Έφυγε ο ηρωικός ανεπανάληπτος κυβερνήτης του ΒΕΛΟΥΣ που εξευτίλησε την δικτατορία. Έφυγε ο μεγάλος Κουμιότης, ο φίλος του πατέρα μου. Η Κϋμη η Κύμη της ναυτεργασίας αλλά και που έδωσε πολλά παιδιά της στον στρατό τους θρηνεί.
Υπήρξε απόλυτα προσηλωμένος στα δημοκρατικά αστικά ιδεώδη, ενάντιος στην δικτατoρία και η ιστορία θα τον παρασημοφορήσει για την πίστη του στην αστική τους δημοκρατία. Όταν έπεισε το πλήρωμα του αντιτορπιλικού ΒΕΛΟΣ, του πλοίου κόσμημα για την ιστορία του αστικού τους ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ, έκανε πράξη το πρώτο και ακροτελεύτειο καθήκον κάθε Καπετάνιου σε οιοδήποτε πλοίο και οποιαδήποτε καθεστώς. Δηλαδή ήταν ο φυσικός ηγέτης, ο εμψυχωτής, ο τιμωρός όπου χρειάζετε, ο πατήρ ο ευλαβικός και ο συμβουλάτορας. Απέδειξε ότι το αστικό τους καθεστώς που πάνω του επένδυσε χρήματα, μόρφωση και κόπο δεν έπραξε καθόλου άσχημα.
Ο Νίκος Παππάς, ο κυβερνήτης την αστικής αντίστασης στην Ελλάδα μαζί με μια μεγάλη πλειάδα άξιων αξιωματικών έδωσε εξατάσεις και πέρασε στο πάνθεον των αθανάτων της αστικής δημοκρατίας τους.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΘΥΜΙΣΕΣ
Είχα την τύχη να συναναστραφώ εις την γειτονιά και το οίκημα που διαμένω με πολλούς άξιους ανθρώπους του Πολεμικού Ναυτικού. Να θυμιθώ Μηναίος, Ντεγιάννης, Λέκας αλλά και παλαιούς αεροπόρους του Ναυτικού όπως ο ήρωας του Ισπανιικού εμφυλίου ο κος Δελής..κλπ κλπ..... Διατηρώντας πλήρη αξιοπρέπεια ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑ ΚΑΝΕΝΑ ΡΟΥΣΦΕΤΗ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ.... Θυμάμαι όταν ο Ναύαρχος Ντεγιάννης με είδε με την κορδέλα του Α-Τ ΑΕΤΟΣ αισθάνθηκα την μεγαλύτερη τιμή. Γιατί πήρα την χειρότερη μετάθεση που είχε το ΠΝ ενώ έμενα με τρεις ανωτάτους αξιωματικούς.......
Με τον κο Ν. Παππά δεν είχα ιδιαίτερες σχέσεις. Ήταν όμως μια ευχάριστη φυσιογνωμία, πράος, αξιοπρεπής, αυτάρκης, και προσήνης. Είχε όμως όλη την αντίληψη του κυβερνήτου στο παρουσιαστικό του. Ήταν η στόφα του κυβερνήτου. Αισθάνομαι ευτυχής που γνώρισα όλη αυτή την πλειάδα των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού γιατί μου παρέδωσαν ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ πολλά ατομικά χαρακτηριστικά....
Πάνω από όλα η πίστη στο καθήκον, στην εξυπηρέτηση των ιδεών και την καρτερικότητα εμπρός στα ανυπέρβλητα προβλήματα των ιδεών και της ζωής.... Ιδίως ο κος Μηναίος που σαν γύρισε από τα βασανηστήρια ράκος κυριολεκτικά με το χαμόγελό του καθόρισε το υποσυνείδητό μου βαθιά... Είναι σπουδαίο ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ
Η Κύμη έχασε έναν άνδρα με Α κεφαλαίο. Η αστική δημοκρατία έχασε έναν υπερασπιστή της που με αυταπάρνηση την υπηρέτησε. Η αγάπη του για την Κύμη ήταν και μεγάλη. Η Κύμη όμως του χρωστά πάρα πολλά... Είμαι βέβαιος ότι στην Παναγιά την Λιαουτάνησα που θα κηδευτεί, όπως φαντάζομαι, θα ανοίξει όλα τα λουλούδια της και θα γεμίσει ανοιξιάτικη ευωδία της ψυχές των οικείων του και όλων όσων θα δώσουν το ύστατο ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ στο άξιο τέκνο της αστικής τους δημοκρατίας....
Υπήρξε απόλυτα προσηλωμένος στα δημοκρατικά αστικά ιδεώδη, ενάντιος στην δικτατoρία και η ιστορία θα τον παρασημοφορήσει για την πίστη του στην αστική τους δημοκρατία. Όταν έπεισε το πλήρωμα του αντιτορπιλικού ΒΕΛΟΣ, του πλοίου κόσμημα για την ιστορία του αστικού τους ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ, έκανε πράξη το πρώτο και ακροτελεύτειο καθήκον κάθε Καπετάνιου σε οιοδήποτε πλοίο και οποιαδήποτε καθεστώς. Δηλαδή ήταν ο φυσικός ηγέτης, ο εμψυχωτής, ο τιμωρός όπου χρειάζετε, ο πατήρ ο ευλαβικός και ο συμβουλάτορας. Απέδειξε ότι το αστικό τους καθεστώς που πάνω του επένδυσε χρήματα, μόρφωση και κόπο δεν έπραξε καθόλου άσχημα.
