Μαθήματα αστικής πολιτικής επάνω από το σκήνωμα....

Απολαύστε ...

«Ο μακαριστός Χριστόδουλος εργάσθηκε για την ανεξιθρησκία και την προάσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Προήγαγε με συνέπεια και επιτυχία τον διάλογο μεταξύ των θρησκειών και την κατανόηση μεταξύ των διαφόρων πολιτισμικών ιδιωμάτων»
δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Χανς-Γκερτ Πέτεριγκ


Και τώρα ρωτώ εγώ.... "είμαι από άλλο πλανήτη???

Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα... Αυτό είναι αστική πολιτική. ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΜΑ πώς οι αστοί ανά την γη εννοούνε την επιβολή της πνευματικής δικτατορίας τους επάνω στις καταπιεσμένες τάξεις..

Και επειδή συχαίνομαι τον ηλίθιο αντιαμερικανισμό (μια φτιαχτή ιστορία που δηλητηριάζει την ψυχή των Ελλήνων) εργατών ας δούμε και την δήλωση Μπους:

"...ήταν ευρέως γνωστός ως μία ευκρινής φωνή της Ορθόδοξης πίστης...»

Αυτά όλα από το www.in.gr από εκεί τα αλίευσα

Και τώρα ορισμένες σκέψεις για την κοίμηση του μακαριστού Χριστοδούλου
είναι ανάγκη βρε κανάγιες της Συνόδου να λέτε αλήθειες πριν την ταφή??
Αν σε κάτι διαφέρουμε στην υφήλιο εμείς και οι Ισπανοί είναι ο θρήνος... Αφήστε αυτούς που θρηνούν να κάνουν το καθήκον τους....

Κύριε Γαργαντούα.... και τσαχπίνικα όντα

Κύριε Γαργαντούα....

Στα ύψη, τα δυσθεώρητα,
στους πύργους,
τις αμαρτίας
που με κόπο, ευλυγισία, ανήλθατε....
Δοξασμένο, τιμημένο, το όνομά σας
δεν πρόκειται να φτάσω.
Στην πίστη, σταθερός, αμετακείνητος,
παλεύω για να μείνω.
Τις έπιτυχίες σας,
δεν τις μετρώ.
Κε Γαργαντούα....
Μετρώ, τις παραλυριματικές γοργόνες της θάλασσας,
που σκίζουν, τις λεωφόρους των Ωκεανών,
για την οστρακοανάστασή τους...
Εκεί, στην κοραλένια στρούγκα...
Εκεί,
ακριβώς
υπάρχουν οι δυνάμεις της τελικής μάχης,
του πιστεύω μου,
του ...σου,
του ...του.
Εκεί,
εκγυμνάζονται, εν ναρκώσει,δρακωντοειδής
αγαπησιάρικα τέρατα.
Τον κύριο Γαργαντούα, να συντρίψουν.
Τον κύριο γαμψήλατο, οριοδοφίτη,χρηματοκλέφτη,ονειροκαστροφέα...
Κύριε Γαργαντούα
τρέμετε.
Το πιστεύω μας, τρέφεται.




Tσαχπίνικα όντα

Τσαχπίνικο όν.
Τσαχπίνικο πλάσμα.
Τσαχπίνικο ζαμπόν βούτηρο Κερκύρας.
Τσαχπίνικο μέλι, από ιδιωτικά μελισσοκομικά άλση της Αττικοβοιωτίας και παρεμφερών νήσων.
Τσαχπίνικο όνειρο ρυτίνης, συλλέγουσας από ιδιωτική έκτασιν ιδιωτικού!! δάσους.
Τσαχπίνικο όργανο της τάξης μετά κραδαίνοντος ροπάλλου.
Τσαχπίνικο καπνιστό μπούτι γαλοπούλας, πάπιας, ή Katerpillar.
Τσαχπίνικο μοτέρ μουγκρίζοντος οδοστροτήρος Εθνικής οδού.
Τσαχπίνικο οικονομικό πλάνο συσσώρευσης, έρωτος, χρήματος.
Τσαχπίνικο εσταντέ, καταντού, Κατμαντού, Καστράτε ονειρώδη.
Τσαχπίνικο λεξιλόγιο, κενού περιεχομένου, ερωτικής ανασφάλειας.
Τσαχπίνικο μπούτι γαζέλας, βδέλας, δρόμου, φαναριού.
Τσαχπίνικο κενοτάφιο ποιητικής κενότητας μνημοσύνου.
Τσαχπίνικο κορίτσι του μπαρ, με προτεταγμένα στήθη.
Τσαχπίνικο μίνυ, γλουτιαίους χαραγμένους μυς οπισθίου κάλους.
Τσαχπίνικο πυροβολικό, εν μέσω Αθηναικών λεωφόρων.
Τσαχπίνικο μαρς -της μαρς - της σοικολάτας, της σοκοφρέτας.
Τσαχπίνικο κενό της ποιητικής μετριότητας, του φόβου.
Τσαχπίνικο μικρό κορίτσι, με το γαλλικό κρασί που τόσες φορές το έχεις υποσχεθεί...
Τσαχπίνικο ερωτικό πλάσμα της άνοιξης.
Τσαχπίνικο μωρό πόσο σε θέλω...
Τσαχπίνικο ρομαντικό μωρό, πόσο θέλω να κυριεύσω τον νου ,τον νου, τον νου και το κορμί.
Τσαχπίνικο μωρό, πόσο θέλω να γητέψω, να εξαρτήσω, να εξαρτηθώ...
Τσαχπίνικο μωρό, τις γαλοπούλες τα ροζ μπηφ τα τσίλι, τα σπαράγγια τις σως.
Τσαχπίνικο πόσο θέλω, να τα βάλω στην υψηκάμινο της Χαλυβδουργικής, μαζί και την Ολυμπιάδα τους.
Τσαχπίνικο να τα βάλω στους 8500 βαθμούς κελσίου παράγοντας.
Τσαχπίνικο τον ΈΡΩΤΑ............

