"ΣΑΝ ΔΙΑΧΥΤΟ ΦΩΣ" το βιβλίο του Υ.ΥAARI

Πέρασαν τα χρόνια. Η αγορά ενός βιβλίου ιστορικού, ή λογοτεχνίζων είναι για εμένα σαν μια αυτόματη κίνηση.

Μπήκα ένα βράδυ στον ΕΥΜΑΡΟ στο υπέροχο καφέ βιβλιοπωλείο του και είπα ΑΥΤΟ. Κάτι σαν την παλαιά ρεκλάμα του ούζου 12. 

Ήμουν βέβαιος ότι θα χαθώ μέσα του. Χοντρό, πολυσέλιδο πολύ φτηνό. Είπα από μέσα μου "αυτό είναι στα αζήτητα άρα για εμένα"

Ο Y. Yaari συγγραφέας...

Πέντε ευρώ. Δεν είναι η τιμή. Είναι η απόλυτη βεβαιότητα ότι θα με πάει μακριά. Και με πήγε. Που; Στα Κοζάκικα προγκρόμ κατά των Εβραίων. Στην διάλυση της Αυστροουγγαρίας. Στην μπολσεβίκηση επανάσταση. Στην Ουκρανία. Στην Γαλικία, στην νέα πατρίδα πριν γίνει κράτος στο σημερινό Ισραήλ. Στην Γαλιλαία. Στον σοσιαλιστικό σιωνισμό. Στην οικοδόμηση ενός νέου τόπου πριν την άνοδο του Χίτλερ. Στην ΕΡΓΑΣΙΑ... Στην τιμή της ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Ενάντια στα στερεότυπα, όπου ο Εβραίος είναι ένα πλάσμα αδύναμο και αδύνατο να εργσστεί σε χειρονακτική εργασία...

Πως να σας περιβράψω άραγε την σκηνή, στον ποταμό Βιστούλα, όπου 40 αποσυντεθυμέα πτώματα Εβραίων ανακαλύπτονται στον βυθό. Πως να σας περιγράψω την σκηνή που 4 εθελοντές Εβραίοι στους Κοζάκους ακούν τον στρατηγό τους να δίνει διαταγή να πάνε να κάνουν προγκρόμ οι Κοζάκοι... Και πάνε και σώνουν δεκάδες... Και φεύγουν από τον στρατό. Λιποτακτούν και και και.... 

Και στο τέλος φτάνουν στην Γαλιλαία στα πρώιμα Κιμπούτς και αποξηρένουν την λίμνη και στα βουνά οι Άραβες χειροκροτούν ενώ μετά από λίγο καιρό ένας Εβραίος πέφτει νεκρός από την σφαίρα ενός Άραβα... Πως να περιγράψεις ένα βιβλίο που παρουσιάζει το αδιέξοδο των Εβραίων της Ευρώπης και την απόφασή τους να πάνε κάτω στην προαιώνια πατρίδα. Δεν μπορώ. Ο Υ.ΥAARI μας χάρισε ένα βιβλίο όνειρο, αγώνα και πίστης.

Το συστήνω ανεπιφύλακτα. Μετάφραση έκανε

η Γιολάντα Μοντιάνο και εκδότης ο ΕΥΜΑΡΟΣ. Για όσους ενδιαφέρονται και φλέγονται για τον σοσιαλισμό, το προτσές ίδρυσης ενός οιανδήποτε κράτους παλαιού ή νέου, για όσους φλέγονται για να μάθουν τι και πως ήταν τα πράγματα στον μεσοπόλεμο θα πω μόνο ένα. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ. 

Για εμένα ήταν πηγή γραφής ενός ποιήματος

"Αχ Γαλιλαία Γαλιλαία

Τόπος που χιλιάδες κτισταδες παρελασαν.

Κυνηγημένοι από τους Κοζάκους

Τραγουδώντας σε, πόλη μυθική.

Χορεύοντας στου Τέλ Αβιβ τις ταράτσες.

Σε υμνούσαν τα παιδιά οι ανύμποροι γέροντες.

Γαλιλαία πόλη του Κυρίου της γης και ουρανού.

Πόλη που κτίστηκες από το μηδέν.

Από τις πόλεις της Ουκρανίας από το Λβοφ

Από τα πτώματα τα αποσυντεθημενα στον Βιστουλα.

Μονάχα μια φωνή ακούγονταν.

ΕΜΠΡΟΣ ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΤΕ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΚΙΑ .

ΕΜΠΡΟΣ ΝΕΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ"

Στην ανάγνωση του βιβλίου αυτού όλα είναι καλά, εκτός από το λίγο ξενέρωτο τέλος του. Εντάξει δεν είναι αριστούργημα του Τσέχωφ. Είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο....