ΜΙΝΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ... Ένας θρύλος του βιβλίου... ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑ ΟΛΚΗΣ.... και όχι μόνο...

Από το αρχείο της ΕΣΗΕΑ

                                                        ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΈΝΑ ΜΥΘΟ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΡΓΑΤΡΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.... Ή ΑΛΛΙΩΣ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΩΣ ΖΩΣΑ ΥΠΟΘΕΣΗ....

  


Φέτος, ο εκδότης του ΦΑΡΦΟΥΛΑ ο Κύριος Διαμαντής Καράβολας, σε ένα σχόλιό του, μου είπε ότι η Μίνα Ζωγράφου, ήταν από τις μεγαλύτερες, εργάτριες του χώρου, του βιβλίου... Και είπα, να ξεδιπλώσω τις θύμισές μου. Πως την γνώρισα, παιδάκι, αυτή και μεγάλος εγώ... Έχουμε, πει... ΒΡΥΚΟΛΑΞ....





 

Είναι η ώρα 4 το πρωί. Κοιτάζω, από το παράθυρο. Το φως άνοιξε. Ξανά η γνώριμη φυγούρα... Στο οσπίτι του Κυρ. Νίκου Ζωγράφου και της Λιλής Σταματίου, φημίζεται σ’ ούλη την Καλλιθέα... Οσπίτι, σοβαρό αλλά σκληρό... Ήταν μια οικογένεια, απολύτως αξιοπρεπή. Η οικοκυρά, η Λιλή από την Κούμη. Εγγύηση, το λοιπόν πάστρας...

Όλες οι πλύστρες στην γειτονιά, είχαν να το λένε... Το καημένο, το κορίτσι... Η Μαρίνα μας,η Μίνα μας, στο χαιδευτικό της... Σαν φιγούρα μας έκανε συντροφιά, εμάς τους αρτεργάτες... Αξημέρωτα εμείς, αλλά και αυτή... Μικρό κορίτσι... Πλύσιμο, σκούπισμα, σφουγγάρισμα... ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ... Άστραφτε, από την πάστρα. Φημισμένο οσπίτι. Τέτοια καθαριότητα... Ένα όμως θέμα, είχε λύσει, στην «επαγγελματική» σχέση, με την φαμίλια... Κουζίνα γιοκ.... «θα μου σκλαβώσετε τον χρόνο μου» (Περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ Τεύχος 173)

 

Δημοσιεύματά της

Η κοπέλα αυτή, έμελε, να μπει σε κάθε οσπίτι μετά την κατοχή. Κάθε ένας που είχε, μια στοιχειώδη βιβλιοθήκη, την είχε. Μα την συναντούσες, στον Φρόυντ, στον Μάο, στον Στάινμπεργκ, στον Νίτσε, στο Κοράνι... Ήταν, η χρυσή μεταφράστρια, πολλών γενεών. Ξεκίνησε, από το οσπίτι της. Είχε ξεκινήσει, την καριέρα της δώδεκα ετών!!. Μετέφρασε, ένα βιβλίο του πατέρα της. Από τα Γαλλικά, ενός πρωθυπουργού, του Εριώ... Αυτό ήταν... Δεν πα να μην συμφωνούσε, ο πατέρας και η μάνα. ((Περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ Τεύχος 173). Ο κύβος ερίφθη. Το μεταφραστικό ποτάμι είχε ήδη εκκινήσει.
Η Μίνα Ζωγράφου, όμως ήταν ένα από τα τρία παιδιά. Ο Αντώνης, ο αδελφός της, δημοσιογράφος, πήγε στον εμφύλιο πόλεμο με τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος (ΔΣΕ) . Μετά τα γνωσά... Ρουμανία, πολιτικός πρόσφυγας... Στην έδρα του ΚΚΕ. Η άλλη της αδελφή, η Ηλέκτρα ζει.

Η Μίνα Ζωγράφου, γεννήθηκε μάλλον στα 1928. Πέθανε στα 1989 ή στα 1990. Μπήκε, στην Θεολογική σχολή, ξαναέδωσε εξετάσεις και εισήλθε στην Φιλοσοφική... Έτσι ο καλόγερος, δάσκαλός της, που είχε προφυτέψει, την πορεία της, όταν του είχε μιλήσει παιδούλα για τον Φρόυντ, πέτυχε διάνα... «εσύ μια ημέρα παιδί μου θα φιλοσοφήσεις» (Περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ Τεύχος 173). Έκανε δύο γάμους και απέκτησε ένα παιδί, πιλότο στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ που πέθανε πριν λίγα έτη. Με τον δεύτερο, σύζυγό της της, τον Μεραναίο, συνυπόγραψαν, πολλές μεταφράσεις. Ο χωρισμός, ήταν σκληρός, και .... ας μην τα συζητάμε...

