 |
| Το καράβι, με μια θαυμάσια εικαστική μορφή |
Η συγγραφέας Α. Διαμαντή - Κηπιώτη, μας χάρισε ένα ωραίο βιβλίο, με θέμα έναν παππού, που ήταν ναυτικός και έμενε σ' ένα θαυμάσιο χωριό, δίπλα στην Κύμη που λέγεται ΕΝΟΡΙΑ.
Θα μου πείτε τι το ιδιαίτερο είχε ο παππούς αυτός. Να σας πω ήταν ναυτικός, έγινε ιδιοκτήτης ενός εμπορικού ιστιοπλοϊκού και μεγάλωσε στο χωριό ΕΝΟΡΙΑ όπου και έζησε και αποχαιρέτησε τον κόσμο αυτό.
Ο παππούς είχε διασώσει, το ημερολόγιο ζωής του. Μεταξύ άλλων και του πλοίου του. Έτσι η λογοτέχνης οδοντίατρος, περιδιοντολόγος μας χάρισε δύο τινά. Ένα υπέροχο βιβλίο που αφορά την ναυτιλία και μια ταχεία περιήγηση στο χωριό αυτό και την ιστορία του. (διεξοδική ως ένα βαθμό).
Η κυρία Α. Δ. Κ. (θα το λέω για συντομία) είναι φανερό ότι αγάπησε τον παππού. Αγάπησε και το χωριό, παρόλο που είναι από την Ήπειρο. Με λίγα λόγια μας συγκλόνισε. Το βιβλίο αποδίδει μια ηρεμία, ένα στοχασμό, εκφράζει κρυμμένες σκέψεις της συγγραφέως και ανοίγει ερμηνευτικούς δρόμους για την ζωή του παππού. Δεν στέκει δηλαδή σ΄αυτά που φαίνονται. Ερμηνεύει, στοχάζεται, εξηγεί και δίνει εκδοχές.
Στο βιβλίο η Α. Δ. Κ. χρησιμοποιεί και την αφεντομουτσουνάρα μου. Το blog αυτό ως χρηστικό εργαλείο. Δεν μπορώ να κρύψω ότι με έχει συγκινήσει πολύ. Να δεις ότι κάτι έχεις προσφέρει σαν blog και στην γραπτή μορφή ... Ε δεν είναι και λίγο...
Στο βιβλίο βρήκα πάρα πολλά ενδιαφέροντα. Πρώτα απ΄όλα μια πολύ ενδιαφέρουσα περιγραφή των γεγονότων της κατοχής και ιδιαίτερα της πείνας και του λιμού. Και μπορώ να βεβαιώσω ότι είναι σύμφωνη με τις περιγραφές των γονιών μου. Κατά δεύτερον μια πολύ σπουδαία καταγραφή ΌΛΟΥ του γαμίλιου τραγουδιού της περιοχής κατά την ΕΝΟΡΙΑΤΙΚΗ εκδοχή. Οφείλω να τις πω ΔΗΜΟΣΙΑ ότι αν βρω άνθρωπο να το τραγουδήσει ακαπέλα θα το δώσω χωρίς να ντραπώ. Μου άρεσε πολύ και για τον λόγο ότι πρώτη φορά το διάβασα με τόσους πολλούς στίχους. Ε ναι εντυπωσιάστηκα.
Το βιβλίο μιλάει σαν να ήταν ο παππούς που το έγραφε. Και εδώ μου άρεσε η παρουσίαση εκφράσεων ντόπιων, με μέτρο και σύνεση. Όπως και ναυτικών εκφράσεων. Η δωρική μορφή της λαλιάς της ντόπιας ήταν όσο πρέπει. Τόσο όσο. Όχι υπερβολές που άλλα βιβλία καταλήγουν στην γραφικότητα.
Δεν θέλω να λέω όμως μόνο τα καλά. Κάτι που είναι δύσκολο είναι η καταγραφή της ιστορίας σε σύνοψη όσον αφορά τον μεσαίωνα κλπ. Ξέρω πόσες εσωτερικές στρώσεις καθηκόντων οδηγούν τον συγγραφέα να υποπέσει στην συνοπτική περιγραφή ολάκερις της ιστορίας. Εντάξει το καταλαβαίνω. Όπως καταλαβαίνω τον εαυτό μου, πόσα μαζεμένα είχε από τους γονείς που σταματημό δεν είχαν με την ιστορική τσάρκα αιώνων. Και ναι στην περιοχή μου είναι συνηθέστατο να μιλούν για το παρελθόν ως τα άκρα του... Όμως πρέπει να καταλάβουμε ότι για να φωνάξουμε άλλους ανθρώπους κοντά που θέλουν να γνωρίσουν τον τόπο χρειάζεται μέτρο.
Μια από τις πολύ δυνατές στιγμές του βιβλίου είναι τα γηρατειά... "Να΄ταν τα νιάτα ... τα γηρατειά καμία". Θα ήθελα να πω με μια δύο εκφράσεις την γνώμη μου. Πρόκειται για ένα ιστορικό διήγημα. Άκρως ενδιαφέρον. Τι να πω. Να πω για το πλοίο; Να πω για το χωριό αυτό που είναι, από τα ωραιότερα της περιοχής; Να πω το ένα να πω το άλλο;
Θα πω κάτι που εκφράζει την πραγματικότητα. Αγοράστε το. Και θα αγαπήσετε το χωριό αυτό. Και να μην έχετε πάει ποτέ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. Πάνω κάτω όλα τα χωριά μας έχουν μέσα τους μια πάνω κάτω ίδια ιστορία;; Ισχύει;; Όχι δεν ισχύει το χωριό αυτό έχει κάτι που δεν έχει γραφτεί ακόμα...
ΕΊΝΑΙ ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΦΤΑΣΦΡΑΓΙΣΤΟ και .... Η συνέχεια κάπου κάποτε....
https://www.politeianet.gr/books/9789604522835-diamanti-kipioti-anthoula-bita-o-pappous-kapetan-giannis-295577
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
λαλατε