04 Μαρτίου 2008

Η τέχνη και τα ζητήματα ύφους τσέπης....

Αχ η τέχνη

Δεν ξέρω, δεν σας πονά που οι άνθρωποι της τέχνης, "ιδιωτεύουν"????
εμένα με σκοτώνει.

Η τέχνη θα πεθάνει.

Άρρωστη είναι. Ψυχοραγά.
Ο γιατρός διέγνωσε,
παραλυριματική ποδάγρα.
Ακολουθούμε τα λόγια, τρεχάτοι, άπλυτοι, σιχαμένοι.
Οι εικόνες ατάκτως ερημένες.
Τα γλυπτά χάσκουν, άνευ ζωής.
Και αυτός στην Μ. Βρετανία, ψωμόλυσας, μπατίρης, αναξιοπρεπής...
Λιγουρεύεται λίγο οξύρυγχο.
Είδε τα πάντα, πονά αλλά δεν έχει ψυχή.
Είναι νεκρός, λιγούρης ίδιος ο χάρος.
Και εσύ βροχερό δειλινό νυστάζεις.
Φοράς σκουλαρίκια παντού, έχεις τατού παντού.
Η μελάνη κυρίευσε το νου.
Ο κύριος Ευηπόληπτος... περάστε.... ξεράστε όπου θέτε μον λίγη ψυχούλα αφήστε μου...
βιάστε με.... αντέχω....
θα πιώ, στο μπαρ για να αυτοκαθαριστώ... να βρίσω την κοινωνία, το σύστημα...
Ξέρετε, πότε είναι το επόμενο σουαρέ, γκαλά;
θα χω ξεμεθύσει;
Ναι.
Θα είμαι έτοιμος να σας πουλήσω την ψυχή μου...
Ώσπου το τέλος να φανεί...
Και η εφημερίς των Αθηνών να γράψει...
Έφυγε ο γλύπτης... πλήρους δημιουργίας...
Κατέφαγε όλο τον οξύριγχο...
Και έσκασε...
Τα υπολοίματα καθάρισαν άτυχες νέες...
Καθαρίστριες των 400 ευρώ...
Αξιοπρεπείς όμως.....




Αν ήμουν υπερεαλιστής

λέτε να ήμουν και ληστής??????? χαχα



Μου ήπαν, ότι είμαι σουρεαλιστής....
Και τους είπα, ότι πλένω με Skip τα εσώρουχά μου...
Μου είπαν, ότι είμαι σουρεαλιστής....
Και τους είπα, ότι συχνάζω εις το ενεχυροδανηστήριον...
Μου είπαν, ότι είμαι σουρεαλιστής....
Τους είπα, ότι ενταφιασμένης της τέχνης, αναδύονται κρινάκια θεσπέσια...
Μου είπαν, ότι είμαι σουρεαλιστής....
Τους είπα, ότι οι μηχανές εσωτερικής καύσεως και οι τουρμπίνες, ενταφιάζουν τα αρχέτυπα ιερογλυφικά....
Μου είπαν, ότι είμαι σουρεαλιστής...
Και έκλαιγα τρεις ημέρες, από αγωνία για το παιδί σου....
Μου είπαν, ότι είμαι σουρεαλιστής....
Και ήθελα, να μου φιλήσεις το στόμα, να κλάψω, να φωνάξω.
Μου είπαν, ότι είμαι σουρεαλιστής....
Και φώναξα τον μπόγια, να με μαζέψει....
Μου είπαν, ότι είμαι σουρεαλιστής....
Και τους είπα, ότι είμαι άνθρωπος....
Και κλαίγαμε, χαρούμενοι όλοι μαζί.....

5 σχόλια:

  1. Δεν μπορώ να πω ... την ανισορροπιούλα σου την έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλέ μη τα βλέπεις τόσο μαύρα,,,,
    Υπάρχει και η άλλη όψη της ζωής..
    Αυτή με το botox!.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Και τους είπα, ότι είμαι άνθρωπος....
    Και κλαίγαμε, χαρούμενοι όλοι μαζί....."

    Εμένα αυτή η τελευταία φράση μου αφήνει ένα αίσθημα αισιοδοξίας.Μια αίσθηση ότι υπάρχουν ακόμα στον κόσμο άνθρωποι που πρωταρχικό τους μέλημα είναι πρώτα να αυτοεπιβεβαιώνουν τον τίτλο του ανθρώπου και μετά αυτόν του Έλληνα, του χριστιανού, του χρηματιστή, του φιλελευθερου, του ανατρεπτικού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ευχαριστώ που σας άρεσαν...
    εργάτης είμαι και γράφω που και που...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

λαλατε