡΩΤΟΓΩΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ και το έργο Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ του Φ. Έγκελς (τις πρώτες 100 σελίδες γιατί τις υπόλοιπες δηλώνω ότι δεν....)
Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι στο έργο αυτό βρησκόμουν σε μια διαρκή διαπάλη με το σενάριο το θεατρικό. Ανέσειρα σκέψεις και τσιτάτα τόσο που έπιασα τον εαυτό μου να κονταροκτυπιέτε με τον σεναριογράφο. Μου άρεσε η διακριτική κριτική της μπούργκας και της αρχαιολατρείας που ΑΥΤΟ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΤΙ ΝΕΟ μαζί με την εκπληκτική κριτική στην μη γυναικεία παρουσία στις σύγχρονες πολλές φορές νέες γυναίκες που προσπαθούν να γίνουν άντρες. Τελικά τελικά ένα φρέσκο έργο..

ΩΣΤΟΣΟ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΒΓΑΛΑ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ
ο τύπος ή η τύπισσα (θα διαβάσω στο μέλλον το πρόγραμμα) έκλεισε όλη την ιστορία σε 1,5 ώρες.... Έλεος είναι θεός της πένας.... Θεός της μουσικής και της σκηνοθεσίας και πάνω από όλα του χορού.

Αλλά ωστόσο θα σας πω κάτι ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΓΡΑΨΑ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝ ΣΑΣ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ εγώ είμαι μαγεμένος και νεραιδοκτυπημένος..

ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ


ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ 134....

δύσκολο θέμα....

Σας έχω μάθει να βάζω περίεργα θέματα. Έτσι είναι και το σημερινό... Το σκέφτηκα από εδώ το πήγα από εκεί... Και βρήκα ότι πρέπει να το γράψω. Γιατί η ζωή είναι πιό πλούσια από τις εμμονές μας και τα θέλω μας...
Κατ' αρχήν ο γυιός της αδελφής μου βγήκε νικητής για άλλη μια φορά. Έτυχε πριν δύο χρόνια να τον δω σε αγώνες και διέκρινα το μέγεθος της δύναμής του της πλαστικής κίνησής του στο χώρο του ταπί.

(ο καημένος ο μαυρούλης έφυγε με εξάρθρωση.... περαστικά του...)

Aς δούμε και λίγο από την προπόνηση του συγκεκριμένου στυλ πάλης

Η σχέση μου με την πάλη έρχετε από παλαιά. Από την εποχή που μικρός στην Λεωφόρο δίπλα από το τμήμα της ξιφασκίας (όπου πήγαινα...) υπήρχε μια επιγραφή και μια μικρή πόρτα. ΤΜΗΜΑ ΜΠΟΞ.... Ήταν μια μυστική πόρτα που δεν την διάβαινες εύκολα... Έλεγαν άμα μπεις το πρώτο που σου έκαναν είναι να σου σπάσουν την μύτη για να μην πονάς....
Φυσικά δεν ήταν πάλη αλλά ήταν το πρώτο που είδα μικρός.. Ύστερα πήγα στο τμήμα άλματος εις ύψος στον παναθηναικό ξανά... Εκεί στο Παναθηναικό στάδιο υπήρχε το τμήμα πάλης ... Εκεί καθόμουν με τις ώρες και θαύμαζα αυτούς τους γίγαντες που πάλευαν που δομούσαν το κορμί τους με τις ώρες.
Παιδιά φτωχά των Αμπελοκήπων από τα προσφυγικά, από το κέντρο τον Κεραμεικό.... Αυτή ήταν τότε η πάλη. Αγαθοί γίγαντες... Μετά μεγάλωσα με τους ημίθεους στην Λεωφόρο Αλεξάντρας τα καλοκαίρια... Καρυστινός, Καρπόζηλος, Τρομάρας Ντι Μπέστια και άλλοι ξένοι από την Ελευσίνα χαχα (τότε για να μας πείσουν ότι έφερναν στο κατς ξένους βάφτιζαν κάτι έλληνες ξένους τους έβαζαν και μια κουκούλα και νόμιζες ότι ήταν αλλοδαποί...) Τι πλάκες τι κυνηγητά στο κλουβί να σπάνε τα γραφεία των κριτών... Τι απίστευτες εποχές ηλίθιων αλλά γελαδερών βραδυών...
θέλω να τελειώσω με κάτι που πιστεύω για την πάλη που παλαιά γνώρισα.... Ήταν αγνοί γίγαντες πράα και ήσυχα παιδιά μέσα από την φτώχεια... Όπως ο μεγαλύτερος λογοτέχνης στην ιστορία που ΛΑΤΡΕΥΩ ο Τζακ Λόντον λάτρευε το μποξ έτσι και εγώ παλαιά αγαπούσα την πάλη.
Ας είναι καλά ο ανηψιός μου που μου ξαναθυμίζει μεγάλες αγάπες που έχω εγκαταλείψει χρόνια τώρα.
Εξ' άλλου η πάλη στην Ελλάδα είναι αρχαία πανέμορφη υπόθεσις...

