Αφιερομένο στην ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑ κοπέλλα της κατάληψις της ΑΣΣΟΕ που βρήκα τον Δεκέμβρη στο Μετρό....

Συνταγματάρχη, Ταγματάρχη, απλέ φαντάρε του αόρατου στρατού...
Εσένα που σε πίστεψα και έδωκα την ζωή μου...
Και χέστηκε το πόπολο για αυτή την αγαθοεργή μου πράξη...
Στάσου και σκέψου καθώς κινήσε στο καθαρμένο καραούλη του φωτεινού σου αντάρτικου όρους...
Κοίτα πίσω σου... Δες τις στοιχισμένες δυνάμεις που σε ακολουθούν...
Απόλαυσε τις "μοριακές στοιχειώδεις δυνάμεις" που αύριο μεθαύριο θα σε συναντήσουν...
Βγες μεταφυσικά από το κορμί σου και μύρισε το σώμα σου...
Η Φορμόλη και τα αντιβιωτικά της άμυνας ενάντια στον ΥΠΑΡΚΤΟ ΕΧΡΘΡΟ σε έχουν κάνει απεχθές όν...
Πόσο με μισείς... Σαν λέω την αλήθεια...
Πόσο σε αγαπώ .... Σαν σε βλέπω χαμένο στα βιβλία και στις παρέες σου...
Να... Να.... ο Ροβεσπιέρος...
Να... Να.... Η Παριστινή Κομμούνα...
Να... Ξεπροβάλει ο Καρμπονάρος και ο Αρματωλός και ο Κλέφτης...
Τους μιλάς σου μιλούν...
Είναι και εκείνος ο Ήρωας... Έκλανε ο Βοναπάρτης ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ... Έκλανε ο Γαριβάλδης... ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ...
Είναι που μας στοίχιωσαν τα βουνά της Εθνικής Αντίστασης... Λαέ των Αθηνών... φώναζε το χουνί από τον Υμητό...
Τον λατρεμένο Υμητό μας που σαν χιονίζει θέλουμε να μετοικήσουμε στην Γκουανταλαχάρα... που είναι άραγες τούτη?
Αγόραζαν εμπορεύματα Ε-Χ-Ε διαβάσαμε στον Κάρολο χτες και στον Κάουτσκυ...
Περάσαμε πολλά... Στοιχιώσαμε την ύπαρξή μας με τομάρια νεόπλουτων κιοτίδων...
Πολλά τα γραμμάτια σε τούτη την γαμημένη γη του πλάνητα κόσμου...
Όνειρα, επαναστάσεις, υποδουλώσεις, εμφύλιους, μοντέλα γαμημένα...
Βλέπεις εμείς γεννηθήκαμε στα εργοστάσια... Δουλεύουμαι στις φάμπρικες την ώρα που όλοι θέλουν τα άστρα και τα σύνεφα...
Εμείς αρεσκόμαστε ηδονιζόμαστε σαν το άψυχο υλικό το φτιάχνουμε ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ..
Εδώ σε αυτή την χώρα το μοντέλο είναι άλλο...
Σου λέει ο άλλος θέλω να ερωτευθώ κάτω από τον έναστρο ουρανό την αντάρτισα γκόμενα... Και είμαι μόνος...
Εγώ θέλω σαν Δον Κιχώτης να ερωτευθώ την γυναίκα που δουλεύει την μηχανή ΜΠΟΥΛΜΑΙΣΤΕΡ....
Που βάζει την υπογραφή της στο κύκλωμα Ε45 της ψηφιακής νυχτερινής μηχανής...
Χέστα φίλε και σύντροφε... Κανείς δεν ακούει την ανάσα μας...
Εμείς ονειρευτήκαμε την μοναδική ΑΛΗΘΕΙΑ... την αγωνία της φάμπρικας...
Αλλά στον δρόμο μας βλέπουμε αγόρια που ονειρεύονται τον Παρνασό, κορίτσια που αναζητούν την Παράδωση
στα αντάρτικα του Σουλίου...
Γυναίκες όμορφες λαχταριστές... Μοναδικές Ελληνίδες Γυναίκες... Που είστε η μήτρα μας...
Που μας κοιμήζετε στα στήθη σας... Που ξυπνάμε και μες στην βουή του σήμερα ονειρευόμαστε τον οργασμό σας...
Σήμερα στα αζήτητα της Σπύρου Τρικούπη βρήκα το βιβλίο του Ράιχ... δες θυμάμαι τον τίτλο... "Ο γυναικείος οργασμός" ή κάτι τέτοιο... Λερωμένο βιβλίο σαπισμένο στην μούχλα παλαιών ονείρων..
Που πας γέροντα πρωτοπόρε αντάρτη της ζωής που δεν σε πιάνουν οι νέοι?
Που πας γυναίκα επαναστάτρια όμορφη γυναίκα που ζεις το σήμερα χωρίς τα όπλα της πείρας?
Πως θα παντρέψουμε αυτά τα χεσμένα ετερόφυλα ζα?