ΖΩΗ ΧΡΥΣΑΛΗ … ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΝΩΡΙΣ….

Σαν χτες.... Ραντεβού στις 10 με τον δικό σου στο Ταυλανδέζικο... Θα έλθω με την μηχανή μου...

Μόλις είχα τελειώσει το στρατό. Είχα μπει στις σχολές του Εμπορικού Ναυτικού, με απόλυτα ένα στόχο. Να ζήσω ανέμελα 6 μήνες φοιτητική ζωή και μετά να πάω για δουλειά κάπου, όπου να είναι… Βλέπετε έπεσα σε μεταρρυθμίσεις, με αποτέλεσμα να πρέπει να βγάλω, πέρα από το Ναυτικό Λύκειο που είχα τελειώσει και την ανώτερη σχολή… Δηλαδή τρία συν τρία χρόνια. Ούτε Ιατρός…

Μπήκα λοιπόν την πρώτη ημέρα στην σχολή Ασπροπύργου, με το θαυμάσιο, γεροντίστικο παλτό μου. Και ξεκίνησε, ένα λαμπρό ταξίδι δράσης πολιτικής. Γνωρίστηκα με τα καλά παιδιά της παράταξης του Κ.Κ.Ε. αλλά συμμετείχα στην Α.Σ.Α. Αν θυμάμαι, καλά σήμαινε το Α.Σ.Α. Αυτόνομη Συσπείρωση Ασπροπύργου.  Από αυτό το υπέροχο εξάμηνο ταξίδι μου έμειναν, δεκάδες πολιτικές παρακαταθήκες, ένας ανεκπλήρωτος έρωτας και δύο καλές φιλίες.

Μια φιλία υπέροχη ήταν η ΖΩΗ ΧΡΥΣΑΛΗ. Πέρα από την σχολή Ασυρματιστών είχε το χαρακτηριστικό ότι έμενε στον Ασπρόπυργο. Σύντομα αρχίσαμε να κάνουμε παρέα. Κυρίως πολιτική. Τότε έδωσα ή δώσαμε (δεν το θυμάμαι)  σε μια φαλλοκρατική περιχέουσα κατάσταση μια μάχη υπέρ των ομοφυλόφιλων.  Πρέπει να ήταν η ιστορία του Άγγελου… Ποιος θυμάται τώρα…  Ήλθα σε σύγκρουση με τον σταλινισμό και τα γκουλαγκ περί των ψυχικά νοσούντων ομοφυλόφιλων…. (φαντάζομαι τι θα κυκλοφορούσε από πίσω μου). Τες πάντων τότε περίπου γνώρισα ένα μεγάλο έρωτα. Την τέως σύζυγο μου. Αρχίζουμε με την ΖΩΗ ΧΡΥΣΑΛΗ να κάνουμε στενή παρέα. Γνωρίζει και ένα λαμπρό αγόρι και αυτή και πλέον η ζωή των τεσσάρων γίνεται Ασπρόπυργος Αμπελόκηποι. Ενδιάμεσα δύο ωραία στέκια στο Αιγάλεω. Ένα μπαρ και ένα θεσπέσιο Ταυλανδέζικο εστιατόριο.

ΜΑΓΕΙΑ… παρέα. Βαθύτατα αγαπησιάρικη και δευτερευόντως πολιτική. Αλλά και πολιτική. Θυμάμαι εγώ με την ΖΩΗ τις Κυριακές με τον Ελληνικό της και εγώ με τον φραπέ να διαβάζουμε τις εφημερίδες μας.

Πέρασα με αυτήν την παρέα υπέροχα. Η ΖΩΗ ήταν πάντα ένας υπέροχος φίλος. Χτυπημένη από μικρή από την ασθένεια, που τότε την είχε προσπεράσει ήταν φάρος γνώσης, γέλιου, τσαμπουκά και πραότητας. Απίστευτη !!!

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΗΣ ...

Όλα τα ωραία όμως έχουν και τον ΔΡΑΚΟ τους…. Γεγονότα που είναι συνήθη τα έφεραν πάνω κάτω. Εκεί κάπου χαθήκαμε. Δεν ξέρω τι απέγινε. Πάντα στις διαδηλώσεις όταν έβλεπα τους ΣΠΑΡΤΑΚΙΣΤΕΣ ρωτούσα για αυτήν. ΠΑΝΤΑ. Μέχρι που ρώτησα και φέτος στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ… Και έμαθα τα μαντάτα… Αγόρασα το τεύχος του περιοδικού και σκάναρα την σελίδα που είναι αφιερωμένη σε αυτήν… Στην οργάνωση που αφιέρωσε την ζωή της (και τι ΖΩΗ) εύχομαι να την θυμούνται και εύγε για την πάλη που έδωσαν. Σε μας θα μείνει πάντα Η ΖΩΗ ….

Έφυγε…

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑ….

Σημείωση. Για την πολιτική της διάσταση και την δράση της σκάναρα την σελίδα. Αυτοί είναι αρμοδιότεροι από εμένα.