NANA KAΛΛΙΑΝΕΣΗ η ιδρύτρια των ιστορικών εκδόσεων "ΚΕΔΡΟΣ".... της μεγάλης οικογενείας ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ....

          Αυτή η φαμίλια της Κούμης, οι ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, δεν ευλόγησαν με την παρουσία τους μόνο την ανθρωπότητα και ιδιαίτερα τας γυναίκας. Ευλόγησαν και τα γράμματα της χώρας με όλους τους τρόπους.
Αποτελούν δε παράδειγμα πως από μια πλουσία οικογένεια βγαίνουν πολλάκις σπορές ανθρωπιστικές και πιθανόν αριστερές. Δεν είναι τυχαίο όταν ο μεγάλος ερευνητής Παπανικολάου πάγαινε στην απόμακρη παραλία την επονομαζόμενη Σουτσίνι και βοηθούσε ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ τους λεπρούς. (η τοποθεσία Σουτσίνι λέν ότι βγήκε από την έκφραση σσσσσ...... ετσίνοι στην ντοπολαλιά δηλαδή εκείνοι). Δεν ήταν τυχαίο ότι συναναστράφηκε τον Δελμούζο ή τον Γ. Σκληρό, σοσιαλιστή της εποχής.

          Ήλθαν τα χρόνια τα πετυχημένα όμως εις την Αμέρικα μετά την Γερμανία και η λήθη τα πλάκωσε και αδυνάτησαν τα ίχνη και ο ίδιος φαντάζομαι θα θέλησε να απαρνηθεί τα "τρελά" νιάτα.... Όμως μέσα στο καμίνι της ιδεολογικής και ανθρωπιστικής φωτιάς ανδρώθηκε ο Παπανικολάου όπως και η Νανά Καλλιανέση (Αθηνά) που ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο "ΚΕΔΡΟΣ"....

      Η αδελφή του Παπανικολάου η Νίνα Παπανικολάου παντρεύτηκε ένα υπάλληλο της Εθνικής Τραπέζης τον κο Κ. Σταματίου.... Δεν φαντάζεστε τι είναι η τράπεζα αυτή για την Κούμη.... Τα πάντα ήταν παλαιά.... Εκεί ήταν ο κόσμος "ούλος" εκεί βάζαν οι επιχειρήσεις τα φραγκόπουλα και οι καπεταναίοι το κομπόδεμα... Αυτοί οι δύο χάρισαν στα γράμματα της Ελλάδας την Νανά της Κούμης το 1915..... Κοπελιά γνώρισε έναν εξόριστο από την Σκύρο αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού τον Νίκο Καλλιανέση και τα βρήκαν αναμεταξύ τους και παντρεύτηκαν το 1938.... Άκου εξόριστος στην Κούμη μιας ώρας δρόμο με το σημερινό καράβι από την λατρεμένη Σκύρο... Ήταν η δικτατορία του Μεταξά....

      Ήλθαν τα χρόνια της κατοχής.... Αντίσταση, αγώνες, να οι Αθήνες να η Μέση Ανατολή για τον άντρα να και οι "ντάμπα" βλέπεις ο Καλλιανέσης ήταν καπετάνιος Αντιτορπιλικού και συμμετείχε στο κίνημα της Μέσης Ανατολής... Που ακούστηκε καπετάνιος αριστερός.... Τον πιάνουν τον χώνουν στην Ελ Ντάμπα, μαζί με χιλιάδες του στρατού και ιδίως του Ναυτικού... Κοράκιασαν από την πείνα, την δίψα και την συμπεριφορά των Εγγλέζων που τους είχαν έγκλειστους στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα.

&






      Ήττα για την αριστερά την πιάνουν την Νανά. Να οι εξορίες, Μακρόνησο, Χίο, Τρίκερι... Πολύ θα ήθελα να μάθω πως ο παλαιός μητροπολίτης Κύμης ο Φωστίνης συμπεριφέρθηκε στην Νανά την Καλλιανέση μιας και του είχαν πάρει την δεσποτεία της Κούμης οι γερμανόδουλοι της Ιεράς Συνόδου.... http://akrat.blogspot.gr/2013/04/blog-post_28.html. Δεν αμφιβάλλω όμως....





      Με τα πολλά τελειώνουν τα βάσανα και η Νανά η Καλλιανέση με τον σύζυγο ιδρύουν στην οδό Ευριπίδου τον εκδοτικό οίκο ΚΕΔΡΟΣ. Εσωτερική ανάγκη και ίσως βιοπορισμός. Και τι μαγεία.... Ρίτσος, Βάρναλης, Ζώη, Τσίρκας, Βασίλης Λούλης (Κουμιώτης) και τόσοι τόσοι άλλοι μάγοι, τεχνίτες και φωτοβόλοι βρήκαν τον δρόμο τους εκεί....

      Πιάνει και η χούντα τους κάνει την ζωή αβίωτη. Ως και λίγο πριν την πτώση με την εγκληματική παρέμβαση στο Κυπριακό με το πραξικόπημα δηλαδή στα 1974 την πιάνουν ξανά... Να απομόνωση στην ασφάλεια (λογικά στην οδό Μεσογείων τότε) να Κορυδαλλό....

      Μετά τα ξεύρετε μάλλον. Οι εκδόσεις πήγαν σε άλλα χέρια. Η Νανά της Κούμης δεν άντεξε. Έφυγε σαν αύριο 6 Φλεβάρη 1988.... Και έσβησε ένα ακόμα διαμάντι της Κούμης και της χώρας αυτής....

      Εγώ δεν γνώρισα την Νανά Καλλιανέση. Ήξευρα όμως τις εκδόσεις στην Ζαλόγγου.





      Πάγαινα μικρός. Πάγαινα για να γνωρίσω τον γνωστό του πατέρα μου τον καλούμενο "αντι-Καββαδία" τον Β. Λούλη. Αγαπώντας την λογοτεχνία του και αγαπώντας μέσω αυτού την Κούμη γνώρισα τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ. http://akrat.blogspot.gr/2011/10/o.html.