ΑΛΙΒΕΡΙ .....10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1933 ΣΤΑ ΟΡΥΧΕΙΑ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ....

Εσύ αύριο που θα περάσεις από το ωραιότατο μέρος που ονομάζετε ΑΛΙΒΕΡΙ στην κεντρική Εύβοια. Ξαπόστασε, κατέβα και πιές ένα καφέ. Ρώτα που έπεσαν το 1933 οι πυροβολισμοί και αν ξέρει κανείς... Σφύρα μου κλέφτικα.... Εδώ δεν θα ξέρουν τι έγινε καν το 1933...

Ο λαϊκός ποιητής Ν. Αντωνίου έγραφε.... :

Εγινε μάχη θλιβερή, μάχη φαρμακωμένη

ποτέ δεν το περίμεναν οι εργάτες οι καϋμένοι.

Η καμπάνα του άγιου Λουκά βαρούσε πενθισμένα

Γιατ’ είκοσι εργάτες της, είχαν πνιγεί στο αίμα..

Πέρασαν τα χρόνια... Αφορμή να αναλογιστώ αυτά τα γεγονότα ήταν η γνωριμιά μου με ένα συνταξιούχο λιγνιτορύχο πριν ένα μήνα που είχε ακούσει τα γεγονότα. Μετά ήταν και η εφημερίδα ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ που την δεκτυλογραφώ για να υπάρχει σε ψηφιακή μορφή για τις επόμενες γενεές... Εκεί έμαθα...

Εξαιρετική εργασία βρήκα και στο blog το οποίο για την παρουσίαση των γεγονότων συστήνω...

http://vassilis-blog.blogspot.gr/2012/04/1933.html

Από το blog αυτό αναπαράγω την αντοπόκριση της εφημερίδος 'ΕΥΡΙΠΟΣ" η οποία λέει  :  

«’Επείλθεν σύρραξις κατά τήν οποίαν η Αστυνομική δύναμις έπυροβόλησε έναντίον των εργατών, οι οποίοι διεσκορπίσ-θησαν. Από τους ριφθέντας πυροβολισμούς υπό των χωροφυλάκων ’ετραυματίσθησαν 15, εξ’ ών οκτώ βαρέως.

Μεταξύ των τραυματισθέντων είναι οι Γ. Ζωντός, Ν. Χαρίτος Α. Παναγιωτάρης, Α. ’Αρβανίτης, Β. Μπαχάρας, Ι. Ρήγας, Β. Καρκαλέτσης, Κ. Προκοπίου, Γ. Μαρίνος, Γ. Λάντζος, Σ.’Αϊδίνης και Β.Μούντριχας, Μαρία σύζυγος Α. Θεοδώρου κ.α …».
Η εφημερίδα «Εύβοια» στο φύλλο της 16ης Αυγούστου 1933 γράφει:

«Εντόπιαι και Αθηναϊκαί ’εφημερίδες σχολιάζουσαι την προχθεσινήν τραγωδίαν τών ’ανθρακωρυχείων ’Αλιβερίου χαρακτηρίζουν αυτήν ως σύγκρουσιν ’εργατών και χωροφυλακής. ’Όχι μόνον ’εκ τών αποτελεσμάτων αλλά και ’εκ της πραγματικότητος η τραγωδία ’εκείνη δεν ήτο τίποτε άλλο αλλά καθαρά δολοφονία της οποίας τα θύματα είναι δύο δεκάδες περίπου αθώων και νομοταγών πολιτών. ’Εργαζόμενοι οι δυστυχείς έκείνοι έργάται εις τά ἔγκατα της γης, με διαρκή κίνδυνον της ζωής των, φθείροντες την υγείαν των μέ ευτελές ημερομίσθιον τριάκοντα δραχμών δεν επληρώνοντο τά ημερομίσθια των αυτά από έξ περίπου μηνών. Συντηρούμενοι εξ ιδίων εξήντλησαν και οικονομίας όσας είχον και πιστώσεις όσας ημπορούσαν να έχουν ώστε έφτασαν εις την πείναν, εις την στέρησιν των πάντων. Απελπισμένοι έπαυσαν να εργάζονται, διότι αι δυνάμεις των έχουν εξαντληθή, και εργάται, γυναίκες και παιδία, επήγαιναν να ζητήσουν από την διεύθυνσιν της εταιρείας το ξηρό ψωμί του τίμιου ιδρώτος των, χωρίς καμίαν άλλην διαμαρτυρίαν, διότι η πείνα τους είχε σβύσει και την φωνήν ακόμη. Η ηρωΐκή αστυνομία Αλιβερίου τους διέταξε να υποχωρήσουν, να φύγουν.

Οι εργάται όλοι μαζί με γυναίκες και παιδιά, εσήκωσαν τα χέρια ψηλά, σαν σε προσευχή, σαν αρχαίας τραγωδίας πραγματικοί ικέται προς τους Θεούς και επροχώρησαν γαλήνιοι. Αυτό η ηρωΐκή αστυνομία εθεώρησεν απείθειαν και ασέβειαν και το ετιμώρησε διά θανάτου. Με όσες σφαίρες είχαν οι χωροφύλακες αυτοί, εζήτησαν να αφαιρέσουν την ζωήν των αόπλων και πεινασμένων εργατών, απείρως κακούργοι, διότι επυροβόλησαν αόπλους ικέτας των Θεών ενώ προσηύχοντο. Αυτό είναι εκείνο που η αστυνομία ονομάζει σύγκρουσιν και αι εφημερίδες αποδέχονται. Την καθαράν δολοφονίαν, την ιεροσυλίαν ονομάζουν σύγκρουσιν» […]. έκαναν και μηνύσεις για να δικαστούμε σαν αναρχικοί. Είχανε επιστρατεύσει και τον περιβόητο τότε Δεσπότη της Κύμης Παντελεήμονα».

