Η ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΖΩΗ, ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ Ο ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΙΣΜΟΣ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ....

 Ἀπολυτίκιον



Ὡς στύλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, καί λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης σοφέ, ἐδείχθης Χαράλαμπες· ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, διά τοῦ μαρτυρίου, ἔλυσας τῶν εἰδώλων, τήν σκοτόμαιναν μάκαρ, διό ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ, πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς.






Βρέθηκα σε σπουδαία εκκλησία τις προάλλες. Ήταν μια Ολονυχτία προς τιμήν του Αγίου Χαραλάμπους. Ήταν μια βαθιά γαλήνια νυχτιά στην κατάσβεστο έσωθεν εκκλησιά και υπό τους ήχους σήμαντρου μοναστηριακού, καθώς και σπουδαίας ψαλτικής "χορωδίας" προερχόμενης από ναό του Αιγάλεω. Ήταν μια χορωδία "αγγελικού" αποτελέσματος μιας και αποτελείτο από 10 γυναίκας. Η μόνη μου παρατήρηση είναι ότι θέλουν λίγο δούλεμα με την έννοια να μην έχουν αυτή την εκτίναξη του Εγώ... Τες πάντων....

Εκείνη την νύχτα των σκέψεων, των πνευμάτων που έκαναν καταδρομικές εμφανίσεις στην ψυχή μας ή που η ύλη μας γεννούσε την ανάγκη ύπαρξης ενός παράλληλου κόσμου ή που άλλοι δεν διέκριναν τίποτα και η βραδιά τους ήταν ένα απόλυτο ΜΗΔΕΝ έ μέσα σε εκείνη την εν Καμίνω βραδιά έκανα πολλές σκέψεις.

Η πρώτη σκέψη είναι πως ζούμε σε παράλληλες φαντασιακές καταστάσεις. Θα φέρω ένα παράδειγμα. Είμαστε πχ οικογένεια ή είμαστε σκορποχώρι.... Είμαστε παρόντες στα τεκταινόμενα ή είμαστε πρόβατα επί σφαγή.... Αλλά την ώρα της μεγάλης σφαγής πόσοι ΉΔΗ έχουν βρει την παράλληλη διέξοδο την επονομαζόμενη ΚΑΒΑΤΖΑ και σαν αποτέλεσμα στην μεγάλη ΣΦΑΓΗ να προσέλθουν οι ΜΟΝΑΧΟΙ και οι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ και οι ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ σαν θύματα ΜΑΡΤΥΡΕΣ εξιλέωσης....


Σκεπτόμουν τον δρόμο της ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ της μιας και μοναδικής ζωής, της μιας και μοναδικής αλήθειας, που εξ' άλλου για αυτήν ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ και ο Άγιος Χαράλαμπος....

Γιατί όμως τα σκέπτομαι αυτά θα μου πείτε.... Είναι κοντά δώδεκα χρόνια που έφυγα από τον δρόμο της μιας και μοναδικής ζωής, της μιας και μοναδικής αλήθειας, του ενός και μοναδικού δρόμου. Δώδεκα χρόνια είναι πολλά... Δηλαδή μια συνειδητή ζωή ως τα 40 κοντά όπου οι αμφιταλαντεύσεις στην ζωή μου ήταν μηδενικής συχνότητας... Το δόγμα σαν δρόμος ήταν ένα και το αυτό με την βίωση της ύπαρξής μου.

Και αυτό που γνώρισα μετά ήταν ένας παράλληλος κόσμος. Ένας κόσμος που ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΝΕΤΑΙ δια μέσω μιας παράλληλης σκέψης. Ένας κόσμος που σκάβει λαγούμια, κτίζει γέφυρες για να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ... Όταν παλαιότεροι ΑΝΑΧΩΡΗΤΕΣ μου μετέφεραν την εμπειρία των πρώτων μηνών της δικτατορίας, την ώρα που οδηγούντο στο ΜΕΤΑΓΩΓΩΝ οι ταβέρνες ήταν γεμάτες και οι ήχοι των ΤΖΟΥΓΚ ΜΠΟΞ έπαιζαν στην διαπασών...

Ο έρωτας, εξάλλου στην πλάση της Ελλάδος βιώνεται επί της ουσίας ή είναι επιφαινόμενο.... Πόσοι έχουν ερωτευθεί έτοιμοι να σπάσουν αλυσίδες για αυτόν τον Θεό.... Οι περισσότεροι που βαδίζουν.....

Σε αγαπώ.... Και την ίδια ώρα μια βαθιά εμφάνιση του τρισκατάρατου το υποκείμενο του "Σ' Αγαπώ" μετατρέπεται σε θηρίο της Αποκαλύψεως....

Ο βιαστής παιδεραστής, ο πατέρας κήρυκας της ηθικής που καταστρέφει τα παιδιά του. Η μάνα που ανέχεται τον πατέρα διακορευτή των τέκνων του.... Η ύπαρξη μιας ζωής ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ είναι η γενική πραγματικότητα μιας χώρας σε βαθιά κρίση...

Είναι γι αυτό που οι σειρήνες των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ αποστόλων σπεύδουν στην χώρα... Μιλιούνια από ψευδοαπόστολους και θεούς εξωτικούς πλημμυρίζουν τα πάντα... Ποιόν αγαπάς μικρό ατίθασο Ελληνάκι... Ποιόν μισείς... Αυτόν που δήθεν ορίζεις σαν οδηγό του κοπαδιού ή της μικρής αγέλης ή της φαμίλιας σου την ίδια στιγμή τον οδηγείς στον απόπατο του εκμηδενισμού ΤΟΥ....


Μια φίλη μου είπε σε μια συνάθροιση των ΑΓΑΘΩΝ ότι η οικογένεια σώζει ξανά την χώρα από την πείνα, όπως και το 1940.... Την ίδια ώρα στα ξενοδοχεία της ηδονής, στις ανήλιες γκαρσονέρες οι φαλλοί τα αιδεία και η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ηδονή παρανόμων ψυχών καίονται πολλάκις....

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η καθαρά """""φρέσκια""""" φωνή αυτής της Χρυσής Αυγής διαθέτει ή διέθετε το ξενοδοχείον στην πλατεία Αττικής αν θυμάμαι..... Είναι ο συμβολισμός.... Είναι τόσο φρέσκο πράγμα που έρχεται με την παλαιά λεοντή της αμαρτίας.... Δεν θα είναι παράδοξο να δω αύριο τον ΣΦΑΛΙΑΡΩΜΕΝΟ να ρίχνει σφαλιάρες.... Τον μηδενιστή να γίνει οπαδός της μιας και μοναδικής θρησκείας.... Γιατί και οι έσχατοι έπονται πρώτοι....

Το μόνο που παραμένει άθικτο είναι η ίδια η λειτουργία μιας κατεστραμμένης ύπαρξης.....

Πω πω μπερδεμένα πράγματα......


Ίσως ήλθε η ώρα να ξαναδώ το Φως.... Και το Φως ίσως να είναι κοντά, δια μέσω μιας επιστροφής στο απόλυτο, στο ανυποψίαστο, στο Καθαρό από μιαρές οσμές....

Είδωμεν...