ARIS SAN ένας φάρος φιλίας, ένα δικό μας αστέρι στο ΙΣΡΑΗΛ....

Ψάχνοντας ΌΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΠΕΣΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ Aris San .... Mωρέ λέγω... τι σόι πράμα είναι δαύτο?
Και αφού άκουσα μερικά άσματα που εντάξει εμένα δεν είναι του γούστου μου... αλλά οκ δεν είναι θέμα εκστασιάστηκα από την ζωή του συγχωρεμένου όπως την δημοσιεύει το ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ.....

http://diskoryxeion.blogspot.com/2010/03/aris-san.html









η απίστευτη ιστορία του ARIS SAN (στιγμιότυπα)
Ο Aris San (Καλαμάτα 19/1/1940-Βουδαπέστη 25/7/1992) υπήρξε Έλληνας. Υπήρξε ακόμη ο πιο διάσημος έλληνας τραγουδιστής στο Ισραήλ, στη δεκαετία του ’60 – χρόνια πριν ο Νταλάρας, η Γλυκερία και ο Καρράς αλώσουν τις πίστες του γλεντιού, στη μεσογειακή χώρα.

Υπήρξε επίσης ένας απίστευτα επιδραστικός καλλιτέχνης για την popular μουσική στο Ισραήλ, ενώ, όπως θα επιχειρήσω να δείξω, επηρέασε στο ίδιο μέγεθος το rock της δεύτερης πατρίδας του, και ίσως το ψυχεδελικό rock της Δυτικής Ακτής. Γνώρισε, φυσικά, επιτυχία όχι μόνο στο Ισραήλ, αλλά και στην Τουρκία, και στην υπόλοιπη Μέση Ανατολή, και στις ΗΠΑ, την ώρα κατά την οποίαν στην Ελλάδα λοιδορήθηκε και λοιδορείται ακόμη. Εδώ, ηχογράφησε, βασικά, μόνο ένα LP, με την αρωγή του φίλου του Στέλιου Καζαντζίδη, πάνω σε στίχους Πυθαγόρα, στις αρχές του '70, ενώ έδωσε κι ένα live την 8/7/1972, στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στα πλαίσια της 5ης Ολυμπιάδος Τραγουδιού. O αμερικανικός τίτλος του ήταν "Sounds of Love" [Ampis Records LS-151]. Είχε ηχογραφήσει όμως και πριν την κάνει για Τουρκία-Ισραήλ, στα τέλη των fifties.

Για μένα ο Aris San (το πραγματικό όνομα του οποίου κατά τον Καζαντζίδη ήταν Αριστείδης Σεϊζάνας ή Σαϊσανάς) ήταν ένας αυθεντικός ethnic καλλιτέχνης, καιρό πριν η ετικέτα καταστεί συνώνυμη του ευτελισμού της παράδοσης. Τηρουμένων των αναλογιών υπήρξε για τη μουσική της Ανατολής ότι ο Slim Gaillard για τη μουσική της Αμερικής. Ένας αυθεντικός διασκεδαστής, που δεν τον ενδιέφερε με ποιόν τρόπο θα παρουσιαζόταν ως συνεχιστής της παράδοσης, αλλά πώς, ανατρέποντάς την, θα δημιουργούσε κάτι νέο. Παραθέτω, εδώ, ένα απόσπασμα των λόγων του Simon Parnas (διακεκριμένος ισραηλίτης παραγωγός), όπως δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Ντέφι, τεύχος 19, 11-12/1995: «Γύρω στο ’60 ένα νέο παιδί, 17 χρονώ, ήρθε απ’ την Ελλάδα στο Ισραήλ ψάχνοντας για δουλειά. Ονομαζόταν Άρης Σαν και βρήκε δουλειά σ’ ένα μικρό ελληνικό κέντρο στη Χάιφα στο οποίο σύχναζαν μόνο Έλληνες Εβραίοι για ν’ ακούσουν μουσική. Αυτός ο Άρης Σαν, στην διάρκεια της δεκαετίας του ’60, έκανε μια επανάσταση… Ήρθε στο Ισραήλ, τραγούδησε όλες τις ελληνικές επιτυχίες του ’60 και πολλοί Ισραηλίτες άρχισαν ν’ ακούν τη μουσική του. Ξαφνικά τους άρεσε ο ήχος του μπουζουκιού, γιατί είναι πολύ γλυκός, πολύ μελωδικός. Ο Άρης Σαν έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα, αλλά τη χρησιμοποιούσε με τον τρόπο που παίζει κάποιος το μπουζούκι και ξαφνικά δημιούργησε έναν καινούριο ήχο, γιατί η ηλεκτρική κιθάρα τραβάει τους νέους. Ήταν η εποχή του Έλβις Πρίσλεϋ, του ροκ εν’ ρολ, των Σάντοους και του Κλιφ Ρίτσαρντ. Έπαιζε ελληνικά τραγούδια στην ηλεκτρική κιθάρα, σαν υποκατάστατο του μπουζουκιού και δημιούργησε ένα καινούριο στυλ κι έναν καινούριο ήχο.(…). Ο Άρης Σαν ήταν ένας πρωτοπόρος…(…)».


Για διαφόρους λόγους υπήρξε σημαντικός ο Aris San. Κατ' αρχάς, γιατί ήταν εξαιρετικός κιθαρίστας. Ακόμη, γιατί γνώριζε πώς να «τραβάει» τα κομμάτια του, όπως π.χ. το “Boumpam” και το “Paploma” από το LP “Boumpam, Hit Parade” [A.Z.R.LP.81-81, mid sixties και νωρίτερα] ή το «Δεν καταλαβαίνω τίποτα» του Κοινούση από το “Record Seven” [CBS S 65990, 1974] ή το «Τεφαρίκι» του Μενιδιάτη από το “Dam-Dam” [CBS S 65250, 1972], δημιουργώντας μία μορφή ψυχεδελισμού, η αξία του οποίου φάνηκε όχι μόνο στα δικά του θέματα, αλλά ακόμη και σ’ εκείνα των Churchill’s, του κορυφαίου ροκ γκρουπ που βγήκε ποτέ στο Ισραήλ, στα χρόνια του ’60 (οι διπλοπενιές των Churchill's και αργότερα των Jericho έχουν στον Aris San την αρχή τους). Προσωπικώς, λέω ότι ανακαλύπτω τον Aris San ακόμη και στους Αμερικανούς Kaleidoscope (υποπτεύομαι πως κάποιοι απ’ αυτούς ίσως να τον γνώριζαν - ok, γνώριζαν και τους έλληνες μπουζουξήδες της Αμερικής), οι οποίοι έπαιζαν καθαρό oriental rock, ενώ διατηρώ επιφυλάξεις όσον αφορά στο ποιος χρησιμοποίησε για πρώτη φορά δίχορδο σόλο στην ηλεκτρική κιθάρα. Δηλαδή είμαι σίγουρος πως ήταν ο Aris San. Ή μάλλον, για να το πω καλύτερα, ο Aris San είχε προηγηθεί του Dick Dale, ο οποίος το πρωτοέπραξε στη Δύση το 1962, ηχογραφώντας τη "Misirlou" του και σφραγίζοντας το surf.

Η ζωή του Aris San είναι σαν ταινία… Και όντως, γυρίστηκε αυτή πέρυσι στο Ισραήλ από τους Dani Dotan και Dalia Mevorach, υπό τον τίτλο “The Mystery of Aris San”… Το μυστήριο; Για ποιο ακριβώς μυστήριο συζητάμε… Ας πω εν ολίγοις, λοιπόν, πως ο Aris San υπήρξε το χαϊδεμένο παιδί της ισραηλινής show-biz στα sixties, ένας δεδηλωμένος σιωνιστής, τραγούδησε εξάλλου “ANI TZIONI” δηλ. "είμαι σιωνιστής" - το τραγούδι υπάρχει στο LP "Hits in Hebrew" [CBS S 81096] -, ο οποίος απέκτησε και την υπηκοότητα (παρότι Έλληνας), κατόπιν παρεμβάσεως του φίλου του στρατηγού Moshe Dayan. (Μάλιστα, σε ουκ ολίγες φωτογραφίες του ποζάρει αγκαλιά με ισραηλινούς φαντάρους). Όργανο της σιωνιστικής προπαγάνδας λοιπόν; Τον χρησιμοποίησαν και τους χρησιμοποίησε. Αντιλαμβάνεστε πως γίνονται αυτά τα πράγματα...Aliza Azikri και Aris San - από το backcover του LP τής Azikri "With Aris San and His Orchestra" [CBS 62899] του 1967
Μνημειώδες θα μείνει το ειδύλλιό του με την τραγουδίστρια Aliza Azikri στα μέσα των sixties, στο οποίο θα εισχωρήσουν και κάποιες παραφυάδες κατασκοπίας (διάβασα κάπου πως κατηγορήθηκε ότι είχε κρυμμένη κάμερα στο σκάφος της κιθάρας του και πως φωτογράφιζε απαγορευμένες περιοχές! – απίστευτα πράγματα). Φαίνεται, λοιπόν, πως το κλίμα είχε αρχίσει να μην τον σηκώνει στο Ισραήλ, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τελικώς τη χώρα, φθάνοντας στην Αμερική στα τέλη των sixties, και ανοίγοντας τον Οκτώβριο του ’71 (μάλλον), στο Manhattan, το κλαμπ Sirocco, το οποίο γρήγορα θα αναδειχθεί σε «ναό» της… μπουρζουαζίας. Στους θαμώνες του μπορούσε να δει κανείς από τον Anthony Quinn και τον Telly Savalas, μέχρι τη Μελίνα Μερκούρη, τον Harry Belafonte, αλλά και τον αρχιμαφιόζο Joe Gallo, με την "οικογένειά" του.

Ο Gallo (για τον οποίον ο Bob Dylan έγραψε το “Joey” στο “Desire”) κόλλησε με τον Aris San, σπρώχνοντάς τον προς την κόκα. Με τα λίγα με τα λιγότερα ο Έλληνας θα ανακατευτεί με τα… πίτουρα και θα τον φαν οι κότες. Συλλαμβάνεται και καταδικάζεται (τώρα, ως φιλαράκι του Gallo, ως κάτοχος ναρκωτικών – δεν είμαι απολύτως σίγουρος) μπαίνει στη φυλακή, για να βγει από ’κει άλλος άνθρωπος. Μάλλον, χαμένος άνθρωπος… Η ζωή του είχε στραβώσει. To FBI τον παρακολουθούσε ως πράκτορα και ο ίδιος με ποιον τρόπο, δεν γνωρίζω ακριβώς – είπαμε «μυστήριο» – φαίνεται να καταλήγει κάποια στιγμή στη Βουδαπέστη(!), όπου προσπαθεί να ξεκινήσει μία καινούρια καριέρα. Μάταια όμως, αφού, όπως διάβασα στο rebetiko forum, θα του την πέσουν κι εκεί κακοποιοί (ποτέ δεν κάθισε καλά), σπάζοντάς του τα χέρια. Με κλωνισμένη υγεία και, προφανώς, ψυχολογία, ο Aris San θα πεθάνει από καρδιακή προσβολή, λίγο αργότερα (πόσο αργότερα;), στα 52 του χρόνια, αφήνοντας ως παρακαταθήκη την αθάνατη πενιά του. Φυσικά, κάποιοι, ακούγοντας σήμερα τις εκδοχές του μπορεί να μιλήσουν για «εκτελέσεις στα τρία μέτρα» (Γιώργος Ε. Παπαδάκης, Δίφωνο τ.24, 9/1997), όμως είναι παντελώς λάθος να κρίνει κάποιος τον Aris San, με τα μέτρα που θα κρίνει τον Διονυσίου π.χ. ή τον Γαβαλά, αγνοώντας όλο το πλαίσιο που ανέπτυξα πιο πριν (και είναι κι άλλο)......









Oυφ ψάξτε και σεις ωρέ...

Κράτα γερά στο όνειρό μας...

ΣΚΕΨΗ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ.... ΠΟΝΤΙΚΙΣΙΑ ΠΡΟΝΟΗΤΗΚΟΤΗΤΑ...


Όλα σκοτείνιασαν, σαν τον χειμώνα που 'φυγε,
ξυπνάς και τα κάγκελα υψώθηκαν.
Τα χρόνια της ανεμελιάς έφυγαν, η εφηβεία τέλεψε.
Τώρα οι μαύρες σκιές κυριεύουν την πόλη.
Ξανά, θα βρεθούμε στα καπηλειά στα κρυφά σχολειά,
συνωμοτώντας για το όνειρο που τα αγγίξαμε και σκόλασε.
Τώρα αυτοί οι μαυροφορεμένοι, οι ερχόμενοι από τα Λονδίνα και τα πανεπιστήμια,
ξαναγράφουν το μέλλον μας.
Ύψωσαν τείχη θεόρατα, σκιές αναπτύσσονται παρακολουθώντας, κάθε πτυχή, του είναι μας.
Σκιές, κυκλώνουν την κάθε μας στιγμή.
Η ελπίδα τέλεψε. Το αύριο στα αναλόγια, στον γυναικωνίτη θα θεριέψει.
Εκεί θα σου δώσω το μυστικό χαρτί, το κεκριμένο σύμβολο, το μυστικό.
Αγάπη μου, σκότος έρεβος και ίσως θυσία στο μέλλον.
Καημένη άνοιξη, γεμάτη κρύο και φοβικά σύνδρομα.
Κυριευμένες πόλεις από ξένους, άρπαγες πειρατές.
Ξανά το έθνος, στις μαύρες χήρες....
Κράτα το χέρι του διπλανού σου, να πάρεις θάρρος
οι πιστολέρο στα μπαλκόνια σε στοχοποιούν.
Κράτα γερά το χέρι του διπλανού και στάσου εμπρός στα τουφέκια τους.
ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ ΣΑΝ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΥΒΟΛΑ.
Πέσε χάμω και σχεδίασε, το μέλλον.
Κράτα γερά για το παιδί, που ήλθε αθώο....

H EΛΛΑΣ ΚΟΙΤΙΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.... ΜΕ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ...

Πολλές φορές διάφοροι .... περίεργοι.... και ιταμοί σιχτιρίζουν την Ελλάδα ποικιλοτρόπως
Όμως, σύμφωνα με τον εξάδελφό μου Λ.Φ. που κατοικεί χρόνια εις τας ΗΠΑ, ως καθηγητής πανεπιστημίου αρχαιολογίας... η ΕΛΛΑΣ, έχει ψάξει από αρχαιοτάτων χρόνων ένα σαφή πλάνο, διάχυσης των Ελλήνων εις τα πέρατα του κόσμου.
Δεν είναι ότι οι ΙΝΔΙΑΝΟΙ οι ΤΟΥΡΚΟΙ οι ΙΤΑΛΟΙ οι ΑΦΓΑΝΟΙ οι ΠΕΤΣΕΝΕΓΚΟΙ είναι αρχαιοελληνικά φύλα...
Είναι που αν .... λέω αν μου επιτρέπεται να ψελλίσω μια μικρή μόνο λεπτομέρεια.... φευ δεν μπορώ όμως δεσμευόμενος υπό όρκου ΑΊΜΑΤΟΣ και τιμής... Είναι λοιπόν που πολλές αποδείξεις, από ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ κείμενα το αποδεικνύουν...

Π.χ. Μια μικρή κουφάλα σε ένα αιωνόβιο δέντρο της Ελληνικής νήσου Σ..... όπου από εκεί οδηγούμαστε στον κάτω κόσμο τον ΕΠΑΛΛΗΛΟ φλοιό της γης... αναφέρει ρητά ότι το 1935 προ χριστού.... έφυγαν ζευγάρια ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ με στόχο ένα.... ΝΑ ΚΥΡΙΕΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΓΗ όχι στρατιωτικά αλλά να δημιουργήσουν ΠΥΡΗΝΕΣ και ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΒΑΣΗΣ έως το μαξιμουμ ακτίδες αρχαιοελληνικής πίστης... Αμέ...

ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΠΡΩΤΗ...

το γνωστό blog http://exodoskafkara.blogspot.com/2011/09/blog-post_10.html αναφέρει...

"Έλληνες και Ινδιάνοι
Κάποια στιγμή σε μια σύγκρουση μεταξύ Ινδιάνων και Λευκών ένας Ινδιάνος αρπάζει από τα μαλλιά ένα Λευκό για να του πάρει το σκάλπ και εκείνος φωνάζει έντρομος στα ελληνικά "Παναγιά μου". Ο Ινδιάνος τον ακούει έκπληκτος και τον αγκαλιάζει κλαίγοντας: "Πατριώτης είσαι και συ ρε; Θα σε σκότωνα"

"
Τέτοιες ιστορίες φαίνεται να έχουν αληθινή βάση, αφού όντως έχουν αναφερθεί και μεταξύ των Ινδιάνων άνθρωποι που είχαν ελληνική καταγωγή ή παιδεία και μίλαγαν ελληνικά, όπως ο τρομερός Σελίμ, με την ελληνορθόδοξη κωνσταντινουπολίτικη παιδεία, που έζησε ως Ινδιάνος μεταξύ των ιθαγενών της Βιρτζίνια"

ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Μια φορά που έγραφα στο κομπιούτερ μου άκουσα ένα τοκ τοκ... Γυρνάω και κάτω δεξιά 3 ίντσες πάνω από το κάτω της οθόνης βγήκε ένας τύπος μέσα από ένα ιγκλού και μου λέει σε άπταιστα ελληνικά... "Είμαι εσκιμόησα και θέλω να κάνω έρωτα με σένα ΈΛΛΗΝΑ τώρα γιατί έχουν συνάχι οι 55 Έλληνες στο χωριό μου"
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο έκλαιγα για δύο μήνες... ΜΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ κολλητάρι από παλαιά που ξόμεινε το μανάρι εκεί ψηλά...

ΑΠΟΔΕΙΞΗ 857,5

http://www.greektube.org/content/view/24612/2/

εν τω μεταξύ από την επιτροπή ΕΠΑΝΕΝΩΣΕΩΣ των πυρήνων γυρνάει ένας τύπος ... δεν θα το πω αλμπάνης αλλά κάπως ύποπτος αιρετικής διαδρομής.... όστις...
αυτοί είναι χριστιανοί που πήγαν να κάνουν άλλη διάδωση ... δεν είναι ίδιοι με τους δικούς μου αυτούς δηλαδή με τις κουφάλες...
Μια ελληνική σημαία έσωσε πριν από 130 χρόνια επτά Έλληνες και τις οικογένειές τους, στον Πόλεμο του Ειρηνικού, μεταξύ Περού και Χιλής.

Ήταν το 1880, όταν Χιλιανοί στρατιώτες εισέβαλαν στο χωριό Σαν Αντρές, ένα ψαροχώρι του Περού. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι στρατιώτες σκότωναν τους κατοίκους. Ανάμεσα στους ντόπιους ήταν και επτά έλληνες ναυτικοί που βρέθηκαν τυχαία στο Σαν Αντρές, κοντά στο Πίσκο, το 1870 και αποφάσισαν να ζήσουν εκεί. Για να σωθούν οι Έλληνες από τη σφαγή, ύψωσαν σε ένα σπίτι την ελληνική σημαία και κλείστηκαν εκεί με τις οικογένειές τους και με αρκετούς περουβιανούς. Οι Χιλιανοί στρατιώτες δεν τους πείραξαν. Οι Έλληνες και οι οικογένειές τους γλίτωσαν την καταστροφή. Σήμερα οι απόγονοί τους είναι κάπου 600. Τα επίθετα Κομνηνός, Γκίκας, Παπαφάβας, Φαλκόνης, Κωσταντίνου, είναι από τα πιο συνηθισμένα στο ψαροχώρι.

Εκατόν τριάντα χρόνια μετά η ελληνική σημαία υψώθηκε και πάλι. Η ελληνική κοινότητα της Λίμα μαζί με την ελληνική κοινότητα του Σαν Αντρές αποφάσισαν να γιορτάσουν για πρώτη φορά τα Φώτα στο χωριό. Ο δήμαρχος έδωσε εντολή να υψωθούν στην πλατεία η περουβιανή και η ελληνική σημαία. Πολλοί από τους απόγονους των πρώτων Ελλήνων ήταν συγκινημένοι. "Οι Έλληνες για μας είναι αδέλφια μας, σας οφείλουμε πολλά. Η ανάπτυξη στην περιοχή οφείλεται στο όραμα και στη δουλειά των πρώτων Ελλήνων που έφεραν νέες ιδέες στον τόπο μας" είπε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο δήμαρχος της περιοχής, Χουάν Βεργάρα Μάτα.

Οι Έλληνες του Σαν Αντρές είναι καθολικοί. Ο ιερέας του χωριού είναι ο Αλφόνσο Κομνηνός. "Όταν πέθαναν οι παππούδες μας, χάθηκαν πολλά από τα έθιμα που είχαν φέρει από την Ελλάδα. Μαζί με όλα αυτά χάθηκε και η Ορθοδοξία. Είμαστε πια Καθολικοί. Δεν γινόταν διαφορετικά. Όμως πολλοί κρατάμε ακόμη πολλά έθιμα. Για αυτό σήμερα γιορτάζουμε όλοι μαζί τα Φώτα" δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο πάτερ, ο οποίος είναι Έλληνας πέμπτης γενιάς.

Η θεία λειτουργία ήταν σύντομη και τελέστηκε στην παραλία, όπου έγινε και η κατάδυση του Τίμιου Σταυρού. Το ρόλο του ιερέα ανέλαβαν η πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλης και ο πάτερ Αλφόνσο. Οι λιγοστοί που μιλούν πια ελληνικά είχαν μοιράσει φωτοτυπίες με το απολυτίκιο των Θεοφανίων γραμμένο με ισπανικά γράμματα και έτσι συμμετείχαν όλοι στην ψαλμωδία. Ο ασημένιος σταυρός ρίχτηκε στη θάλασσα και όλοι μαζί σε κλίμα συγκίνησης έψαλαν "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε…".

Ένας πιτσιρικάς, έκτης γενιάς Έλληνας, βούτηξε στη θάλασσα και έφερε πίσω τον σταυρό.

"Είναι η πρώτη φορά που γιορτάζουμε έτσι εδώ. Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για όλους μας. Είναι παράλληλα και μια τιμή στη μνήμη των παππούδων μας. Είναι μεγάλη η χαρά για μας να βλέπουμε την ελληνική σημαία να κυματίζει στην πλατεία. Το 2007 ένας μεγάλος σεισμός κατάστρεψε το χωριό μας. Η Ελλάδα στάθηκε δίπλα μας και την ευχαριστούμε" ανέφερε ο πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας του Σαν Αντρές, Φερνάντο Ερνέστο Κομίνα Σεβάγιας.

"Εκδηλώσεις όπως και η σημερινή είναι πολύ συγκινητικές για μας. Δεν είναι μόνο φορτισμένες συναισθηματικά, αλλά ξυπνούν μέσα μας την πατρίδα, τη νοσταλγία, μας μαθαίνουν να μην ξεχνούμε την καταγωγή μας" είπε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλης.


*Ο συνεργάτης του ΑΠΕ - ΜΠΕ, Δημήτρης Παρούσης, που εδώ και 1.379 μέρες πραγματοποιεί το γύρο του κόσμου αναζητώντας "χαμένους" Ελληνες, βρίσκεται αυτές τις μέρες στην περιοχή και ερευνά την ιστορία των "χαμένων" Ελλήνων του Σαν Αντρές.

Περισσότερα για την περιπλάνησή του στον κόσμο μπορείτε να βρείτε στο www.godimitris.gr


τες πάντων... είτε εμείς είτε αυτοί οι χριστιανοί θα λύσουμε τις διαφορές μας... Ωστόσο για να φανταστείτε το μέγεθος του εισοδισμού στα κράτη δύο θα σας πω...

"Ελληνες υπουργοί στη Λϊμα; Κι όμως, πριν από ένα χρόνο υπουργός Εργασίας του Περού ήταν ο Μάριο Πάσκο Κοσμόπολης, ελληνικής καταγωγής. Επίσης, η πρώτη γυναίκα υπουργός Δικαιοσύνης στο Περού ήταν η Ανζέλικα Μπόκος Χερέδια, το 1989, επίσης ελληνικής καταγωγής, από την οικογένεια του ναυάρχου Μιαούλη"


να σας πω και άλλα?? Πριτς είμαστε ΠΑΝΤΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ


ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ

ΣΑΙΝ ΖΥΣΤ ο αρχάγγελος της επανάστασης

"ΣΑΙΝ-ΖΥΣΤ ο αρχάγγελος της επανάστασης."


Έπεσε στα χέρια μου ένα εκπληκτικό βιβλίο, του ΡΑΛΦ ΚΟΝΓΚΟΟΥΡΝΤ από τις εκδόσεις ΗΡΙΔΑΝΟΣ. Ένα βιβλίο με τις περισπωμένες, τις δασείες κλπ. Μπορείτε να το προμηθευτήτε από τις εκδόσεις ΦΑΡΦΟΥΛΑ στην οδό Μαυρομιχάλη 18.
Το βιβλίο είναι σαν δονήσεις και εκρήξεις ηφαιστείου. Υπάρχει, ένας έντονος καλπασμός αισθήσεων, συναισθημάτων ορμής και αναμονής.
Πως θα ήταν διαφορετικά άλλωστε? Πως θα περιγραφόταν διαφορετικά" η σιδηρά χειρ" της Γαλλικής επαναστάσεως? Υπήρξε ο πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης ενάντια σε όλους τους εχθρούς της Γαλλικής επανάστασης. Ήταν το δεξί χέρι του Ροβεσπιέρου. Τον ακολούθησε στο πάνθεον των μεγάλων επαναστατών της ανθρωπότητας. Ήταν αυτός που ηγήθηκε, οργάνωσε πάλεψε με το σπαθί και το όπλο στις πρώτες γραμμές του τεράστιου πολεμικού μετώπου. Πάλεψε, δίκασε έκοψε κεφάλια στην γκιλοτίνα. Αγωνίστηκε με το επαναστατικό κόμμα των "Ορεινών Ιακωβίνων" αναδείχθηκε μέσα σε μια πενταετία, σαν ο δεύτερος απαραίτητος ηγέτης της επανάστασης.
Αυτό το βιβλίο, είναι απαραίτητο για κάθε νέο, παλαιό αγωνιστή του ανθρώπινου ιδεώδους Είναι απαραίτητο για αυτές τις στρατιές των ηρωικών αγωνιστών που δεν πείθονται για το κοινοβουλευτικό παζάρι. Που φλέγονται από την πυρκαγιά ενός άλλου κόσμου. Που ξέρουν ότι θα αψηφήσουν τον θάνατο εμπρός στο ΙΕΡΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ενός νέου ανθρωπινότερου κόσμου....
Ο Σαιντ Ζυστ ήταν μέλος της επιτροπής σωτηρίας, δηλαδή της επιτροπής που ανέλαβε το καθήκον να στεριώσει την δημοκρατία. Ηγέτης της τρομοκρατίας ενάντια στους εχθρούς της επανάστασης, υπερασπιστής των αδυνάτων και των καταπιεσμένων
Δεν δείλιασε όταν, "Η Δημοκρατία βρισκόταν σε πόλεμο με την Αυστρία, την Πρωσία, την Αγγλία, τις Κάτω-Χώρες, την Ισπανία, τη Σαρδηνία. ... Οι βασιλικοί και οι Γιρονδίνοι είχαν πιάσει τα όπλα. Πιότερο από τα δύο τρίτα της χώρας είχαν ανοιχτά επαναστατήσει Οι περισσότερες από τις μεγάλες πόλεις Λυών, Μασσαλία, Μπορντώ, Νίμ είχαν ξεσηκωθεί. Η Τουλών και ο στόλος της Μεσογείου είχαν παραδοθεί στην Αγγλία......"

Ήταν τότε που προκήρυξε...


"Τούτο που συνιστά τη Δημοκρατία, είναι η καταστροφή όλων αυτών που της αντιστέκονται Έχετε να τιμωρήσετε όχι μονάχα τους προδότες, αλλά ακόμα και τους αδιάφορους. Έχετε να τιμωρήσετε τον καθένα που είναι παθητικός μέσα στη Δημοκρατία και δεν κάνεις τίποτα για αυτήν."

"Η κυβέρνηση είναι ένας κόσμος από χαρτιά. Η μακρολογία της αλληλογραφίας και οι διαταγές της κυβέρνησης είναι δείγμα της νωθρότητα της. Είναι αδύνατο να κυβερνήσεις χωρίς λακωνισμό".

Αυτός ήταν ο ηγέτης του όπλου της Δημοκρατίας. Ένας άνθρωπος που τα έβαλε επικεφαλής των μαζών με όλους, φίλους και εχθρούς. ΝΙΚΗΣΕ αλλά δολοφονήθηκε μαζί με τον Ροβεσπιέρο. Οι νέες γενιές θα μάθουν από το βιβλίο αυτό ότι οι επαναστάσεις κερδίζονται από τους επαναστάτες και οι ΘΕΡΜΙΔΟΡΙΑΝΟΙ πάντα παραμονεύουν για να τις καταπνίξουν...


Η ροή του βιβλίου είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ. Σαν να ζεις τις μαγικές στιγμές του επαναστατημένο Γαλλικού λαού....


ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ....






Σηκωθείτε παιδιά της Πατρίδας
Η μέρα της δόξας έφθασε
Ενάντια της τυραννίας μας
Το ματωμένο λάβαρο υψώθηκε
Ακούστε τον ήχο στα λιβάδια
Το ουρλιαχτό αυτών των φοβερών στρατιωτών
Έρχονται ανάμεσά μας
Να κόψουν τους λαιμούς των γιων και των συζύγων σας.

Στα όπλα πολίτες
Σχηματίστε τα τάγματά σας
Προελάστε, προελάστε
Αφήστε το μολυσμένο αίμα
Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας

Ιερή αγάπη για την Πατρίδα
Οδήγησε και στήριξε τα εκδικητικά μας όπλα.
Ελευθερία, λατρευτή Ελευθερία
Μπες στον αγώνα με τους υπερασπιστές σου
Κάτω από τις σημαίες μας, άσε τη νίκη
να σπεύσει σε σένα, ρωμαλέα δύναμη
Έτσι ώστε στο θάνατο οι εχθροί σου
Να δουν το θρίαμβό σου και τη δόξα μας.

Στα όπλα πολίτες
Σχηματίστε τα τάγματά σας
Προελάστε, προελάστε
Αφήστε το μολυσμένο αίμα
Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας

Μπερδεμένα πράγματα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία ουφ...

Δεν αντέχω... Πάω να γίνω Δυτικός την μια στιγμή από θέση αρχής... και μπαίνει η χεσμένη η Ανατολή και μου αλλάζει τον αδόξαστο...

Δείτε τον κο Νίκο Μιχαηλίδη που ζει στην γείτονα... Σε μια συναυλία στην Άνκαρα... μίλια μακριά από τον Πόντο.... τραγουδά τα ρωμάικα ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ και πως από κάτω ο κόσμος τραγουδά... Τι σκατά ζωή... Άντε τώρα να βρεις άκρη...



Αυτός ο καλλιτέχνης με εντυπωσίασε... Δεν είμαι Πόντιος αλλά ένας αιώνιος άρρωστος του ψαξίματος... ανάμεσα στην στέρεα άποψή μου για την Δύση ΠΟΥ ΩΦΕΙΛΟΥΜΑΙ να ακολουθήσουμε αλλά αυτή η ανατολή μια ζωή με μπερδεύει... Πως ακόμα οι πολιτισμοί ΑΝΑΜΥΓΝΥΟΝΤΑΙ ενώ στην χεσμένη Δύση ΠΑΓΩΣΑΝ σχεδόν καθ¨ολοκληρίαν...

Ξανά μάλλον σε ιδιωτικό πάρτυ στην Άγκαρα



Ο υπέροχος Ekin uzunlar πάρα πολύ παιχνιδιάρης και καλός στην λύρα



Και ξάφνου πέφτω στο αναθεματισμένο αυτό βίντεο και παθαίνω ένα ντοβρουτζά... Ο Ματθαίος στην kadirga το 2010 ... Προσέξτε τον κόσμο πως συμμετάσχει ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥ Η ΜΟΥΣΙΚΗ


Yusuf kemal άλλος ένας παιχνιδιάρης και γλυκύτατος οργανοπαίχτης...



Στο τέλος άφησα το καλό... Η μικρή κοινότητα 5000 νοματέων καλών Μουσουλμάνων που είναι σήμερα στον Πόντο και εξακολουθούν να μιλούν σχεδόν σαν τα αρχαία Ελληνικά... Αυτά...



Δεν θέλω πολλά μπερδέματα.... Φτάνουν αυτά που ζούμε...

Το απόλυτο γουρούνι ποιός είναι?

