ΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΚΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ... στον Β. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

 Η σχιζοφρένεια που ζούσαμε εμείς οι βρουκολάκοι στον πόλεμο δεν περιγράφεται. Και τέλος πάντων πάει τέλεψε ο πόλεμος. Οι Ναζήδες ηττήθηκαν, οι σύμμαχοι κέρδισαν. Και τότε ένα έγκλημα του καπιταλισμού συντελέστηκε σε βάρος του Γερμανικού λαού. Λες και ήταν όλοι Νάτσιδες και ευθύνεται ένας λαός για τα εγκλήματα των καπιταλιστών του. 

Πέρα από τα εκατομμύρια εκτοπισμένων Γερμανών που μπορεί να έφτασαν και άντε βρες τα νούμερα, οι αιχμάλωτοι πολέμου ήσαν περίπου 11 εκατομμύρια... Φαντάζεστε το νούμερο; Από αυτούς 1,5 ως δύο εκατομμύρια δεν επέζησαν. Εμένα προφορικές πηγές μου είχαν πει για 3 εκατομμύρια αλλά δεν το ισχυρίζομαι. Αυτός είναι ο καπιταλιστικός πόλεμος των ιμπεριαλιστών και των σταλινικών γραφειοκρατών. Εξανδραποδισμοί των λαών. Δεν έχουν έλεος εμπρός στους ηττημένους. 

Τους υπερασπίστηκε κανένας; Κάτι λίγοι. Τίποτα Τροτσκιστές, τίποτα Αρχειομαρξιστές τίποτα Αναρχικοί φαντάζομαι. Νομίζω ότι μερικοί λίγοι άνθρωποι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων του ανθρωπισμού και όχι του αγριανθρωπισμού.

Θα σας παραθέσω λίγα αποσπάσματα που βρήκα στην ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ και την ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΑΛΗ της περιόδου 1945-1946... Όπως τις γράφαν τότε με την ορθογραφία σύνταξη κλπ

Παραθέτω και κάτι Ρωμαϊκές επινίκιες βάρβαρες εκδηλώσεις... Κάτι παρελάσεις αιχμαλώτων. Μόνο τα λιοντάρια έλειπαν ή τίποτα δημόσιες εκτελέσεις... 

Θέλω να είμαι ειλικρινής. Ναι έπρεπε για ένα διάστημα να μείνουν αιχμάλωτοι για να εξασφαλιστεί η νίκη. Αυτονόητο είναι σε ένα πόλεμο. Των αξιωματικών όμως όχι των απλών φαντάρων. Και σε συνθήκες σωστές. ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ...

Βάζω και μερικά βίντεο προς απόδειξη... KAI ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΙΦΑΝΗΣ

ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ

 

Με εκδηλώσεις  Διεθνούς αλληλεγγύης οι εργάτες της Ευρώπης απαντούν στην αισχρή προσπάθεια των συμμάχων να επιβάλλουν όρους σκλαβιάς στις γερμανικές μάζες. Έτσι οι Βέλγοι ανθρακορύχοι ξεσηκώθηκαν όταν οι Βέλγοι καπιταλιστές θελήσαν να βάλουν 30,000 γερμανούς στα πηγάδια του κάρβουνου.

Επικεφαλής αυτής της διαμαρτυρίας ήταν οι ανθρακορύχοι του Σαρλρουά του Μπορινάλ και Αντερλόους όπου η επιρροή του Επαν.  Κόμ. Βελγικού τμήματος της 4^ης Δ. Είναι ιδιαίτερα δυνατή.

Η Εργ. Πάλη της 11 Αυγ. Αναφέρει την απόφαση των ανθρακορύχων Άντερλους.

Διαμαρτυρόμαστε για την είσοδο γερμανών αιχμαλώτων στ΄ανθρακορυχεία.

Διακηρύσσουν ότι η θέση τους είναι στ΄ανθρακορυχεία στα εργοστάσια και στα μαγαζιά της Γερμανίας και ότι σκοπός των καπιταλιστών είναι να σαμποτάρουν τη πάλη των εργατών.

