ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΩΝ BLOG....

Ήμουν στον δρόμο από την Παραλία και ανέβαινα στο λατρεμένο χωριό.

Επωχούμενος επί μοτοσυκλέτας 400cc και νέος πάντα εν καύλω ευρισκόμενος...

Και αυτή που τότε αγαπούσα έβγαλε το μώριο και το θώπευσε επί της μοτοσυκλέτας....

Και ένα Άτι με κόκκινα μάτια με κατασκόπευε στην στροφή του Πατεράκη...

Έκτοτε ψάχνω το σπέρμα μου στην στροφή εκείνη.... Όμως τι πίκρα...

Πήγε χαμένο...

Και σαν μπήκα στο σπίτι της τελευταίας με τις ιδεοληψίες μου γεμάτος

χάιδεψα το χασίς στο παράθυρο της τουαλέτας...

Και προσανατολήστικα ΕΧΘΡΙΚΑ αυτοστιγμή....

Και σαν ο πατέρας έφευγε σκεπτόμουν τον έρωτα προς την νεαρά κοπελούδα...

Και μετά εχάθη εμπός από τον θάνατο μιας μπόμπας και ενός στιλέτου επί της Β. Σοφίας το οποίο με στόχευε...

Πόσοι άντρες μπορούν αν υπερηφανευθούν ότι τους σημάδεψε ένα στιλέτο...

Πόσοι άντρες μπορούν να υπερηφανευθούν ότι σώθηκαν από την μπουνιά σαν ένα χέρι γυναικός σταμάτησε μια μπουνιά...

Και τώρα σκέπτομαι το παρελθόν με τιις τρομερές του παραλαγές. Και τα θανατικά που τύχαν...

Τις αιώνιες βόλτες στις πόρνες της οδού Σόλωνος... Και να πας βόλτα μια πουτανίτσα της Σόλωνος για να βρει τον Έμπορα....

Πως θα βρω το υπέροχο αυτό στώμμα της απιστεύτου αυτής εμπειρίας που αναζητώ σαν το μώριο ευρίσκεται εντός της γλώττης της.....

Όλα σήμερα γυρίζουν.... Και τίποτα δεν είναι σαν χτες.... Δεν στέλνω σε κανέναν, καμμιά μήνυμα....

Σκέπτομαι απλά το ένδοξο παρελθόν.... Και το μέλλον το λαμπρότερο με την γυναίκα που αγαπώ όσο τίποτα.... Αγαπώ αλλά φέρνω την άρνηση και τούτο με σκοτώνει...

Και όταν λέω άρνηση εννοώ ότι οι ΙΔΕΕΣ είναι το πρωταρχικό.

Όχι κατακτητικά, όχι ετσιθελικά... Αλλά βασανιστικά σταθερά με σεβασμό στην διαφορά...

Πες στον συνάνθρωπό σου .... "να ακούσω την άποψή σου" και θα βρεθείς στην καταστροφή γιατί τα τηλεγραφήματα είναι το καθημερινό ψωμί του διψασμένου από αγάπη....

Λατρεύω τα όνειρα και την μαγεία του νου στην οδό του πουθενά και την αγάπη που ξεχυλίζει στην οδό του παντός.

Θέλω να βάλω το καπέλο μου και να θαυμάσω τα πάντα....

Και με τις εμμονές και τα πιστεύω να κατακτήσω το άπειρο...




Συμπερασματικά..... Κανείς δεν μου προσάπτει στα blog ερωτική συνάφεια. Γιατί δεν υπάρχει.... Αλλά το φως είναι εκδικητικό... Σαν τις λέξεις που θωπεύουν το μυαλό που σκέπτεται εκατό φορές γρηγορότερα από το φως...