Η ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΖΩΗ, ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ Ο ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΙΣΜΟΣ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ....

 Ἀπολυτίκιον



Ὡς στύλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, καί λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης σοφέ, ἐδείχθης Χαράλαμπες· ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, διά τοῦ μαρτυρίου, ἔλυσας τῶν εἰδώλων, τήν σκοτόμαιναν μάκαρ, διό ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ, πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς.






Βρέθηκα σε σπουδαία εκκλησία τις προάλλες. Ήταν μια Ολονυχτία προς τιμήν του Αγίου Χαραλάμπους. Ήταν μια βαθιά γαλήνια νυχτιά στην κατάσβεστο έσωθεν εκκλησιά και υπό τους ήχους σήμαντρου μοναστηριακού, καθώς και σπουδαίας ψαλτικής "χορωδίας" προερχόμενης από ναό του Αιγάλεω. Ήταν μια χορωδία "αγγελικού" αποτελέσματος μιας και αποτελείτο από 10 γυναίκας. Η μόνη μου παρατήρηση είναι ότι θέλουν λίγο δούλεμα με την έννοια να μην έχουν αυτή την εκτίναξη του Εγώ... Τες πάντων....

Εκείνη την νύχτα των σκέψεων, των πνευμάτων που έκαναν καταδρομικές εμφανίσεις στην ψυχή μας ή που η ύλη μας γεννούσε την ανάγκη ύπαρξης ενός παράλληλου κόσμου ή που άλλοι δεν διέκριναν τίποτα και η βραδιά τους ήταν ένα απόλυτο ΜΗΔΕΝ έ μέσα σε εκείνη την εν Καμίνω βραδιά έκανα πολλές σκέψεις.

Η πρώτη σκέψη είναι πως ζούμε σε παράλληλες φαντασιακές καταστάσεις. Θα φέρω ένα παράδειγμα. Είμαστε πχ οικογένεια ή είμαστε σκορποχώρι.... Είμαστε παρόντες στα τεκταινόμενα ή είμαστε πρόβατα επί σφαγή.... Αλλά την ώρα της μεγάλης σφαγής πόσοι ΉΔΗ έχουν βρει την παράλληλη διέξοδο την επονομαζόμενη ΚΑΒΑΤΖΑ και σαν αποτέλεσμα στην μεγάλη ΣΦΑΓΗ να προσέλθουν οι ΜΟΝΑΧΟΙ και οι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ και οι ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ σαν θύματα ΜΑΡΤΥΡΕΣ εξιλέωσης....


Σκεπτόμουν τον δρόμο της ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ της μιας και μοναδικής ζωής, της μιας και μοναδικής αλήθειας, που εξ' άλλου για αυτήν ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ και ο Άγιος Χαράλαμπος....

Γιατί όμως τα σκέπτομαι αυτά θα μου πείτε.... Είναι κοντά δώδεκα χρόνια που έφυγα από τον δρόμο της μιας και μοναδικής ζωής, της μιας και μοναδικής αλήθειας, του ενός και μοναδικού δρόμου. Δώδεκα χρόνια είναι πολλά... Δηλαδή μια συνειδητή ζωή ως τα 40 κοντά όπου οι αμφιταλαντεύσεις στην ζωή μου ήταν μηδενικής συχνότητας... Το δόγμα σαν δρόμος ήταν ένα και το αυτό με την βίωση της ύπαρξής μου.

Και αυτό που γνώρισα μετά ήταν ένας παράλληλος κόσμος. Ένας κόσμος που ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΝΕΤΑΙ δια μέσω μιας παράλληλης σκέψης. Ένας κόσμος που σκάβει λαγούμια, κτίζει γέφυρες για να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ... Όταν παλαιότεροι ΑΝΑΧΩΡΗΤΕΣ μου μετέφεραν την εμπειρία των πρώτων μηνών της δικτατορίας, την ώρα που οδηγούντο στο ΜΕΤΑΓΩΓΩΝ οι ταβέρνες ήταν γεμάτες και οι ήχοι των ΤΖΟΥΓΚ ΜΠΟΞ έπαιζαν στην διαπασών...

Ο έρωτας, εξάλλου στην πλάση της Ελλάδος βιώνεται επί της ουσίας ή είναι επιφαινόμενο.... Πόσοι έχουν ερωτευθεί έτοιμοι να σπάσουν αλυσίδες για αυτόν τον Θεό.... Οι περισσότεροι που βαδίζουν.....

