Εσύ σούπερ ντούπερ επαναστατημένε.... που στις μπύρες, πνίγεις τους καημούς και τους αναστεναγμούς.... Εσύ πομφόλυγα που κατακεραυνώνεις τα κακώς κείμενα "εκ του ασφαλούς"... κάτσε λίγο να τα πούμε...
Εσύ κατακαημένε που με τιμή σε ονομάζουν "μέσος όρος", που κοιτάς την δουλίτσα σου και πάντα ήσουν με το δίκαιο.... Τώρα που είστε άνεργος πήγες στο σωματείο σου και βρήκες ξαφνικά να αναφέρεις τόσα...!!!!!! κακά....
Όπως έλεγε ο παππούς μου στους Ιταλούς φασίστες διηγούμενος τις μάχες του ενάντια στους Τούρκους... "στάσου Τούρκε να γεμίσω"...
Εσύ μικρέ ανεκδιήγητε μπυροαναρωφητή και ΔΕΙΛΕ που κάνεις κριτική...
1) Πόσες ώρες είστε στο σπίτι σου δηλαδή στο σωματείο σου ; Μια ωρίτσα την εβδομάδα ; Μπα ε ; Θα μου πεις τι να κάνω με τους γραφειοκράτες... Πως να συναναστρέφομαι εγώ σουπερ ντούπερ "επαναστάτης" με υποδεέστερους γραφειοκράτες... Στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση να κάνεις κριτική σε κόβω να πηγαίνεις... Που μια φορά την εβδομάδα...
2) Εσύ σούπερ ντούπερ φοβισμένε απεργοσπαστάκο ... που φοβάσαι την σκιά σου ; Ξέρω, ξέρω... Μια φορά που σε απέλυσαν πήγες στο σωματείο δεν σε βοήθησαν... ΕΣΕΝΑ... ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΙΑ ΣΟΥ ....
Και τώρα που "έσκασες μύτη" στο σωματείο, τάχα δήθεν δεν καταλαβαίνεις γιατί διαφωνούν... Τάχα μου, δήθεν τώρα δεν σε προσέχει κανείς... ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΓΕΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΙΑ ΣΟΥ.... Και τι μας λες... ΕΣΕΝΑ που απήργησες το 1978 μια ολόκληρη...!!!!!!!!!! ημέρα.... Απαπα... Τι να πει κανείς.... Δεν δίνουν σημασία "την σήμερον" στους οικογενειάρχες, στον "μέσο όρο"....
Εσείς οι δύο που με την ασημαντότητα σας πάντα τα βρίσκετε .... στην κριτική εκ του ασφαλούς.... !!!! ακούστε λίγο την αλήθεια...
Ποιος ξυπνά και κοιμάται στα γραφεία, σε συσκέψεις, σε απεργιακές φρουρές, που τα γραφεία του σωματείου έχουν γλυτσιάσει από την ύπαρξή του ; Ο συνδικαλιστής....
Ποιος κάθε ημέρα ακούει πρωί, μεσημέρι, βράδυ τα παράπονα του Μήτσου, του Κίτσου και της Κατίνας ; Που ασχολείται με το μακρύ και το κοντό του κάθε ένα μας στο σωματείο ;
Ποιος προσπαθεί να αντεπεξέλθει σε άπειρες ώρες με τον κάθε τσουτσέκι εργοδότη μπας και ελαφρύνει την κατρακύλα του κλάδου σου ; Εσύ κατακαημένη Αράχωβα σαν τον βλέπεις λακίζεις τον εργοδότη σου... Τρέχεις να κρυφτείς πίσω από τις μηχανές... Και σαν σε καλέσει ο προϊστάμενος του λες αυτάρεσκα.... "εγώ ξέρετε πάντα το καλό της εταιρίας θέλω..." και αυτός σε αποζημιώνει με το αριστείον της ..... ναι ναι ξέρεις μάστορα μείον 4 μεροκάματα για να μάθεις για το καλό της εταιρίας...
Και κλαίγοντας, εσύ σούπερ ντούπερ επαναστάτη και φοβισμένε εργατάκο... τρέχεις μετά στο σωματείο να κλαυτής...
Γιατί πορδοστάλαγμα του ΕΓΩΙΣΜΟΎ σαν μίλαγε ο συνδικαλιστής με τον εργοδότη σου.... ο εργοδότης όταν.... λέμε όταν τον δέχονταν στο γραφείο του του έλεγε αυτάρεσκα ο χοντρομπαλάς κεφαλαιοκράτης... "ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΑΠΕΡΓΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΙΧΙΣΜΕΝΟΙ.... ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΩ ΣΟΥΛΙ... ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ... ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ...."