Δημοσιεύματά της

Ας ανάψουμε, όμως ένα τσιγάρο, όπως έκανε και εκείνη. Δεινή καπνίστρια, η Μίνα, δεν ήταν μόνο μάνα, σύζηγος και μεταφραστής. Ήταν και δημοσιογράφος. (από εκεί βρήκαμε την φωτογραφία της, δηλαδή από τα αρχεία της ΕΣΗΕΑ). Ξεκίνησε από την «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ», την «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ» την «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» την «ΜΑΧΗ» και μετά την «ΕΣΤΙΑ» (Περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ Τεύχος 173). Όπως μου είπε ο Ξενοφών Καράπας, στις συζητήσεις μας, για την Μίνα. «Η Μίνα πάντα ήθελε να δουλεύει σε δύο εφημερίδες μια δεξιά και μια αριστερή, για να είναι ελεύθερη»
Η Μίνα, δεν ήταν όμως μόνο αυτά. Ήταν στον περίγυρο, ή μάλλον στο κέντρο των «φίλων της Κίνας» όπου ήταν ο γνωστός Κιτσίκης και άλλοι.  Γι αυτό, ο ΜΑΟ ΤΣΕ ΤΟΥΓΚ, σχεδόν όλος πέρασε από τα χέρια της.
Τώρα και όσο βαστούν τα πόδια μου, γυρίζω και την αναζητώ. Στα παλαιοβιβλιοπωλεία, στην οδό ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ παντού. Πάω και στις εκδόσεις ΔΑΡΕΜΑ. Ναι ήταν, ένας από τους δύο σπουδαίους εκδοτικούς οίκους, που μετέφρασε η Μίνα.... 

Ένα έργο, που αναμένει την επανέκδοσή του.

Ό δεύτερος, εκδοτικός οίκος ήταν οι εκδόσεις «ΜΑΡΗΣ». Τι και αν την πλήρωνε, μετά από δύο χρόνια... Ήταν κατά την γνώμη της, ο καλύτερος εκδότης. (Περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ Τεύχος 173).
Ωστόσο, ήλθε και πλάκωσε, η δικτατορία και αναγκαστικά, πήρε τον δρόμο της εξορίας. Στην Αγγλία. Εκεί έγινε λέκτωρ της Βυζαντινής ιστορίας, στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμπιγχαμ. Την κάλεσε ο Τζων Τόμσον. Αγωνίστηκε, σκληρά στον στίβο τον Ακαδημαϊκό και στον στίβο τον πολιτικό. Εξέδωσε, στα Αγγλικά το βιβλίο «AMAZONS IIN HOMER AND HESIOD”. Στον πολιτικό στίβο, ένα μεγάλο της κατόρθωμα, ήταν η ομιλία της, σ’ ένα αμφιθέατρο, παρουσία του σοσιαλδημοκράτη Βίλυ Μπραντ. Εκεί ο Βίλυ Μπραντ, ντράπηκε πολύ και κατήγγειλε τους Ευρωπαίους...
Στην αντιδικτατορική πάλη, λογικά, θα συνεδέθη με όλες τις πτυχές των αυτοεξόριστων. Δεν γνωρίζουμε, πως που και γιατί.
Το σίγουρο είναι, ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, τις απευθυνόταν, εγκαρδίως και έξω, από τα συνηθισμένο, του αυστηρού πρωτοκόλλου. Αυτό μας το βεβαιώνει, ο Ξενοφών Καράπας, που ήταν παρών.
Λοιπόν, ως βρυκόλαξ έχω τα μυστικά μου. Που την συναντώ και τα τοιαύτα.... Υπάρχουν βλέπετε και μυστικά των βρυκολάκων... Εκεί που την αντάμωνα όμως, ήταν κάθε φορά που έμπαινα στην ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, και την έβλεπα, μαρμαρωμένη, να μου θυμίζει ότι είναι ένα μεγάλο «κεφάλαιο» για την χώρα μας. Ο μεγάλος καλλιτέχνης ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠΑΡΤΗΣ στο γλυπτό του, χρησιμοποίησε ως μοντέλο την απιστεύτου κάλους ομορφιά της.

 





Oι φίλοι που με βοήθησαν, σ' αυτήν την ανάρτηση είναι, η Κυρία Γιούλη Κόκκορη, ο Κύριος Ξενοφών Καράπας και άλλοι όπως ο Κύριος Σωτήρης Λάμπρου και ο Κύριος Παναγιώτης. Τους ευχαριστώ. Το αρχικό σπρώξιμο, το έδωσε ο εκδότης του ΦΑΡΦΟΥΛΑ με τα επαινετικά του λόγια

ΛΑΜΠΡΟΣ ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΣ ΕΛΕΝΗ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ ... ΖΕΥΓΑΡΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.... Ή ΈΝΑΣ ΑΣΥΡΜΑΤΙΣΤΗΣ ΑΦΑΝΗΣ ΗΡΩΑΣ....

