ΔΕΝ ΠΛΕΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΣΤΟ ΠΛΗΝΤΥΡΙΟ ΚΟΥΦΑΛΑ.... Ή ΓΕΡΟ ΦΑΦΟΥΤΗ ΑΝΤΕ ΨΩΦΑ....

Άνοιξε το πορτάκι του πληντυρίου, ο γέρος με το σκαμένο πρόσωπο

και με τις βρώμικες χερούκλες του...

Έχωσε μέσα ότι βρήκε πρόσφωρο... Ένα πτώμα, μια όμορφη νεαρά για μαλακτικό και κάτι νέους πνευματικά γέρους...

Το αποτέλεσμα ήτο εκπληκτικό...

Αίμα, φρέσκο μυρωδάτο ανάμικτο με πορδοκλασίματα ευωδιαστά...

Στέκει ασθμαίνοντας ανάμεσα στην πλύστρα την έμπειρη και την χοντρή ...

Και ανάμεσα στο φοβισμένο τέρας που περιμένει τον μεσία...

Χάρε Κρίσνα... Χάρε Κρίσνα... Γιγάντια καμπανάκια βαρούν στα πρόθυρα της ιστορίας του πλησταριού...

Η πλήστρα η φιματικιά και οι πλήστρες οι νεανούδες αναμένουν το σύνθημα της εκίνησης...

Μια του κλέφτη του κάδου που γυρίζει...

Δύο του κλέφτη που ξεπλένεται βιολογικά στο πρόγραμμα F (x) εις την νιοστή αναγώμενο....

Και συ βρε μπερμπάντη λαέ... Δεν ήξερες ... Ήξερες παρδαλό μου μουτράκι... Κοίταγες λάγνα στο πλησταριό της ιστορίας με μάτι γαρίδα...

Να βγει ο νέος ΜΕΣΙΑΣ... Και σαν η πρόωρη εμπλοκή φράκαρε από το πρόωρο πτώμα αποστρέφεις ατιμούτσικο, με αηδία το πρόσωπο....

Είσαι μια πουτανίτσα και μισή... Μια καριολίτσα εσύ.... Ένα πορδόσταγμα λελουδάτο...

Αμόρφωτο πορδόσταγμα, εσύ δεν ξέρεις...

Που να διαβάσεις, τι να σκύψεις να κουραστείς...

 Εσύ τον Μεσία αναμένεις καρτερικά, φιλήδονα, μπας και λιγούρης τρέξεις για μια ώρα την εβδομάδα πίσω από τον Σωτήρα...

Έλα μωρό μου στο μαντρί της ιστορίας... Γέρος, γέρος, γριά γριά... Είν' ο τσομπάνος μόρτης και καραμπουζουκλής.... Ξέρει να πηδά, ξέρει να κανακεύει.. Ξέρει να ξερνά σπέρμα επί της κεφαλής υμών και ημών...

Πάτερ ημών....

Πάτερ υμών....

Πάτερ λιγμών