Κούτσικος ξεκίνησα γνωρίζοντας μία μουσική....
μέσα στο ΙΕΡΟ αγάπησα τον θεό.... Όνειρό μου να κάνω τον Ησαία Χόρευε με την Μορφή του τάγματος του θεού...
Σύντομα αγάπησα, τις δυτικές μουσικές φόρμες
Όταν κατάλαβα τι γινόταν γύρω μου έγινα άγριος...
Παρέμεινα σε αυτή την μουσική σκηνή ως σήμερα.... Λατρεύω την ένταση και τον παροξυσμό....
Γλύκανα λίγο τον τελευταίο καιρό...
Μισούσα κάθε μαύρη μουσική..... Ως που γνώρισα την φωνή αυτή...
Θα διασκεδάσω με αυτούς.... Πάντα....
Ή με δαύτους από την Σαλονίκη...
Αλλά σήμερα ΈΚΛΑΨΑ στην Λ. Μεσογείων με αυτό... Δάκρυ κορόμηλο...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ bloger τον ΠΑΛΑΛΟ τον Πόντιο ΠΑΟΚτζή. Με έκανε να γυρίσω στην ψυχή μου και τον ευχαριστώ.
Ο δίσκος που πλέον καθόρισε την ύπαρξή μου στην ηλικία των 52... Γιατί έσταξε στο Είναι μου...
Γιατί ταξιδεύω μέσα στον Πόντο, την Αυτοκρατορία που την λέγαν Βυζάντιο ή Οθωμανία με την οσμή λαών ...
Ο θεός έδωσε την φωνή και το ταμπούρλο ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΓΕΙΩΘΕΙΤΕ ....
ΧΆΣΑΜΕ ΤΟΝ ΧΡΥΣΑΝΘΟ ΚΑΙ ΧΆΣΑΜΕ την ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ
Η ωραιότερη αγνή φωνή της Ελλάδος... ένα ταξίδι στο ΕΙΝΑΙ ΜΑΣ
Ο αγώνας με τον χάροντα και τον έρωτα... και την ζωή
κάθε γνήσιος πρέπει να γυρίσει στην ρίζα
Δεν κατανοώ την γλώσσα αλλά με ταξιδεύω η ποντιακή μουσική
εύχομαι να διψάσεις και να πιείς στο τριπόταμο νερό καθάριο με την Παναγιά συντοφίαν
μέσα στο ΙΕΡΟ αγάπησα τον θεό.... Όνειρό μου να κάνω τον Ησαία Χόρευε με την Μορφή του τάγματος του θεού...
Σύντομα αγάπησα, τις δυτικές μουσικές φόρμες
Όταν κατάλαβα τι γινόταν γύρω μου έγινα άγριος...
Παρέμεινα σε αυτή την μουσική σκηνή ως σήμερα.... Λατρεύω την ένταση και τον παροξυσμό....
Γλύκανα λίγο τον τελευταίο καιρό...
Μισούσα κάθε μαύρη μουσική..... Ως που γνώρισα την φωνή αυτή...
Θα διασκεδάσω με αυτούς.... Πάντα....
Ή με δαύτους από την Σαλονίκη...
Αλλά σήμερα ΈΚΛΑΨΑ στην Λ. Μεσογείων με αυτό... Δάκρυ κορόμηλο...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ bloger τον ΠΑΛΑΛΟ τον Πόντιο ΠΑΟΚτζή. Με έκανε να γυρίσω στην ψυχή μου και τον ευχαριστώ.
Ο δίσκος που πλέον καθόρισε την ύπαρξή μου στην ηλικία των 52... Γιατί έσταξε στο Είναι μου...
Γιατί ταξιδεύω μέσα στον Πόντο, την Αυτοκρατορία που την λέγαν Βυζάντιο ή Οθωμανία με την οσμή λαών ...
Ο θεός έδωσε την φωνή και το ταμπούρλο ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΓΕΙΩΘΕΙΤΕ ....
ΧΆΣΑΜΕ ΤΟΝ ΧΡΥΣΑΝΘΟ ΚΑΙ ΧΆΣΑΜΕ την ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ
Η ωραιότερη αγνή φωνή της Ελλάδος... ένα ταξίδι στο ΕΙΝΑΙ ΜΑΣ
Ο αγώνας με τον χάροντα και τον έρωτα... και την ζωή
κάθε γνήσιος πρέπει να γυρίσει στην ρίζα
Δεν κατανοώ την γλώσσα αλλά με ταξιδεύω η ποντιακή μουσική
εύχομαι να διψάσεις και να πιείς στο τριπόταμο νερό καθάριο με την Παναγιά συντοφίαν
καλή ανάσταση καλό πάσχα....υγεία ευτυχία
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ αγαπητή φίλη (μάλλον φίλη θα είστε)
Διαγραφήεύχομαι υγεία και χαρά
Φίλος είναι. Ο Παναγιώτης!
ΔιαγραφήΚαι μια που πέρασα ας ευχηθώ καλό απόγευμα!
Τι παράξενο μείγμα! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς προς τα ποντιακά θα συμφωνήσω!
Καλή Ανάσταση akrat μου!!!
ε ούλα ένα μείγμα είναι
Διαγραφήευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω
μα το είχα καταλάβει ότι ήμαστε αδελφές ψυχές....κατά μεγάλο μέρος..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
χαχα
Διαγραφήλες??
επίσης σοφία αληθώς ανέστη
Αισθάνομαι τυχερός που το Χάλαρη και τον Χρύσανθο τους άκουγα από τότε...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα
Διαγραφήφίλτατε και εγώ τους άκουγα τότε αλλά τους παράτησα για έτη πολλά
Θεάρεστη συγκίνηση akrat μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα
Καλή βδομάδα!
καλησπέρα Δάφνη
Διαγραφήετοιμαζόμαστε για το μεροκάματο και την πίκρα του
επίσης ούλα τα καλά να έχεις
Χρόνια Πολλά akrat!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τις αγαπημένες σου μουσικές...
Όταν πρωτάκουσα το Χρύσανθο ήμουν στο στρατό. Μού'χε στείλει μια κασσέτα με τους Δροσουλίτες ο κουμπάρος μου ο Ικτίνος (και νυν Λύσιππος) η οποία στο πρώτο άκουσμα με ξένισε αρκετά. Τού'χα πει μάλιστα: "Ποια είναι τούτη που λαρυγγίζει έτσι;"! Άργησα αλλά κατάλαβα όμως τι εστί Χρύσανθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε, χρόνια πολλά και καλά.
ένας στρατολάτης
Διαγραφήεκεί σε βρήκε το καλό ε?? εγώ σαν τώρα θυμάμαι να είμαι σε εμπρός από ένα θεόρατο πικ απ... κάτι ενισχυτές ... τώρα βάζω κότες μέσα για απάγγυο... και ένα φραπόγαλο και ένα απόγευμα να βάζω να γυρίζω να τον παίζω συχνά, τον δίσκο εννοώ, μετά με βολιουμ μπόλικο.... και σαν νέος φαντάσου δεν πήγα πουθενά για μια ολόκληρη μέρα...
Όπως μαρτυρεί ο Στρατολάτης ήταν και παραμένουν οι ΔΡΟΣΟΥΛΙΤΕΣ ένας από τους κορυφαίους δίσκους.Να τονίσουμε τη μοναδικότητα των στίχων του Ν.Γκάτσου λόγω των "μεσαιωνικών"-ιδιωματικών λέξεων που χρησιμοποιεί.Για κάποιες απ'αυτές κατέφυγα στο λεξικό του Δημητράκου,και άξιζε το κόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε τη συμμετοχή της Δ.Γαλάνη να παραβλέψουμε,που στη κορύφωση της δημοφιλίας της,τόλμησε να είναι σε ένα δύσκολο και όχι λαϊκό έργο.
Δυστυχώς αυτά τα έργα-σταθμοί δεν ακούγονται πιά.
Λύσιππε τα είπατε ούλα
Διαγραφήeva neokleus
ΑπάντησηΔιαγραφήχρόνια πολλά και υγεία
ευχαριστώ για το σχόλιό σου
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήεπίσης επίσης
ΑπάντησηΔιαγραφή