Τα Ελληνόφωνα
χωριά της Αλβανίας, η γνωστή μειονότητα η Ελληνική, έχουν περάσει πολλά στο
διάβα των αιώνων. Κατακτητές, χίμαιρες όπως η αυτονομία η ένωση αλλά πάνω από
όλα την κοινή με όλους μας βαρβαρότητα των αγάδων και μπέηδων. Το τσιφλικάδικο
ή τιμαριωτικό σύστημα, πηγή δεινών για τους φτωχούς αγρότες. Αιώνες καταπίεσης
και κατατρεγμούς όπως και οι λοιποί Έλληνες.
Αφού πέρασαν
όλοι οι εθνικισμοί που σάρωσαν τους ανθρώπους και τους ενέτειναν σε απίστευτο
βαθμό τις αντιθέσεις, επήλθε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και η σκλαβιά των
φασιστικών και χιτλερικών ορδών. Τότε όλοι οι παλιοί αβανταδόροι των «μεγάλων»
Ελληνικών ονείρων άφησαν την μειονότητα στο μαύρο της το χάλι. Φόβος και
πανικός στα χωριά... Οι φασίστες Ιταλοί και οι συνεργάτες τους Αλβανοί φασίστες
έσπερναν τον τρόμο. Οι παπάδες οι προύχοντες του Ελληνισμού εξαφανίσθηκαν... Οι
πτωχοί Έλληνες που καταδυναστεύονταν από τους Αγάδες και τους Μπέηδες βρήκαν
στο πρόσωπο του Λευτέρη Τάλιου τον άνθρωπο που τους βοήθησε.
Η περίπτωση του
διδάσκαλου Λευτέρη Τάλιου του ήρωα της Αλβανίας που όπως λέγει ο Εμβέρ Χότζα
τον τραγούδησε η Ελληνική μειονότητα αλλά και η Αλβανία συνολικά. Πρόκειται για
έναν «άγιο» έναν επαναστάτη της μειονότητας που αγιοποιήθηκε από το Κόμμα
Εργασίας του Εμβέρ Χότζα. Φτωχόπαιδο
παιδί μεγάλης σε μέγεθος φαμίλιας, όπως αποκαλύπτει το βίντεο σπούδασε στο
Ιεροδιδασκαλείο του Βελλά. Αυτή η σχολή του μεγάλου Μοναστηριού, (ευχαριστώ την
φίλη ντόπια Μ. Που μου τα είπε) έβγαζε δασκάλους. Στην σχολή Βελλά δρούσαν
ανάμεσα στους καθηγητές και τους μαθητές μπόλικοι αρχειομαρξιστές αλλά και
Τροτσκιστές. Κατά την άποψή μου σαν χτυπήθηκε από το κράτος ο Σαλονικιότηκος
αρχειομαρξισμός ( με αφορμή τα κομμουνιστικά σχολεία των αρχειομαρξιστών ...
Λεβί κλπ κλπ) πήγαν στα χωριά τους πολλοί για να συνεχήσουν τον αγώνα
τους. Τον αγώνα στο Ιεροδιδασκαλείο
βοηθούσαν οι αρχειομαρξιστές του γειτονικού Πογωνίου http://akrat.blogspot.gr/2015/03/500-500-70.html.
Ο Λευτέρης
Τάλιος με την Μαρξιστική του δύναμη, καθώς την ΗΘΙΚΗ του ακεραιότητα
αντεπεξήλθε πλήρως στα ιστορικά του καθήκοντα. Βλέπετε η τέχνη είναι μια ....