Σε αγαπώ.... Και την ίδια ώρα μια βαθιά εμφάνιση του τρισκατάρατου το υποκείμενο του "Σ' Αγαπώ" μετατρέπεται σε θηρίο της Αποκαλύψεως....

Ο βιαστής παιδεραστής, ο πατέρας κήρυκας της ηθικής που καταστρέφει τα παιδιά του. Η μάνα που ανέχεται τον πατέρα διακορευτή των τέκνων του.... Η ύπαρξη μιας ζωής ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ είναι η γενική πραγματικότητα μιας χώρας σε βαθιά κρίση...

Είναι γι αυτό που οι σειρήνες των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ αποστόλων σπεύδουν στην χώρα... Μιλιούνια από ψευδοαπόστολους και θεούς εξωτικούς πλημμυρίζουν τα πάντα... Ποιόν αγαπάς μικρό ατίθασο Ελληνάκι... Ποιόν μισείς... Αυτόν που δήθεν ορίζεις σαν οδηγό του κοπαδιού ή της μικρής αγέλης ή της φαμίλιας σου την ίδια στιγμή τον οδηγείς στον απόπατο του εκμηδενισμού ΤΟΥ....


Μια φίλη μου είπε σε μια συνάθροιση των ΑΓΑΘΩΝ ότι η οικογένεια σώζει ξανά την χώρα από την πείνα, όπως και το 1940.... Την ίδια ώρα στα ξενοδοχεία της ηδονής, στις ανήλιες γκαρσονέρες οι φαλλοί τα αιδεία και η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ηδονή παρανόμων ψυχών καίονται πολλάκις....

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η καθαρά """""φρέσκια""""" φωνή αυτής της Χρυσής Αυγής διαθέτει ή διέθετε το ξενοδοχείον στην πλατεία Αττικής αν θυμάμαι..... Είναι ο συμβολισμός.... Είναι τόσο φρέσκο πράγμα που έρχεται με την παλαιά λεοντή της αμαρτίας.... Δεν θα είναι παράδοξο να δω αύριο τον ΣΦΑΛΙΑΡΩΜΕΝΟ να ρίχνει σφαλιάρες.... Τον μηδενιστή να γίνει οπαδός της μιας και μοναδικής θρησκείας.... Γιατί και οι έσχατοι έπονται πρώτοι....

Το μόνο που παραμένει άθικτο είναι η ίδια η λειτουργία μιας κατεστραμμένης ύπαρξης.....

Πω πω μπερδεμένα πράγματα......


Ίσως ήλθε η ώρα να ξαναδώ το Φως.... Και το Φως ίσως να είναι κοντά, δια μέσω μιας επιστροφής στο απόλυτο, στο ανυποψίαστο, στο Καθαρό από μιαρές οσμές....

Είδωμεν...

ΜΠΑΙ ΜΠΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ.....ή αλλιώς ΜΙΑ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ ΔΥΟ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ και ΔΙΑΛΥΘΕΙΤΕ...

Μπάι μπάι μαι ντάρλιγκ έλεγαν οι φίλοι μας οι Αγγλομαθείς...

Ο νέος ασκός του Αιόλου ξεκίνησε στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας. Η Ολυμπιάδα ήταν η χρυσή ευκαιρία για να γίνει πράξη η διάλυση της Ουκρανίας όπως όλα δείχνουν.... Ήδη παρακολουθούμε την πλατεία όπου διάφοροι εκπρόσωποι έχουν πάρει τον λόγο. Η κυβέρνηση διαλύθηκε κάτω από το αίμα που έτρεξε στις συγκρούσεις. Για να είμαστε όμως ρεαλιστές 100 ή λίγο περισσότεροι νεκροί για ένα τόσο ογκώδες έθνος είναι μια επιδερμική πληγή.