Και θες τώρα μικρούλη μου ο συνδικαλιστής να σε εκπροσωπήσει... Πως με ποια προωθητική ενέργεια στις αποσκευές του ;
Κάτσε λοιπόν καλά μάστορα και μαστόρισσα... Κοίτα να πηγαίνεις σπίτι σου ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ... και όπως έλεγε ο ΤΖΑΚ ΛΟΝΤΟΝ σαν δεν σου δίνει δουλειά το σωματείο πάρε μια μάπα και καθάριζε... Πάρε την εφημερίδα του σωματείου σου και δώστην στον διπλανό...
ΓΙΝΕ ΒΡΕ ΑΔΕΛΦΕ ΛΙΓΟ ΠΟΙΟ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΕΓΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΣΟΦΡΩΝ...
Και μάθε κάτι... Μεσσίες δεν υπάρχουν... Ο ρημάδης ο συνδικαλιστής τρώει χρόνια τα λυσακά του.... Είναι βλαξ ; άλλαξε τον... Είναι γραφειοκράτης ; Έλα εσύ με την ψήφο των συναδέλφων σου στα πάνω του σωματείου σου...
ΑΛΛΑ ΑΜΑ ΣΕ ΞΑΝΑΚΟΥΣΩ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ θα λέω μέσα μου... Ρε τον φοβιτσιάρη, τον ριψάσπη, τον μπούρδα του γλυκού νερού.....
Τι να σου πω τώρα akrat;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να σου πω που έχεις χίλια δίκια
(μα μην έχοντας ποτέ συνδικαλιστεί λόγω επαγγέλματος που εν Ελλάδι είναι ταυτισμένο με την ανεργία και τη φτώχεια) δεν έχω ιδέα;
Μακάρι η αηδία να ξεχειλίσει κι οι άνθρωποι να γίνουν πιο ενεργοί..
Καλό ξημέρωμα
και ας είναι καλό!
Δάφνη είναι ΤΙΜΗ σου που γράφεις αληθινά...
ΔιαγραφήΔεν προσθέτω τίποτα στα γραπτά αου... για την φτώχεια τώρα... ποιός αρχαίος έλεγε ότι η Ελλάδα είναι ταυτισμένη με την φτώχεια ... κοίτα αλτσχάιμερ ένας μεγάλος που έγραφε θέατρο... γκρρρ γεράματα...
Χμμμ ... Συνδικαλιστής από συνδικαλιστή διαφέρει ... "μάστορα". Κάνε κι εσύ λίγο κράτει, akrat. Γιατί όταν έχεις τόσο αρειμάνιο ύφος στην ανάρτησή σου, δεν ενθαρρύνεις τις διαφορετικές απόψεις να διατυπωθούν. 'Η θα σε βρίσουν, ή θα συμφωνήσουν, ή θα αδιαφορήσουν. Τώρα, βέβαια, μπορεί απλά να θες να εκτονωθείς. Δικό σου το blog και ό,τι θες κάνεις. Για πες μου όμως εμένα, που έχω βρίσει συνδικαλιστές, όταν οι τελευταίοι νομίζουν ότι είναι η υπέρτατη δύναμη και προσπαθούν να προστατέψουν αδίκως αποκτηθέντα κεκτημένα, τους λες και μπράβο; Και τι λες για συνδικαλιστές τύπου Φωτόπουλου, Μπαλασόπουλου, Καλφαγιάννη;
ΑπάντησηΔιαγραφήτι να σου απαντήσω τώρα από που να αρχίσω...
Διαγραφήπρώτον δεν κάνω λογοκρισία... και επί τη ευκαιρία καλώς ήλθες...
τώρα γράφεις ΅αδίκως αποκτηθέντα κεκτημένα΅ πως ορίζεις την αδικία..? αδικία είναι να πουλάς την εργατική σου δύναμη μπιτ παρά και σου λένε ότι ότι παίρνεις 500 ευρώ παραπάνω...
εγώ είμαι στον ιδιωτικό τομέα και δεν ξέρω τι κάνετε στον δημόσιο τομέα ... δεν το παίζω παντογνώστης....
εμείς στον κλάδο μου με ενάμισυ μήνα απεργία κερδίσαμε το 8ωρο 40ωρο 5νθήμερο .... Ήταν άδικο αυτό για σένα ... για μένα δίκαιο....
τώρα τον συνδικαλιστή τον θέλω αγέρωχο, τίμιο, ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ με γνώσεις επιχειρήματα και αποφασιστικό να φεύγει από το τραπέζι όταν με συμφέρει και να πηγαίνει όταν με συμφέρει... Αυτούς που λες αν τα κάνουν αυτά μου αρέσουν...
Εσύ τι τύπου συνδικαλιστές ξέρεις δηλαδή ...
Εκτός αν είναι άδικος ο συνδικαλισμός... οπότε νταξ
και δεν μου λες παλληκάρι που έχεις βρίσει συνδικαλιστές που τους έβρισες.... γιατί σε συνέλευση δεν σε κόβω... σπίτι σου μάλλον ή σε ταβέρνα ή στην παρέα σου...
ΚΑΙ ΠΑΤΑΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΟΥ .... ερώτημα...
Ok. Κατ' αρχάς, ευχαριστώ για το καλωσόρισμα. Κατά δεύτερον, γυναίκα είμαι, όχι "παληκάρι". :-)
ΔιαγραφήΌταν γράφω "αδίκως αποκτηθέντα κεκτημένα" εννοώ την αδικία όπως την εννοούν οι περισσότεροι, δεν καταλαβαίνω τι σε προβληματίζει. Θα σου δώσω παράδειγμα, ωστόσο. Αδίκως αποκτηθέν κεκτημένο είναι, όταν σε έχουν διορίσει με μέσο, δεν έχεις τα προσόντα για τη δουλειά που κάνεις, υπάρχουν άλλοι καταλληλότεροι για αυτήν ή/και τα "ξύνεις" χωρίς να προσφέρεις. Και πάλι, όμως, αν έρθει η ώρα να σε αξιολογήσουν (οπότε ξέρεις ότι θα πάρεις την άγουσα για την απόλυση), όχι μόνο δεν παραδέχεσαι ότι είναι δίκαιο αυτό, αλλά παρεμποδίζεις με θράσσος τη διαδικασία, λες και το κράτος είναι υποχρεωμένο να σε τρέφει. Σε αυτήν την περίπτωση, akrat, δεν υπάρχει δίκιο του εργαζομένου, υπάρχει μόνο άφθονη παρασιτική νοοτροπία και καλά θα κάνει αυτός ο εργαζόμενος να το βουλώνει: ο συνδικαλισμός δεν υπάρχει για να υπερασπίζεται αδιακρίτως τους επίορκους, βυσματίες, διπλο-τριπλοθεσίτες με χρυσές αποδοχές και όσους πραγματικά εργάζονται έντιμα και αμοίβονται νόμιμα, να κάνουμε και τις απαιτούμενες διακρίσεις. Δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι ίδιοι και το να θέλεις να τους "προστατέψεις" όλους, άσχετα με το πώς βρήκαν δουλειά εξαρχής, πώς ασκούν τα καθήκοντά τους και με τι καθεστώς απασχολούνται, δυσφημίζει τον συνδικαλισμό γενικά. Και είναι αδικία να τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Γι΄αυτό και όταν ακούω ισοπεδωτική φρασεολογία τύπου ΣΥΡΙΖΑ ("Κανείς εργαζόμενος χωρίς δουλειά"), μου έρχεται να ρίξω φάσκελα!
Κι εγώ στον ιδιωτικό τομέα εργάζομαι, όχι στο δημόσιο. Σου φαίνομαι για "βολεμένη"; Αναρωτιέμαι, γιατί; Επειδή κάνω επίθεση σε έναν κακώς εννοούμενο συνδικαλισμό;
Ως προς το πώς θέλεις τον συνδικαλιστή, συμφωνώ - κι εγώ, έτσι τον θέλω. Μόνο που τα ονόματα που ανέφερα δεν έχουν σχέση με αυτή την περιγραφή, δουλεύουν για τους ίδιους με το πρόσχημα ότι νοιάζονται για τους πολλούς. Διάβασε, αν θέλεις, πάνω σε αυτό, ένα άρθρο του Σακελλάρη Σκουμπουρδή (δεν ξέρω γιατί, αλλά δε μπορώ να αντιγράψω το σύνδεσμο - όμως δημοσίευσα σήμερα αυτό το άρθρο στο blog μου, εν μέρει και επειδή είχα διαβάσει πρώτα τη δική σου ανάρτηση - οπότε, κοίταξέ το αν ενδιαφέρεσαι). Για να καταλάβεις και τι τύπου συνδικαλιστές είναι εκείνοι που ευχαρίστως θα έβριζα ...
