25 Ιουλίου 2022

H ΔΑΣΩΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ... Και στην μέση της ιστορίας τσουπ η Τουρκία....





 




 Αν ρωτήσεις 200 ανθρώπους στην χώρα αυτή, για τα δάση θα σου πουν... Τα δάση;; Όλο και μειώνονται τα δάση... Πάνε τα παλαιά δάση... Μας πήρε και μας σήκωσε όλα τα δάση καταστρέφονται... Για καθίστε όμως. Στάσου Τούρκο να γιομήσω... Είναι αυτό μια αλήθεια; Ή είναι ένας αστικός μύθος που αγκαλιάζει νέους γέρους, παιδιά, δημοσιογράφους, δεξούς και αριστερούς... Ένας στους 200 θα το καλοσκεφτεί... Εγώ είμαι στους ένας προς 200... Ψες τσακωθήκαμε με ένα φίλο. Και ειλικρινά νευρίασα. Νευρίασα γιατί δεν περίμενα ότι πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε από το μηδέν. Πρώτα από όλα λοιπόν. Οι Έλληνες στην Ρούμελη που μέναν παιζάκια; Στα βουνά Κύριε. Σωστά Κωστάκη. Οι Οθωμανοί που έμεναν Σταυράκη; Στις πεδιάδες Κύριε. Μπράβο Σταυράκη. "Από την αρχή της Τουρκοκρατίας, μεγάλος αριθμός του ελληνικού πληθυσμού μετακινήθηκε προς τα ορεινά, επειδή δεν μπορούσε να αντέξει τη σκληρή καταπίεση του κατακτητή. Άλλωστε, οι Τούρκοι εύκολα μπορούσαν να διαρπάζουν τα αγαθά των κατοίκων των πεδινών περιοχών και να εξανδραποδίζουν τα παιδιά τους, για τα χαρέμια, τους οντάδες τους, αλλά και τους γενίτσαρους. Έτσι εξηγείται που όλα τα ορεινά της Ελλάδας ήταν γεμάτα με χωριά που σε μερικές περιπτώσεις άκμασαν και έγιναν ξακουστά. Όπως ήταν φυσικό, η πίεση στο δάσος ήταν τεράστια, λόγω των βιοτικών αναγκών που έπρεπε να ικανοποιηθούν. Πολλά δάση εκχερσώθηκαν, για να δημιουργηθούν καλλιέργειες ή βοσκότοποι. Άλλωστε, επί Τουρκοκρατίας δεν υπήρχε δασική πολιτική. Η ξύλευση και εν γένει οι καρπώσεις από τα δάση ήταν ελεύθερες. Μόνο όποιες εκμεταλλεύσεις μπορούσαν να αποδώσουν έσοδα, πραγματοποιούνταν και κατέληγαν στον Τούρκο διοικητή της περιοχής." 

Φύγαν οι Οθωμανοί και δειλά δειλά κατεβήκαμε από τα αψηλά βουνά. Και που κατεβήκαμε πεινάσαμε... Ξέρεις τι είναι να είσαι στα βουνά να βοσκάς γίδες να σπέρνεις σε επικλινές έδαφος και αξάφνου να σου λεν σκάψε σε ευθεία;; Ρώτα έναν αγρότη έναν σκαφτιά. Πόσο σκάβεις στον 8ωρο σε επικληνές έδαφος και πόσο στην πεδιάδα... Και θα ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ τι σημαίνουν οι πεζούλες που βλέπεις στα νησά και αλλού... Άντε σκάψε στην πεδιάδα... Θα σου φύγει ο τάκος και παραγωγικότητα ΧΑΛΙΑ.. Γίναν πολλά στο διάβα της ιστορίας. Προσαρμοστήκαμε, κάτι καταφέραμε με τις καλλιέργειες τις πεδινές... ΑΛΛΑ ΒΟΥΝΙΣΙΑ πράγματα προτιμούσαμε... Γιατί πέρα από την καλλιέργεια είχαμε και τα ζα. Μια θάλασσα από γίδες και λιγότερα προύβατα. Ποταμός. Να θέλουν πρωί αξημέρωτα να τα βγάλεις βόλτα για μάσα (έχεις ακούσει πως βελάζει άμα θέλει να βγει για μάσα το πρωί;; νευριάζεις κάργα). Και έρχεται ο Μεταξάς και κάνει κάτι που δείχνει ότι, θέλαν να ΚΑΤΕΒΕΙ ο λαός από τα βουνά. "Με τον Ν. 857/37 “περί αιγοβοσκής”, επί εποχής Ιωάννη Μεταξά απαγορεύτηκε η αιγοβοσκή αρχικά στα δάση ελάτης και στη συνέχεια σε όλα τα δάση, ακόμα και στα πουρνοτόπια. Σφαγιάστηκαν τότε 5 εκατομμύρια γίδια και αυτό αποτέλεσε μεγάλο οικονομικό πλήγμα για τον ορεινό πληθυσμό. Μετά τη λήξη της ανωμάλου καταστάσεως, εισήχθη αριθμός 5 εκατομμυρίων αιγών από την Τουρκία και διανεμήθηκαν στους κατοίκους της υπαίθρου." (από το ίδιο με το προηγούμενο). Μάλιστα Κύριε από την Τουρκία σωθήκαμε.... Ω ρε Παναγιά μου... Άντε αυτό να το πεις στον κόσμο... Μας έσωσε η Τουρκιά... Όπως και με το Κουρτουλούς... https://dasarxeio.com/2018/03/29/54669/


