Ο εμφύλιος πόλεμος έχει μόλις λήξει πάνω στα βουνά του Γράμμου. Οι Κουμιότες σπαράσσονται από την τρομοκρατία των Χιτών.
Αντικομμουνιστές δημοκράτες αναγκάζονται να κοιμώνται στα βουνά, σαν άγρια ζώα φοβούμενοι τις νυκτερινές εφορμήσεις της Χ που φεύγοντας ντίρλα από τις ταβέρνες έκαναν επιδρομές για ξυλοφόρτωμα των κατοίκων...
Όπως γράφει ο Νικόλαος Κουρουπάς " ῞Οπως καὶ ὅλοι οἱ ῞Ελληνες, προσπαθοῦσαν νὰ ἐπουλώσουν τὰ τραύματα δέκα χρόνων περιπετειῶν καὶ αἵματος, ἐσωτερικῆς διχοστασίας, ρευστότητας καὶ ἀντιποίνων."
από το http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=21209
Βλέπει κανείς ότι η τρομοκρατία θέλει να κρυφτεί... αλλά από παντού εισβάλλει η γνώση, η ιστορική αλήθεια...
Εκείνη την εποχή λοιπόν φτάνει στην Μητρόπολη Καρυστίας που είχε και έχει έδρα την Κύμη ο κεκοιμησμένος Καντιώτης. Φτάνει και αυτός σαν "ιεροκύρηξ", όπως στην Κύμη είχε μεγαλουργήσει σαν "ιεροκήρυξ" και ο Άγιος Νεκτάριος !!!!
Ο Ιστορικός Δεσπότης της Κύμης ο Φωστίνης είχε φύγει με υποβρύχιο στην Μέση Ανατολή... Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εν μέσω της ναζιστικής κατοχής το 1943 αναπληρώνει την έδρα της Μητρόπολης... Η Κύμη χάνει τον Δεσπότη της... Πράγματι ποτέ μα ποτέ στην Ελλάδα δεν έχει δημιουργηθεί τέτοια διχογνωμία.... Λατρεμένος Δέσποτας από οχτρούς και πάρα πολλούς φίλους... Το καλοκαίρι φανταστείτε έμαθα ότι ο Φωστίνης έκανε παρέα και συζητούσαν φιληκότατα με ένα κομμουνιστή της Κύμης , τον μεγαλύτερο ίσως ναυτικό λογοτέχνη για μένα τον Βασίλη Λούλη... Μου το ανέφερε σπουδαίο στέλεχος της εκπαιδευτικής κοινότητας... Δεν ξεύρω αν είναι αλήθεια ή ένας αστικός μύθος..
Τες πάντων... Στην Κύμη της μετεμφυλιακής τρομοκρατίας φτάνει ο κεκοιμησμένος Καντιώτης... Στρώνεται στην δουλιά με πάθος και αγάπη γι' αυτό που κάνει... Μάλιστα λέγεται ότι Καντιώτης, στα αρβανίτηκα χωριά της Καρύστου τα κηρύγματα γίνονταν στα Αρβανίτηκα.... Όπως φήμες λένε ότι στην Φλώρινα το ίδιο έπραξε και με τους Σλαυομακεδόνες...
Ας επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας... Εκείνη την περίοδο φαίνεται ότι οι Κουμιότες έπαθαν ένα μυστήριο βίτσιο... Άρχισαν να ζωγραφίζουν Σταυρούς στους δρόμους στα πεζοδρόμια κλπ... Ο Καντιώτης που είχε εκδώσει περιοδικό στην ΚΥΜΗ με το όνομα "ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ" γράφει... (το συνήθειο να εκδίδει περιοδικά του βγήκε στην Κύμη γιατί μετά έβγαζε το γνωστότατο έντυπο ΣΠΙΘΑ που σίγουρα θα διαβάσατε κάποτε ...) Το θέμα φίλοι μου είναι ένα... Το μυστήριο αυτό δεν έχει λυθεί ακόμα... Γιατί έκαναν αυτό το πράγμα οι Κουμιώτες.....
ΔΙΑΤΙ ΠΑΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΣΤΑΥΡΟ...
Ολίγας ἡμέρας πρὸ τῆς ἀναχωρήσεώς μου ἐκ Κύμης, κἄποια εὑλαβὴς ψυχὴ μὲ ἐπεσκέφθη καὶ μὲ πόνον ψυχῆς μοῦ εἶπε τὰ ἑξῆς·«Βλέπω ἕνα μεγάλο ἄτοπον. Εἰς τοὺς δρόμους τῆς πόλεώς μας, ἑπάνω εἰς τά λιθάρια καὶ τὶς πλάκες ἔχουν χαράξει τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ. ῞Ενα εἶδα εἰς τὴν ἑνορίαν τῆς Παναγίας. ῎Αλλο εἰς κεντρικὸν δρόμον. Καὶ τρίτον ἔξω ἀπὸ τὴν ῾Ι. Μητρόπολιν. Τώρα τελευταίως εἶδα νὰ χαράσσουν σταυροὺς καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν Κύμην, εἰς τὴν δημοσίαν ὁδὸν Κύμης-Χαλκίδος. Παντοῦ Σταυροί! ᾿Απὸ τοὺς δρόμους τῆς πόλεως περνοῦν παιδιά, γυναῖκες, ἄνδρες, παπάδες, δεσποτᾶδες. περνοῦν καὶ ζῶα κατάφορτα ποὺ πατοῦν καὶ κοπρίζουν τὸν Τίμιον Σταυρόν. Φρίκη μέ καταλαμβάνει. Δὲν ξέρω πολλὰ γράμματα καὶ ἦλθα νὰ σὲ ἐρωτήσω· Εἶνε καλὸν αὐτὸ ποὺ γίνεται; ᾿Επιτρέπει ἡ ἐκκλησία νὰ τυπώνεται χάμω εἰς τὴν γῆν τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ; Τὶ λέγουν δι᾿ αὐτὸ τὸ ζήτημα τὰ βιβλία τῆς ἐκκλησίας;» ᾿Ιδοῦ ἡ ἀπορία ἑνὸς πιστοῦ
Διὰ νὰ λύσω τὴν ἀπορίαν αὐτήν,
λαμβάνω τὸ ΠΗΔΑΛΙΟΝ, ἀναγιγνώσκω τὸν ΟΓ´. Κανόνα τῆς 6ης Οἰκουμενικῆς
Συνόδου καὶ τὸν ἑρμηνεύω εἰς τὸν ἐπισκέπτην μου· «᾿Επειδὴ
μερικοὶ χαράσσουν εἰς τὸ ἔδαφος τὸν τύπον τοῦ Σταυροῦ, ἡ Οἰκουμενικὴ
Σύνοδος προστάτει, ὁπουδήποτε εὑρεθῆ κατὰ γῆς Σταυρὸς τυπωμένος νὰ
ἐξαλείφεται καὶ νὰ χαλᾶται διὰ νὰ μὴ καταπατῆται καὶ ἀτιμάζεται ἡ δόξα
μας, ἡ σημαία μας, τὸ ἔνδοξον τρόπαιον τῆς χριστιανοσύνης. ῞Οσοι δὲ εἰς
τὸ ἑξῆς ἤθελον χαράξει Σταυροὺς εἰς τὸ ἔδαφος νὰ ἀφορίζωνται». Καὶ οἱ
χριστιανοὶ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης συνεμορφώθησαν πρὸς τὴν διαταγὴν τῆς
ἐκκλησίας. κανεὶς πλέον δὲν ἐτόλμα νὰ χαράξει χάμω εἰς τὸν δρόμον τὸ
ἱερὸν σύμβολον. ῾Ο Τίμιος Σταυρὸς ἐτιμᾶτο πρεπόντως. ῾Εφέρετο εἰς
τὰς κεραίας τῶν πλοίων, εἰς τὰς κορυφὰς τῶν αὐτοκρατορικῶν λαβάρων καὶ
σημαιῶν, εἰς τὰ ὕψη τῶν τρούλλων καὶ κωδωνοστασίων, εἰς τὰς εἰκόνας, εἰς
τὰ ἐξαπτέρυγα. ᾿Εστόλιζε τὰ στήθη παιδιών καὶ παρθένων καὶ ἐφυλάσσετο
εὐλαβῶς εἰς τοὺς κόρφους τῶν πιστῶν. Καὶ ὁ Σταυρὸς αὐτὸς ἔστω καὶ ἐὰν
ἦτο ἀπὸ ξύλον πεύκης ποὺ ἐρράντιζον τὰ δάκρυα βοσκοῦ ἔκαμε θαύματα. ῾Ο
Σατανᾶς βλέπων τὸν Τίμιον Σταυρὸν ἔφριττε καὶ ἔφευγε μακράν. Φύλαξ τῆς
Οἰκουμένης, ὅπλον ἀήτητον, ἐλπὶς καὶ σωτηρία τοῦ κόσμου ὁ Σταυρός. — ᾿Αλλὰ
τώρα. ἀγαπητέ μου φίλε, ποὺ ἡ πίστις σβύνει, ὁ Σταυρὸς περιφρονεῖται,
χαράσσεται ἐπάνω εἰς τοὺς δρόμους, καὶ καταπατεῖται ἀπὸ πόδια ζώων καὶ
ἀνθρώπων. κανεὶς δὲν συγκινεῖται. Οὔτε οἱ λεγόμενοι «ἁρμόδιοι». Τέτοιαν
περιφρόνησιν δὲν εἶδον οἱ αἰῶνες. Κύριέ μου! ῾Ο Σταυρός Σου καταπατεῖται
καὶ ὁ ἥλιος δὲν κρύπτει τὰς ἀκτῖνας καὶ ἡ γῆ δὲν σείεται; Δόξα τῇ
μακροθυμίᾳ Σου, Κύριε —Ποῖοι
ἆράγε νὰ εἶνε ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἐχάραξαν εἰς τοὺς δρόμους τῆς Κύμης
τὸν Σταυρὸν καὶ διατὶ τὸ ἔκαμαν; ᾿Αγνοῶ. ᾿Αλλὰ ὅποιοι καὶ ἐὰν ἦσαν
διέπραξαν ἀσέβειαν ἀξίαν θρήνων πολλῶν. ᾿Εκολάσθησαν. Καὶ ὄχι μόνον
αὐτοί, ἀλλὰ καὶ ὅσοι περνοῦν ἀπὸ τοὺς δρόμους καὶ τὸν καταπατοῦν.