Τα αδιέξοδα που οδηγούν την εργατική τάξη οδηγούν στο δράμα που θα ακούσετε... Ένας απελπισμένος εργάτης πήγε να πάρει αυτά που δικαιούτε με απελπισμένο και λάθος τρόπο. Ωστόσο ένα δεν πρέπει να ξεχνάμε το ποιός είχε δίκαιο.
Η οργάνωση και η αλληλεγγύη είναι το παν... Οι ατομικές λύσεις οδηγούν στα ατομικά αδιέξοδα. Οι καπιταλιστές θα μας πάρουν την ζωή? Ας αντισταθούμε παλληκάρια...



Δύο θέματα... Η δημοσιογράφος... τι σκουπίδι είναι?? Ποιά μάνα γαμώτο την γέννησε?? Τι σόι παιδιά θα φέρει στην ζωή?? Για φαντάσου να κοιμάτε κανείς μαζί της με αυτό το άκαρδο ξύλο. Απαπα... Ο άλλος πάει να σώσει την παρτίδα αλλά είναι και αυτός μικρός...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΩΣΤΟΣΟ ΛΥΣΗ Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ... ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ...
ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΤΟΣΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΦΡΙΚΑΡΩ. ΤΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΘΕΕ ΜΟΥ....

ΕΛΕΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ

Αλλά και ο Βούλγαρος?? Αυτό όλο το σκυλολόι των άθλιων αντικομμουνιστών ανατολικοευρωπαίων, που είναι ταμάμ με τα αφεντικά... Το βίωσα και το βιώνω στο πετσί μου κάθε ημέρα. Θυμάμαι το 2008 που οι Ρουμάνοι απορούσαν ....!!!!!!! γιατί δεν κατέβηκαν τα τανκς.... Το βίωσα φέτος που όταν πήγα να ρωτήσω για το τι γίνετε εκεί στην χώρα τους ήταν υπέρ του κουβέρνου...

Τους σιχάθηκα.

To ταξίδι στο άπειρο της μητέρας

Έτσι, με τούτα και με τα άλλα, σε δύο χρόνια μέσα από το τέλος του πατέρα μου, έχασα και την μητέρα μου.
Μπήκα λοιπόν στο κλαμπ των μεγάλων και με την βούλα του θανάτου, των ανθρώπων που με έφεραν στην ζωή.
Μεγάλη η θλίψις (που όρεξη να γράψω). Και αν το κάνω αυτό σήμερα είναι γιατί .... γιατί... δεν ξέρω γιατί.
Υπήρξε Κουμιώτισα και εκεί στην Παναγία την Λιαουτσάνισα, την εθάψαμε. Κουμιώτισα βέρα. Αρχόντισσα και πτωχή πάντα Κουμιώτισα. Και όταν ο μητροπολίτης Φωστίνης, της δανείστηκε το καλό σερβίτσιο .... το οποίο ... ξέχασε να επιστρέψει..... Κουμιώτισα και όταν στο σπίτι δεν υπήρχε γάλα για την αδελφή μου και η μητέρα της την έβρισε γιατί δεν της είπε τίποτα.
Περίεργο πράγμα οι Κουμιώτισες.... Περηφάνια στην φτώχεια και στα πάνω αξιοπρέπεια... Έτσι ήταν η μάνα μου. Από βασιλικό σόι νομίζω ότι ποτέ δεν αλλαξοπίστησε. Αλλά, στάθηκε δίπλα σε κεντρώο άνθρωπο με τις βόλτες του στα αστυνομικά τμήματα... με τις νύχτες στα παγωμένα ξέφωτα μπας και γλυτώσουν από τους χίτες... Ποτέ η μητέρα μου δεν στάθηκε εμπόδιο στον πατέρα μου.
Κοκέτα, στην Κύμη με τα καπελίνα της, τις τσάντες τις, γλυκιά με τα παιδιά της, αλλά ποτέ υπερπροστατευτική. Θυμάμαι στην πρώτη αναχώρηση για τα καράβια..... ούτε κλάματα, ούτε καλά κατευόδια. Ένα απλό "άντε καλά ταξίδια".
Η ζωή της ήταν χαρούμενη και ηρωική ταυτόχρονα. Ευτύχησε να είναι με καλό σύζυγο, που την αγαπούσε πάρα πολύ. Ο έρωτας την άγγιξε όπως μου είπε στην παραλία της Πλατάνας (χωρίον υπέροχο παραθαλάσσιο της Κϋμης) μετά από δύο ουζάκια, δύο φορές.
Ήταν μια χαρακτηριστική Κουμιώτισα. Αποσύρονταν κάθε ημέρα στις 9 από τα παιδιά της και δεν ξέραμε τι έκαναν τι συζήταγαν. Μεταξύ τους και εμπρός μας ΔΕΝ ΑΚΟΎΣΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΣΑΚΩΜΟ. Δεν έχω όρεξη να γράψω πολλά. Ήταν μια μητέρα η Ρίτα δουλευταρού. Όταν έχασαν τα πάντα την αντιπροσωπεία της SINGER σε Εύβοια και τις σχολές ραπτικής... δούλεψε σκυλίσια. Στις δεξιώσεις ήταν από τις καλύτερες μαγείρισσες και σερβιτόρες. Στα ΙΧ τους η καλύτερη πλύντρα. Σκούπιζε σφουγγάριζε έπλενε σαν θυρωρός πλέον με απόλυτη τάξη. Δεν αναπολούμε τα χαμένα της μεγαλεία. Ψάχνοντας αυτές της ημέρες είδα χαρτιά του παλαιού μεγαλείου... Οι συγγενείς έλεγαν για τα παλαιά. Αυτή ποτέ.
Μου έμαθε λοιπόν να μην ζω με μύθους. ΔΟΥΛΙΑ ΔΟΥΛΙΑ ΔΟΥΛΙΑ.
Αυτό ήταν το κύριο που έμαθα από τους γονείς μου. Να εργάζομαι και να μου αρέσει η εργασία.
Οι τελευταίοι μήνες, οι γεμάτοι πόνο και καρτερία ήταν δραματικοί. Φρεσκοπαντρεμένος προτίμησα να σταθώ δίπλα της μαζί με την αδελφή μου και την σύζυγό μου και έτσι δεν έχω κανένα παράπονο από τον εαυτό μου.
Πρέπει, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην σύζυγό μου που στάθηκε δίπλα μου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην μητέρα μου για την ζωή.
Ήταν υπέροχη γυναίκα. Θάφτηκε κοντά στον άντρα της, στην μάνα της, τον πατέρα της και τον γαμπρό της.

Ένα νέο αστέρι γεννήθηκε εκεί ψηλά.


ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΡΙΤΑ....

MIKHΣ ο βράχος της αντίστασης

Με τον κο Μίκη Θεοδοράκη έχω μεγάλες ιδεολογικές διαφορές. Ωστόσο είναι από την πάστα αυτών των ανθρώπων που είναι τιτάνια προσωπικότητα και ηρωική φυσιογνωμία...

Αυτή η χώρα έχει βγάλει χιλιάδες ήρωες. Είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας εργάτης. Περήφανος που συμμετάσχω στην διαμόρφωση μιας άλλης χώρας.

Αυτή η χώρα είναι δική μας και θα την αλλάξουμε...



μα είναι να μην είναι κανείς υπερήφανος που έχει τέτοιους αγωνιστές η χώρα??
κοιτάχτε πως ξεκίνησαν τα γεγονότα... Να πάψουν να μας τα πρήζουν για τους κουκουλοφόρους... έλος πλέον...




το συμπέρασμα είναι ένα

ΌΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΤΑ... Η ΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΜΗΝΥΜΑ ΗΤΤΑΣ ΤΟΥΣ.... ΠΥΡΙΟΣ...


ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΥΨΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ...

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΙ ΜΑΣ ΚΟΙΤΟΥΝ...

Από το Παραλληλογράφος blogspot

Μήνυμα από την βραβευμένη με νόμπελ ειρήνης οργάνωση «ΜΗΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΗ, ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ»
Προς τον αγωνιζόμενο Ελληνικό λαό..
Παιδιά μας, εγγόνια μας, τα λίγα αυτά λόγια που θα ακούσετε είναι από τις μανάδες που χάσαμε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας στα χρόνια της δικτατορίας στην Αργεντινή. Εκείνα τα χρόνια, το Δ.Ν.Τ. βρισκόταν για πολλοστή φορά στη χώρα μας σπέρνοντας την μιζέρια, τη πείνα και την υποδούλωση του λάου μας. Το μόνο που έκαναν τα παιδιά μας ήταν να υπερασπίσουν το λαό μας. Αυτό ήταν το «έγκλημα» τους. Για τους λόγους αυτός έδωσαν ότι πολυτιμότερο είχαν, την ίδια της του ζωή. Ο ηρωικός αγώνας σας σήμερα, σε διαφορετικές συνθήκες αλλά με τους ίδιους εχθρούς των λαών, δεν είναι διαφορετικός, κάνετε το αυτονόητο για να σώσετε τις επόμενες γενιές από την υποδούλωση. Σήμερα, αύριο και μεθαύριο, μη τα βάλετε κάτω, όσο και δύσκολο και ανυπέρβλητο να φαίνετε, θα τα καταφέρετε. Συνεχίστε έως τη τελική νίκη. Τώρα τούτες τις ώρες είμαστε και δίκες σας μάνες, η σκέψη μας και τα λόγια μας είναι μαζί σας. Ξαναβλέπουμε, τα δικά μας παιδιά στους δρόμους της Αθήνας και της Ελλάδας, στους δρόμους του Καίρου, στους δρόμους της Λισσαβόνας και της Μαδρίτης ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΚΟΥΝ!
Hasta la Victoria siempre!
===========================================================================================
Μήνυμα από τα συνδικάτα του Μεξικού, δια του πρόεδρου του συνδικάτων εργαζομένων –ηλεκτρολόγων που βρίσκονται στον 2ο μήνα απεργίας διαρκείας, Μανουέλ Πάζ.
Προς τον Ελληνικό Λαό…. Το Δ.Ν.Τ. είναι μια γάγγραινα που δεκαετίες τώρα έχει οδηγήσει το Μέξικο στην μαζική εξαθλίωση των κάτοικων του, ιδιαίτερα υμείς οι εργαζόμενοι, είδαμε τις συλλογικές μας συμβάσεις να μην υπάρχουν πια, οι μαζικές απολύσεις να είναι καθημερινές, το οκτάωρο να είναι «κάτι που θυμόμαστε από τα παλιά χρόνια». Θέλουμε να ξέρετε ότι η καταστολή και η βία που έχει εξαπολυθεί εναντίων μας, οι συλλήψεις την συνδικαλιστικών μας εκπροσώπων είναι επιταγή του Δ.Ν.Τ., γιατί δεν θέλουν να έχουν απέναντι τους τις φωνές των ταπεινών και των αδικημένων. Εσείς δίνετε μια μεγαλειώδη και ιστορική μάχη, σήμερα. Έχει παγκόσμιες διαστάσεις και έχουμε όλοι ευθύνη να νικήσετε. Μπορείτε να τους διώξετε από τη χώρα σας. Μπορείτε να ονειρευτείτε μια άλλη κοινωνία. Μπορούμε μαζί να είμαστε στο ίδιο χαράκωμα σήμερα, αν και τόσο μακριά, οι αγώνες μας σήμερα πάνε δίπλα, δίπλα, στην ίδια αλυσίδα στην ίδια πορεία, στην ίδια συγκέντρωση.
Θα νικήσουμε! VENCEREMOS..!!!
============================================================================================
Μήνυμα από την Γενική Σοσιαλιστική Συνομοσπονδία Εργαζομένων της Βενεζουέλας :
Αδελφέ Ελληνικέ Λαέ
Συνάδελφοι, Σύντροφοι, companeros
Από το Καράκας της Βενεζουέλας σας απευθύνουμε θερμό συντροφικό και επαναστατικό χαιρετισμό. Τούτες τις ώρες ο Βολιβαριανός λαός της Βενεζουέλας είναι μαζί σας!
Γνωρίζουμε ότι οι αγώνες σας είναι δύσκολοι και άνισοι, αλλά ξέρουμε ότι οι λαοί πάντα έχουν την ακατανίκητη δύναμη να νικούν στις πιο αντίξοες συνθήκες. Ο δικός σας λαός έχει γράψει ιστορία. Θα γράψει και τώρα. Έχουμε καταφέρει μέσα από συνεχείς αγώνες να στείλουμε το νεοφιλελεύθερο εργαστήριο και την κρεατομηχανή που καταστρέφει τις κοινωνίες και τις παραδίδει στους τοκογλύφους, στους τραπεζίτες και στον ιμπεριαλισμό στο αποχωρητήριο της ιστορίας!
Εμείς στην χώρα μας και στη Λατινική Αμερική ανοίγουμε νέους δρόμους που βασίζονται στην αλληλεγγύη, στη αλληλοκατανόηση των λαών μας, στην ανάγκη, η παιδεία, η υγεία, η δημοκρατία να μην εμπόρευμα αλλά κοινωνικά αγαθά για το λαό, ώστε να έχουν πραγματικό περιεχόμενο, ώστε να μην υπάρχει ούτε ένας άστεγος, ούτε ένας άνεργος, ούτε ένα παιδι που να διψά για να κατακτήσει τη γνώση, τη τέχνη τον αθλητισμό και την ανθρωπιά και να μπορεί να το κάνει. Δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρουμε αλλά μέχρι τέλους θα αγωνιζόμαστε για αυτά τα πανανθρώπινα ιδανικά!
Χαιρετίζουμε τον ηρωικό αγώνα σας, την νικηφόρα σας ορμή!, το απαράμιλλο θάρρος σας!
Ζήτησε όποτε το κρίνετε να βοηθήσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε και θα το κάνουμε!
Το έχετε ξανακάνει, δώστε στους λαούς του κόσμου την ελπίδα του αγώνα ξανά!
Ταράξτε τα λιμνάζοντα νερά της Ευρωπης του άγριου καπιταλισμού και τη βαρβαρότητας ώστε να ξαναβρεί τη ψυχή της και τα όνειρα της!
Δίωξτε αυτούς που σας θέλουν προσκυνημένους!
Mπορείτε!
Ηasta la Victoria siempre!
============================================================================================
Μήνυμα από τον ΧΟΡΧΕ ΣΕΜΠΑΓΙΟΣ, βουλευτή του κινήματος « Ελεύθεροι του Νότου» από το κοινοβουλίου της Αργεντινής
… Αδέλφια Έλληνες,
Σύντροφοι και Φίλοι,
Ο λαός μας παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις τελευταίες εξελίξεις στη χώρα σας. Ο λαός της Αργεντινής ξαναζεί το δράμα, την τραγωδία της λεηλασίας και της ακραίας φτώχειας, βλέποντας και διαβάζονται για αυτά που συμβαίνουν στη Ελλάδα.
Νιώσαμε αυτό που νιώθετε.
Πονέσαμε όπως και εσείς.
Κύλησαν τα δάκρια των μανάδων μας όταν τα παιδιά τους έφυγαν μετανάστες στα πέτρινα χρόνια του Δ.Ν.Τ.
Είδαμε τους γονείς μας, τα αδέλφια μας και τα παιδιά μας να βρίσκονται στην μακροχρόνια ανεργία.
Μας λοιδόρησαν ως τεμπέληδες όπως τώρα χλευάζουν εσάς.
Αγωνιστήκαμε όπως εσείς τώρα !
Νικήσαμε όπως εσείς θα νικήσετε!
Δείτε επίσης:
Δεν είμαστε μόνοι σ΄αυτόν τον αγώνα


και από άλλα site

Μύνημα του Ζ.Μ. Μελανσόν

Φίλοι Έλληνες,
Γνωρίζουμε τις τρομερές θυσίες που σας επιβάλλει η τρόικα. Κανένας λαός δεν θα τις αποδεχόταν τόσο άδικες και παράλογες που είναι. Γνωρίζουμε ότι η τριτοκομματική συμμαχία που σας κυβερνά παρά τη βούλησή σας τα αποδέχεται. Το καταδικάζουμε.
Θέλω να σας πω πως ο γαλλικός λαός δεν θα συμφωνήσει ποτέ με τις αυταρχικές διαταγές που πάλι τόλμησαν να σας δώσουν ο Πρόεδρος Σαρκοζί και η φ…ίλη του η Καγκελάριος Μέρκελ. Ούτε εγκρίνει το τελεσίγραφο που σας απεύθυνε το Eurogroup την Πέμπτη βράδυ. Ο γαλλικός λαός είναι αλληλέγγυος με τον ελληνικό. Πόσο μάλλον, γνωρίζοντας πως η τρόικα σχηματίζει παρόμοια πλάνα για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Φίλοι και σύντροφοι, σ’ αυτή τη μέρα κινητοποιήσεων, και ενώ το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία και το ΛΑΟΣ ετοιμάζονται να ψηφίσουν ενάντια τη θέλησή σας για άλλη μια φορά, θέλω να σας εκφράσω την υποστήριξή μου και τον θαυμασμό μου. Σε τόσο δύσκολες μέρες, κάνετε τόσες γενικές απεργίες και διαδηλώσεις ενώ ο καθένας στερείται τα πάντα! Το θάρρος σας είναι έμπνευση για όλους μας. Αντισταθείτε! Μην σκύβετε το κεφάλι! Συνεχίστε τον αγώνα σας! Πετάξτε έξω τους αντιπρόσωπους που σας προδίδουν! Και να θυμάστε: όλοι οι λαοί της Ευρώπης βασίζονται πάνω σας.
Προεδρικός Υποψήφιος για την Προεδρία της Γαλλίας
Ζ.Μ. Μελανσόν


Κείμενο που θα μοιράζετε σήμερα σε συγκέντρωση ελλήνων φοιτητών και εργαζόμενων στην Πλατεία Τραφαλγκαρ στο Λονδίνο

Αν και δε θα συναντηθούμε στους ίδιους δρόμους, οι νέοι και οι νέες του εξωτερικού ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, φοιτητών, συνταξιούχων και απεργών που δίνουν κρίσιμο αγώνα στην Ελλάδα για την ανατροπή της κυβέρνησης και της ακραίας λιτότητας που επιβάλλει.
Ως συνέχεια της επίθεσης στον κόσμο της εργασίας, με το 2ο μνημόνιο μετατρέπουν μισθούς και συντάξεις σε ελεημοσύνη και σαρώνουν τα όποια εργασιακά δικαιώματα είχαν απομείνει. Παρά το ότι έχει χάσει κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμοποίησης, η κυβέρνηση Παπαδήμου καλεί το λαό σε νέες θυσίες προβάλλοντας τα μέτρα ως αναγκαία για να οδηγήσει τελικά το συντριπτικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας στη χρεοκοπία και να υποθηκεύσει το μέλλον μας.

