Ωχ.... πονάω παντού...

Σήμερα είχα μια ωραία εμπειρία...
Ένας παπούς με οκτώ χιλιάδες εγκεφαλικά... "περπατούσε" στην Kηφισιά.
Οι καριόληδες οδηγοί δεν σταμάταγαν... Είπα στην κοπέλλα μου να σταματήσει.
Άπό πίσω οι "οδηγοί" σφύραγαν αγανακτισμένοι...
Άνοιξα παράθυρο και τους έκανα το μεσαίο δάκτυλο... Ο πίσω προσπέρασε ο αλητήριος με κίνδυνο να σκοτώσει τον παπού...
Έχασα τον κόσμο.... Άρχισαμε να αλληλοβριζόμαστε... Κατέβηκα.. Έριξα μια γροθιά στο πίσω παμπρίζ... γκάζωσε... φρέναρε και κατέβηκε...
Πλακωθήκαμε άγρια.... Δεν ξέρω τον νικητή....
Δεν πόνεσα καθόλου πάνω στο βρωμόξυλο... Ποιός κέρδισε δεν ξέρω... Πέσαν μπόλικες ...
Μπήκα στο αμάξι της κοπέλλας και έφυγα...

Τώρα γμτ πονάω... Στο μάτι που τις έφαγα... Στα χέρια που έριξα...

ΑΛΛΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΟΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΟΥΣ ΑΘΛΙΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ Ή ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ .... εξ' άλλου για την τρίτη βαδίζω γοργά...

Αλήτες άνθρωποι ποτισμένοι από την αγένεια την άσκοπη βιασύνη την αλητεία του εγώ που οδηγώ σας γ...ώ όλους...
Όχι ρε ...
Υπάρχουμε εμείς που σεβόμαστε που αγαπάμε την κοινωνία...