Διακηρύσσουν ότι θα εργαστούνε με τους γερμανούς υπό τον όρο ότι θα απολαμβάνουν τους ίδιους όρους εργασίας όπως οι Βέλγοι ανθρακορύχοι και προπαντός το δικαίωμα Συνδικαλιστικής οργάνωσης.

Σ΄αυτές τις κινητοποιήσεις πρωτοστάτησαν οι τροτσκυστές γι΄αυτό δεχτήκανε τις οξύτερες επιθέσεις  από τη δημοκρατική κυβέρνηση πούναι ανδρείκελο των συμμάχων.

Ο Σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός εξακολουθεί ν’ απαγορεύει την «Φωνή του Λένιν» και απειλεί να κλείσει και την «εργατική πάλη».

Οι Σταλινικοί ζητούν τη πλέρια κατάργηση του κόμματός μας και ξεσηκώνουν καμπάνιες για δολοφονίες και κακοποιήσεις τροτσκυστών με το σύστημα της Γκεπεού.

 

(ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΑΘΗΝΑ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1945)

 

ΝΑ ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΣΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ. ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ

Όταν ακόμη για πρώτη φορά συζητείτο το ζήτημα της χρησιμοποίσης των γερμανών αιχμαλώτων, αλλά και κάθε αιχμάλωτου από τους νικητές του πολέμου για τις επανορθώσεις τονίσαμε την άποψη ότι αυτό όχι μόνο είναι βάρβαρο και έχει το χαρακτήρα του δουλεμπορίου αλλά ακόμα ότι αυτό θα είχε σαν αποτέλσμα για τους εργάτες των χωρών που θα χρησιμοποιούνται οι αιχμάλωτοι να προκληθεί ανεργία και ακόμη να αποτελούν οι αιχμάλωτοι το καμτσίκι στα χέρια των κφαλαιοκρατών κατά των αξιώσεων των ντόπιων εργατών.

Και τα γεγονότα μας επαληθεύουν. Στη Νεάπολη της Ιταλίας οι αμερικανικές αρχές χρησιμοποιούν στα έργα του λιμανιού γερμανούς αιχμαλώτους. Το γεγονός αυτό προκάλεσε μεγάλη ανεργία στους Ιταλούς εργάτες που δημιούργησε μεγάλη αγανάκτηση ενάντια στην χρησιμοποίηση αιχμαλώτων.

Η αγανάχτηση αυτή εκδηλώθηκε όταν ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Πάρι  πήγε να επισκεφθή τη Νεάπολη. Πολλές χιλιάδες άνεργοι εργάτες όρμησαν εναντίον του με διαθέσεις να τον λυντσάρουν. Με την επέμβαση της αστυνομίας κατώρθωσε να σωθεί αλλά κακοποιήθηκε ο γραμματέας του και το αγανακτησμένο πλήθος κατέστρεψε το αυτοκίνητό του και μπήκε και σε άλλα δημόσια χτήρια.

Την άλλη μέρα οι εργάτες οργάνωσαν μεγάλες διαδηλώσεις με κύρια απαίτηση να σταματήσει η χρησιμοποίηση των αιχμαλώτων στις δουλειές.

Οι αιχμάλωτοι σήμερα πρέπει να απολυθούν, καμιά δικαιολογία δεν χωρεί μετά το τέλος του πολέμου να διατηρούνται και να χρησιμοποιούνται σε καταναγκαστικά έργα.

 

(ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ 17-9-1945)

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

 

Επίσημοι στρατιωτικοί κύκλοi των συμμάχων απεκάλυψαν σχέδιο κατακράτησης 600 χιλ. Γερμανών αιχμαλώτων πολέμου σαν «σκλάβους εργάτες» για τον Αμερικανικό Στρατό μολονότι ο πόλεμος τελείωσε. Επίσης οι συμμαχικές αρχές ανήγγειλαν την συμπλήρωση συμφωνιών για τη μεταφορά 250,000 Γερμανών που τώρα είναι αιχμάλωτοι πολέμου στη Γαλλία, στην Αμερική  σαν σκλάβων εργατών.