τι σας έχει ο θεός...

μπουκάρετε εδώθε και θαυμάστε...



http://hellfunpark.blogspot.com/


είναι ο HELL FAN PARK θεός λέωωωωωωωωωωωωωωωωω
τραγούδι απίστευτο ΜΑΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ



και άμα βαριέστε δείτε το εδώ...

σκέψεις πάνω στον θάνατο του πατέρα μου

Ο πατέρας μου ο Στυλιανός Λάμπρου έφυγε ΠΛΗΡΗΣ ΗΜΕΡΩΝ από την ζωή στις 06-05-2009.
Γεννήθηκε στην Αιθιοπία το 1917. Μεγάλωσε ως τα πέντε του ίσως (δεν ξέρω ακριβώς) στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και μετά έζησε ως τον θάνατό του στην Ελλάδα, εκτός από πέντε χρόνια σαν μετανάστης στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Κηδεύθηκε στην περιοχή που αγάπησε και λάτρεψε και που ποτέ δεν έφυγε νοητικά από κοντά της στην Κύμη Ευβοίας στις 07-05-2009.
Παρόντες φίλοι του πλήθος κόσμου. Κοντά μας στάθηκαν οι φίλοι μου Ντίνος Α. και η σχέση του Δήμητρα, ο παιδικός μου φίλος Σταύρος Γ. η σχέση του Ματίνα και οι αδελφοί Μαρία Κ. και Διαμαντής Κ. Αυτούς τους μνημονεύω γιατί είναι φίλοι μου ΠΟΥ ΤΟΝ ΗΞΕΡΑΝ ΦΥΣΙΚΑ αλλά οι ευχαριστίες προς αυτούς είναι κάτι που βγαίνει από την ψυχή μου.
ΛΙΓΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ...
Ήταν πατέρας από τους αξιότερους οικονόμος νοικοκύρης με απόσταση σωστή (χωρίς να είναι φίλος με τα παιδιά του... ευτυχώς δεν έζησα τέτοιες μπούρδες) με ένα άγνωστο δικό τους ερωτικό χώρο με την μητέρα μας που δεν μας απασχόλησε ποτέ. Ήταν για μένα ο πνευματικός οδηγός, για δύο τρία σημαντικά θέματα όπως η αγάπη για τους κατατρεγμένους, το φιλελεύθερο πνεύμα της κριτικής. Ως εδώ. Τα υπόλοιπα ήταν προσωπικές κατακτήσεις μου και που ο πατέρας στάθηκε κριτικός και επιθετικά ενάντιος, ΩΣΤΟΣΟ ΜΑΣ ΕΔΕΝΕ ΒΑΘΥΤΑΤΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ.
Υπήρξαμαι ιδεολογικά σε εχθρικά στρατόπαιδα, εκτός από τρια χρόνια. Γνώστης των αδυναμιών μου και των παθών μου στάθηκε κριτικός απόμακρος ωστόσο ΠΑΝΤΑ στις δύσκολες της ζωής μου ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ. Με λίγα λόγια δεν με έπνιξε ποτέ με το εγώ του και πάντα είχε σταθερά τις δικές του απόψεις για μένα, όπως φυσικά και εγώ.
Τέλος θέλω να πω ότι στάθηκα κοντά του τον τελευταίο χρόνο. Αφιερώθηκα και του συμπαραστάθηκα με χαρά. Έτσι μπορώ να πω στον εαυτό μου ότι είμαι ικανοποιημένος που "απόλαυσα" το τέλος του.
Θα ήθελα όμως να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην τέως σχέση μου την ιατρό Νίκη Λ. που στάθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα κοντά μου ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ. Τις εύχομαι μια λαμπρή καριέρα και ένα πλήρης χαράς βίο.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ Η ΜΕΣΗ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ
Άνοιξα την πόρτα και η νονά μου στο βάθος της κρεββατοκάμαρας, σήκωσε το χέρι και αυτό κινήθηκε χωρίς αντίσταση προς τα κάτω. Ήταν το τέλος μιας ζωής, τέλος που δεν κατάλαβε η μητέρα μου, η οποία κοιμόνταν αγκαλιά μαζί του και είχε σηκωθεί για να πιεί καφέ, γιατί μετά από δύο μήνες ο πατέρας κοιμόνταν λίγο παραπάνω... ενώ η αδελφή μου στο δίπλα δωμάτιο είχε λαγοκοιμηθεί. Για πρώτη φορά βίωσα εκ του συστάδην το νεκρό κορμί. Αισθάνθηκα για πρώτη φορά το κρύο που είναι το αντίθετο της ύπαρξης. Το κρύο του νεκρού δεν είναι μια γενική ακαριαία διαδικασία... Προχωρά από τα άκρα και στο τέλος η θερμότης φεύγει τελευταία από το στήθος την κοιλιά... Ωδυνηρόν...
Στην Αφρικανική Αιθιοπία το 1917 στην Αντίς Αμπέμπα γεννιόταν ο υιός της Ελένης και του Αριστείδη Λάμπρου. Για λόγους επιχειρηματικούς το αντρόγυνο μεταφέρετε στην Αλεξάνδρεια. Η πόλις είναι κυριευμένη από χολέρα. Οι νεκροί είναι χιλιάδες. Σε ένα τρίστατο ένα μωρό βρήσκετε κάτω κλαίγοντας. Ο Έλληνας Κώστας (άγνωστο επίθετο) κοντοστέκετε και το πιάνει στα χέρια του. Οι παπούδες μου ονομάζουν το παιδί Στυλιανός και Κώστας ενώ νονός γίνετε ο Κώστας... προς τιμή του Έλληνα με την ελπίδα ότι θα γλυτώσει από την χολέρα. Προληπτικό φάρμακο το ακατέργαστο πετρέλαιο...
Το μικρό παιδί ανάμεσα σε άλλα παιδιά της οικογένειας, θα ζήσει ως το 2009 ενώ δύο άλλα άφησαν τα μικρά τους κοκκαλάκια στο τρίστατο για να τα μαζέψουν οι μεταφορείς χολεριασμένων πτωμάτων...
Οι εποχές ήταν ταραγμένες. Η οθωμανική αυτοκρατορία διαλύονταν. Οι εθνικισμοί ήταν στα ντουζένια τους. Στην Αλεξάνδρεια οι Έλληνες μεγαλουργούσαν. Η οικογένεια είχε εργοστάσιο τσιγάρων. Πλούσια οικογένεια...
Ο Βενιζέλος καλεί σε πανστρατειά. Η Ελλάς των πέντε Ηπείρων και των πέντε θαλασσών (σωστά τα λέω?). Οι Έλληνες της Αλεξάνδρειας πουλούν τα πάντα... Ονειρεύονται μια μεγάλη πατρίδα για μια αυτοκρατορία Ελληνική.