Είναι άγνωστο πως και τι θα γίνει. Η επανάσταση και οι εξεγέρσεις είναι ένα τεράστιο μαγειρείο του δρόμου και των σαλονιών κατόπιν... Έτσι λοιπόν η ""Σκυθία"" θα έχει πολλαπλές πλέον εξελίξεις και πολλούς δρόμους να ακολουθήσει. Η πρωτοπορία των συγκρούσεων ήταν χωρίς αμφιβολία χωρισμένη ανάμεσα σε πολλές συστιστώσες. Αναρχικοί, φασίστες, εθνικιστές καταπιεσμένοι άνθρωποι με ασαφή όνειρα και θελήσεις συμπτήχθηκαν εμπρός από το μίσος απέναντι σε ένα καθεστώς πείνας αδιεξόδων. Ήδη στις πρώτες ώρες στην πλατεία των εξεγερμένων παρελαύνουν ομιλητές και θρησκευτικοί ηγέτες. Παρήλασε η εκκλησία της Ουκρανίας, οι μουσουλμάνοι ενώ στις ΗΠΑ έστειλαν στην εκεί συγκέντρωση ένα Ραβίνο.  Αγνοούμε προς το παρών ποια ακριβώς εκκλησία είναι. Η Ορθόδοξη ή η Ελληνόρυθμος Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας δηλαδή οι Ουνίτες. Είναι αστείο, πως υπέγραψε ο Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος στην Φεράρα την Ένωση και μας κυνηγάει σαν βαμπίρ αυτή η υπογραφή.

Από την άλλη μεριά στην δεύτερη πόλη της Ουκρανίας το Χάρκοβο οι αντιπρόσωποι της φιλορώρικης αυτοδιοίκησης συνεδρίασαν μπας και βρουν καμιά λύση.

Από τον νου μας δεν μπορούμε να μην το βγάλουμε..... Ο δεξιός τομέας δηλαδή οι παλαιοί φασίστες του Β. Παγκοσμίου Πολέμου έδωσαν τον τόνο... Αλλά τολμάει κανείς ανερυθρίαστα να πει σε κάποιον μην εξεγείρεστε γιατί κινδυνεύετε να κερδίσουν οι ναζί ? Οι λαοί δεν εξεγείρονται επειδή περνούν ωραία. Δεν είναι παράτολμοι οι άνθρωποι..... Σωστά λέει ο κος Μπογιόπουλος στο πρόσφατο άρθρο του ότι ένας ιστορικός έκανε το βαποράκι με εκ. δολάρια στην εποχή των βελούδινων  επαναστάσεων... αλλά είναι κομμάτι της αλήθειας μιας εξέγερσης. Το άλλο είναι ότι οι μάζες αφυπνίζονται... Αν εκ των υστέρων κρίνουμε μια ιστορία τότε θα είμαστε μόνο υπέρ των χημικά απολύτως καθαρών εξεγέρσεων με καθαρό χρυσό 100 %... Που είναι όμως αυτές??

Φυσικά η Δύση έστρωσε το χαλί που πάνω του πάτησαν όλοι..... Αλλά να λες τις μάζες πουλημένες στα δολάρια είναι μια ιστορία κωμική... Η Ουκρανία την πρώτη φορά ενοποιήθηκε υπό τους Μπολσεβίκους που συνέτριψαν τους λευκούς αντεπαναστάτες καθώς και το ισχυρό κίνημα του Μάχνο που έπαιξε άθελά του τον ρόλο της ύστατης υπεράσπισης του εθνικισμού της Ουκρανίας.... Συνετρίβη δεύτερη φορά ο Ουκρανικός εθνισμός στην διάρκεια του αντιναζιστικού πολέμου, ενώ η αλήθεια είναι ότι μεγάλες μάζες πήγαν να υπερασπιστούν τις ναζιστικές ορδές... Μια του κλέφτη, δύο του κλέφτη ε την τρίτη φορά θα δούμε τι θα γίνει...

Ούγγροι, Ρουμάνοι, Λεττονοί Πολωνοί και άλλοι εθνικισμοί συνωστίζονται εμπρός στην πλατεία της εξέγερσης... Κάθε ένας ξεδοντιάρης βρομόγερος καπιταλισμός θέλει να φάει ένα κομματάκι κρέας τώρα που είναι λαβωμένο το κήτος...

Η Σκυθία για άλλη μια φορά σπαράσσεται από μια αποφασιστική κρίση ύπαρξης ή θανάτου... Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές..... Δυνάμεις προόδου και ελπίδας είναι σχεδόν ανύπαρκτες... Οι ηρωικοί αναρχικοί που δίνουν την μάχη με νύχια και με δόντια είναι μια ελπίδα πολιτισμού εμπρός στην βαρβαρότητα που ανατέλλει.... Από εκεί κει πέρα.... Μάλλον το χάος....

Κάθε πολιτισμένος άνθρωπος πρέπει να πει ένα πράγμα.... Η εποχή των διασπάσεων των κρατών σε μικρές κουτσουλιές πχ Καταλωνία, Σκωτία κλπ είναι μια ρομαντική μπούρδα και τίποτα παραπάνω... Ωστόσο σαν κινούν οι μάζες τι άλλο σου μένει να κάνεις παρά να κοιτάς και να βοηθάς μπας και ανοίξει κανένα μυαλουδάκι, μπας και από το εθνικό πάει η συζήτηση στο επόμενο το ουσιώδες δηλ την κοινωνική αλλαγή

Προς το παρών τον τόνο τον δίνουν οι σημαίες μιας πατρίδας που είναι δύο ή τρεις ή τέσσερις ένας ουρανός υπέροχος στην δύση του και τα ράσα της Ορθοδοξίας που δεν ξέρουμε καν αν είναι Ορθόδοξοι ή οπαδοί του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου του Ενωτικού και Παπικού Παλαιολόγου.... Από την άλλη οι βιομήχανοι στην πλειοψηφία τους οι ρωσόφιλοι γραφειοκράτες με οκνηρά βήματα ετοιμάζουν την διάσπαση....

Από το ωραίο αυτό καλάθι κάθε πολιτισμένος πρέπει ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ παρά μόνο να το πετάξει στο καλάθι της ιστορίας...


Οι ανυπόμονοι ας περιμένουν λίγες ημέρες.... Η Ολυμπιάδα της μπούρδας θέλει λίγες ημέρες ακόμα (αλήθεια ξέρει κανείς πότε τελειώνει γιατί δεν ξέρω?)


Αυτά έγραψα ενώ δεν είχα πρόθεση ένεκα της συνειδητής θλήψεως.... Εξάλλου διέκοψα την αποχή από το διαδύκτιο μόνο και μόνο για να δω λίγο τις εξελίξεις.... Αυτά αισθάνομαι

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΥΠΕΡ ΘΛΙΨΕΩΣ ΠΟΝΟΥ ΟΔΥΡΜΟΥ ΚΑΙ ΑΓΩΝ ΥΠΕΡ ΜΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΑΝΑΤΟΥ...... ή αλλιώς ΚΑΤΩ ΤΑ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Στο blog μου με αφορμή το γεγονός που με έχει κατα στεναχωρέσει τα μάλα..... και που όποιος κατάλαβε κατάλαβε.... έκανα μερικές σκέψεις για την στεναχώρια...

Εν αρχή στην κενωνία που ζούμε πρέπει να ρυθμίσουμε την ζωή μας, γενικά, ανάμεσα στο δίπολο ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΩ και ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ...

Φυσικά υπάρχουν και άλλες παράμετροι πχ έρως, φίλοι κλπ.... Αλλά ανάμεσα στο δίπολο αυτό της καταναλώσεως και της εργασίας το μόνο σίγουρο είναι ότι συντρίβεται η έννοια θλίψις....

Χάνω δηλαδή ένα προσφιλές πρόσωπο. Η κοινωνία δηλαδή ο εργοδότης μου που με απασχολεί 8 ώρες ημερησίως .... λέμε τώρα γιατί πρόσθεσε ώρες.... απαιτεί να έχω μια συμπεριφορά ευθύγραμμη χωρίς μεταπτώσεις... Αν μου το συγχωρέσει μια φορά τότε "είμαι τυχερός"....

Η κατανάλωση επίσης σε γενικές γραμμές απαιτεί ένα πλαίσιο χαράς και ψεύτικης ευδαιμονίας... Λαμπιόνια, χαρούμενα πρόσωπα και τσουπ στο ταμείο να πληρώσω...

Που να βρεθεί περιθώριο για θλίψη, κατήφεια, ζήλια για την ευδαιμονία του άλλου. Βρισκόμαστε σε μια ιστορική φάση της ανθρωπότητας όπου ο θλιμμένος είναι τρισκατάρατος, εξορισμένος μιαρός...

Δείτε δεξιά και αριστερά.... Που είναι τα περιβραχιόνια του πένθους ? Που είναι η αξυρισιά... Που είναι η μαυροφορεμένη γυναίκα? Όστις τολμήσει είναι πλέον ένα ιστορικό απολίθωμα... Τώρα όλοι απαιτούν χαρά χαρά χαρά και ξανά χαρά....