Τα σκουλίκια δεν κάνει να τα καταλαβαίνουμε????

Αόματους ναι αόματους μας θέλουν.... να μην βλέπωσιν τίποτα από την μπίχλα τους την βοθρίλα τους και την απανθρωπιά τους ... να μην παίρνουμε μυρωδιά από τα απίστευτα πλεγμένα ερωτικά και πολιτικά σκάνδαλά τους.... τόσο αόματους που εν χορώ απαιτούν: ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.... τους χάλασε βλέπετε που ανοίξαμε την πόρτα και κοιτάξαμε μέσα... σιγά μωρέ τι είδαμε?
ένα αγόρι καθισμένο (να το αδυνατίσουν το παιδί...) με ένα κορίτσι... κάτι κονδύλια και κάτι διορισμούς ΣΙΓΑ ΤΑ ΩΑ....!!!!
αλλά οι κακές οι γλώσσες στα gay bar.... και τι δεν λένε ... εκεί να δείτε.... πήγα στον Αλέκο προχτές στο Κολωνάκι (υπάρχει ακόμα?????) και μου είπαν... ότι ξέρεις στο dvd.... ναι βρε τους λέω πείτε μην σας ξεσκίσω το κολαράκι... και τι μου λένε?? δεν σου λέω δεν σου λέω... χαχα και χου χου απαπαπα.....
να μου λένε έλεγε ότι ο μεγάλος ο θεός.... ποιός λέω ο παλαιός???ο έξω ευρισκόμενος?? ε λέω τι?? να μου λέει ... το κουνέλι... έλα ρε???? τους λέω ... που το μάθετε??? στο dvd.... τι λέω υπήρχε τέτοιο τότε.....???? μπααααααααααααα
πετάγετε τότε η συντρόφησα η Αλέκα.... κάνει λέει έκκλησι σους διανοούμενους να λένε πιό σοβαρά πράγματα... στο τηλεκούτι... μπα???????? τις λέω... και τι θα λέμε Αλέκα στον Αλέκο??? για τους φαντάρους μόνο?? θέλουμε και κάτι πιο... να το πω πιό καυλέ? πιό πολιτικό? ναι πιό πολιτικό....μμμμμ
δηλαδή να μην ξέρουμε πως τον παίρνουν?? οι φίλοι στα μπαρ τον παίρνουν και ψάχνουν χρόνια να βρουν γιατί τον παίρνουν... να μην βοηθηθούν από ένα ντι βι ντι??? μπορεί να βρουν την αιώνια αλήθεια... το νέο εξκάλιμπερ...
εντάξει εντάξει τους λέω αυτός πέθανε ... αυτός ο νέος... πως διάολε ψάχνει να βρει την ηδονή? μήπως έχει βρει την αιώνια αλήθεια που κανείς δεν βρήκε ως τώρα??? μμμμμμμμμμμμμ

Aς σώσουν την πατρίδα τους όπως μπορούνε...

Αχ βαχ... δεν με έδωκαν και μένα το κάτι τις.... δεν με έδωκαν...
και έχω κουτσομπολιά για αδελφές ψυχές....
μπόλικες... ως και θείους...
σνιφ....

Μωρέ τι μας λες Κα Κανέλη?? βουλευτίνα του λαού.....

