ΠΡΩΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ....

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΣΤΟΝ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ....

Τα πράγματα, δεν πάνε όπως τα ανέμενα. Η πρώτη ημέρα ήταν μια ψευδή επιβεβαίωση των σκέψεών μου. Πίστευα δηλαδή ότι το Ουκρανικό έθνος ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΛΑΒΕΙ να συγκροτήσει την δομή του και την ραχοκοκαλιά του. Έτσι οι πληροφορίες για τον περίπατο που ανέμενα διαψεύστηκαν. 

Ο περίπατος δεν έγινε και όλα δείχνουν ότι υπάρχει αντίσταση. Κατά την γνώμη μου, τα έθνη δεν συγκροτούνται πάνω στην βάση διακηρύξεων, ευχών ή πανηγυριών. Τα έθνη συγκροτούνται είτε μέσω εμφυλίων πολέμων (Αμερικάνικο, Γαλλικό) είτε δια μέσω απανωτών πολέμων με εχθρούς που αναδεικνύουν την συνοχή τους ή την διάλυσή τους. Για τα δικά μου, μετρικά συστήματα χρειάζεται λοιπόν, μάχη. Νεκροί. Ηρωικές στιγμές όπου η ενότητα των εθνών επιβεβαιώνει ή διαλύει τις επιθυμίες.

Ως τα τώρα η Ουκρανία στην σκέψη μου ήταν μια διακήρυξη.  Μια πεθυμιά. Φυσικά η πρώτη δοκιμή της ήταν τα γεγονότα του 2014 και η ανατροπή του κουβέρνου από τους δεξιούς που έριξαν τους λεγόμενους αριστερούς. Δεν ήταν εμφύλιος αναμφίβολα. Ήταν όμως μια πράξη που δόμησε μια εθνική συνείδηση. 

ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ...

Αυτό που συνέβη μετά το 2014 ήταν μια ομογενοποίηση της χώρας. Μια σχετική απαγόρευση γλώσσας, μια τρομοκρατία απέναντι στους διαφορετικούς. ΝΑΙ τα είχαμε τα μηνύματα. Ακούγαμε, μαθαίναμε. Ξέραμε πχ ότι σε κάθε εκλογική διαδικασία υπήρχαν "φιλικές" επισκέψεις στα σπίτια... Προς συμμόρφωση... Ξέραμε ότι στα λεωφορεία, δεν ήταν ωραίο να μιλάς "ξένες γλώσσες". Διάβολε στην Ουκρανία είσαι... Ωστόσο πρέπει να το πω... Δεν πίστευα ότι όλα αυτά είχαν αποκτήσει τόσο μεγάλη βαρύτητα. 

Ο πόλεμος ανέδειξε, ότι όλες οι επιθυμίες μου ήταν φρούδες. Το Ουκρανικό έθνος είχε συγκροτηθεί. Είχε αποκτήσει δεσμούς που φαίνονται ακατάλυτοι. Εμπρός τους ανοίγεται ένας δρόμος που θέλει χρόνο για να ολοκληρωθεί αλλά είναι φανερό ότι συγκροτήθηκε.

ΤΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ... Ή ΚΑΛΩΣ ΉΛΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑ...

Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και της Ανατολικής συμμαχίας άρχισε η πολυδιάσπαση των ενοτήτων σε πολλά κομμάτια. Χώρες αναδύθηκαν και δοκιμάστηκαν στο αμόνι των πολέμων. Χώρες που θες 5 ώρες να τις διασχίσεις  (αν είχαν δρόμους μεγάλους εννοώ) αυτοχαρακτηρίζονται έθνη και χώρες. Δεν είμαι σνομπίστας. Θέλουν;;; Το πεθυμούν;; Ε ας το φάνε... Χώρες που ένα φου να κάνει κάποιος σαρώθηκαν... Αυτό το παζλ των χωρών κατά την γνώμη πολλών είναι ΠΡΟΟΔΟΣ... Για μένα είναι ένας απόλυτος ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑΣ... Χώρες μικρές. Χώρες λιλιπούτειες.. Χώρες μαριονέτες... Χώρες που έχουν παρών και άγνωστο μέλλον...

Η Ουκρανία απέδειξε μέσα από την αντίστασή της ότι είναι ένα νέο έθνος για εμένα. Μπορεί να σαρωθεί από την Ρωσία. Αλλά η παρακαταθήκη γεννήθηκε. Οι νεκροί, οι ήρωες της δένουν με επικές στιγμές το έθνος τους. Θα είναι ένα δυνατό έθνος; Δεν ξέρω... Θα πρέπει να τρέξει άλλα 100 χρόνια για να μας το αποδείξει. Πρέπει να βρει και άλλες ευκαιρίες στο "τρελάδικο" των Ευρωπαϊκών εθνών. Πρέπει να κάνει εμφυλίους και πολέμους να κάνει μια δυο εθνοκαθάρσεις. Ένα καθάρισμα εθνικό, θρησκευτικό κλπ.. Να μην είναι ένα κομμάτι των ΡΩΣ... Να γίνει κάτι άλλο.... Δόξα τον γιαραμπί, θα βρεθούν πρόθυμοι Ακαδημαϊκοί. Πρόθυμοι ερευνητάδες να γράψουν τόμους... Να ήδη στο βικιπεδια μάθαμε ότι ο Γκόγκολ ήταν Ουκρανός... Να φύγει μια τουλάχιστον Ορθόδοξη εκκλησιά από την μέση... Τέλος πάντων... Στο τρελάδικο των εθνών, μπήκε η Ουκρανία... 

Για πολλούς είναι κάτι ωραίο... Για εμένα είναι σαν να ζω τον εγκλεισμό ενός ακόμα ανθρώπου με προβλήματα στον ναό των παράδοξων σχιζοφρενών ανθρώπων...  Έτσι που φαίνεται να χαίρονται Κίνα και ΗΠΑ... Διάβολε η κάθε κατάτμηση και η κάθε επιβεβαίωση της κατάτμησης γεννά μια χαρά στους φίλους Αμερικάνους....

ΌΛΑ ΚΑΛΆ ΛΟΙΠΟΝ... ΚΑΛΩΣ ΜΑΣ ΉΛΘΑΤΕ... Αλήθεια αν υπήρχαν σοβαρές λεωφόροι πόσες ώρες ή ημέρες θα ήταν ένα ταξίδι από το ένα μέρος στο άλλο;; 

Εγώ παραμένω εραστής των μεγάλων ενοτήτων... Γι αυτό δεν χάρηκα με την Καταλονία, την Σκωτία την διάλυση της Γιουγκοσλαυίας... Τι να τα κάνω τα χωριουδάκια στην άπλα του κόσμου που μας περιβάλλει;; Ο κόσμος μου είναι ο κόσμος των λαών που ξεπερνούν τους χωρισμούς. Ωστόσο όταν ο άνθρωπος θέλει να πέι ΕΜΠΡΟΣ με βήματα 100 ετών οπισθοδρόμησης.... Βγάζω το καπέλο μου και με ένα ελαφρύ μειδίαμα προχωρώ για άλλη γειτονιά...