Συμπληρώνονται 40 μέρες από τη μέρα που έφυγε από κοντά μας ο μεγάλος αγωνιστής επαναστάτης Γιάννης Βερούχης.
Η σύντροφός του Ματίνα και η οικογένειά του καλούν τους συντρόφους και φίλους του Γιάννη Βερούχη να ανταμώσουν στη μνήμη του την Κυριακή 11 Ιουλίου και ώρα 11 π.μ. στο Ξενοδοχείο Τιτάνια.
Θα είμαστε εκεί για να τιμήσουμε τη μνήμη του.
Αυτά έκλεψα από το σιτε του ρεσάλτο... Μου είπαν ότι την Κυριακή έχουμε 40 ημέρες απουσίας...
Μα είναι δυνατόν? Έφυγε από κοντά μας ο Γιάννης Βλαδίμηρος Βερούχης?? Έφυγε?? Σαν σήμερα θυμάμαι...
Θυμάμαι στην Ασκληπιού... Μου έλεγε εδώ ... ακρατ ... ήταν το καφενείο που βρίσκονταν κάθε ημέρα Ο Σταύρος και κανόνιζε τις πολιτικές εργασίες του...
Μια ημέρα περπατούσαμαι μαζί στην Πανεπηστημίου... μου λέει βλέπεις εδώ? τι του λέω... εδώ μου λέει ήταν το καφενείο ΤΑ ΗΝΩΜΕΝΑ ΒΟΥΣΤΑΣΙΑ... Κάθε βράδυ στις 11 το βράδυ όλοι οι αρχειομαρξιστές 1500 νοματαίοι και βάλε έδιναν ραντεβού τηλεφωνικό... Πήγα κάποτε στο Ρέθυμνο και είδα ένα καφέ ΤΑ ΗΝΩΜΕΝΑ ΒΟΥΣΤΑΣΙΑ... συγκινήθηκα...
Μου έλεγε τόσα πράγματα που τα ρούφαγα σαν σφουγγάρι... Θυμάμαι την αστεία ιστορία στα Χαυτεία... Ήταν ένα ραυτάδικο το είχε ένας αρχειομαρξιστής έξω από το κόμμα... Λίγο παραμυθάς... Πήρε απόφαση το κόμμα... Όλα τα μέλη απαγορεύετε να πηγαίνουν εκεί... Γιατί βρε Γιάννη τον ρώτησα?? Μου λέει "βρε αυτός έφτιαχνε την ιστορία μέσα από το προσωπικό του φίλτρο...:"¨Ελεγε ότι ήταν με τον Τρότσκυ και την Κολλοντάι σε μια ταβέρνα και τα έπιναν...κλπ κλπ Την επανάσταση την έβαζε στα μέτρα και τα σταθμά του...
Ο Γιάννης Βλαδίμηρος Βερούχης.. Πάντα εργάτης... Με τι μόρφωση... Πάντα με το υπέροχο στερεωφονικό του να παίζει συμφωνική μουσική... Πόσο ελεύθερος ήταν όταν άκουγε αυτήν την μουσική. Όσο ελεύθερος ήταν όταν αναλάμβανε μια κομματική εργασία ...
Τον θυμάμαι ΑΤΡΟΜΗΤΟ....Να έχει την ασθένειά του, και να καταβάλετε να απλώνετε με την γιγάντια κορμοστασιά του πάνω στο γραφείο... την ώρα των κομματικών διεργασιών και να σηκώνετε αψής ορθός να μετράει τον σφιγμό του και να τοποθετείτε... ΑΥΤΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΚΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΠΡΟΣ και να λέω μέσα μου... ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΝΤΕΧΕΙ??
Με τον Γιάννη Βλαδήμηρο Βερούχη ταξίδευα... Μου έλεγε για τους Αμπελοκήπους... Για την Κομμούνα της Πανόρμου για την Στέγη Πατρίδος στην Πλατεία Μαβίλη... Για τον πατέρα του τον Σταύρο για την μάνα του
Δεν θα ξεχάσω τα γαλακτομπούρεκα που πήγαινα στην Ματίνα και τα κεράσια τις φράουλες την αγάπη αυτής της γυναίκας προς τον ΓΙάννη... ΓΙΑΝΝΗ ΕΥΤΥΧΗΣΕΣ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ
Ο Γιάννης πάντα μου ενστάλαζε δύο ρητά του Τρότσκυ που του μετέφερε με προφωρική παράδωση η μάνα του η επαναστάτρια η συντάκτης του ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ ... Έλεγε ο Τρότσκυ... "Φέρτε μου ένα μαύρο εργάτη από τα αδαμαντορειχία της Νοτίου Αφρικής από ένα τσούρμο διανοούμενους..." και το άλλο φοβερό ...."γνώρισα επαναστάτες μη έξυπνους αλλά δειλούς επαναστάτες ποτέ..."
ΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΘΑΡΑΛΕΟΣ...
Ο Γιάννης ήταν θέμα τύχης πως έφυγε στα 79... Κάποτε το 1966 ή το 1965 έμεινε τρεις μήνες στο κρεββάτι κτυπημένος από τους σταλινικούς... Μου το είπε άνθρωπος ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ... Ο Γιάννης δεν είπε ποτέ τίποτα ... ΣΕΜΝΟΣ ΠΑΝΤΑ ΛΑΚΩΝΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ... Μα τόσο????????
Ξέρω Γιάννη μου είπες πολλά για τον συνωμοτισμό... Κάποτε ο Γιάννης μας είχε ραντεβού στην χούντα κάπου στο εξωτερικό... Είπε να πιεί Κονιάκ... Που να ήξερε ... Το πλήρωσε χρυσό... Μου έλεγε ... θα πίνεις στα ραντεβού γνωστά ποτά...
Ο Γιάννης που είχε τα πάντα δώσει στο κίνημα αν του έλεγα τώρα τι βρήκα θα ήταν σεμνός και υπαρήφανος... Πάντα συνέχιζε να ψάχνει οτιδήποτε από τους νεκρούς μας .... Κάποτε μου έλεγε για έναν που τον πνίξανε στο ποτάμι... Να το βιογραφικό μιας εργάτριας του ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ... Από αυτήν την μεγάλη σκοπιά των εργατών βγήκε ο Γιάννης
Κατίνα Εμμανουηλίδου, καπνεργάτρια
Γεννήθηκε στα Θείρα της Σμύρνης 1922
Μικρασιατική καταστροφή – εγκαθίσταται με την οικογένειά της οριστικά στον Πειραιά μετά από περιπλάνηση σε διάφορες ελληνικές πόλεις. Εργάζεται σαν καπνεργάτρια
1929
Συνδέεται με τους κύκλους του Αρχείου
Συνδέεται δραστηριοποιείται ενεργά λαμβάνοντας μέρος σ’ όλους τους αγώνες των καπνεργατριών στον Πειραιά.
1930
ΚΟΜΛΕΑ
1.5.1930
Συλλαμβάνεται στον Αϊ Γιάννη Ρέντη, κακοποιείται και επειδή πρόβαλλε αντίσταση στην επίθεση της αστυνομίας καταδικάστηκε σε ένα μήνα φυλακή.
Εντείνεται η δραστηριότητά της προσπαθώντας να οργανώσει τις καπνεργάτριες στον Πειραιά πράγμα που την εξαναγκάζει για ν’ αποφύγει νέα σύλληψη να μεταβεί στην Θεσσαλονίκη (Φθινόπωρο 1930) πρωτοστατώντας στους αγώνες των καπνεργατών
1931
Συλλαμβάνεται σε μία διαδήλωση καπνεργατριών μαζί με άλλες και καταδικάζεται σε 4 μήνες φυλάκιση
1.5.1932
Συλλαμβάνεται στην παράνομη διαδήλωση της διασταύρωσης Λεωφόρου Στρατού και Παρασκευοπούλου (Θεσ/νίκης) όπου σηκώνοντας τα χέρια της και μπαίνοντας μπροστά σ’ ένα τραμ. το σταμάτησε σκαρφαλώνοντας επάνω του απ’ όπου και μίλησε στους συγκεντρωμένους εργάτες. Κακοποιήθηκε και καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλακή συν 2 χρόνια εξορία στη Γαύδο.
