"ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΦΡΑΤΖΗ ΧΡΟΝΙΚΟΝ" Η ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ....

Επιτέλους έπεσε στα χέρια μου το εν λόγω βιβλίο, στην έκδοση "ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ" σε μετάφραση Β.Τάσου. Το δίτομο αυτό έργο το αγόρασα από το βιβλιοπωλείο ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ. Από ότι γνωρίζω υπάρχει ένα ακόμα αντίτυπο το οποίο μπορείτε να προμηθευτείτε βρίσκοντας τηλέφωνο, διεύθυνση από το μπλόγκ του http://farfoulas.blogspot.gr/.

Το αιώνιο πρόβλημα στην ιντερνετική "αλήθεια" είναι η φτώχεια, ο επαρχιωτισμός, η αμάθεια, ο χωριάτικος εγωισμός και η φασίζουσα εγωπάθεια των ψευτο ερμηνευτών...

Με τούτη την έννοια κάθε μελέτη του πρωτότυπου υλικού αποκτά αγώνα αληθείας δηλαδή "επαναστατική" λογική.... Οι επαρχιώτες ταγοί της κλεψιάς και μετάφρασης ξένων κειμένων είναι αληθινό σμήνος λιλιτσιών (σφηγκών)...

Το βιβλίο αυτό το ρούφηξα μέσα σε μια ημέρα. Ήταν μια συνέχεια της συνόδου της ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ - ΦΕΡΑΡΑΣ που το μπλογκ μου ανέδειξε πριν λίγο καιρό... http://akrat.blogspot.gr/2013/07/blog-moy.html

Δεν είμαι ιστορικός και ειδήμων, αλλά ήταν τόσο "απολαυστικό" που αξίζει κανείς να το διαβάσει. Προφανώς έχει γίνει παραχάραξη γιατί το ύφος μεταλλάσσεται και το στυλ διαφοροποιείται...

Επίσης κάνει μπαμ ότι είναι φιλοενωτικός δηλαδή ήταν με το μέρος του Αυτοκράτορα, ο οποίος πήγε στην Ιταλία και συναντήθηκε με τον Πάπα... Η περιγραφή της εισόδου στις πόλεις της Ιταλίας είναι γλαφυρές... Επίσης οι κρίσεις του για τον Νοταρά ο οποίος ήταν ανθενωτικός είναι χαρακτηριστικές... Επίσης η μομφή εναντίον του πληθυσμού που είχε φύγει πριν την πολιορκία είναι φανερή...

Πάντως μου έκανε εντύπωση το πως μετρούσαν τον χρόνο οι Ρωμαίοι της Κωσταντινουπόλεως. Μετρούσαν από "κτήσεως του κόσμου" και σε παρένθεση το μ.χ. δηλ. το μετά Χριστό. Επίσης προσέθεταν και το έτος της ινδικτόνας δηλαδή της φορολογίας. Ανακάλυψα δηλαδή ότι ξέρω ένα κόκκο άμμου ....

Το άλλο που κατάλαβα είναι η παντελής σύγχυση που επικρατεί σήμερα περί της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σύγχυση που οφείλετε στα ερμηνευτικά αδιέξοδα του έθνους σήμερα...

Αν δηλαδή πας να ερμηνεύσεις το χτες με τα σημερινά δεδομένα πας σούμπιτος σε παραλογισμούς...

Η Κωνσταντινούπολης ήταν στην παρακμή της μια πόλη και σχεδόν τίποτα άλλο... Μέσα σε ένα κόσμο γεμάτο πάσης φύσεως φεουδάρχες Λατίνους, Ίβηρες και Οθωμανικές αλληλοσπαρασώμενες περιοχές... Σε τούτο το σημείο το περιγράφει καλά ο Σφρατζής.... Τελικά όταν στους Οθωμανούς επικράτησε η ομόνοια του "αμηρά" και εμπρός στον κίνδυνο της ένωσης με τους Λατίνους η τελική επίθεση έγινε αναπόφευκτη.

Ο Σφρατζής ή αυτοί που έγραψαν στο όνομά του μου αποπνέει μια λύπηση. Λύπηση ενός Ενωτικού που προδόθηκε από τους Λατίνους, οι οποίοι δεν έκαναν και πολλά...

Η Κωνσταντινούπολης ήταν "γραφτό" να πέσει... Οι Οθωμανοί ενοποιήθηκαν και δεν χρειάζονταν την διαιτησία των Ρωμαίων. Οι Λατίνοι είχαν αποκτήσει την δύναμη και την ισχύ ακόμα και στην περιοχή της σημερινής Ελλάδας. Ο διαιτητής πλέον δεν είχε νόημα να υπάρχει... Το τέλος του βιβλίου του είναι χαρακτηριστικό... Πως στην ουσία περιγελά την άνοδο και στέψη από τον Μωάμεθ του Γεννάδιου (κυρ Γεώργιο Σχολάριο)....

".....Έδωσε και έγγραφες διαταγές στον πατριάρχη με την βασιλική υπογραφή από κάτω, ώστε να μην τον ενοχλήσει ή του αντιτείνει κανείς, και να είναι ασύδοτος, αφορολόγητος και αδιάσειστος από κάθε αντιτιθέμενο, και ελεύθερος από φόρους και δοσίματα αυτός και οι κατοπινοί πατριάρχες αιωνίως, καθώς και όλοι οι υποτεταγμένοι στον πατριάρχη αρχιερείς"

Έτσι τελειώνει το βιβλίο. Ένα μίσος βγαίνει για αυτούς που δεν ήθελαν την ένωση με τους Λατίνους. Ωστόσο μένει στην μέση γιατί δεν έγινε μοναχός ... μάλλον.... στο Παπικό αιρετικό σχήμα... ενώ ο άλλος που υπέργραψε στην Φεράρα έγινε και καρδινάλιος ..... μιλάω για τον Βησσαρίωνα...

Προτείνω όλοι να το διαβάσετε....