Ο Νίκος Παππάς, ο κυβερνήτης την αστικής αντίστασης στην Ελλάδα μαζί με μια μεγάλη πλειάδα άξιων αξιωματικών έδωσε εξατάσεις και πέρασε στο πάνθεον των αθανάτων της αστικής δημοκρατίας τους.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΘΥΜΙΣΕΣ
Είχα την τύχη να συναναστραφώ εις την γειτονιά και το οίκημα που διαμένω με πολλούς άξιους ανθρώπους του Πολεμικού Ναυτικού. Να θυμιθώ Μηναίος, Ντεγιάννης, Λέκας αλλά και παλαιούς αεροπόρους του Ναυτικού όπως ο ήρωας του Ισπανιικού εμφυλίου ο κος Δελής..κλπ κλπ..... Διατηρώντας πλήρη αξιοπρέπεια ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑ ΚΑΝΕΝΑ ΡΟΥΣΦΕΤΗ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ.... Θυμάμαι όταν ο Ναύαρχος Ντεγιάννης με είδε με την κορδέλα του Α-Τ ΑΕΤΟΣ αισθάνθηκα την μεγαλύτερη τιμή. Γιατί πήρα την χειρότερη μετάθεση που είχε το ΠΝ ενώ έμενα με τρεις ανωτάτους αξιωματικούς.......
Με τον κο Ν. Παππά δεν είχα ιδιαίτερες σχέσεις. Ήταν όμως μια ευχάριστη φυσιογνωμία, πράος, αξιοπρεπής, αυτάρκης, και προσήνης. Είχε όμως όλη την αντίληψη του κυβερνήτου στο παρουσιαστικό του. Ήταν η στόφα του κυβερνήτου. Αισθάνομαι ευτυχής που γνώρισα όλη αυτή την πλειάδα των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού γιατί μου παρέδωσαν ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ πολλά ατομικά χαρακτηριστικά....
Πάνω από όλα η πίστη στο καθήκον, στην εξυπηρέτηση των ιδεών και την καρτερικότητα εμπρός στα ανυπέρβλητα προβλήματα των ιδεών και της ζωής.... Ιδίως ο κος Μηναίος που σαν γύρισε από τα βασανηστήρια ράκος κυριολεκτικά με το χαμόγελό του καθόρισε το υποσυνείδητό μου βαθιά... Είναι σπουδαίο ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ
Η Κύμη έχασε έναν άνδρα με Α κεφαλαίο. Η αστική δημοκρατία έχασε έναν υπερασπιστή της που με αυταπάρνηση την υπηρέτησε. Η αγάπη του για την Κύμη ήταν και μεγάλη. Η Κύμη όμως του χρωστά πάρα πολλά... Είμαι βέβαιος ότι στην Παναγιά την Λιαουτάνησα που θα κηδευτεί, όπως φαντάζομαι, θα ανοίξει όλα τα λουλούδια της και θα γεμίσει ανοιξιάτικη ευωδία της ψυχές των οικείων του και όλων όσων θα δώσουν το ύστατο ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ στο άξιο τέκνο της αστικής τους δημοκρατίας....
Φεύγουν δυστυχώς ένας ένας, οι άνθρωποι που με την γενναιότητά τους μας έκαναν να νιώθουμε περήφανοι. Μένουν όσοι μας κάνουν να ντρεπόμαστε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήmaria sotiropoulou
ΑπάντησηΔιαγραφήόντως ήταν γενναίος ...
όμως και οι μέλλουσες γενεές και η παρούσα θα αναδείξει... ελπίζω.... ισάξιους ίσως...
Το άκουσα στο ραδιόφωνο και σκέφτηκα πως να, για τέτοιους ανθρώπους θα έπρεπε να μιλήσουμε, να γίνουν φωτεινό παράδειγμα, όχι σαν αυτούς τώρα ... Αλλά εγώ δεν ήξερα τίποτα γι αυτόν. Και να που εσύ κάνεις αυτό το ωραίο αφιέρωμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα Κεράσια και Κρίνοι
Διαγραφήαν σε ενέπνευσε καλώς έχει
ήταν αξιολογότατη φυσιογνωμία και σίγουρα ενέπνευσε και θα εμπνεύσει ίσως με την ζωή του και την πίστη στην δημοκρατία τους. Φαντάζομαι την Βασιλευομένη τους δημοκρατία. Αλλά και ως δημοκρατικός πολίτης υπηρέτησε και την αβασίλευτη δημοκρατία τους
όποιος κι αν ήταν,εκεινη τη μέρα του Μάη του 73,μου τόνωσε το ηθικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ το μόνο που θυμάμαι ήταν η αγωνία του συγχωρεμένου του πατέρα μου... κάνα μήνα μετά... γιατί τότε το έμαθε
Διαγραφή