Πέρασαν τα χρόνια. Λέει η παράδοση ότι ο AKRAT ευρίσκετε μπλεγμένος στα
μεταφραστικά ζητήματα των Εβραϊκών ζητημάτων εις την Ελληνική γλώσσα.
Παρ΄ ότι έχουν περάσει δύο χιλιάδες έτη και παρά πάνω, θα πω
ευθαρσώς ότι ουδέποτε αναμίχθηκα στα υψηλά αυτά θέματα ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ. Η
αλήθεια είναι ότι στις αρχές του 3ου αιώνα π.χ ευρισκόμουν εις την Αλεξάνδρεια. Όμως είχα
ερωτευθεί μια όμορφη κοπέλα από την Αιθιοπία. Ζούσα στο Βρούχιο, ήμουνα αρκετά
κονομημένος και τα πολιτικά ζητήματα με είχαν αφήσει αδιάφορο. Παρ’ όλο που
ευρισκόμουν στην επικράτεια των Λαγιδών ασφυκτιούσα από την αριστοκρατία και το
αντιδημοκρατικό μένος των Πτολαιμαίων. Είναι αλήθεια ότι στην αρχή συμμετείχα
σε μια προσπάθεια δημοκρατικής εξεγέρσεως, σε συνεργασία με τους δημοκρατικούς
ναυτικούς από την Αθήνα, αλλά σύντομα τα παράτησα. Νέος εισοδηματίας,
νταβραντισμένος τότε… με απορρόφησε η ερωτική πείνα μου με την λάγνα μαύρη
καλλονή.
Ωστόσο είχα πάρα πολλούς Ιουδαίους φίλους. Βρισκόμουν συχνά
στην συναγωγή και ήμουν αυτήκοος μάρτυς των μεταφραστικών δεδομένων που
πραγματοποιήθηκαν στη Φάρο.. Μια ημέρα έφτασαν στην Αλεξάνδρεια εβδομήντα δύο
μεταφραστές που τον είχε στείλει ο Ελεάζαρ ο αρχιερέας της Ιερουσαλήμ. Με
ρώτησαν πως θα γίνει η δουλειά μιας και ήταν πολύ πρωτότυπη περίπτωση. Ήθελαν
να μεταφράσουν τους πέντε τόμους του κανόνα, την Πεντάτευχο, στα Ελληνικά.
Γιατί οι φίλοι οι Εβραίοι πάγαιναν στην Συναγωγή και δεν καταλάβαιναν γρι μιας
είχαν πλέον εδώ και χρόνια γίνει Ελληνόφωνοι.
«Όποιος δεν έχει δει
τη διπλή στοά της Αλεξάνδρειας δεν έχει δει ποτέ τη λαμπρότητα του Ισραήλ….
Υπήρχαν εβδομήντα χρυσά καθίσματα στολισμένα με πολύτιμες πέτρες και
μαργαριτάρια για τους εβδομήντα πρεσβύτερους και καθένα από αυτά στηριζόταν
πάνω σε είκοσι πέντε μυριάδες χρυσά δηνάρια.»
Η αλήθεια ότι στην εποχή των Λαγιδών δεν ήταν τόσο
εκτυφλωτική όπως σημειώνουν οι Ρωμαίοι μετά. Αλλά λίγο πάνω λίγο κάτω
αποτυπώνουν την πραγματικότητα.
Απασχολημένος με τον ποδόγυρο πρότεινα στους φίλους μου να
απευθυνθούν στο Δημήτριο τον Φαληρέα να αναλάβει όλα τα οργανωτικά…
«Ο Δημήτριος αφού ήρθε και πήρε τους μεταφραστές, τους έβαλε
να περάσουν την προβλήτα των εφτά σταδίων, που οδηγεί στη Φάρο, πέρασε τη
γέφυρα, προχώρησε προς το βορρά και τους μάζεψε σ’ ένα μέρος, που είχε
ετοιμαστεί κοντά στην αμμουδιά, μεγαλόπρεπη διαμονή τριγυρισμένη από σιωπή, και
τους κάλεσε να καταπιαστούν με τη δουλειά της μετάφρασης, τους είχε, φυσικά,
εξασφαλίσει όλα τα αναγκαία. Προχώρησαν στο έργο συμφωνώντας μεταξύ τους σημείο
προς σημείο με παραβολή. Από το κείμενα που έβγαινε από την συμφωνία τους ο
Δημήτριος έβαζε να συντάξουν ένα αντίγραφο σε καλή και πρέπουσα μορφή.».
