30 Ιουνίου 2013

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΕΜΑΛ ΑΤΤΑΤΟΥΡΚ....



Το θέμα μας σήμερα είναι η ιστορία ενός πλοίου... Ένα πλοίο που συνδέει την Αγγλία, την Κύμη και τον Κεμάλ Ατατούρκ...

Στα Αγγλικά ναυπηγεία το 1878 καθελκύεται το φορτηγό πλοίο TROCANTERO, το οποίο σύντομα πουλιέται στην εταιρία εξόρυξης λιγνίτη που εδρεύει στην ΚΥΜΗ ΕΥΒΟΙΑΣ και εκεί σύντομα αλλάζει όνομα και ονομάζεται εφ' εξής σαν ΚΥΜΗ....

Κάνει δρομολόγια από το λιμάνι της Κύμης προς όλα τα σημεία της Ελλάδας. Τότε η Κύμη ήταν ένα "Ελντοράντο" για τους Βαυαρούς και τους Έλληνες. Η Βαυαροκρατία πίστευε ότι υπήρχε "μαύρος χρυσός" και δημιούργησε πολλές "μπούκες" ορυχείων. Μάλιστα ως και συνοικισμό ίδρυσαν, την γνωστή ΚΑΖΑΡΜΑ που σημαίνει στα βαυαρικά ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ. Δηλαδή στρατόπεδο εργατών. Στην ευρύτερη περιοχή αναπτύχθηκαν πολλά ορυχεία και αναπτύχθηκε ένα σπουδαίο ειδικευμένο προλεταριάτο, που μετά το κλείσιμο των ορυχείων πήγε και στο Βέλγιο αλλά και στο Λαύριο (συνοικισμός Κουμιότικα...). Αλλά αυτά είναι άλλα θέματα...

Το πλοίο για χρόνια εξυπηρετεί τις ανάγκες των ορυχείο και σκίζει τα πελάγη αναπτύσσοντας την ευημερία της Κύμης. Ήταν 328 τόνους, μήκος 45.7 μέτρα και πλάτος μόλις 6.8 μέτρα !!!! 


Το πλοίο μάλιστα συγκρούεται με την Ελληνική βασιλική θαλαμηγό την ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ και μετά από χρόνια πουλιέται σε μια Οθωμανική εταιρία και πλέον μετονομάζεται σε BADIRMA που σημαίνει ΠΑΝΟΡΜΟΣ.....!!!!!!!!!!!! 

Τα στοιχεία αυτά τα βρήκα από ένα σπουδαίο forum το οποίο πρέπει να αναφέρω για να το επισκέπτεσθε...

http://www.nautilia.gr/forum/showthread.php?142456-%CA%FD%EC%E7-Trocadero-Kymi-Bandirma&s=2260c9716ee08153e4719fcc35f39024 


Στο βαπόρι ( vapuru) από εκεί και πέρα επιβιβάζεται ο ΚΕΜΑΛ ΑΤΤΑΤΟΥΡΚ και αγωνίζεται για την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και την ίδρυση της Τούρκικης χώρας. Στα πλαίσια αυτά επισκέπτεται την ΣΑΜΣΟΥΝΤΑ το 1919 με 18 συμπολεμιστές του και πυρπολούν τις Τούρκικες συνειδήσεις υπέρ της επανάστασής τους.

Έτσι για την ιστορία του Τούρκικου λαού το πλοίο έχει μια ιδιαίτερη σημασία... Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι είχε τρία Ελληνικά ονόματα σε τρεις διαφορετικές γλώσσες... Αγγλικά, σαν TROCANTERO, ΚΥΜΙ, και BADIRMA δηλαδή ΠΑΝΟΡΜΟΣ στα Τουρκικά...!!!!!!!!!!!!!!!

Τελικά αυτό το πλοίο ήταν γούρικο από πολλές πτυχές.....






27 Ιουνίου 2013

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ...





Φυσικά το γεγονός των γεγονότων είναι η αποχώρηση της Ρωσίας από την Συρία και η εγκατάλειψη της μοναδικής τους στρατιωτικής βάσης... Βρε δε πα να κουρευτούν οι παλαιοφοβιτσιάρηδες... Στηρίξου στην Τσαρική Ρωσία ή την σημερινή και θα αυτοκαταστραφείς σε πέντε λεπτά...


Αλλά το θέμα είναι η Αλβανία....



Κατά πρώτον παρακολουθώ τες εξελίξεις εις την Αλβανία από το blog  αυτό.....  και από συζητήσεις δια ζώσης με εκλεκτούς Αλβανούς κυρίως Καθολικούς το θρήσκευμα...


http://aristerastidropoli.blogspot.gr/


Το κύμα "αλλαγής" ενάντια στον Μπερίσα τελικά εκδηλώθηκε. Το λεγόμενο Σοσιαλιστικό κόμμα νίκησε. Φυσικά το κατά πόσο είναι σοσιαλιστικό.... Αλλά δεν είναι τις παρούσης...

Η Ελληνική μειονότητα γύρισε την πλάτη της στο κόμμα του δεξιού εθνικισμού που ονομάζεται ΜΕGA... Πάτωσε ούτε βουλευτή δεν βγάνει...

Το ΚΕΑΔ της μειονότητας βγάζει δύο βουλευτές ένα στα Τίρανα (σε σύμπραξη με το Σοσιαλιστικό κόμμα) και τον αρχηγό του τον κύριο Βαγγέλη Ντούλες...

Συνολικά σύμφωνα με το μπλογκ που ανέφερα εκλέγονται από τα κόμματα όλα οι εξής Ελληνικής καταγωγής  βουλευτές....

Βαγγέλης Ντούλες, ΚΕΑΔ, Αυλώνα

Βασιλίκα Υσι, PS  Τίρανα

Λούιζα Τζουβάνη, PS, Αυλώνα

Ανδρέας Μάρτος, PS , Αυλώνα

Αναστάσης Αγέλης, PS, Αργυρόκατρο

Βαγγέλης Τάβος, LSI, Αργυρόκαστρο (το LSI είναι από ότι κατανοήσει διάσπαση του σοσιαλιστικού κόμματος) ...


Συμπερασματικά κανένας δεν εκλέγετε από την μεριά του κου Μπερίσα... Και ας είχε τρεις... !!!!! υπουργούς Ελληνικής καταγωγής...



Συνολικά τα αποτελέσματα είναι τα εξής .... δηλαδή μπες και δες τα εδώ... τα έχει καλά χωρισμένα...


http://www.shekulli.com.al/web/zgjedhje2013.php


1) Από ότι κατάλαβα η μειονότητα δεν πήγε να ψηφίσει... Κατά ένα μπλογκ το Βορειοηπειρώτης τα ποσοστά συμμετοχής ήταν τα χαμηλότερα στην Αλβανίας στα Ελληνόφωνα χωριά...

2) Οι Ελληνικής καταγωγής συντάχθηκαν με την γενική τάση και ψήφισαν Σοσιαλιστικό κόμμα...

3) Η φωνή της άκρας δεξιάς δεν πέρασε και το μειονοτικό ΜΕGA πάτωσε ... Λένε ότι ο κος Βορίδης το πατρονάρει... Λένε εγώ δεν ξέρω... Ας κλαίει η ακροδεξιά.... Ας κλαίνε αυτοί που για πενήντα χρόνια μας έλεγαν για καταπίεση κλπ... Όπως όλος ο λαός κατεστειλόταν από τον Χότζα έτσι και οι Έλληνες στην καταγωγή (την άποψή μου για τον Χότζα την έχω γράψει δεν είναι κακός για όλα έκανε πολλά καλά)

4) Το κόμμα του ΚΕΑΔ δηλ το κόμμα που είχε την υποστήριξη της Ελληνικής κυβέρνησης διαχρονικά έπαψε να την έχει.... Έτσι λέει ο ίδιος ο αρχηγός του στην πρώτη μετεκλογική συνέντευξή του...

5) Οι ακροδεξιοί της Αλβανίας πάτωσαν...

6) Το κόμμα των Τσάμηδων εκλέγει 4 βουλευτές αποτελώντας τον προμαχώνα του εθνικισμού...





Το θέμα είναι ότι ο λαός αυτός ζει μια μεγάλη ελπίδα... Το δίλημμα είναι αν θα διαλέξει το μονοπάτι του εθνικισμού αργά ή γρήγορα... Είναι αλήθεια ότι τα μικρά του σύνορα είναι ασφυκτικά. Το Κόσοβο, η χώρα που έχει πρωτεύουσα τα Σκόπια, η μειονότητα στην Ιταλία, οι μετανάστες τους στα Βαλκάνια... αποτελούν γοητεία για να ερωτευθούν μια ιδέα Μεγάλης Αλβανίας... Ας θυμηθούν τα παθήματα της Ελλάδος και ας παραδειγματιστούν... Είθε...


Αλλιώς οι μεγαλύτεροι εθνικισμοί ίσως τον βυθίσουν στον πόνο και την δυστηχία...









25 Ιουνίου 2013

ΡΕ ΑΛΕΞΗς ........ ΡΕ ΑΛΕΞΗς.... ΣΥΧΝΑΖΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΤΟΝ ΝΤΟΛΟ.... ; ΜΕ ΤΟΝ Κυρ ΒΑΣΟ....





Ρε Αλέξης,,,, Ρε Αλέξης.... Ένα φάντασμα πλανιόταν στην Πλατεία Μαβίλη, στο υπόγειο ταβερνείο του κυρ Ντόλου... Σαν κατέβαινε τα ατελείωτα σκαλοπάτια ο ιατρός κος Βάσος Λυσσαρίδης με την συντροφιά του εμφανίζονταν και το πνεύμα του Ρε Αλέξης...




Ήμουν, τότε μικρός ευμετάβλητος και ανάμεσα στα βαρέλια τα γεμάτα υπέροχο κρασί της Μεσογαίας απολάμβανα τις βαθυστόχαστες αναλύσεις....

Εγώ πάντα συγχνοτιζόμουν με απίστευτους ανθρώπους συχνότατα όχι περισπούδαστους.

Τότε έκανα παρέα με τον μπακαλόγατο του Χρονά. Μαναβοπαίδι εγώ μπακαλόγατος ο φίλος ... άντε να θυμηθείς ονόματα πλέον....χρόνια...

Και κατέβαινε ο κυρ Βάσος που λέτε και ξωπίσω ο Ρε Αλέξης...