Κόντρα σε όλα αυτά η ομάς AKRAT και οι ΛΑΜΠΟΡΓΚΙΝΙΣΤΕΣ διακηρύσσουμε τα ακόλουθα....


1. ΔΕΝ ΕΊΜΑΣΤΕ ΖΩΑ ΚΤΗΝΗ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ.... Η ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΡΚΤΗ.... ΘΕΛΟΥΜΕ ΌΣΟ ΧΡΟΝΟ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΑΝΑΛΎΣΟΥΜΕ "ΧΑΡΟΥΜΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΑΣ"

2. Αρνούμαστε να έχουμε αυτό το χαμόγελο του ηλιθίου. Θέλουμε να μιλάμε για την στεναχώρια μας όσο τραβάει η ψυχή μας...

3. Όταν εννοούμε "΄όσο χρόνο" δεν εννοούμε οκτώ τέρμινα και ως το τέλος του βίου μας.... Εννοούμε την λογική μονάδα μέτρησης χρόνου που ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ....

4. Η πάλη μας για την θλίψη είναι πάλη ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΦΥΣΗΣ ΜΑΣ... Γιατί είναι πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας όπου η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ αποκηρύσσεται και διώχνεται...

5. Απαιτούμε εδώ και τώρα την γεφύρωση της έννοιας ΓΕΝΝΗΣΗΣ και ΘΑΝΑΤΟΥ στην σύγχρονη πόλη.... ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ένα κοιμητήριο... Έτσι ο θάνατος αποκτά μια μεταφυσική οντότητα ενώ είναι κομμάτι της ύπαρξής μας....

6. Αρνούμαστε μετά βλεγδυμίας τους μύχιους οπαδούς του ΣΑΤΑΝ οι οποίοι θέλουν να εφαρμόσουν την καύση των ανθρώπων μας... Υπερασπιζόμαστε την έννοια ΖΩΗ, ΧΩΜΑ και δεν θέλουμε την καύση παρά μόνο σε περιόδους καταστροφής όπου οι αγαπημένοι μας δεν πρέπει να υποπέσουν σε εχθρικά χέρια...

7. Η ζωή στην πόλη χωρίς κοιμητήρια είναι ζωή κουτσή και η ταφή δεν είναι έργο ανθρώπων ειδικών... Πρέπει ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ να αναλάβει η κοινωνία το βαρύ αλλά ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΑΘΗΚΟΝ της ΒΙΩΣΗΣ του φθαρτού της ύπαρξής μας.... ΑΥΤΟ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΣΥΝΤΟΜΟΤΑΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ούτως ώστε οι άνθρωποι να συναλλάσσονται για να μην χάνουμε τους ανθρώπους στην απόλυτη μοναξιά και έχοντας ήδη αρχίσει την διαδικασία σήψις....

8. Οι τάφοι μας δεν είναι ψυχρά και αδιάφορα μέρη.... Θέλουμε σημαίες ομάδων, κομμάτων παγόνια άρπες σάλπες κούκλες φωτογραφίες τέντες στρώματα ή ότι άλλο τραβάει η ψυχή μας ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ. Γιατί το μνήμα (δηλαδή η μνήμη μας) είναι κομμάτι μιας υπέροχης ζωής που τελείωσε...
Μακριά από τα κομψευόμενα μνήματα, εκτός εάν ο εκλιπών ήταν εις σοβαρός ή σοβαρά προσωπικότητα.... ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΙΤΣ ΤΗΝ ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΕΚΛΙΠΩΝΤΟΣ...

9. Θέλουμε η νιότη να μένει εκτός των γεγονότων αυτών διατί η νεότης ΑΠΑΙΤΕΊΤΑΙ να μένει ατρόμητος, αλώβητος και ερωτευμένη με την ζωή. Σύντομα εξ άλλου θα έλθει η ώρα να κατανοήσει και αύτη με την σειρά της το υπέροχον της ζωής δηλαδή του περιορισμένου χρόνου της υπάρξεώς μας....

10, Ο αγών αυτός είναι αγών ιστορικός αγών κατά ενός συστήματος που διαιωνίζει μια ψευδεπίγραφη χαρά του κατηραμένου ΣΑΤΑΝ και του ΚΕΡΔΟΥΣ.... Με τούτη την έννοια και στο μετερίζη αυτό ο αγών είναι αγών αντι - συστημικός....