Όταν ήθελα να ξεσκάσω, έκανα χάζι με τις ατελείωτες
συζητήσεις και τις διαφορετικές μεταφραστικές απόψεις τους. Έπαιρνα μέρος,
περισσότερο σαν μια πνευματική εξάσκηση παρά για το ότι με αφορούσε το όλον
θέμα του θεού τους. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε η δαμόκλειος σπάθη του χρόνου
και των εννοιών. Έτσι «Οι Επίγονοι καθενός από τους δώδεκα πατριάρχες του
Ισραήλ» μεταφράστηκε με Ελληνικό πολιτικό λόγο. Δηλαδή έτσι θα έπιαναν το νόημα
οι αιώνια πολιτικολογούντες Έλληνες… Έτσι έμειναν στην ιστορία οι «Δώδεκα φυλαί
του Ισραήλ»…. Έγιναν μεταξύ μας και άλλοι μεταφραστικοί ακροβατισμοί… Αλλά δεν
πειράζει… Άφερημ που λένε σήμερα
Και από μια πονηράδα, μια «θεϊκή» προσταγή… οι εβδομήντα δύο
μεταφραστές τελεύουν την δουλειά σε εβδομήντα δύο ημέρες !!!!!! Η αλήθεια είναι
ότι δεν τόλμησα να τους πω κάτι για αυτό το τυχαίο… γεγονός των 72 ημερών και
την σύμπτωση των 72 μεταφραστών, μόνο χαμογέλασα.
Την ημέρα αυτή μαζεύτηκαν όλοι στην Συναγωγή τους και με
κάλεσαν φυσικά και εμένα. Παρ’ όλο του ότι ήμουν πιασμένος από την υγρασία
κατάφερα να πάω μόνο προς το τέλος, περνώντας από ένα εκστασιασμένο πλήθος που
αλάλαζε από την χαρά του. Επί τέλους ο λόγος του Κυρίου θα ήταν γραμμένος στην
γλώσσα που καταλάβαιναν την Ελληνική. Έμεινα λίγο και κίνησα για το σπίτι
νοικιάζοντας ένα κάρο για να μην υποφέρω…
« …. Μετά το διάβασμα των χειρογράφων όρθιοι οι ιερείς, οι
πρεσβύτεροι από την ομάδα των μεταφραστών και των αντιπροσώπων της κοινότητας,
καθώς και οι αρχηγοί του λαού, έκαμαν την ακόλουθη δήλωση Τώρα που έγινε η μετάφραση σωστά, με ευσέβεια και αυστηρή ακρίβεια,
είναι καλό να μείνει το έργο αυτό, όπως είναι, χωρίς την παραμικρή αλλαγή.
Αυτά τα λόγια επιδοκιμαστήκαν ομόφωνα.»
Φτάνοντας στο σπίτι ταλαιπωρημένος οι υπηρέτες δεν τολμούσαν
να με κοιτάξουν στα μάτια. Πιάνοντας έναν Σελευκίδη δούλο από την Συρία από το
αυτί τον ρώτησα τι συνέβηκε… Μου είπε μυξοκλαίγοντας ότι η μαύρη έφυγε… Εκεί πέθανα, για πρώτη
φορά. Η ιστορία μου όμως με τις πολλαπλές υπάρξεις είναι φυσικά μια βαρετή για
σας αναφορά. Τι και πως είναι θέματα τριτεύοντα….
ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΤΑ ΤΟΥ ΑΚΡΑΤ…. Τιμή 385 ευρώ…
Επηρεασμένος από την «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
331-30 π.χ. Εκδόσεις ΠΑΠΑΔΗΜΑ σελίδες 46-48….
