Julien Grivel 26 ΧΡΟΝΙΑ Ο ΕΛΒΕΤΟΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΕΠΡΟΥΣ .... ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

 

Ψάχνοντας στο δίκτυο έπεσα σε αυτήν την ανάρτηση σε ένα site http://www.zarpa.gr/ που είχε την εξής ΅είδηση΅ .... Τι να πω ... Ευχαριστούμε τον ΆΝΘΡΩΠΟ ήρωα... Μόνο μια ερώτηση... Οι Έλληνες οδοντίατροι τόσα χρόνια το ρημάδι τι έκαναν.......


copy paste λοιπόν...



«Η μόνη ελπίδα είναι το μοίρασμα» τόνισε ο ανθρωπιστής Ελβετός οδοντογιατρός  Julien Grivel, που για 26 χρόνια περιέθαλπε δωρεάν Κρητικούς και Ελληνες χανσενικούς, οι οποίοι είχαν μεταφερθεί από τη Σπιναλόγκα στο Νοσοκομείο ‘Αγία Βαρβάρα’ και  ήταν ομιλητής  σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε προχθές στο κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο Χανίων.
Η εκδήλωση είχε ως τίτλο ‘Η απίθανη συνάντηση ενός Ελβετού οδοντιάτρου με τους χανσενικούς ασθενείς (λεπρούς) στην Ελλάδα’ με συνδιοργανωτές την Περιφέρεια Κρήτης, τη ‘Διεθνή Εταιρεία Φίλων Ν. Καζαντζάκη’, τον Ελληνογαλλικό Σύλλογο Χανίων και τον Σύλλογο Αποφοίτων Ελληνογαλλικής Σχολής Χανίων.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης τον κ. Grivel τίμησε για το έργο του η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, ενώ ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Χανίων τον ανακήρυξε για την ανιδιοτελή προσφορά του ως επίτιμο μέλος του. Κλαδιά ελιάς, ως ένδειξη τιμής, από τη μνημειακή ελιά των Βουβών, προσέφερε στον ανθρωπιστή οδοντογιατρό ο Σύλλογος Αποφοίτων της Ελληνογαλλικής Σχολής Χανίων.
Στους δεσμούς του με την αποθεραπευμένη πια κοινότητα των χανσενικών στην Αγία Βαρβάρα και την προσφορά του μέχρι σήμερα στη βιβλιοθήκη ‘Μανώλης Φουντουλάκης’ στην Πλάκα της Ελούντας αναφέρθηκε η εκπρόσωπος της οικογένειας Φουντουλάκη, ενώ αντίτυπο της έκδοσης της αυτοβιογραφίας του προέδρου της Αδελφότητας των χανσενικών Επαμεινώνδα Ρεμουντάκη προσέφερε στον κ. Grivel η εκπρόσωπος της οικογένειας Ρεμουντάκη.
Στην αρχή της ομιλίας του ο Ελβετός οδοντίατρος, Julin Grivel, ο οποίος είναι μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Ν. Καζαντζάκη, τόνισε: «Αυτή η εκδήλωση είναι μία μεγάλη τιμή, αλλά είμαι μόνο αγγελιοφόρος αυτού του μηνύματος: Η μόνη ελπίδα είναι το μοίρασμα.  Οταν τελείωσα τις σπουδές μου στη Σχολή Οδοντιατρικής στη Γενεύη και άνοιξα το δικό μου γραφείο, έπειτα από τρία χρόνια ως βοηθός στο οδοντιατρείο ενός συναδέλφου, με επισκέφθηκε ένας φίλος μου Ελβετός φωτογράφος που είχε έρθει στην Αθήνα για να συμμετέχει στην ταινία ‘Η Τάξη’ για τη λέπρα του Γάλλου Jan-Daniel Pollet. Εκείνος με ρώτησε εάν ήθελα να ’ρθω στην Αθήνα για να φτιάξω τα δόντια ενός φίλου του λεπρού. Δεν είχα σκεφτεί να κάνω μια τέτοια αποστολή στη ζωή μου. Αλλά αυτή