Φταίξιμο, κανείς δεν έχει.
Σαν οι εποχές γίνανε ίσωμα όμοιο με το πλοίο που πλέει μέσα στο ποτάμι.
Έτσι και εγώ, φέτος, τρώω από κεκτημένη ταχύτητα καρπούζι,
νομίζωντας ότι επιτελώ ύψιστο καθήκον, έναντι του θέρους.
Καλοκαίρι, άνοιξη και ο έρωτας πήγε διακοπές χαμένος στο υπερπέραν...
Φόρεσε κάσκα της ΝΑΣΑ και μπότες μυτερές με τακούνι δύο πήχες μυτερό...
Η νάρκη του ΤΙΠΟΤΑ, έσκασε διαλύοντας τα φρου φρου και τα αρώματα.
Αποδείχθηκε ότι σαν πέρασε ο χρόνος τα σάπια δόντια
και το μηδέν της τρέλας ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ...
Είναι στιγμές που η λύτρωση πήγε από τον ΟΑΕΔ, επιδώματος κενού τάφου
να παραλάβει...
Και εκ του τάφου ΅΅υψώνεται΅ γεμάτη πτωμαίνη και μας κατακεραυνώνει
άπαντες του θνητούς...
Είστε ένα τίποτα, ανάξια ερπετά, χαμερπή όντα που δεν έχετε να μας πείτε νάδα...
Ποιός είστε κύριος ΠΤΩΜΑΙΝΗ που κράζετε εκ του κενού τάφου σας
και μας ενοχλείτε ?
Αν ο εξορκισμός γίνει MUST, τσουπ θα μεταμορφωθώ σε παπά του πάτριου
ημερολογίου...
Και στην Αγία Θέκλα θα σαρώσω το νεκρικό σάβανο
και τα πτώματα που ΤΟΛΜΟΥΝ ανερυθρίαστα να απευθυνθούν
σε μας τους ζωντανούς...
ΞΟΥΤ ΠΤΩΜΑΤΑ ΕΚ ΤΗΣ ΠΑΝΣΕΠΤΟΥ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ...
ΞΟΥΤ ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΑ ΝΕΚΡΟΣΑΒΑΝΑ ΠΟΥ ΒΡΩΜΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΘΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ... ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
λαλατε