Πρόκειται για υπέροχη ανταπόκριση... όντως...

Ας δούμε όμως και πως σχολιάζει η εφημερίδα Η ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ.... με το μαχητικό της πνεύμα...

Η ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1933

ΧΡΟΝΟΣ Γ ΑΡΙΘΜ ΦΥΛΛΟΥ 313

ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΤΟΥ ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ

Πέντε μήνες δούλευαν οι εργάτες του Αλιβερίου χωρίς να πληρωθούν. Πέντε μήνες μέσα στη μαύρη κόλαση των μεταλλείων χωρίς να πέρνουν ούτε το εξευτελισμένο μεροκάματό τους για να θρέψουν τα πεινασμένα παιδιά τους.

Κι όταν το πράγμα έφτασε στο απροχώρητο, όταν η πείνα έσφιξε το λαρύγγι τους, κατέφυγαν στο μόνο μέσο που έχει ο εργάτης για να υπερασπίζει το ψωμί του, και το δίκιο του την απεργία.

Μα η εταιρία στάθηκε ανένδοτη. Παρ’ όλα τα τεράστια κέρδη που την τελευταία περίοδο πραγματοποίησε, δεν υποχώρησε στη δίκια απαίτηση των εργατών, δεν δέχτηκε να τους πληρώσει τα ΔΟΥΛΕΜΕΝΑ μεροκάματά τους.

Και το αστικό Κράτος, όργανό της κι’ όργανο όλων των κοινωνικών παρασίτων και των εκμεταλλευτών, στάθηκε αμέσως στο πλευρό της κι’ έστειλε ις ένοπλες δυνάμεις του να “περιφρουρήσουν” όχι την “τάξη”, γιατί η τάξη δεν διασαλεύτηκε από κανένα, μα τα αισχρά συμφέροντα της εταιρίας, να την ενισχύσουν στο έργο του σφετερισμού κι’ αυτού του μεροκάματου των σκλάβων της.

Οι εργάτες που πεινούσαν, πέρνοντας τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους ξεκίνησαν ομαδικά, άοπλοι και μέ τα χέρια ψηλά για να ζητήσουν το δίκιο τους απ’ τις αρχές απ’ τους εκπρόσωπους της Κυβέρνησης του δημοκόπου Τσαλδάρη.

--“Διαλυθείτε”!

Ήταν η πρώτη απάντηση των “αρχών”.

--“Δεν θα πειράξουμε κανένα. Δεν θα κάνουμε κακό στις εγκαταστάσεις. Το ψωμί μας ζηούμε. Πέντε μήνες δεν μας πληρώνουν”.

Φώναζαν οι εργάτες, οι γυναίκες και τα παιδιά.

Η δεύτερη απάντηση υπήρξε τρομερή. Τα όπλα των χωροφυλάκων ξαπόλυσαν ομαδόν τις δολοφόνες σφαίρες τους. Τα κορμιά των εργατών, των γυναικών ααι των παιδιών τους δέχτηκαν το καυτό μολύβι. Είκοσι βαρειά χτυπημένοι. Ένας νεκρός.

Άγριο φρικιαστικό μακελειό. Απαίσιο άνανδρο έγκλημα που γράφει καινούργια ματωμένη σελίδα στην ιστορία του εργατικού αγώνα. Σφαγή που ξεπερνά σ’ έκταση κι αγριότητα κι’ αυτή την τελευταία σφαγή του Εργατικού Κέντρου της Σαλονίκης που οργάνωσε ο Βενιζέλος.

ΕΡΓΑΤΕΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ !

Κυτάχτε γι’ άλλη μιά φορά το έργο των δολοφόνων σας. Κυττάχτε πόσο εργατικό αίμα έβαψε τους δρόμους του Αλιβεριού.

Πλάι στους σκοτωμένους συντρόφους σας της Νάουσας, της Σαλονίκης, του Μεταλλικού κι’ άλλοι νεκροί, κι’ άλλοι σφαγμένοι. Γιατί? Γιατί ζήτησαν να πληρθούν τα δουλεμένα τους μεροκάματα.

Σφίξτε τη ροζιασμένη γροθιά σας, εργάτες. 1 Σφίξτε και δυναμώστε τις γραμμές σας, εργάτες.! Κι ορκιστείτε γι΄άλλη μιά φορά εκδίκηση.

Το αίμα των εργατών του Αλιβεριού δεν πρέπει να μείνει χωρίς απάντηση.

Οι δολοφόνοι ας τρέμουν γι’ αυτό. Η μέρα της πληρωμής δεν θ’ αργήσει.

Εντάξει το βίντεο δεν είναι από τότε... Αλλά αξίζει.... 

ξέρω δεν είναι υπόγεια.... αλλά αξίζει.... πόσο ζηλεύω αυτούς που δουλεύουν αυτά τα μεγάλα μηχανήματα..

είναι γνωστό ότι σαν οπαδός κυρίως του Ρώσσικου Φουτουριμού ότι λατρεύω κάθε ΜΗΧΑΝΗ...