Το παρών κείμενο το χρωστούσα στο επαγγελματικό μου, μακρινό παρελθόν, (σαν ασυρματιστής) στην χήρα του ΠΥΘΑΡΟΥΛΗ που έτυχε να γνωρίσω και φυσικά την αφιερώνω στους συμμαθητές μου από τις σχολές του Ράνη και του Ασπροπύργου. Θυμίζω ότι ο Πυθαρούλης ήταν ο μεταδικτατορικός Γ. Γ. της ΕΣΑΚ παράταξης του ΚΚΕ. Ιδιαίτερα αφιερώνω, το κείμενο αυτό, στις δύο φίλες και ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΕΣ που μας έφυγαν... Στην καπετάνισσα, Στέλλα Φρατζεσκάκη και στην Ζωή Χρυσάλη http://akrat.blogspot.com/2018/11/blog-post.html. Σημειώσεις, πήρα από το περιοδικό ΤΕΤΡΑΔΙΑ και το υπέροχο βιβλίο του Μανώλη Πυθαρούλη "Είκοσι χιλιάδες λεβέντες" Το κείμενο στο περιοδικό ΤΕΤΡΑΔΙΑ έχει τον τίτλο "Λάμπρος Π. Σκλαβούνος. Ένας ανένταχτος και διορατικός διανοούμενος της Αριστεράς" και το έγραψε ο ΤΑΣΟΣ Π. ΚΑΡΑΝΤΗΣ συγγραφεύς
                                                   ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ....

Όλα, ξεκίνησαν, πριν χρόνια, σαν διάβαζα το μπλε βιβλίο του ΠΥΘΑΡΟΎΛΗ... "Είκοσι χιλιάδες λεβέντες". Τώρα βρήκα το εξής απόσπασμα....
"...Αλοίμονο στον Έλληνα ναυτεργάτη που πιανόταν μετά την λήξη της άδειας παραμονής στο Γαλλικό έδαφος. Τους κυνηγούσαν οι αστυνομικοί με άγρια σκυλιά και, όταν νύχτωνε, δεν κυκλοφορούσαν. .....
Του Σκλαβούνη η παραμονή είχε λήξει και ο Μανώλης τον είχε προειδοποιήσει (Μανώλη λέγαν τον Πυθαρούλη). "Πρόσεξε, Λάμπρο, θα σε πιάσει και σένα η αστυνομία με τα σκυλιά". Ο Σκλαβούνης δεν τον άκουσε. "Εμένα δεν με πειράζουν. Ξέρουν ότι είμαι Τροτσκιστής και δεν πάω στον Δημοκρατικό Στρατό του ΚΚΕ". Και πραγματικά, ο Λάμπρος Σκλαβούνης ήταν γνωστός Τροτσκιστής που είχε την δική του αντιστασιακή οργάνωση τον καιρό της κατοχής. Μια μέρα, τον έπιασαν. Μας διηγήθηκε αργότερα. "Μ' έβαλαν φυλακή και κάθε πρωί μας έκαναν κρύο ντους και μας υποχρέωναν να στεκόμαστε προσοχή για πολλή ώρα στο κρύο. Μου έκλεψαν και το χειρόγραφο της ιστορίας του Ελληνικού εργατικού κινήματος που είχα γράψει" Ήταν τόσο αγανακτισμένος που έφυγε και δεν επέστρεψε στην Μασσαλία για πολύ καιρό. Πριν φύγει, όμως, μας χάρισε μια ωραία συνάντηση.
Ήρθε η γυναίκα του η ηθοποιός Ελένη Ζαφεριίου. Δεν ξεχνώ την γλύκα και την κατανόηση με την οποία μου μίλησε. Είχε έρθει να συζητήσει με το κόμμα την συγκρότηση ομάδας ηθοποιών που θα πήγαινε στο βουνό να διασκεδάσει τους μαχητές και να τονώσει το ηθικό τους. ....." ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΥΘΑΡΟΥΛΗΣ "Είκοσι χιλιάδες λεβέντες" σελίδα 139. 

Τα χρόνια πέρασαν. Μάταια, ρωτούσα ποιός ήταν αυτός ο ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΣ.... Ήξερα μόνο ότι ήταν ο σύζυγος της ηθοποιού ΕΛΕΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ... Ένα ζευγάρι, που γνωρίστηκε, ερωτεύθηκε κεραυνοβόλα και δέθηκε, στους ταξικούς και εθνικούς αγώνες. Βλέπετε ο Λάμπρος είχε την δική του αντιστασιακή οργάνωση...