Πού έχω βρίσει συνδικαλιστές; Στην παρέα μου. Δε θα είχα πρόβλημα, όμως, να το κάνω και απευθείας στους ίδιους, αν ήξερα ότι πρόκειται για λαμόγια!
Αν πατάω στο σωματείο μου; Ανήκω σε έναν επαγγελματικό κλάδο που δεν έχει αναπτύξει καμία συνδικαλιστική διεκδίκηση (στην Ελλάδα αναφέρομαι) - κακώς, βέβαια. Οπότε, όχι, δεν πατάω στο σύλλογό μου - έμαθα πως τίποτα δεν πρόκειται να κερδίσω με αυτό, καθώς όλοι στον σύλλογο αυτό κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Το καλό όμως είναι, πως με αυτόν τον τρόπο έμαθα να μη στηρίζομαι σε κανέναν άλλο για την επαγγελματική μου πορεία, εκτός από εμένα την ίδια. Και, για να το διευκρινίσω, δε θεωρώ τον συνδικαλισμό άδικο - από πού προκύπτει αυτό το συμπέρασμά σου; Έγραψα εγώ τέτοιο πράγμα; Μη μου βάζεις λόγια, akrat!
Για να τελειώνω, σε βρίσκω ρομαντικό, μάλλον. Νομίζω πως οι αυθεντικοί αριστεροί έχουν αυτό το χαρακτηριστικό: ρομαντικοί, ελάχιστα ρεαλιστές. Εξ ου και δεν προσαρμόζονται στα δεδομένα της εποχής, οπότε δε μπορούν να συνεισφέρουν εποικοδομητικά στην πολιτική κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα. Θα μου άρεσε πολύ να υπάρχει μια αριστερά που να φαίνεται ότι καταλαβαίνει πως η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και όχι της ιδεοληψίας, πως λύσεις στα προβλήματα δίνουν οι πρακτικοί άνθρωποι και όχι αυτοί που μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν ...
ξανά καλώς ήλθες και συγνώμη για τον χαρακτηρισμό σαν άντρα
Διαγραφήφυσικά το θέμα δεν είναι το φύλο σου το θέμα είναι να βρούμε το σωστό
θα επανέλθω
ευχαριστώ για την παρέμβασή σου πάντως
Καλημέρα,akrat,Εχει δίκιο η To love life...,στο δικό μου επαγγελματικό χώρο πλειστοι όσοι συνδικαλιστάδες όλων των παρατάξεων πάτησαν πάνω στους δικούς μας αγώνες,για την προσωπική τους ανέλιξη,αν ήξερες πρόσωπα και πράγματα,θα σου αράδιαζα ονόματα και την εξέλιξή τους,να σου φύγει το τσερβέλο...Ενα μικρό δειγμα,1993,το καμάρι της ΔΑΚΕ καθηγητών Λάρισας προωθείται για το Δ.Σ της ΟΛΜΕ,,κατεβαίνει Αθήνα,γίνεται αντιπροεδρος της ΟΛΜΕ και σε πέντε μήνες αποσπάται άνευ εξετάσεων και στα μουλωχτά στο Ελληνικό Σχολείο των Βρυξελών,με επιμίσθιο 1500000δρχ,οταν στην Ελλάδα ο μισθός μας ήταν 180000.Ε,τετοιο συνδικαλισμό,πώς να τον εμπιστευθεί ο εργαζόμενος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θέλω να κουράσω και σενα και τους αναγνωστες σου,γραφοντας μακρυνάρι,αλλά,αν θελεις,να σου γραψω καραμπινάτες περιπτωσεις απ'το χωρο μου απίστευτες...
αγαπητέ μου VAD αν ο κόσμος βγάζει αυτούς τους συνδικαλιστές κακώς κάνει να τους πετάξει...
Διαγραφήαλλά δείξε μου πως ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ θα αγωνιστεί...
καθαροί άνθρωποι του εργαστηρίου με ταξική συνείδηση δηλαδή άνθρωποι έξω από την λογική της ιδεολογικής και καθημερινής ζωής ΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΒΙΟΧΗΜΙΑΣ δεν έχουν ακόμα παράξει....
ΟΙ ίδιοι να βγάλουν αυτούς που θέλουν και να τους λουστούν αλλά μην μου λες ότι ο κόσμος δεν εμπιστεύετε για αυτά τα λαμόγια..