Υπάρχει κάποιο τελικά ιερατείο που δίνει άφεση αμαρτιών σ' ότι λέει η κα Κανέλη? Η αλήθεια είναι ότι κάτι μου μυρίζει και με την κα Παπαρήγα και γενικότερα στο ΚΚΕ γύρω από το θέμα του σκανδάλου που έσκασε σε όλη την κοινωνία... (Ζαχοπουλιάδα...)
Και ξεκινάμε αν αναλύουμε τοποθετήσεις κας Κανέλη με αφορμή τον Παναθηναικό... Είπε για 200!!!????? ολόκληρη θύρα 6 και 7 και αυτή είδε μόνο 200 ότι ασκούσαν υβριστική κριτική στον κο Τζίγκερ.... Και δεν είδε δύο φορές που όλο το γήπεδο χειροκρότησε τους 2,500 οπαδούς που εν χορώ τα έσουρναν στον κο πρόεδρο...
Και είχε την ανάγκη η κα Κανέλη να σώσει τον Τζίγκερ?????
Γιατί?? τέτοια πρεμούρα??
Και είπε ότι οι 200 της θυμίζουν dvd... να σου πω εγώ κα Κανέλη τι μου θυμίζουν εμένα οι δηλώσεις σας?? μπα... ας το αφήσουμε....
Εκτός από την ορθοδοξία σας θέλετε να σώσετε και τον κο Τζίγκερ? (οφείλω να πω ότι έχουμε στην ορθοδοξία κάτι κοινό και κάτι μακρινό .... εγώ μελετώ την ορθοδοξία αλλά εγώ δεν πιστεύω... στους επουράνιους θεούς σας....)
Βρε έχουμε κουζουλαθεί εντελώς.... η αριστερά υπέρμαχος των εφοπλιστών......
Βρε που καταντήσαμε....
Είχαμε τους γάβρους που μπαίνανε όλοι αυτοί οι ψευτοαριστεροί (ρε κάτι μπηνελίκια που θέλω να ρίξω...) κάτι Φασούληδες κάτι Ανδρουλάκηδες κάτι Αναστασιάδηδες κάτι Κωστοπουλαίοι που είχαν ένσημα αριστερού...... και το παίζουν ψευτοδιανοούμενοι και εξυπνάκηδες και παραμύθιαζαν τους καημένους τους ολυμπιακούς ότι δήθεν είναι η ομάδα του λαού.... και τώρα μας έρχονται και σε μας τους βάζελους???
όχι ρε μακριά τζους...
εμείς είμαστε παναθηναικοί (καλό θα ήταν να μην ασχολούμαστε....) γουστάρουμε και δεν αμολάμε ιδεολογικές καρικατούρες για να μολήσουμε μελάνι θολούρας....
είμαστε βάζελοι χωρίς ιδεολογικές αναγωγές.....
αμάν πιά που μπλέκετε την αριστερά σε μ.....ς ενοχοποιημένοι νάνοι..

Bρήκα κάτι που αναδημοσιεύω.... μου άρεσε...

Μια «ήσυχη γυναίκα», αμαζόνα της Κομμούνας
Λουίζα Μισέλ, 100 χρόνια από τον θάνατό της
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Ιανουάριος του 2005 στο Παρίσι είναι αφιερωμένος στην 100ή επέτειο του θανάτου της Λουίζας Μισέλ (1830-1905). Το όνομά της αναδείχθηκε με την Κομμούνα του Παρισιού και το κοινωνικό κίνημα στα τέλη τού 19ου αιώνα. Τα παρισινά γεγονότα του Μαρτίου - Μαΐου 1871 κατέπληξαν τον κόσμο όχι μόνον με την τόλμη και πρωτοβουλία των «ασήμων και ανωνύμων», αλλά και με την έκταση της σαρωτικής καταστολής που ακολούθησε.Επρεπε η «κατώτερη τάξη» να τιμωρηθεί παραδειγματικά, να ξεριζωθεί από τις λαϊκές προσδοκίες κάθε υποψία οράματος για έναν διαφορετικό κόσμο. Ομως, το αίμα που έβαψε τους παρισινούς δρόμους, αντί να εξαφανίσει το μικρόβιο της κοινωνικής απείθειας, το μετέδωσε στην υφήλιο. Η αναφορά στην Κομμούνα, αντί να σβήσει, εγκαταστάθηκε στη μυθολογία όλων των κοινωνικών κινημάτων. Τα άσημα και ανώνυμα θύματα της καταστολής ξεπέρασαν τελικά σε διασημότητα τα γνωστά ονόματα και απέβησαν σύμβολα του παγκόσμιου κοινωνικού γίγνεσθαι.Η περιγραφή της δίδεται από αστυνομικά και δικαστικά έγγραφα, με αφορμή τις συλλήψεις, δίκες και καταδίκες, φυλακίσεις και εξορίες της. Στο κρίσιμο δίμηνο του 1871, η «άσημη και χωρίς μαθητές δασκάλα» ηγήθηκε «τάγματος αμαζόνων», που περιεφέροντο στα οδοφράγματα των παρισινών δρόμων, με ατημέλητο χιτώνιο πολιτοφύλακα και καραμπίνα ριχτή στους ώμους, προς ανεφοδιασμό των μαχητών, περίθαλψη τραυματιών, συντονισμό δράσης ανάμεσα στα παρισινά διαμερίσματα.Ο κατοπινός πρωθυπουργός Κλεμανσό (1841-1929), που συμμετείχε επίσης στην Κομμούνα, επαναλάμβανε: «Απορώ πώς διασώθηκε ακέραιη μέσα σε τόση καθημερινή βροχή από σφαίρες». Ηγήθηκε συλλόγου αλληλοβοήθειας εργαζομένων γυναικών (1869) και επιτροπής επαγρύπνησης δημοκρατικών πολιτών στο διαμέρισμα της Μονμάρτης (1870). Τα πρωινά εργαζόταν ως δασκάλα στο σχολείο που η ίδια είχε ιδρύσει από το 1865, τα απογεύματα συμμετείχε στις συνελεύσεις τής λέσχης «Η πατρίδα σε κίνδυνο», με αντικείμενο την επιβίωση των λαϊκών τάξεων κατά την προέλαση των γερμανικών στρατευμάτων. Εξεπροσώπησε τις γυναικείες οργανώσεις στην Κεντρική Επιτροπή της Κομμούνας. Οι πληροφοριοδότες την περιγράφουν ως «συνεπαρμένη και ευέξαπτη γυναίκα», που επαναλάμβανε συνεχώς μέχρι κορεσμού και ναυτίας «Ζήτω η Κομμούνα, ζήτω η παγκόσμια επανάσταση».Νόθα κόρη ενός πυργοδεσπότη και της καμαριέρας του, έλαβε δημοκρατική αγωγή με ανήσυχο και κριτικό πνεύμα. Αυτό την ώθησε να εγκαταλείψει την υποτακτικότητα της επαρχίας, επιλέγοντας την οδό τής απείθειας, την κοινωνική περιπέτεια, τη διέγερση του πλήθους στην πρωτεύουσα. Ως δασκάλα, αρνήθηκε να δώσει τόσο τον αυτοκρατορικό όρκο όσο και τον εκκλησιαστικό, πράγμα που την παροχέτευσε μοιραία στην ιδιωτική εκπαίδευση. Υπέγραφε λογοτεχνικά κείμενα με το ψευδώνυμο «Ενζωλοράς», αποτίοντας φόρο τιμής στη μυθιστορηματική μορφή τού φοιτητικού ηγέτη που εκτελέστηκε στα παρισινά οδοφράγματα του 1832, όπως τα απαθανάτισε στους «Αθλιους» ο Βίκτωρ Ουγκώ. Κατάπληκτος ο ηλικιωμένος συγγραφεύς έβλεπε στη νεαρή γυναίκα του 1870 να μετενσαρκώνεται ο ήρωας, που είχε φιλοτεχνήσει για τους νέους τού 1830. Η «αιματηρή εβδομάδα» του Μαΐου 1871 κόστισε 30.000 εκτελέσεις στον τοίχο του νεκροταφείου Περ Λασέζ, 32.905 καταδίκες σε φυλακές και εξορίες, 105 καταδίκες σε θάνατο. Ο αγαπημένος της, Θεόφιλος Φερέ, πρόλαβε να φωνάξει στους δικαστές «Ελεύθερος έζησα, ελεύθερος θέλω να πεθάνω», προτού οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα.Η ίδια εξήγησε στους δικαστές της (Σεπτέμβριος 1871) πως «έπραξε ό,τι ήταν υποχρεωμένη να πράξει: το καθήκον της, χωρίς μίσος, χωρίς οργή, χωρίς οίκτο, ούτε για τους άλλους ούτε καν για τον εαυτό της» και αρνήθηκε ν' απολογηθεί. Για ποιο πράγμα ν' απολογηθεί κάποιος που επιτελεί το καθήκον του; Αντιθέτως, η αθέτηση καθήκοντος υπόκειται σε εξήγηση και απολογία.Αποποιήθηκε την έφεση, δηλώνοντας ότι από την εξορία, προτιμούσε τον θάνατο. Αποφώνησε τους δικαστές της ως εξής: «Εάν δεν είσθε δειλοί, σκοτώστε με». Η καταστολή απέβη τόσο υπέρμετρη, ώστε, όπως η ίδια ετόνιζε, αυτό κατέστησε περιττή «την εκδίκηση του αίματος: το ιστορικό όνειδος ήταν ήδη αρκετό για να καταπλακώσει στο μέλλον τούς καταστολείς». Δέσμια μεταφέρθηκε, μαζί με χιλιάδες άσημους και ανώνυμους, στη Νέα Καληδονία του Ειρηνικού Ωκεανού, που χωριζόταν από τη Γαλλία με ναυτικό ταξίδι τεσσάρων μηνών. Στην εξορία, αμετανόητη, εισήγαγε τον αλφαβητισμό στους ιθαγενείς Κανάκους και το πνεύμα της εξέγερσης εναντίον τού αποικιοκρατικού συστήματος της πατρίδος της.Μετά την αμνηστία του 1880, επανήλθε στην Ευρώπη και αναδείχθηκε ηγερία του διεθνούς κοινωνικού κινήματος μεταξύ Παρισιού και Λονδίνου, συμμετέχονας σε συγκεντρώσεις και οργανώσεις, με πολιτική δράση, άρθρα, ομιλίες. Ορκιζόταν στο όνομα του Αυγούστου Μπλανκί (1805-1881), που διέτρεξε το μέγιστο μέρος του βίου του κρατούμενος στις φυλακές, και εκφώνησε επικήδειο στην κηδεία του ενώπιον 100.000 ατόμων στο Περ Λασέζ. Πάντα διαθέσιμη να μετατραπεί σε ανθρωποβόμβα, προκειμένου να πλήξει τον Θιέρσο, πρωθυπουργό της αιματηρής καταστολής του 1871. Σε παρατήρηση δικαστή ότι δεν έχανε διαδήλωση, η κατηγορούμενη απάντησε: «Δυστυχώς, κύριε πρόεδρε, αυτό συμβαίνει διότι βρίσκομαι πάντα με το μέρος των αδικημένων».Τον Ιούλιο του 1881 εκπροσώπησε τη Γαλλία στο διεθνές συνέδριο κοινωνικών κινημάτων του Λονδίνου, που αναγνώρισε την «έμπρακτη προπαγάνδα» ως μέσο χειραφέτησης των εργαζομένων. Παρ' όλα αυτά, η ίδια έβλεπε χωρίς αυταπάτες ότι οι βομβιστικές επιθέσεις των αναρχικών συντρόφων της στα τέλη του 19ου αιώνα δεν ήσαν παρά πράξεις απελπισίας, χωρίς δυνατότητα λαϊκής συσπείρωσης ούτε θετική προοπτική για το μέλλον, πράξεις που μοιραία συνέβαλαν στην εμπέδωση της αστικής τάξης πραγμάτων. Στο μαύρο τής απόγνωσης, που ήταν το χρώμα των αναρχικών, συνιστούσε να προστεθεί κάποιο χρώμα ελπίδας. Μοιραία άνοιγε έτσι ο δρόμος για τη σωματειακή οργάνωση της εργασίας.Ο συνεργάτης της Αιμίλιος Πουζέ (1860-1931) πρωτοστάτησε στη δημουργία του «επαναστατικού συνδικαλισμού», που διαμόρφωσε τη φυσιογνωμία του εργατικού κινήματος στον 20ό αιώνα. Ως το τέλος της ζωής της, ετόνιζε: «Στην εποχή μας, όπλα μας είναι η ειλικρίνεια και η αμεσότητα. Εχουμε συμφέρον να εμφανίζουμε προς τα έξω ακριβώς ό,τι είμαστε και πιστεύουμε».Επειτα από μια εκατονταετία, στις αρχές του 21ου αιώνα, ανανεωμένο ενδιαφέρον καταγράφεται για το παράδειγμά της. Ισως αυτό οφείλεται στη σημερινή οπισθοδρόμηση του καπιταλισμού στις δεσποτικές μορφές του 19ου αιώνα. Ομως, επίσης, ίσως αυτό δεν είναι άσχετο με τη συναφή κατάρρευση των προτύπων πολιτικής πρακτικής και κοινωνικού οράματος στην εποχή μας.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/01/2005

