ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ ΕΝΑ ΤΕΥΧΟΣ ΑΦΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΕΤΡΟΠΟΛΕΜΟΥ

Ε Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Η Σ Ε.....


Ναι, ναι, το νέο τεύχος του ΦΑΡΦΟΥΛΑ είναι στην διάθεσή σας.... Έφτασε αισίως στο 15ο τεύχος....!!!!!!!!

Το τεύχος δαύτο είναι αφιερωμένο στην ΑΦΗ....!!!!!!! Ναι, ναι, σωστά μπανίζετε... Στην ΑΦΗ....

Και όπως γράφει στο δελτίο τύπου του .....


"

Στο νέο τεύχος του Φαρφουλά γράφουμε υπερασπίζοντας την αίσθηση της Αφής ως απάντηση στην απειλή της κυριαρχίας του εικονικού πολιτισμού και του κινδύνου της απονέκρωσης των απτικών αισθήσεων που αυτός επιφέρει.

Για το θέμα γράφουν δοκίμια, αφηγήσεις ποιήματα και κόμικ οι: Jan Švankmajer, Διαμαντής Καράβολας, Έλσα Κορνέτη, Σωκράτης Μαρτίνης, Κωνσταντίνος Μπούρας, Κώστας Μωράς, Πανδώρα, Νίκος Σταμπάκης, Μάνος Στεφανίδης, Χρήστος Τσατσαρώνης, Χρήστος Τουμανίδης και Κώστας Ψυχραιμίας. "

Το τεύχος θα το βρείτε στο βιβλιοπωλείο ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ

Μαυρομιχάλη 18, 10680 Αθήνα. επίσης στο http://farfoulas.blogspot.gr/ θα δείτε ουσιαστικές λεπτομέρειες....

Επίσης στα σπουδαιότερα βιβλιοπωλεία του Μπουρούντι, της Ταζμανίας, της Αλώχτερας και φυσικά εις την πρωτεύουσα των νήσων Κέυμαν.... ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟ....

Αλλά για τα θέματα του τεύχους θα το διαβάσουμε και θα σας είπωμεν εκτενώς.... Το θέμα της ΑΦΗΣ όμως είναι εύστοχο... Για φαντάσου μάστορα να παύεις να αισθάνεσαι στα χεράκια σου το μάγουλο της κυράς σου... απαπα.... πίκρα....!!!!!!!!

Αλλά το θέμα της αναρτήσεως μας δεν είναι μόνο το τεύχος....

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ανάμεσα στις γειτονιές. Όπως μου λέει ο εκδότης δια μέσω email ...... ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ.....

-->

                                                Ο πετροπόλεμος στις γειτονιές της Αθήνας

Συχνά πυκνά στις μέρες μας συγκρούονται μεταξύ τους –μερικές φορές μέχρι θανάτου– αντίπαλες συμμορίες χουλιγκάνων. Οι περιοχές που δίνονται τα φονικά ραντεβού μετατρέπονται για λίγη ώρα σε πεδία μάχης. Αυτό το φαινόμενο που παρουσιάζεται σαν σύμπτωμα των σύγχρονων καιρών έχει πολύ βαθιές ρίζες, που εντοπίζονται στα πρώτα χρόνια της δημιουργία του ελληνικού κράτους και της πρωτεύουσας. Τα παρακάτω αποσπάσματα από εφημερίδες της Αθήνας που αφορούν τον περίφημο πετροπόλεμο καλύπτουν μια περίοδο 52 χρόνων. Σε όλα αυτά τα χρόνια, όπως φαίνεται από τα άρθρα, καμία πρόοδος δεν έγινε για την πάταξη της τυφλής αυτής βίας. Χωρίς να έχουμε άλλες γραπτές πηγές, είναι γνωστό από τους παλαιότερους ότι το «έθιμο» συνεχίστηκε μέχρι τα πρόσφατα χρόνια, και με ιδιαίτερη ένταση κυρίως μετά την απελευθέρωση μεταξύ αριστερών και δεξιών συνοικιών, όπως π.χ. Πετράλωνα-Θησείο.