 

(ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΑΛΗ)

 

 

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ

Γράμμα Γερμανών κρατουμένων που στάλθηκε κρυφά στην εφημερίδα «Σοσιαλιστής Ηγέτης»

Υπάρχει μια ολόκληρη αντιπαράθεση με τις αηδίες που έγραφε ο ΡΙΖΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ της 25-11-1946 τα οποία δεν αντιγράφω για να πάμε στο ίδιο το γράμμα...

 

«Θάθελα να δώσω σε σας και στους αναγνώστες σας πληροφορίες από πρώτο χέρι σχετικές με μερικές όψεις της ζωής των αιχμαλώτων πολέμου.

Κρατιέμαι σ΄ ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, όπου όλοι οι κρατούμενοι στέλλονται και δουλεύουν σε αγροκτήματα εκτός από ένα ποσοστό 7-10% που χρησιμοποιούνται σαν Διοίκηση του Στρατοπέδου. Τα της δουλειάς κανονίζονται από την Γεωργική Εκτελεστική Επιτροπή Πολέμου.  Αυτοκίνητα που τα οδηγούν σuγκρατούμενοί μας μας φέρνουν το πρωί στα αγροκτήματα και μας παίρνουν πίσω τη νύχτα. Το κατώτατο όριο της βδομαδιάτικης  εργασίας είναι 48 ώρες, αλλά οι χτηματίες μπορούν να μας κρατούν στη δουλειά όσο θέλουν ως τη νύχτα (Μοναχή εξαίρεση η Κυριακή, όπου η δουλειά είναι προαιρετική). Πληρωνόμαστε «μεροκάματο» 1,5 πέννα την ώρα, δηλαδή 6 σελλίνια για τη βδομάδα των 48 ωρών. Ο χτηματίας φυσικά πληρώνει πολλά περισσότερα στη Κυβέρνηση (1 σελ. Και 8 πέννες την ώρα δηλ. 4 λίρες για τη βδομάδα των 48 ωρών).

Και για τις υπερωρίες πληρωνόμαστε το ίδιο δηλ. 1,5 πέννα την ώρα (ενώ ο χτηματίας γι΄αυτές πληρώνει 2 σελ. Και 8 πέννες για την κάθε ώρα υπερωρίας).

Όταν ένας αιχμάλωτος πολέμου αρρωστήσει ή όταν δεν τον παίρνουν στη δουλειά, δεν πληρώνεται καθόλου. Τότε δεν μπορεί να αγοράσει τίποτε από την καντίνα. Σ΄ αυτή την περίπτωση οι άλλοι σύντροφοι μοιράζονται μαζί του ότι κερδίζουν.

Για να αντιληφθήτε την αγοραστική αξία του μεροκάματου της βδομάδας των 48 ωρών εργατίας, σας σημειώνω τι μπορεί κανείς να αγοράσει στη καντίνα με 6 σελλίνια.

 

25 τσιγάρα (βδομαδιάτικη μερίδα για κάθε αισμάλωτο πολέμου) 2 σελ. 8,5 π.

1 οδοντόπαστα 1 σελ. 3 π.

1 ζευγάρι κορδόνια 6 π.

1 τετράδιο 6 π.

1 κομμάτι κέϊκ (100 δραμιών περίπου) 1 σελ.

 

Σύνολο     5σελ. Και 11,5 π.

 

Και τώρα μερικές πληροφορίες σχετικά με το φαγητό μας. Οι μερίδες μας όταν δουλεύουμε έξω είναι:

Πρόγευμα (6,30 πρωί) χυλός από αλεύρι βρώμης, γάλα σκόνη, καιμμιά φορά σταφίδες 2 φέτες ψωμί.

Δείπνο ( κατά τις 7 το βράδυ ) : πατάτες, χόρτα, σάλτσα, ένα κομμάτι κρέας. Για το υπόλοιπο διάστημα της μέρας που μεσολαβεί ανάμεσα σ΄αυτά τα δύο γεύματα μας δίνουν και παίρνουμε στους γυλιούς μας 6 φέτες ψωμί, (μια φέτα μόλις ζυγίζει 18 δράμια (11 γραμμάρια) μαργαρίνη, ολίγο ψιλοκομμένο ψάρι, ή περί τα 12 δράμια (140 γραμ.) τυρί, ή 10 δράμια (345 γραμμάρια) μπέϊκου.