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΚΛΑΣΕΙ ΜΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΒΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΑΠΕΡΓΗΣΕΙ ΜΙΑ ΩΡΙΤΣΑ....
και κρύβεται πίσω από τα μυθικά δήθεν χρήματα που παίρνουν και που αν παίρνουν πάλι οι εργαζόμενοι φταίνε...
από καραμπινάτες περιπτώσεις εγώ να δεις μια λίστα που έχω... Ε και ??????????
δεν τους ψηφίζω αλλά στο σωματείο μου πατάω δεν είμαι αλεξιπτωτιστής....
αυτά...
η κουβέντα μου θυμίζει μια σύγκρουση όπου ψάχνουμε χημικές αποκρυσταλλώσεις καθαρού χρυσού....
ε δεν υπάρχουν....
Πρότασή μου δεν ειναι η παραιτηση,δεν ειναι η υποχωρηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά με τους συνδικαλιστάδες που εχει βιώσει ο καθένας μας και κυριως με τους συνδικαλισταδες των εργαζομενων στον ευρύτερο δημοσιο τομέα,δύσκολα πειθεται ο εργαζόμενος...Ποιον εκπαδευτικό θα πεισει ο συνδικαλιστής που εχει τριάντα χρόνια υπηρεσια και δεν εχει μπει στην τάξη ποτέ;
Κι ο φόβος...Τον εβλεπα όλη τη χρονιά στα μάτια των συναδέλφων μου και κυρίως των νεότερων,άσε,@φίλε,απίστευτο και συγκλονιστικο ταυτοχρονα...
VAD
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλτατε νοιώθω ότι παρλάρουμε την ίδια γλώσσα... καταλαβαίνω τι εννοείς και τώρα καταλαβαίνω ότι δεν σφύριξες υποχώρηση....
ξέρω απόλυτα λοιπόν τι εννοείς...
Αλλά το πρόβλημα είναι τα φοβισμένα μάτια που τα βλέπω και μουά στις φάμπρικες.... ιδιαίτερα τα νεαρά άτομα...
άρα ο οχτρός είναι ο ΦΟΒΟΣ και το δήθεν τολμηρό θρασύτατο αντισυνδιακαλιστικό άλλοθι...
Ποιος φταιει..Αμα ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ..Ψηφιζετε με παθος..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε παθος.!!
ΚΟΜΜΑΤΑ..Και οχι ανθρωπους;;
ΗΓΕΤΕΣ και οχι αληθινους συνδικαλιστες;;;
VAD
Για πε μου..ΠΟΣΟΙ καθηγητες Μ ΕΚ ανηκουν στην ΟΛΜΕ;;;
Ποσοι ψηφιζουν στις ΟΠΟΙΟΕΣ συνελευσεις;;
μα είναι τρομερό φίλε
Διαγραφήπροχτές συζητάγαμε με φίλο για τα χαμηλά ποσοστά συμμετοχής
κοίτα σύμπωση..
Πριν από δέκα χρόνια έγγραφα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ… ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ
Με αφορμή την τελευταία δυναμική κινητοποίηση των Ελλήνων πολιτών (εργαζομένων, ανέργων κ.λ.π.) στο Ναύπλιο στο πλαίσιο της συνάντησης των Υπουργών Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και μιας πρόσφατης δικής μου απόφασης να απέχω ύστερα από την μακροχρόνια ενασχόλησή μου και την απογοήτευση που απεκόμισα από τα τεκταινόμενα στον χώρο του συνδικαλισμού, καταθέτω μέσω της εφημερίδας σας μερικές σκόρπιες σκέψεις.
Πού είναι η αλήθεια και πού το ψέμα;
Οι εργατικές κινητοποιήσεις παλιότερα γινόντουσαν για να διορθωθούν οι κοινωνικές και οικονομικές αδικίες ενώ στις μέρες μας δεν λείπουν και αυτές που γίνονται συνήθως, για να διατηρηθούν οι αδικίες και τα προνόμια μιας συντεχνίας, προκαλώντας το λαϊκό αίσθημα.
Απεργούν όσοι έχουν δύναμη, την δυνατότητα να εκβιάζουν, αλλά και την σιγουριά της μονιμότητας και της ατιμωρησίας.
Οι συνδικαλιστές έτσι όπως τους έζησα από κοντά όλα αυτά τα χρόνια μπορεί να ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τους εργαζόμενους αλλά όσο καλοπροαίρετος και αν είσαι διαπιστώνεις πως σπανίως εργάζονται και με την συμπεριφορά τους στην πραγματικότητα μάχονται για τα συμφέροντα προνομιούχων μειοψηφιών, με πρώτη τους εαυτούς τους.