Και έρχεται ο εμφύλιος... Και εξαφανιαζόλ ο κόσμος από τα ορεινά μέρη... Που να βρει φαγάκι ο αντάρτης;; Από την πείνα εξολοθρεύτηκε... Έχουμε διαβάσει πράγματα στην Εύβοια να σου σκώνεται η τρίχα κάγκελο. Να ζει μερόνυχτα στο σπιτάκι του σκύλου άνθρωπος μαζί με τον αλυσοδεμένο σκύλο. Και ο ιδιοκτήτης του σπιτιού να το καταλαβαίνει και να βάζει φαγάκι διπλό... Και μπαίνουν οι ΕΤΑΞίτες στην Εύβοια και βγάζουν φιρμάνι... Όξω από τα χωριά τα βουνίσια... Πείνα οι αντάρτες... Έτσι ο κοσμάκης πήρε ότι είχε και δεν είχε και κατέβηκε κάτω... Και άρχισαν να ρημάζουν οι καλλιέργειες... Μετά τους άφησαν σιγά σιγά να ανέβουν ξανά... Αλλά ο κόσμος τα βρόντηξε. Σου λέγει άσε βρε παιδί μου που θα ζήσω ξανά στα βουνά... Μετά ήλθε η προσφυγιά... Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος έφυγε στην Ανατολική Ευρώπη κυνηγημένος. Δάσωσαν τα πάντα. Ήλθε και η κρίση του 1953 έφυγαν μετανάστες στην Ευρώπη... ΆΔΕΙΑΣΕ Ο ΤΟΠΟΣ... 
Εκτός του λύκου υπάρχει και το τσακάλι της Αττικής


Τα γίδια μειώθηκαν. Τα πρόβατα μειώθηκαν... Όσοι με παρακολουθούν στο FB ξέρουν την αγωνία μου να ΠΡΟΒΆΛΩ τα μεγάλα κοπάδια που μας έμειναν. Τους θεωρώ ήρωες... Παρακολουθώ με αγωνία τα μισθά των τσοπαναρέων... Δυστυχώς δεν θέλουν οι Έλληνες να οδηγήσουν κοπάδια πάνω στα βουνά το καλοκαίρι.. Κατεβαίνουν Αλβανοί και τα οδηγούν όσα έμειναν... Έχω βάλει και πολλά βίντεο από τα κοπάδια της Αττικής... Εκεί να δείτε... ΠΑΕΙ η ΑΡΒΑΝΙΤΙΑ... Ξεπούλησε τα χωράφια ούλα... Οι νέοι αστικοποιήθηκαν. Τα βουνά δάσωσαν... Που είναι τα κοπάδια από το Κριεκούκι, απάνω... Που είναι τα κοπάδια από τα Μεσόγεια... Που είναι τα κοπάδια της Εύβοιας...Νέκρα... Παραγωγή φθίνουσα... Παντού δάση... Που παλαιά. Ήσουν παντρεμένη. Το πρωί έπαιρνες τις δυο γίδες σου αντάμα με την φίλη σου και γύρναγες για να φάνε. Αχ... Να τις ποτίσεις... Τώρα όλα αυτά που έτρωγαν οι γίδες έγιναν ΔΑΣΗ... Μου λένε δείξε μου στατιστικά... Δείξε μου κιτάπια... Τίνος του Γκλύξμπουργκ τις αεροφωτογραφίες;;; Αυτές που έδιωξαν τους ανθρώπους από τα βουνά;;; Που ήδη φαίνονται ότι είναι ημιδασωμένα ή δασωμένα; Και οι απόγονοι των ανταρτών που ζουν στην Αυστράλια και αλλού ΠΑΕΙ ΤΑ ΧΑΣΑΝΕ;; Μεγάλα θέματα... Με ξεπερνάνε... Μυαλό θέλει... Να ρωτάμε να μαθαίνουμε... 

" εγκατάλειψη των οικισμών και της νομαδικής κτηνοτροφίας (πάνω από 180.000 αιγοπρόβατα) στα μέσα του προηγούμενου αιώνα, άφησε τη φύση ανεμπόδιστη στο έργο της , με αποτέλεσμα μια άνευ προηγουμένου δασική αναγέννηση. Η ψηλότερη κορυφή της Κ. Ροδόπης στα 1.953μ, βρίσκεται στο Παρθένο Δάσος του Φρακτού." https://www.callisto.gr/rodopi

  Κλείνοντας θα σας πω ότι μεγάλες γνώσεις δεν έχω... Αλλά έχει η σύζυγος συγγενή της Δασικής υπηρεσίας και συζητώ. Μια δύο κουβέντες με ένα δύο γεωργούς. Η απο-παραγωγή... Όταν κάθομαι και σκέπτομαι σκέπτομαι πως τα πράγματα γίνονται ΌΧΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΘΕΛΩ ΜΟΥ αλλά με βάση την πραγματικότητα... Και δεν χαμπαριάζω με ότι μου λένε... Ωρέ δεν πα να λέν όλοι... Εκεί Αρβανίτικο στουραίτικο κεφάλι...

Ωραίο θέμα είναι η επιμελητεία των ανταρτών του Δ.Σ.Ε. και τα 30,000 γίδια που έφυγαν στην Αλβανία με την ήττα. Θα αναφερθώ κάποτε... 



9 σχόλια:

  1. ...άφωνη!!!!!!!!!! και σκέπτομαι να το βάλω και στην Αστοριανή ... ή στο Φ/Β κι ας μη ζητήσω ...έγκριση!!! Για πες μου, Φίλε μου, ΠΩΣ να σε βρω στο ΦέισΒ... μιας και δεν κατέχω πολλά τεχνικά... Σε χαιρετώ για τις αλήθειες σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι παλιότεροι μου έλεγαν πως μετά το 1950 το κράτος επιδοτούσε το σφάξιμο των αιγοπροβάτων. Για να εγκαταλείψουν οι κάτοικοι τα χωριά τους και να κατέβουν στα μεγάλα αστικά κέντρα ως ανειδίκευτοι εργάτες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διόλου απίθανο παλαιέ φίλε. Να πιούμε κανένα καφέ στην Πλ. Μαβίλη

      Διαγραφή
    2. Έλα ρε, έρχεσαι ακόμα Μαβίλη; Δεν σε έβαλε το Δάσος στο βρακί του;

      Διαγραφή
  3. ακρατ, καλό βράδυ, καλές διακοπές...
    Τα δάση είναι ένα μεγάλος πόνος για όλους μας... Δυστυχώς, κανείς δεν τα προστατεύει... Θα μπορούσαμε να είχαμε λύσεις... (να πω μία - κάποιες- για να μην λέω μεγάλα λόγια: Δασονόμοι, Δασοφύλακες... και χρήση της σημερινής τεχνολογίας όπως: Κάμερες ασφαλείας - CCTV και όπως... Δορυφορικές λήψεις... )
    ελπίζω να γίνει κάτι...
    καληνύχτα... ακρατ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημέρα. Το δάσος μας έχει κυριεύσει. πόσο άλλο προστασία;;

      Διαγραφή
  4. Σωστός ο φίλος απ' τη Δασική υπηρεσία. Και πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορική σου ανάλυση απ' την Τουρκοκρατία ως τον εμφύλιο. Κι αν υπήρχε ακόμα ο θεσμός του δασοφύλακα, αν υπήρχε σχεδιασμός και γνώση για τα δάση, ίσως να είχαμε γλυτώσει μυριάδες στρέμματα που αφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια. Όπως έγινε στην Κούβα που από το 1959 έως σήμερα, οι δασικές εκτάσεις της έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί, σε αντίθεση με τη μαζική αποψίλωση που έχει συμβεί σε όλες τις χώρες του καπιταλιστικού κόσμου. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η αφαίμαξη κάθε φυσικού πόρου για χάρη των "επενδύσεων" και της πράσινης ανάπτυξης που ευαγγελίζονται, μας φέρνει ολοένα πιο κοντά στην περιβαλλοντική καταστροφή. Και το κακό είναι ότι δεν θα μπορούμε πια να "πάρουμε τα βουνά", γιατί δεν θα υπάρχουν... Τα σέβη μου Ακράτ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

λαλατε