Κράτα γερά στο όνειρό μας...

ΣΚΕΨΗ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ.... ΠΟΝΤΙΚΙΣΙΑ ΠΡΟΝΟΗΤΗΚΟΤΗΤΑ...


Όλα σκοτείνιασαν, σαν τον χειμώνα που 'φυγε,
ξυπνάς και τα κάγκελα υψώθηκαν.
Τα χρόνια της ανεμελιάς έφυγαν, η εφηβεία τέλεψε.
Τώρα οι μαύρες σκιές κυριεύουν την πόλη.
Ξανά, θα βρεθούμε στα καπηλειά στα κρυφά σχολειά,
συνωμοτώντας για το όνειρο που τα αγγίξαμε και σκόλασε.
Τώρα αυτοί οι μαυροφορεμένοι, οι ερχόμενοι από τα Λονδίνα και τα πανεπιστήμια,
ξαναγράφουν το μέλλον μας.
Ύψωσαν τείχη θεόρατα, σκιές αναπτύσσονται παρακολουθώντας, κάθε πτυχή, του είναι μας.
Σκιές, κυκλώνουν την κάθε μας στιγμή.
Η ελπίδα τέλεψε. Το αύριο στα αναλόγια, στον γυναικωνίτη θα θεριέψει.
Εκεί θα σου δώσω το μυστικό χαρτί, το κεκριμένο σύμβολο, το μυστικό.
Αγάπη μου, σκότος έρεβος και ίσως θυσία στο μέλλον.
Καημένη άνοιξη, γεμάτη κρύο και φοβικά σύνδρομα.
Κυριευμένες πόλεις από ξένους, άρπαγες πειρατές.
Ξανά το έθνος, στις μαύρες χήρες....
Κράτα το χέρι του διπλανού σου, να πάρεις θάρρος
οι πιστολέρο στα μπαλκόνια σε στοχοποιούν.
Κράτα γερά το χέρι του διπλανού και στάσου εμπρός στα τουφέκια τους.
ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ ΣΑΝ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΥΒΟΛΑ.
Πέσε χάμω και σχεδίασε, το μέλλον.
Κράτα γερά για το παιδί, που ήλθε αθώο....