Το τέρας της φθοράς του χρόνου....

Ομόνοια...

Δύο υπέροχα λατρευτά κορίτσια - άγουρα εις ηλικίαν - εψές το βράδυ....

" Άχ Μαρία να σου δείξω φωτό από τους κοιλιακούς του στο κινητό μου να πάθεις...."

" Και που να δεις Ελένη του δικού μου..."

Εμ πως δηλαδή... να δείξουμε τους δικούς μας και να τρομάξουν τα άγουρα πλάσματα?

Είναι τραγικόν και μεγαλειώδες. Η φύσις πρωτίστως αναζητά την υγιεινήν αναπαραγωγήν της...

Τι τα παχιά , προς απόσυρσιν κορμιά θα επιζητήσει?

Ναι ναι σωστά μου λέτε... δεν είμαστε εις τα σπήλαια και δεν είμεθα υψωμένοι εις τα τεράστια δεντριά... Έχομεν πνεύμα , ρώμην ηθικήν, υψηλά ιδανικά....

Δεν λέω.... Μα... Φευ.....