Η ανεργία είναι ίσως η μεγαλύτερη πληγή της σύγχρονης κοινωνίας και ευθύνες μπορούμε να καταλογίσουμε στην κυβέρνηση, στην αγορά, στο σύστημα, στους καπιταλιστές, στην παγκοσμιοποίηση και σε ένα σωρό άλλους παράγοντες.
Βέβαια δικαίωμα στην εργασία δεν σημαίνει και δικαίωμα για διορισμό στο δημόσιο όπως κακώς εννοούμε στην… Ελλάδα. Μεγαλύτερη πληγή είναι η εκμετάλλευση του εργαζόμενου από την εργοδοσία κάτω από το εκβιαστικό δίλημμα, ή υποκύπτεις στις απαιτήσεις μου ή προστίθεσαι στις λίστες των ανέργων και η σιωπηλή αποδοχή των εκβιασμών από συνδικαλιστές που εξαργυρώνουν την σιωπή τους και την καλή τους συμπεριφορά έναντι των εργοδοτών με προσωπικά ανταλλάγματα και οφέλη.
Ποιος φταίει άραγε σε αυτές τις περιπτώσεις;
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μεμονωμένα φαινόμενα, για παρακμή του συνδικαλιστικού κινήματος, την κορύφωση μιας κρίσης, ή να επικαλεσθούμε ως άλλοθι το ότι ζούμε σε μια μεταβατική εποχή;
Όπως και να έχουν τα πράγματα ένα είναι βέβαιο.
Η αποστασιοποίηση των εργαζομένων και η αποχή της συντριπτικής τους πλειοψηφίας από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και η μη συμμετοχή τους στις όποιες κινητοποιήσεις είναι γεγονός αναμφισβήτητο.
Άλλωστε κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην πολιτική αλλά και σε άλλους τομείς όπου απαιτείται η ενεργός συμμετοχή του πολίτη και είναι ένα θέμα που πρωτίστως θα πρέπει να απασχολήσει όλους τους ενασχολούμενους, διότι δεν μπορεί η αίσθηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών για αποχή να είναι λάθος αλλά σίγουρα πηγάζει από την αγανάκτηση και την απογοήτευση που του προσφέρουν απλόχερα όσοι έχουν ταχθεί να προασπίζουν τα συμφέροντά του και τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου.
Εκφράσεις όπως, όλοι τους είναι ίδιοι, όλοι τα παίρνουνε, όλοι κοιτούν το συμφέρον τους, όλοι τους είναι διαπλεκόμενοι, για εμάς ή για τον τόπο μας δεν ενδιαφέρεται κανένας κ.λ.π. είναι συνήθεις και καθόλου τιμητικές για τους φέροντες αξιώματα, κι επειδή χωρίς φωτιά καπνός δεν βγαίνει όπως λέει και η λαϊκή παροιμία, καιρός είναι να προχωρήσουν στην αυτοκάθαρσή τους πριν η ανοχή και η αποχή των πολιτών μετατραπεί σε… οργή.
ΥΓ.: Επιστολή αφιερωμένη σε όσους ελπίζουν ακόμη στην προάσπιση των δικαίων τους από αυτούς που έχουν ταχθεί να το πράξουν.
ΜΠΕΝΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
τ. μέλος Δ.Σ. σωματείου εργαζομένων Petrola
τ. αντιπρόσωπος Π.Ο.Ε.Δ.Χ.Β.
τ. αντιπρόσωπος Ε.Κ.Ε.Α.Π. - Ε.Κ.Ε.Δ.Α.
E-mail: beneas13@gmail.com
Δημοσίευση: «ΧΑΪΔΑΡΙ Η πόλη μας» Φύλλο 48 Φεβρουάριος 2003
αγαπητέ χαίρομαι που γράψατε αυτήν την επιστολή...
ΔιαγραφήΚΑΘΑΡΙΣΑΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΑΣ
ωστόσο τι λέει το άλλο μισό σας για την αδικία που υπόκειτε κάθε εργαζόμενος ??
το γράφετε όμως και αυτό
τώρα θα πω κάτι ο συνδικαλισμός δεν υποκαθιστά την πολιτική ούτε είναι κάτι άλλο από το κράτος...
δεν είναι εκκλησία, ή επαναστατικό κόμμα είναι μια αστική μορφή ελέγχου των ορίων εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης
τίποτα άλλο...