Η ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1910-1920 στυφνό και ωραίο...

Στις διακοπές από τις πρώτες ημέρες στρώθηκα να διαβάσω τούτο το βιβλίο... Ας το παρουσιάσω πλήρως

ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1910-1920 εκδόσεις ΚΟΥΚΙΔΑ του συγγραφέως Αδόλφου Τζίλι. Μετάφραση Νίκος Κοκκάλας. Επιμέλεια Ελένη Ζαχαροπούλου.
Οι γνώσεις μου γύρω από την Μεξικάνικη επανάσταση ήταν ομιχλώδεις, απροσδιόριστες. Ήταν με άριστα το 20 στο 2. Έτσι χωρίς να έχω διαβάσει του Τζον Ριντ το βιβλίο ούτε έχοντας δει κινηματογραφικές ταινίες βυθίστηκα στην μελέτη αυτού του βιβλίου.
Το πρώτο που μου μένει αφού το τελείωσα είναι ότι βρέθηκα εμπρός από ένα λαμπρό τραπέζι ΚΑΤΑΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΣ και στο τέλος τσίμπησα λίγο από όλα γιατί με έπιασε ένας απροσδιόριστος στομαχόπονος... Τι να φταίει άραγες για αυτή την ξαφνική ίωση του στομάχου? Ο κος Τζίλι (καθηγητής Πανεπηστημίου του Μεξικό) ή ο μεταφραστής?
Δεν είμαι αρμόδιος να κρίνω αλλά η οσμή της ΚΑΘ ΕΔΡΑΝ πανεπηστημιακής φορμώλης δεν σε αφήνει να ταξιδέψεις μέσα στα τραίνα παρέα με τους "λεχρίτες" ινδιάνους, δεν σε αφήνει να οσμιστείς τις μυρωδιές του θανάτου, δεν σε αφήνει να ζήσεις μέσα στις καταλήψεις της πρωτεύουσας από τους επαναστάτες.
Σε αντίθεση με τα μεγαλειώδη έργα
Α) Το δίτομο Η ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ εκδόσεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
β) Το δίτομο Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ εκδόσεις ΑΛΛΑΓΗ του Λ. Τρότσκυ
το βιβλίο τούτο σε κρατά απίστευτα μέσα στα έδρανα ενός πανεπηστημίου. Είναι ένα ακαδημαικό έργο αναμφίβολα.
Αλλά ας μην κλαίμε συνέχεια. Είναι ένα έργο που πατά στις βάσεις γερά. ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Θα καταλάβεις το ΙΝΔΙΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ από την εποχή της Ισπανικής ανακάλυψης. Θα καταλάβεις τις αιτίες εκείνης της επανάστασης των ΤΡΑΙΝΩΝ.
Θα νιώσεις την ψυχοσύνθεση τα προγράμματα των ΒΙΛΑ και ΖΑΠΑΤΑ. Θα καταλάβεις πως είναι δυνατόν δύο φορές οι επαναστάτες κατέλαβαν την πρωτεύουσα ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ την εξουσία. Θα μάθεις ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ συγκριτικά με την Γαλλική Επανάσταση. Τον ρόλο των αναρχικών των βορειοαμερικάνων της ΙWW. θα μάθεις για θέματα που άπτονται των αγροτικών στρωμμάτων πράγμα δύσκολο στις ημέρες μας.
Στο 90% των συμπερασμάτων θα συμφωνήσω. Αν θέλετε να μάθετε κάτι από την επανάσταση που συνετάραξε το Μεξικό ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ.


Eπειδή μου αρέσει να παρουσιάζω ότι γράφω και αλλού... να τι έγραψα στο ωραίο site www.biblio.gr

Ομολογώ ότι τούτο το βιβλίο θα μπορούσε να ήταν μαγικό. Ωστόσο λες και είχε οκτώ τόνους βαρύδια ο συγγραφέας κατ αρχήν και ο Μεταφραστής -ίσως-.... Παρόλα αυτά είναι ένα βιβλίο που κανείς πρέπει να διαβάσει να σημειώσει επάνω του εκατό χιλιάδες παρατηρήσεις να στοχαστεί να ανακαλύψει τελικά το μέγεθος μιας επανάστασης που είχε σαν βάση της τους αγρότες και ιδιαίτερα τους Ινδιάνους...


ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1910-1920 εκδόσεις ΚΟΥΚΙΔΑ του ΑΔΟΛΦΟ ΤΖΙΛΙ. Μετάφραση Νίκος Κοκκάλας και επιμέλεια Ελένη Ζαχαροπούλου.

Ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει το έργο του Τζον Ρίντ για την επανάσταση αυτή, οπότε μπήκα στα βαθιά με τούτο το βιβλίο.
Βαθύτατος γνώστης του Μαρξισμού ο συγγραφεύς (καθηγητής πανεπηστημίου γαρ) έχει κάνει μια βαθειά τομή στην ιστορία του Μεξικού μια διεισδυτική έρευνα από την εποχή της Ισπανικής κατάκτησης (τρομερή η ανάλυσή του πως οι Ισπανοί πήραν την θέση των εξουσιαστών Μάγια ή Αζντέκων γμτ δεν θυμάμαι) ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΝ ΜΙΑ ΔΡΑΧΜΗ. Τους πήραν εκπαιδευμένους και πειθήνιους από τους γραφειοκράτες πάτρωνές τους και τους έβαλαν ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΟΡΟΥΣ να δουλεύουν για την Ισπανική βασιλεία. Σαν να έχεις ένα μελήσι και στην θέση της δικής τους βασίλισσας να βάζεις μια ΔΙΚΗ ΣΟΥ... Απίστευτη κλεψιά μοναδική στην ιστορία του ανθρώπου.
Περιγράφει τα πάντα, τις πτυχές του Ζαπάτα του Βίγια τον ρόλο ενός Έλληνα στην επανάσταση (οπαδός του ουτοπικού σοσιαλισμού που πήγε να οικοδομήσει την Ουτοπία του εκεί) τον ρόλο και τις διαδικασίες του κινήματος. Την πολύπλευρη χρήση των σιδηροδρόμων από επαναστάτες και αντεπαναστάτες (τον ίδιο δρόμο πήρε και η Ρώσσικη επανάσταση)
Κορυφαίες στιγμές του βιβλίου είναι οι ψυχαναλυτικές αναλύσεις οι παραθέσεις με την γιακωβίνικη επανάσταση της Γαλλίας. Επίσης περιγράφει τον ασιατικό τρόπο παραγωγής και την στρεβλή συνείδηση που παράγει (όπως τα κοινοτικά κτήματα της τσαρικής Ρωσίας)
Το φοβερό είναι η περιγραφή της νίκης όταν ο Ζαπατίστηκος στρατός μπαίνει στην πόλη του Μεξικού μαζί με τα στρατεύματα της βόρειας επανάστασης του Βίγια και αφού την καταλαμβάνουν ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ (αυτό είναι μεγάλο ράντσο για μας λέει ο Βίγια...) γιατί δεν υπήρχε σοβαρό εργατικό κίνημα και κόμμα. Είχαν όλο το Μεξικό εκτός από μια μικρή λουρίδα γης στην Βέλλακρούζ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ... Απίστευτο.. Πόσο μεγάλο ρόλο στην ιστορία έχει η ιδεολογία και το πρόγραμμα διακυβέρνησης (σάμπως ο Σπάρτακος δεν είχε στα πόδια του την Ρώμη... αυτός δυνιτικά φυσικά)
Το κακό είναι ότι διαβάζοντάς το το καλοκαίρι το ξέχασα στην βιβλιοθήκη του εξοχικού... οπότε εκεί είχα τα πάντα σημειωμένα και τα συμπεράσματα και ορισμένες διαφωνίες πιό συγκροτημένες.

Αλλά ορισμένες διαφωνίες μου θα ήταν άκαιρες εδώ...
Αυτό που έχω να πω όμως στα μείον του είναι ότι έχει μια οσμή ΚΑΘ ΕΔΡΑΝ εκφοράς του λόγου. Μια πανεπηστημιακή μούχλα. Μια απαισιοδοξία αδιόρατη... Μια σύγχιση του κορυφαίου με το επουσιόδες.
ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΤΑΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ που στοχάζετε.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα