29 Ιανουαρίου 2012

Έφυγε ο Λούης, o αγαπημένος του ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ


Έφυγε ο Λούης, ο ΜΑΝΩΛΗΣ, κατά κόσμο Μανώλης Αυτιάς. Για όσους αγαπήσαμε, το Πέραμα για όσους ζήσαμε λίγο τις ανοιχτές καρδιές τα δάκρυα και τους πόνους των ανθρώπων του Περάματος είναι μια βαθιά έλειψη.
Πάντα σκωπτικός, πάντα ερωτικός, πάντα μια κινητή μονάδα ιστορίας. Πρέπει να τον γνώριζα 10 χρόνια. Δεν ήμουν φίλος του. Περαστικά πίναμε στον αγαπημένο ΓΛΑΡΟ (μια εξαιρετική ταβέρνα του Περάματος) ή στην παλαιά ΣΤΡΟΦΗ το κρασάκι μας.
Η κοινωνία τον γνώρισε από τον Μουρσελά και τα "βαμμένα κόκκινα μαλλιά" που έγινε μεγάλη επιτυχία στην τηλεόραση. Εγώ ούτε που την ήξερα την σειρά.... Και επειδή δεν διαβάζω και πάρα πολύ Ελληνική λογοτεχνία... (κόλλημα με τους Ρώσους βλέπεις...) αγνοούσα τα πάντα.
Τον Μανώλη, τον ήξευρα από τον εκδότη και βιβλιοπώλη του ΦΑΡΦΟΥΛΑ, τον Διαμαντή Καράβολα. Στις μαγικές λοιπόν βόλτες από τους Αμπελόκηπους ως το Πέραμα, έβλεπα τον Μανώλη. Δεν ήταν του γούστου μου στην αρχή. Σιγά, σιγά έμαθα τα χούγια του, κατανόησα το χιούμορ του.
Η ζωή στο Πέραμα με έκανε σοφότερο. Οι Κυριακάτικες βόλτες, τα καφεδάκια, οι συζητήσεις για την τέχνη τον Αγγουλέ, με έκαναν σοφότερο.
Σοφότερος, και περισσότερο κοντά του (δεν νομίζω ποτέ ο ΜΑΝΏΛΗΣ να αισθάνθηκε πιότερο κοντά μου ... ) βρέθηκα στην κηδεία της Έλλης Παππά.... Στην σύντροφο του Μπελογιάννη. Στην διάσπαση επάνω από το μνήμα ανάμεσα στον Εθνικό ύμνο που έψαλλαν οι μισοί και στον ύμνο της Κομμουνιστικής Διεθνούς που έψαλλαν οι υπόλοιποι παρατήρησα ότι ο Μανώλης δεν έψαλλε κανέναν. Είχε μια βαθιά θλίψη, μια κατάνυξη Δεν ασχολήθηκε με τα επουσιώδη αλλά με τα ουσιαστικά.
Εκεί μου είπε πολλά, για τον Μπελογιάννη την Παπά τον ΔΣΕ (Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος). Δεν ξέρω αν ήταν σωστά. Δεν ξέρω αν ήταν μια μυθοπλασία, ένα χιούμορ εμπρός από τον θάνατο...
Νομίζω ναι αυτό είναι το σωστό... Ως το τέλος έβγαζε την γλώσσα αυθάδικα στον θάνατο... Τον κορόιδευε... Ένα μήνα σε σπίτι ενός που του το παραχώρησε, είχε την ΤΙΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΤΟΥ...
Μου έλεγε ότι είναι η πρώτη φορά που θα κοιμηθεί σε στρώμα. Αλήθεια? ψέμματα? Θα τον ρωτήσω σαν έλθει και η δική μου σειρά να τα πιούμε στο Πέραμα του Ουρανού...
Ένα πρωινό, πριν κανένα μήνα καθόταν, εξορισμένος στους Αμπελοκήπους κάτω από την επήρεια των πόνων της μετεγχειριτικής περιόδου και έκανε κάτι που το θεωρώ απίστευτα θαρραλέο.. Διάβαζε.... Ναι.... μέσα στους πόνους διάβαζε....
Ο Μανώλης ήταν ο άνθρωπος της γνώσης και της αλήθειας της ζωής. Νομίζω ότι οι φίλοι του, το ΠΕΡΑΜΑ όλο ... ο Διαμαντής ο Καράβολας ΠΟΥ ΣΤΑΘΗΚΕ ΣΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΟΥ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ δίπλα του έχασαν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής τους...

Αυτό το πρωινό του κρύου η χώρα χάνει έναν αληθινό λαϊκό άνθρωπο. Η θάλασσα που λάτρεψε και τον μεγάλωσε χάνει ένα καραβοκύρη... Η κόρη του χάνει τον μπούσουλά της. Η ποίηση, η λογοτεχνία, το βιβλίο χάνει ένα μεγάλο θαυμαστή. Οι γυναίκες χάνουν τον εραστή τους.......


ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ....


http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4508235 μια συνέντευξη στα ΝΕΑ... που είναι κάπως... αλλά ότι πουν εκεί στο συγκρότημα της αμαρτίας μην το εκλάβετε και της μετρητής...






από τον αγαπημένο ΓΛΑΡΟ...



ΣΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΠΕΡΑΜΑ..... ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ...






Η ΚΗΔΕΙΑ ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 1615 ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΣΧΙΣΤΟΥ....

23 σχόλια:

  1. Αξέχαστος & για μένα. Ο Δ. Καράβολας μου τον γνώρισε στο Πέραμα & από τότε όποτε τον πετύχαινα απολάμβανα το χιούμρ (& το πονηρό του μάτι).
    Αλλά ιδέα δεν είχα ότι είχε κι άλλες δραστηριότητες κι ότι είχε παίξει ή εμφανιστεί αλλού. Ακόμα & τώρα δηλαδή εξακολουθεί να με αιφνηδιάζει.
    Λαμποργκίνι σε ευχαριστώ που μου μαθαίνεις κι αυτή την πλευρά
    κι εύχομαι,
    Μανόλη Καλό Ταξίδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν τον ήξερα τον Λούη ούτε είχα ακούσει κάτι γιαυτόν, και τον μαθαίνω τώρα από εσένα και βλέποντας τα video.
    Εύγε για την ανάρτηση που ήταν η αιτία να μάθω γιαυτόν τον "αληθινό λαϊκό άνθρωπο".

    Αυτό που ξεχώρισα από τις αφηγήσεις του είναι:
    "Έχω και εγώ μια θεότητα. Την γυναίκα!"
    Ωραίος ο Λούης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εξαιρετική ανάρτηση.
    Είχα δεί τότε τους Πρωταγωνιστές κι εκεί έμαθα για τον πραγματικό Λούη
    Καλό του ταξίδι
    να'σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δάφνη Χρονοπούλου

    εμ σαν ωραία γυναίκα.... θα τον είχες εντυπωσιάσει.

    να είσαι καλά για τα καλά σου λόγια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. xristin

    χαχα αυτό παρατήρησες ε?

    να είσαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έφυγε πλήρης ημερών. Ελπίζω και χαρούμενος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "...ΑΝ ΔΕ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΝΑ ΚΡΑΤΙΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ...ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ..."

    ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΟΥΡΣΕΛΑ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ,ΕΝΑΣ ΛΟΥΗΣ ΜΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ...ΠΑΝΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ,ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΡΕΤΣΙΝΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ,ΠΕΡΑΣΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ(ΑΓΝΩΣΤΗ ΦΥΣΙΚΑ ΣΕ ΜΕΝΑ,ΜΟΝΟ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΜΟΥΡΣΕΛΑ ΟΤΙ ΗΞΕΡΑ)ΚΙ ΟΜΩΣ...ΕΝΙΩΘΑ ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΗΞΕΡΑ...ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΛΟΥΗ,ΛΕΥΤΕΡΟΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τελικά ο έρωτας για τις γυναίκες και το βιβλίο πάνε πάντα μαζί!
    Μιλάω για μερακλίδικα πράγματα κι όχι για ξεπέτες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πάει κι ο "Λούης" ...
    Χαρακτηριστική φιγούρα
    θυμόσοφου λαϊκού χαραχτήρα ...
    Τον γνώρισα μέσα από διηγήσεις γνωστών
    αλλά κι απ' το σήριαλ του Μουρσελά
    αν κι η καραγωγή του ήταν απ' το χωριό μου το Μαραθόκαμπο !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν τον γνώριζα, γνωρίζω όμως από πρώτο χέρι πόσο γνήσιοι είναι οι άνθρωποι σε αυτά τα προάστια. Και κάθε φορά που χάνεται ένας τέτοιος άνθρωπος νοιώθω πως κόβεται και ένας κρίκος με το παρελθόν μας.
    Αιωνία η μνήμη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. candys

    καλημέρα

    ευχαριστώ που γράφεις εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ο δείμος του πολίτη


    ναι όντως έφυγε ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. aerostatic

    ναι?

    στις παρουσιάσεις του ΦΑΡΦΟΥΛΑ?? δεν ήσουν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΑΝΩΝΥΜΟΣ

    εξαιρετικά λόγια άγνωστε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. side 21


    ευχαριστώ

    σοβαρά?? που είναι ο Μαραθόκαμπος??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. radio marconi


    ευχαριστώ για τις αλήθειες που λες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. exoapotonkyklo

    καλημέρα

    που χάθηκες εσύ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ειδα Πέρ α μα και μπήκα... Δεν τον ήξερα τον κύριο, κι ας είμαι εδώ από πάντα!!
    ακρατ... από Πέρ αμα είσαι;... Συμπολίτες, δηλαδή;...

    Τα λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

λαλατε