παλαιές τραπεζικές συναλλαγές...

Αφιερωμένο στην κοσμική συναλλαγή,

Δούνε λαβείν,ποσοστό κέρδους,
συμπιεσμένα, σμιλεμένα, νομίσματα,
επιταγές, εξώσεις, κατάθλιψη,
οδός διαφυγής,
στο τρίτο, διάζομα του νου.
Η οργή μου αντρειεύει, εκεί στο τρίτο διάζωμα.
Ο μακελάρης αγριεμένος άντρας παλεύει,
με το Πρέπει.
Με το σήμερα με τον συμβιβασμό, με το καθήκον του εφήμερου.
Νικητής ο χοντρός εισπράκτορας της καταστροφής,
ο ρυπαρός ματαιόδοξος Τραπεζίτης.
Της καταστροφής διώξτε τον γύπα του ούριο....
Άνεμο της χαράς, στο τρίστρατο του κατηραμένου σήμερα,
παλουκώστε σαν τον Κόμη
ανασκολοπίστε τα τάγματα του θανάτου,
ώσπου το λουλούδι της ελπίδας να ματαβλαστήσει...

Εγώ είμαι με την δικαιοσύνην.... γιατί? έτσι μου αρέσει!!!!!

Εγώ δεν πιστεύω ότι το παλληκάρι στην Λούτσα (Αρτέμιδα μην χέσω.... με τα νέα ονόματά τους.... δεν τους άρεσε το Αρβανίτικο....) πέθανε από βία αθλητική.... Μπααααααααα όχι......
Δηλαδή δεν πιστεύω ότι πήγαν κάτι βάζελοι και δολοφόνησαν έναν γαύρο.... Μπααααααααα είχαν διαφορές μεταξύ τους....... το είπε και η αστυνομία..... (πλάκωσε ζέστη!!!!!!!!!!)
Ζεσταίνομε.....
Και δεν πιστεύω ΠΟΤΕ ότι αστυνομία κράτος κόμματα Παναθηναικός Ολυμπιακός αθλητικοί δημοσιογράφοι αθλητικά ράδιο και άλλες φυλλάδες ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ Μπαααααααααα ......
Οτι θέλουν να τα κουκουλόσουν ούτε που το πιστεύω.......
Και η αριστερά η κοινοβουλευτικοί ψευτοαριστερά???? αυτή δεν ασχολήτε με λούμπεν συμπεριφορές...... Ούτε που φαντάζετε η καημένη.... ότι οι πρόβες γίνονται γι αυτήν... Μπαααααααα όλα αυτά πλάσματα της φαντασίας μου είναι.....