Στο πλοίο συνοστίζετε η οικογένεια και ο μκρός Στέλιος... Καταλύει στην περιοχή της Κύμης στην Εύβοια και ο παπούς ζώνετε τα όπλα. Ένδοξες πορείες ενάντια σε μια αυτοκρατορία που καταρρέει..
Όλα φαίνονταν εύκολα... Ένα βόλι στα πλευρά και ο πνεύμονας λαβώνετε... Σύντομα επιστρέφει πάει στο χωριό και πεθαίνει. Μόνοι στο Μονόδρι μια φτωχή απροστάτευτη οικογένεια. Κλάμα οδυρμός. Έρχετε η καταστροφή των ελπίδων ...
Νέα καραβάνια εξαθλιωμένων γεμίζουν την ήδη μεγαλύτερη Ελλάδα κατά εκκατομύρια. Χάνετε και ο Γιώργος μαθητής μικρός... Από τα πέντε παιδιά μένουν δύο. Φτώχεια μεγάλη.. Και τότε η ζωή ξαναγεννιέται. Η οικογένοια που είχε μείνει στην Αιθιοπία ψάχνει μέσω αγγελιών στις πανελλαδικές εφημερίδες να βρει τις υπόλοιπες ρίζες. Κάποιος φέρνει τα καλά μαντάτα. Με το πλοίο της γραμμής η οικογένεια βρίσκετε στην Αθήνα. Φως βρήθηκε ο άνθρωπος που σαν Λάμπρου θα σώσει την χήρα και τα ορφανά. Πλούσια χρόνια. Λεόντιος, Γαλλικά, φαγητό, χρήμα σωστοί άρχοντες στην Κύμη. Ο πατέρας μου δεν έμαθε πολλά γράμματα ο αδελφός του ο συγχωρεμένος ο Χρήστος ρούφαγε τα πάντα... Στρατιωτικό στα 1937... Απολύετε και ξαναβρήσκετε ντυμένος στρατιωτικά.... Ελληνοαλβανικός πόλεμος μάχες ηρωικές άμυνες και επιθέσεις... Όλα καταγεγραμμένα στις ιστορίες που μου μετέφερε μικρός σαν παραμύθια...Τραυματίας από χειροβομβίδα μεταφαίρετε στην Αθήνα... Κατάρευσις... Λαβωμένος με τα πόδια βαδίζει προς την Κύμη... Από επάνω τα στούκας... Νικητής του πολέμου ενάντια στον Ιταλικό φασισμό και ηττημένος από τον Χιτλερισμό... Οι Ιταλοί μπαίνουν στην περίεργη Κύμη παρελαύνοντας.... Ο Πατέρας γίνετε καπνιστής...
Η πείνα μεγάλη. Η αστική Κύμη και οι εργάτες της που δεν ασκούν κανένα γεωργικό επάγγελμα λοιμοκτονεί... Πεθαίνουν από την πείνα. Οι χωριάτες οι καταφρονεμένοι από το μικρό Παρίση δηλαδή την Κύμη παίρνουν το αίμα τους πίσω... Πουλούν ζωή αγοράζοντας χτήματα σπίτια ΤΑ ΠΑΝΤΑ... Όλεθρος πείνα παιδάκια τυμπανισμένα...
Συνάντησις του ΕΑΜ ... Τους καλούν επιφανείς προύχοντες του χωριού και της εκκλησίας... Δύο εβδομάδες μετά γίνονται ενάντιοι... Ο πατέρας σταθερά εμπνευσμένος από τις φιλελεύθερες ιδέες του πατέρα του αντιτίθετε στον αριστερό λόγο του ΕΑΜ. Φεύγει την ώρα που ο μορφωμένος της οικογένοιας ο ριψοκίνδυνος Χρήστος βγαίνει στο βουνό... Γίνετε κομμουνιστής ο αδελφός... Ο πατέρας μένει πίσω φυλάει την μάνα... Ο Χρήστος γίνετε ύμνος στα βουνά και τις πόλεις της Εϋβοιας... Συλλαμβάνετε από τους Γερμανούς και στέλνετε αιχμάλωτος στην Γερμανία και καταλήγει να ξεθάβει πτώματα Γερμανών από τις καταστροφικές επιδρομές των συμμάχων...
Ο πατέρας κατατάσετε ξανά στα χακί. Αυτή την φορά στα τάγματα ασφαλείας. Στόχος να αφήσουν ήσυχη την οικογένεια οι δεξιοί και να σώσει τον αδελφό του... Νέος πόλεμος... νέες οδύνες... Και μετά απελευθέρωσις ο ψειριασμένος αδελφός επιστρέφει σκελετός σωστός... εμφύλιος ... διωγμοί... Ο Χρήστος κοιμόταν τα βράδυα στην ύπαιθρο... Οι χίτες κυνηγούσαν τους πάντες... Ο πατέρας εκεί αντικομμουνιστής ΑΛΛΑ ΑΔΕΛΦΟΣ, τον υπερασπίζετε ηθικά και υλικά... Κεντρώος...
Γίνονται άντρες πλέον αποκτούν επιχειρήσεις... Σχολές χορού σχολές ραπτικής και αντιπροσόπευση την SINGER ξέρετε των ραπτομηχανών...
Όλη η Ελλάδα ράβει... Η ζήτησις μεγάλη... Συνεταιρισμός με τον θείο στην Αθήνα εργοστάσιο παραγωγής Πορσελάνικων πιάτων κλπ ποτήρια ΙΩΝΙΑ... Ο πατέρας αγοράζει μηχανή μεγάλου κυβισμού... Παίρνει τον δρόμο προς την παραλία της Κύμης και μια ελιά τον καθηλώνει ένα χρόνο στο κρεββάτι...Κατάρευσης... Τα πήρε όλα ο θείος... Κατασχέσεις πείνα.. Η μάνα που δάνειζε στον Μητροπολίτη Καρυστίας τα σερβίτσια της στον Φωστήνη.... πεινάει... Η αδελφή μου δεν έχει τίποτα να φάει μικρή... ΟΙ τραπεζομένοι στις δεξιώσεις της Κύμης φευγάτοι... Ένας μόνο έβαλε κάτι στην τσέπη...
Μετανάστης στην Αμέρικα πιά...Νυχτερινός λατζέρης στην μπάρα του θείου... Αγοράζετε ένα σπίτι εκεί που όλα ήταν χαμένα... Συλλαμβάνετε σαν παράνομος απελαύνετε και τσουπ να πάμε στην ΑΘήνα... Μια καλύτερη ζωή όχι πιά εδώ που μας χάλασαν οι συνθήκες την ζωή... Γεννιέμαι...
Είκοση ημερών στο υπόγειο των Αθηνών και οι γονείς θυρωροί... Ο θείος Χρήστος ναυτικός ... λαδάς για να ζήσει την δική του οικογένεια... Από κομμουνιστής γίνετε αντικομμουνιστής και ΕΡΕ γιατί λέει οι Εβραίοι κρύβονται πίσω από τον κομμουνισμό... Η δεξιά Κύμη τον αποδέχετε.... εντός εισαγωγικών...
Ο πατέρας εδώ πιστός στην Ένωση Κέντρου στον Γεώργιο Παπανδρέου...
Ο πατέρας όταν έπεσε η χούντα και ήρθε ο Καραμανλής φρύαξε... Με μια προκήρυξη του ΠΑΚ στα χέρια... Αντρέας... Ο ΈΡΩΤΑΣ ΤΟΥ... η συνέχεια των φιλελεύθερων των Κεντρώων... Το ΠΑΣΟΚ η μεγάλη του αγάπη ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ....