«Και στο μικρότερο μέρος και στα πλέον ατυχή γεγονότα και στην εξορία του
Κόσμου να συνεχίσεις με πίστη τις ιδέες σου». Έτσι ο Λευτέρης ανέλαβε ΜΟΝΟΣ του
το καθήκον να είναι ο ηγέτης ολάκερων χωριών της Ελληνικής μειονότητας... «Δημοσιεύουμε απόσπασμα από το βιβλίο που έκδωσε ο Μιλτιάδης Κυργιάννης
(Γιάνναρης) με τον Παναγιώτη Παπαδημητρίου το 1982 στην Αθήνα "Η
Αντιφασιστική Οργάνωση Της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία
1943-44":
Δρομολόγιο προς τη Μειονότητα. Τίποτα το
οργανωμένο δεν βρήκαμε εκεί, καμιά οργάνωση. Όλη τη Μειονότητα, Βούρκος,
Δρόπολη, Πωγώνι, την αλώνιζε ο δάσκαλος Λευτέρης Τάλιος, παλεύοντας σαν
κομμουνιστής με τους Αρχειομαρξιστές, οι οποίοι ήταν αντίθετοι με την εθνική
αντίσταση.»
Όλοι ήταν
απόντες... Μόνο ο Λευτέρης... Με παρακαταθήκη τις Μαρξιστικές γνώσεις του που
είχε αποκτήσει σαν αρχειομαρξιστής... Και την Ηθική του πανοπλία.. Είχε να
αντιπαλέψει τους Αλβανούς φασίστες τους μπαλήδες, τους Αγάδες, τους Μπέηδες, τα
Μοναστήρια των Μπεκτασήδων (Τεκέδες) που δυνάστευαν την μειονότητα. Είχε να
αντιμετωπίσει και τα εθνικιστικά κομμάτια της μειονότητας που όμως είχαν
εξευτελιστεί μέσα από τις οδύνες που προκάλεσαν...
Αργά ή γρήγορα
οι σταλινικοί από την Αλβανία και την Ελλάδα έφτασαν στα χωριά... Τι να κάνουν οι μικρές δυνάμεις των
αρχειομαρξιστών και στο Πογώνι... Το ποτάμι είχε αρχίσει να κατεβάζει νερό...
Το ΕΑΜ και το ΚΚΑλβανίας έθετε το καθήκον του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα με
ένα απροσδιόριστο σοσιαλισμό. Σκέπτομαι πόσο δίκαιο είχε ο Λευτέρης Τάλιος που
δεν κιότεψε εμπρός στο δίλημμα. Μια επανάσταση με ότι χαρακτηριστικό έχει δεν
την αναβάλλεις επειδή ηγετεύει ο σταλινισμός ή ο αναρχισμός ή όποιος διάβολος
είναι... Είναι νομοτέλεια σαν κινηθεί η αναγκαιότητά της...
Το βιβλίο "Η Αντιφασιστική Οργάνωση Της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην
Αλβανία 1943-44" γράφει για το πως
παρουσιάστηκαν στα χωριά της μειονότητας οι Ελλαδίτες και οι Αλβανοί «Στη Στεγόπολη συναντήσαμε τον Τάλιο, τον Σεμψί, γραμματέας της Περιφέρειας
του ΚΚΑ Αργυροκάστρου, το Μπεντρί Σπαχίου, μέλος του πολιτικού γραφείου ΚΚ
Αλβανίας.
Ο Τάλιος βιάζονταν να παραβρεθούμε στις 8
Αυγούστου στη Μεμόραχη.
Τη Συνέλευση την είχαν προκαλέσει εκείνοι που
αργότερα έγιναν αντίπαλοί μας. Φτάσαμε στη Μεμόραχη. Ο Τάλιος, χωρίς να ρωτήσει
κανέναν, μου έδωσε το λόγο λέγοντας:
«Ας ακούσουμε τώρα τι θα μας πει τούτος ο
Έλληνας από την Ελλάδα».
Σαν τέλεψε ο
εκπρόσωπος του ΕΑΜ τον λόγο του δεν πείστηκαν οι φτωχοί Έλληνες της μειονότητας
και ξαναπήρε τον λόγο ο Λευτέρης Τάλιος και είπε...
«Εδώ, σ’ αυτό το
σημείο, τους είπε πως όχι μόνον να διώξουμε τους καταχτητές, αλλά να διώξουμε
και τους μπέηδες και αγάδες και να γίνεται εσείς νοικοκυραίοι. Αυτό έπιασε πολύ
τόπο, γιατί όλοι ήθελαν ν’ απαλλαχτούν από τους μπέηδες...»