Η μη εκλεγμένη κυβέρνηση ενώ καταρρέει υπό τις πιέσεις ων κινητοποιήσεων επιμένει να αρνείται τις εκλογές. Παρόλο που το χρέος και το έλλειμμα διογκώνονται απ’ την πολιτική τους, συνεχίζουν να τα χρησιμοποιούν παραπλανητικά για την εφαρμογή αέναων μνημονίων με μοναδικό στόχο την συνολική καπιταλιστική αναδιάρθρωση σε βάρος των εργαζομένων, την ανελέητη επίθεση στα δικαιώματά μας και την επιβολή της λιτότητας.

Υπερασπίζονται το συμφέρον του κεφαλαίου και των τραπεζών πάνω στις ανάγκες της κοινωνίας και παίζουν το ίδιο έργο «σωτηρίας της χώρας» που παίζεται τα τελευταία δυο χρόνια. Μιας σωτηρίας που περικόπτει μισθούς και συντάξεις αλλά δίνει λεφτά στις τράπεζες. Που δείχνει σε εμάς τους νέους το δρόμο της ανεργίας ή της μετανάστευσης αλλά δεν ακουμπά εφοπλιστές και βιομηχάνους. Μιας σωτηρίας που οδηγεί τις οικογένειές μας στην πείνα ενώ αφήνει το ΣΕΒ να κερδοσκοπεί. Μιας «εθνικής σωτηρίας» που για να σώσει τελικά αυτούς που δημιούργησαν την κρίση μας καταδικάζει σε πρωτοφανή φτώχεια και εξαθλίωση.

Και εμείς ως έλληνες του εξωτερικού δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι θα «γλιτώσουμε». Εκτός του ότι η «φυγή» είναι από μόνη της πρόβλημα, γνωρίζουμε ότι η κατάσταση δε θα διαφέρει πολύ και στις άλλες χώρες αν δεν υπάρξει αντίσταση αντίστοιχη των ιστορικών εξελίξεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Ενάντια στην παραβίαση της δημοκρατίας και την κοινωνική καταστροφή η απάντηση του ελληνικού λαού έρχεται σα χείμαρρος. Με συγκεντρώσεις που πλημμυρίζουν κάθε πλατεία, με καταλήψεις δημαρχείων, περιφερειών και δημοσίων κτηρίων σε όλη τη χώρα, με μαζικές απεργίες όλων των εργαζομένων αυτές τις κρίσιμες ώρες η ελληνική κοινωνία αγωνίζεται ενάντια στον αυταρχισμό για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Tα διλλήματα λιτότητα ή χάος, υποταγή ή δραχμή, νέα μέτρα ή χρεοκοπία έχουν πάψει προ πολλού να μας απασχολούν. Η χρεοκοπία των εργαζομένων είναι ήδη πραγματικότητα και το μοναδικό πραγματικό δίλημμα που βλέπουμε είναι: Εμείς ή Αυτοί.

Από τον αγώνα διαρκείας στον Ασπρόπυργο μέχρι τους εξεγερμένους στο Ηράκλειο, από τους εξαθλιωμένους συνταξιούχους μέχρι τους νέους της μετανάστευσης, από τις στρατιές των ανέργων ως τις στρατιές των αστέγων, από το Σύνταγμα ως τη Μεγάλη Βρετανία οι φωνές αυτών που αδικούνται ενώνονται και φωνάζουν «ΕΜΕΙΣ»!

Έλληνες φοιτητές/τριες και εργαζόμενοι/ες Μεγάλης Βρετανίας

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΓΩΝΑΣ....

ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ...

Έφυγε ο Λούης, o αγαπημένος του ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ

Έφυγε ο Λούης, ο ΜΑΝΩΛΗΣ, κατά κόσμο Μανώλης Αυτιάς. Για όσους αγαπήσαμε, το Πέραμα για όσους ζήσαμε λίγο τις ανοιχτές καρδιές τα δάκρυα και τους πόνους των ανθρώπων του Περάματος είναι μια βαθιά έλειψη.
Πάντα σκωπτικός, πάντα ερωτικός, πάντα μια κινητή μονάδα ιστορίας. Πρέπει να τον γνώριζα 10 χρόνια. Δεν ήμουν φίλος του. Περαστικά πίναμε στον αγαπημένο ΓΛΑΡΟ (μια εξαιρετική ταβέρνα του Περάματος) ή στην παλαιά ΣΤΡΟΦΗ το κρασάκι μας.
Η κοινωνία τον γνώρισε από τον Μουρσελά και τα "βαμμένα κόκκινα μαλλιά" που έγινε μεγάλη επιτυχία στην τηλεόραση. Εγώ ούτε που την ήξερα την σειρά.... Και επειδή δεν διαβάζω και πάρα πολύ Ελληνική λογοτεχνία... (κόλλημα με τους Ρώσους βλέπεις...) αγνοούσα τα πάντα.
Τον Μανώλη, τον ήξευρα από τον εκδότη και βιβλιοπώλη του ΦΑΡΦΟΥΛΑ, τον Διαμαντή Καράβολα. Στις μαγικές λοιπόν βόλτες από τους Αμπελόκηπους ως το Πέραμα, έβλεπα τον Μανώλη. Δεν ήταν του γούστου μου στην αρχή. Σιγά, σιγά έμαθα τα χούγια του, κατανόησα το χιούμορ του.
Η ζωή στο Πέραμα με έκανε σοφότερο. Οι Κυριακάτικες βόλτες, τα καφεδάκια, οι συζητήσεις για την τέχνη τον Αγγουλέ, με έκαναν σοφότερο.
Σοφότερος, και περισσότερο κοντά του (δεν νομίζω ποτέ ο ΜΑΝΏΛΗΣ να αισθάνθηκε πιότερο κοντά μου ... ) βρέθηκα στην κηδεία της Έλλης Παππά.... Στην σύντροφο του Μπελογιάννη. Στην διάσπαση επάνω από το μνήμα ανάμεσα στον Εθνικό ύμνο που έψαλλαν οι μισοί και στον ύμνο της Κομμουνιστικής Διεθνούς που έψαλλαν οι υπόλοιποι παρατήρησα ότι ο Μανώλης δεν έψαλλε κανέναν. Είχε μια βαθιά θλίψη, μια κατάνυξη Δεν ασχολήθηκε με τα επουσιώδη αλλά με τα ουσιαστικά.
Εκεί μου είπε πολλά, για τον Μπελογιάννη την Παπά τον ΔΣΕ (Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος). Δεν ξέρω αν ήταν σωστά. Δεν ξέρω αν ήταν μια μυθοπλασία, ένα χιούμορ εμπρός από τον θάνατο...
Νομίζω ναι αυτό είναι το σωστό... Ως το τέλος έβγαζε την γλώσσα αυθάδικα στον θάνατο... Τον κορόιδευε... Ένα μήνα σε σπίτι ενός που του το παραχώρησε, είχε την ΤΙΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΤΟΥ...
Μου έλεγε ότι είναι η πρώτη φορά που θα κοιμηθεί σε στρώμα. Αλήθεια? ψέμματα? Θα τον ρωτήσω σαν έλθει και η δική μου σειρά να τα πιούμε στο Πέραμα του Ουρανού...
Ένα πρωινό, πριν κανένα μήνα καθόταν, εξορισμένος στους Αμπελοκήπους κάτω από την επήρεια των πόνων της μετεγχειριτικής περιόδου και έκανε κάτι που το θεωρώ απίστευτα θαρραλέο.. Διάβαζε.... Ναι.... μέσα στους πόνους διάβαζε....
Ο Μανώλης ήταν ο άνθρωπος της γνώσης και της αλήθειας της ζωής. Νομίζω ότι οι φίλοι του, το ΠΕΡΑΜΑ όλο ... ο Διαμαντής ο Καράβολας ΠΟΥ ΣΤΑΘΗΚΕ ΣΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΟΥ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ δίπλα του έχασαν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής τους...

Αυτό το πρωινό του κρύου η χώρα χάνει έναν αληθινό λαϊκό άνθρωπο. Η θάλασσα που λάτρεψε και τον μεγάλωσε χάνει ένα καραβοκύρη... Η κόρη του χάνει τον μπούσουλά της. Η ποίηση, η λογοτεχνία, το βιβλίο χάνει ένα μεγάλο θαυμαστή. Οι γυναίκες χάνουν τον εραστή τους.......


ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ....


http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4508235 μια συνέντευξη στα ΝΕΑ... που είναι κάπως... αλλά ότι πουν εκεί στο συγκρότημα της αμαρτίας μην το εκλάβετε και της μετρητής...






από τον αγαπημένο ΓΛΑΡΟ...



ΣΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΠΕΡΑΜΑ..... ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ...






Η ΚΗΔΕΙΑ ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 1615 ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΣΧΙΣΤΟΥ....

Viva ROMANIA

Ένα έθνος αγαπητό από τον "δικό μας" Παναΐτ Ιστράτι.... στον δρόμο του ξεσηκωμού... Ένα έθνος με μεγάλη κουλτούρα, επίπεδο. Με χαμηλή, ταξική συνείδηση και πολιτική ιστορία είναι αλήθεια. Αλλά το ΔΝΤ σπρώχνει γοργά την κίνηση των μαζών...
Εδώ η όπερα, όπου στο έργο Νabuco, οι καλλιτέχνες τύπωσαν σε τρικ τα λόγια της εξέγερσης των σκλάβων και εμπρός την σημαία τους.
Ας βαδίσουμε όλοι στα βήματα του αγώνα ενάντια στην μισθωτή σκλαβιά... Οι αγώνες που έρχονται είναι στα εργοστάσια στους χώρους που σκλάβοι χτίζουμε ώρα την ώρα το μέλλον των λαών....




Ο Ρουμανικός λαός και η οι καταπιεσμένες τάξεις θα βρουν τον δρόμο τους μέσα από τις οδύνες της φτώχειας.... Από τα βάθη της χαμηλής ταξικής συνείδησης, σιγά σιγά θα υψωθούν σε επίπεδα αντίστοιχα των άλλων λαών..

Χαιρετίζω, και εγώ από την Ελλάδα την είσοδο των Ρουμάνων στην πρωτοπορία των λαών...




Η ιστορία είναι γνωστή... Τα αφεντικά θελαν την υγεία ιδιωτική... Έβαλαν το ΔΝΤ να τα ιδιωτικοποιήσει και η υπουργός Υγείας μια Παλαιστινιακής καταγωγής ονόματι Αραφάτ παραιτήθηκε...

Μετά διαδηλώσεις κλπ κλπ...

Έφυγε ο θρύλος του Τούρκικου ποδοσφαίρου και τηςFenerbahçe, ο Lefter Küçükandonyadis

Ο μεγάλος ποδοσφαιριστής της Fenerbahçe, Lefter Küçükandonyadis, έφυγε 86 χρονών. Οι οπαδοί της Fenerbahce τον φώναζαν ο "Ordinaryus" (προφέσορας). Μάγιστρος της μπάλας, φόρεσε την φανέλα της εθνικής Τουρκίας 50 φορές και έβαλε 832 γκόλ σ' όλη την καριέρα του.
Φορώντας την κιτρινόμαυρη φανέλα, παίρνοντας πέντε πρωταθλήματα Τουρκίας, έγινε ο μύθος της Fenerbahce, και έπαιξε σαν πρώτος Τούρκος στο εξωτερικό στην Νις και την Φιορεντίνα αν θυμάμαι καλά. Ο Lefter, έφυγε στο νοσοκομείο ασθενής από πνευμονία. Θα κηδευτεί στην Πρίγκηπο την αγαπημένη του Πρίγκηπο με ορθόδοξη τελετή. Ο Lefter, έπαιξε δε και στην ΑΕΚ για ένα χρόνο μόνο.

ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ....

Την ιστορία του Lefter την ήξερα, από παλαιά πριν πολλά πολλά χρόνια. Στα τσιπουράδικα της Νέας Ιωνίας του Βόλου, εκεί που μικρασιάτες έφτιαχνα ακόμα χειροποίητο παστουρμά... και που μανιακά αγόραζα έπινα τα τσίπουρά μου με τον τέως πεθερό μου. Τέως γιατί χώρισα. Εκεί μου διηγήθηκε πολλά για τον άνθρωπο αυτό που υμνήθηκε όσο κανείς ποδοσφαιρικά στην Τουρκία. Ο τέως πεθερός μου ήταν καλός ποδοσφαιριστής... (αυτά που θα πω είναι διηγήσεις του που μπορεί να είχαν μεγάλη δόση υπερβολής αλλά δεν μπορώ να τα επιβεβαιώσω... ούτε τότε...). Τόσο καλός στην τοπική ομάδα του Πέρα (όχι στην ομάδα του Πέρα μιλάω για μικρό σύλλογο του Πέρα) που η Γαλατά σεράι, τον πρόσεξε. Ήταν η εποχή που μεσουρανούσε στην Fenerbahçe, ο Lefter Küçükandonyadis. Η Γαλατά σεράι έψαχνε για έναν ρωμιό (ποτέ δεν είπε ο πεθερός μου ότι ήταν Έλληνας πάντα ρωμιός...) για να αποτελέσει αντίπαλο φόβητρο απέναντι στην "μισητή" Fenerbahçe. Στο πρόσωπο του τέως πεθερού μου, είδε ένα σπάνιο ταλέντο. Τον πήρε. Όλοι οι ντόπιοι ρωμιοί, με πομπή πήγαν τον τέως πεθερό μου στα γραφεία της Γαλατά, για να υπογράψει. Τα χρήματα που πήρε ήταν πάρα πολλά. Όμως λίγο οι τραυματισμοί του... λίγο το παιδάκι και η άστατη σχέση του με την τότε σύζηγό του, που ήταν νομίζω Τουρκάλα, τον οδήγησαν στο να μένει στον πάγκο.
Τότε, εκεί στην Πόλη εξελίχθηκαν τα γεγονότα στην Κύπρο (πάντα γεγονότα....εκεί κάτω...). Περπατούσες στην πόλη (μου έλεγε) και οι εφημερίδες είχαν νααααααα κάτι φωτό με τους βομβαρδισμούς με ναπάλμ στους Τουρκοκυπριακούς θύλακες.
Η ζωή έγινε ανυπόφορη. Στα τραμ (νομίζω ότι μου είχε πει τραμ), όταν μιλούσες Ελληνικά, σε εγκαλούσαν να πάψεις να τα μιλάς και σου επέβαλλαν να μιλάς την Τουρκική. Έτσι ένα βράδυ (όλα τα καλά νύχτα γίνονται) έκλεψε την μικρή τότε Ε..... από την εν διαστάσει σύζυγό του και πέρασε τα σύνορα στην Ελλάδα....
Η ιστορία του τέλεψε έτσι στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της Τουρκίας και κανένας δεν σκίασε το αστέρι της Fenerbahçe, τον Lefter Küçükandonyadis.