Νέα σχέδια επιχειρήσεων... Μανάβης... Όλα καλά... ξανά όμως η ατυχία τον κτυπά... Αιτία μια πατάτα... Την πατάει σπάει το πόδι... Ο γράφων παρατά το σχολείο και γίνετε μανάβης... Τρεις το πρωί ξυπνιός στην λαχαναγορά... Αμούστακος στα καθήκια της νύχτας... Πίκρα... που και που η μάνα ερχόταν μαζί... Κούρασις... Μια ελιά στην Κύμη και μια πατάτα στην Αθήνα τον κατέστρεψαν...
Επιστροφή στο μαγαζί μανάβικο του πατέρα και η πρώτη εβδομάδα σημαίνει έντονος τσακωμός... Εδώ οι ντομάτες εκεί τα αγγούρια... Τα ζάβω κάτω και πάω μακριά σε άλλο μανάβη υπάλληλος... Αριστερός ο μανάβης και Τροτσκιστής... Τα πάμε καλά... Κάθε Σάββατο βγάζουμαι πάγκο στην λαική... Τι υπέροχο πράγμα η λαική τότε... Φωνές γέλια...
Ωστόσο ο πατέρας μαζεύει γραμματόσημα... Φιλοτελιστής μανιώδης... Από τα 65 που βγήκε στην σύνταξη ως πριν 15 ημέρες 10 και 15 ώρες αφιερωνόταν στην αγάπη του.... τα γραμματόσημα...
Για την σεξουαλική του ζωή δεν ξέρω τίποτα... Ωστόσο πριν δέκα χρόνια είχα αφήσει τον σκύλο μου για φύλαξη στους γονείς μου... Και πηγαίνοντας να ανοίξω για να πάρω την Νάνσυ άκουσα γνωστούς ήχους... Άρα ενεργοί ως τουλάχιστον τα 83 του. Μετά δεν ξέρω... Αναφαίρομαι σε αυτό γιατί πάντα ήταν κάτι που μου ανέφερε. Ο άντρας πρέπει να φέρνει χρήματα και να έχει πλήρως ικανοποιημένη την σύζηγό του. Πάντα μου μίλαγε ενάντια στο χαμομήλι που είναι κακό για τους άντρες ενάντια στο μαρούλι κλπ.
Τελειόνοντας θέλω να πω ότι ο πατέρας μου ήταν με λίγα λόγια φιλελεύθερος αντιδεξιός, άθεος (δεν αναφέρθηκε ποτέ στο τέλος της ζωής του σε τέτοια θέματα και η οικογένοιά μου προς τιμή της δεν ζήτησε καμμιά μετάληψι και αναφορά σε παπάδες...) , αντικομμουνιστής ερωτευμένος με την Κύμη φιλοτελιστής αλληλέγγυος με τους αδύναμους ενάντια στην εργατική τάξη και αντιπαναθηναικός (δεν έμαθα ποτέ τι ομάδα ήταν..).
Όταν ήταν ΩΡΑΙΟΣ αρενωπός στο φέρετρο του έβαλα τις οδοντοστοιχίες του κάτω από το μαξιλάρι και τα δύο ζευγάρια γυαλιά.
Αισθάνομαι υπερήφανος που είχα ένα πατέρα που δεν με κανάκεψε που μου απαγόρευε να τον λέω μπαμπά αλλά μόνο πατέρα...
Γιατί ήταν ένας άνθρωπος σταθερός στις ιδέες του που διαφωνούσα έντονα μαζί του αλλά υπήρχε μια ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΕΒΑΣΜΟΣ

Σκέψεις "επί παντός επιστητού και αδιαφόρου γεγονότος..."

Μπαρότσαρκα...

Το προηγούμενο Σάββατο, καταστεναχωρεμένος ζήτησα να βγω με τον φίλο μου τον Ν.Α. Σκοπός μια μπαρότσαρκα και η απομάκρυνσις από ψυχολογικές έννοιες που με κατατρώγουν εδώ και καιρό...
Η βραδυά εξελίχθηκε υπέροχα, περιείχε αρκετό γέλιο αστεία και προβληματισμούς...
Ωστόσο ωφείλω να σας πω την γεωγραφική περιοχή που εκινείθημεν. Ήτο εις το ιστορικόν τρίγωνο που μια ζωή με κάνει να απολαμβάνω ....
Πλ. Μαβίλη, Σκουφά και περιοχή Χίλτον....
Τρεία μπαρ με ένα κοινό παρονομαστή... ΆΘΛΙΑΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΑΛΚΟΟΛ...
Μάστιγα για το μυαλό και την σωματική ακεραιότητα νέων μεσήλικων και ηλικιωμένων... Οι κύριοι ιδιοκτήτες φροντίζουν να έχουν άθλια ποτά αλλά υπέροχη μουσική, καλλίγραμας νεαράς όπου δήθεν .... έχεις ελπίδες ....φρούδες... και άθλιες εξαερώσεις... Αλλά τι τα θες κανείς δεν θέτει το ζήτημα των καθαρών ποτών... Όλα στο έλεος ενός άγνωστου θεού...


Τι υπέροχος λαός αλληλεγγύης....
Στην γειτονιά μου υπήρχε ένα υπέροχο νεοκλασικό κτήριο που στέγαζε μια από τις καλύτερες ταβέρνες των Αθηνών που λειτουργούσε μεσημέρι βράδυ. Ορδές ανθρώπων έρχονταν από τα πέρατα της γης (ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΛΑΚΑ ΕΡΧΟΝΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ ΜΕ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΕΤΡΩΓΑΝ ΕΜΕΝΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΦΕΥΓΑΝ... μου έτυχε να γνωρίσω ζευγάρι πλουσίων που ήρθαν για την ταβέρνα από την Ν. Υόρκη ).
Αυτή η ταβέρνα εξεδιόχθηκε αυτήν την εποχή για να ισοπεδωθεί το κτήριο και να γίνει μια νεόδμητος πολυκατοικία....
Ωστόσο αυτό που σηνέβει στην μητέρα μου ήταν τρομερό και με έκανε ΥΠΕΡΗΦΑΝΟ. Κλείνοντας η ταβέρνα (η οποία μεταφέρθηκε σε κοντινή συνοικία) ο εργοδότης που μας προσέφερε υπέροχα φαγητά... εθεόρησε καλό να αφήσει άνεργο το αλλοδαπό προσωπικό... Ένας καλός Πακιστανός που μας έφερνε το φαγητό σπίτι προχτές ΚΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΝΑΣ ΜΟΥ και εζήτησε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΠΕΙΝΟΥΣΕ...
ΤΟΝΙΖΩ ΟΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΥΤΟΣ ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΞΕΡΩ ΗΤΑΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΔΟΥΛΕΥΤΑΡΑΣ και σοβαρός άνθρωπος... Μάλιστα σε μπαρ που συνήθως πηγαίνω συχνά έχει τύχει να πιούμαι και κανένα ουισκάκι. Που σημαίνει ότι δεν ήταν ένας πρωτόγονος οπισθοδρομικός άνθρωπος (ΟΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ)
Το θέμα που θέλω να σας πω είναι μια εκ των δύο συγγενών μου ανταποκρίθηκε θετικά στην κραυγή αγωνίας του ανθρώπου αυτού και συνέδραμε οικονομικά...
Είμαι ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που είμαι παιδί μιας Ελληνίδας εργάτριας (συνταξιούχος του ΙΚΑ) που έχει ψηλά την σημαία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας...
Θέλω να πω ότι κάποτε ήθελα να γράψω ένα σημείωμα για τα ΚΑΛΑ εστιατόρια των Αθηνών που δεν καταστρέφουν το στομάχι μας... Αυτό θα ήταν το νούμερο δύο... Αλλά αν είναι να μην καταστρέφει το στομάχι μας και να καταστρέφει τους εργαζόμενούς του .... ΝΑ ΚΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΗΣ ΛΙΘΗΣ .... Του εύχομαι να αποτύχει και να καταστραφεί... Ατυχώς όμως ... έχει τόσο καλή κουζίνα που είναι νομοτελειακή η επιτυχία του...