ΉΤΑΝ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ BLOG.......ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ

Ήμουν, ψαχνόμενος εις τα ενδότερα του Είναι μου....


Και ανακάλυψα το τρομερόν ΤΙΠΟΤΑ....



Κενόν, σκότος και έρεβος διαλυόμενον υπό του γύπα...





"Ο Γύπας ο γυπαετός,

που είναι πάντα σαν τρελός,

πηδάει στο λιβάδι.

Σαλτάρει πάνω στο κλαρί,

κοιτώντας κάτου στο μαντρί,

επτά ωραία άσπρα.

Τα άσπρα βέλαζαν πολύ,

τα μαύρα ετοιμαζόνταν,

λιγιόνταν και σιόνταν"




Και πάνω εκεί στις αγωνίας την ώρα, η άσφαλτος επυρακτώθη και είπε να απουσιάσει...

Έτσι προς χάριν εντυπώσεως, εγκολπόσεως, ταχυρύθμου ανανεώσεως

Έτσι για να αποξύσω το σπυρί που φλέγεται...

Μα πάνω από όλα για να επισκευτώ το ύστερο παρελθόν.

Το αφετηριακό ΕΙΝΑΙ μας.....

Για τούτο απόσωσα και ξεκουράστηκα.....

Γιατί "σπεύδω βραδέως" στο "γοργόν και χάριν έχει"....

Γιατί μονάχος περπατώ και πίσω μου ακούγονται φωνές του στυλ...

"Είστε πολύ λιμοκοντόρος και ευθυτενής"... Ένας Λόρδος στο Μπραχάμι....





"Μπραχάμι, Μπραχάμι μακριά από το λιβάνι.

Μην πιείς την κούπα την ψιλή

που έχει μέσα της λιρί ,

της κότας απολειφάδι...




Μπραχάμι Μπραχάμι,

 μην πεις το όνειρο ξανά,

και μου 'ρθει ξανά

κανάς νταμπλάς.

Γιατί με πήρανε τα χρόνια ξαφινκά,

με πήγαν όνειρο μακριά,

στου δράκου τα αλώνια..."

OI EMΠOΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ..... Ο ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ.....

Σε εποχές βάθους κρίσεως, όπου διεργασίες γίγνονται και τις παρακολουθεί κανείς με την δέουσα προσοχή..... Συμβαίνουν περίεργα πράγματα...

Να δες έχω βυθιστεί στην Δημοκρατία της Βενετίας.... Στην Αυγούστα.... Τον σκύλαρο..... Τις δεκάδες ΆΓΝΩΣΤΕΣ πλέον λέξεις.....

Θα μπορούσα να πω πολλά.... Για το συνέδριο που παρηκολούθησα εις το Μέγαρον Μουσικής για σωματεία.... για... για....

Υπάρχει όμως κάτι που κάνω σαν μουρλός.... Προφανώς δεκάδες συνάνθρωποι που με βλέπουν θα εκπλήσονται.... Έχω μια τσάντα.... Περπατώ χιλιόμετρα πάρα πολλά... Σταματώ σε παγκάκια, τοιχεία.... Όπου μου κάνει κέφι και ανοίγω τον Παπαδιαμάντη.... Και χάνομαι στο κορυφαίο αυτό διήγημα του... " ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ".

Είχα χρόνια να το διαβάσω.... Και βρίσκω μια ανταμοιβή. Μιά ξεκούραση. Ένα πράγμα ηρεμίας. Έτσι είναι η ζωή.... Σαλός να περπατάς και να αμοίβεται η τρέλλα.... Και να απομακρύνεται τις από τα εφήμερα εννίοτε...

Αυτό πράττω....

Και είμαι ευτυχής... Σήμερα επερπάτησα από τους Αμπελοκήπους ως την Αγία Παρασκευή και επέστρεψα.... διάβασα 80 σελίδες... Αύριο έχει ξύπνημα εις τας 6.... Βάδισμα προς την εργασίαν δια μέσω κεντρικών οδών... Στόχος να φτάσω στις 08.30.... Και καμμιά 25αριά σελίδες.... Είναι μαγεία.....

ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΤΗΝΩΔΗ ΚΑΤΕΡΓΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ.... ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΒΟΘΡΟ ΤΟΝ ΓΙΩΜΑΤΟ.... ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΑ ΕΤΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ..... ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ....


Υ.Γ... είμαι υπερήφανος που εδώ και 15 ημέρες καπνίζω 4 ή πέντε τσιγάρα μετά τις πέντε το απόγευμα....

Θα το τιθασεύσω το ρημάδι.... Και όποτε γουστάρω θα το κόψω.... με καμμιά βοήθεια βελονισμού.... Γιταί το γουστάρω το απόγευμα το σιχτιρισμένο...

KAΛΟ ΤΑΞΙΔΙ Κύριε ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΜΙΤΣΗ ...

Τον Γ. Καλαμίτση τον ξεύρετε από τον REAL FM και την οπτική του την σατυρική που ανέπτυσε. Για μένα ήταν ανάσα η λαικότητά του και η αυθεντικότητά του. Ρυάκι η πάρλα του και καθάριο το νεράκι που πίναμε...

Δύο πράγματα θα πω. ¨Ηταν ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ και μάλιστα της ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑΣ.... Άντε τώρα να γράψεις τέτοια ποιήματα..... Και αυτό τον έκανε υπέροχο. Με πόση αγωνία περίμενα την απαγγελία...

Τον ευχαριστώ για τα νεανικά μου χρόνια εκεί στο ΣΟΥΣΟΥΡΟ στο μουσικό καφενείο της οδού Θόλου εις την Πλάκα.

Που ακούγαμε τον Θ. Αδριανό και τα επαναστατικά λαικά άσματά του χωρίς να ξεύρουμε ότι εσύ εν τελευταία αναλύση ήσουν από πίσω δηλαδή ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ....

Επίσης μου ψιλοάρεσε.... ψιλό... η αίσθηση του ποδοσφαίρου που είχες και η καταγωγή σου η ποδοσφαιρική ... ΠΡΟΟΔΕΥΤΙκάνος.....

Καλό ταξίδι