Ο τέως πεθερός μου, παρέμεινε ένα ταλέντο... που πάντα έβλεπε με "μίσος" την Fenerbahçe, και με ζήλια (υποβιβάζοντας το ταλέντο του στα τάρταρα μεταξύ μας....), ενώ ο lefter είναι το μεγάλο αστέρι της πόλης ο μύθος, ο προφέσορας....


ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ... LEFTER.... της Τουρκίας και της ομάδας που σε λάτρεψε όσο τίποτα άλλο της Fenerbahçe.
Μαζί με τα εκατομμύρια, οπαδών της Fenerbahçe Τουρκίας, όλων των Τούρκων μιας και είχε 50 φορές τιμήσει με την συμμετοχή του, και εμείς θρηνούμαι ένα αστέρι του παγκόσμιου ποδοσφαίρου...











ας τελείωσουμαι με τον ύμνο (φαντάζομαι...) της ομάδας που λάτρεψε και λατρεύτηκε...

Ένα σπίτι στην Κύμη που κτίστηκε με πέτρα και κρασί.... το πατρικό μου

οι φωτό είναι από το δίκτυο μην νομίζετε ότι έχω τέτοια σπιταρόνα...





Ε λοιπόν πάω στοίχημα, ότι τέτοια περίεργη ιστορία δεν θα έχετε ματ ακούσει. Για να κτίσει κανείς ένα σπιτικό θέλει πέτρα, ασβέστη οικοδόμους και νερό... Σωστά?
Νομίζετε... Το σπίτι στο χωριό μου είχε την εξής πρωτοτυπία Κτίσθηκε με κρασί αντί για νερό... Θα μου πείτε είναι τρελοί αυτοί οι Κουμιώτες... Όχι...
Η οικογενειακή παράδοση λέει ότι το σπιτικό που αγόρασαν οι γονείς μου το 1950 ή κάπου εκεί τες πάντων, κτίσθηκε με κρασί εκεί γύρω στο 1920 επειδή το κρασί δεν πουλιόταν πλέον και η τιμή του είχε πιάσει πάτο. Είπαν τότε οι γείτονες, μωρέ αφού θα πάρετε μουλάρια να σας φέρουν νερά και που θα σας κοστίσει ο κούκος αηδόνι δεν παίρνετε όλων τα αποθέματα σε κρασί και να κτίσετε το σπιτικό σας?
Έτσι φαίνεται το αποφάσισαν, πήραν τους κράσους και έφτιαξαν ένα πέτρινο σπίτι με κάτι τοίχους κοντά 80 πόντους με κρασάκι του αμπελιού... Τρελόσπιτο δηλαδή... Εν τω μεταξύ επειδή είναι και το τελευταίο σπίτι στους πρόποδες του βουνού είναι δύο φορές τρελόσπιτο...
Πάντως την έχει γλυτώσει για τα καλά... Μια φορά όταν οι γονείς μου ξήλωσαν τα τζάκια εκεί στο 60.... γκρρρρρρρ ανάθεμα.... γιατί έμπαινε ο ηλεκτρικός εκσυγχρονισμός. και μια πρόσφατη φορά σε μιά πυρκαγιά...
Για να φανταστείτε πάντως, πόσο η Κύμη έχει παράδοση με τα κρασιά ένα θα πω... Κάποιοι πρόγονοι καραβοκύρηδες παντρεύτηκαν ρουμάνες στην Κωστάντα, όπου μεταξύ άλλων μετέφεραν κράσους, και τους ξέγραψαν από τον χάρτη οι δικοί μου... Πήραν "ξένες" ... Κάποια παιδιά τους ήλθαν επίσκεψη εκεί στο 1975 στην Κύμη από την Ρουμανία για ένα μήνα και κλέγαν με δάκρυ κορόμηλο...
Οι Κουμιώτες καραβοκύρηδες μπάταραν και καταστράφηκαν γιατί δεν πέρασαν αφ' ενός στον ατμό και αφ' ετέρου γιατί καταστράφηκε η παραγωγή κρασιού στην Κύμη. Βλέπεις έσαξαν οι Γάλλοι το δικό τους κόκκινο κρασί και δεν χρειάζονταν
πλέον την Μαύρη Κουντούρα Κύμης. Ένα κρασί κατακόκκινο. Το αστείο είναι ... για να δείτε την κατάρα.... ότι εκεί γύρω στο 1930 πιάνει η φυλλοξήρα και μας παυτώνει όλα τα αμπέλια. Μου έλεγε η γιαγιά και η μάνα μου ότι έβλεπαν από πάνω από το χωριό την παραλία και κάθε μέρα ανέβαινε ένα κίτρινο πράγμα. Αυτό το κίτρινο θανατικό σε ένα μήνα ξέκανε όλα τα αμπέλια. Από την Κύμη ως κάτου την παραλία εξαφανίστηκαν όλα τα πράσινα και έγιναν κίτρινα. Ξεράθηκαν.
Τώρα από την Κύμη ως κάτω την θάλασσα δεν υπάρχει ούτε ένα αμπέλι. Ούτε ένα... Μόνο ελιές που έβαλαν για να επιβιώσουν... Και διάσπαρτες συκιές που τις ξεσκίζω τα καλοκαίρια...
Σαν Κουμιώτης είτε το πιστεύετε είτε όχι τέσσερα πράγματα δεν έφαγα ποτέ στην Κύμη.


Α) Αστακό.... Γιατί παρ' όλο που βγάζουμε τους καλύτερους αστακούς ανάμεσα Κύμη Σκύρο... επειδή ήμασταν φτωχοί ... δεν ήταν της τάξης μας... Παλαιά, πριν γεννηθώ οι γονείς μου που ήταν αφεντάδες έτρωγαν... αλλά ξέπεσαν... Πάντως τουλάχιστον περνάγαμε πάνω από τον Άη Θανάσση και όχι από κάτω... Οι φτωχοί ναι μεν πέρναγαν αλλά τις πιότερες φορές από κάτω... Και τες πάντων εγώ ποτέ δεν μου είπαν οι γονείς να περάσω από κάτω από την πλατεία... Φτωχοί μεν αλλά ξεπεσμένοι πλούσιοι βλέπεις... κάτι μας έμεινε... Τι λέγαμε α για τους αστακούς... Μετά που μεγάλωσα και έβλεπα τους αστακούς, όσο και αν τους λιμπιζόμουν ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΓΓΙΞΑ ΠΟΤΕ.... Μετά πλάκωσαν και οι λιμασμένοι ΠΑΣΟΚοι κάτι Τζοχατζόπουλοι... κάτι να μην πω... που τους τρώγανε στον Σπανό... Που να τους αγγίξω.... Μα την Παναγιά την Λιαουτσάνισα σαν βλέπω αστακό ανατριχιάζω...

Β) Κρασί Κουμιώτικο... και δη Μαύρη Κουντούρα Κύμης. Ούτε που την ήξερα την κυρία... Πως η πόρνη η παράδωση χάνετε ε? Κουμιότης γαμώτο και δεν έχω δει στην ζωή μου Μαύρη Κουντούρα Κύμης. Χτες την άκουσα γι αυτό γράφω... σήμερις... Άκου Μαύρη Κουντούρα Κύμης.... Ακριβοθόρητη μου είσαι άθλια Μαύρη Κουντούρα Κύμης....

Γ) Τα διαβόητα σουτζούκια Κύμης....!!!!!!!!!!!!!!! Τώρα τα βλέπω που τα πουλάνε στην Κύμη αλλά εγώ 35 χρόνια ούτε είχα ακούσει για δαύτα... Μια μουσταλευριά έτρωγα.... αααααααααααα να σας πω για την μουσταλευριά Κύμης ??? αχ η ρημάδα... Η ωραιότερη της Ελλάδας.. Και παρακαλώ γίνετε όχι με στάχτες και αηδίες... ΜΕ ΧΩΜΑ.... Ναι ναι με χώμα...Με τον φοβερό "άλυπα" Κύμης ... ένα υπέροχο χώμα σαν πούδρα.... Να είχαμε μια τώρα... Αλλά σουτζούκι???? Ούτε που τα ήξερα... Τώρα τα βγάλαν στην φόρα....


Δ) Ο ρημάδης το τραχανάς Κύμης... Παναγιά μου Λιαουτσάνισα... Μακριά.... Ούλα τα σπίτια με τους ξύλινους πάγκους στα μπαλκόνια... Μια αηδία...Να μην μπορείς από πουθενά να κρυφτής..

Να γυρίσουμε στο κρασάκι Κύμης... Λοιπόν φίλοι διαβάστε για δαύτο από το

http://krasiagr.blogspot.com/2011/10/m-2009.html

το βλογκ αυτό πολύ μου άρεσε το συστήνω



Περιοχή: Κύμη Ευβοίας - Αφράτι
Ποικιλία: Μαύρη Κουντούρα Κύμης (Μανδηλαριά)

Η αναβίωση της αρχαίας αυτής ποικιλίας της Εύβοιας, από τον Απόστολο Μούντριχα, αποτελεί ένα στοίχημα για τον ίδιο αλλά και ένδειξη αγάπης και σεβασμού στον τόπο και την ιστορία του.
Είναι συγκινητική η προσπάθεια αναβίωσης και διάσωσης Ελληνικών ποικιλιών από πολλούς οινοπαραγωγούς
Στην περιοχή της Κύμης, η οινοπαραγωγή στο β' μισό του 190υ αιώνα, σε συνδυασμό με τη ναυτιλία, αποτέλεσε τον κύριο μοχλό της

οικονομικής ανάπτυξης της πόλης.
Το περίφημο κουμιώτικο κρασί από τη Μαύρη Κουντούρα, εξαγόταν στα λιμάνια του Εύξεινου Πόντου και της Γαλλίας (ως χημική ουσία, μαύρο χρώμα, για να χρωματίζει τα γαλλικά κρασιά). Οι Κουμιώτες μάλιστα με οθωμανικό διάταγμα χρησιμοποιούσαν δική τους μετρική μονάδα, την κουμιώτικη βαρέλα 54 οκάδων. Μεταγενέστερα όμως με την Ψήφιση στη Γαλλία του νόμου περί δασμών, σταμάτησαν οι εξαγωγές κυμα"ίκών κρασιών με δυσάρεστες οικονομικές επιπτώσεις για την Κύμη.
Αλλά και από την εποχή του Παυσανία, η Μανδηλαριά συμμετείχε στην παραγωγή του φημισμένου χιώτικου Αριούσιου οίνου. Οι αναφορές μιλάνε για ένα ασυνήθιστο κρασί, με ατίθασο χαρακτήρα με πολύ σκούρο χρώμα και στιβαρές τανίνες.
Η Μαυροκουντούρα του κτήματος Αβαντίς, ακολούθησε την μέθοδο κλασικής ερυθρής οινοποίησης με μακρά εκχύλιση, ωρίμασε για 12 μήνες σε καινούρια γαλλικά βαρέλια Ermitage και εμφιαλώθηκε αφιλτράριστο.
Έχει χρώμα βαθύ ρουμπινί, μύτη μέτριας έντασης, αν και κάπως κλειστή, αναδεικνύει αρώματα ώριμων μαύρων φρούτων, γλυκόριζας, δαμάσκηνου, απαλές γήινες νότες και νύξεις ζωικών και βανίλιας. Στο στόμα είχαμε να κάνουμε με ένα ισορροπημένο κρασί, όχι ιδιαίτερα τανικό, μετρίου+ σώματος που υπενθύμιζε τα χαρακτηριστικά αρώματα που βρήκαμε στην μύτη. Αλκοόλ 14%, και φρουτώδης επίγευση μέτριας+ διάρκειας. Καλύτερο μέχρι το 2018.
Τιμή:17,50€
Βαθμολογία:17,5-20


Έχωσα και μια υπέροχη μπύρα Ωρολογίου ... ένα χωριό κοντά στην Κύμη....

Ημπορούν τα πλουσιόπαιδα να είναι αριστερά τέκνα?

Αφορμή δια την ανάρτησιν τούτη - οφείλω να ομολογήσω - είναι ο "σάλος" και αι διάφοραι δυειστάμενες απόψεις δια τας δράσεις του τέκνου της οικογενείας Αγγελοπούλου. Αν προστρέξει τις εις αναρτήσεις πχ του TVXS θα διαβάσει κείμενά του εις την Αμέρικα. Κείμενα που ομιλούσιν περί της εργατικής τάξεως, του κινήματος αγανακτισμένων εις τας Αμέρικας. Φυσικά κείμενόν του αναρτήθη και εις τας ημεδαπάς. Μάλιστα εις εφημερίδαν ελευθέρας διαδόσεως.
Πλήστοι όσοι, μικρόνοες και χυδαίοι τυπίσκοι... ανακράζουσιν ότι ένας γόνος πλουσίας οικογενείας δεν είναι δυνατόν να είναι κομμουνιστής, αριστερός κλπ κλπ... Τούτο αποτελεί χυδαίαν παρερμήνευσιν και μεγίστη τυχοδιοκτική θέση. Η ιστορία ανέδειξεν το σφαλερόν της θέσεως τούτης. Πλείστοι όσοι, μεγιστάνες εντρύφησαν εις τον Μαρξισμόν και εις τον κομμουνισμόν.
Δια ζώσης ο συγχωρεμένος Γ. Βερούχης μου είχε είπει ότι ο μεγαλύτερος καπιταλιστής της τσαρικής Ρωσίας, ήτο κρυφίον μέλος του Μπολσεβίκικου κόμματος και μάλιστα αναφέρετο μόνο εις τον Μπολσεβίκον Λένιν. Μάλιστα μετά την επιτυχήν νίκην των ημετέρων Μπολσεβίκων του ανετέθη η πρεσβεία του Παρισιού. Εκεί αφιχθείς, ήρχισον Μποσεβίκικον προπαγάνδα, η οποία ατυχώς δια τούτον αποδείχθη μέγα αμάρτημα και τον οδήγησον εις αναδίπλωσιν με στόχον την εξάσκησιν καθαρά και μόνον των υποχρεόσεών του.
Γενικά εις την Κομμουνιστικήν θεωρίαν οδηγείτε τις, όστις εμφορούτε υπό των αρχών της αλληλεγγύης και τις ευωδοστέρας προοπτικής του ανθρωπίνου είδους. Άνθρωποι, ήτις είναι εγωκεντρικοί, μιαροί, μικρόνοες εγωιστές, πλαδαροί, μη έχοντες πλούσιον εσωτερικόν κόσμον και είναι νεανικώς γεγηρασμένοι ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΝΙΟΝ ΝΑ ΕΜΦΟΡΟΥΝΤΑΙ ΥΠΟ ΤΕΤΟΙΩΝ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΩΝ ΙΔΕΟΔΩΝ...
Μου φαίνετε δε πολύ φυσιολογικόν να εμφορείτε ο νεαρός γόνος υπό τοιούτων ιδεών. Νέος είναι, με πλούσιον εσωτερικόν κόσμον όπως κάθε ανθρώπινον όν. Τώρα... εις το ερώτημα αν θα παραμείνει σταθερός έχουμε να δηλώσουμαι τα εξής... που έλεγε ο Λ. Τρότσκυ εις την νήσον Πρίγκηπον εις Έλληναν αντιπρόσωπον του ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ... " Αυτόν τον νέο φέρελπιν διανοούμενον, βάλτε τον στο μούσκιο, βγάλτε τον, ξαναβάλτε τον, βάλτε τον μέσα πέντε έξη φορές και στο τέλος θα δείτε αν αξίζει τον κόπον..." Αυτά είναι όσα μου μεταβίβασε ο Γ. Βερούχης σαν προφορικήν ιστορίαν που διεσώθει.
Έτσι είναι. Ο κος φέρελπις Αγγελόπουλος θα δοκιμασθεί τα μάλα. Θα απογοητευθεί, θα υμνηθεί, θα τον ξεσκίσουν δις και τρις εννίοτε. Αν θα παραμείνει φαντάρος εις τον άοπλον στρατόν της απελευθερώσεως της σκλαβωμένης εργατικής τάξεως? Οι μάντεις απέθανον προ χιλιάδων ετών.... Το μέλλον θα αποδείξει....
Προσωπικώς τον ΚΑΛΟΣΟΡΙΖΩ και εύχομαι εις το πρόσωπόν του η ιστορική μοίρα να αναδίξει μια προσωπικότηταν η οποία να είναι διανοούμενη ταυτοχρόνως ΤΙΜΙΑ, ΗΘΙΚΗ και πάντα αφιερωμένη εις τα καταπιεζόμενα τέκνα του ανθρωπίνου είδους.
Εάν μας εδιάβαζον θα του ελέγαμαι ευθαρσώς... ΕΝΤΡΥΦΙΣΑΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΝ μελετήσατε επισταμένως ΤΟΝ ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΝ, τον ΜΑΡΑ, τον ΚΡΟΜΓΟΥΕΛ, την ΡΩΣΣΙΚΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ, την ΚΟΜΜΟΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ. Μελετήστε τις καντίνες που τρωνε κολατσιό οι εργάτες της Αμερικής. Πάτε στα μπαρ που πίνουν μπύρες. Ερωτευθείτε καλλίγραμον εργάτρια. Ζείστε και αναπνεύσατε την χαρακτηριστικήν οσμήν των εργατών. ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΙΝΑΤΕ ΠΙΣΤΟΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΕΙΣ ΝΗΣΟΝ ΤΩΝ ΑΖΟΡΩΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΔΕΑΣ ΣΑΣ. ΜΗΝ ΠΑΨΕΤΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΣ ΝΕΟΣ ΚΑΙ ΑΚΜΑΙΟΣ έστω και ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΤΕ ΠΛΕΙΣΤΑΚΙΣ... Και μην ξεχνάτε... Η ιστορία δεν μετράτε με έτη... παρά μόνο με δεκαετίες....