Στην εποχή του θέρου πολλοί από μας δουλεύουν στα χωράφια πάνω από 10 και 11 ώρες.

Όταν έχουμε σχόλη να πως περνούμε τον καιρό μας:

Μελετάμε Αγγλικά, μαθηματικά κλπ. Διαβάζουμε ότι μπορούμε να βρούμε στις γλώσσες που ξέρουμε αν και μόλις 40 περίπου βιβλία έχει η βιβλιοθήκη μας και τα πιο πολλά τους πραγματεύονται θεωρητικά ζητήματα που ξεπερνούν τις δυνάμεις των περισσοτέρων μας.

Ακούμε ραδιόφωνο. Κυρίως ζητάμε νέα από την Γερμανία και ελαφρά μουσική σ΄/ ένα οποιοδήποτε σταθμό.

Παίζουμε σκάκι, χαρτιά, τέννις του τραπεζιού, φουτ-μπωλ κλπ. Μερικοί από μας συνεργάστηκαν κι έφτιαξαν μια σκηνή. Συγγράφουν διάφορα έργα, τα οποία και παίζουν. Κάθε 4-6 βδομάδες έχουμε καινούργιο έργο. Μιά ορχήστρα βοηθεί στο παίξιμο των έργων. Είναι μια πρόχειρη ορχήστρα που αποτελείται κυρίως από πνευστά όργανα.

Τα απογεύματα της Κυριακής 1,5 ώρα διατίθεται για τη μετάφραση νέων από τις αγγλικές εφημερίδες. Κάθε 15 μέρες έχουμε κινηματογράφο.

Στις αρχές της αιχμαλωσίας υπήρχε πολλή όρεξη για μόρφωση ανάμεσα στους αιχμαλώτους. Πολλοί άρχισαν να μελετούν, κάνοντας σχέδια για το μέλλον. Εξετάζοντας σήμερα την κατάσταση είμαι αναγκασμένος να πω πως αυτή η όρεξη εξανεμίστηκε κι΄αυτό που εγκαταλήθηκε κυρίως είνε οι σπουδές. Εκείνο που τώρα κυριαρχεί είναι, νομίζω, η προσπάθεια μόνο να αναζήσουμε, να περάσουμε τον καιρό μας.

Έχουμε κλείσει πιά δύο χρόνια που είμαστε αιχμάλωτοι τι θα γίνουν συλλογιζόμαστε εκείνοι που θα χρειασθεί να περιμένουν δυό ακόμη χρόνια ώσπου να μπορέσουν να γυρίσουν στα σπήτια τους;

Είναι πάνω από δυό χρόνια που ζούμε κάτω απ΄αυτές τις συνθήκες (οι πρώτοι 12 μήνες ήσαν ακόμη χειρότεροι, γιατί είμαστε σε στρατόπεδο του οποίου οι κρατούμενοι δεν εργάζονταν. Έτσι ούτε πληρωνόμαστε και η τροφή μας ήταν πολύ λιγώτερη.

Αλλά όση σπουδαιότητα κι’ αν έχουν για μας οι συνθήκες εργασίας, πληρωμής, τροφής, σχόλης κλπ και όσο κι΄αν επηρεάζουν οι συνθήκες αυτές τα αισθήματά μας σχετικά με την αιχμαλωσία, τη χώρα και το λαό που μας κρατεί, παρ΄όλα αυτά δεν είναι κυρίως για μας που ενδιαφερόμαστε αλλά για τις συνθήκες ζωής των δικών μας και της χώρας μας.  Θέλουμε να γυρίσουμε στα σπήτια μας όχι τόσο για να σωθούμε εμείς, αλλά για να βοηθήσουμε τους γονείς, τα αδέλφια μας, να ξαλαφρώσουν από τις τρομερές συνθήκες μέσα στις οποίες το χιτλερικό...     (δυστυχώς δεν έχω την συνέχεια της δεύτερης σελίδας)

(ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1946)  

 

                                                                       

KAΛΠΑΖΕ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ....

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ Θ. ΜΠΑΣΙΑΚΟΥ.

Ο ποιητής που κάλπαζε σαν άτι στον κεντρικό επαρχιακό δρόμο,

ομοιάζει ωσάν το όχημα VANBURG της Ανατολικής Γερμανίας, με νεκρά ταχύτητα. 

Ο δίχρονος κινητήρ του αντί να συγκρατείτε, απογειώνει τον καλπασμό του. 

Έτσι είναι, ο λόγος ο ποιητικός, που με συναρπάζει. 

Με ταχύ καλπασμό, ίππου ψωραλέου της επαρχιακής πόλης. 

Μην είναι τίποτα Αραβικό, Ουγγαρέζικο, Τούρκικο γεμάτο έπαρση...

 Όχι εδώ από τα μέρη μας, να είναι. 

Ένας Ντορής, ένας Αστραχάν, ένας Μάριος... 

Να έχει εκτίμηση του χώρου και του χρόνου. 

Να είναι επίκαιρος και ανεπίκαιρος. 

Να είναι τόσο όσο και να μην είναι. 

Ε αυτός ο ποιητής είναι του γούστου μου. 

Αξιοπρεπής, καταδεκτικός, απόμακρος, γαλαντώμος. 

Πως να σας το πω βρε παιδί μου... 

Να όπως ο Θεόδωρος Μπασιάκος... ε αυτός παιδί μου...

Η ΚΑΚΟΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΒΟΓΟΜΙΛΩΝ ΤΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ... ΚΑΙ Η ΈΛΛΕΙΨΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΣΤΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ ΤΟΥΣ...

Οθωμανικό νεκροταφείο....

 Εμείς η συμπαθής κοινωνική ομάς, των βρουκολάκων, δεν έχουμε μέρος αναπαύσεως, όπως οι τυχεροί, Βογόμιλοι Μουσλιμάνοι και Ομβριοί. Εμάς η γκαντεμιά είναι πασιφανής... Τόπος μας είναι όλος ο κόσμος και ο ντουνιάς... 

Έτσι η κούρασή μας, με τόσους αιώνες καταστροφής που παρατηρούμε, είναι μεγάλη...

Ζώντας αιώνες τώρα με τους φίλους συναδέλφους Έλληνες βρουκόλακες, παρατηρούμε την κακότροπη συμπεριφορά των Ρωμιών με τα νεκροταφεία άλλων θρησκειών ή αιρέσεων...

Πάρτε παράδειγμα τους Βογόμιλους... 

Την σπουδαία αυτή αίρεση...

Τάφοι Βογόμιλων σιμά με φρέσους...

Δεν πέρασαν πολλά έτη που πήγαν οι σύγχρονοι και κάμαν νεκροταφείο σιμά στο νεκροταφείο των Βογόμιλων... Τόση απλωσιά εκεί έπρεπε να το κάμουν;; Αμέτι μουχαμέτι εκεί... Μα τι στο διάσκο τους έπιασε; Μεταξύ μας ατεκμηρίωτα... Πάει ένας... ψουψου ψουψου... το ήθος η πίστη μας... κινδυνεύει από τους Βογόμιλους ... Ο δημαρχέσας παθαίνει ντουβρουτζά... Εντάξει παίδες αναφωνεί... Κάντε νεκροταφείο.... Ο δημαρχέσας φταίει... Όχι ο άλλος... 

Το κατεστραμμένο νεκροταφείο της Σαλονίκης ....

Μετά άλλη ταλαιπώρια... Κατοχή περίοδος ταραγμένη... Και αξάφνου εμφανίζονται 500 εργάτες του δήμου Σαλονίκης και τι κάμνουν;; Πάνε και καταστρέφουν το Εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης... Και το έθαψαν και τώρα από πάνω είναι κάτι Πανεπιστήμια κλπ... ξέρετε ε;; Οι Εβραίοι δεν ξεθάβουν τους μουλωμένους... Εκεί...  Τώρα θα σας πω ένα μυστικό... Εμείς η συμπαθής τάξη των βρουκολάκων δεν τραβάμε ζόρι με το θρήσκευμα των ανθρώπων... Όχι...

Τάφοι Βογόμιλων

Τώρα ξέρετε γιατί ως βρυκόλαξ έγραψα το κείμενο αυτό; Γιατί νευρίασα  με το Οθωμανικό Μουσλιμανικό νεκροταφείο που πήραξαν οι δημαρχέσοι στην Θράκη... Μα τόσους αιώνες νεκροταφείο τι στο καλό θέλαν και το πείραξαν;; Και αυτοί οι Μουσλιμάνοι να μην θέλουν να ξεθάβουν... (να κάνουμε νεκροταφεία πολυκατοικίες... πρέπει και αυτοί να βάλουν νερό στο κρασάκι τους... αν δεν ξεθάβονται οι μουλωμένοι σε λίγο θα φτάκουν ως την Αθήνα... Που να βρεθεί τόσος χώρος...

ΠΡΩΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ....

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΣΤΟΝ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ....

Τα πράγματα, δεν πάνε όπως τα ανέμενα. Η πρώτη ημέρα ήταν μια ψευδή επιβεβαίωση των σκέψεών μου. Πίστευα δηλαδή ότι το Ουκρανικό έθνος ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΛΑΒΕΙ να συγκροτήσει την δομή του και την ραχοκοκαλιά του. Έτσι οι πληροφορίες για τον περίπατο που ανέμενα διαψεύστηκαν. 

Ο περίπατος δεν έγινε και όλα δείχνουν ότι υπάρχει αντίσταση. Κατά την γνώμη μου, τα έθνη δεν συγκροτούνται πάνω στην βάση διακηρύξεων, ευχών ή πανηγυριών. Τα έθνη συγκροτούνται είτε μέσω εμφυλίων πολέμων (Αμερικάνικο, Γαλλικό) είτε δια μέσω απανωτών πολέμων με εχθρούς που αναδεικνύουν την συνοχή τους ή την διάλυσή τους. Για τα δικά μου, μετρικά συστήματα χρειάζεται λοιπόν, μάχη. Νεκροί. Ηρωικές στιγμές όπου η ενότητα των εθνών επιβεβαιώνει ή διαλύει τις επιθυμίες.

Ως τα τώρα η Ουκρανία στην σκέψη μου ήταν μια διακήρυξη.  Μια πεθυμιά. Φυσικά η πρώτη δοκιμή της ήταν τα γεγονότα του 2014 και η ανατροπή του κουβέρνου από τους δεξιούς που έριξαν τους λεγόμενους αριστερούς. Δεν ήταν εμφύλιος αναμφίβολα. Ήταν όμως μια πράξη που δόμησε μια εθνική συνείδηση. 

ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ...

Αυτό που συνέβη μετά το 2014 ήταν μια ομογενοποίηση της χώρας. Μια σχετική απαγόρευση γλώσσας, μια τρομοκρατία απέναντι στους διαφορετικούς. ΝΑΙ τα είχαμε τα μηνύματα. Ακούγαμε, μαθαίναμε. Ξέραμε πχ ότι σε κάθε εκλογική διαδικασία υπήρχαν "φιλικές" επισκέψεις στα σπίτια... Προς συμμόρφωση... Ξέραμε ότι στα λεωφορεία, δεν ήταν ωραίο να μιλάς "ξένες γλώσσες". Διάβολε στην Ουκρανία είσαι... Ωστόσο πρέπει να το πω... Δεν πίστευα ότι όλα αυτά είχαν αποκτήσει τόσο μεγάλη βαρύτητα. 

Ο πόλεμος ανέδειξε, ότι όλες οι επιθυμίες μου ήταν φρούδες. Το Ουκρανικό έθνος είχε συγκροτηθεί. Είχε αποκτήσει δεσμούς που φαίνονται ακατάλυτοι. Εμπρός τους ανοίγεται ένας δρόμος που θέλει χρόνο για να ολοκληρωθεί αλλά είναι φανερό ότι συγκροτήθηκε.

ΤΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ... Ή ΚΑΛΩΣ ΉΛΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑ...

Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και της Ανατολικής συμμαχίας άρχισε η πολυδιάσπαση των ενοτήτων σε πολλά κομμάτια. Χώρες αναδύθηκαν και δοκιμάστηκαν στο αμόνι των πολέμων. Χώρες που θες 5 ώρες να τις διασχίσεις  (αν είχαν δρόμους μεγάλους εννοώ) αυτοχαρακτηρίζονται έθνη και χώρες. Δεν είμαι σνομπίστας. Θέλουν;;; Το πεθυμούν;; Ε ας το φάνε... Χώρες που ένα φου να κάνει κάποιος σαρώθηκαν... Αυτό το παζλ των χωρών κατά την γνώμη πολλών είναι ΠΡΟΟΔΟΣ... Για μένα είναι ένας απόλυτος ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑΣ... Χώρες μικρές. Χώρες λιλιπούτειες.. Χώρες μαριονέτες... Χώρες που έχουν παρών και άγνωστο μέλλον...

Η Ουκρανία απέδειξε μέσα από την αντίστασή της ότι είναι ένα νέο έθνος για εμένα. Μπορεί να σαρωθεί από την Ρωσία. Αλλά η παρακαταθήκη γεννήθηκε. Οι νεκροί, οι ήρωες της δένουν με επικές στιγμές το έθνος τους. Θα είναι ένα δυνατό έθνος; Δεν ξέρω... Θα πρέπει να τρέξει άλλα 100 χρόνια για να μας το αποδείξει. Πρέπει να βρει και άλλες ευκαιρίες στο "τρελάδικο" των Ευρωπαϊκών εθνών. Πρέπει να κάνει εμφυλίους και πολέμους να κάνει μια δυο εθνοκαθάρσεις. Ένα καθάρισμα εθνικό, θρησκευτικό κλπ.. Να μην είναι ένα κομμάτι των ΡΩΣ... Να γίνει κάτι άλλο.... Δόξα τον γιαραμπί, θα βρεθούν πρόθυμοι Ακαδημαϊκοί. Πρόθυμοι ερευνητάδες να γράψουν τόμους... Να ήδη στο βικιπεδια μάθαμε ότι ο Γκόγκολ ήταν Ουκρανός... Να φύγει μια τουλάχιστον Ορθόδοξη εκκλησιά από την μέση... Τέλος πάντων... Στο τρελάδικο των εθνών, μπήκε η Ουκρανία... 

Για πολλούς είναι κάτι ωραίο... Για εμένα είναι σαν να ζω τον εγκλεισμό ενός ακόμα ανθρώπου με προβλήματα στον ναό των παράδοξων σχιζοφρενών ανθρώπων...  Έτσι που φαίνεται να χαίρονται Κίνα και ΗΠΑ... Διάβολε η κάθε κατάτμηση και η κάθε επιβεβαίωση της κατάτμησης γεννά μια χαρά στους φίλους Αμερικάνους....

ΌΛΑ ΚΑΛΆ ΛΟΙΠΟΝ... ΚΑΛΩΣ ΜΑΣ ΉΛΘΑΤΕ... Αλήθεια αν υπήρχαν σοβαρές λεωφόροι πόσες ώρες ή ημέρες θα ήταν ένα ταξίδι από το ένα μέρος στο άλλο;; 

Εγώ παραμένω εραστής των μεγάλων ενοτήτων... Γι αυτό δεν χάρηκα με την Καταλονία, την Σκωτία την διάλυση της Γιουγκοσλαυίας... Τι να τα κάνω τα χωριουδάκια στην άπλα του κόσμου που μας περιβάλλει;; Ο κόσμος μου είναι ο κόσμος των λαών που ξεπερνούν τους χωρισμούς. Ωστόσο όταν ο άνθρωπος θέλει να πέι ΕΜΠΡΟΣ με βήματα 100 ετών οπισθοδρόμησης.... Βγάζω το καπέλο μου και με ένα ελαφρύ μειδίαμα προχωρώ για άλλη γειτονιά...