Παναθηναικέ

Δεν δένομαι με καμμία ομάδα κλίκα ή ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ομάδα ωστόσο σαν ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΙ αρνούμαστε να βλέπουμε αυτά τα χάλια....


Μεταφέρουμε λοιπόν.... την ανακοίνωσιν του Βγενόπουλου .... και ο ανύπαρκτος θεός ας μας προφυλάσσουν από τους σημερινούς ιδιοκτήτες.... και από μελλοντικούς μικρομπακάληδες....




«Ανακοινώνεται ότι με πρωτοβουλία φιλάθλων και παλαιών αθλητών του Παναθηναϊκού και με συντονιστή τον κ. Ανδρέα Βγενόπουλο δρομολογήθηκε η «ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ» με όραμα έναν Παναθηναϊκό πολυμετοχικό, ενιαίο και αδιαίρετο, έναν Παναθηναϊκό πρωταγωνιστή σε όλα τα αθλήματα, παράδειγμα λειτουργίας και συνεισφοράς στην Ελληνική κοινωνία. Μπαίνοντας στον δεύτερο αιώνα της ζωής και της λειτουργίας του Παναθηναϊκού η σημερινή κατάσταση διάσπασης, διχόνοιας και απαξίωσης (πλην του μπάσκετ και λίγων άλλων εξαιρέσεων) που επικρατεί στο Σύλλογό μας δεν είναι πλέον ανεκτή από κανένα πραγματικό Παναθηναϊκό. Στο ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια η ομάδα έχει χάσει την ηγετική της θέση στην Ελλάδα, την Ευρωπαϊκή της ταυτότητα και την υποστήριξη των φιλάθλων της και ο ”Σύλλογος μεγάλος” γίνεται πλέον επικίνδυνα μικρός. Νοιώθουμε ευγνωμοσύνη στην οικογένεια Βαρδινογιάννη για την παρελθούσα και συνεχιζόμενη προσφορά τους στον Παναθηναϊκό, όμως με μεγάλο σεβασμό τους λέμε ότι ο Παναθηναϊκός δεν τους ανήκει. Ο Παναθηναϊκός ανήκε, ανήκει και θα ανήκει πάντα στους φιλάθλους και τους αθλητές του και κανένας προσωρινός διαχειριστής δεν μπορεί να αποκτήσει δικαίωμα κυριότητος. Στον Παναθηναϊκό που ονειρευόμαστε ο κ. Γ. Βαρδινογιάννης δικαιούται και πρέπει (αν το θέλει) να έχει σημαντικό ρόλο, αλλά δεν μπορεί πλέον να θεωρεί ότι ο Παναθηναϊκός είναι δικός του χωρίς έλεγχο, χωρίς αμφισβήτηση και χωρίς την δυνατότητα προσφοράς γνώσης και χρημάτων και από εμάς, τους υπόλοιπους φιλάθλους και πρώην αθλητές του Παναθηναϊκού. Η ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ μπορεί να υλοποιήσει το όραμα όλων των Παναθηναϊκών φιλάθλων και κυρίως μπορεί να συνεισφέρει στην ΠΑΕ πάθος, γνώση και χρήματα προσθετικά στα όσα προσφέρει η οικογένεια Βαρδινογιάννη, με στόχο την ανατροπή της φθίνουσας πορείας του Συλλόγου μας. Κάνουμε έκκληση στην οικογένεια Βαρδινογιάννη και στην οικογένεια Γιαννακόπουλου για άμεση συνεργασία μαζί μας, με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του Παναθηναϊκού για την υλοποίηση του πολυμετοχικού, ενιαίου, αδιαίρετου και ”πρωταθλητή σε όλα τα σπορ” Παναθηναϊκού. Επειδή είμαστε βέβαιοι ότι πάνω απ΄όλα είναι Παναθηναϊκοί είναι αδιανόητο να μην ανταποκριθούν στην έκκλησή μας και να μην μας αφήσουν να βοηθήσουμε. Την ερχόμενη εβδομάδα η ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ θα ανακοινώσει λεπτομερώς τα σχέδιά της και την οργάνωσή της σε Συνέντευξη Τύπου και σύντομα θα δοθεί με ειδική διαδικασία η ευκαιρία σε όλους τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού να συμμετάσχουν ή να συμπαρασταθούν στην προσπάθειά μας με τρόπο κόσμιο και ειρηνικό, όπως ταιριάζει στις αρχές και την ιστορία του Συλλόγου μας. Ο Παναθηναϊκός είναι όλων μας, είναι δικός μας και έφθασε η στιγμή όλοι μαζί να γυρίσουμε σελίδα για νέες μεγάλες Ελληνικές και Ευρωπαϊκές επιτυχίες. Υ.Γ. Ως προς τις χθεσινές αλαζονικές, εμπρηστικές και προσβλητικές δηλώσεις του κ. Π. Κόκκαλη και της, μεταξύ άλλων, αμφισβήτησης της ιστορίας του Παναθηναϊκού τον συμβουλεύουμε ότι η έλλειψη σεβασμού προς τον αντίπαλο είναι αντίθετη με την φίλαθλη ιδιότητα και με τις αρχές ενός μεγάλου συλλόγου όπως ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Δυστυχώς, με μεγάλο σεβασμό στην ιστορία, την αξία και τους φιλάθλους του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, είμαστε υποχρεωμένοι να του πούμε ότι όποιος κάνει τον μάγκα με τα λεφτά και τις πλάτες του μπαμπά του είναι τζάμπα μάγκας. Ακόμη, του θυμίζουμε ότι το παιχνιδάκι που του έδωσε ό μπαμπάς του για να παίζει είναι επικίνδυνο διότι από τις πράξεις και τα λόγια όλων στο ποδόσφαιρο, όπως κατάντησε σήμερα, μπορεί να χάνονται ακόμη και ανθρώπινες ζωές».