Η ζωή του, πριν γίνει αντιστασιακός, έλαβε κυρίως χώρα στην Αλεξάνδρεια. Στον εκδοτικό οίκο "Γράμματα" του Στέφανου Πάργα εκδίδει δύο τεχνικά βιβλία του ασυρμάτου. "ιστορία και πρακτικαί εφαρμογαί του ασυρμάτου" και " Η ηλεκτρονική θεωρία (του ηλεκτρισμού)." (ΤΕΤΡΑΔΙΑ).

Ξεκινώντας, λοιπόν από την Σαλαμίνα, απαρνήθηκε την μονιμότητα του Πολεμικού Ναυτικού, σπούδασε Ασυρματιστής στο εξωτερικό, μπήκε στον εκδοτικό οίκο, που εξέδιδε τον ΣΚΛΗΡΟ, στην Αίγυπτο και ο ΚΑΒΑΦΗΣ του στέλνει και τις γνωστές επιστολές, ποιήματα... Ο Λάμπρος μας, είναι και αυτός αποδέκτης....

Δεν θέλω να κλέψω, το κείμενο των ΤΕΤΡΑΔΙΩΝ το οποίο, εξ' άλλου θα παραθέσω ΟΛΑΚΕΡΟ... Εκεί που θέλω, να σταθώ είναι στον έρωτα με την σύζυγό του. Κεραυνοβόλος έρως. Παρατάει την πρώτη του σύζυγο και τους παντρεύει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ...
Και εδώ ξεκινούν τα παράδοξα.... Ενώ δεν ανήκει στο ΚΚΕ είναι τόσο δεμένος με την αντίσταση, που εκπλήσσεται κανείς. Είναι ο υπεύθυνος για να βγει ο Μπακιρτζής, στο εξωτερικό, από την Σαλαμίνα. Αγωνίζεται, εδώ ίσως μέσα, από το ΕΑΜ βρίσκεται στην Μασσαλία, επικεφαλής τροτσκιστικής, αντιστασιακής οργάνωσης (ποιας άραγες;). Τα Δεκεμβριανά, ήταν σοκαριστικά για αυτόν και την σύζυγό του. Αλλά δεν αποπροσανατολίζονται. Μένουν και αγωνίζονται υπέρ των ιδεών τους...

  ΜΙΑ ΑΠΙΘΑΝΗ                      ΙΣΤΟΡΙΑ....

Στον περιοδικό ΤΕΤΡΑΔΙΑ, υπάρχει μια συγκλονιστική ιστορία.
"Ξεκίνησε από την Αμερική και κατάφερε να κουβαλήσει καράβι για να το δώσει στους μαχητές του Εμφυλίου, ώστε να μπορούν να αμυνθούνε οι δικοί μας κατά κάποιο τρόπο και στη θάλασσα. Αγόρασε, μαζί με μια ομάδα, ένα εξοπλισμένο πλοιάριο και το έφερνε απ' την Αμερική προς την Ελλάδα. Κάπου όμως στο δρόμο προδόθηκε αυτή η προσπάθεια κι έτσι αναγκάστηκαν να το βυθίσουν για να γλιτώσουν". Αυτά αναφέρει ο συγγραφέας Περγιάλης.... Και μένουμε άφωνοι, για το πόσο επικός είναι ο άνθρωπος, μέσα στις μυλόπετρες της εθνικής και ταξικής πάλης...

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΩ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΤΕΤΡΑΔΙΑ"

Όποιος το θέλει μπορώ να το στείλω

Ο ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ.... Ή Η ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΑ Σ' ΈΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗΣ ΣΚΥΡΟΥ....

Α ΡΕ ΣΚΥΡΟ.... ΉΤΑΝ ΤΟ "ΤΖΟΥΡΑΣΙΚ ΠΑΡΚ" ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ...

Πως τυχαίνει, και ένας φίλος, ιντερντεικός, συλλέκτης, από το FB μου συστήνει, μια σελίδα μαγική... (Ανδρέας Χατζηπολάκης λέγεται) Ένας θησαυρός, του Ελληνισμού... Μόνο που δεν είναι σε Ρωμαίικο, Site. Είναι σε Γαλάτικο.  Όπως όλες οι μεγάλες δυνάμεις, έτσι και η Γαλλία, ξαποστέλνει πάντα πρακτόρους και μελετούν, τους ιθαγενείς λαούς, από πάσα πλευρά. Από το είδος, των φυτών, τα ορυκτά, τα παραμύθια, τα τραγούδια... Τα πάντα... Εδώ και αυτό είναι εξακριβωμένο, βγάζουν πολιτικά συμπεράσματα, από μια ερωτική συνομιλία, που μαγνητοφωνούν, παρανόμως βεβαίως βεβαίως... Έτσι στο GALLICA μπορείς να βρεις πλούτο, τεράστιο...

Τι είναι εκεί; Μα φυσικά, ένα ωραίο ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΤΙΚΟ παραμύθι... Οι κόρες σκοτώνουν και τρώνε την μάνα τους.

https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k10809489.r=Traditions.%20Gr%C3%A8ce.?rk=1008588%3B4&fbclid=IwAR35pv_1Gk1UH-6vK38qHj_-96R2Z4SziVMF5ovumlc5sJ-OI3z2GtZucKQ
Θα μου πεις, πως επιβίωσε, ένα τέτοιο παράδοξο; Δεν ξέρω. Πρέπει να είναι, η λαϊκή μας, παράδοση που επιβάλλει στις κόρες, σαν παντρευτούν να σπάσουν τον δεσμό τους με την μάνα τους. Για να κάμουν την δική τους φαμίλια. Εμ.... Βέβαια... Όχι, σαν τώρα που όλοι είναι δεμένοι με τους γονείς, ως τα 45 τους... Κάτι ήξεραν οι Σκυριανές...

Φυσικά, υπάρχει και μια εκ των τριών κοριτσιών, που θα κληρονομήσει την βασιλεία, των ουρανών και της γης. Και θα πάρει τον Άνακτα, τον Βασιλέα και θα φροντίσει την μαμά.  Γιατί; Μα γιατί είναι προκομμένη. Και μάλιστα, είναι η πλέον κρυμμένη, που τις κάνει η γκντόρα (παπούτσι θα είναι...)

Ακούγοντας, το παραμύθι, έχω άγνωστες λέξεις πολλές, οπότε συμπέρασμα δυσκολεύομαι να βγάνω. Σαν ματαπάω στην Σκύρο θα ρωτήξω. Πχ τι είναι αυτό που λένε μετά την λέξη ΣΤΟΙΧΗΜΑ... Τες πάντων...

Η υλική βάση, είναι μια... Η φτώχεια.... Και η εξουσία... Πως μεταβιβάζεται η εξουσία.... Στο παραμύθι αυτό μπορούμε, να δούμε επίσης το τρομερό, εκπληκτικό, γεγονός της μεταβίβασης της εξουσίας και της περιουσίας στην χώρα μας... Σπάνια μια περιουσία περνάει, ατόφια σε κάποιον και σώνεται... Συνήθως διασπάται...  Ενώ οι Σκυριανοί με το παραμύθι, μας δείχνουν τον σωστό δρόμο...  Δώσε, τα πάντα, δώσε την βασιλεία των ουρανών και της γης σε ένα παιδί... Άσε τις μπούρδες, για δίκαιη μοιρασιά... Γράψτα ούλα σε ένα... Στο καλό... Θα μου πεις ότι τα άλλα παιδιά; Δεν το έχω σκεφτεί....

Ο ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ....

Ο γνωστός μου Πέτρος Κακολύρης, που έχει τις εκδόσεις ΕΥΜΑΡΟΣ, κυκλοφόρησε, ένα βιβλίο σχετικό με την ανθρωποφαγία. http://www.avgi.gr/article/10812/10208560/anthropologia-ton-paramythion.

Όπως μου είπε πρόσφατα, η σύζυγός μου, στο dark internet μακριά από εμάς.... ξουτ... ο
κανιβαλισμός ανθεί. Είναι, ένα θέμα που δεν το έχω μελετήσει. Και μεταξύ μας, έχω τόσα άλλα θέματα, που δεν προκάμω, ηλικιακά να μελετήσω. Και όρεξη δεν έχω, για ένα τόσο μεγάλο ζήτημα, που αγκαλιάζει θέματα ψυχανάλυσης και ψυχιατρικής.
Με είχε απασχολήσει, τότε με τις τρελές αγελάδες, αν θυμάστε. Τότε είχαν πει, ότι υπήρχαν λαοί, που τους άφησε κουσούρια ο κανιβαλισμός. Κάτι Γουινέες κάτι λίγο Κρήτη κλπ. Αλλά περυσινά ξυνά σταφύλια...

Με λίγα λόγια πέρασα ωραία ακούγοντάς το. Το έστειλα και σε φίλους, Και νομίζω καλό είναι να το ακούσουν πολλοί. Ε άποψη δεν έχω, ούτε έχω διάθεση να ασχοληθώ περαιτέρω... Ας το κάμουν άλλοι πιο ενδιαφερόμενοι...