τη στιγμή ένιωσα μέσα μου κάτι που ταίριαζε με την εσωτερική μου παρόρμηση. Και θυμήθηκα τα λόγια του Μαχάτμα Γκάντι: ‘Να είσαι η αλλαγή που θέλεις για τον κόσμο’. Και ήρθα στην Αθήνα, στο Νοσοκομείο Λοιμωδών Νόσων ‘Αγία Βαρβάρα’ στο Αιγάλεω τον Οκτώβρη του 1972, στην ηλικία των 29 ετών. Εκεί συνάντησα μία Ελλάδα σιωπηλή, κρυφή, υπόγεια. Μία πονεμένη Ελλάδα. Μία κοινότητα της οποίας η μοίρα ήταν συχνά σφυρηλατημένη στο καμίνι της κόλασης. Και πως την αγαπώ. Το κουράγιο, ο αγώνας, η αξιοπρέπεια, η απίστευτή τους δύναμη είναι η πλουσιότερη εμπειρία της ζωής μου. Μου έχουν μάθει την ουσία. Μου έχουν μάθει να γίνω άνθρωπος. Είναι άνθρωποι που δικαιώνουν τον κόσμο».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Τοπικής Επιτροπής Χανίων της ‘Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Ν. Καζαντζάκη’, κ. Σήφης Μιχελογιάννης, τόνισε πως η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο του εορτασμού για τα 25 χρόνια της ‘Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Ν. Καζαντζάκη’, έπειτα από πρωτοβουλία της  Τοπικής Επιτροπής Χανίων.
«Ο Καζαντζάκης, εκτός από το μυθιστορηματικό του έργο, τα δοκίμιά του, τα ταξιδιωτικά του, έχει διαχρονικές ιδέες, στις οποίες κεντρική θέση κατέχει η αγάπη προς τον ηρωικό αγώνα του δοκιμαζόμενου ανθρώπου. Επίσης στην Αναφορά στον Γκρέκο φαίνεται ο μεγάλος θαυμασμός του Καζαντζάκη για τους ανθρωπιστές γιατρούς και ειδικά για τον Αλμπερτ Σβάιτσερ, ο οποίος θεράπευσε τους λεπρούς και δημιούργησε ένα μεγάλο Νοσοκομείο στο Λαμπαρανέ της Καμπότζης στην Αφρική, εκεί που τον Ιούλιο θα γίνει ένα Διεθνές Συνέδριο από την Διεθνή Εταιρείας Φίλων Ν. Καζαντζάκη».
Λίγα λόγια για τον Julien Grivel
Από το 1972 μέχρι το 1998 μετέβαινε τουλάχιστον 2 φορές τον χρόνο, για 15 μέρες, στο Νοσοκομείο Λοιμωδών Νόσων ‘Αγία Βαρβάρα’, στο Αιγάλεω, όπου περιέθαλπε αφιλοκερδώς τα δόντια των χανσενικών του Ιδρύματος. Το 1980 τιμήθηκε με τον Αργυρό Σταυρό του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Το 1998 ανακηρύχθηκε διδάκτορας Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Γενεύης, μετά την εκπόνηση και υποστήριξη της διατριβής του, με τίτλο ‘Η νόσος του Χάνσεν στην Ελλάδα και στην Κρήτη κατά τον εικοστό αιώνα’, για την οποία έλαβε το βραβείο Tissot. Η διατριβή μεταφράστηκε στα ελληνικά και εκδόθηκε από την Κοινοτική Επιχείρηση Ανάπτυξης Ελούντας (Κ.ΕΠ.ΑΝ.ΕΛ.), το 2002. Το 2008 βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Ιδρυτικό μέλος, από το 1988 μέχρι το 1996, της μη κυβερνητικής οργάνωσης ACDAM, στο Μαλί της Αφρικής, ασχολήθηκε με την εκπαίδευση νοσοκόμων – οδοντιάτρων, ίδρυσε δύο κέντρα οδοντιατρικής, ένα χειρουργείο και εξασφάλισε τον εξοπλισμό πολλών μαιευτηρίων, τόσο στο χωριό Μπαρουέλι όσο και στην πόλη του Σέγκου.