Ρε Αλέξη, Ρε Αλέξη.... εσύ δεν συστηνόσουν... Κοτζάμ επανάσταση έκαμνες... Σιγά μην κάνεις ευτελείς συναναστροφές... Μόνο που σκιαζόμουν γιατί νόμιζα ότι ήσουν βρακοφόρος, δρεπανηφόρος... ή ο Αλέξης ο ψεύτικος...

Πέρασαν χρόνια, από τότε που τα κεφτεδάκια του κυρ Ντόλου και της Ντόλενας μας άφηναν τυφλούς... Σήμερα καθαρίζεις και αναφύεσε από την στάχτη που είχε πέσει στην ηρωική μορφή σου....

Αναδημοσιεύω από τον ΝΟCTOC το πανέμορφο αυτό site....

http://noctoc-noctoc.blogspot.gr/

  • Μια ιδιαίτερα αξιόλογη αλλά όχι και τόσο γνωστή μορφή της περιόδου της φραγκοκρατίας ήταν ο Κύπριος δουλοπάροικος και επαναστάτης Αλέξης, που αποκαλέστηκε Ρε-Αλέξης (= βασιλιάς Αλέξης). Υπήρξε ο ηγέτης επανάστασης των Κυπρίων χωρικών και δουλοπαροίκων κατά των Φράγκων κυριάρχων. Βασική πηγή για το Ρήγα Αλέξη (ή Ρε-Αλέξη) και το κίνημά του είναι ο Κύπριος Μεσαιωνικός χρονοφράφος Λεόντιος Μαχαιράς. Από τον Μαχαιρά έχουμε, λοιπόν, συγκεντρωμένα μερικά στοιχεία για τον Αλέξη: ήταν χωριάτης, και μάλιστα δουλοπάροικος, καταγόταν από το χωριό Κατωμηλιά (πιθανώς το σημερινό χωριό Μια Μηλιά, κοντά στη Λευκωσία, ή τη Μηλιά Αμμοχώστου) και βρισκόταν στην υπηρεσία του βασιλιά ως μέλος του σώματος των αγγελιοφόρων του. Στη θέση αυτή φαίνεται πως είχε υπηρετήσει μέχρι το 1426, χρονιά σοβαρότατων γεγονότων στην Κύπρο. Τη χρονιά αυτή είχαν εισβάλει στο νησί από την Αίγυπτο οι Σαρακηνοί (Μαμελούκοι), είχαν κατανικήσει το στρατό του βασιλιά Ιανού σε μεγάλη μάχη στη Χοιροκοιτία, είχαν μάλιστα πιάσει αιχμάλωτο και τον ίδιο το βασιλιά, και είχαν λεηλατήσει το μεγαλύτερο μέρος του νησιού, περιλαμβανομένης της Λευκωσίας. Τον ίδιο χρόνο είχε εκδηλωθεί και το κίνημα του Αλέξη, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε, όπως φαίνεται, το χάος από την αποδιοργάνωση του βασιλείου, που ακολούθησε την ήττα στη Χοιροκοιτία, τις λεηλασίες των Σαρακηνών και την απουσία του ίδιου του βασιλιά Ιανού, που είχε μεταφερθεί αιχμάλωτος στο Κάιρο, από όπου επέστρεψε τον επόμενο χρόνο, αφού εξαγόρασε την ελευθερία του. Το κίνημα του λαού εκδηλώθηκε αφού αναχώρησε από το νησί το φουσάτο των Σαρακηνών, και τούτο θα πρέπει να ήταν οργανωμένο αλλά και θα πρέπει να είχε ευρεία απήχηση στις μάζες, αφού οι επαναστάτες κατόρθωσαν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους μεγάλο μέρος της Κύπρου, περιλαμβανομένων και σημαντικών αστικών και αγροτικών κέντρων, και να διορίσουν δικούς τους διοικητές στη Μόρφου, Λεμεσό, Λεύκα, Περιστερώνα, Ορεινήν και, βέβαια, στο Λευκόνοικο. Στο Λευκόνοικο βρισκόταν όπως φαίνεται, το αρχηγείο του Αλέξη, ο οποίος ανακηρύχθηκε από τους επαναστάτες βασιλιάς (ρήγας), ‘‘και όλοι οι χωργιάτες εδόθησαν εις την πόταξίν του’’, όπως γράφει ο Μαχαιράς. Φαίνεται ότι η επανάσταση είχε επιβληθεί στην ύπαιθρο. Όσο για τις πόλεις με την ισχυρή οχύρωση και τις δυνατές φρουρές, η μεν Αμμόχωστος δεν ανήκε τότε στο βασίλειο της Κύπρου αλλά ήταν ήδη κατειλημμένη από τους Γενουάτες από το 1373, η Κερύνεια ήταν πολύ ισχυρή και σε αυτήν είχαν καταφύγει οι ευγενείς από πριν, όταν οι Μαμελούκοι έφτασαν μέχρι τη Λευκωσία, η Λεμεσός βρισκόταν ήδη στα χέρια των επαναστατών, και η Πάφος είχε και αυτή καταληφθεί από κάποιον Σφόρτζα, Ιταλό μισθοφόρο, ο οποίος ήθελε να δημιουργήσει εκεί δικό του βασίλειο με τη βοήθεια Ισπανών και μερικών Κυπρίων. Δεν είναι σαφές αν και η Λευκωσία, που λίγο πιο πριν είχε καταληφθεί και λεηλατηθεί από τους Μαμελούκους, είχε πέσει και αυτή στα χέρια των επαναστατών. Θα πρέπει, βέβαια να δόθηκαν μάχες μεταξύ επαναστατών και Φράγκων κυριάρχων, όμως οι πηγές απέφυγαν να δώσουν λεπτομέρειες. Μιλά όμως και για το άνοιγμα των αποθηκών που πρέπει να βρίσκονταν στα μεγάλα τσιφλίκια των αρχόντων, από τις οποίες πήραν τα κρασιά, τα σιτηρά, τη ζάχαρη και όλα τα άλλα. Μιλά ακόμη ο Μαχαιράς για φουσάτον του Ρε-Αλέξη, δηλαδή για στράτευμα, πράγμα που φανερώνει ότι το κίνημα είχε καλά οργανωθεί και οι επαναστάτες είχαν οργανώσει δικό τους στρατό. Οι Φράγκοι κυρίαρχοι, προκειμένου να καταστείλουν την επανάσταση του Αλέξη, επιστράτευσαν το Φρε Άγγελον του Σπιταλλίου, δηλαδή τον αρχηγό του ομώνυμου Τάγματος των Ιωαννιτών που έδρευε στην Κύπρο, καθώς και τον Αντωνίε τα Μιλά (Μιλάνο), πράγμα που φανερώνει ότι ζητήθηκε ξένη βοήθεια, συνεπώς η επανάσταση είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις ώστε από μόνες τους οι δυνάμεις του βασιλείου δεν ήταν σε θέση να την αντιμετωπίσουν. Εξάλλου η επανάσταση δεν πνίγηκε στο αίμα παρά μόνο ύστερα από 10 περίπου μήνες. H αντιμετώπιση των επαναστατών επετεύχθη με το στράτευμα του βασιλείου και με τη βοήθεια Ευρωπαίων ηγεμόνων, που καταθορυβήθηκαν επειδή θεώρησαν τις εξελίξεις στην Κύπρο σαν κακό παράδειγμα προς μίμηση στη φεουδαρχική Ευρώπη. Η Κυπριακή και Ελλαδική ιστοριογραφία δεν έχει μέχρι τώρα ερευνήσει αρκετά και σε βάθος την προσωπικότητα του Ρε-Αλέξη και την εποχή του, καθώς και τα αίτια και τη φύση των αντιδράσεων των διαφόρων κοινωνικών τάξεων του κυπριακού λαού στο κίνημά του. Σ' αυτό φταίει σε κάποιο βαθμό και η πενιχρότητα των σχετικών πηγών.


http://youtu.be/LdyxeF69tUA

http://youtu.be/UOtUA0GKUYs


Ρε Αλέξης.... Ρε Αλέξης... να ήσουν Ρε Αλέξης σήμερα .....

21 Ιουνίου 2013

ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΙ ΛΕΣ ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ.... Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ.....

Μεγαλώσαμε σε μια κοινωνία λίγο ψευτο - ελεύθερη, που λίγο πάνω λίγο κάτω συναγωνιζόμασταν στην ατάκα και την εξυπνάδα..

Λίγο πάνω, λίγο κάτω υπήρχε μια ακατάσχετη λόγο - διάρροια... Όλα όμως είναι καταγεγραμμένα.... Οι υπηρεσίες.... Οι καλοθελητές τα έχουν όλα καταχωρημένα...

Ένα τραγικό παράδειγμα ήταν μια μπούρδα που ξεστόμισε "καλή τη διάθεση" ο κυρ Βότσης... Και ήλθε η εποχή που αυτή η πρωταθλήτρια μπούρδα να γιγαντωθεί, να πάψει να είναι αστειάκι και να γίνει εφαλτήριο σπίλωσης και χυδαιολογίας...

Για τούτο... Όσοι θέλουν ένα καλύτερο αύριο και είναι έτοιμοι να αγωνιστούν ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ για το σήμερα ενάντια στα μελλούμενα... ΠΡΕΠΕΙ


Α) Λέγε όσο λιγότερα μπορείς..

Β) Κράτησε την γλώσσα σου καθαρή, μην το μετανιώσεις...

Γ) Πέρασαν τα νιάτα της αθωότητας... Τώρα είναι ζωή θάνατος...

Δ) Ότι σου έλθει .... κράτα το ... αν σου έλθει και αύριο ξανακράτησέ το... εάν επιμείνει μετά από ένα μήνα ΠΕΣ ΤΟ ΤΟ ΡΗΜΆΔΙ...

Ε) Τα εν οίκω... μην τα βγάζεις στο κουρμπέτι... Δεν είμαστε παιζάκια που δεν μας παρατηρούν οι άλλοι...





126.000 μάτια το μπάνισαν.... Ένα αστείο έγινε μανιέρα και παντιέρα... Έλεος..

16 Ιουνίου 2013

ΝΕΖΕΡΟ ΟΙ ΧΩΡΟΦΥΛΆΚΟΙ ΜΠΟΥΚΑΡΟΥΝ ΓΙΑ ΧΡΕΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ....γράφει Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΙΟΣ"





Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που διάβαζα την εφημερίδα Ο ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΗΟΣ... Τυχαία έπεσα στο διαδίκτυο στην διαδικτυακή σελίδα του. Και ξανά αποτέλεσε μια αστείρευτη πηγή γνώσης και ιστορικής αναφοράς...