Στις γυναικείες φυλακές Θεσσαλονίκης είχε μαζί της και το παιδί της που μόλις είχε γεννήσει.
Αύγουστος 1932
Μεταφέρεται στην Φυλακή Αβέρωφ. Κλονίζεται η υγεία της το Δεκέμβριο. Υποφέρει από ρινική στένωση και οξεία εκβλάστηση με πύον. Δεν χορηγήθηκαν φάρμακα γιατί δεν εγκρίθηκαν από τον γιατρό της φυλακής και από την διεύθυνση. Ο γιατρός του Ερυθρού Σταυρού συνέστησε εγχείρηση την οποία η Διεύθυνση δεν ενέκρινε.
31.1.1932 – 1.1.1933
Δραπετεύει κατορθώνοντας να κόψει μ’ ένα μικρό πριόνι τα σίδερα του παραθυριού του κελιού της και κατέβηκε στο εξωτερικό προαύλιο της φυλακής μ’ ένα σκοινί που κατασκεύασε από τα σεντόνια του κρεβατιού της. Διέσχισε το προαύλιο και μ’ άλλα σκοινιά κατόρθωσε να αναρριχηθεί στον εξωτερικό τοίχο και να διαφύγει.
Η ασφάλεια για ν’ ανακαλύψει συνενόχους και να εξακριβώσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες απέδρασε υπέβαλε σε βασανιστήρια τις δύο συγκρατούμενές της Μπεφάνη (που κακοποιήθηκε με ιδιαίτερη βαναυσότητα) και Στρατηγάκη μέλη του ΚΚΕ. Επακολούθησαν αθρόες συλλήψεις τις επόμενες ημέρες. Ο Ριζοσπάστης έκανε μια απλή αναφορά στην απόδρασή της χωρίς ιδιαίτερο σχολιασμό και τηρώντας σιωπή ως προς την πολιτική της ιδιότητα. Η στάση του προκάλεσε αντιδράσεις στα μέλη του κόμματος. (Τοποθέτηση πυρήνα του Μεταξουργείου).
3.4.1933
Πέθανε. Κηδεύτηκε την επομένη. Τον επικήδειο εκφώνησαν ο Γ. Βιτσώρης και η Γ. Δεληγιάννη
Ο Γιάννης Βλαδήμηρος Βερούχης έτρεφε ΤΗΝ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΤΣΩΡΗ. ¨Ηταν μεσάνυχτα... Στον σταθμό του Πειραιά.. Από κομματική δουλειά... Ο Σταύρος και η μάνα του δεν είχαν εισητήριο.. Ένα χέρι μάλλον του Βιτσώρη ... βάνει το εισητήριο στην τσέπη της οικογένειας... Ο δωρητής πήγε με τα πόδια Περαία Αθήνα...
Ο πατέρας του Γιάννη Βλαδήμηρου Βερούχη ήταν ο Σταύρος... Στο σωματείο θυμάτων αναπήρων 1912-1922 το ΚΚΕ δεν είχε δύναμη... Ήταν το σωματείο του Λ. Τρότσκυ.. Ένας όμως μίλαγε από το ΚΚΕ ¨Τιμής ένεκεν" ο Κλάρας ο Άρης ο Βελουχιότης.
Μου είπε πολλά το Γιάννης Βλαδήμηρος Βερούχης... Πολλά είπα άλλα κρύβω στην καρδιά μου...
Ένα κρατώ...
Ακρατ... (ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΜΗ ΕΥΣΤΡΟΦΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΙΛΟΣ ΟΜΩΣ ΟΧΙ....
Γιάννης Βλαδήμηρος Βερούχης στην ζωή μου δεν ήταν ΜΌΝΟ ο μύστης ο καθοδηγητής... Ήταν αυτό που λέμε "αυτός που εμπαιδώνει τις ιδέες ... ο γήινος θεματοθέτης" αυτός που δεν πρόδωσε ΠΟΤΕ.....
ΤΗΝ ΗΡΩΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ.....
ΕΜΠΡΟΣ ΕΡΓΑΤΕΣ.... ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
λαλατε