ΜΙΑ ΣΦΑΛΙΑΡΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ...

 Αδύναμος μικρός, ισχυρογνώμων και ψευτονταής

αναμετρήθηκα με την μάνα μου στο σιδερένιο κρεβάτι.

Ορμούσα λυσσασμένος να την κερδίσω και αυτή με πέταγε ψηλά 

Και δώστου από την αρχή. Παχιά σωματώδης η μάνα... Μικρός χτικιάρης εγώ...

Το πρώτο παιχνίδι που θυμάμαι.

Στο τέλος αφιονισμένος από το πάθος της νίκης, με έντονη βία

όρμισα με νύχια δόντια και ένα μικρό αρκουδάκι...

Πυρ κατά βούληση...  

Παφφφφ... Μια γυριστή ξανάστροφη και απότομη προσγείωση...

Λούφαξα... Το πρώτο παιχνίδι των ορίων...

Δοκιμάζαμε λοιπόν μικροί τα όριά μας. Το παιχνίδι συχνά μετατρέπονταν σε βίαια πράξη... Η ζωή μέσα από τα πάντα μας διδάσκει...

Είπαμε είναι ώρα του απολογισμού...