Εις το http://raskolnikovgr.blogspot.com το οποίο ειρήσθω εν παρόδω αποτελεί εν ενδιαφέρον μπλογκ είχα διαβάσει μια ιστρία που με είχε συναρπάσει. Ήτο η ιστορία μιας πλουσιοτάτης Εβραιοπούλας θυγατρός ήτις είχε εντρυφήσει εις τον κομμουνισμόν. Είχε εισχορήσει εις την οργάνωσην των αρχειομαρξιστών. Είχε μετονομασθεί, είχε εργασθεί εις εργοστάσια, είχε ασθενήσει όπως τόσες άλλες χιλιάδες μικρές κορασίδες. Είχε αναχθεί, δε εις μέγα διδασκάλα του κομμουνισμού μαζί με άλλες νέες θυγατέρες πλουσίων οικογενοιών άτινες εμφορούντο υπό αγνών ΙΔΑΝΙΚΩΝ...
Κλείνομαι ευλαβικώς το γόνυ έμπροσθεν των συνεισφορών αυτών των αγνών επαναστατριών.
Ο ΑΟΠΛΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ ΑΓΝΩΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΑΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
Είμαστε και είναι στρατευμένοι εις τον τιμιότερον αγώνα του ανθρωπίνου είδους.
Ευρήκα λοιπόν την εφημερίδα της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ του 1931 και σας δημοσιεύω τας σχετικάς ειδήσεις περί την νεαράν Εβραιοπούλα.

ΘΕΣΗ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ


ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙ ΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΚΤΙΑ, ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΝ είναι ΆΞΙΟ ΜΝΕΙΑΣ... ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΟΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ... ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΣΥΝΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ... Η μετέπειτα ζωή του είναι κατακριτέα, αξιοκατάκριτος προδοτική ότι άλλο θέτε... Αλλά η στιγμή που αισθανόμαστε την θερμήν χείρα του δίπλα από την δικήν μας είναι μεγαλειώδης....

To kavalacity.blogspot.com είναι το χρησιμότερον blog δια έκαστον Έλληνα....

Τυχαίως έπεσα εις το μαργαριτάρι δαύτο

http://kavalacity.blogspot.com/

Είναι το απόλυτα ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ blog που γνώρισα στην ζωή μου. Ένα μαργαριτάρι που ΩΦΕΙΛΕΙ πας Έλλην να γνωρίσει. Εγώ οπαδός της ΛΑΜΠΡΟΡΓΚΙΝΙ ωφείλω να βγάλω τον Πύλον μου και να σταθώ στητός εις στάσιν προσοχής....
Εύγε ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ή για να είμαι πιό αξιόπιστος ΜΠΕΣΑ ΓΙΑ ΜΠΕΣΑ....

Κάθε Έλλην, πτωχός ή πλούσιος πρέπει ενδελεχώς να το ενημερώνετε

Ειδικότερα τα αφιερώματά του εις την ναυτιλίαν, εις του Billionerεs τα κείμενα δια την Ιππασίαν, το σκι, η πλήρης ενημέρωση δια την συνοικίαν της Εκάλης, το εκπληκτικό real estate kavala με πλήρη αφιερώματα δια άπασαν την αγοράν εθνικώς και διεθνώς, το εκπληκτικό jet set, το αφιερωμένο κομμάτι του στην art πλήρως ενημερωμένο, επίσης άπασες οι τμές του Luis Vitton και τέλος το απολαυστικό αφιέρωμα στο Megayachts.

Φρονώ ότι είναι ένα ωραίο, αποκαλυπτικό και άκρως ενημερωμένο blog. Κάθε Έλλην βαθιά νυκτωμένος απαιτείτε να εντρυφίσει εις τα ωραιότατα κείμενά του.

Ειλικρινώς χίλια μπράβο και εύγε...

H YΠΟΘΕΣΙΣ ΕΦΡΑΙΜ.... ή όσοι παραβιάζουν την ήττα... τον τρώνε οι κότες....

ΑΠΛΕΣ ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ...


Κατά καιρούς διάφοροι φερέλπιδες άνθρωποι της εκκλησίας πιστεύουν ότι πλησιάζει η ώρα για μια αναγέννηση της ορθοδοξίας... Αναζητούν, συμμάχους προσπαθούν να διεισδύσουν στην παγκόσμια δυναμική, να ανασύρουν παλαιές συμμαχίες με στόχο την αναζωογόνηση της Ορθοδοξίας. Πότε με τον ένα ισχυρό, πότε με τον άλλο. Πότε με τους εξουσιαστές πότε με τους ενάντιους. Άλλοι με την λεγόμενη ΝΕΑ ΤΑΞΗ (σιγά την νέα...) άλλοι με τους "αμφισβητίες".
Οι δε "αριστεροί" με μια μονοκονδυλιά Πόντιου Πιλάτου αποσύρονται από την κουβέντα αφού είναι άλλων "παπάδων ευαγγέλια". Οι δε νεοφιλελεύθεροι άθεοι (οι σιχαμερότεροι όλων) δεν χάνουν ευκαιρία να βρίσουν πάνω από το κατά καιρούς διαλαλούμενο πτώμα της Ορθόδοξης εκκλησίας και μετά λίγο καιρό ανακαλύπτουν ωσάν βρυκόλακα εμπρός τους την εκκλησία ανακράζοντας ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΠΕΘΑΝΕ...

Ο ηγούμενος Εφραίμ ήταν και είναι ένας μεγάλος ιδεολογικός εκφραστής αυτής της πραγματικότητας. Ποιός θα αμφισβητήσει την ικανότητά του? Ποιός μικρόνος θα γελοιοποιήσει μια μορφή που και πολλούς ενέπνευσε και έπαιξε στις ρωγμές του παγκόσμιου καπιταλιστικού γίγνεσθαι και αποτέλεσε την σιδερένια ακίδα μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή?

Οι ψυχολογικοί χοροί στο κενόν...

Η ιστορία είναι απλή. Ένας έξυπνος άντρας μέσα σε μια μονή ακολουθώντας το "Ελληνικόν πεπρωμένο" του μεγάλου ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΝΤΡΑ αποφασίζει να αναγεννήσει τον Άθω, να ξαναστήσει την Ορθοδοξία της Κωσταντινούπολης στην Δύση και να συμμαχήσει με τους Ρώσους (δηλαδή τους απόγονους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας) για μια διείσδυση της νέας δυναμικής της Ορθοδοξίας στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας τούτης....

Αποκτά ισχυρούς δεσμούς με παλαιούς γνωστούς της Ορθοδοξίας, οι οποίοι σε προχωρημένη ηλικία ανακαλύπτουν το χαμένο τους δέντρο (δεν μπορώ να πω περισσότερα για τους κοκκινοπούς "ισχυρούς" όσοι κατάλαβαν κατάλαβαν) διεισδύει στο σύγχρονο καπιταλιστικό γίγνεσθαι δια μέσω ισχυρών οικονομικών κέντρων.... μεταχειρίζεται ανθρώπινα πάθη του πολιτικού κόσμου ΌΧΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΕΝΝΟΙΑ. Με λίγα λόγια παίζει το σύγχρονο παιχνίδι με ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΌΡΟΥΣ.. Ωστόσο τα παιχνίδια αυτά πάνω σε μια ΙΕΡΗ νησίδα, του Ελληνικού χώρου... και είναι πολύ χοντρά. Πίπτουν κρουνοί και με ελικόπτερα.... η διεθνή σκακιέρα ενοχλείτε από τα περίεργα τούτα καμώματα ενός πολυμήχανου ταλαντούχου ιδεολόγου και μαζί με την οικονομική κρίση της χώρας αποφασίζεται να υπερμεγενθεί ο ρόλος του και να αποτελέσει τον πολιορκητικό κριό στην χώρα. Κάτι σαν αποδιοπομπαίος τράγος κάτι σαν ο φταίχτης για να πειστεί το πόπολο να καταργηθεί μια κυβέρνηση και να υποσταλεί ένας αγωγός.... μεταφοράς..... .. Ορθοδοξίας και μεταφοράς πακτολού χρημάτων από τις αρκούδες...

Έτσι με όχημα τον Άθω περνά η άνοδος του "τέως" πρωθυπουργού που έρχεται με χρήμα και παράδες, κάτι σαν νέος Μεσσίας στην θέση ενός παλαιού Ιερεσιάρχη. Με τα "ιερά" ύδατα και τα κτίρια και την δημιουργία ενός ψευτοσκανδάλου ή ενός υπαρκτού σκανδάλου ανάμεσα στα χιλιάδες τέτοια που γίνονται καθημερινά στα υποθηκοφυλακεία και τα δικαστικά έδρανα της αλλοδαπής... χαχα...

Ο θλιβερός επίλογος...

Ενώ τα ωσαννά της αλλαγής συμμαχιών στην χώρα περνούν μέσω του ΔΝΤ ξαναθάβεται οριστικά το διακοσίων ετών θρυλούμενο ενωτικό βήμα με την αρκούδα.... Για άλλη μια φορά οι αρκούδες δεν περνούν παρά μόνο στο μυαλό των θλιβερών καταγώγιων των μοναστηριών με τα θυμιάματα στο ανύπαρκτο γάμο με τον αποχωρισμένο φίλο.....
Τώρα έχει μείνει ένα σάπιο πτώμα πεσμένο από τον πέμτο όροφο .... μπλεγμένο με εικασίες ψαλμωδίες και αλληλούια...
Τώρα για να περάσουν οι παλαιοί γνώριμοι θέλουν να σκύψουν οι ηττημένοι.... Να βάψουν με αίμα τις μπότες της νίκης τους πάνω από τις σάρκες των τολμηρών που ηττήθηκαν... Φαίνεται, ότι οι νικητές είναι έτοιμοι να σύρουν στα μπουντρούμια αυτούς που τόλμησαν να σκεφτούν να κάνουν κάτι μπας και κατέβουν οι αρκούδες στον ήλιο....
Ουαί τοις ηττημένοις...
Ωστόσο να μην είμαστε σίγουροι για το μέλλον. Οι μέσες των ηττημένων από την εποχή της πρώτης άλωσης στους ΠΑΠΙΚΟΥΣ είναι ασκημένοι στις γονυκλισίες... Μια κολοτούμπα είναι ίσως μια πραγματικότητα του αύριο... Εντάξει μια μικρή τιμωρία μπορεί να αποδειχθεί αρκετή... Αν αυτοί που στην χώρα ονειρεύονται αρκούδες, υποχωρήσουν και ξεχάσουν τα κατεβάσματα στον νότο.... τότε μια μικρή τιμωρία θα είναι αρκετή... Αν όχι, τότε πολλά θα δουν τα μάτια μας στην ανακριτική διαδικασία... Πολλά ράμματα θα ξηλωθούν...


Και εμείς??

Εμείς παρακολουθούμε άπραγοι τα λυσσασμένα σκυλιά να κατατρώγουν την χώρα... Να ξεσκίζουν τον λαό μας. Να ξεσκίζουν αυτούς που ποτέ δεν αγάπησαν τον λαό αλλά πάντα ψάχνουν για ΙΣΧΥΡΟΥΣ συμμάχους, να ηττώνται... Αυτοί που ονειρεύτηκαν ένα νέο ΒΥΖΑΝΤΙΟ στο πρόσωπο του πανέξυπνου Εφραίμ βλέπουν τα πάντα να διαλύονται... Σύμμαχοι πολιτικοί του είναι στριμωγμένοι στην γωνία... Ποιός δεν θυμάται τον κο ΓΑΠ να κραδαίνει το χεράκι του απειλητικά προς τον πολιτικό που έχει πάψει να μιλά εδώ και χρόνια? Και τι να πει? Ηττημένος, συντετριμμένος απειλούμενος, χωρίς συμμάχους στο διεθνές στερέωμα (πάντα εκεί εστιάζουν, ποτέ στον ίδιο τους τον λαό) τι στο καλό να πει?
Πολλοί αριστεροί δεν λένε τίποτα... Είναι μια λύση και δαύτη... Στην επόμενη γωνία όμως τα προβλήματα είναι υπαρκτά...

Οι μεν πλούσιοι αρχηγοί ενός γένους που γεννά μεγάλους πολιτικούς θρησκευτικούς ή μη που ανεβαίνουν με ορμή και καταβυθίζονται στην λησμονιά απαντούν αυτιστικά σε κάθε στιγμή.... ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ μπας και σωθούν... ενώ η τσέπη τους γεμίζει από λεφτά από την αραβία και παλαιότερα από πάνω από την ανατολή... Υποταγμένοι ψωραλέοι ακολουθούν την πολιτική των ανταγωνιστών αλλά υποταγμένων του Βυζαντίου... ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΦΟΡΕΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΤΙΚΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΨΩΡΑΛΕΟ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥΣ.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝΤΡΩΝ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΡΑ... στην χώρα αυτή. Με το νέο δάνειο των δύο επόμενων μηνών πιστεύουν ότι θα κερδίσουν ακόμα τριάντα χρόνια κυριαρχίας και ύπαρξης του κράτους....
ΨΩΡΑΛΕΟΙ ΠΕΝΗΤΕΣ ΛΙΓΟΥΡΗΔΕΣ ΑΡΠΑΓΕΣ ΨΟΦΟΔΕΗ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΥΠΑΛΛΗΛΙΣΚΟΙ ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΟΤΕΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ.... Μεγάλοι πολιτικοί σε μια χούφτα γη.... Κρυμμένοι πάντα πίσω από την αλήθεια....και με ένα λαό που μεταναστεύει για να σωθεί...

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΡΙΑΛ ΤΟΥ ΕΦΡΑΙΜ.... ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΣΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΧΩΡΑ...
Μόνοι πιστοί υπερασπιστές του, οι εξ ανατολών φίλοι του και οι αρκούδες και λίγοι οπαδοί στην εκκλησία...



ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΕΙ....

ΔΥΣΗ Ή ΑΝΑΤΟΛΗ?

ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ Ή ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ απαντώ εγώ...

ΣΥΡΙΑ.... προσοχή στην εξέγερση....

Το μπλογκ μου δεν έχει μεγάλη έφεση στο να ερευνά εξεγέρσεις εκτός Ευρώπης και Αμερικής...


