Παίξτε βιολιά, παίξτε σαντούρια και χορέψτε..... ΕΦΥΓΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΡΟΣ οι ΑΝΔΟΝΙΑΝΟΙ και η ΚΟΥΜΗ φτώχυναν.... και ούλη η Ελλάδα....

Έφυγε το ωραιότερο βιολί της χώρας. Έφυγε το καλύτερο "παιδί" του ωραιότερου χωριού της περιοχής Κύμης Αλιβερίου δηλαδή οι Ανδρονιάνοι...

Σαν παραφωνία στις νότες του βιολιού ακούστηκε το κακό μαντάτο. Φεύγουν άραγες ποτέ τέτοιοι γίγαντες ; Ποιος άραγες θα μας συντροφεύει στους έρωτες και τα ανταμώματα ;

Ατυχώς και το λέω με πλήρη επίγνωση μικρός και νέος έχασα όλη την δημοτική και λαική (σε μικρότερο βαθμό γιατί λοξοκοιτούσα προς τα εκεί). Οπότε μεγάλος "γνώρισα" στον γίγαντα του βιολιού Γεώργιο Κόρο.

Έφυγε πλήρης ημερών στα 91 χρόνια του και μας άφησε χωρίς την ουράνια μουσική του. Τώρα παίζει "αλλού" και θα τους μαγέψει με την τέχνη και την τεχνική του δεινότητα.

Τον είδα τελευταία φορά στο πανηγύρι των Ανδρονιάνων στο δημοτικό σχολείο πριν πέντε ή τέσσερα έτη....

Ήμουν τόσο ευτυχής, τόσο γαλήνιος εκείνη την ημέρα. Ερωτευμένος με την νύχτα εκείνη και όχι μόνο με αυτήν... ακόμα αναπολώ την μαγεία που προσέδωσε στην βραδιά εκείνη...

Η λατρεμένη οικογένειά του, το υπέροχο χωριό του, η Κούμη, η Καρυστία η χώρα κλαίνε....

Κλάψτε όμως παίζοντας κάθε όργανο με διονυσιακή μανία περισυλλογής, θλίψης και αξιοπρέπειας...

Καλό ταξίδι ΜΕΓΙΣΤΕ ΚΟΡΥΦΑΙΕ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΜΑΣ

Αχ πατρίδα μου τι έχασες....!!!!!!!!!!






Κύριε Γιώργο μόνο εκεί πάνω παίξτε με τον θείο μου, αυτός με το σαντούρι του κάνα κομμάτι.... Να σμίγουν οι Ανδρονιάνοι με την Πλατάνα..... Να χορέψουμε έναν μπάλο κυκλωτικό ναζιάρικο, επιθετικό αντρικό....

Να γιτέψουμε τον έξω από δω... να δώσει καμιά τράτα...


Και να αναπολήσουμε τα επουράνια και μεις εδώ κάτω στην Παναγιά την Λιαουτσάνισα... ή πάνω σον Άγιο Θανάση ακούοντας τον ουράνιο ψάλτη τον Στάμου....





Πρέπει να είναι η τελευταία κατάνυξη ίσως... το 2012...

Πόση τέχνη ......