Τα αποσμάσματα είναι από το άρθρο-έρευνα «Αθηναϊκά κορφολογήματα» του Τάκη Λάππα από το περιοδικό Τα Αθηναϊκά, τχ. 73 (1979), έκδοσις του Συλλόγου των Αθηναίων.

Καθ’ ἑκάστην Κυριακήν ἤ ἐπίσημον ἑορτήν ἐξακολουθεῖ ἡ αἴσχιστος συνήθεια τοῦ πετροπολέμου μεταξύ τῶν κακοηθεστάτων τῆς πόλεώς μας παιδίων, καί προχθές, δύο τούτων ἐπληγώθησαν καιρίως. (24/8/1838)

Τήν παρελθοῦσαν Κυριακήν 18 τρ. μ. παιδία τινά δωδεκαετῆ καί κατωτέρω, πετροβολούμενα ἓν κατά τοῦ ἄλλου ἐκτύπησαν μέ μία πέτραν ἀρκετά μεγάλην ἕνα τῶν εὐϋπολήπτων Ἑλλήνων ἐπάνω εἰς τήν ζώνην, ὀλίγων κατωτέρω τοῦ στήθους ὥστε ἤθελε τόν βλάψει σημαντικά ἄν τόν εὕρισκε ἡ πέτρα εἰς τό στῆθος. Ἡ κακοήθεια τῶν παίδων τῆς πρωτευούσης ὡς πρός τοῦτο εἶναι μεγάλη, καί παρατηροῦμε εἰς ὅλας τὰς ὁδούς καί τὰς πλατείας γίνεται αὐτός ὁ πετροβολισμός. (24/9/1838)

Ἡ ἐπικρατοῦσα συνήθεια εἰς τήν πόλην μας τοῦ πετροπολέμου μεταξύ τῶν ἀτάκτων παιδίων κατήντησε μάστιξ ἐπικινδυνωδεστάτη. Ἐκτός ὅτι πολλά ἐξ αὐτῶν τῶν συναγωνιζομένων παιδίων πληρώνουν ἀκριβά τό ὀλέθριον τοῦτο παιγνίδιον πληγονόμενα καιρίως καθεκάστην καί οὐκ ὀλίγοι διαβᾶται ἄνδρες τε καί γυναῖκες λιθοβολοῦνται ἀτιμωρητί. Ὥστε συμβαίνει νά μή τολμοῦν πολλάκις νά διαβαίνουν ἀπό τά μέρη ἐκεῖνα ὅπου ἡ ἀταξία αὓτη κορυφοῦται. (29/5/1842)

Ἀπό τινων ἡμερῶν ἤρχισαν τά παιδία τῆς πρωτευούσης τόν πετροπόλεμον. Προχθές τήν Κυριακήν μετά τήν παῦσιν τῆς βροχῆς, ἔκαμον ἔναρξιν τοῦ ἀγῶνος των, εἰς ὃν παρευρέθησαν διά τήν ἑορτήν περισσότεροι ἤ ἄλλοτε. Ἡ μάχη ἤρχισε περί τήν 4 ½ ὥρας μ.μ. ἦτον δέ εἰς δυό ἀντίθετα μέρη ἐστρατοπεδευμένοι, Πλακιῶται καί Κατωμερῖται. Οἱ μέν πρῶτοι κατέχοντες τόν πρός τό μέρος τοῦ Βασιλικοῦ Παλατίου λόφον, οἱ δέ Κατωμερῖται ὄντες πρός τό μέρος τοῦ Πανεπιστημίου. Μετά πεισματώδη προσβολήν οἱ Πλακιῶται καίτοι ὀλιγώτεροι, ὡς ἐπιτήδειοι ὅμως, ἔτρεψαν τούς Κατωμερίτας ἐπί τέλους εἰς φυγήν. Ἐν τῷ μεταξύ δέ, εἰδοποιηθέντες οἱ φυλλάτοντες περί τό Πανεπιστήμιον, δύο στρατιῶται ἔτρεξαν νά συλλάβουν τούς συγκρουομένους παῖδας, δέν ἠδυνήθησαν δέ νά πιάσουν κανένα, διότι ἀφ’ οὗ διελύθησαν οἱ μέν ἐκρύβισαν εἰς τό παρακείμενον ρεῦμα, οἱ δέ ἔτρεχον πέριξ καί ἄλλοι ἄνωθεν τοῦ λόφου ἀνέβαινον. Ἐν τοσούτῳ, ἐφάνη ὅτι ἀπό τό πεδίον τοῦ πετροπολέμου αὐτοῦ ἀπεσύρετο ἕν παιδίον μέ διεσχισμένην κεφαλήν. (23/10/1847)

Ἡ βάρβαρος καί οὐχί ἀκίνδυνος τῶν παίδων διασκέδασις διά τοῦ πετροπολέμου, ἔλαβεν ἐπ’ ἐσχάτων ἐπίτασιν ἀπροσδόκητον, διά τοῦτο δέ ἑκάστην ἡμέραν εἰς τά ἄκρα της πόλεως, πέριξ τῆς Ἀκροπόλεως τοῦ Ἀστεροσκοπείου, παρά τήν Δεξαμενήν, ὁ περιπατῶν θά ἰδεῖ μετ’ ἐκπλήξεως σάν εἶναι ξένος, μετ’ ἀδιαφορίας δέ ὁ ἐγχώριος, ὁμίλους παίδων μεταξύ τῶν ὁποίων καί οὐκ ὀλίγους φέροντες στολὴν μαθητῶν γυμνασίου, διηρημένους εἰς δύο ἀντίθετα στρατόπεδα, ἐφωδιασμένα μέ λίθους μέ σφενδόνας καταλλήλους, μέ ρόπαλα καί τινας, τούς μεγαλειτέρους τήν ἡλίκιαν καί ἀρειμανειωτέρους τό ὕφος μέ μαχαιρίδια καί ἐστιν ὃτε καί πυροβόλα ὃπλα, λυσσωδῶς δ’ ἐπιτειθεμένους ἐναντίον ἀλλήλων μέχρις ὅτου τό ἕν ἐκ τῶν στρατοπέδων τρέψει εἰς φυγήν ἄτακτον τό ἕτερον. Καί ἀφοῦ θραυσθῶσιν ἀρκεταί κεφαλαί τῶν ἑκατέρωθεν μικρῶν πολεμιστῶν καί πληγῶσιν ἐλαφρότερον, τότε ἐπέρχεται πλέον ἀνακωχή, κατησχυμένων ἀναχωρούντων καί ἐν συνοδείᾳ γιουχαϊσμῶν καί βοῆς σατανικῆς τῶν ἡττηθέντων εἰς τήν ἐνορίαν (λ.χ. Βλασσαρούς), θριαμβευτικῶς δ’ ἐπανακαμπτόντων εἰς τούς οἴκους τῶν νικητῶν τῆς συνοικίας Ραγκαβᾶ, οὓς καί ἐγκαρδίως ὑποδέχονται οἱ λοιποί βλάμηδες τῆς συνοικίας, οἱ ἀκουσίως ἕνεκα κἄποιας αἰτίας δέν μπόρεσαν νά λάβουν μέρος εἰς τόν ἀπολαυστικόν ἀγῶνα… (Νέα Ἐφημερίς, 12/2/1888)

Πετροπόλεμος φοβερός χθές ἐκράτει ἀνάστατον ἐπί τρεῖς ὁλοκλήρους ὥρας τήν συνοικίαν Τσακαγιάννη ἐν Νεαπόλει, ὅπου εἶχον συγκεντρωθεῖ οἱ παῖδες καί ἄλλων συνοικιῶν, οὐδείς δ’ ἐτόλμα νά διέλθει ἐκεῖθεν καί ἀνθυπολοχαγός τις ἐκτυπήθη διά λίθου. Ἐπεμβάντες δέ ὑπαξιωματικοί τινες μετά δυσκολίας διέλυσαν τήν συμπλοκήν, ἥτις πλέον εἶχε λάβει διαστάσεις ἐπιφόβους, διότι εἶχον ἀναμιχθῆ ὄχι μόνον παῖδες, ἀλλά καί τινες παίδαροι μουστακαλῆδες καί κουμπουριαῖς ἐβρόντησαν ἀπειλητικώταται. (Νέα Ἐφημερίς, 11/5/1890)