XOΡΕΥΤΙΚΑ

Κούνα το.
Ο ρυθμός, ο αιώνιος ο πρωτορυθμός,
αυτός ο λυκνιστός, χτυπάς αριστερά, δεξιά,
εμπρός, πίσω, γύρω το τίποτα.
Εσύ ο ρυθμός, η μουσική, ο αναγεννημένος φοίνιξ,
ο κατακαμένος φοίνιξ, ώσπου στηνμοναξιά ένα χέρι μαγικό
να σε αγγίξει,
να γυρίσει,
να σε καμαρώσει
να λυκνιστεί εμπρός, πίσω, δεξιά, αριστερά
πόσο θέλω να χωρέψουμε μικρό σπαρταριστό, ανταριασμένο λουλουδάκι του σατανά
να με πάρεις, να με πας στα έγκατα, της ανυπότακτης καταχνιάς,
για να δεις μέσα μου το τίποτα,
αυτό το μαγικό νωχελικό μάτια μου λατρεία μου,
Πάνκικο μωρό μου,
χτες στους MC5 λυκνιζόμουν και έσκασες μύτη,
πάνκικο άτακτο σκουλικάκι, με τα σκουλαρικάκια σου,
πόσο σε λάτρεψα....