῞Ομοιοι μὲ αὐτούς καὶ χειρότεροι, εἶνε ὅσοι δὲν πατοῦν μὲν μὲ τὰ πόδια,
ἀλλὰ μὲ τὴν γλῶσσαν ποὺ βλασφημεῖ ἡμέραν καὶ νῦκτα τὸν παίρνουν καὶ
τὸνῥίπτουν εἰς τὴν λάσπην, τὴν ἀτιμίαν.
Κυμαῖοι! Γνωρίζω τὴν πρὸς τὸ
κήρυγμα ἀγάπην καὶ ἐκτίμησίν σας. Διὰ τοῦτο μὲ τὸ φυλλάδιον «ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ»
σᾶς φωνάζω καὶ σᾶς παρακαλῶ, ὅπως ἐνδιαφερθῆτε ζωηρῶς. ἐρευνήσατε καὶ
ὅπου ἀνακαλύψετε χάμω εἰς τὸν δρόμον τὸν τύπον τοῦ Σταυροῦ νὰ τὸν
ἐξαλείψητε, διὰ νὰ μὴ καταπατεῖτε. Διὰ κάθε πάτημα Σταυροῦ ἔχετε εὐθύνην
μεγάλην. Δὲν εἶσθε ἀλλόπιστοι, ποὺ βάζουν χάμω τὸν Σταυρόν καὶ τὸν
πατοῦν. Εἶσθε χριστιανοὶ ῞Ελληνες. Σημαῖα σας ὁ Σταυρός. Πῶς τὸν πατεῖτε;
᾿Εὰν ὅμως παρὰ τὴν γραπτὴν αὐτὴν εἰδοποίησιν ἀδιαφορήσητε καὶ τὰ παιδιά
σας καὶ αἱ γυναῖκες σας καὶ τὰ ζῶα σας ἐξακολουθοῦν νὰ πατοῦν τὸ ἱερὸν
σύμβολον, τότε κλαίω διὰ σᾶς. Φοβοῦμαι, μήπως δυστύχημα, συμφορά,
ἐπιδημία, ξεσπάση εἰς τὴν ὠραίαν σας πόλιν καὶ δὲν προφθάνετε νὰ κάμετε
σταυροὺς διὰ μνήματα. ᾿Αλλ ὦ Κύριε! Φεῖσαι τοῦ λαοῦ σου, διότι ἐν ἀγνοίᾳ
ἡμάρτησεν. Δὲν εἷχε διαφωτισθῆ καταλλήλως. ᾿Αλλὰ τώρα ποῦ διαφωτίζονται
ὅλοι θὰ κινηθοῦν διὰ τὴν ἐξάλειψιν τοῦ κακοῦ.
Ταῦτα, ἀγαπητοί, Κυμαῖοι, καὶ
προφορικῶς θὰ σᾶς ἔλεγον ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος τοῦ Μητρ. Ναοῦ τοῦ ῾Αγίου
᾿Αθανασίου εἰς τὰ ἑσπερινὰ κηρύγματα, εἰς τὰ ὁποῖα μὲ τόσην προθυμίαν
μικροὶ καὶ μεγάλοι ἐτρέχατε. ᾿Αλλὰ τώρα εὑρίσκομαι μακράν. Τὸ διατὶ εἶνε
γνωστὸν εἰς ὅλους σας. ῎Ιλεως ἂς γίνη ὁ Θεὸς εἰς τους διώκτας τοῦ
κηρύγματος. ᾿Αλλὰ καὶ μακρὰν εὑρισκόμενος δὲν θὰ παύω ἀπὸ καιρὸν νὰ
ἐκδίδω τὸ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ καὶ νὰ καλῶμεν τὸν λαόν μας εἰς μετάνοιαν καὶ
ἐπιστροφήν. Καί, πλὴν τῶν συγχρόνων γραμματέων καὶ Φαρισαίων, ὁ λαός μας
ἀκούει τὴν φωνὴν τῆς ᾿Αληθείας.
— ᾿Εκλεκτὰ παιδιὰ τῆς Κύμης.
᾿Εμπρὸς κινηθῆτε. ᾿Εντός μιᾶς ἑβδομάδος χάμω εἰς τὴν γῆν οὔτε ἕνας
Σταυρὸς δὲν πρέπει νὰ εἶνε ζωγραφισμένος. Σβύσετέ τον Κανένα μὴ
φοβηθεῖτε. ᾿Εκτελεῖτε κανόνας Οἰκουμενικῶν Συνόδοων, τοὺς ὁποίους
ὑποστηρίζει τό Σύνταγμα τῶν ῾Ελλήνων. ῾Ο Θεός μαζύ σας.
ΤΥΠΟΙΣ- ΙΩ. ΚΑΛΛΙΑΝΟΥ-ΚΥΜΗ
