ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ ΕΝ ΕΤΗ 1931

 Όπως ξέρευτε το blog διαθέτει σχεδόν όλη την σειρά της εφημερίδος ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ σε ηλεκτρονική μορφή... Προσπαθώ στο τέλος μιας κωπιόδους ημέρας να το δακτυλογραφήσω.... Σκοπός μου είναι να μάθουν οι νέες γενεές ιστορικά γεγονότα και επίσης να τιμήσω τους αγωνιστές αυτούς. Οι αρχειομαρξιστές συκοφαντήθηκαν (το λιγότερο που θα πω...) και αντιμετωπίστηκαν απαξιωτικά από τους πολιτικούς τους εχθρούς (ως είναι φυσικό και επακόλουθο) αλλά και από άλλους που υποτίθενται ότι ήταν φυσικά προσκείμενοι. Φταίει μάλλον ότι ήταν εργάτες και ως γνωστό οι εργάτες κάνουν την ιστορία αλλά πολυγραφότατοι.... δεν είναι.... Γράφουν την ιστορία τους με αίμα αλλά με την μελάνη έχουν μια μακρινή σχέση.... Τες πάντων

Η τιμητικές εκδηλώσεις προς τιμήν της Παρισινής Κομμούνας, μου ήταν παντελώς άγνωστες. Όπως υπονοεί το κείμενο, που θα διαβάσετε μάλλον θα γίνονταν μεγάλες παλαιότερα, του 1931, εκδηλώσεις... Μούγκα εις την στρούγκα δια τούτο...


Σε όλους τους αναγνώστες προτείνω χωρίς ενδοιασμούς το δίτομο έργο του Προσπέρ Ολιβιέ Λισανγκαρέ '' ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ 1871''. Εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος''. Το εν λόγω έργο αναγνωρίζεται ως μεγαλειώδη ειλικρινές εξ όλων των τάσεων. Ένα έργο που όταν το είχα διαβάσει με βοήθησε να κατανοήσω τα πάντα, γύρω από την προσπάθεια να αλωθούν τα ουράνια.... Δεν είναι τυχαίο ότι ο Λένιν μαζί με έναν άλλο ... συναρχηγό του την ημέρα που ξεπέρασαν σε χρόνο την κομμούνα του Παρισιού άνοιξαν για να το εορτάσουν μια σαμπάνια....


Το άρθρο της εφημερίδας φυσικά είναι προπαγανδιστικό και ηχεί λίγο επικό στα αυτιά μας... Αλλά στα δάση και στις αυλές να μαζωχτούν τόσοι... έστω λίγοι είναι κάτι σπουδαίο... Ας πάρουμε σαν ρεζουμέ την οσμή, την αίσθηση και το ιστορικό γεγονός.... Αυτά μάλλον αρκούν....




 Εφημερίδα ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ Παρασκευή 27 Μαρτίου 1931


Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ

ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


Η Κυβέρνηση Βενιζέλου, συνεχίζοντας την αντιδραστική της πολιτική απαγόρευσε φέτος στο προλεταριάτο της χώρας μας να τιμήσει τη μνήμη της ηρωικής Κομμούνας του Παρισιού. Όλες οι συγκεντρώσις προς το σκοπό αυτό απαγορεύτηκαν.
Οι επαναστάτες όμως εργάτες, παρά την απαγόρευση της αστυνομίας γιόρτασαν την επέτιο αυτής με την οργάνωση τοπικών συγκετρώσεων.

Η Συγκέντρωση Πυριτιδοποιείου


Πέρα απ' το πυριτιδοποιείο Μαλτσινιώτη οργανώθηκε μιά συγκέντρωση στην οποίαν πήραν μέρος περί τους 200 εργάτες και εργάτριες.
Η συγκέντρωση κράτησε ως τις 2 μ.μ. Με μεγάλο ενθουσιασμό οι συγκεντρωμένοι παρακολούθησαν τους ομιλητές που εξήγησαν τη σημασία της Κομμούνας.
Μάλιστα πρώτα ένας σύντροφος για το ιστορικό της Κομμούνας, ανέλυσε τις συνθήκες κάτω απ' τίς οποίες εκδηλώθηκε η μεγαλειώδης αυή εξέγερση του Παρισινού Προλεταριάτου, και τα λάθη τα οποία ωδήγησαν στην πτώση της, εξιστόρισε τα γεγονότα των τελευταίων ημερών της Κομμούνας κατά της οποίες 30.000 εργάτες κι' εργάτριες εσφάγησαν από της αντιδραστικές ορδές του Θιέρσου. Τέλος ανέλυσε το κοινωνικό έργο που προσπάθησε να πραγματοποιήσει η Κομμούνα.
Άλλος σύντροφος μίλησε πάνω στα μαθήματα που βγαίνουν απ' την Κομμούνα όσον αφορά τον ρόλο και τη σημασία του Κομμουνιστικού Κόμματος, ετόνισε ότι σπουδαιότερος παράγων της πτώσης της Κομμούνας υπήρξε η έλειψη ενός ομοιογενούς επαναστατικού προλεταριακού κόμματος, που να συγκεντρώνει και να οργανώνει την πείρα του προλεταριάτου, να πιστεύει στην επανάσταση να την προβλέπει και να την προσπαρασκευάζει, να  καταμερίζει τας δυνάμεις του προλεταριάτου κατά της αποφασιστικές στιγμές, έχοντας υπ' όψει του το σύνολο των αναγκών του αγώνος. Έκανε μια σύγκριση της Κομμούνας του Παρισιού και της Ρωσσικής Επανάστασης του 1916 η οποία μ' επικεφαλής το μπολσεβικικό κόμμα και χρησιμοποιόντας την πείρα της Κομμούνας του Παρισιού όχι μόνο κατήγαγε νίκη αλλά τη νίκη αυτή την έκανε μόνιμη.
Τέλειωσε τονίζοντας το καθήκον των επαναστατών εργατών της χώρας να εργαστούν με αφοσίωση και σύστημα για να αποκτήσει το ελληνικό προλεταριάτο το Κόμμα που θα το οδηγήσει στην απελευθέρωσή του από τον ζυγό του καπιταλισμού.
Ένας άλλος σύντροφος μίλησε για τα θύματα του αγώνος και για την ανάγκη της συντήρησής τους τονίζοντας πως ο καπιταλισμός ρίχνει στη φυλακή τους αγωνιστές του προλεταριάτου για να τους εξοντώση, το προλεταριάτο όμως αναπτύσσοντας την ταξική του αλληλεγγύη πρέπει να εμποδίση τον καπιταλισμό να πραγματοποιήση τα εξοντωτικά του σχέδια.
Στο τέλος του λόγου του με μεγάλο ενθουσιασμό έγινε έρανος για τους φλακισμένους κι' εξορίστους και μαζεύτηκαν 1000 δραχμές.
Στις 2 μ.μ οι συγκεντρωμένοι καθ' ομάδας άρχισαν να κατεβαίνουν στην πόλη. Περνόντας μέσα απ' τους γύρω του πυριτιδοποιείου συνοικισμούς τραγουδούσαν επαναστατικά τραγούδια.

Η συγκέντρωση του Γαλάτση

Στο δάσος του Γαλατσιού συνεκεντρώθηκαν επίσης 150 περίπου εργάτες και με ενθουσιασμό άκουσαν τον αντιπρόσωπο της οργάνωσης που ιστόρησε τις αιτίες και τα γεγονότα της Κομμούνας, τα επαναστατικά της μέτρα, τα σφάλματα στην οικονομική και την στρατιωτική της πολιτική και υπογράμμισε την ιστορική σημασία της Κομμούνας που άνοιξε το δρόμο προς τον ανεξάρτητο επαναστατικό αγώνα του προλεαριάτου, σκόρπισε με την πείρα της τις δημοκρατικές αυταπάτες και απόδειξε στο προλεταριάτο την ανάγκη της ομαδικής, οργανωμένης και ανεξάρτητης επαναστατικής πάλης, μιας πάλης που κι' αν σημειώνει ήττες και καταστροφές κάποτε - κάποτε, οδηγεί όμως ασφαλώς προς την νίκη και κυριαρχία του παγκόσμιου προλεταιάτου, αφού αυτό είνε ο εντολοδόχος της ιστορίας. Ύστερα οι συγκεντρωμένοι τραγούδησαν επαναστατικά τραγούδια και ένας σύντροφος πρότεινε να γίνη έρανος για τους φυλακισμένους και τα θύματα. Η πρόταση γίνηκε με ενθουσιασμό δεχτή και ο έρανος απέδωσε 670 δραχμές.