Θα έλεγα χωρίς περιστροφές ότι στην ιστοσελίδα του παρουσιάζεται μια απόλυτα "άγνωστη" ιστορία... Είναι η μορφή της ιστορίας και η γλώσσα που με συναρπάζει τα μάλα... Δείτε λοιπόν http://mikros-romios.gr/....





ΝΕΖΕΡΟ 1931

Το χωριό αυτό βρίσκετε στην Λάρισα. Το όνομά του είναι σλαβικό. Σήμερα ονομάζεται Καλλιπεύκη. Όπως γράφει ο ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΙΟΣ τον Φλεβάρη του 1931 λίγο πριν την τότε πτώχευση η χωροφύλακες κυκλώνουν το χωριό. Στόχος να πάρουν πίσω τα χρωστούμενα από τα αγροτικά δάνεια... Αλλά τι να γράψω εγώ ο πτωχός... Ας δούμε πως τα περιγράφει η εφημερίδα Ο ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΗΟΣ...

Από το υπέροχο ιστολόγιο... http://mikros-romios.gr/864/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%BF-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%8C-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%AD%CE%B7/





Αποκλείστηκε ολόκληρο χωριό για χρέη στο Δημόσιο!



Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.
Ένα ολόκληρο χωριό, ο Νεζερός ή Νεζερού όπως λεγόταν τότε, σήμερα Καλλιπεύκη, αποκλείσθηκε από χωροφύλακες και συνελήφθησαν οι κάτοικοί του για χρέη προς το Δημόσιο! Τέσσερις το πρωί, κάποια Παρασκευή του Φεβρουαρίου 1931, αποσπάσματα χωροφυλάκων περικύκλωσαν το χωριό και έβαζαν τους κατοίκους τους σε κρατητήρια χωρίς να τους επιτρέπουν να έλθουν σε επαφή με κανέναν. Αφού τους μάζεψαν όλους, ακόμη και εκείνους που δεν χρωστούσαν τότε, τους ανακοίνωσαν ότι συνελήφθησαν για χρέη στο Δημόσιο και χρεολύσια. Η επιχείρηση της Χωροφυλακής είχε τον κωδικό «Λίμνη», όπως μεταφραζόταν στα βουλγαρικά το (Ν)εζερός.
Επρόκειτο για επαγγελματικά και γεωργικά δάνεια που είχαν χορηγηθεί μετά την ανακατάληψη της Μακεδονίας, το 1919. Όπως συνήθως, στη Βουλή είχαν δεσμευθεί οι αρμόδιοι ότι τα χρέη αυτά θα χαρισθούν, λέγοντας μάλιστα ότι τα ποσά θα παρακρατούνταν από τις αποζημιώσεις που χορηγούνταν στους πολεμοπαθείς. Άλλαξε όμως η κυβέρνηση, άλλαξαν και οι απόψεις. Οι επόμενοι έκριναν άδικες τις χαριστικές υποσχέσεις, οπότε αποφάσισαν να συλλάβουν όλο το χωριό.
Ωστόσο, κάτι η αποτυχημένη σοδειά, κάτι η απροθυμία των κατοίκων και των κληρούχων να καταβάλουν τα ποσά, οδήγησε σε τέλμα, από το οποίο ανέλαβαν να βγάλουν τους κατοίκους ο βουλευτής Τυρνάβου Κωνσταντίνος Ροδόπουλος (1896- 1971) και οι πρόεδροι της κοινότητας και του οικοδομικού συνεταιρισμού. Ο Κ. Ροδόπουλος, αδελφός του συγγραφέα Μιλτιάδη Καραγάτση που είχε παντρευτεί την κόρη του σπουδαίου μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, προσπαθούσε να αποτρέψει τα χειρότερα. Αφού δεν μπορούσε να πείσει τον ενωμοτάρχη της Χωροφυλακής να τους ελευθερώσει, τηλεγράφησε στην Αθήνα και παρεκάλεσε δύο συναδέλφους του να καταθέσουν επερώτηση. Από το θόρυβο που ξεσηκώθηκε, οι χωροφύλακες πήραν εντολή και ελευθέρωσαν τους κατοίκους, ο δε Ροδόπουλος, αρκετούς μήνες αργότερα, απόσπασε απόφαση της Γερουσίας που τους απάλλαξε από τις οφειλές.




09 Ιουνίου 2013

ΠΕΡΑ ΚΛΟΥΜΠ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ....





Η αθλητική ζωή της Βασιλεύουσας από την πλευρά του γένους συνεχίζεται αδιαλείπτως. Την ίδια πορεία έχουν οι πρόσφυγες Πολίτες στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη.....

Κοινός παρανομαστής η ονομασία ΠΕΡΑ ΚΛΟΥΜΠ... Που σημαίνει η ομάδα από την γειτονιά του Πέρα...

Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1914 αφού η πρώτη προσπάθεια που έγινε το 1877 με τον Ερμή διακόπηκε... Ξεκίνησε σαν "Ελληνική Ομάδα Ποδοσφαίρου" μετονομάσθηκε σε ΠΕΡΑΝ ΚΛΟΥΜΠ και σήμερα ονομάζεται Beyoğluspor.

Φυσικά δεν πρόκειται να κάμνω copy paste ότι θέτε θα τα βρείτε στην ιστοσελίδα....


http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%A3%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%AD%CF%81%CE%B1%CE%BD_%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CF%82 

Και φυσικά στην ιστοσελίδα της ομάδας


http://www.beyogluspor.org/









Εγώ την Πέρα Κλουμπ των Αμπελοκήπων ήξευρα... Στην προσφυγογειτονιά μας τους Αμπελόκηπους υπήρξε στυλοβάτης και με τον δικέφαλο αετό της σκόρπιζε την χαρά κάθε Κυριακή με την ευγένεια και το ήθος της...



Εδώ ακούτε τον ύμνο που έγραψε ο κος Θαλασσινός για την Πέρα Κλούμπ... Φυσικά είναι ΑΕΚτζής και οι οπαδοί της ΑΕΚ την έκαναν δικό τους άσμα αλλά είναι ο ύμνος της ομάδας των Αμπελοκήπων...



Η "επίσημη" ιστορία της ομάδας όπως γράφετε στο site με λίγα λόγια....

- Δεκαετία 1880: Ίδρυση του Πέρα Κλούμπ στην Κωνσταντινούπολη με ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΙΧΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
- 1921-1922: ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
- 1922: Συμμετοχή στο πρωτάθλημα Ευρωπαϊκών Ομάδων στη Νίκαια της Γαλλίας και στο Βέλγιο. Ομάδα Ελληνική η Πέρα, με τις γαλλικές εφημερίδες, μάλιστα, να την αποκαλούν τότε "μια Ελληνίδα...πρωταθλήτρια Τουρκίας!"
Τους πρόλαβαν, όμως, τα γεγονότα...ΠΟΛΕΜΟΣ! Μικρασιατική καταστροφή - Πρόσφυγες.
- 1969: ΥΠΟΧΡΕΏΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΣΕ ΑΛΛΑΓΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΑΟ. ΒΥΖΑΝΤΙΟ
- 1974: ΑΝΑΚΤΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑ.


όπως καταλαβαίνετε η ιστορία είναι λίγο προβληματική... Οι χρονολογίες δεν ταιριάζουν... όπως πάντα υπάρχουν πολλές αναγνώσεις....



Ο ΑΣ ΠΕΡΑ


http://www.as-pera.gr/?q=sports/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%B4%CE%B1


Για αυτή την ΠΕΡΑ.... δεν ξέρω πολλά... Δηλαδή τίποτα... Την βρήκα τυχαία και την παρουσιάζω....

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΡΑ ιδρύθηκε το 1923 στην Κωνσταντινούπολη, αν και προϋπήρχε υπό διάφορες ονομασίες στην περίφημη περιοχή του Πέραν, όπως «ΕΡΜΗΣ», «ΠΕΡΑ ΚΛΟΥΠ» κλπ. Ως ένα από τα μεγαλύτερα σωματεία της ομογένειας της Βασιλεύουσας, ανάπτυξε υποδειγματική αθλητική, κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα.

Αργότερα, ο Α.Σ.ΠΕΡΑ, με τη σταδιακή διαρροή του Ελληνικού στοιχείου από την Πόλη, λόγω των διαδοχικών διώξεων των τουρκικών Αρχών, επανιδρύθηκε το 1973 στην Αθήνα και στη συνέχεια το 1978 στη Θεσσαλονίκη, από Περαιώτες, που εγκαταστάθηκαν στις πόλεις αυτές, όπως άλλωστε έγινε παλαιότερα με την ΑΕΚ στην Αθήνα και τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη μετά την Μικρασιατική καταστροφή.

Ο Α.Σ.ΠΕΡΑ, αν και πολύ αποδυναμωμένος, συνεχίζει ακόμη και σήμερα τη δράση του στη γενέτειρα, για εθνικούς κυρίως λόγους. Κατά το παρελθόν, όταν ανθούσε ο Ελληνισμός στην Κωνσταντινούπολη, καλλιέργησε πολλά ατομικά και ομαδικά αθλήματα, όπως το ερασιτεχνικό και επαγγελματικό ποδόσφαιρο, το βόλεϊ, το μπάσκετ, τον κλασικό αθλητισμό, το πινγκ πονγκ, το τένις, την πάλη, την πυγμαχία, την άρση βαρών, την ποδηλασία, την κολύμβηση κ.α. Στη μακρόχρονη εντυπωσιακή αθλητική του παρουσία στην Τουρκία, παρά το όχι και τόσο «φιλικό» περιβάλλον, οι ομάδες του κατέκτησαν πολλά πρωταθλήματα, ενώ οι αθλητές του αναδείχθηκαν πρωταθλητές και κατέρριψαν πολλά ρεκόρ Τουρκίας.

Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε τις εντυπωσιακές επιδόσεις των αθλητών στίβου, που ως πρωταθλητές συμμετείχαν και στις εθνικές ομάδες της γείτονος, τους θρυλικούς αθλητές της άρσης βαρών, μεταξύ αυτών και ο 5ος Ολυμπιονίκης Χρήστος Ιακώβου, τους παλαιστές και πυγμάχους, που αναδείχθηκαν σε θρυλικές μορφές, ενώ οι επί σειρά ετών μεγάλες επιτυχίες στο πινγκ πονγκ καθιέρωσαν τον Α.Σ.ΠΕΡΑ πρωταγωνιστή στο άθλημα αυτό, που συνεχίζει να είναι ως γνωστόν και στην Ελλάδα.

Ακόμα, πρέπει να σημειώσουμε τις μεγάλες διακρίσεις και δόξες που γνώρισαν οι Περαιώτες στο ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το βόλεϊ. Στο ποδόσφαιρο, η περίφημη «ομάδα των θριάμβων» αποτέλεσε το καμάρι του Ελληνισμού της Πόλης. Στο μπάσκετ επί σειρά ετών η ομάδα του Α.Σ.ΠΕΡΑ αγωνίστηκε στην Α΄ Εθνική κατηγορία με αξιώσεις, ενώ οι έφηβοι και παίδες του κατέκτησαν πρωταθλήματα Τουρκίας και αναδείχθηκαν κορυφαίοι καλαθοσφαιριστές. Στο βόλεϊ οι διακρίσεις του μπορούν να χαρακτηριστούν ως μοναδικές. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε την επί μία δωδεκαετία περίπου (1942 – 1955) απόλυτη κυριαρχία του Α.Σ.ΠΕΡΑ σ’ όλες τις εθνικές και τοπικές διοργανώσεις της Τουρκίας, με αποκορύφωμα την κατάκτηση πέντε διαδοχικών πρωταθλημάτων Τουρκίας!.

Εξάλλου, όπως συμβαίνει σε όλα σχεδόν τα ιδρύματα της διασποράς, ήταν ιδιαίτερα σημαντική η προσφορά του Α.Σ.ΠΕΡΑ στο θέατρο, τα γράμματα, τη μουσική και γενικά στην κοινωνική ζωή της Πόλης."


Αυτά γράφουν και μένω έκπληκτος γιατί κάποιος γράφει χοντρές ανακρίβειες...  Δεν επανιδρύθηκε στην ΑΘήνα το 1973 γιατί απλά η δικτατορία την έκλεισε μετονομάζοντάς την σε ΒΥΖΑΝΤΙΟ...

Τες πάντων...


Αυτό που εγώ κατάλαβα είναι ότι ο ΠΕΡΑ Αμπελοκήπων είναι ένα δημοκρατικό σωματείο και καθαρά της προσφυγιάς και οι άνω το παίζουν Βυζαντινοί κλπ κλπ κλπ.... 

 

05 Ιουνίου 2013

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ....




Είναι πολλές σκιές, που στοιχειώνουν τα άπαρτα βουνά του νου μου.

             



                      Την ώρα του έρωτα, με επισκέπτονται αποζητώντας το 




                                                   μερτικό         τους....



           Περνάω, τις πόρτες, ανοίγω διάδρομους του νου και 

                                                αφουγκράζομαι...




Ο κυρ. Μέντιος γκαρίζει και κράζει με υψωμένη την μαλαπέρδα του,

                              

                                     και αυτοί κινούνται στο χώρα μιας διάστασης 

απουσίας...



                        Τα κουνούπια φρενήρη κυκλώνουν τον χαμό μας....




             Ευτυχώς η καλή μου, ατενίζει την κίνηση της Βασίλισσας Σοφίας 


                                                                        και 



                                 αυτοί, κινούνται πίσω μου, εμπρός μου... 




                               Στο πάρτι του θανάτου είμαι μελλοθάνατος ; 





             Ήγγικεν η σειρά του δαμαλιού, εμπρός στο άτεγκτο χέρι του δήμιου ;





                                                                      Όχι ζω... 





Σημαίνει, αγωνίζομαι για την ευτυχία 
                            


                                                         της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και Ιουλιανού 



                                                              γωνία....





                 Σημαίνει ότι επιθυμώ αστεροειδή κραυγή και ντεσιμπέλ βοής...




                             Ζώντας με τους νεκρούς, σημαίνει ότι 




αναγνωρίζω                                                         την λευκαντική ικανότητα 

                 


                                             της KLINEX....




Ζώντας στο μεταίχμιο της ζωής, 


                                              σημαίνει απλά ότι είμαι μεσήλιξ... Άστιγξ, 


λύγξ...... 





                    και με όλα τα Ξ σαν κατάληξη....






Γιατί ο θάνατος δεν έχει Ξ παρά μόνο Σ.....










02 Ιουνίου 2013

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑΥΡΟ .... ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Η ΕΞΩΔΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑ ΤΟΥΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΟΙΚΙΑΣ ΜΑΣ...

Σταύρε.... ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ...








ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΒΕΡΟΥΧΗ ΜΙΑ ΕΡΓΑΤΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΥΡΙΟΥ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑ....

Γεννημένη στο Λαύριο, το προλεταριακό Λαύριο των μεταλλεργατών και των μεγάλων αγώνων η Μαρίκα Αντωνίου τελειώνει στα 15 χρόνια της το τότε Σχολαρχείο.

Αμέσως πιάνει δουλιά στα μεταλλεία της Γαλλικής Εταιρίας Λαυρίου. Ήταν "μπαλαντέρ" δηλαδή βοηθός στην τροφοδοσία του καμινιού που μετέφερε το μετάλλευμα. Φύση αγωνιστικό πνεύμα συνδέετε με τον αρχειομαρξισμό και το ΚΟΜΛΕΑ. Αρχίζει μέσα στα μεταλλεία της Γαλλικής Εταιρίας Λαυρίου, να αναπτύσει έντονη κομμουνιστική προπαγάνδα και δράση συνδικαλιστική και επαναστατική...

Η εργοδοσία απευθύνεται σύντομα "εις τας αρχάς" και στα 19 !!!!! της χρόνια εκδίδεται ένταλμα συλλήψεως της... Έτσι η Μαρίκα Αντωνίου βγαίνει στην παρανομία. Στα 19 της αποκτά το ψευδώνυμο ΑΝΤΙΓΟΝΗ το οποίο μένει για πάντα. Κανείς πλέον δεν θυμάται και δεν αναφέρετε στο όνομα Μαρίκα....

Καταδιωκόμενη από την αστυνομία στην χώρα φτάνει στην Αθήνα. Εκεί μπαίνει στην "συντακτική εκπαίδευση των νέων εργατών" Ήταν μια επιτροπή που ανελάμβανε να μάθει γράμματα στους συντρόφους των αρχειομαρξιστών με σκοπό την μόρφωσή τους πάνω στον μαρξισμό και φυσικά για να γράφουν άρθρα και κείμενα στην εφημερίδα "Η πάλη των τάξεων". Κατά μία ανεπιβεβαίωτη ΣΕ ΜΕΝΑ πληροφορία υπήρξε η αρχισυντάκτρια της εν λόγω εφημερίδας στην παρίοδο που ήταν 15μερη...

Σύντομα το "ανυπότακτο" πνεύμα της Αντιγόνης συναντάτε με την επαναστατική φυσιογνωμία του Σταύρου Βερούχη, στον οποίο αναφερθήκαμε σε προηγούμενη ανάρτηση...  Έτσι η ζωή της επαναστάτριας αυτής συνδέετε με τους αγώνες του συζήγου της διατηρώντας όμως όλη την δυνατή αυτοτέλεια. Από ότι έχω καταλάβει και έχω μάθει σε αποσπασματικές αφηγήσεις χώρος δράσης ήταν οι αγράμματοι εργάτες που λάβαιναν μόρφωση. Στην Αθήνα και φυσικά στον εγκαταλλελημένο Πειραιά. Συμμετείχε στους κύκλους μορφώσεως που ηγέτης τους ήταν ο Βιτσώρης. Οι αρχειομαρξιστές είχαν συλλάβει το επιτελικό σχέδιο να πάνε στις εξαθλιωμένες γειτονιές του Πειραιά εκεί που κανείς δεν τους βοηθούσε και να αναλάβουν αυτοί την μόρφωση και την αγωνιστική τους εκπαίδευση...

Το ζευγάρι αποκτά ένα παιδί τον Γιάννη Βερούχη και αντιμετοπίζουν σύντομα την εξορία στην Εύβοια - Κάρυστος - αμέσως μόλις γίνετε η δικτατορία του Μεταξά. Έτσι μετά την παρανομία, τις φυλακίσεις, την εξορία αντιμετωπίζει και τον θάνατο του συζήγου και συντρόφου της από το δολοφονικό χέρι ενός αγριοσταλινικού στον δρόμο για την λεγόμενη κυβέρνηση του βουνού ΠΕΕΑ αφού είχε εκλεγεί στην συνέλευση αντιπρόσωπος. Εκεί εκδηλώνεται όλη η ηρωική επαναστατική φυσιογνωμία της Αντιγόνης. Αρνείτε να καταγγείλει τον δολοφόνο στα αστικά δικαστήρια, λέγοντας ότι αυτά είναι θέματα των επερχόμενων εργατικών δικαστηρίων του μέλλοντος. Ήταν τέκνο της επαναστατικής παλίροιας, όπου η ιδεολογία και η προσωπική στάση και η ηθική υπόσταση συνταυτίζονται....

Από εκεί και πέρα επιστρέφει στην Αθήνα και φεύγει από την ζωή  σύντομα σε ηλικία μόλις 54 ετών. Κάθε χρόνο μετά το 1944 έγραφε ένα γράμμα προς τον δολοφονημένο σύζηγό της τον επαναστάτη Σταύρο Βερούχη....

Σε ένα από αυτά γράφει προς τον Σταύρο... " Σταύρο μου, το παιδί μας είναι πιά άντρας και έχει μια θαυμάσια εξέλιξη. Είναι ένας συνειδητός και τίμιος νέος εργάτης. Εάν τον έβλεπες θα έμενες ηθικά απόλυτα ικανοποιημένος".

Αυτόν τον συνειδητό και τίμιο εργάτη είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και εγώ. Και αύριο 4 Ιούνη είναι που πριν τρία χρόνια είχα την τιμή να κρατήσω και εγώ ανάμεσα σε άλλους πιό πιστούς συνεργάτες του το φέρετρο στους ώμους μου...


Αντιγόνη ΝΑΙ μαζί με τον Σταύρο δώσατε στην εργατική μας τάξη ένα άξιο πλήρης ΗΘΙΚΗΣ υπόστασης αγωνιστή....


ΑΙΩΝΙΑ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΜΝΗΜΗ






29 Μαΐου 2013

200 ΚΟΥΜΙΟΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΘΑ ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ .... ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ Η ΕΥΒΟΙΑ ΘΑ ΚΥΝΙΓΙΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑ ;;;;;;;;

Στο λαιμό τους είχε κάτσει η Κύμη... Σε όλα τα δεξιά άτομα της Εύβοιας... Και φρόντησαν να την διαλύσουν... Και να η ΝΕΟΣΕΤ και να ΣΕΛΜΑΝ και να τα τσιμέντα ΧΑΛΚΙΔΟΣ... Και να το ένα και να το άλλο... Και οι παλαιοί ταγματασφαλίτες εκδικούνται την Κύμη....

Και συνοδειπόροι οι πρόσφατοι νταβάδες του χωριού, οι ΠΑΣΟΚοι.... Που ήταν τσιφλίκι τους και τόλμησε να ψηφίζει Δήμαρχο κόντρα στις θελήσεις τους...

Και το εργοστάσιο που έχτισε το ΠΑΣΟΚ η ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗ Κύμης κλείνει, αφήνοντας στον δρόμο της απελπισίας 200!!!! ναι σωστά διαβάσατε 200 άτομα... Δηλαδή λίγο λιγότερο από το 10 % του πληθυσμού που μένει τον χειμώνα...

Ρήμαξαν την πόλη όλοι οι απατεώνες οι δεξιοί και οι ΠΑΣΟΚοι.... Κάποτε ήταν και 7,000 νοματαίοι... Και να τα ορυχεία και οι μύλοι και τα αμπέλια και τα ρημάδια τα καλύτερα ξύλα για τα τσιμπούκια που έπαιρναν οι Ιταλοί....

Άει σιχτίρ ανάθεμα την δεξιά που είναι η καταστροφή της Κύμης ακόμα από την εποχή του βουλευτή συγχωρεμένος πλέον του κυρ Βογιατζή... Που ήθελε καθαρή την Κύμη από ΔΕΗ, εργοστάσια κλπ... Που ένα δρόμο οι άθλιοι δεν έκαναν....

Καημένη Κύμη, ξανά θα φύγουν τα παιδιά σου .... Θα κλείσουν τα μαγαζιά, θα ερημώσει το χωριό....

Η ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗ Κύμης ήταν μια φάμπρικα που θα.... έφτιαχνε τμήματα του πολεμικού συστήματος που ονομάζονταν ΑΡΤΕΜΙΣ.... θυμάστε οι παλαιότεροι τους διθυράμβους του Ανδρέα Παπανδρέου... Το πρωόθησε ο τότε Δήμαρχος Θεωδόρου μάλλον με άλλους φίλους τότε της Κύμης φαντάζομαι τον κυρ Αρσένη που ο μπαμπάς του ήταν διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Κύμης και άλλους... Όπλα δεν φτιάξαν... Ράβαν κάτι στολές, μετά κάτι τζάκετ για τις σφαίρες ... με λίγα λόγια ανεμοσκορπίσματα ανεμομαζόματα... Τα γνωστά....

Δεν λέω ότι ήταν κάτι σόι... Και οι Κουμιώτες μεταξύ μας το είχαν γραμμένο... Αλλά το θέμα τώρα δεν είναι οι λοβιτούρες και οι ρεμούλες τα μέσα και οι βυζαντινισμοί... ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ.... Και χέστηκα ποιός διόρισε ποιόνα και γιατί...

Γιατί ο κος akrat που είναι συγγενής του κυρ Θεωδόρου και που δεν τον ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΠΟΤΕ για διορισμό... και όταν ήταν υφυπουργός του κυρ Τζοχατζόπουλου γιατί έμαθε να δουλεύει στα εργοστάσια ο akrat μακριά από οσφυοκαμψίες .... λοιπόν ο κυρ akrat έχει το ηθικό ανάστημα να αναφωνήσει....

ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΠΟΙΟΣ ΔΙΟΡΙΣΕ ΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΟΜΑ ΕΙΝΑΙ.... Με νοιάζει ο πόνος και η φτώχεια που απλώνεται σαν χταπόδι και κάνει τους κύριδες απόπαιδα και παρείες...

Γι αυτό Κουμιότες δεξιοί και αριστεροί και όσοι δεν είδατε στον ήλιο φως επί ΠΑΣΟΚ δεν είναι ώρα να γράψετε στα παλαιά των υποδημάτων σας την ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗ...

Τώρα είναι η ώρα να κάνετε Κούγκι το χωριό.... Το ακούς Δήμαρχε ; Το ακούς Δέσποτα ;

Δεν είναι ΠΑΣΟΚ όπαιδα τα παιδιά του εργοστασίου... Είναι παιδιά της Κύμης...

Παλληκάρια της Κύμης αγγαλιάστε την ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗ αγγαλιάστε το λαογραφικό Μουσείο που πάνε και δαύτο να κλείσουν οι γεννίτσαροι του φιλελευθερισμού...

ΠΑΨΤΕ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑΝΟΥ ΣΑΣ...

Και όσοι πείτε ότι εμείς τους πλερώναμαι ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΣΕΙΡΑ ΣΑΣ....


Και τέλος κυρ Θωμά Δήμαρχε... Αγγάλιασε τα παιδιά της ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ...

Και ήλθε η ώρα στα καλόπαιδα του χωριού ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΥΜΠΑΛΑ και τα ξέρω και που ΔΕΝ ΕΙΔΑΝ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΧΑΙΡΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΦΤΩΧΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΝΕ ΓΡΑΦΙΚΑ..... Εμείς παλληκάρια ήλθε η ώρα να οδηγήσουμε το χωριό στην σωτηρία....

Φτάνει η παρακμή της Εύβοιας... Φτάνει η ραστώνη...


Φορέστε τα ρούχα του αγώνα... Πιάστε τα φλάμπουρα της νίκης...


Ξέρω πατριώτες... Ο Γυμναστικός σύλλογος Κύμης στην Γ' Εθνική μπάσκετ... Ο Αθλητικός Όμιλος Κύμης στο ποδόσφαιρο ανέβηκε στην Γ' Εθνική και θα παίζει με την ΑΕΚ... Ξέρω πόσο ανεβασμένοι είστε... Όμως οι αγώνες για το ψωμί των εργατών δεν είναι αμελητέο...

Φανείτε ετοιμοπόλεμοι στην νέα κατραπακιά .... Διώξτε και σπάστε τον τσαμπουκά των αντιπροσώπων των κομμάτων εξουσίας....



Κάντο σημαία με τον Δέσποτα...

ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΕΡΓΑΤΕΣ.... ΟΛΟΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ

ΜΗΝ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΝΕΤΕ ΚΟΥΓΚΙ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ....



28 Μαΐου 2013

ΒΓΗΚΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ ΦΑΡΦΟΥΛΑ.... ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΑ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΕΝ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ALL STAR...



Ναι, ναι... Είναι αλήθεια... Ψες την μεσημβρίαν πήγα στο βιβλιοπωλείο του ΦΑΡΦΟΥΛΑ...ριου και αγόρασα το εν λόγω περιοδικόν... Οποία χαρά.... !!!!

Αφιερωμένο το τεύχος εις το χιούμορ... Από το βλέφαρο που έκανα είναι αξιόλογο... Αλλά επειδή θα αργήσω να το μελετήσω... προηγείτε ο Τ. Βουρνάς πρέπει να γράψω τάχιστα παρουσίαση..

Το αστείο της υποθέσεως είναι το χρώμα... Βρε παιδί μου είναι το αγαπημένο χρώμα μου... Το ψυγείο μου (Κινέζικο από εργοστάσιο στην Ιταλία... αμέ) είναι στο ίδιο χρώμα με το εξώφυλο. Τα ντουλάπια της κουζίνας κατά 50% επίσης...

Τα αγαπημένα μου Τ-Shirt επίσης είναι το ίδιο χρώμα... Και το απίστευτο !!!!!!! Τα αγαπημένα μου ALL STAR  !!!!!!!! ναι ναι σωστά το μαντέψατε είναι περτικαλί... Το λατρεμένο μου χρώμα...



Τα ALL STAR δεν με αφήνει όμως η σύζηγος να τα κυκλοφορήσω όξω.... Τα μπλουζάκια τα απαγορεύει, μόνο στον ύπνο με αφήνει... Όμως το ρημάδι θα βάλω στο σαλόνι τον ΦΑΡΦΟΥΛΑ και θα ισοφαρίσω... Τρέμε γυναίκα.... Σήμερα στον ΗΣΑΠ διάβασα δύο σελίδες του αγαπημένου Ζάχου... Σταθερά κανονιοβολεί εναντίον της Δύσεως.... Πυρ κατά βούλησιν...


Έχουμε λοιπόν θέμα... Θέμα μελέτης και πάρλας... Εκείνο που μου άρεσε βρε αδελφέ μου είναι το κειμενάκι της συντάξεως δηλαδή του εκδότου... Περιεκτικό και ουσιαστικό.... Και επί τέλους βάζει τα πράματα στην θέση του... Μια χαρά τα λέει για την αιώνια γκρίνια περί λίγων χρημάτων των εκδοτών βιβλίων... Πήξαμε στην μίρλα... Όπως έλεγε ο Δημοσθένης... "Βρες μου ένα επιχειρηματία που να μην βγάζει το κάτι τις..." ή όπως είπε ο Δελαστίκ (μου το ανέφερε φίλος) "αν φέτος έπεσε ο τζίρος 30% και πέρσι άλλα 30 % το ρημάδι σε 3,5 χρόνια γιατί δεν έκλεισαν ; )

Τώρα το περιοδικόν έχει αυτά που γράφει στο blog του ο ΦΑΡΦΟΥΛΑ.. ριος...


Από τα περιεχόμενα του τεύχους: Μπάμπης Άννινος: «Αι πηγαί του γέλωτος», Ε. Ζάχος-Παπαζαχαρίου: «Το γέλιο χτες και σήμερα», Ηλίας Κωστόπουλος: «Οι αρχαίες ...σύγχρονες θεωρίες περί χιούμορ», Ανρί Μπερξόν: «Γενικά για το κωμικό», Απόστολος Θηβαίος (για το σκαριμπικό χιούμορ): «Η νύχτα στο κάστρο», Θανάσης Αθανασόπουλος: «Μουσική και χιούμορ», Δάφνη Χρονοπούλου: «Με Φρόυντ ή Αρχίλοχο ή πως τιθασεύεται το θηρίο», Ευφροσύνη Μαντά-Λαζάρου: «Ο διάπλους του σκοτεινού Αχέροντα με χιουμοριστικές αποχρώσεις», Κ. Κάλχας: «Απήλθεν ο [καραγκιοζοπαίχτης] Γιάνναρος», Έφη Χρυσού: «Οι τελευταίες οδηγίες…», Ζαχαρίας Στουφής: «Το χιούμορ και η σχέση του με τον θάνατο», Κων/νος Μπούρας: «Αποχρώσεις του σκηνικού χιούμορ», Νίκος Ξένιος: «Ιδιωτικά χαμόγελα, δημόσιες αρετές».
Aνιχνεύοντας το χιούμορ ανά τόπους: Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού: «Μια σατιρική “βιογραφία” της Λευκάδας και του Λευκαδίτη», Νώντας Τσίγκας (Βογατσικό): «Μπριάνις κι μπούφ’», Νάσης Αλευράς (Κοζάνη): «Η συντέλεια απ’ τουν κόσμου», Οδυσσέας Ζούλας (Αστακός Ξηρομέρου): «Τα συμβάντα στην Πάτρα».
Μεταφράσεις: Ο Μ. Δαρβίρας μεταφράζει το σημαντικό κείμενο του Τσέχου διανοητή Karel Kosík «Ο Σβέικ και η Μπουγκούλμα», η Ε. Μικέλλη το κείμενο της ομάδα Α.Ι.V. (Μπρνο, Τσεχοσλοβακία): «Το γαλάζιο χιούμορ» και ο Ν. Σταμπάκης το διήγημα της Βελγίδας υπερρεαλίστριας Marianne van Hirtum «Ευθανασία — Απαγωγή γάτας — Τριάντα φράγκα — Ο κτηνίατρος».
Εικαστικά: Εύη Τσακνιά: «Ο ιός του χιούμορ και το μικρόβιο της τέχνης».
Ποίηση και χιούμορ: Χρήστος Τουμανίδης: «Οι Γρεγερίες». Ποιήματα με χιούμορ από τις/τους: Βασιλική Γεροκώστα, Δέσποινα Καραπάνου, Πάτροκλο Λεβεντόπουλο, Θόδωρο Μπασιάκο, Σωκράτη Μαρτίνη, Γιάννη Πάσχο και Χρήστο Τσατσαρώνη,.
Μικρή ανθολόγηση σατιρικής ποίησης: Α. Κάλφογλου, Αθ. Χριστόπουλος, Ανδ. Λασκαράτος, Μ. Άμβλιχος, Κλ. Τριαντάφυλλος, Δ. Καμπούρογλους, Γ. Σουρής, Κ. Σκόκος, Πωλ Νορ

  • w Μαζί με το τεύχος, κυκλοφορεί το 8ο φύλλο της εφημερίδας Η Ηχώ της Αεραλάνδης με θέμα: Ο ΛΑΛΑΒΡΑΚΑΣ όλα όσα θα πρέπει να ξερετε γι’ αυτόν!

  •  Η παρουσίαση του τεύχους θα γίνει την Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013 στον Ορίζοντα Γεγονότων (Κεραμεικού 88) στα εγκαίνια της ομαδικής εικαστικής έκθεσης που θα πραγματοποιηθεί με το ίδιο θέμα.
Ο Φαρφουλάς κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία ή αποστέλλεται με αντικαταβολή. Αν δεν το βρίσκετε επικοινωνήστε μαζί μας μέσω mail ή στο τηλέφωνο των εκδόσεων.

27 Μαΐου 2013

ΡΩΣΣΑΓΓΛΟΓΑΛΛΟΣ εν ποιήμα προεπαναστατικόν, εν ποιήμα της Διαφωτήσεως, εν ποιήμα με τα ούλα του....

Ένα ποιήμα που παράλληλα με τα έργα του Ρήγα Φεραίου, του Κοραή κλπ εκυκλοφορούσε στην σκλαβωμένη από τους Οθωμανούς Βαλκανική και όχι μόνο...

Ας το απολαύσωμεν. Και αν βρείτε και καμμιά σημερινή αντιστοιχεία καλώς έχει... Αφορμή για να το βρω στο δίκτυο είναι το βιβλίο του Τ Βουρνά "ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ" που μελετώ αυτή την εποχή....


Απολαύστε το...



Το αντέγραψα από το http://www.potheg.gr/ProjectDetails.aspx?lan=1&id=22

Ρώσσος, Άγγλος και Γάλλος, κάμνοντες την περιήγησιν της Ελλάδος και βλέποντες την αθλίαν της κατάστασιν, ηρώτησαν κατ' αρχάς ένα Γραικόν φιλέλληνα, δια να μάθουν την αιτίαν, μετ' αυτόν ένα μητροπολίτην, είτα ένα βλάχμπεην, έπειτα ένα πραγματευτήν και ένα προεστώτα. Και τελευταίον εσυναπάντησαν και την ιδίαν Ελλάδα.
 
ΟΛΟΙ
Ειπέ μας, ω φιλέλληνα, πώς φέρτε την σκλαβίαν,
και την απαρηγόρητον των Τούρκων τυραννίαν;
Πώς τες ξυλιές και υβρισμούς και σιδηροδεσμίαν,
παίδων, παρθένων, γυναικών ανήκουστον φθορίαν;
Πώς δε τον καθημερινόν των συγγενών σας φόνον,
του άδικου, αναίτιου και χωρίς τινα πόνον;
Δεν είσθ' εσείς απόγονοι εκείνων των Ελλήνων,
των ελευθέρων, των σοφών και των φιλοπατρίδων;
Και πώς εκείνοι απέθνησκον δια την ελευθερίαν,
και τώρα εσείς υπόκεισθε εις τέτοιαν τυραννίαν;
Και ποίον γένος ως εσείς εστάθη φωτισμένον
εις την σοφίαν, δύναμιν, κ' εις όλα ξακουσμένον;
Πώς νυν εκαταστήσατε την λάμπουσαν Ελλάδα!
Βαβαί! ως ένα σκέλεθρον, ως σκοτεινήν παστάδα!
Ομίλει, φίλτατε Γραικέ, είπε μας την αιτίαν·
μη κρύψης τίποτες ημών, λύε την απορίαν.
 
Ο ΦΙΛΕΛΛΗΝ
Ρωσσαγγλογάλλοι,
Ελλάς, και όχι άλλη,
ήτον, ως λέτε, τόσον μεγάλη.
Νυν δε αθλία
και αναξία
επειδή άρχει η αμαθία.
Οσ' ημπορούσι
να την ξυπνούσι
τούτ' εις το χείρον την οδηγούσι.
Αυτή στενάζει,
τα τέκνα κράζει,
στο να προκόπτουν όλα προστάζει.
Και τότ' ελπίζει
ότι κερδίζει·
εκείν' οπού 'χει νυν την φλογίζει.
Μα τις τολμήσει
μ' αληθή κλίσι
σ' ελευθερίαν να την κινήση;
Όστις τολμήση
να την ξυπνήση
πάγει στον Άδην χωρίς τινα κρίσιν.
 
ΟΛΟΙ
Και πώς μας είπες προ μικρού πως κείνοι που ημπορούσι
να την ελευθερώσωσι κακώς την οδηγούσι,
και τώρα μας απέδειξες πως δεν τολμά κανένας,
και όστις τολμήση χάνεται, και σιωπά καθένας;
Ποιοι ειν' οι πρώτοι, όπου ημπορούν και δεν την λευθερούσι,
κ' οι δεύτεροι που δεν τολμούν ούτε να το ειπούσι;
 
Ο ΦΙΛΕΛΛΗΝ
Έναν δεν λέγω,
κ' ουδένα ψέγω·
δεν υποφέρω πάντα να κλαίγω.
Φιλανθρωπότης,
μισανθρωπότης,
εις ποίον είναι ιδέτ' εν πρώτοις.
Κρίνατε όμως
πολλά ευνόμως
εις τίνα πρέπει ούτος ο μώμος.
Ιδού το θείον
ιερατείον·
αυτό γαρ έχει νυν το πρωτείον.
Ρωτήσατέ το,
ακούσατέ το,
κ' ευθύς θα δήτε το γαμπινέτο.
Εγώ να μείνω
πάσχω π' εκείνο
έως θανάτου, το ιερατείον,
και από άλλους,
μικρούς, μεγάλους,
και της Ελλάδος σφοδρούς αντιπάλους.
Όθεν βαλθήτε,
μην αμελήτε,
κι από τους πρώτους βεβαιωθήτε.
 
ΑΝΑΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ
Φρόνιμα μας ωμίλησε ετούτος ο φιλέλλην.
Λοιπόν μην αμελήσωμεν αυτό το παραγγέλλειν.
 
ΓΑΛΛΟΣ
Ιδού ας ερωτήσωμεν τούτον τον πολυγένην ·
μητροπολίτης φαίνεται, κάμνει τον Δημοσθένην.
Σ' αυτόν θέλει γνωρίσωμεν τον ζήλον της Γραικίας,
αν είναι φιλελεύθερος ή φίλος τυραννίας.
Χαίρε, πανιερώτατε και γένος της Γραικίας,
πώς υποφέρεις τον ζυγόν της Τούρκων τυραννίας;
  Γιατί εκαταντήσατε την φωτεινήν Ελλάδα
αθλίαν, κακορρίζικην και ως σβηστήν λαμπάδα;
 
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
 Να έχετε, τέκνα την ευχήν μου,
κι ακούσατε την απόκρισίν μου:
Εγώ τον ζυγόν δεν τον γνωρίζω,
ούτε ξεύρω να τον νοματίζω.
Τρώγω πίνω, ψάλλω με ευθυμίαν,
δεν δοκιμάζω την τυραννίαν.
Τότε υποφέρω αδημονίαν,
όταν με βλάπτουν στην επαρχίαν.
Αυτή του Τούρκου η τυραννία
σε μένα είναι ζωή μακαρία.
Το ράσον τούτο αφού εφόρεσα,
ζυγόν κανένα εγώ δεν εγνώρισα.
Δύο ποθώ, ναι, μα τες εικόνες,
άσπρα πολλά και καλές κοκόνες.
Περί δε της Ελλάδος, που λέτε,
ολίγον με μέλει, αν τυραννιέται.
Αν βαστάζη χωρίς να στενάζη,
όλες τις αμαρτίες εβγάζει.
Ημείς πάντα τους ξομολογούμεν,
εις τα ψυχικά τους νουθετούμεν,
πίστιν να έχουν στον βασιλέα
και σέβας εις τον αρχιερέα,
στον Τούρκον τ' άσπρα να μη λυπούνται,
τι την ψυχήν των τότ' ωφελούνται·
και αρχιερέων παρρησίες,
και παπάδων πολλές λειτουργίες,
Ο πνευματικός τους διορίζει
πως πρέπει καθείς να δευτερίζη.
Αυτοί άρχισαν να παρακούσι,
κι όλοι λευθερίαν φρονούσι.
Δια τούτο κ' ημείς συμφωνούμεν,
ομού με Τούρκους και τους βαρούμεν,
επειδή όλοι μας το θεωρούμεν
πως θέλει λείψει ό,τι βαστούμεν.
Χριστός, μας λέγουν, θέλει λευθερίην
ημείς δ' έχομεν το δεσμείν και λύειν.
Με θλίβει η μικρή επαρχία,
ελπίζω δ' άλλην, πλέον πλουσία·
έχω πασάδες και τους ελτζήδες,
και είναι σίγουρες αι ελπίδες.
Και οι κοκόνες είναι μέγα θαύμα,
ευκολύνουν γαρ το κάθε πράγμα.
Φθάνει γουν η τόση απολογία,
ιδού γυνή φέρει παρρησία.
 
ΑΝΑΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ
Ω δυστυχία των Γραικών, γένος πεπλανημένον,
πόσα κακά υποφέρετε εκ των ιερωμένων!
 
ΡΩΣΣΟΣ
Και τι καλά εκάμαμεν ημείς εις την Ρωσσίαν·
όλους τους επροστάξαμεν να ζουν στην μοναξίαν.
 
ΑΓΓΛΟΣ
Και ημείς αποφασίσαμε του Πάπα κάθε χρόνον
το είδωλον να καίωμεν χωρίς κανένα πόνον.
 
ΓΑΛΛΟΣ
Και ημείς τον εγκρεμνίσαμεν και από αυτόν τον θρόνον
και παίγνιον τον δείξαμεν στον κόσμον κι όχι Κρόνον.
 
ΡΩΣΣΟΣ
Ιδού ένας που έρχεται, και τις τόνε γνωρίζει;
Φορεί σαμουροκάλπακον και αγάλια βηματίζει.
Πρίγκιψ Βλαχίας φαίνεται, βέβαια και δε σφάλλω·
με δόξαν φέρεται πολλήν και τύφον τε μεγάλον
Νέος αυθέντης έγινε και πάγει στην Βλαχίαν,
για να γυμνώση τον λαόν χωρίς φιλανθρωπίαν.
 
ΑΓΓΛΟΣ
Πάμε να ερωτήσωμεν, να ιδούμε τι φρονάει,
αν τυραννίαν χαίρεται ή πάτρην αγαπάει.
 
ΟΛΟΙ
Σε χαιρετούμε, Ηγεμών, με το προσήκον σέβας,
Ελλάδος γόνε άριστε, κοινώς δε και της Εύας.
Σοι συγχαιρόμεθα πολλά την νέαν αυθεντίαν
μακρόβιον κ' ελεύθερον εις όλην την Γραικίαν,
ήτις στενάζει, κόπτεται, έχασε την πνοήν της,
και τα πολλά τα βάσανα έπαυσαν την ζωήν της.
Τας χείρας της εξάπλωσεν σε σας τους απογόνους,
ως δυναμένους, βέβαια, να σβήσητε τους πόνους.
Ποτέ δεν το ελπίζαμε πως θέλ' αμεληθήτε,
άλλα με τόλμην τους εχθρούς θέλει εκδικηθήτε.
 
ΠΡΙΓΚΙΨ
Αντιχαίρετε, ω ξένοι,
η ευχή κάτω ας μένη.
Τούτα που εσείς μου λέτε,
φλόγα στην καρδιά μου φέρτε.
Της Ελλάδος λευθερία
εις εμέ είναι πτωχεία.
Τότε η παρούσα δόξα
σβύει, φέρει τόσα τόξα.
Σκλάβος είμαι δοξασμένος,
απ' τους Τούρκους αγαπημένος·
πρέπει εγώ εξ εναντίας,
ως πιστός πάσης Τουρκίας,
την Ελλάδα ν' αφανίζω
και τους Τούρκους να δωρίζω.
Τότε ημπορώ να ζήσω,
όταν τους Γραικούς εκδύσω.
Φίλοι, η ελευθερία
ειν' κοινή συγκοινωνία.
Πλούσιος, πτωχός και πένης
φαίνετ' άλλος Δημοσθένης·
εις αυτήν όλοι προστάζουν,
σοφοί, δίκαιοι ετάζουν.
Μα η δόξα η εδική μου
τέρπει μόνον την ψυχήν μου.
Έχω όλους υπό χείρα,
με τρομάζει κάθε χήρα.
Μ' αν ο Τούρκος μάς δικάζει,
και ως αρνιά όλους μας σφάζει,
φθάνει όσον εντρυφούμε,
πάλιν 'μείς τον αγαπούμε.
Βρήκαμε το ιατρικόν μας,
να 'βγωμ' απ' τον θάνατόν μας·
όταν τους Γραικούς γυμνούμεν
και τα άσπρα τους μαδούμεν,
εις την Πόρταν τα δωρούμεν,
κι ούτω την ζωήν λυτρούμεν.
Ποτίζομεν και την αυλήν,
γλυτώνομε και την ζωήν.
Οι προπάτορές μας πρώτα
δεν ελάβαν τέτοια φώτα ·
ζούσαν πλιο ταπεινωμένοι
κ' εις το γένος πλιο δοσμένοι.
Εις ετούτο το βραβείον
να μας ζη το ιερατείον,
που μας άνοιξε τα μάτια,
κ' έχομε χρυσά μακάτια.
Φίλοι, συγχωρήσατέ μοι,
θε να πάγω στο χαρέμι·
είδα, μπήκ' ένας Δεσπότης,
που 'ν' της Δόμνας χρυσοδότης·
φέρει, βέβαια, σολδία,
για να λάβη επαρχία.
Υγιαίνετε ομάδι,
φίλοι μου Ρωσσαγγλογάλλοι.
 
ΑΝΑΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ
Ιδού που ερωτήσαμε και τούτον τον πολίτην,
και όμοιον τον εύρομεν ως τον Μητροπολίτην.
Πρέπει να ερωτήσωμεν άλλον κανένα τάγμα,
ίσως και επιτύχωμε διάφορον το πράγμα.
Ιδού τούτος ο σοβαρός κι όλος ανησυχίας,
βέβαια, θλίψις τον κρατεί της Τούρκων τυραννίας.
Συλλογισμένος περπατεί και μυστικά μιλάει·
μήπως του γένους του κακά προς ένα τα μετράει;
 
ΟΛΟΙ
Χαίρε, Γραικέ πραγματευτά και φίλε της πατρίδος,
ελευθερίας πρόμαχε και εχθρέ της τυραννίδος.
Σε βλέπομεν ανήσυχον και σφόδρα τεθλιμμένον
πατρίδος ναι φαντάζεσαι ζυγόν τον βρωμισμένον.
Εσείς, βέβαια, δεν έπρεπε ποτέ να σκλαβωθήτε,
αλλ' ώσπερ και οι προ υμών ελεύθερα να ζήτε,
να λάμπετε στην αρετήν, σοφίαν και ανδρείαν,
ως οι προπάτορες υμών, και στην ελευθερίαν.
Αλλ' αν από αμέλειαν και από πολλάς αιτίας
επέσατε εις τον ζυγόν της Τούρκων τυραννίας,
πάλιν μπορείτε εύκολα να έλθητε στα πρώτα,
αν τον ζυγόν συντρίψητε και λάβητε τα φώτα.
 
ΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗΣ
Χαίρετε και σεις, φίλοι και περιηγηταί,
βλέπω κ' είσθε τω όντι πατρίδος ζηλωταί.
Εγώ για την Γραικίαν δεν είχα στοχασμόν,
με όλον όπου φέρει ζυγόν τυραννικόν·
αλλά πάντα προσμένω από την Μπαρμπαριά
καράβια φορτωμένα και από τη Φραγκιά·
ειν' μέρες δεν τα βλέπω, για να αναπαυθώ.
Για τούτο συλλογούμαι χωρίς να κοιμηθώ.
Το γένος μου το κλαίω, ότ' είναι στον ζυγόν,
μα δια ελευθερίαν δεν δίδω οβολόν∙
στον Τούρκον τα σκορπίζω, χωρίς να τα ψηφώ,
την σκέπην του να έχω κ' εχθρούς να πολεμώ.
Εγώ άσπρα δανείζω εις όσους αγρικώ,
ότι έχω να τα λάβω με κέρδος αρκετό·
μα όταν εγνωρίζω πως δεν τα αβγατώ,
τότε βαθιά τα θάπτω κι ουδέ τα μαρτυρώ.
Είναι τινές δε, πάλιν, οπού πολλά πετούν
εις γένος και σχολεία, για να τους εξυπνούν·
αλλ' ούτοι ειν' ολίγοι, τα άσπρα των δεν αρκούν,
δια να απολαύσουν εκείνο π' αγαπούν.
Ημείς, το πλείστον μέρος εκ των πραγματευτών,
θέλομεν πάντα άσπρα, κι ας έχομεν ζυγόν·
τα πλούτη μας ευφραίνουν και μας παρηγορούν,
κι ουδέποτε του Τούρκου τα βάρη μάς 'νοχλούν.
 
ΑΝΑΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ
Τέλος ημείς δεν βρίσκομεν κανένα φιλοπάτριν,
καθένα τον ακούομεν πρόθυμον τουρκολάτρην·
λοιπόν ματαίως τρέφομεν δια τους Γραικούς ελπίδα,
πως θέλ' αποτινάξουσι Τούρκου την τυραννίδα.
Ας πλησιάσωμεν κοντά, ν' ακούσωμεν τι λέγει
εκείνος ο υπέροφρυς, όπου κινεί το χέρι.
Φαίνεται όλος σοβαρός, και όλος εις φροντίδες·
αυτούς οι Τούρκοι συνηθούν να λεν κοτζαμπασήδες.
Γεια σου, χαρά σου, προεστέ, γιατί είσαι συγχισμένος;
Και τις σε κακοποίησε και στέκεις λυπημένος;
 
ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΣ
Αχ το γένος μου πολλά με κατατρέχει,
μοι λέγει τάχα πως τ' άρπαξα τα έχει·
εγώ εστάθην τρεις χρόνους στην αξίαν,
κι ως ήθελα εβάσταξα την επαρχίαν∙
έδειχνα εις όλους πως είμαι ευεργέτης,
ουδείς δ' ετόλμα να φανή ως προπέτης.
Εάν πολλ' άσπρα τους άρπαξα βιαίως,
πάλιν στους Τούρκους τα 'δωσα δια χρέος.
Τους πτωχούς σκληρά τους τυραννούσα,
όμως τους Τούρκους πολλά τους αγαπούσα.
Και όστις Γραικός Τούρκον εκαταλάλει,
τον επρόδιδα, να βάλουν γνώσ' οι άλλοι.
Τόσον εστάθην πιστός εις το δοβλέτι,
ως ουδείς άλλος τιμών τον Μωχαμέτη.
Καλά εζούσα, κι όλους τους εκδικούσα,
αλλ' ένας άλλος, όπου εγώ μισούσα,
με μέσ' αγάδων μ' επήρε την αξίαν·
αυτού νυν πάσχω να σβύσω την οικίαν.
Έχω κ' εγώ πολλά μέσα αγάδες,
να αφανίσω και όλους τους ραγιάδες.
Θέλω τους κάμει τις είμαι να γνωρίσουν,
μικροί, μεγάλοι, για να με προσκυνήσουν·
κοινώς γαρ άλλοι λέγουν για να με ψήσουν,
κι άλλοι φωνάζουν κάλλιο να με φουρκίσουν.
Αυτό, φίλοι, το παράπονον έχω,
και εις τους Τούρκους δια τούτο προστρέχω.
 
ΓΑΛΛΟΣ
Ουαί σοι, τάλαινα Ελλάς, τι σ' έμελλε να πάθης!
Από τυράννους και δικούς ω πώς εκατεστάθης!
Ξένοι σ' ακούν, στενάζουσι και συνθρηνούν μαζί σου,
και τα δικά σου τα παιδιά αυξαίνουν την πληγή σου!
 
ΑΓΓΛΟΣ
Όστις τα πάντα θαυμαστά έργα της ερευνήση,
και τώρα δε να την ιδή, και πώς να μην ραγίση;
Αυτή όλους μάς φώτισε με τα συγγράμματά της,
κ' ημείς πάντα μιμούμεθα τέκνα τα παλαιά της.
 
ΡΩΣΣΟΣ
Πολλά θαυμάζω και απορώ τους Έλληνας τους πρώτους
εις την σοφίαν, δύναμιν και εις όλους των τους τρόπους·
εάν ημείς δεν βρίσκαμεν κείνων τας ερμηνείας,
αλοίμονον, δεν φθάναμε εις τέτοιας ευτυχίας.

(Φεύγουν, και εις την στράταν συναπαντούν την Ελλάδα.)
 
ΑΓΓΛΟΣ
Ρώσσε και Γάλλε, βλέπετε εκείνην την γυναίκα;
Άραγε τι να έπαθεν η δυστυχής η Γραίκα;
Ξυπόλυτη, ακτένιστη και όλη πληγωμένη,
και μέσα εις τα δάκρυα όλη βεβυθισμένη.
Ας πλησιάσωμε κοντά να ίδωμε τι έχει,
και κάθε ένας απ' ημάς την βοηθεί ως θέλει.
 
ΓΑΛΛΟΣ
Βαβαί, τι λύπη, τι φθορά ειν' εις τούτο το σώμα!
Τέτοιες πληγές, τέτοιες σπαθιές, εγώ δεν είδ' ακόμα.
Τα αίματά της έγιναν μια φοβερά πλημμύρα.
Ω δυστυχής Ελλήνισσα, πώς σ' εύρε τέτοια μοίρα;
Και ποία άλλη ως εσύ βαστούσε αυτούς τους πόνους,
να μη πεθάνη παρευθύς, μα να 'χη ακόμη τόνους;
 
ΡΩΣΣΟΣ
Ουαί! Το στήθος της κτυπά και τα μαλλιά μαδίζει,
και μετ’ αυτά τα δάκρυα και τας πληγάς σφογγίζει,
Κοιτάξετε τους πόδας της· ειν' αλυσοδεμένοι
και οι μαστοί της παντελώς ειν' καταξηραμένοι.
Γυνή μεγάλη φαίνεται, γεμάτη από σοφίαν,
και σώμα έχει ηρωικόν και φυσιογνωμίαν.
Για στοχασθήτε, φίλοι μου, Τούρκου την τυραννίδα,
πόσον σκληρά εσπάραξε τούτην την Ελληνίδα!
 
ΑΓΓΛΟΣ
Ας την ρωτήσωμεν, λοιπόν, να μας ειπή τα πάθη.
 
ΡΩΣΣΟΣ
Καλόν είναι να μάθωμε το πράγμα πώς εστάθη.
 
ΓΑΛΛΟΣ
Αυτό κ' εγώ πολλά ποθώ
κ' είμαι περίεργος να ιδώ
 
ΟΛΟΙ
Χαίρε, κυρία Ελληνίς· γιατ' είσαι πληγωμένη,
άμορφη και ταλαίπωρη και τόσον τρομασμένη;
Εξήγησέ μας φανερά τα τόσα βάσανά σου
και κάμε μας, παρακαλώ, γνωστόν και τ' όνομά σου.
 
Η ΕΛΛΑΣ
Το όνομά μου ειν' Ελλάς, κοινώς δε και Γραικία,
η πριν λαμπρά και ένδοξος, τώρα δε παναθλία.
Εσείς δε, ξένοι, τίνε εστέ, και πώς ήλθατε ώδε;
Τις η πατρίς και γένος σας ίσως παρηγορούμαι.
 
ΡΩΣΣΟΣ
Γάλλος ούτος, εγώ δε Ρώσσος, Εγγλέζος δ' εκείνος,
Πετρουπολίτης είμαι εγώ, κ' εκείνος Παριζίνος.
Από την Λόνδραν ο Άγκλος· ήλθομεν δε συμφώνως,
τα πάθη σου να ιδούμεν μάλλον του νυν αιώνος.
Μητροπολίτην εύρομεν και Μπέη της Βλαχίας,
πραγματευτήν και προεστόν φίλους της τυραννίας.
 
Η ΕΛΛΑΣ
Γένη σκληρά και ύπουλα, φυλαί γεμάται δόλον,
μη λέτε πρόφασες ψευδείς, με φέρετε γαρ πόνον.
Αρχιερείς και μπέηδες και προεστούς τυράννους,
λέτε πως τους ευρήκατε όλους Μωαμετάνους·
τούτο ποσώς δεν έπρεπε για να σας ενόχληση·
και πότ' αυτοί ηγάπησαν την ανθρωπίνην φύσι;
 
(τω Ρώσσω)

Εάν καλούς γνωρίζετε αυτούς τους καλογήρους,
και από τους άρχοντας πολλούς, ωσάν αυτούς ομοίους,
ποτέ δεν τους εστέλνετε να ζουν στο μοναστήρι,
και άρχοντας τους δολερούς ομοίως στο Σιμπίρι.
 
(τω Γάλλω)

Μα κ' εσύ, Γάλλε, θαυμάζεις;
Φαίνεταί μοι πώς με παίζεις.
Αν εσείς αυτών την δόξα
δεν γκρεμίζατε με τόξα,
κι αν δεν στούνταν γιουλοτίνα,
σεις εχάνεσθε απ' την πείνα.
 
(τω Άγγλω)

Εάν εσείς τον Πάπαν γνωρίζετε καλόν,
γιατί τον κάθε χρόνον τον καίετε πλαστόν;
Λοιπόν μην απορείτε πως είναι οπαδοί,
καθένας το γνωρίζει, και μέσα τον πονεί.
 
(εις τους τρεις)

Τας πληγάς και τραύματά μου,
που μου δίδουν τα παιδιά μου,
ίσως έχουν και αιτίαν
ότι γίνονται με βίαν.
Πώς δε να αλησμονήσω
και παντού να μη κηρύσσω
ότι εισθ' εσείς αιτία
οπού φέρω 'γώ μυρία;
Βλέπετε τούτας τας πληγάς, που έχω στο κεφάλι,
και άλλας πάνω στην καρδιά, μία κοντά στην άλλη;
Όλας 'πό σας τας έλαβα χωρίς φιλανθρωπίαν.
Σ' εμέ την ευεργέτιν σας δείξατ' αχαριστίαν.
Τρεις μάχες Ρώσσος κήρυξεν ενάντιον Τουρκίας,
τα τέκνα μου εσύναξεν από πολλάς οικίας,
εγγράφως τα υπέσχετο για να τα λευθερώση,
μα ο σκοπός του απέβλεπε σκληρά να τα σκλαβώση.
Δεν έφθασε που 'σφάγησαν τόσ' Έλληνες μαζί του,
αλλ' έσβησε κι άλλους πολλούς ησύχως το σπαθί του.
 
Άρχισε και η Γαλλία
να κηρύττη ελευθερία·
έφθασε στα σύνορά μου,
κ' ηύξησε τα βάσανά μου.
Ύβριζε την τυραννία,
μα διψούσε για σολδία.
Η Ρωσσία κ' η Αγγλία,
βλέποντάς τους στην Τουρκία,
έτρεξαν να τους εξώσουν,
για να μη με λευθερώσουν.
Τρέχει η μία πληρωμένη
και η άλλη κομπασμένη
τους Αγαρηνούς να σώσουν
και εμέ να θανατώσουν.
 
Δεν είσθ' εσείς που λάβετε τόσα μεγάλα φώτα
από τας βίβλους των σοφών, που 'ταν παιδιά μου πρώτα;
Και αν εσείς δεν είχετε κείνων τας ερμηνείας,
ακόμη ήθελ' ευρίσκεστε δούλοι της αμαθείας.
Και πάλιν αν με βγάζετε από την τυραννίαν,
ευθύς αι Μούσαι άσουσι νέαν φιλοσοφίαν∙
και τότ' εσείς μανθάνετε πολλά, που δεν νοείτε,
από τα τέκνα μου αυτά, που τώρα τυραννείτε.
 
Μα πού φιλανθρωπία;
λείπει από σας φιλία.
Τρέφεται η κακία.
Άρχ' η μισανθρωπία
Λόγω φωνείτε
πως με πονείτε,
έργω δε τον χαμόν μου ποθείτε.
Ω της κακίας
κι αχαριστίας
και της υμών άκρας απονίας!