Τουναντίον ΉΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΟ. Δεν "μασάει" από εξωτικές περιπέτειες. Ωστόσο επειδή η Συρία είναι μια χώρα που έχει πανσπερμία εθνικών και ιδιαίτερα θρησκευτικών ιδιαιταιροτήτων θα ασχοληθώ.
Ξέρετε τα "βίτσια μου" για τους αλεβίτες, μελχίτες ιακωβίνους, νεστοριανούς κλπ. Ήταν και παραμένουν στα κέντρα του ενδιαφέροντός μου. Είναι σαν κάτι ιστορικά απολιθώματα που ασκούν μια ιδιαίτερη έλξη... Αχ τα βίτσια μου....
Για μένα η Συρία δεν αντιμετωπίζει μια εξέγερση προοδευτικού χαρακτήρα. Η οικονομική κατάρευσή της άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου. Το 85% του πληθυσμού, που είναι μουσουλμάνοι ΠΑΣΗΣ φύσεως, βρίσκονται σε διέγερση από την ανέχεια και την ηθική παρεκτροπή από ένα ψευτοκοσμικό κράτος. Οι ΑΛΕΒΙΤΕΣ που κυβερνούν, σε εννιαίο μέτωπο με τους Χριστιανούς, ΠΑΣΗΣ φύσεως και την ψευτοαριστερά που συμμετέχει και στο κυβερνητικό μέτωπο, προσπαθούν να αμυνθούν.
Αργά ή γρήγορα, οι ηγέτες της εξέγερσης δηλαδή οι σουνίτες και μάλλον οι παραφυάδες τους οι φανατικοί τερορίστες θα κυριαρχήσουν.
Μάταια οι Ρώσοι ΠΟΥ ΗΓΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ προσπαθούν να σώσουν το μέτωπο της κυβέρνησης. Οι Αμερικάνοι για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να ανέβουν οι σουνίτες πάνω και να βάλουν ένα ακόμα χέρι στην περιοχή. Λιβύη, Αίγυπτος Συρία...
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΙ.
Ας ξεφωρτοθούν τον Ρωσόφιλο και μετά μπορούν άνετα να καθαρίσουν με τους νέους νταβάδες...
Ούτε με αφορά φυσικά η τύχη του κυβερνητικού συνασπισμού... Δεν με κόφτει...
Για να τα πούμε καθαρά... Η ΣΥΡΙΑ ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΧΙΛΙΟΔΙΑΣΠΑΣΤΕΙ... ΈΩΣ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΑΝΕΜΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΦΥΣΗΞΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΣΦΑΓΕΣ ΠΟΝΟΥΣ ΠΙΚΡΑ.
Η Συρία είναι ένα μέρος που όλοι έχουν λόγο ύπαρξης... Φυσικά ο Ελληνικός καπιταλισμός και η Ορθοδοξία έχασαν προ πολλού και στο μέλλον θα χάσουν και τα Ιεροσόλυμα... Κοντός ψαλμός αλληλούια... Ο νεοβυζαντινός επεκτατισμός της Ρωσίας είναι τόσο έντονος που θα παρασύρει τα πάντα μάλλον...
Το μέγα τραγικό γεγονός είναι η παντελής βλακεία της ελληνικής αριστεράς που βλέπουν αραβικές ανοίξεις κλπ... Αν εξαιρέσεις την Αίγυπτο όλα τα άλλα μου φαίνονται επικίνδυνες ακροβασίες... Είδωμεν.
Ωστόσο κάθε κίνηση των μαζών δεν υποστέλετε με τηλεγραφήματα εξ Αθηνών...

Οι Συριακές μάζες, οι θρησκευτικές τους ηγεσίες θα κινηθούν ανεξάρτητα από τις θελήσεις μας. Το σάρωμα των συνόρων, καθεστώτων με τα όπλα που οι ίδιες οι μάζες θέλουν είναι αντικειμενικό γεγονός χωρίς επιστροφή...

ΩΡΙΣΜΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Πρώτα από όλα γιατί οι Αλεβίτες όταν κυριαρχούν δημιουργούν τέτοιο μίσος που οδηγούν τους σουνίτες σε τρομερούς αγώνες? Μελετώντας την ιστορία θυμόμαστε την σφαγή των γενίτσαρων στην Οθωμανική αυτοκρατορία και την σημερινή σφαγή τους στην Συρία.
Είναι μάλλον προφανές.... Καταργούν την τάξη του σουνιτισμού και οδηγούν την κοινωνική ζωή σε αδιέξοδο γιατί είναι μια μειονότητα που για να επιβιώσει ακολουθούν τους ισχυρούς και ασκούν μεγάλο έλεγχο στην οικονομική ζωή κάθε χώρας ή αυτοκρατορίας. Στην Συρία είχαμε μια φτωχή μειονότητα Αλευιτών μάλλον που πλούτισε με την κυβέρνηση Άσαντ και "κατσικώθηκε" στους σουνίτες....

Τι θα γίνει με τις τραγικές μειονότητες εκεί κάτω? Οι Εβραίοι, οι Χριστιανοί πάσης φύσεως ανατολικοί ορθόδοξοι καθολικοί πάσης φύσεως προκαλχηδόνιες εκκλησίες θα πάθουν της ψυχής τους τον τάραχο... Πόσες σφαγές αλλοίμονο έρχονται...

Όσοι είναι πιστοί στο μπλογκ μου θα θυμούνται κείμενα βίντεο που δημοσίευσα... Ας τα ψάξουν... Για νεότερους θα δώσω μερικά ενδιαφέροντα κείμενα και καλή μελέτη...

Εξαιρετικό κείμενο για τους αλεβίτες θα βρείτε εδώ

http://www.oodegr.com/oode/islam/alevismos_1.htm



επίσης ένα εξαίρετο βιβλίο ανάμεσα στα άλλα υπέροχά τους είναι το
«Μπεκτασήδες, δερβίσηδες και εθνικό κίνημα στην Αλβανία»(συλλογικό), εκδόσεις «Ισνάφι», Ιωάννινα, 2005, σελ. 157 .... τι υπέροχες εκδόσεις αλήθεια...

Τα λέω αυτά γιατί κατά μια εκδοχή, η ιστορία εκεί στην Συρία ξεκίνησε όταν κοντά στους 40 Αλεβίτες απήχθησαν κατασφάχτηκαν σε κομμάτια και αποστάλθηκαν στους οικίους τους....

Ακολουθούν τα υπέροχα βίντεο από το youtube με τις θρησκευτικές Χριστιανικές και μη μειονότητες... Είθε η ιστορία να μας χαρίζει αυτά τα απολιθώματα τα ζωντανά απολιθώματα για να είναι ο κόμσος λίγο πιό έγχρωμος.... Λέμε και καμμιά .... ία να περάσει η ώρα....

Ακούμε από τους ΜΕΛΧΙΤΕΣ της Συρίας σε δύο εκδοχές Αραβική και Ελληνική ύμνους. Θυμίζω ότι οι Μελχίτες ανήκουν στον Παπισμό ακολουθώντας την ορθόδοξη τελετουργία και την Ελληνική γλώσσα πολλές φορές...





Ακολουθούν υπέροχα άσματα από την Μαρωνίτικη κοινότητα στην Συρία. Θυμίζω ότι και οι Μαρωνίτες ανήκουν στον Παπισμό. (θυμάστε τα υπέροχα βίντεο για την Κυπριακή μειονότητα των Μαρωνιτών που είχα βάλει ε??)




ΞΑΝΑΒΑΖΩ ΤΟΝ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΥΜΝΟ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ ΠΟΤΕ.... Εδώ οι πατριάρχες της ΝΕΣΤΟΡΙΑΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ που ακουλουθεί και δαύτη τον παπισμό...



Ένα υπέροχο βίντεο από τους ΔΡΟΥΖΟΥΣ... (άντε βρες τι σόι θρησκεία είναι δαύτη) της Συρίας με την υπέροχη μουσική τους και την πολεμική τους διάθεση... (και αυτοί με τον Άσαντ μάλλον είναι)




στην Συρία μαζεύτηκαν σε μια εκκλησία μουσουλμάνοι και χριστιανοί.... φανταστείτε τι μίσος υπάρχει για να μαζευτούν... οι πλούσιοι για να πείσουν το πόπολο να μην ξεσαλώσει... έρχονται οι σφαγές...




οι παπικοί υπερασπίζονται όπως όλοι οι χριστιανοί με τα όπλα τον άσαντ...




αλλοίμονο ο εμφύλιος ανάμεσα στο έθνος έχει λάβει θρησκευτικές διαστάσεις τρομερές





ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

ΜΑΚΑΡΙ....


ΑΣ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ......λέμε τώρα....




εγώ δεν ελπίζω πάντως...

ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ Νο 2 εφαρμογές της στην κονόμα και .... στα όνειρα..

Λοιπόν έχω πει ότι ασχολούμαι με την τεχνολογία... είναι απίστευτα τα ταξίδια που μπορεί να σου κάνει... Ας δούμε μερικές εφαρμογές....



ε?? απίστευτο ... μην μου πείτε όχι...


για μπανείστε και δαύτο...





ε και τούτο...





και τώρα ας κυλιστούμε στα πατώματα...





και κάτι απλούστρο...




και κάτι με υγρό άζωτο ... αν δεν κάνω λάθος με τα υπέροχα αγγλικά μου...





είναι ταξίδι το ρημάδι με την τεχνολογία...
άντε καλή ξεκούραση το σαββατοκύριακο...

ΝΕΟΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΟΥ ΦΑΡΦΟΥΛΑ...

Η επώασις της νέας πολυεθνικής βιβλιοπωλικής δυνάμεως έφερε εις την ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ 18 το πρώτο της τέκνον...

Είναι ωραιοτάτου εμφανίσεως επωνομαζομένου και ... ΚΟΥΚΛΑ....
Διαθέτων πατάριον και πλήθος τίτλων βιβλίων και ουχί σκουπιδίων... είναι έτοιμος να εφορμήσει εις τας πανελληνίους αγοράς ως επίσης να κατακτήσει πλανητικώς τας αγοράς...




Εις τα εγκαίνια, παρεβρήθημεν μετά πολυπληθούς αντιπροσωπείας. Ο Γ.Γ. του Π.Γ. της Κ.Ε του ΛΑΜΠΟΡΓΚΙΝΙ κατανάλωσεν ολίγον κράσον μάρκας ΜΠΑΡΜΠΑΣΑΙΝΑ... και τα ωραιότατα εδέσματα της κας. μητρός του φιλτάτου ιδιοκτήτη... Απολαύσαμεν το όντι τον ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΒΙΒΛΙΟΥΠΑΛΛΗΛΟΝ γελώντες ως εις σκασμόν... Εσυνομιλήσωμεν μετά φίλων και εγκεινιάσαμεν τον χώρον ως έκαναν και οι φίλοι τέως συνεταίροι της ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ και υπάλληλοι τέως του ΜΥΝΗΜΑΤΟΣ... όπερ τους εγνωρίζαμεν έτη πολλά δεηθώμεν...

Εν πλέον σύνθημα διαπερνά τους φανατικούς οπαδούς της πνευματικής τροφής...
ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ ΟΛΕ.... με την ΚΟΥΚΛΑ... Θα πάρωμεν την πόλιν... Δια τούτο άπασα τα πλήθη συρρέουν καθημερινώς δια αγορά υπερόχων βιβλίων και άλλων καλουδίων...

Εκεί θα βρείτε μεγάλη γκάμα υπερρεαλιστικών τίτλων... κλασσικών.... ξενόγλωσσων... θα βρείτε πλήθος καλλιτεχνών .... αν είστε τυχεροί...
Τιμές spesial... εξυπηρέτησις αυθεντικά μαγική... χώρος ΚΟΥΚΛΑ... μελετητήριον εξασφαλισμένον...


ΣΠΕΥΣΑΤΕ....

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ.... όποιος τις γνωρίσει μαγεύετε

Το μπλογκ αυτό αγαπά τις νέες τεχνολογίες... Δεν έχει αναφερθεί ποτέ αλλά υπάρχει ένας έρωτας... Σήμερα ξεκινώ με διάφορους εκπληκτικούς εκτυπωτές...

ΜΑΓΕΥΘΕΙΤΕ...



Και επειδή το πιό πάνω ήταν παλαιό πάρτε να δείτε τον νεώτερο...



και κάτι από την ΗΡ



και τώρα κάτι πιό παιχνιδιάρικο.... πιό ουρανομαγικό...



έχω πράγμα να σας μάθω... μην φοβού....

Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΩΝ....

Το μεγάλο ΚΑΚΟ προχωρά ακάθεκτο. Διαβρώνει όλες τις αρτηρίες, το νευρικό σύστημα και τους ιστούς. Τα ματζούνια που μας παρέχουν οι μαθητευόμενοι μάγοι... φευ ... επιδεινόνουν το ΚΑΚΟ. Χιλιάδες συνάδελφοι παρακολουθούν αποσβωλομένοι την πανούκλα να καταλαμβάνει κάθε δρόμο της πόλης. Κάθε σπιτικό...
Γύρω μας δεν υπάρχει κανένα νοσοκομείο, καμμιά πρόληψη... Κάτι παπάδες, στις ενορίες κάτι κυράτσες πλούσιες τις κυριακές εξασκούν ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ δήθεν φιλανθρωπία...
Όλα αυτά δεν είναι ταινία επιστημονικής φαντασίας. Είναι το ΚΑΚΟ που νιώθουμε στις σάρκες μας. Είναι η ανεργία, η πείνα, η φτώχεια. Είναι το άδειο ψυγείο, ο χειμώνας που έρχετε, με τα κλειστά καλοριφέρ.
Έλληνες εργάτες, το μεγάλο ΚΑΚΟ κατατρώγει τα σωθικά μας. Οι γέροντές μας κακοπερνούν, ανίμποροι. Οι ανάπηροί μας φοβούνται. Οι άρρωστοί μας τρέμουν από την ερχόμενη έλλειψη φαρμάκων. Τα παιδιά μας μένουν κάθε ημέρα και πιό απροστάτευτα. Στο σχολείο άρχισαν να λιποθυμούν. Μας κατατρώγει αυτή η άθλια ενναλαγή του χρόνου. Κάθε ημέρα που περνά ίδια με την προηγούμενη. Ξανά και ξανά χωρίς μεροκάματο. Χωρίς ελπίδα. Χωρίς φράγκο στην τσέπη.
Τα μυνήματα είναι πολλαπλά. Στο φαρμακείο τα φάρμακα αρχίζουν να σπανίζουν. Στα super market ήδη πολλά ράφια είναι άδεια. Τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο.
Αρχίζει η απόγνωση να μας πνίγει. Το νιώθουμε όλοι αυτό. Μίσος, πίκρα και απόγνωση. Και στο βάθος ο κίνδυνος της παράλυσης. Ήδη η παράλυση εξ αιτίας του μεγάλου ΚΑΚΟΥ έχει αρχίσει.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΑΣ
Εμείς δεν είμαστε ψεύτες πολιτικοί. Θα λέμε την αλήθεια όπως πάντα. Εμπρός μας ανοίγονται δύο τρεις δρόμοι. Ας τους δούμε... Πρώτος οι εξεγέρσεις με το πλιάτσικο... Δεν είμαστε ηθικολόγοι και ψευτοχριστιανοί να τον καταγγείλουμε. Ξέρουμε για την πείνα γιατί και εμείς σπίτια μας πεινάμαι όπως όλοι... Αλλά πόσο θα κρατήσει ένα πλιάτσικο στα ράφι του σπιτιού? Μια βδομάδα? Ένα μήνα?
Δεύτερη λύση είναι να μείνουμε ακίνητοι, μπας και μας σώσουν αυτοί? Ποιοί? Αυτοί οι ... κυβερνήτες, οι πλούσιοι, οι κυρίες του ελέους... Όλο αυτό το συνοθήλευμα των αγίων... Αυτοί όμως δεν ξέρουν πως να σώσουν τα άθλια χοντροκορμιά τους...
Τρίτη λύση είναι να σηκωθούμε. Να πιστέψουμε στον εαυτό μας. Να κάνουμε επιτροπές αλληλεγγύης παντού. Στις γειτονιές, στα εργοστάσια παντού. Όχι επιτροπές... διάσπασης για το Α θέμα... Όχι... Επιτροπές ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ... Το τι θα κάνουν ας το βρουν αυτές. Σισσύτια? Γιατί όχι? Παρακολούθηση τιμών και ενημέρωση? Δημιουργίας συναιτερισμών καταναλωτή? Ότι να είναι... Αρκεί να ζήσουμε.
Το μεγάλο ΚΑΚΟ που ήδη κτύπησε κάθε τίμιου μεροκαματιάρη το σπίτι απαιτεί να ξορκιστεί από το μεγάλο ΚΑΛΟ... Και ΚΑΛΟ είμαστε μόνο εμείς, οι καταφρονεμένοι και κατατρεγμένοι αυτής της χώρας.Χωρίς ιδιοτέλειες, ψευτοηγεμονισμούς. Με ελευθερία βούλησης, σκέψης, δημιουργίας.
Εκεί στην επιτροπή ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ να αυτοκαθαριστούμε από την γάγγραινα που χρόνια τώρα μας κατατρώγει. Την γάγγραινα τις ιδιοτέλειας, της ατομικότητας, της έπαρσης, του άκρατου εγωισμού. Αυτή είναι η κολυμβήθρα της λύτρωσης....

KYMH... πόσο μου λείπεις....

