Εγώ δεν είμαι ποιητής.

Εγώ δεν είμαι ποιητής.

Εγώ δεν φλέγομαι από τίποτα.

Η ζωή περνάει ατάραχα σαν τον μπακλαβά γωνία, που ξεράθηκε αδιάθετος.

Εγώ είμαι καλό παιδί, και Χριστιανός.

Δεν κλέβω, δεν ρωτάω, δεν ζω στα άκρα.







Μοιρολογώ, μονάχα για την χαμένη αξία της πεταλούδας, την σήμερον ημέραν.

Εσύ που φωνάζεις σπαρακτικά και ζητάς το δίκαιο σου, στο λέω πάραυτα....

Με ενοχλείς. Αισθητικά και πνευματικά.

Θέλω να ζω μέσα στις μενεξεδί γλαυδιόλες, τα φούξια μύρτιλλα και το λιωμένο ιπποφαές.

Δεν είμαι άνθρωπος της κεντρικής λεωφόρου. Μου αρκεί η πάροδος.

Θέλω να σκύβω σαν περνά ο πάσα ένας. Θέλω να αγαπώ όσα μου άφησαν στο λιόγερμα οι ανοιξιάτικες παπαρούνες αριθμός τριάντα φεύγα...

Θέλω να είμαι ένας αναίσθητος ανθρωπάκος, στην γωνία που μου παραχώρησαν οι καλοί.

Καλοί για μας, καλοί δηλαδή άνθρωποι.





Διώξτε από κοντά μου τα ζουμερά ερπετά. Διώξτε από κοντά μου εσένα που με τραβά ο έρωτας κοντά σου. Αμαρτία να φλογιστώ τώρα που έρχεται του δρεπανιού το Άγιο σήμα.

Φέρτε μου του κόσμου τα βαρετά σύμβολα. Φέρτε μου τα ανούσια γραπτά του κόσμου τα πνευματικά ναρκωτικά.


Θα τα πιώ.....