Ο Akrat στο ΒΒC ένας νέος ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Η πρόσκλησις ήτο σαφής. "Ώρα 00,30 θα βγείτε στον αέρα, του ΒΒC στην εκπομπή μας με θέμα το γνωστό. Μετά τιμής ο ser ....κλπ κλπ"

Η αλήθεια είναι ότι είχα επτά ή οκτώ έτη να μιλήσω, δια ζώσης στο ΒΒC. Τι να κάμω, βάζω την γυναίκα, μαζεύει αλόη, από τον κήπο. Την ανακατεύει, με αγγούρι φρέσκο και με πλακώνει στην μάπα δύο ημέρες. Να έρθει η φάτσα μου να γένει παιδική. Τι να κάμω... ΒΒC  είναι αυτό...
Παίρνω την British Airways και φτάνω στην Λόνδρα. Κρούω την θύρα του Μεγάρου ΒΒC  και με αρχίζουν και αυτοί στα make up, με κάνουν τζιτζί. Ούτε τζόβενο....
Έξη, πέντε, τέσσερα, τρία, δύο, ένα και τσουπ το ερυθρόν φωτίδιον...Σκάω, ένα χαμόγελο, σαν την Πλατεία Ομονοίας. Είμαι στο πάνελ, μαζί με ένα από το Κέρας της Νότιας Αφρικής, ένα του Ισημερινού, μιας του Αγίου Μαρίνου και δύο σιαμαίους από το Καζακστάν.

Και ο συντονιστής μας απευθύνει το ερώτημα, που με πάγωσε... "Πως είδαν το BREXIT στην χώρα σας". Και γίνομαι ερυθρόδερμος, σαν τους ινουίτ της Σιβηρίας. Έγινε το BREXIT; Πω πω... Τι να πω... Καταντράπηκα. Εγώ νόμιζα ότι θα με ερώταγον περί της εθνικής σχάσεως ΒΟΡΡΑ ΝΟΤΟΥ δηλαδής ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ δηλαδή περί του φούτμπολ....

Σκύβω, και ρωτάω διακριτικά τους Σιαμαίους.... "βρε παλληκάρια πότε έγινε"; Τώρα άμα σας πω, ότι δεν κατάλαβα, την αντίδρασή τους; Στην αρχή με στραβοκοίταξαν, μετά μειδίασαν και στο τέλος γύρισαν αλλούθε την κεφαλήν των.... Μυστήρια πράγματα....

Τέλος πάντων, φτάνει η σειρά μου... Και αρχίζω να τα χώνω, άγρια στα Εγγλεζάκια.... Γατάκια τους λέω... "Εγώ δεν πιστεύω, ότι είναι αυτά πραγματικότητα. Είστε ακόμα στην Ε.Ε. απλά δεν το ξέρετε... Επίσης, το παγκόσμιο λόμπι,  σας έχει δέσει με νήματα, που μετά από 50 χρόνια θα αποκαλυφθούν.... Αλλά εν τω μεταξύ βρομώ νησιώτες, ακούστε φρέσκα νέα από την Ελλάδα... Ο Μελισσανίδης, ο Αλαφούζος, ο Σαββίδης και ο Μαρινάκης, συναντήθηκαν και  ..... Η χώρα διασπάστηκε...." cut cut.... Πως ήλθαν πέντε μέσα, με πιάσαν με πήγαν στο ντους, με παγωμένο ύδωρ.... δεν το κατάλαβα....
ΓΑΤΑΚΙΑ Εγγλεζάκια.....Νομίζετε ότι θα μας κοροϊδέψετε εμάς.. Βρε ουστ.... Εμείς εδώ είμαστε το κέντρο του κόσμου....

ΌΤΑΝ ΈΒΟΣΚΑΝ .... ΧΡΥΣΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ.... απλοί καθημερινοί ΓΙΓΑΝΤΕΣ....

Πέρασαν τα χρόνια. Και όμως, μην σας φαίνεται περίεργο... Ένας καθημερινός απλός ΓΙΓΑΣ, κάθε ημέρα, σε ένα ωραίο χωριό, της χώρας μας, βγάζει τα ΧΡΥΣΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ για να βοσκήσουν, φρέσκο, δροσάτο γρασίδι... Μπορεί να βόσκουν και άλλα πράγματα... Πχ χούμα, μπορεί καθαριστικό μετάλλων... Πάντως βόσκουν...

Ας δούμε, όμως πως περιγράφουν, τα γεγονότα, στα 1937, εις την εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ" του 1937. Πρόκειται, φυσικά, για μια πολύ ορθολογική αλληλουχία, απολύτως ορθολογική. Βρε παιδί, μου το διαβάζω μια και δύο φορές και δεν το χορταίνω... Τι μαγεία... Τι σοφία... Όλα τα καλά του λαού... Νεκροταφείο, εξωτικά, στοιχειά, μορφές,...

