01 Μαΐου 2009

Σκέψεις "επί παντός επιστητού και αδιαφόρου γεγονότος..."

Μπαρότσαρκα...

Το προηγούμενο Σάββατο, καταστεναχωρεμένος ζήτησα να βγω με τον φίλο μου τον Ν.Α. Σκοπός μια μπαρότσαρκα και η απομάκρυνσις από ψυχολογικές έννοιες που με κατατρώγουν εδώ και καιρό...
Η βραδυά εξελίχθηκε υπέροχα, περιείχε αρκετό γέλιο αστεία και προβληματισμούς...
Ωστόσο ωφείλω να σας πω την γεωγραφική περιοχή που εκινείθημεν. Ήτο εις το ιστορικόν τρίγωνο που μια ζωή με κάνει να απολαμβάνω ....
Πλ. Μαβίλη, Σκουφά και περιοχή Χίλτον....
Τρεία μπαρ με ένα κοινό παρονομαστή... ΆΘΛΙΑΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΑΛΚΟΟΛ...
Μάστιγα για το μυαλό και την σωματική ακεραιότητα νέων μεσήλικων και ηλικιωμένων... Οι κύριοι ιδιοκτήτες φροντίζουν να έχουν άθλια ποτά αλλά υπέροχη μουσική, καλλίγραμας νεαράς όπου δήθεν .... έχεις ελπίδες ....φρούδες... και άθλιες εξαερώσεις... Αλλά τι τα θες κανείς δεν θέτει το ζήτημα των καθαρών ποτών... Όλα στο έλεος ενός άγνωστου θεού...


Τι υπέροχος λαός αλληλεγγύης....
Στην γειτονιά μου υπήρχε ένα υπέροχο νεοκλασικό κτήριο που στέγαζε μια από τις καλύτερες ταβέρνες των Αθηνών που λειτουργούσε μεσημέρι βράδυ. Ορδές ανθρώπων έρχονταν από τα πέρατα της γης (ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΛΑΚΑ ΕΡΧΟΝΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ ΜΕ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΕΤΡΩΓΑΝ ΕΜΕΝΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΦΕΥΓΑΝ... μου έτυχε να γνωρίσω ζευγάρι πλουσίων που ήρθαν για την ταβέρνα από την Ν. Υόρκη ).
Αυτή η ταβέρνα εξεδιόχθηκε αυτήν την εποχή για να ισοπεδωθεί το κτήριο και να γίνει μια νεόδμητος πολυκατοικία....
Ωστόσο αυτό που σηνέβει στην μητέρα μου ήταν τρομερό και με έκανε ΥΠΕΡΗΦΑΝΟ. Κλείνοντας η ταβέρνα (η οποία μεταφέρθηκε σε κοντινή συνοικία) ο εργοδότης που μας προσέφερε υπέροχα φαγητά... εθεόρησε καλό να αφήσει άνεργο το αλλοδαπό προσωπικό... Ένας καλός Πακιστανός που μας έφερνε το φαγητό σπίτι προχτές ΚΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΝΑΣ ΜΟΥ και εζήτησε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΠΕΙΝΟΥΣΕ...
ΤΟΝΙΖΩ ΟΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΥΤΟΣ ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΞΕΡΩ ΗΤΑΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΔΟΥΛΕΥΤΑΡΑΣ και σοβαρός άνθρωπος... Μάλιστα σε μπαρ που συνήθως πηγαίνω συχνά έχει τύχει να πιούμαι και κανένα ουισκάκι. Που σημαίνει ότι δεν ήταν ένας πρωτόγονος οπισθοδρομικός άνθρωπος (ΟΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ)
Το θέμα που θέλω να σας πω είναι μια εκ των δύο συγγενών μου ανταποκρίθηκε θετικά στην κραυγή αγωνίας του ανθρώπου αυτού και συνέδραμε οικονομικά...
Είμαι ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που είμαι παιδί μιας Ελληνίδας εργάτριας (συνταξιούχος του ΙΚΑ) που έχει ψηλά την σημαία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας...
Θέλω να πω ότι κάποτε ήθελα να γράψω ένα σημείωμα για τα ΚΑΛΑ εστιατόρια των Αθηνών που δεν καταστρέφουν το στομάχι μας... Αυτό θα ήταν το νούμερο δύο... Αλλά αν είναι να μην καταστρέφει το στομάχι μας και να καταστρέφει τους εργαζόμενούς του .... ΝΑ ΚΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΗΣ ΛΙΘΗΣ .... Του εύχομαι να αποτύχει και να καταστραφεί... Ατυχώς όμως ... έχει τόσο καλή κουζίνα που είναι νομοτελειακή η επιτυχία του...

6 σχόλια:

  1. δυστυχώς οι πόλεις μας χάνουν σιγά- σιγά και το τελευταίο ίχνος ανθρωπιάς και πολιτισμού.. Γίνονται μεγαλουπόλεις των εκαμομμυρίων αγνώστων, μοναχικών και φοβισμένων (ή και πεινασμένων) υπάρξεων. Το μέλλον που μας επιφυλάσει ο Καπιταλισμός πριν την έξοδό του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και μη χειροτερα λενε ολοι. Ομως ποσοι πραγματικα κανουν εστω και ενα ελαχιστο κατι για να αλλαξουν τα πραγματα? Ιδου η απορια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωστε έτσι...Κρίμα για τον άνθρωπο που έμεινε χωρίς δουλειά, μπράβο για την μητέρα σου, με την μεγάλη καρδιά...
    Μην ανησυχείς όμως, όλα πληρώνονται και ξε-πληρώνονται στο τέλος...
    Καλή βδομάδα, φιλιά απο ΝΖ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα φίλε μου!
    Καταρχήν μια γλαστρούλα γαρδένια για το καλό:)
    και μετά μια προτροπή: πάντα να βγαίνεις έξω και να ξεδίνεις. αι στο διάτανο πια, όλο αγχωνόμαστε, παλεύουμε, στεναχωριόμαστε και γιατί παρακαλώ? την υγειά μας να έχουμε και όλα καλά θα πάνε.
    λες για το εστιατόριο. την υποθεσούλα της crysler την διάβασες/άκουσες? η κύρια ιδέα είναι: σώνουμε τους επιχειρηματίες και τις βίλες τους και οι εργαζόμενοι στο καιάδα. φτηνό εργατικό και εξαθλιωμένο δυναμικό θα υπάρχει πάντα και παντού. βρήκαν ευκαιρία τώρα όλοι και όπουν βρουν δικαίωμα το ποδοπατάνε. η μητέρα σου έχει ζήσει στο πετσί της τι σημαίνει δουλειά και ακόμα πιο πολύ τι σημαίνει να παλεύεις για πράγματα που κανείς δεν στα έδωσε έτοιμα. μην φανταστείς, δεν το ξέρουν όλοι αυτό.
    φιλάκια και μελοπατούσες, να έχεις μια καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μην τα ζητάμε όλα
    και καλλιγράμους νεαράς
    αλλά και ποτά της προκοπής ...
    Ζούμε στην εποχή της αρπα - κόλα
    δεν κατεδαφίζονται μόνο τα νεοκλασσικά
    και οι παραδοσιακές μεζεδοταβέρνες
    Γκρεμίζονται όλες οι αρχές κι οι αξίες
    της κοινωνίας μας, μαζί και τα εργατικά
    και τα ανθρώπινα δικαιώματα ...
    Την καλησπέρα μου ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. να είστε καλά φίλοι μου για τις σκέψεις σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

λαλατε