Ας όψετε η κρίση.... Ρημάδα, που δεν περισσεύει το κάτι τις.... Που δεν μπορώ να δω την Κούμη μου.... Να ακούσω το κύμα κάτου στην παραλία... Να πιού το κρασάκι μου κάτου στην Πλατάνα...



Να δω την Παναγιά την Λιαουτσάνισα... Να αφήκου ένα τσιγάρο στον τάφο του πατέρα....
Να πάου κάτου στου Ριρή να χορέψω ως το πρωί... Αχ Κούμη.....





Να πάου κάτω στην πηγή, να διαβάσου τα μυστικά των πλατανιών στο Χωνευτικό... Να περπατήσου στην στροφή του Γιαννάκη, να νιώσω τα φαντάσματα, τα βριλ.... που έλεγε ένας αλλοπαρμένος... να κατέβου στα στρίστρατα κει δα κάτου να ατενίσω την Ενορία... Γιάντα?




και η ομαδάρα... μπάσκετ με τον πασίγνωστο ύμνο της χαχα




και κάτι από τον ΜΑΓΙΚΟ χώρο που δημιούργησαν οι άγνωστοί μου "φίλοι" συμπολίτες Γερμανοί στην γέφυρα της Σκοτεινής .... ένας χώρος ταξίδι στην μαγεία... Στην συγκεκριμένη συναυλία δεν ήμουν... ήμουν όμως τις άλλες ημέρες πίνοντας μπύρες και απολαμβάνοντας την δροσιά μες στο κατακαλόκαιρο






Τες πάντων... ΚΥΜΗ FOR EVER...

ΑΣ ΘΕΣΩΜΕΝ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ ΚΑΡΟ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ....

Ας βάλουμε ορισμένα ζητήματα ... υπό το φως των κλασσικών... δια να τελειώνουμε με αοριστολογίες...





«Το χρήμα είναι ο μαστροπός ανάμεσα στην ανάγκη και στο αντικείμενο, ανάμεσα στη ζωή και στα μέσα ζωής του ανθρώπου... Αυτό που μπορεί να πληρώσει το χρήμα, αυτό ακριβώς είμαι εγώ, ο κάτοχος του χρήματος. Οι ιδιότητες του χρήματος είναι δικές μου, εμένα του κατόχου, ιδιότητες και ουσιαστικές δυνάμεις. Ετσι, αυτό που είμαι και αυτό που μπορεί να κάνω, σε καμιά περίπτωση δεν καθορίζεται από την ατομικότητά μου.
Είμαι άσχημος, αλλά μπορώ ν' αγοράσω την πιο όμορφη γυναίκα. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν είμαι άσχημος, γιατί το αποτέλεσμα της ασχήμιας, η απωθητική της δύναμη, εξουδετερώνεται από το χρήμα. Είμαι κουτσός, αλλά το χρήμα μού προμηθεύει είκοσι τέσσερα πόδια. Κατά συνέπεια, δεν είμαι κουτσός.
Είμαι κακός, ανυπόληπτος, ασυνείδητος και κουτός άνθρωπος, το χρήμα, όμως, είναι ευυπόληπτο, και το ίδιο και ο κάτοχός του. Το χρήμα είναι το μεγαλύτερο καλό, κατ' ακολουθία και ο κάτοχός του είναι καλός. Επιπροσθέτως, το χρήμα με γλυτώνει από τον κόπο να είμαι ανυπόληπτος, έτσι υπολογίζομαι για τίμιος και ειλικρινής.
Είμαι άμυαλος, αν όμως το χρήμα είναι ο πραγματικός νους όλων των πραγμάτων, πώς είναι δυνατόν ο κάτοχός του να είναι άμυαλος; Κάτι περισσότερο, ο κάτοχος του χρήματος μπορεί ν' αγοράσει έξυπνους ανθρώπους για λογαριασμό του.
Συνεπώς, έχει εξουσία πάνω σε έξυπνους ανθρώπους, εξυπνότερος απ' αυτόν. Με το χρήμα μπορώ να έχω καθετί που επιθυμεί η ανθρώπινη καρδιά. Δεν είμαι έτσι κάτοχος όλων των ανθρώπινων ικανοτήτων; Δεν αντιστρέφει, λοιπόν, το χρήμα όλες μου τις ανικανότητες σε ικανότητες;... Το χρήμα είναι ο δεσμός όλων των δεσμών. Είναι η καθολική πόρνη, ο καθολικός μαστροπός ανθρώπων και εθνών. Είναι η αλλοτριωμένη ικανότητα του ανθρώπινου γένους» Κάρλ Μαρξ "Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα"













(Κ. Μάρξ, Κεφάλαιο, Τόμος Ι, σ. 779-781).

Το δημόσιο χρέος γίνεται ένας από τους πιο δραστικούς μοχλούς της πρωταρχικής συσσώρευσης. Σαν με μαγικό ραβδί προικίζει το μη παραγωγικό χρήμα με παραγωγική δύναμη και το μετατρέπει έτσι σε κεφάλαιο.

«Το σύστημα της δημόσιας πίστης, δηλ. των κρατικών χρεών, που τις αρχές του τις ανακαλύπτουμε κιόλας στο μεσαίωνα στη Γένουα και στη Βενετία, διαδόθηκε σ’ όλη την Ευρώπη στη διάρκεια της περιόδου της μανιφακτούρας. Το αποικιακό σύστημα με το θαλάσσιο εμπόριό του και με τους εμπορικούς του πολέμους τού χρησίμευσε σαν θερμοκήπιο. Έτσι στέριωσε πρώτα στην Ολλανδία. Το δημόσιο χρέος, δηλ. το ξεπούλημα του κράτους –αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος– βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού, είναι το δημόσιο χρέος τους. Γιαυτό είναι πέρα για πέρα συνεπής η σύγχρονη θεωρία που λέει πως ένας λαός γίνεται τόσο πιο πλούσιος, όσο πιο βαθιά βουτιέται στα χρέη. Το δημόσιο χρέος γίνεται το credo [πιστεύω] του κεφαλαίου. Και από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματος ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δημόσιο χρέος.
Το δημόσιο χρέος γίνεται ένας από τους πιο δραστικούς μοχλούς της πρωταρχικής συσσώρευσης. Σαν με μαγικό ραβδί προικίζει το μη παραγωγικό χρήμα με παραγωγική δύναμη και το μετατρέπει έτσι σε κεφάλαιο, χωρίς νάναι υποχρεωμένο να εκτεθεί στους κόπους και στους κινδύνους που είναι αχώριστοι από τη βιομηχανική μα ακόμα κι από την τοκογλυφική τοποθέτηση. Οι πιστωτές του δημοσίου στην πραγματικότητα δεν δίνουν τίποτα, γιατί το ποσό που δανείζουν μετατρέπεται σε κρατικά ευκολομεταβιβάσιμα χρεώγραφα, που στα χέρια τους εξακολουθούν να λειτουργούν, όπως θα λειτουργούσαν αν ήταν ισόποσο μετρητό χρήμα. Άσχετα όμως και από την τάξη των αργόσχολων εισοδηματιών που δημιουργείται μ’ αυτό τον τρόπο και τον αυτοσχέδιο πλούτο των χρηματιστών που παίζουν το ρόλο του μεσίτη ανάμεσα στην κυβέρνηση και το έθνος –καθώς και των φοροενοικιαστών, των εμπόρων, των ιδιωτών εργοστασιαρχών, που μια καλή μερίδα κάθε κρατικού δανείου τούς προσφέρει την υπηρεσία ενός κεφαλαίου πεσμένου από τον ουρανό– το δημόσιο χρέος έχει δημιουργήσει τις μετοχικές εταιρείες, το εμπόριο με συναλλάξιμες αξίες όλων των ειδών, την επικαταλλαγή, με δυο λόγια: το παιχνίδι στο χρηματιστήριο και τη σύγχρονη τραπεζοκρατία».
Οι στολισμένες με εθνικούς τίτλους μεγάλες τράπεζες ήταν από τη γέννηση τους απλώς εταιρίες ιδιωτών σπεκουλάντηδων πού στάθηκαν στο πλευρό των κυβερνήσεων και που χάρη στα προνόμια πού πήραν, ήταν σε θέση να δανείζουν σ αυτές χρήματα. Γι αυτό η διόγκωση τον δημόσιου χρέους δεν έχει άλλον πιο αλάθητο μετρητή από την προοδευτική άνοδο των μετοχών αυτών των τραπεζών, που ή πλέρια ανάπτυξή τους χρονολογείται απ την ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας (1694). Η Τράπεζα τής Αγγλίας άρχισε τη δράση της δα­νείζοντας στην κυβέρνηση τα χρήματα της με τόκο 8%. Ταυτόχρονα είχε εξουσιοδοτηθεί από τη βουλή από το ίδιο κεφάλαιο να κόβει νόμισμα, δανείζοντας το ακόμα μια φορά στο κοινό με τη μορφή τραπεζογραμματίων.
Με τα τραπεζογραμμάτια αυτά, είχε το δικαίωμα να προεξοφλεί συναλλαγματικές, να δανείζει επί ενεχύρω εμπορευμά­των καί ν’ αγοράζει ευγενή μέταλλα Δεν πέρασε πολύς καιρός και το πιστωτικό αυτό χρήμα, που δημιούργησε ή ίδια, έγινε τό νόμισμα, μέ το οποίο ή Τράπεζα της Αγγλίας έδινε δάνεια στο κράτος και πλήρωνε για λογαριασμό του κράτους τους τόκους του δημόσιου χρέους. Και σα να μην ήταν αρκετό ότι έδινε με τό ένα χέρι για να εισπράττει περισσότερα μέ το άλλο. έμενε, ακόμα καί τη στιγμή πού εισέπραττε, αιώνιος πιστωτής του έθνους ως την τελευταία πεντάρα πού είχε δόσει. Σιγά-σιγά έγινε ό αναπόφευχτος φύλακας του μεταλλικού θησαυρού τής χώρας καί το κέντρο έλξης όλης τής εμπορικής πίστης. Τόν ίδιο καιρό πού έπαψαν στην Αγγλία να καίνε μάγισσες, άρχισαν νά κρε­μούν παραχαράκτες τραπεζογραμματίων. Ποια είναι ή εντύπωση πού προκάλεσε στους συγχρόνους τους ή ξαφνική εμφάνιση αυτής της φά­ρας των τραπεζοκρατών, χρηματιστών, εισοδηματιών, μεσιτών, σπεκουλάντηδων καί σκυλόψαρων του χρηματιστηρίου, το δείχνουν τα γραφτά του καιρού εκείνου, λ.χ. του Μπόλινμπροκ.
Μαζί με τα δημόσια χρέη δημιουργήθηκε ένα διεθνές πιστωτικό σύστημα, πού συχνά για τούτον ή για κείνον το λαό αποτελεί μιαν από τις κρυφές πηγές τής πρωταρχικής συσσώρευσης. Έτσι, οι προστυχιές του βενετσιάνικου ληστρικού συστήματος αποτελούν μια τέτια κρυφή βάση του κεφαλαιακού πλούτου της Ολλανδίας, που ή Βενετία της παρακμής τής δάνειζε μεγάλα χρηματικά ποσά. Τό ίδιο ισχύει καί γιά τίς σχέσεις Όλλανδίας καί Αγγλίας. Στίς αρχές κιόλας του 18ου αιώνα έχουν υπερφαλαγγιστεί κατά πολύ οί μανουφακτούρες της Όλλανδίας, πού έχει παύσει νά είναι κυρίαρχο εμπορικό καί βιο­μηχανικό έθνος. Γι αυτό από τό 1701 ώς τό 1776 μια άπό τίς κύ­ριες επιχειρήσεις της Όλλανδίας είναι νά δανείζει τεράστια κεφάλαια ειδικά στον ισχυρό ανταγωνιστή της, την Αγγλία. Κάτι παρόμοιο γί­νεται σήμερα ανάμεσα στην Αγγλία καί τίς Ενωμένες Πολιτείες. Πολλά κεφάλαια, πού εμφανίζονται σήμερα στίς Ενωμένες Πολιτείες χωρίς πιστοποιητικό γέννησης είναι αίμα παιδιών πού μόλις χτες είχε κεφαλαιοποιηθεί στην Αγγλία.
Επειδή το δημόσιο χρέος στηρίζεται στα κρατικά έσοδα, πού οφείλουν να καλύπτουν τις χρονιάτικες τοκοχρεωλυτικές κλπ. πληρω­μές, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα έγινε αναγκαίο συμπλήρωμα του συστήματος των εθνικών δανείων. Τα δάνεια δίνουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση ν’ αντεπεξέρχεται σε έκτακτα έξοδα, χωρίς να γίνεται αυτό αμέσως αισθητό στον φορολογούμενο, μετά όμως άπαιτούν αυξημένους φόρους. Από την άλλη μεριά, η αύξηση των φό­ρων, πού προκλήθηκε με τη συσσώρευση απανωτών δανείων, αναγ­κάζει την κυβέρνηση σέ κάθε περίπτωση καινούργιων έκτακτων εξό­δων νά καταφεύγει διαρκώς σε καινούργια δάνεια. Ετσι, τό σύγχρο­νο φορολογικό σύστημα, πού άξονας του είναι οι φόροι στά πιο αναγκαία μέσα συντήρησης (επομένως και το ακρίβαιμά τους), κρύβει μέσα του το σπέρμα της αυτόματης προοδευτικής αύξησης. Η υπερφορολόγηση δεν είναι επεισόδιο, αλλά μάλλον αρχή. Γιαυτό σιήν Όλλανδία, όπου πρωτοεγκαινιάστηκε το σύστημα αυτό, ό μεγάλος πα­τριώτης Ντε Βίττ τό εξύμνησε στα «Αξιώματα» του καί τό χαρακτή­ρισε σαν τό καλύτερο σύστημα για νά γίνει ό εργάτης υπάκουος, λι­τοδίαιτος, φιλόπονος και… γιά νά παραφορτωθεί μέ δουλιά. Ωστό­σο, ή καταστρεπτική επίδραση πού άσκεί στην κατάσταση των μι­σθωτών εργατών μας ενδιαφέρει εδώ λιγότερο από τή βίαιη απαλλο­τρίωση του αγρότη, του χειροτέχνη, με δυό λόγια όλων των συστατι­κών μερών τής μικρής αστικής τάξης, πού προκαλεί. Πάνω στό ζή­τημα αυτό δεν υπάρχουν δυό γνώμες, ούτε ακόμα καί στους αστούς; οικονομολόγους. Η απαλλοτριωτική αποτελεσματικότητα του φορολο­γικού συστήματος εντείνεται επιπλέον με το προστατευτικό σύστημα, πού αποτελεί ένα άπό τά συστατικά του μέρη.
Ο μεγάλος ρόλος, πού το δημόσιο χρέος και το αντίστοιχο του φορολογικό σύστημα παίζουν στην κεφαλαιοποίηση του πλούτου και στην απαλλοτρίωση των μαζών, ώθησε πλήθος συγγραφείς, όπως τον Κόμπετ, τον Ντάμπλνταιη και άλλους, να κάνουν το λάθος ν αναζη­τούν σ’ αυτό τη βασική αίτια της αθλιότητας των σύγχρονων λαών.
(Κ. Μάρξ, Κεφάλαιο, Τόμος Ι, σ. 779-781).
«…Αντίθετα η ομάδα της αστικής τάξης που κυβερνούσε και νομοθετούσε με τα κοινοβούλια, είχε ΑΜΕΣΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ στη καταχρέωση του κράτους. Το κρατικό έλλειμμα, αυτό ήταν ίσα – ίσα το καθαυτό αντικείμενο της κερδοσκοπίας της και η κύρια πηγή του πλουτισμού της. Κάθε χρόνο κι από ένα νέο έλλειμμα. Ύστερα από κάθε τέσσερα – πέντε χρόνια κι από ένα νέο δάνειο. Και κάθε νέο δάνειο πρόσφερε στη χρηματική αριστοκρατία μία καινούργια ευκαιρία να κατακλέβει το κράτος, που κρατιόταν τεχνικά στο χείλος της χρεωκοπίας – και που ήταν υποχρεωμένο να διαπραγματεύεται με τους τραπεζίτες κάτω από τους ποιο δυσμενείς όρους. Κάθε νέο δάνειο της πρόσφερε μιαν ακόμη ευκαιρία να καταληστεύει με χρηματιστηριακές επιχειρήσεις το κοινό που τοποθετούσε τα κεφάλαια του σε κρατικά ομόλογα και που στα μυστικά τους ήταν μπασμένες η κυβέρνηση και η πλειοψηφία της Βουλής.»
K. Mαρξ, «Οι ταξικοί αγώνες στην Γαλλία 1848-1850»