Είναι τραγικό,
ένας αρχειομαρξιστής που ξέρει τι είναι ο σταλινισμός αλλά και η επανάσταση η
κοινωνική να συνεχίζει πρωτοπόρος τον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή...
Εδώ θα παραθέσω
ένα ανέκδοτο που βρήκα και που δείχνει την πλήρη επίγνωση των επικών στιγμών
και το ΠΑΘΟΣ για την κοινωνική επανάσταση γνωρίζοντας όμως ότι θα κυριαρχήσουν
οι σταλινικοί...
«Ήταν 21 του Μάη 1942,το θυμάμαι καλά.
Ο Λευτέρης Τάλιος, αφού παρακολουθούσε τη θεία λειτουργία του Αγ. Κωνσταντίνου , εκάθησε στο χαγιάτι της εκκλησίας του χωριού στο Βελιάχοβο και λέει στον πατέρα του στρατηγού Βούζουκα που τον φώναζαν Τάτση:
- Μπάρμπα Τάτση, εσύ που είσαι νοικοκύρης, κοινωνικώς και καλός άνθρωπος, για σένα σκεφτήκαμε κάτι καλό. - Τι καλό είναι αυτό παιδί μου Λευτέρη;- του λέει ο μπάρμπα Τάτσης.
- Είσαι καλός άνθρωπος,λέμε να σε κάνουμε κομμουνιστή.
- Γιατί, ποιος είναι κομμουνιστής
- ρωτάει ο μπάρμπα Τάτσης.
- Είναι ο Σωκράτης Νούσιας, ο Γιαννάκη Γκιάτης και ο Γρηγόρης Γκίνος.
ΑΑΑΑ! Αυτούς τους ξέρω που δεν είναι κομμουνιστές!-
του λέει ο μπάρμπα Τάτσης, αλλά πες μου υπάρχει κανένας κομμουνιστής στον κόσμο;
- Είναι η Ρωσία,- του είπε ο Λευτέρης.
Κι απαντά ο μπάρμπα Τάτσης:
Δεν την είδα. Όταν τη δω να σου απαντήσω. Εγώ γράμματα δεν ξέρω, αλά ρώτησα το Β.Προγονάτη που ήξερε γράμματα:<<Τι είναι κομμουνισμός>>;
Μου Απαντάει ότι κομμουνισμός είναι να μην έχεις καθόλου τσέπες στα ρούχα.
<<Και ποιος δεν έχει τσέπες στα ρούχα>>;
Μόνον ο Χριστός που ήταν παιδί του θεού,μου είπε.
Κι εσύ παιδί μου Λευτέρη σήμερα έχεις τσέπες και τσάντες στο χέρι. Αύριο θα έχεις βαλίτσες και αυτοκίνητο.
-
Καλά λες μπάρμπα Τάτση- του είπε ο Λευτέρης και χαμογέλασε.»
Όμως δεν πρόκαμε
ο ωραίος αυτός επαναστάτης να επιβεβαιώσει τον καταγραφέα του ανεκδότου
αυτού... Πέθανε με το όπλο στο χέρι αγωνιζόμενος σε μάχη με μια πισόπλατη
σφαίρα... Σαν αρχειομαρξιστής είμαι σίγουρος ότι θα αγωνιζόταν σαν τίμιος
άνθρωπος ενάντια στην γραφειοκρατία και την ευνοιοκρατία υπερασπιζόμενος την
φτωχολογιά Ελληνική, Βλάχικη, Σλαύικη ή Αλβανική... Δεν θα περίμενα τίποτα άλλο
από ένα άνθρωπο τέτοιας υπόστασης...
Όλα αυτά
προέρχονται από σκόρπια πράγματα, χωρίς ιστορική τεκμηρίωση αλλά στα παλιά μου υποδήματα... Ελπίζω να έλθουν άλλοι καλύτεροι από εμένα να γράψουν
Το βίντεο μου το
μετέφρασε στα αρπακτά ένας Αλβανός στην δουλιά...
Εδώ μπορείτε να
βρείτε θησαυρούς...