συνάντηση της θάλασσας...

Θυμάμαι στον Περέα στην ιδιωτική σχολή Ράνης που πήγαινα κάθε μέρα...
Για να γίνω Μαρκόνης ξέρετε .... τιριτάρας...
Και είχα δασκάλους ταμάμ μπασμένους σ' όλα...
Τον πατριώτη τον Γ.......η μας έκαμνε μορς
ήταν τότε στην δίωξη θυμάμαι και μας έλεγε μας έλεγε... τόσα και τόσα...
Αμ ο άλλος που 'ταν διευθυντής Ηλεκτρολογικού Υλικού εις τον Ναύσταθμον Σαλαμίνος...
Και άλλοι και άλλοι πολλοί λατρεμένοι...
Και τότε κάποιο απόγευμα τα μάθαμε όλα...
ΚΑΗΚΑΝ ΟΙ ΣΤΟΛΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΑ ΜΠΑΛΑΟΥΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΜΕΝΟΜΠΑΤΣΟΙ ΗΤΤΗΘΗΚΑΝ....
Θυμάμαι τότε στο γωνιακό καφενέ τις χαρές τα γέλια τι αγωνιστική διάθεσις...
Εγώ δεν μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου με στολή
με έπνιγε με φώβιζε η προσοχή το μπαλαούρο η εξουσία της βίας τους...
γι αυτό ιδιώτευσα... εις την σχολήν Ράνη....
Πλήρωνα... αλλά ήμουν ελεύθερος να έχω το χακί σακίδιο και το αμπέχωνο.
Το τζιν μου και τις μπότες μου...
Αλλά πάντα σκεπτόμουν τα παιδιά στην
ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ
ΟΙΝΟΥΣΑ
ΚΥΜΗ
ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟ
ΥΔΡΑ
και όπου αλλού στο διάσκο οι λιμενικοί φυλάκιζαν τα αμούστακα αγόρια και κορίτσια....
αυτή την μέρα που από ότι έμαθα εκ των υστέρων όλοι οι φίλοι μου την θυμώνται...
εκείνη λοιπόν την ημέρα κάηκαν οι στολές στα προαύλια....
έκανε επανάστασι το πόπολο και υπεχώρισεν το κουβέρνο......


Αυτή τη σελίδα την αφιερώνω σε φίλους που δεν θα την διαβάσουν ποτέ...

Στον Γιώργο Ε....η από την Κάρυστο
Στόν Μιχάλη τον παιδικό μου φίλο που η γυναίκα του έκανε το τρίτο κοριτσάκη...
(Αυτοί είναι από τον Βρανά.... την σχολή Βρανά.... εκεί στην 3ης Μεραρχίας...)

και ύστερα

στον Παύλο τον Υ..... η φίλο από τον ασπρόπυργο....
στην Στέλλα την Κ.... την Κρητικιά την καπετάννισα από τις σχολές ασπροπύργου
στον οχτρό μου τον γύφτο κάτω από την ελιά τον καθοδηγητή της ΚΝΕ που έγινε από ότι έμαθα γραμματέας υπουργού της Ν.Δ.
στον Ν. τον Μ...ή από την παράταξη ΑΣΑ του ασπροπύργου που με δέχτηκε τότε... (αυτόνομη συσπείρωσις ασπροπύργου)
στον άλλον που το όνομά του δεν θυμάμαι αλλά ήταν και είναι αναρχικός....
στην Μ....α που ατύχησε και τις εύχομαι τα καλύτερα
στην Ζωή από τον ασπρόπυργο
στην Ελένη την Κ...ού από το Ηράκλειο
στον Τούρκο φίλο ξανθό και γαλανομάτη που σχολόντας από την σχολή τον έβρισκα στην όπερα και ακούγαμε.... και μετά τα πίναμε στον Ιπποπόταμο...

ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΙΑΣΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΩΜΗ ΒΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ ΙΔΙΩΣ ΤΟΥ 1979 - 1985

Και τέλος το αφιερώνω στον Βαγγέλη τον Σ...ι από την Κρήτη που με συνόδευε μετά την κοπιώδη εργασία και σχολή στα πανκ κλαμπ της εποχής...
Στον Πήγασσο, την Αρεθούσα.... στη Mad.... παντού.... στα σινεμά και στην αγαμία που μας έδερνε....

Η ζωή μου όλη.... εν λαικόν άσμα δι εμέ...

Φοβάμαι τον θάνατον, σαν καθαρίζω την αυλή μου,
εκ των γλυστερών γυμνοσάλιαγκων.
Φοβάμαι επίσης, την απομάκρυνσιν αγαπημένων ονείρων και τις φυλαυτίας υμών,
ωσάκις πυροβολώ εναντίον, ενάστρου και ανάστρου νεφελόματος
γιγνώσκων, πάντα, την αντιφατικότητα των λεγομένών μου
και τις προκλανικής έπαρσης, των ακαταλήπτων λόγων μου.
Χωρίς, να έχω καταθέσει φως εκ φωτός, λόγου κατανοητού,
σαλπάρω εις το μηδέν της λογοτεχνικής ανυπαρξίας,
εντός σαλτιμπαγκικού κενοταφίου,
εντός ανυπεράσπιστων ονείρων,
εντός του Φρουιδικού αντιφροιδισμού μου,
εντός τρομοκρατικής συραφής μπουρδολογίας,
εντός μιας συραφής κενής ουσίας....



Και τα μάτια της, σαν κλαίνε αστρικές κενόσεις ΚΕΝΟΥ μου μοιάζουν,
γιατί, φοβάμαι μην μου φύγει το μικρό μου κορίτσι,
την ώρα, που γλύφω τα αλατισμένα της πετράδια,
από τα λαμπερά, πλην όμως επικυνδίνως σκοτεινιασμένα μάτια της...
Μικρό μου μικρό, ποιά είναι η αλήθεια και ποιό το ψέμμα?
πότε θα φύγεις και θα μείνω μόνος?
πότε θα μείνεις και θα είμαι μόνος?

Βυζαντινές σοφίες...

Χτες ξαναφόρτωσα... Διάβαζα τα αίσχη των παπικών γουρουνιών όταν κατάλαβαν την Βασιλεύουσα... διάβασα για τους προδότες ενωτικούς ρωμιούς (που τους δικαιολογώ όμως.... κατά βάθος.... και αυτούς οφείλουμε να τους τιμωρήσουμε ιστορικά μαλακά....) και βρήκα στο βιβλίο μια ναρκωτική ουσία ιδιαίτερου κάλους.... Πόσο θέλω να σας την κοινοποιήσω πόσο ... Πάρτε την λοιπόν.....

O Μιχαήλ Κριτόβουλος, ευγενής της γενιάς της άλωσις της Βασιλεύουσας, από τον μεγάλο Μωάμεθ Β΄θα γράψει....
" Ποιός δεν ξέρει ότι από τότε που υπάρχουν άνρθωποι η βασιλική εξουσία δεν έχει παραμείνει πάντα στους ίδιους ανθρώπους ούτε έχει περιοριστεί σε ένα έθνος και σε μία φυλή? Σαν τους πλανήτες, η εξουσία μετακινείται από έθνος σε έθνος κι από τόπο σε τόπο διαδοχικά, αλλάζοντας καθώς προχωράει, πότε με τους Ασσύριους, πότε με τους Μήδους, τους Πέρσες και μετά με τους Έλληνες και τους Ρωμαίους, νάλογα με τις εποχές, ριζώνοντας πότε στο ένα μέρος και πότε στο άλλο, αλλά χωρίς ποτέ να επιστρέφει στο ίδιο.

"Tζόναθαν Χάρρις Το Βυζάντιο και οι Σταυροφορίες"

Βρε παιδιά πόσο όμορφη ναρκωτική μπούρδα .... εχτές ήθελα να καταταγώ στο πιό κοντινό μοναστήρι μετά όμως ήμουν με το κορίτσι... και λέω δεν ρίχνω καλύτερα ένα... να το ευχαριστηθώ .... το έκανα και μαλάκωσα... μετά κάτι ωραίο πήγε να γίνει το πρωί αλλά δεν ευοδώθην....

το ερώτημα είναι όμως αμείλικτον..... να γίνω μοναχός να παίρνω πνευματική τροφή γεμάτη μαύρο ή να ζήσω για να πολεμήσω τους παπικούς????