" Στοιχειά βγαίναν στο παληό σχολείο, άλλα εξωτικά φαινόντουσαν κοντά εις το νεκροταφείο. Εκεί πλησίον εις τον Άγιον Λουκάν έβγαινεν η λάμια του Μαρίνια και έτρωγε ανθρώπους, περίεργοι ίσκιοι παρουσιαζόντουσαν εις τον Κουβαρά και μυστηριώδεις μορφές εφαίνοντο μέσα στα ρεύματα και στα κλαριά. Αναγκάσθησαν οι παληοί να χτίσουν ένα εκκλησάκι για να χαθούν τα ανήσυχα εκείνα του κάτω κόσμου πνεύματα. Φωνές ακούονται τη νύχτα στον γκρεμνό του Παπαδιά, όπου εσκότωσαν άλλοτε οι Τούρκοι τους χριστιανούς. Η Μάννα, απάνω υψηλά, η νερομάννα η αχόρταστη, καταπίνει ολόκληρα τα βώδια. Κάτω από αρχαία μάρμαρα σωροί θησαυρών κοιμούνται και γίγαντες περίεργοι βόσκουν χρυσά νομίσματα στης νύχτας την ερημιά και τη σιγή. Μια παληά ψυχή, πνοές άλλων εποχών, σέρνονται, νομίζεις, επάνω εις την γεμάτην σφρίγος ζωήν της κωμοπόλεως. Αι παραδόσεις εμπνέουν τους ανθρώπους και με την δύναμίν αυτήν, την αίγλην των αρχαίων Ταμυνών, και με την επίδοσιν και την εργασίαν τη δική τους, τη σημερινή, οι Αλιβεριώτες πλέκουνε την νέαν κοινωνίαν του χωριού των και την μέλλουσαν των τέκνων των ζωήν."

Θα ήθελα, να μάθω, από αυτό το απόσπασμα, δεν θα μπορούσε, να γεννηθεί ένα στυλ λογοτεχνίας, αντίστοιχο άλλων λογοτεχνιών... Όμως υπάρχει το εισαγώμενο....

http://repository.kentrolaografias.gr/xmlui/handle/20.500.11853/296051?fbclid=IwAR36N3l8OANTBni-YV0HiODnD6FKoJ2PLtBoURxQQbJ4bkkIVDZro_JJDTI

Νομίζω, ότι εδώ έχουμε να κάνουμε, με την υψηλότερη μορφή πικρόχολου, χιούμορ και έμμεσης καταγγελίας της "αρχαιοκαπηλίας". Τώρα, βέβαια, στα 2020 την λέμε "αρχαιοκαπηλία"... Τότε, στα παλαιά τα χρόνια, ήταν απλά θέμα, επιβίωσης, πονηριάς, .... πείτε το όπως θέλετε... Μην πείτε όμως βαρύγδουπα πράγματα... (αυτό το απόσπασμα διεσώθη, μεν στα 1937 αλλά σίγουρα θα είναι πολύ παλαιότερο, τότε απλά καταγράφηκε).

Δεν έχει σημασία, που σώθηκε και ήλθε στις ημέρες μας, από τον τόπο καταγωγής μου, την Εύβοια, από τον σημερινό Δήμο Αλιβερίου Κύμης. Θα μπορούσε, να ήταν στην Θήβα, στην Αιγιάλη, στην Αχαγιά. Παντού, σε όλη την χώρα.

Ωστόσο, πρέπει, να παραδεχθώ, ότι στα μέρη μου, υπήρχε και μια ενισχυμένη δόση έλλειψης γνώσης, περί των αρχαίων ζητημάτων. Απλοί, άνθρωποι, γεωργοί, έβλεπαν, πράγματα στα χωράφια τους που τους δυσκόλευαν την ζωή. Σκέφτηκαν πω δω, σκέφτηκαν πω κει... Μωρέ δεν τα κάμνω φούρνους; Και τσουπ... Τα μάζωχναν και τα έκαμαν φούρνους... Να έχουν να ψένουν τα φαγιά τους. 

Τα πράγματα όμως πήραν κωμική και πονηρή τροπή σε ένα δύο χωριά της περιοχής.... Σου λένε αφού βρίσκουμε παλαιοαντικείμενα.... Και είναι και μαζεμένοι, κάτι τύποι που μας δίνουν, το κρασάκι μας και τις σαρδέλες μας, ας πάψουμε να κτίζουμε φούρνους... Έτσι άρχισαν να πουλούν, για το κάτι τις, τα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ... Θα είχαν αράξει στο κεφαλοχώρι στο Αλιβέρι, οι "έξυπνοι" και θα ψώνιζαν μπιτ παρά οι ρεμπεσκέδες τα διάφορα αντικείμενα...


Καλή μου επιστροφή στο blog...

Tα αποσπάσματα τα σκαναρισμένα είναι από το βιβλίο "ΑΧΛΑΔΕΡΗ ΕΥΒΟΙΑΣ" του Ιωάννη Π. Κάργα ΑΘΗΝΑΙ 1966

Το μέντιουμ "ΣΟΦΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ" αποκαλύπτει τα πάντα στους Χωροφυλάκους....KYMHΣ....

10η Αυγούστου 1950 ΚΥΜΗ....

Τμήμα Χωροφυλακής.

-Τι θέλετε να σας φέρουμε. Ένα βάζο; Ένα μπρίκι με καφέ; "Όργανον πετάξου στου Δημητρίου και φέρε τον φρέσκο αλεσμένο καφέ" Πες του το καλό χαρμάνι... Που κάνει καλό κατακάθι, και καϊμάκι..." "Μάλιστα Κύριε διοικητά" λέει το όργανο...
-Σας παρακαλώ μην ανταριάζεστε. Μην πάτε μέσα στην ζέστη στον μπακάλι Κύριε Όργανον...
-Έχουμε, την θέληση να σας κάνουμε, όσο πιο ευχάριστο την θέση σας στο τμήμα μας....

Η "Σοφία-Κασσάνδρα", ήρεμη γύρισε την κεφαλή της και περιεργάστηκε, τον χώρο με προσοχή. Είδε τον Βασιλέα, την Βασίλισσα στα ωραία, επαρχιακά κάδρα. Μια πυρετώδης αγωνία την κατέβαλε. Ήθελε να βοηθήσει τόσο πολύ την υπόθεση. Διάβολε θα σταματούσε επιτέλους το κυνηγητό. Με το που ροβολούσε, η γειτόνισα την πόρτα.... Τσουπ πω πίσω ο χαφιές.... Πήγε αυτή σ' αυτήν για να τις πει.... τα μελλούμενα...

-Κύριε διοικητά, σας παρακαλώ πείτε μου εκτενώς τα γεγονότα, όπως τα ξέρετε....
-Μάλιστα. Ακούστε, ο Κύριος ..... (δεν λέμε τα ονόματα δια ευνοήτους λόγους), διαμένει εις το χωρίον Οξύλιθος. Και προχτές το βράδυ, που κοιμόταν, τον κατέκλεψαν. Το πρωί που ξύπνησε, έλειπαν χρήματα, χρυσαφικά κλπ κλπ....

-Μα κανείς δεν πήρε είδηση;
-Τίποτα. Άγνωστο.... Μυστήριον.... Ρωτήσαμε όλους τους "δικούς" μας.... Ξέρετε ο Εθνικός αγών.... Λοιπόν οι δικοί μας, δεν ξέρουν τίποτα... Πιάσαμε και δύο σεσημασμένους. Τους ρίξαμε και καμιά στο κρατητήριο. Τίποτα.... Πείτε μου τι θέλετε να κάνουμε.
-Κοιτάχτε. Θέλω ένα μέρος ήσυχο. Χωρίς φως. Και κανένας να μην με ενοχλεί...
-Θέλετε να βγούμε έξω:
-Όχι εσείς θα μείνετε.
-Όργανον. Τρέχα στους νεωτερισμούς στους Λάμπρου και πάρε κόλλες χαρτί μαύρα, μεγάλα μεγέθη να κλείσουμε το φως από τα τζάμια.
                                                     ΤΟ ΜΕΝΤΙΟΥΜ ΤΑΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΗΣΥΧΟ ΚΥΜΗ...

Αφού όλα ητοιμάσθην, η "Σοφία-Κασσάνδρα" και οι διοικητής είναι μόνοι στο δωμάτιο. Έξω ακάματος φρουρός το Όργανον.... Αρχίζει να περνά σιγά σιγά σε έκσταση ΜΕΝΤΙΟΥΜ η "Σοφία-Κασσάνδρα". Τα μάτια της εγούρλωσαν, το κεφάλι της συνεσπάτο. Σάλια εκσφεντονίζοντο εις τον περιβάλλοντα χώρο. Χέρια, πόδια έτεμον. Ο διοικητής έκαμνε τον σταυρό του. Έτοιμος να ανοίξει την πόρτα, να πάει στον Άγιο Αθανάσιο να προσκυνήσει... Πως διάβολε ένας χωροφύλαξ Β τάξεως, φώναξε το μέντιουμ.... ΑΜΑΡΤΙΑ....

Και τότε.... Τότε..... Σπάζοντας με κρότο ένα ποτήρι που κρατούσε με λάδι, και ρήγανι η "Σοφία-Κασσάνδρα" λέει.... "ΑΥΤΟΣ.... ο γυός του ..... και της ......"

Τρεχάτε όργανα και φέρτε τον εδώ τον αχρείο κλέπτη....
Επί τόπου καβαλάν την ασπρούλα, τρέχουν στον Οξύλιθο τον μπαγκλαρώνουν και τον φέρνουν στο τμήμα Χωροφυλακής Κύμης μαζί με τα κλοπιμαία, τα οποία ευρέθησαν στο μέρος που είχε υποδείξει το μέντιουμ....

Κόρδωσε ο διοικητής.... Τριγυρνούσε, στα καφενεία, σαν λόρδος του Μπάκιγχαμ.... "Ναι Κύριε ..... Η μεταφυσική είναι το παν.... Η μεταφυσική..."





https://www.efsyn.gr/nisides/202692_otan-i-astynomia-doyleye-me-mentioym